Alles Digitaal Alles Digitaal

Alles Digitaal

Yvette

Yvette

06-04-2010 om 16:00

Geen nintendo, is dat raar?

In onze omgeving heeft eigenlijk iedereen wel iets in huis van nintendo, playstation of wii. Onze zoon van 8 speelt er wel graag mee als hij bij andere kinderen is, maar vraagt het zelf nooit voor zijn verjaardag ofzo, dus het is nooit bij ons in huis gekomen (nog niet tenminste!). Zijn dit soort spelletjes nou zinvol voor bepaalde (computer)vaardigheden, of helemaal niet? En zijn wij nou echt de enige die dat soort dingen niet in huis hebben? (als ik om me heen kijk nl wel!)

Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.
I.W.

I.W.

06-04-2010 om 18:19

Wii

Wij hebben ook geen nintendo, maar sinds Sinterklaas een WII. Het is een groot succes. Wij hebben 3 kids van 6, 8 en 9 en ze spelen er iedere dag wel op. De WII is niet zo statisch en ze zijn nog redelijk aan het bewegen. Ik zie er veel positieve kanten aan; goed voor motoriek en reactiesnelheid. We laten ze echter niet langer dan half uur tot 3 kwartier erop. Ze moeten ook "gewoon" spelen. Overigens heb ik ze liever aan het spelen op de WII dan bijvoorbeeld televisie kijken.
Wij hebben ook lang getwijfeld of we het wel zouden doen, maar hebben geen moment spijt.

moeder

moeder

06-04-2010 om 22:02

Ook niet

nee, wij hebben ook geen DS of Wii of wat er dan ook is. ik snap niet zo goed de lol er van; wii snap ik wel een beetje maar volgens mij ben je daar ook best snel op uitgekeken (of je moet weer een nieuw spel van 75 eurootjes kopen...).. ze zitten hier wel regelmatig achter de computer met spelletjes (veel handiger, groter beeld, niet dat gepruts, beter geluid, etc) en dat vind ik al zat! en natuurlijk tekenen, buiten spelen, etc. Ik ben best redelijk modern en 'gewoon' en kan het ook betalen.
Ik moet eerlijk zeggen dat ik het eigenlijk een, hoe moet ik het zeggen, stom gezicht vind als een kind (drie kwartier of langer) zo in zo'n DS schermpje zit gedoken, maargoed, dat is mijn mening.

Rosanne

Rosanne

06-04-2010 om 22:04

Heel raar

wij hebben sinds anderhalf jaar een playstation. Ongevraagd gekregen van iemand die 'm niet mee kon nemen naar het buitenland. Zelf zouden we er nooit een gekocht hebben.
Dochter van 7 heeft er de eerste paar weken vrij regelmatig op gespeeld, daarna nog af en toe als er iemand bij haar speelde. Volgens mij heeft ze 'm al een jaar niet aangeraakt dus het ding is nogal overbodig hier.

Niet raar

ik vind het niet raar hoor.
Wij hebben een Wii, maar geen DS (en daar zijn wij hier ongeveer de enige in).
De Wii is leuk omdat er veel spellen bijzitten die je als gezin kan doen, zoals bowlen of skiën bijvoorbeeld. Als we dat met z'n allen doen dan hebben we de grootste lol. Ik vind het goed voor het leren logisch nadenken, coördinatie etc, maar vooral voor de lol.
DS begrijp ik niks van, inderdaad van die hangende kopjes boven zo'n minischermpje. Dat is juist niét iets doen met het gezin of anderen. Maar ook wij zullen er vast ook ooit aan moeten...

tonny

tonny

06-04-2010 om 22:33

Het is langzamerhand ongebruikelijk

en ik zou zeggen: koester het!

Toen onze kinderen nog thuis woonden, is de aanschaf van een spelcomputer heel lang uitgesteld. Zelf vonden ze het te prijzig - en ik ook We hadden wel al vrij vlot internet en wat spellen op de pc, maar aparte spelcomputers, nee.

Het is jammer dat veel jonge kinderen die nog zo leuk 'gewoon' zouden kunnen spelen al zo verknocht zijn aan hun DS. Het is een leuk ding hoor, maar als het lekker weer is ga je toch met zand en water knoeien, hutten en tenten bouwen, fietsen, karren, keten - dan ga je toch niet op een stoepje zitten DS'en?

