Naam van kind en spijt van die naam

Jippox

Het is geen geheimzinnigheid, het is de privacy van mijn kinderen. Ook al hebben ze geen uitzonderlijke namen, in combinatie komen ze niet veel voor. Ik schrijf wel eens over mijn kinderen en ik vind dat ze recht hebben op hun privacy

Mama van twee

Dat heb ik dus ook gezien met de naam van zoon, die vaak niet goed onthouden wordt. Waarschijnlijk omdat die naam, hoewel niet helemaal uniek, zo weinig voorkomt dat de meeste mensen hem voor het eerst horen.

Datzelfde fenomeen heb ik trouwens ook gezien bij mijn (van oorsprong buitenlandse) partner, die een naam heeft die in Nederland niet (of vrijwel niet) voorkomt - ook daar levert het onthouden kennelijk problemen op.

Groeten,

Temet

oeps

ik bedoel dus: de eerste link in het artikel waar je op uitkomt als je de link in mijn posting aanklikt.

Onthouden

Ja, het is makkelijker om een naam te onthouden die ik al ken. Zeker bij een moeilijkere naam die ik voor het eerst hoor heb ik altijd wat moeite om die te onthouden. Bekende namen zijn makkelijker. Misschien omdat ik ze ergens kan plaatsen.

Mijn zoon heeft helemaal geen onbekende naam maar de spelling/uitspraak is Portugees /Catalaans. Hij heet Joaquim. Als mensen de naam uitgesproken horen weten ze vaak niet hoe ze het moeten spellen. De uitspraak gaat ook wel eens mis. Soms denken mensen dat de uitspraak op z'n Spaans is en dat maakt de naam heel anders omdat in het Spaans de J uiteraard heel anders wordt uitgesproken.

Ik snap heel goed dat mensen er moeite mee hebben. Ik heb geen spijt van de naam want ik vind het een hele mooie naam. Maar met de uitspraak/spelling hebben we niet goed rekening gehouden.

leuk draadje dit

Ik ben dol op namen, waar ze vandaan komen en waarom mensen ze geven, trends en dergelijke!

Er zijn allerlei theorieën over namen:
Heel bijzondere namen zouden gegeven worden door narcistische ouders vanwege de drang om zich te onderscheiden, bijvoorbeeld. Ook in grote gezinnen (4 of meer kinderen) komen bijzondere namen meer voor.

En kinderen die een erg afwijkende (bizarre) naam hebben hebben een grotere kans om gepest te worden en het zelfbeeld van kinderen kan verlagen door grapjes met de naam (denk aan Splinter, Storm, Vlinder, Coco Chanel). Het schijnt zelfs zo te zijn dat het hebben van een bizarre naam een belangrijke factor is voor het ontstaan van ernstige psychische problemen. Er is een onderzoek geweest waarbij werd gekeken naar kinderen die opgenomen waren in een psychiatrische kliniek en wat de oorzaken waren van hun problemen. Daarbij bleken kinderen met bijzondere namen oververtegenwoordigd en van die kinderen waren er ook waarbij behalve die gekke naam weinig andere factoren konden worden aangegeven.

Aan de andere kant is het niet zo dat een bizarre naam garant staat voor een ongelukkige jeugd, gelukkig

Wat betreft populaire namen, daar werd hier nog wat interessants gezegd (door Triva):
"Meisjes:
Emma, populairste in 2015: 0,1%
Monique, 1966 2,4%
Yvonne, 1961 1,6%
https://www.meertens.knaw.nl/nvb/

Dus dat bewijst dat ik gelijk had, in de jaren dat wij jong waren was een populaire naam VEEL populairder in procenten dan nu. Er zijn nu veel meer verschillende namen, dus de kans dat jouw kind met een top 10 naam met klasgenoten te maken heeft met dezelfde naam is veel kleiner dan wij vroeger."

Dat denk ik ook wel, maar volgens mij heb je tegenwoordig nog steeds een grote kans om in de klas te komen met andere kinderen met dezelfde naam als je een trendnaam hebt.

