Stress rond medicatie
Ik neem sinds enkele weken medicatie om minder last te hebben van stress en heftige emoties. Maar ik heb daar veel moeite mee, ik voel me niet goed bij hoe het nu gaat en ik vertrouw het ook niet daardoor. Ik had eerst iets om te helpen met angst en depressie, gewoon van de huisarts. Maar dat heeft niet geholpen en ze heeft me doorverwezen naar een psychiater. Bij hem heb ik echt geen goed gevoel maar er is niet zo maar een andere beschikbaar. En dat snap ik wel maar waar ik me niet goed bij voel is dat ik veel druk voel van mijn huisarts en therapeut om nu dan maar bij deze psychiater te blijven en de medicatie die hij voorschrijft te blijven nemen. Terwijl ik niet het gevoel heb dat het helpt maar ze blijven zeggen dat het eerst een kans moet krijgen en dat ik moet vertrouwen. En het is ook zware medicatie die ik moet nemen met veel bijwerkingen als je online zoekt.
Ik denk dat ik hier even wil posten om te horen of iemand hier ervaring heeft met seroquel? Of het bij jullie geholpen heeft en bijwerking geeft?
En ook om tips te vragen hoe ik in gesprek moet blijven met de huisarts en de therapeut maar ook duidelijk maken dat ze wel echt moeten horen wat ik zeg en ook rekening houden met mijn grenzen. Druk helpt me echt niet. Ik krijg zelfs meer last van paniek sinds ik die medicatie heb vind ik. Het liefst zou ik nu kunnen weglopen en stoppen met alles maar dat kan niet omdat ik er moet zijn voor mijn twee jongens.
Dat je veel bijwerkingen kunt vinden op Google is niet persé zorgelijk. Google eens op de bijwerkingen van paracetamol. Als je niet weet over welke medicatie dat gaat durf je dat ook niet te slikken hoor!
En dat je zoontje druk en bozig is hoeft niet te liggen aan het feit dat hij naar een groep gaat. Veel kinderen die net wat anders zijn dan andere kinderen hebben moeite met vakantie. Structuur en uitdaging vallen weg. Vergis je niet in wat dat met sommige kinderen doet.
Wat gun ik het jou dat het je lukt te gaan vertrouwen op mensen en daarmee dingen los te kunnen laten. Dat zou je zoveel meer rust in je hoofd en lijf geven. Dan zou je merken dat je er niet alleen voor staat...
Je weet dus dat je echt niet mag drinken bij dit medicijn. Als je drinkt, veroorzaak je zelf bijwerkingen, dat wil je niet. Je wilt je beter voelen, niet slechter.
Als je bang bent om aan te komen, kun je nu alvast opletten wat je eet. Iedere keer dat je wilt eten, vraag jezelf af of je echt honger of alleen lekkere trek hebt. Als je eet, eet dan vers en gezond (volkoren, veel groenten). Succes, hou vol.
Beter een relaxte dikke moeder dan een dunne gestresste moeder.
Bedankt voor jullie reacties. Ik weet dat ik moet volhouden en dat ik naar die afspraak in september moet gaan, dat is gewoon het beste. Het geeft me alleen zoveel spanning allemaal en soms weet ik niet meer hoe ik daar mee moet omgaan. Daar moet de medicatie net bij helpen maar net die geeft me dus zoveel stress nu.
En ja ik weet dat alcohol nu niet kan, dat is ook besproken in het consult. Ik ben weer gestopt. In de eerste week is dat nog 1 keer mis gegaan omdat de paniek te groot werd, maar nu heb ik al twee weken niks meer gedronken. Maar ook dat is soms zwaar, ik doe mijn best om de spanning niet te hoog te laten komen en mezelf af te leiden maar het is lastig. Ik mis zeker niet de alcohol op zich maar wel het mezelf even kunnen dempen.
Ook de vader van de jongens laat sinds kort weer van zich horen en dat geeft me veel stress. De jongens weten het nog niet en meestal ben ik heel goed in mijn stress en angsten verstoppen naar de jongens toe en gezellig doen maar ik denk dat de jongste het nu soms wel voelt. Want dan gaat hij ook extra druk doen. Soms merk ik zo pas dat ik zelf ook heel hoog in spanning zit, omdat hij zo druk gaat doen.
Ach Karenm2, wat ben je toch zo goed je best aan het doen. Ik vind het zo waanzinnig knap van je!!
Voor jou lijkt het misschien niet zo maar ik (wij op het forum) hebben je zulke stappen zien zetten. Daar mag je zo trots op zijn.
Bij stappen op de weg omhoog hóren ook stapjes terug en je kunt steeds beter naar de stapjes terug kijken zonder in paniek te schieten.
Voel je dat ook?
Ik heb gaan ervaring met exen maar als de vader van de kinderen geen rechten/gezag heeft, kun je zijn bemoeienis dan niet beter negeren onder het mom dat je dát er nu even niet bij kunt hebben.
Een hele dikke knuffel voor jou 😘🤗
karenm2 schreef op 12-08-2025 om 21:37:
Bedankt voor jullie reacties. Ik weet dat ik moet volhouden en dat ik naar die afspraak in september moet gaan, dat is gewoon het beste. Het geeft me alleen zoveel spanning allemaal en soms weet ik niet meer hoe ik daar mee moet omgaan. Daar moet de medicatie net bij helpen maar net die geeft me dus zoveel stress nu.
En ja ik weet dat alcohol nu niet kan, dat is ook besproken in het consult. Ik ben weer gestopt. In de eerste week is dat nog 1 keer mis gegaan omdat de paniek te groot werd, maar nu heb ik al twee weken niks meer gedronken. Maar ook dat is soms zwaar, ik doe mijn best om de spanning niet te hoog te laten komen en mezelf af te leiden maar het is lastig. Ik mis zeker niet de alcohol op zich maar wel het mezelf even kunnen dempen.
Ook de vader van de jongens laat sinds kort weer van zich horen en dat geeft me veel stress. De jongens weten het nog niet en meestal ben ik heel goed in mijn stress en angsten verstoppen naar de jongens toe en gezellig doen maar ik denk dat de jongste het nu soms wel voelt. Want dan gaat hij ook extra druk doen. Soms merk ik zo pas dat ik zelf ook heel hoog in spanning zit, omdat hij zo druk gaat doen.
Je kunt dit!