Maarja, ik ben van vroeger.

Annet

Annet

06-04-2010 om 23:13

Grappig

De overwegingen van anderen zijn soms net andersom dan die van ons.
Hier kinderen die graag computeren maar dat redelijk met mate doen. Niet veel controle nodig dus.
Tv kijken/ films zijn erg favoriet. Beperking is erg nodig.
Ds hebben ze allebei. Die wordt vooral gebruikt onderweg in de auto (familie woont nogal ver weg) en soms thuis. Controle is weinig nodig want de ds-tijd loopt niet zo snel extreem uit.
Wij willen dus geen Wij omdat er dan nog meer druk op de tv komt (en ook druk op de huiskamer waar de tv staat).
Wij zijn juist heel blij met de flexibiliteit van de ds en de mogelijkheden van samenspelen tussen meerdere kinderen. Tijdens de autoreis met Pasen (er was een neef mee met ds) waren ze met z'n drieën de hele reis aan het spelen met de ds (2 uur). Dit is toch leuker dan een dvd opzetten in de auto.

Ook niet

Hier geen Nintendo of ds (of is dat hetzelfde) of Wii. Is eigenlijk nooit in me opgekomen en oudste (bijna 7) vraagt er ook niet naar. Misschien komt dat nog, maar ik verwacht het ergens niet. Tijdens lange autoritten luistert hij naar luisterboeken, en zijn broertje en zusje spelen en ruziën wat Ws. krijgt hij wel een mp3-speler voor zijn verjaardag (dan hoeft-ie die boeken niet meer op de mijne te beluisteren

helen

helen

07-04-2010 om 11:26

Nee wij ook niet, wat een fijn draadje dit!

Wij hebben ook geen nintendo (10,7,6 en 3). En dat houden we ook zo! Er wordt niet naar getaald. We kijken ook nauwelijks tv. We hebben een wii en er wordt wel op de computer gespeeld.
Ik vind het waanzinnig duur speelgoed en ik word helemaal treurig van die kinderen in zo'n schermpje. Word daarentegen helemaal blij van een kind in een boek!

Iemand schreef: we zullen er wel aan moeten geloven, dat hoeft volgens mij helemaal niet. En iemand anders schreef 'een ds is leuker dan een dvd in de auto'. Wij rijden jaarlijks 1200-1500 kilometer naar Italie of Zuid-Frankrijk en heb dat soort dingen echt nog nooit gemist.

Terpi

Terpi

07-04-2010 om 13:36

Dramatisch

Het is zo'n typisch voor en tegen draadje he, er lijkt geen middenweg. De voorstanders zien hun kinderen gewoon gezond opgroeien met verschillende soorten van vermaakt tot hun beschikking, eentje daarvan is een spelcomputer. De tegenstanders zijn er heilig van overtuigd dat hun kinderen gezond opgroeien omdat ze vooral maar alles doen behalve naar een scherm staren. Mensen, er is echt een middenweg... Er zijn ECHT kinderen die regelmatig naar een scherm staren en ook buitenspelen, knutselen, lezen, playmobillen, gezelschapsspellen doen, zich gewoon vervelen, op onderzoek uitgaan, sporten of noem het vermaak naar keuze
Zo is hier de situatie op dit moment: oudste zit achter zijn DSi en wordt over 20 minuten opgehaald door zijn vrienden om te gaan bmx'en. Middelste is naar een vriend om te gaan buitenspelen en daarna samen achter de DS te gaan. Jongste is bij haar vriendje om in de tuin hutten te bouwen met het riet, zal vanavond na haar judotraining nog wel even willen bijkomen achter haar DS want zo gaat het meestal op de woensdag Het is niet te geloven maar waar... het zijn geen treurige over een scherm gebogen zombies!
Groet Terpi (zelf ook een DS, ook een laptop trouwens en we hebben ook nog een Wii...)

liora

liora

07-04-2010 om 15:08

Hier

Mijn zoon heeft op zijn verlanglijstje zowel een DS als een Wii staan. Ik zou zelf heel graag ook een Wii hebben, vind dat superleuk. Maar ik vind het echt te duur.

Of ik een DS koop voor hem, weet ik nog niet, vind ik ook zo duur.

