School is heel negatief over mijn kind

Als moeder van een kind met ernstige beperkingen én als docent, kan ik je alleen maar op het hart drukken dat je je kind het beste helpt door overal aan mee te werken en dit tot de bodem te laten uitzoeken. Het gedrag van jouw zoon is geen 'normaal' gedrag en zeker niet passend voor de leeftijd. Dit accepteren en de stap zetten om hulp te accepteren is vreselijk moeilijk. Ik weet er alles van. Maar uiteindelijk heeft jouw zoon het meeste baat bij hulp en onderwijs gericht op zijn behoeftes. Ik snap heel goed dat je het liefst alles wilt houden zoals het is, maar probeer ervoor open te gaan staan dat jouw zoon misschien specialistische zorg nodig heeft wat op een reguliere school niet te bieden is. Tegenwerken gaat hier niets aan veranderen. Uiteindelijk zijn het de zorgbehoeften van jouw zoon die leidend moeten zijn.

Mijn man is docent in PO op de kleutergroepen. Ik hoor van hem ook wel dergelijke verhalen over nieuw startende kinderen. Dergelijk gedrag is gewoon niet te doen op een kleutergroep, zeker niet als er fysiek geweld bij komt kijken. Het schooljaar is al op zijn einde, dit betekent zeer volle kleutergroepen. Je kunt een kind met dit ingewikkelde gedrag gewoon weg niet voldoende begeleiding geven als je er nog 30 hebt lopen.

Een observatiegroep lijkt me een heel goed begin. Hier heeft mijn zoon ook in gezeten. Op deze groep kunnen ze zeer goed kijken welk gedrag hij laat zien en of er iets aan de hand is. Ik heb dit als zeer prettig ervaren, toen ik dit eenmaal kon accepteren. Alle disciplines zitten in een team, dat scheelt je heel veel tijd ook. Vanuit daar volgt een advies. Wellicht regulier onderwijs, wellicht speciaal onderwijs. Luister ernaar en sta ook open voor ander onderwijs als dit passend is. Ja, het is een hele stap. Maar het is ook een opluchting wanneer je kind op een plek zit waar er kennis en begrip is voor zijn gedrag en de juiste begeleiding.

Sterkte!

karenm2 schreef op 26-05-2025 om 22:48:

[..]

Ja ik dacht een nieuw topic want dit gaat echt alleen over mijn jongste zoon en zijn problemen op school. De orthopedagoog is van het samenwerkingsverband denk ik.

In je andere topic ging het hier ook over. 

de kans is aanwezig dat de problematiek die je zoon laat zien toch echt met jou te maken heeft.

Een KOPP moeder met als copingsmechanisme alcohol. Een moeder wel wil stoppen met drinken, maar dat die zo maar kan. Een moeder die een alcoholprobleem heeft, maar dit ontkent.  Als je niet kunt leven zonder alcohol, dan heb je een probleem ermee.

Ondanks dat je je best doet om voor je kinderen te zorgen kan dit wel voor problematiek zorgen. Oa hechtingsproblematiek 

Een kind mag en kan niet 'zomaar' weggestuurd worden van school . Hier is geen sprake van 'zomaar' en gedrag dat bij een 4 jarige hoort: de juf bijten, niet luisteren en gooien met spullen is gedrag dat niet 'normaal' is.

School heeft iig iemand erbij gehaald om te observeren en daar is dit advies uit gekomen.

Voor zowel je zoontje als de klas is dit vermoedelijk de beste oplossing. Je zoontje is nog jong en hopelijk nog leerbaar. Dus maak hier ook gebruik van zondag je over een paar jaren kan zeggen: " het was k#t, maar mijn zoon heeft wel de hulp gekregen die hij nodig had en heeft nu een mooie baan,,'

De school heeft als taak om goed onderwijs te beiden en een veilige plek te zijn. Dat kunnen ze nu niet en daar handelen ze naar.

