Advies ivm vto raad van kinderbescherming

Had ik nou goed begrepen dat je kind elk weekend bij zijn vader is? Dat is ook niet ideaal, dan heb jij nooit eens een weekend. Daar zou je misschien eens naar kunnen kijken

Nou, ik kan me voorstellen dat je niet blij bent. Wat een regeling. Ik ken een gezin waar het functioneert, maar ik moet er niet aan denken.
Tegelijkertijd zit je in een lastig pakket, want als je nu naar de rechtbank gaat ben jij degene die moeilijk doet.
Voor de lange termijn vraag ik me af of dit nu echt toekomst heeft, maargoed, dat stadium ben je nog lang niet. 
Een jaar of tien geleden vond men dat er altijd omgang moest zijn met een vader. Tegenwoordig wordt er wat meer bekend over intiem terreur en spreken ze niet altijd meer gelijk over vechtscheiding. 
Ik weet niet meer hoe je het precies schreef, maar ik las iets over schaamte omdat je leerkracht bent. Dat is niet nodig, dit soort gedoe kan iedereen over komen. 
Het is vooral een kwestie van goed balanceren en een lange adem.
Zorg goed voor jezelf in tussentijd

Lala0404 schreef op 19-09-2025 om 18:42:

[..]

Ja die strijd ben ik nu aan het voeren, en dan zitten een gemeente mensen tussen die doen dus helemaal niks, echt niks. Probeer aan alle kanten hier verandering in te krijgen. En deze week wilde vader perse op de studiedag van de school van mijn zoontje hem nog een slag hebben, ik heb dat ik ruil gedaan van een zondag. Maar nu maakt hij dus drama want wil hij mijn zoontje opeens vanaf vrijdag middag ophalen en heeft zomaar de bso opgezegd. Al met al zo niet ok allemaal. Waarop ik heb gezegd vrijdag 19.00 anders helemaal niet. Gaat dat mens van de gemeente mij afvallen en zegt ze als jullie niet aan de gemaakte afspraken houden dan gaat het richting de raad. Nou ik zie het nu weer gebeuren dat mijn zondag aan mijn neus voorbij gaat omdat zich hier niet aanhoudt. Ben al de hele dag zo boos en verdrietig.

Ook al begrijp ik jouw emotie maar met de strijd die je nu voert kom je niet verder. Het is niet de bedoeling dat jij strijd tegen hem gaat voeren over omgang van jullie kind en dat heeft die mevr. van de gemeente ook aan gevoelt en jullie beiden terug gefloten want jullie staan er op dit moment beiden niet positief in. 

Probeer het hoofd echt koel te houden, dat is voor nu het enigste wat je kan doen. Hoe oneerlijk dat voor jou nu ook voelt.

Dit word een traject van lange adem.

Aanvullend: .... waarin in principe geen winnaars zijn, alleen verliezers als je uitgaat van 'recht hebben op'. 
Het klinkt alsof je heel erg moe bent. Het klinkt ook alsof je helemaal ondergedompeld ben in de strijd met je ex en niet meer en beetje afstandelijk, rustig naar de situatie kunt kijken. Je angsten uit het verleden en je angsten voor de toekomst lijken je te beheersen. Ik probeer je een blik te geven op het heden. 

Er is nu nog omgangsbegeleiding. Dat is dan je belangrijkste gesprekspartner (niet je tegenstander). 
Je ex is nu in behandeling, hij is clean, en hij wil tijd met zijn kind. Zijn bewegingen op dit gebied ervaar jij als treiteren van jou. Om aan dat gevoel te ontsnappen zou ik mij richten tot de omgangsbegeleider: die wil jou niet treiteren, dus daar kun je mee in gesprek en die moet ook begeleiden wat de afspraken zijn. 
Jouw angst is dat ex weer terugvalt als de behandeling afgelopen is. Ik zou denken: als je nu naar de rechter gaat praat je vooral vanuit die angst. Maar of de rechter daarin meegaat weet ik niet. 
Nu krijg je geen alimentatie. Als daar afspraken over vastliggen kun je altijd het LBIO inschakelen. 
Het gevecht gaat nu over een vrij weekend. Mooi als dat er kan zijn, maar hoe erg is het als dat op dit moment alleen een zaterdag is? Hoe erg voor het kind dan. 
Nu gaat het niet goed met je. Je hebt moeite om te eten, terwijl eten, slaap en ontspanning belangrijk zijn om overeind te blijven. 