Liora

Bastet

Bastet

07-04-2010 om 18:22

Kan toch allebei

Wij hebben een playstation en een oude Xbox,en daarbij spelen mijn kinderen veel buiten,werken in hun tuintje,
doen een spelletje,lezen boeken....echt het kan allebei!
Bastet

vlinder72

vlinder72

07-04-2010 om 18:45

Ik heb er zelf eentje

echt waar. Gekregen voor mijn verjaardag. En mijn kinderen mogen er af en toe ook op spelen. Meestal 's avonds vlak voor ze naar bed gaan. Of tijdens het wachten als een van de kinderen zwemles heeft. Ik vind mijn kinderen ook niet zielig. En ik ben dat zelf ook niet. Mijn kinderen kijken t.v., spelen op een nintendo, zitten op voetbal, zwemles, spelen buiten maar ook binnen met playmobil of Kapla. Ze houden ook van tekenen of kleuren. Oja ze zijn 7, 6 en 4 jaar oud. Ik heb zelf trouwens ook meer hobbies en bezigheden dan spelen op mijn Nintendo DS.

Maylise

Maylise

07-04-2010 om 18:49

Net als bij bastet ook allebei

Hier ook spelcomputers en daarnaast doen ze ook genoeg andere dingen. Wij hebben een PS2, een Wii en een NDS. Mijn zoon vooral speelt erg graag met de spelcomputers (de wii is zijn favoriet) maar daarnaast speelt hij vooral veel buiten. Hij is dol op skaten, crossfietsen en voetballen. Hij heeft sinds een paar maanden een wave board en dat vind hij het allerleukste speelgoed nu. Thuis speelt hij ook veel met de lego en playmobil. Het is dus zeker niet dat hij alleen maar met game consoles speelt.

De NDS vind ik trouwens inderdaad ideaal voor lange reizen ed.

Ik vind zelf spelcomputers ook wel leuk hoewel ik tegenwoordig niet zo vaak er meer achter zit. Dat maakt mijn mening er over ook wat anders denk ik. We hebben echt al jaren spelcomputers in huis. Mijn oudste kinderen zijn al over de 20 en toen zij klein waren kochten we de eerste spelcomputer: een NES. Zo'n 8 bit spel computer. Leuk ding. De spelletjes heb ik nog, de console zelf allang niet meer. Ik wil eigenlijk volgend jaar toch eens gaan kijken of ik nog een NES ergens tweedehands kan vinden. Pure nostalgie omdat te gaan herspelen. Ik heb heel wat avonden toen achter die console doorgebracht. Eindeloos Super Mario Bros 3 spelen.

Daarna kregen we de Super Nintendo. Dat was met toch een vooruitgang, 16 bit. Echt state of the art De SNES heeft wel de spelletjes voortgebracht die behoren tot de mooiste spelletjes ooit: Illusion of Time,Lufia, the Secret of Mana en het onvolprezen Super Mario World.

De Sega megadrive was toen ook populair maar die hadden we niet. Wij waren Nintendo mensen Hoewel ik Sonic stiekem wel leuk vond. Daarnaast was er iets calvinistisch in mij dat zei dat een spel computer wel genoeg was.

Inmiddels hadden we ook de Gameboy. Met een zwart wit schermpje zonder backlight waardoor je alleen kon spelen als het niet te licht en niet te donker was. Later de Gameboy Color. Revolutie, tetris in kleur

Daarna de N64 en de Playstation. Inmiddels waren we dus overstag en kocht ik ook bij de concurrentie. De PS was maar 32 bit maar het was wel een heel leuk computertje. Ik vond de N64 echter veel leuker. Daar kwamen ook hele mooie spellen op zoals Zelda: Ocarina of Time.

Toen kwam de Gamecube en die kochten we uiteraard ook. Later kwam de PS2 erbij.

Nu hebben we dus de Wii, de Ps2 en de NDS.

Tot zover deze weinig productieve bijdrage
Maar een leuke trip down memory lane.

Maylise

I.W.

I.W.

07-04-2010 om 20:51

Zomaar interessant

Kennen jullie het filmpje "if books came after games"op youtube? Wel interessant, als je je zorgen maakt over al dat gecomputer. Iedereen moet het allemaal zelf weten, maar ik geef maar even aan dat computeren ook voordelen heeft voor een kind. (Die van mij sporten dus veel, hebben een WII en kijken nauwelijks tv).

Liora en anderen

ik vond een wii ook te duur maar we hebben er nu toch eentje voor E60,- ik ben overgestapt van mobieletelefoon provider, er zijn allerlei aanbiedingen en dan kan je dus toch voor weinig een wii aanschaffen.