Je bent bang dat Veilig Thuis zich ermee gaan bemoeien. Als je je kont in de krib blijft gooien zal dat zeker gaan gebeuren.

Je hebt het beste voor met je kinderen, alleen kan je er niet naar handelen en dat is zorgelijk.

Je denkt heel zwart wit, maar zo is de wereld niet. Je kinderen krijgen echt wat mee van je zorgen en je drankgebruik.

Dus, zoek hulp. Accepteer hulp! Doe dit voor je kinderen en jezelf.

Je bent zoveel meer dat de moeder van .... of de moeder met ... 

Je bent nu vooral bang voor speciaal onderwijs. Mijn pleegdochter zat op speciaal onderwijs en daar ben ik zo blij mee geweest, omdat er een leerkracht voor de (kleine) groep stond die precies wist hoe zij haar aan moest pakken.
Nu niet meewerken kan opleveren dat de school een andere stap moet zetten en dat wordt dan inderdaad veilig thuis inschakelen.
Ik heb niet zoveel met de diagnose 'hechtingsproblematiek', niet omdat het geen aanduiding is voor bepaalde problemen, maar omdat het een versimpeling lijkt te geven van de oorzaak.
Ik vraag me wel iets af en ik hoop dat je daar voor jezelf eerlijk antwoord op kunt geven: heb je alcohol gedronken tijdens de zwangerschap? Op deze website vind je informatie over de invloed van alcohol voor, tijdens en na de zwangerschap.
FAS lichte vorm: slecht geheugen, snel overprikkeld, niet goed gedragen in een sociale omgeving;
FASD zware vorm: klein, afwijkingen aan gezicht, hersenen beschadigd.
Er zijn een paar beschrijvingen die overeenkomen met jouw verhaal over je kind. Gelukkig heeft hij een goed geheugen en een normaal IQ. Maar ik lees drie aanduidingen die ik ook in je verhaal herken. Denk er zelf heel eerlijk over na. Bespreek het eventueel met je huisarts (en niet op het forum).

Ik was aan het typen en bericht werd te snel opgeslagen. Kom er later op terug. Excuses. 

Loezzie schreef op 27-05-2025 om 06:48:

[..]

In je andere topic ging het hier ook over.

de kans is aanwezig dat de problematiek die je zoon laat zien toch echt met jou te maken heeft.

Een KOPP moeder met als copingsmechanisme alcohol. Een moeder wel wil stoppen met drinken, maar dat die zo maar kan. Een moeder die een alcoholprobleem heeft, maar dit ontkent. Als je niet kunt leven zonder alcohol, dan heb je een probleem ermee.

Ondanks dat je je best doet om voor je kinderen te zorgen kan dit wel voor problematiek zorgen. Oa hechtingsproblematiek

Een kind mag en kan niet 'zomaar' weggestuurd worden van school . Hier is geen sprake van 'zomaar' en gedrag dat bij een 4 jarige hoort: de juf bijten, niet luisteren en gooien met spullen is gedrag dat niet 'normaal' is.

School heeft iig iemand erbij gehaald om te observeren en daar is dit advies uit gekomen.

Voor zowel je zoontje als de klas is dit vermoedelijk de beste oplossing. Je zoontje is nog jong en hopelijk nog leerbaar. Dus maak hier ook gebruik van zondag je over een paar jaren kan zeggen: " het was k#t, maar mijn zoon heeft wel de hulp gekregen die hij nodig had en heeft nu een mooie baan,,'

De school heeft als taak om goed onderwijs te beiden en een veilige plek te zijn. Dat kunnen ze nu niet en daar handelen ze naar.

Je bent bang dat Veilig Thuis zich ermee gaan bemoeien. Als je je kont in de krib blijft gooien zal dat zeker gaan gebeuren.

Je hebt het beste voor met je kinderen, alleen kan je er niet naar handelen en dat is zorgelijk.

