ben ik een stief oma? en wat is mijn rol?
Graag wil ik advies op vragen waarmee ik worstel.
Mijn huidige partner heeft kleinkinderen. Hij is geruime tijd gescheiden en hij en ik komen samen, zo ook ex en ex schoonfamilie, over de vloer bij het kind met de kleinkinderen.(kind A voor het gemak).
Kind A wil alles samen vieren met iedereen, maar ik voel mij er ongemakkelijk bij,ik heb er niets mee en ik wil deze constructie niet.
Doop, diploma uitreiking, huwelijk dat kan ik niet uitsluiten, dus daar ga ik naar toe, maar de gemeenschappelijke verjaardagen en sinterklaas daar zit ik met kromme tenen bij. Ze zijn allemaal aardig maar daar gaat het niet om. Het gaat erom dat ik deze constructie niet wil, mijn huidige partner het liefst ook niet. Eindelijk na twaalf jaar is dit besproken en ik merk nog steeds de gevoeligheid bij iedereen.
Wat is jullie advies hierop?
Ten tweede: ik word bij de naam genoemd door de kleinkinderen, niemand stimuleert de kleinkinderen om mij oma te noemen? Ben ik een stiefoma of niet? Wat is mijn rol hierin?en is t wel of niet gepast om mij bij de naam te noemen?
Ten derde: mag ik mijn huidige partner en zijn kinderen vragen om de aparte bijeenkomsten te organiseren voor mij omdat ik mij ongemakkelijk voel bij de bovengenoemde constructie?
Ik voel mij een beetje alleen hierin staan en in mijn eentje ermee worstelen.
Graag jullie advies, tip, of troost is zeer welkom.
Goh
Je bent als ' partner van' helemaal opgenomen, wordt voor alles uitgenodigd waarmee bevestigd wordt dat ze blij zijn met pa's keus maar jij wil liever dat een verjaardag apart voor jou wordt gevierd?
En nee, je bent niet de oma, je bent de partner dus word je ook geen oma genoemd.
Sorry, geen tips alleen opperste en oprechte verbazing.
constructie
Ik snap niet helemaal waarom je het een 'constructie' noemt, maar blijkbaar eevaar je het zo.
Ik zie een kind dat als vader/opa wordt uitgenodigd ook zijn partner uitnodigt. Dat lijkt me eerlijk gezegd heel normaal. Als je voor dergelijke familie aangelgenheden iemand uitnodigt is dat incl partner.
Hoe zou je het ervaren als je steeds expliciet niet wordt uitgenodigd? Het enige wat je kan doen is de uitnodiging beleefd afwijzen.
Ten tweede: dat je bij je voornaam wordt aangesproken zegt m.i. niets over het al dan niet oma zijn. Maar als je niet bij je voornaam aangesproken wil worden kan je dat zeggen. Je kan ze niet dwingen om je oma te noemen maar wel mevrouw.
ten derde. Nee je partner kan ze niet vragen om iets aparts voor jou te organiseren. Je hebt de keuze om al dan niet naar de georganiseerde activiteit te komen. Anders wordt het jengelen 'ik wil alleen naar je verjaardag komen als je het organiseert zoals ik het wil'
Goh 2
Je bent 12 jaar in de familie en voelt je er nog steeds ongemakkelijk bij? Waar ligt dat dan aan? Voor de kinderen ben jij waarschijnlijk een soort oma alleen geen 'echte' dus je aanspreeknaam is anders.
ik snap niet helemaal wat je wel en niet wil
dat je niet wilt snap ik, maar wat precies kan ik nog niet helemaal duiden.
"mag ik mijn huidige partner en zijn kinderen vragen om de aparte bijeenkomsten te organiseren voor mij omdat ik mij ongemakkelijk voel bij de bovengenoemde constructie?" Wil je aparte bijeenkomsten of wil je juist gewoon helemaal niet komen? Dan hoeft je ook niets te vragen, dan is het een mededeling toch?
"Het gaat erom dat ik deze constructie niet wil, mijn huidige partner het liefst ook niet. Eindelijk na twaalf jaar is dit besproken en ik merk nog steeds de gevoeligheid bij iedereen". Ik weet dus niet of ik je goed begrijp, maar ben je al 12 jaar samen met je huidige partner, al die 12 jaar heb je tegen heug en meug op verjaardagen gezeten en nu wil je melden dat jullie het allebei al 12 jaar niet wilden? Als dit klopt, dan moet je het even heel langzaam aanpakken 
. Gently let them down, zeg maar. Eerst elke tweede keer niet mee, dan daarna ziek zijn, dan eerder weg moeten, etc. volgens mij kan je het niet zomaar zeggen en niet meer komen.
Aan de andere kant: als jouw huidige partner zelf ook niet wil komen, laat hem dan de brenger van het slechte nieuws zijn, als hij niet meer gaat dan hoef jij ook niet.
gr Angela
Je kunt alleen vragen om een aparte bijeenkomst
voor jouw verjaardag. Oftewel dat je die kan vieren zoals jij dat wilt.
Over andere feestjes ga jij niet.