Judith

Judith

07-04-2010 om 22:22

Geen ds

Hoi,
Even een reactie op de eerste vraag. Nee, geen DS. De jongens hebben er nooit om gevraagd gekgenoeg. Terwijl ze wel eindeloos computeren en soms voor de tv hangen was dit speelgoed niet aan hen besteed. Ik vond het prima!
Dit weekend nog waren we op een groot feest waar onze jongens (10 en 13) vrijwel niemand kenden. Er waren wel andere kinderen/jongeren. Iemand vroeg mij waarom ze dan geen DS bij zich hadden, dan hoefden ze zich niet te vervelen Nou, ze verveelden zich niet, ze gingen gewoon met de andere jongens buiten voetballen, en stelden zich daarmee sociaal op, vond ik. Ik was reuze trots op ze. Stukken beter dan je verschuilen achter een DS.

groet,
Judith

Tango

Tango

07-04-2010 om 22:41

Hier ook niet hoor

Geen ds en geen Wii of playstation. Tangodochter wil bij vlagen wel graag een Wii. Ds vraagt ze eigenlijk niet meer naar. Tangozoon vindt het allemaal weinig interessant. Als hij bij vriendjes is die Wii-en doet hij niet eens mee.
Computerspelletjes doen ze wel en Tangodochter heel veel hyven op het moment. Ook teveel naar mij idee. Moet er niet aan denken dat we dan ook nog een Wii zouden hebben. Ook al zou ik hem goedkoop kunnen aanschaffen, dan zou ik het nog niet doen. Je zit toch nog met dure spellen die moeten worden aangeschaft. Ze doen het maar lekker bij anderen, dan blijft het ook leuk.
En dat ds-en vind ik inderdaad ook niks hoor. Ik heb een neefje van 13 dat dus tijdens een verjaardag alleen maar zit te ds-en. Erg irritant.

Yvette

Yvette

07-04-2010 om 22:54

Wel een beetje raar dus

Wat veel reakties, leuk! We zijn dus idd een beetje een uitzondering, maar ook weer niet de enige. Zo te horen is het ook niet dat we hem dus iets wezenlijks onthouden dat we uit eigen beweging moeten gaan aanbieden.
O ja, dan nog even aanhakend op de discussie: hier dus thuis geen wii, ds, nintendo oid (ik weet niet eens de verschillen) maar ook niet veel buitenspelen, soms een vlaag van veel tv/computer, maar die waait ook spontaan weer over. Wel altijd veel lego/playmobil/kapla ed. Op feestjes zit hij dus vastgebakken aan de nintendo/ds of wat ook, van een ander

Bastet

Bastet

08-04-2010 om 07:07

Ach

Als een van de eersten hadden wij een commodore 64 in huis,met spelletjes.Als kind deed ik graag het spelletje Ski,en het gaat goed met mij,ben best sociaal..
Een DS krijgen ze hier niet,zo'n ding kost ruim een week eten,hoor,toedeloe.
bastet