Je denkt heel zwart wit, maar zo is de wereld niet. Je kinderen krijgen echt wat mee van je zorgen en je drankgebruik.

Dus, zoek hulp. Accepteer hulp! Doe dit voor je kinderen en jezelf.

Je bent zoveel meer dat de moeder van .... of de moeder met ...

lees dit heel goed een keer of 5 TO en neem alle hulp aan. voor jezelf en voor je kind. blijf alles niet ontkennen of goedpraten. je wordt er echt beter van! 

Lieve Karen,

Lees ik goed dat je vooral moeite hebt met het idee van "je zoon wegsturen"? Kun je dat ook gaan zien als: je zoon naar de juiste, passende plek brengen, en zorgen dat hij daar de juiste hulp krijgt? Met de juiste hulp leert hij op een goede manier met zijn emoties om te gaan. Een gezonde emotieregulatie heeft hij zijn hele verdere leven nodig om met andere mensen om te gaan. Of andersom: als hij het niet leert, heeft hij daar de rest van zijn leven ellende van.
Je hoeft hier echt niet bang voor te zijn. Mijn kinderen hebben allebei ook hulp gekregen, en een nog steeds. Ze hebben dat als heel positief en fijn ervaren. Het zijn lieve, intelligente jongvolwassenen geworden. Dus relax, dit is niet iets wat erg is. Je moet misschien aan het idee wennen, maar dat is alles. Sterkte.

IMI-x2 schreef op 27-05-2025 om 10:04:

Lieve Karen,

Wat een mooie lieve post 🧡

tsjor schreef op 27-05-2025 om 07:39:

 
Ik vraag me wel iets af en ik hoop dat je daar voor jezelf eerlijk antwoord op kunt geven: heb je alcohol gedronken tijdens de zwangerschap? Op deze website vind je informatie over de invloed van alcohol voor, tijdens en na de zwangerschap.
FAS lichte vorm: slecht geheugen, snel overprikkeld, niet goed gedragen in een sociale omgeving;
FASD zware vorm: klein, afwijkingen aan gezicht, hersenen beschadigd.
Er zijn een paar beschrijvingen die overeenkomen met jouw verhaal over je kind. Gelukkig heeft hij een goed geheugen en een normaal IQ. Maar ik lees drie aanduidingen die ik ook in je verhaal herken. Denk er zelf heel eerlijk over na. Bespreek het eventueel met je huisarts (en niet op het forum).

Dit dus. Toen ik las dat er een alcohol probleem was en ik las dat het kind erg klein is en gedragsproblemen vertoont was dat ook mijn eerste gedachte. Wees heel eerlijk naar jezelf, want mocht dit het geval zijn dan kan je kind de beste en gerichte hulp krijgen. Veel sterkte.

Duizendpoot schreef op 27-05-2025 om 10:43:

[..]

Dit dus. Toen ik las dat er een alcohol probleem was en ik las dat het kind erg klein is en gedragsproblemen vertoont was dat ook mijn eerste gedachte. Wees heel eerlijk naar jezelf, want mocht dit het geval zijn dan kan je kind de beste en gerichte hulp krijgen. Veel sterkte.

Test kind had het over evt hechtingsproblemen. Komt ook overeen met gedrag kind . 
Er zal in ieder geval serieuze hulp voor kind moeten komen.

karenm2 schreef op 26-05-2025 om 23:08:

[..]

Ja ik wil ook dat het voor hem beter wordt. Ook voor de juf en de andere kinderen in de klas. Goede vraag wat ik denk dat de beste oplossing zou zijn. Ik denk dat hij extra aandacht en hulp krijgt in zijn klas. Hij laat ook veel negatief gedrag zijn om aandacht te vragen zeggen ze. Als er iemand is om hem te helpen dan heeft de juf tijd voor de andere kinderen.