Triva heeft ten eerste een leesfout gemaakt. Emma werd in 2015 aan 1% (0,9706) van de meisjes gegeven. Daarnaast vergeet zij dat zo'n naam als Monique of Yvonne weliswaar nog veel populairder was dan bijvoorbeeld Emma, maar dat die namen maar een korte tijd veel werden gegeven. Emma wordt al sinds 2000 elk jaar aan bijna 1 procent van de meisjes gegeven dus bij vanaf mensen die al bijna 20 zijn tot de huidige baby's zijn er veel Emma's. Moniques zien hun eigen naam vooral (erg veel) terug bij generatiegenoten.

Ten tweede, maar dat is mijn theorie, denk ik dat door de huidige segregatie in de samenleving bepaalde namen vooral voorkomen op bepaalde scholen. Dat zie ik tenminste wel terug in de praktijk.
Vooral bij de scholen met een meer hoogopgeleid publiek zie je de populaire (top10) namen meerdere keren in 1 klas voorbijkomen. Eén keer een klas meegemaakt met 3x Tim, 2x Daan, 2x Lynn , 2x Anna en 2x Sophie. Vrij bizar, bijna de helft van de kinderen in de klas had een naam die dubbel voorkwam. En op de school van mijn kinderen zitten bijvoorbeeld nogal veel kinderen die Wessel heten, en Anne/Anna, Mats, en Silke.

Bij scholen met een overwegend lager opgeleid publiek heb je meer (zelfverzonnen) leennamen die afwijkend gespeld zijn, of variaties op namen. De naam Jayden komt bijvoorbeeld ook voor in de spelling Jaiden, Jaden, Jaydén, Jaeden, Jaedên, Jâeden, Jaydèn, Djeden, Djéden, Djaiden, Djayden, Djaydén en dan heb ik ze misschien niet eens allemaal gehad, vooral met die accentjes wordt het aantal variaties eindeloos.
Bij meisjes bijvoorbeeld Charella, Sharella, Charela, Sharela, maar ook Shanella, Chanella, Charely, etc.

Ik zag in de krant

dat op dezelfde dag, in hetzelfde ziekenhuis, binnen anderhalf uur twee meisjes zijn geboren die Tess van Schijndel heten. De vaders heten overigens Gert-Jan en Geert-Jan en lijken op elkaar. In dat geval had ik waarschijnlijk onmiddellijk een andere naam gekozen of een tweede naam. De kans op verwarring lijkt me te groot.

Ik kreeg ooit

Een prachtige brief van het kadaster. Over een mooi nieuw huis dat ik heb gekocht. Zelfde achternaam voornaam en geboortedatum. Was toxh knap lastig. Maar in dit geval zou ik er een voornaam bijgegeven hebben denk ik.

Mijk

En hier

Over de naam van onze oudste dochter waren we het snel eens namelijk Hannah . We hebben wel nagedacht of we er Hanna of Hannah van zouden maken. Uiteindelijk voor de laatste optie gekozen en hier geen spijt van gehad . Ik vind het nog steeds een mooie naam, vrouwelijk en krachtig. Ook een internationale naam. Dochter (16) is ook blij met haar naam ze vindt het opvallend dat er bijna in elke Engelse/Amerikaans serie wel een naamgenoot voorkomt . De andere kinderen hebben oud Hollandse namen, ik heb ook daar nog steeds geen spijt van.

spijt

Mijn dochter heeft een vlaamse naam die in buitenland niet goed uit te spreken is. Ten tijde dat ze nog internationale actrice ambities had (zeg zo rond haar twaalfde) vond ze haar naam een grote handicap. Daar is ze nu wel overheen.
Omdat mijn kinderen een zeer veel voorkomende achternaam hebben, hebben ze wel een tweede naam, zodat de combinatie achternaam plus voorletters nog enigzins onderscheidend is. Desondanks kwam mijn oudste in groep 1 bij een jongetje in de klas met dezelfde initialen en zelfde achternaam (de voornamen waren overigens niet hetzelfde).