Tot 2 jaar terug

Tot 2 jaar terug hadden wij ook ´niks´ aan spelcomputers in huis..en dat met 2 kinderen van toen 14 en 10. Jaha we hadden een oude nintendo ds, ik geloof nummertje 1...ooit gekregen van broer die het zo zielig vondt dat wij niks hadden en die ´m niet kwijt kreeg op marktplaats. Maar de enige die ´m hier gebruikte was zijn zoon als hij hier logeerde!!! Verder raakte nooit iemand ´m aan...en hij stond wel gewoon startklaar altijd. Met tig spelen erbij.
Maar vooral oudste táálde er niet naar...ja soms had ze van die opvliegers, was er weer wat nieuws en moest ze dat hebben...onder het mom van...iederéén heeft dat. Maar haar eigen geld eraan besteden was het nooit waard en na een maandje ofzo verstomde de wens alweer. En als puntje bij paaltje kwam en ze b.v. voor de verjaardag iets mocht kiezen waren er altijd andere dingen die ze véél leuker vondt. Dus voor oudste was er gewoonweg nooit wat nodig, die houd er gewoon niet van. Net zo houd ze niet van t.v. kijken of achter de p.c. zitten dagen en uren lang. Ze is gewoonweg zo al ´druk´ genoeg en heeft helemaal geen tijd voor al die dingen. En toen jongste. En die wilde een ds en dat was serieus. Die wilde voor haar verjaardag alleen maar geld om er 1 te kopen. En kocht er ook 1....en speelt er bij vlagen mee..Ook vaak met andere kinderen samen. De buurkinderen b.v.,door de muur heen. In de winter meer en in de zomer amper. En later kwam er ook een WII...kerstkado van man´s werk, maar je kon ook wat anders kiezen, maar het leek ons wel leuk, ook het samen doen. Die sloeg ook aan bij jongste. Die het vaak speelt met buurmeisje. Vooral de sportspelletjes en mariokart. En ook vaak kart ik of man mee...oudste amper. Of ze moet écht tijd over hebben...in een vakantie een uurtje ´s morgens met d´r zus ofzo. Maar dan houd het wel op. Ik denk dat ik meer op de WII gespeeld heb dan oudste al met al.
Sommige kinderen houden gewoon niet van zulke spelletjes...die bestaan écht hoor! Oudste hebben we ooit bij een feestje wat de hele dag zou duren en waar ze de enige kinderen zouden zijn de d.s. van buurmeisje mee laten nemen, kon ze samen met jongste tenminste ds èn. Maar het was geen succes. Ze ontdekte wel later een mastermind en een mensergerjenietspel en heeft dat gespeeld met andere volwassen aanwezigen die ervoor te strikken waren.
Sommige kinderen zijn gewoon niet zo geschikt voor al die electronica.Laatst zuchte ze ook al dat ze zo genoeg had van d´r p.c. met al dat huiswerk...
groeten albana

marie

marie

08-04-2010 om 16:43

Hier wel

Hallo
Hier hebben de meiden (11 en 13) wel allebei een DS (ikzelf trouwens ook).
En wij vinden het inderdaad erg handig bij verjaardagen/visites waar ze niemand kennen of geen andere kinderen zijn, dan hebben ze inderdaad iets om zich mee te vermaken. Vooral met slecht weer.
En of het ascociaal is om achter het schermpje te zitten?
Ach daar had ik het laatst toevallig met mijn moeder over. Wij zaten als kind altijd met de neus in een boek als we op visite waren. Wat dat betreft is er niet zoveel veranderd dus.
En DS-en kun je trouwens ook prima samen doen met de functie Multiplayer. Lekker met z'n allen racen met Mario-Kart ofzo.
En ook bij lange autoritten is de DS handig. Scheelt een hoop geruzie op de achterbank.
groetjes

Jesse_1

Jesse_1

13-04-2010 om 09:25

Oei oei oei

"Voor computeren is weinig fantasie nodig."
Dat hangt er natuurlijk vanaf wat je achter de pc doet!!!
De jongens hier spelen graag van die spelletjes waarbij je dingen moet zoeken, goed moet gebruiken etc. Daarbij wordt zeker beroep gedaan op de vindingrijkheid, mogelijkheden/oplossingen zoeken, doorzettingsvermogen, behendigheid etc etc. Last but not least: samenwerken, elkaar helpen wanneer iemand iets ontdekt heeft. Favoriet is dan ook dat de oudste twee een vriendje uitnodigen en dat ze alle 4 achter de DS hetzelfde spelletje doen (of samen, of tegen elkaar).
Jesse (waarbij de kinderen zéker te veel achter de DS zitten)

Jesse_1

Jesse_1

13-04-2010 om 09:29

O, en geen nintendo is dat raar?

Nee, dat is niet raar.
De jongens hebben hier hun DS zelf 'geregeld', anders was er wellicht ook geen geweest. Toen de oudste zijn DS bij elkaar had gespaard (hij was 9), wilde zijn broer er ook één en die heeft toen voor zijn 7e verjaardag van iedereen geld gevraagd om een DS te kunnen kopen. Jongste wil nu voor zijn 6e verjaardag ook graag geld voor een DS.
Oudste spaart nu voor een WII.
Ik had het niet erg gevonden als we hier nog DS-loos waren trouwens.
Jesse

Jesse_1

Jesse_1

13-04-2010 om 09:30

Nog een positief puntje

De kinderen hier leren wel goed sparen zo

Balletmama76

Balletmama76

15-04-2010 om 14:52

Dochter...