Ik denk dat het speciaal onderwijs hem dat (wat ik vetgemaakt heb) JUIST kan geven... o.a. door de kleinere klassen. En ik denk ook dat ze in het speciaal onderwijs waarschijnlijk meer ervaring hebben met gedrag als dat van je zoon. Ik zou dus proberen het niet te zien als wegsturen uit zijn huidige situatie, maar als: hem helpen naar een betere toekomst.

KarenM, vind je het oké dat ik je een privébericht stuur? Ik heb als pleegmoeder soortgelijke ervaring als jij en wil graag iets verder uit te doeken doen zonder dat de info over mijn pleegkinderen hier openbaar staat. Het is puur helpend en informerend bedoeld. 

Eigenlijk wil ik je ook een compliment geven. Ondanks dat het heel spannend voor jou was om in te stemmen met een deskundige die je zoon ging observeren, heb je dat toch gedaan.
Ik snap best dat je uitkomst van die observatie liever anders had gezien. Maar ik ben ervan overtuigd dat je het beste wil voor je kind. Accepteren dat dat niet de school is waar hij nu naar toe gaat is lastig. Probeer toch gewoon in gesprek te blijven met school. Ik denk dat het fijn is dat je kind tot het einde van het schooljaar mag blijven in zijn huidige klas, zodat hij op een natuurlijk moment naar zijn nieuwe plek kan doorstromen.
Kun je alvast een keer gaan kijken/kennismaken op de observatieplek die school nu voorstelt?

Duizendpoot schreef op 27-05-2025 om 10:43:

[..]

Dit dus. Toen ik las dat er een alcohol probleem was en ik las dat het kind erg klein is en gedragsproblemen vertoont was dat ook mijn eerste gedachte. Wees heel eerlijk naar jezelf, want mocht dit het geval zijn dan kan je kind de beste en gerichte hulp krijgen. Veel sterkte.

Mijn jongste broertje heeft FAS , 1 sibling waarschijnlijk een lichtere vorm..

Ik weet van je andere topic dat je angst is dat ze je kinderen "afpakken" en wilde even zeggen dat na de diagnose mijn broertje niet afgepakt werd hij kreeg wel de ondersteuning/ hulp die hij nodig had.

ik snap dat het zeer doet aan je moederhart, maar probeer je eens in de schoenen van de juf te verplaatsen. 
Ik weet uit ervaring: dit soort gedrag is voor een leerkracht echt niet te doen. Ook niet met hulp. Wij hebben ook kindjes met soortgelijk gedrag op school, waarbij de juf van 1 leerling extra pauzes krijgt en ze regelmatig huilend in de teamkamer zit, omdat het zoveel vraagt. Constant die spanning; als er maar niks gebeurd. Onee, daar gaat ie weer. Hij heeft aandacht nodig,  maar ik moet... en Marietje zit ookal 10 minuten op wc. 
He, nu heeft hij heeft Pietje pijn gedaan. ik moet hem kalmeren, Pietje troosten, en de andere 19 kinderen zitten te wachten tot ze hun lunch mogen pakken. Ja Lola, ik weet dat je onderbroek nat is. Moment. Wat zal ik eerst doen 🐙. 
Geloof me, speciaal onderwijs is een zegen.
Daar hebben ze bakken ervaring, protocollen, kleine klassen en extra handen. 
Ik zag er ook als een berg tegenop toen we er voor kwamen te staan, maar wat een opluchting was het achteraf. Geen dagelijkse telefoontjes meer over wat er nou weer gebeurd was. Geen zorgen die benadrukt werden, want ze zijn daar niet voor niks. kind mocht er zijn, en niemand die schrok van zijn gedrag.
Nu, 6 jaar later ,gaat zoon van speciaal voortgezet onderwijs terug naar regulier, en dat vind ik bijna jammer. 
Ik wens je kracht, rust en vooral minder angst toe. "Men lijdt het meest onder het lijden dat men vreest".   .