Ik zou me focussen op het laatste. Wat heb jij nodig om goed te kunnen leven. Sommige mensen adviseren een training mindfullness. Geen idee of dat iets is. Beweging, een nieuw kookboek, gesprek met de huisarts of gesprekken met de praktijkondersteuner, medicatie, zelf een weekend weg? Op dit gebied kun je dingen veranderen die jezelf ten goede komen.

Overigens zou ik willen dat de term 'omgangsregeling' vervangen wordt door een 'zorgregeling'.  Het gaat niet zozeer om minuten contact met je kind, maar om het geven van zorg aan je kind. Daar zou het gesprek tussen de omgangsbegeleider en je ex ook over moeten gaan. Maar goed, dat is meer een wens voor de toekomst. 

Lala0404 schreef op 19-09-2025 om 18:43:

[..]

Dank je wel, dat moet ik doen, is moeilijk, ik krijg geen eetlust meer, dus ik val af. Moet echt mezelf dwingen te eten.

Heb je iemand uit het professionele circuit waar je je hart kan luchten? POH / maatschappelijk werk / coach? Als je een fijne hebt helpt dat. Traumatherapie als brainspotting heeft me ook geholpen.

Ik vond de tijd zonder kinderen echt heel moeilijk om door te komen. Hoe is dat voor jou? Zoek anders iets waar jij echt blij van wordt. Ik heb een seizoen een museum jaarkaart gehad, maar heb ook eens een brei pakket gemaakt, echt om afleiding te zoeken.

Goed eten is belangrijk, bestel desnoods thuis gekookt voor de weekenden. Of kijk of je ergens mee kan eten.

Tsjor zegt dat er omgangsbegeleiding is, is dat zo? Ik denk bij omgangsbegeleiding aan een begeleide omgangsregeling (dus dat er iemand bij is als er contact is tussen kind en ouder), maar daar lijkt het hier niet om te gaan. 

En ik begrijp dat de voorgestelde vrijwillige hulpverlening een club is die zich vooral richt op scheidingsproblemen en dat het de bedoeling is dat die gaan helpen met een ouderschapsplan. 

De manier waarop de zorg nu is verdeeld lijkt mij geen houdbare regeling. Het is reëel dat jij ook regelmatig een weekend met je kind hebt. Daar staat tegenover dat vader dan meer contact kan vragen, met name door de week. Als hij toch niet werkt, hoeft dat niet per se een probleem te zijn. Als hij op zaterdag en zondag voor zijn kind kan zorgen, kan hij dat op woensdag en donderdag ook, lijkt me. 

Maar goed, eerst maar eens afwachten of hij de aangeboden vrijwillige hulp accepteert. En dan met die club om tafel om te kijken of er afspraken te maken zijn voor een structurele en redelijke verdeling van de zorg. En van de kosten, want daar moet toch ook wat mee. 

Als jullie in april uit elkaar zijn gegaan, zijn jullie nog geen half jaar bezig. Het is natuurlijk uitputtend als je er middenin zit, daar wil ik niets op afdingen, maar het is echt nog niet gek dat omgang, huis en alimentatie nog niet geregeld zijn. Ik begrijp dat dat kort geding over de school al is gestart, anders zou ik geopperd hebben om ook een vordering voor een soort voorlopige alimentatie erin te fietsen. Maar daar is het nu denk ik te laat voor. Als het met alimentatie niet opschiet kan je wel een gewoon alimentatieverzoek indienen en dan in die procedure een spoedvoorziening vragen, maar ik zou nu eerst maar eens afwachten of die vrijwillige hulp wat kan opleveren. 

'hij mag mijn zoontje alleen zien met familie erbij, in verband met de alcohol problematiek.' Ik dacht inderdaad dat dat de vorm was van de omgangsbegeleiding. Wie heeft bepaald dat het zo gaat? Wat vindt zijn familie daarvan? Ben je in gesprek met hen?