...is helemaal niet zo gek op computer, Wii etc. Zij heeft 2 jaar geleden van gespaard zakgeld een Wii gekocht en dat ding staat nu stof te vangen.

Zij heeft een Hyves-profiel, waar ze nauwelijks iets mee doet.

Zij heeft nu net een Ipod gekocht omdat ze geld gekregen heeft van ex' broer en ik hoop dat ze op deze manier wat meer bezig gaat met de computer. Want een beetje computerkennis vind ik toch ook belangrijk.

Wel kan ze uren op haar kamer toebrengen bij het stretchen aan haar balletbarre. Of dansen op klassieke muziek. Of de hond trucjes aanleren. Of meidenbladen lezen. Of kletsen. Zij verveelt zich eigentlijk nauwelijks een keer, daar ben ik wel blij mee!

Volgens mij heeft zij het ook te druk met andere dingen om echt met de computer/Wii bezig te gaan. 3x per week dansles is ook niet niks.

an mien

an mien

15-04-2010 om 19:03

Balletmama

Hier ook een dansende dochter (5 keer per week)en zij heeft een tijdje een dansspel op de wii gespeeld misschien vindt ze dat leuk wel eerst de wii even afstoffen.

groetjes
An mien

Minet

Minet

17-04-2010 om 10:07

Hier

hebben we de spelcomputers pas hun intrede laten doen na de basisschoolleeftijd. Ze vroegen er wel om, maar wij vonden het niet zo'n goed idee. Daarbij waren het echte buitenkinderen, altijd aan het voetballen, fietsen, skateboarden, noem maar op.
Inmiddels hebben ze een xbox360, een ps3, een psp en een nintendoDS. Dagelijks wordt op 1 van deze apparaten wel een half uurtje doorgebracht denk ik

andrea van zwol

andrea van zwol

21-04-2010 om 21:53

Gamen!

Wij zijn een gezin wat veel en vaak "gamed" met apparaten en met bordspellen.
Oudste (19) heeft op zijn 16e verjaardag een xbox gehad, tweeling kreeg op hun 10 ieder een DS van schuldbewuste lapzwans van een pa.
Ik heb zelf gespaard voor een WII juist omdat ik dat bewegingselement zo leuk vond bij al die spellen, voor mijn verjaardag nog een balancebord erbij en moeder speelt zich aardig fit.
"vroeger" was mijn broer al bezig met de eerste computer thuis en hij maakte zelf pacman achtige spelletjes. Daarna kwam er zo'n "pong" spel bij mijn beste vriendin en ik helemaal verslaafd er aan.(dat tennisachtig spel, 2 spelers, ieder 1 streepje en dan op tijd het blokje raken zodat je het weer weg stuiterde naar de tegenstander).
Daarna verschillende "consoles" zoals mijn zoon zeggen dat het heet, nintendo 64, playstation enz.
Ik heb wel altijd de regel gehad (tot de oudste 16 werdt) er is maar 1 zo'n apparaat tegelijk in huis, wil je een andere dan eerst de ouwe zien te verkopen, ook moeten ze zelf betalen voor hun spelletjes of vragem met verjaardag/kerst.

Kids mogen hun DS van mij niet mee naar een verjaardag als ik weet dat er andere kinderen zijn (maar ja ze zijn nu op de leeftijd dat ze niet eens meer mee willen), DS geluid bij bezoek thuis of ergens anders UIT, daar wordt je echt gek van bliepjes tijdens een gesprek.

Ik heb 3 totaal verschillende karakters in huis, 1 zoon is bezig met volwassen worden en die heeft geen regels meer voor zijn game gebruik, behalve dat zijn opleiding en nachtrust er niet onder mogen lijden, eigenlijk heeft hij helemaal zelf geleert hoe lang "gamen" voor hem goed is, het trouwens een totaal sociaal gebeuren bij hem, nieuw spel gekocht, dagen achtereen minstens 5 vrienden extra over de vloer.
1 zoon speelt nog steeds graag en veel buiten en is erg creatief, 1 zoon is dol op het kijken van documenataires en vooral geschiedenis, heeft ook geschiedenis games en gebruikt het internet om alles op te zoeken waar hij nieuwsgierig naar is, volgens mij ook al niks mis mee.

Al met al zijn wij samen met de apparaten volgens mij wel een redelijk normaal, kei leuk, sociaal en gezellig gezin, functioneren doen we ook nog hahahahahahahahahahaha

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.