Nee geen spijt

Onze kinderen hebben Nederlandse eerste namen en daarmee zijn ze vernoemd naar hun grootouders. Oudste naar de twee oma’s, tweede naar opa, derde naar andere opa.

Ik zet hier niet de namen van onze kinderen neer zoals Jippox, dat vind ik echt te herkenbaar, al zijn de namen van onze kinderen minder exclusief dan die van haar kinderen.

Waar wij op gelet hebben bij het geven van de namen:
- vinden we de naam zelf mooi
- is er een mooie betekenis
- kunnen we vernoemen

Ze hebben alle drie vier namen. Lastig om zonder het te noemen neer te zetten, maar ik doe een poging.
- Oudste heeft als eerste naam de eerste voornaam van de ene oma, als tweede naam de eerste voornaam van de andere oma (iets gemoderniseerd), als derde naam de naam van een overleden tante en als vierde een naam een met een mooie betekenis. Roepnaam is bij oudste niet geregistreerd bij de burgerlijke stand, maar een bekende samenvoeging die voor de hand lag bij het samenvoegen van de de namen van de oma’s.
- Tweede heeft als eerste naam een vervrouwelijking van de naam van de toen al overleden opa, als tweede naam een vervrouwelijking van de eerste naam van de nog levende opa, derde naam met een mooie betekenis en vierde naam een die traditioneel in onze families voorkomt.
- Derde heeft eerste voornaam een vervrouwelijking van de naam van de opa die ondertussen ook overleden was, als tweede naam een die voor vrienden van ons veel betekent, derde naam mijn naam en vierde naam de traditionele naam die tweede ook heeft.

Hun roepnamen zijn zeker niet exclusief. Oudste heeft al wel eens een klasgenoot met dezelfde naam gehad en de naam van de derde kwam rondom haar geboorte ineens veel voor zowel in mannelijke als vrouwelijke variant. Het heeft ons nergens van weerhouden. Tweede heeft nog de minst voorkomende naam van hun drieën. Zij maakte van de week voor het eerst in haar schoolcarrière mee dat er een meisje met dezelfde naam op school zit.

Ik merk dat ik weinig moeite heb met het feit dat een voornaam veel voor zou komen of niet. Dat zij zo en daar is ook niet veel pijl op te trekken.
De naam die we voor een jongen hadden, kwam in mijn jeugd in de omgeving waar ik toen woonde nauwelijks voor. In onze vorige woonplaats was het een populaire naam doorheen meerdere generaties. Nu wonen we minder dan 20 kilometer verderop en hier hoor je die naam nooit. Net als mijn eigen naam: waar ik opgroeide kwam die niet voor, in onze vorige woonplaats veel en waar we nu wonen nauwelijks.
Oftewel, het blijft een kwestie van toeval of je naamgenoten tegenkomt of niet.

Spijt vind ik in deze situatie ook zinloos: je maakt een keuze die alles bij elkaar opgeteld op dat moment de beste is. Dan kan er later van alles gebeuren met die naam (Isis, Joran weet ik veel) maar dat maakt ‘m niet minder mooi. En het verandert de reden waar je ‘m ooit voor koos ook niet.
Wat ik hooguit jammer vind, is dat ik altijd een naam voor een eventuele dochter in mijn hoofd had, maar dat we die nooit gebruikt hebben omdat we in de tussentijd een heel goede vriendin met dezelfde naam kregen. Mijn man vond het ook een prachtige naam, maar het voelde toen raar om twee mensen met dezelfde heel uitgesproken voornaam in onze omgeving te hebben. Maar spijt....nee.

Aagje

geen dochters gekregen

en gezien onze keuze voor de naam, is dat maar beter. We kwamen er niet uit. Man vond vooral lange Fransige namen mooi: Charlotte, Stefanie, dat soort werk. Ik was meer van de korte stoere namen: Lynn, Kim, Tess. Uit nood geboren een compromis gesloten op Larissa, ook bij nummer twee. Toen waren we de naam, nooit gebruikt, al helemaal zat maar kwamen nog steeds niet op iets anders. Nou vooruit, Julia moest het dan maar worden. Maar het werd weer een jongen. Alle drie een naam die niet veel voorkomt (nou middelste wel wat meer), internationaal bruikbaar en nog steeds blij mee. Maar een tweede, derde of zelfs vierde naam wat ik hier hoor, zouden we echt niet kunnen verzinnen.

Keuze uit twee

Onze kinderen hebben twee namen. Eentje heeft zelfs een roepnaam. We hebben geen spijt van onze creativiteit.
Toch heeft degene met de roepnaam aangeven juist voorkeur te hebben aan de eerste naam. Het is even wennen voor ons maar wij respecteren de wens.
Voor de post maakt het niets uit; zowel roepnaam als eerste naam beginnen met dezelfde letter.

Weer even OT

TS vroeg naar spijt en waar rekening mee te houden met namen. Ze had het over vier namen voor hun toekomstige kind. Ik zou zeggen; vooral doen. Maar, puur praktisch;

- houdt er rekening mee dat veel officiele instanties maar 2 of max 3 initialen kwijt kunnen
- zorg er voor dat de eerste letter van de roepnaam overeen komt met de eerste letter van de roepnaam. Anders krijgt het kind levenslang verwarring. Voorbeeld; Johanna Elisabeth Jansen heet in het dagelijks leven Annelies Jansen. Post komt dus voor mw A. Jansen of mw J. Jansen..

Mijn ex had dat. Met ook die 4 voornamen. Heel onhandig. Onze kinderen hebben daarom 3 namen met als eerste naam hun roepnaam. Ze staan dus ook met voornaam-achternaam in bv een vliegticket.

Paasei

- houdt er rekening mee... etc...

Nou daar heb ik hier nog nooit iets van gemerkt. Zelf heb 3 initialen en 2 van mijn kinderen hebben er zelfs 4. Dat kan altijd prima vermeld worden.

Kyana

Uit ervaring, buurmeisje, weet ik dat Larissa Laris werd .

Oudste

Wat we niet bewust hebben gedaan, dus dat was een hé verhip momentje achteraf, is dat de initialen van de oudste ook een afgekorte meisjesnaam is, of ingekort vrouw maar dan in een andere taal. Dat vind ik wel grappig.

Wat ik altijd een beetje apart vind, maar dat ligt vast aan mij, is als mensen een kind Piet Hein Donald noemen en de roepnaam is..... Donald! Zet die naam dan vooraan! (denk ik dan). Of Piet Hein Donald en we noemen hem... Daniël! Huh? waar komt die opeens vandaan!? Het gebeurt .

Vernoemen

Mijn man heeft inderdaad een hele andere naam dan zijn voorletters doen verwachten. Zoiets als Wilhelmus Johannes maar hij heet dan bv Adrie.
Ik heb wel eens gevraagd aan zijn moeder hoe dat kwam. Ik kende het nml helemaal niet. Zo heet opa ook was t antwoord.

Wij hebben wel de kinderen 2 voornamen gegeven. De 2e naam zouden ze kunnen gebruiken,maar zijn allebei tevreden met hun naam die ook internationaal ongeveer t zelfde is uit te spreken. Al wordt de klank iets anders. Buurjongens, allebei nog kleuter, die een jaar in Amerika waren geweest riepen zoon en hij moest lachen om de echt Amerikaanse uitspraak van zijn naam.

Kaaskopje

Ik vraag me af of dat een Noord-Hollands fenomeen is. In mijn jeugd werd werkelijk bijna elke voornaam meedogenloos tot op de eerste lettergreep afgekort (soms met een extra slot-medeklinker), dus al had je een naam met drie lettergrepen, daar bleef er op straat maar éen van over. Laris had dan dus nog van geluk mogen spreken dat ze niet tot Laar was ingekort.

Inderdaad wel iets om rekening mee te houden. Mijn achterbuurmeisje heette Hellen en dat werd dus altijd Hel. Toch iets minder wenselijk, in mijn idee.

Groeten,

Temet

Afkorten

Ik denk niet dat het afkorten streekgeboden is maar persoonsgebonden . Ik ken iemand die het, denk ik, erg stoer vindt om afkortingen te gebruiken op social media. Zo van ik ken haar of hem zo goed. En ook ken ik een trainer die "ie" achter bijna alle namen roept, Tommie, Luukie, Flippie (Philip).

En dan zoek je mooi bij elkaar passende namen uit en dan blijkt er na scheiding geen match met de namen van de kinderen van de nieuwe samengestelde familie! Daar moet ik dan altijd wel om lachen, bijvoorbeeld 2 oerhollandse korte voornamen en 2 lange Ierse/Engelse voornamen.

Tessa

2 buurmeisjes die Tessa heten, van een buurmeisje weet ik dat de ouders spijt hebben, ze komen steeds andere Tessa's of Tessen tegen. In haar klas 3 Tessa's en 2 Tessen.

Populariteit

https://www.meertens.knaw.nl/nvb/

Afgezien van trends, die soms ineens snel opkomen, kun je hier zien hoe vaak een naam voorkomt in Nederland. En wat de spreiding is. Waar je woont dus.

Noordhollands

Zou kunnen. Man is geboren in die regio. ZIjn mooie voornaam (uniek, en toch niet gezocht) wordt door broers en zussen geamputeerd tot een lettergreep. Zijn enige ex van betekenis heeft toevallig dezelfde voornaam als Triva, die werd ook afgekort, samen klonk dat als Jut en Jul in mijn oren. Gelukkig liep hij daarna mij tegen het lijf.

Een studiegenote kwam uit Den Helder. Ik ben daar wel eens met haar wezen stappen. Haar hele sociale omgeving daar bestond uit Mar's, Lin's, Ger's en Moon's. Zij is ook de enige die ooit mijn voornaam heeft afgekort.

afkorting

Ik heb geen bezwaar tegen afkortingen. Mijn dochter noem ik vaak alleen bij de eerste letter van haar naam. Zoon heeft een naam die niet afgekort kan worden. Ik behoor tot de grote groep mensen van wie de voornaam als Mar afgekort kan worden. Vreselijk. Gelukkig kun je mijn naam ook nog op een andere manier afkorten. Tot ik een jaar of 16 was werd ik vaak zo genoemd. Aantal mensen dat mij nog zo noemt, wordt steeds kleiner.

Hier ook geen spijt

Beide kinderen hebben 2 namen. Zoon heet naar beide opa's, dochter vonden we wat dat betreft wat lastiger omdat wij de namen van de oma's niet zo mooi vinden. Dus voor haar hebben we het opgelost door haar een roepnaam te geven die wij mooi vinden en haar tweede naam is een samenstelling van de namen van beide oma's. We hadden als roepnaam wel een korte vorm, met -je erachter, van haar doopnaam genomen, zo stond het ook op het geboortekaartje. Maar mevrouwtje vond toen ze 6 werd dat ze niet meer zo'n kinderachtige naam wilde en sindsdien gebruikt ze haar doopnaam. Die nu weer door haar vrienden wordt ingekort tot 1 (de laatste) lettergreep.

Wat voor ons ook heel belangrijk was, was dat voorletters en achternaam geen rare combi vormden. Er zijn om die reden een hoop namen afgevallen. Daarom is zoon zijn roepnaam ook die van mijn schoonvader, en niet die van mijn eigen vader geworden.

Afkorten

Gebeurt in de omgeving waar ik opgegroeid ben ook heel veel. Onze buurvrouw vond het zo jammer dat haar dochters met mooie namen afgekort door het leven gingen als Clau en Dé, dat ze de jongste Bo noemde. Die werd tenmiste bij haar volledige naam genoemd.

veel voorkomende naam

ruim 16000 vrouwen in Nederland hebben mijn voornaam. Mijn dochter deelt haar naam met maar 22 vrouwen...

Yep ik had wat te compenseren