Deel 2: als jij je oma voelt (wat ik me goed voor kan stellen) dan zou ik het gesprek aangaan met de ouders, samen met je partner. Dat jij je Oma voelt en of het misschien mogelijk is dat jij ook zo genoemd wordt. Of misschien een andere naam die wel recht doet aan je gevoel.
Je hebt er geen recht op maar het zou wel prettig zijn als jullie daar met z'n allen uit zouden komen.
ben ik een stief oma? en wat is mijn rol?
sommige dingen klinken misschien raar.
Het klopt dat wij al twaalf jaar latten( zijn jongste kind van 31 woont nog thuis) mijn kind van 23 woont sinds twee jaar op kamers. Onze kinderen is de reden geweest dat we niet zijn gaan samenwonen.
In het begin zijn wi< zijn jongste zoon, mijn zoon, mijn partner en ik samen over de vloer gegaan los van de ex en ex schoonfamilie van hem.
Na twee jaar is het eerste kleinkind geboren, Mijn partner is bij de doop overgeslagen en de verjaardagen hebben wij apart gevierd. Bij het tweede kleinkind zijn wij wel bij de doop gevraagd maar nog steeds aparte verjaardagen. Gaandeweg bij het derde kleinkind, zo`n vier jaar geleden komen we gezamenlijk bij elkaar met verjaardagen, sint, huwelijk diploma uitreiking.
Mijn partner weet al van begin van onze relatie dat ik dergelijke samenzijn niet fijn vond en niet wilde. Zo`n vier geleden is het dus begonnen dat wij gezamenlijk worden uitgenodigd.
De scheiding heeft altijd gevoelig gelegen bij iedereen vandaar dat mijn partner dit niet heeft besproken met zijn dochter. De ene keer dat hij het deed moesten wij ons als volwassenen gedragen was haar antwoord. Vandaar dat niemand meer het onderwerp heeft aangekaart. Ik wel steeds bij hem en toch ging ik ieder keer weer mee om hem te plezieren.
Ik wil hem niets ontnemen of kwetsen maar wat doe ik met mijn gevoel.
Dat klopt wel
Je moet je als ouders inderdaad als volwassenen gedragen. Mijn ex en ik vieren nu de kinderverjaardag apart omdat er steeds meer nieuwe schoonfamilie kwam en het voor iedereen prettiger was om het zo aan te pakken. Als ons kind op zichzelf woont mag ze zelf bepalen of ze ons gezamenlijk op de verjaardag wil of liever apart. We hebben er geen problemen mee om bij elkaar in de buurt te zijn en nieuwe partners moeten ook volwassen genoeg zijn om daarmee om te gaan.
Je zou juist blij moeten zijn dat je uitgenodigd wordt. Dat betekent dat zij in ieder geval vindt dat je erbij hoort. Kwestie van enkele keren per jaar over je eigen schaduw heen stappen.
titel oma
de titel oma is niet echt een issue bij mij, hoewel ik t erg leuk zou vinden als ik zo genoemd zou worden. maar goed dat laat ik aan de anderen over of ze mij dat "recht" gunnen of niet. dat ze mij bij de naam noemen vind ik ook oke. er zijn twee oma`s en twee opa`s en mijn rol weten ze niet echt vandaar dat ik ook wel eens uitgedaagd worden als ze komen logeren. Vanuit die hoek kwam die vraag eigenlijk. Zouden ze mij niet of minder uitdagen als ik ook een "oma" titel had.
correctie verjaardagen
even een correctie, het is niet zo dat ik wil bepalen hoe de dochter de verjaardagen moet vieren en waar en met wie. Ik vraag alleen om op een ander moment met mijn partner langs te gaan, in een andere vorm, in een andere constructie, andere "familie verband", is dat onterecht? onlogisch? raar?
dus je hebt geen probleem met je familie...
maar met je huidige partner.
dan moet je dat dus met hem bespreken.
Je gaat mee om hem een plezier te doen.
En hij gaat omdat .. . ? Omdat hij zijn kind A een plezier wil doen? Omdat hij geen nee durft te zeggen?
ik vind dat als je geen zin hebt in de gezamenlijke gelegenheden dat je daar best met je huidige partner een compromis in kunt vinden. MAar alleen als hij zelf ook durft, want misschien zit daar wel het probleem.
Wat ik trouwens wel weer apart vind is dat je het naamgevingsding belangrijk vindt terwijl je feitelijk niet zit te wachten op het gezelschap. Of gaat het je meer om het feit dat je 1 op 1 contact wilt, zonder ander bezoek?
Dan moet je dat voorstellen en vragen of ze misschien het leuk vinden om 1 keer per jaar uitgebreid te komen eten bij jullie inclusief kinderen (mooie nazomer zondag) waarbij je je hen als soort verjaardagseten fêteert. En verder stuur je natuurlijk verjaardagskaartjes samen met je man, kadootjes per post etc. Toch?
gr Angela
Brams
Toch snap ik jouw probleem niet. Aan de ene kant wil je meer oma zijn dan nu (en liefst oma worden genoemd), maar als het om feestjes gaat wil je er eigenlijk niet bij horen. Wat wil je nou? Sorry, ik snap het echt niet.
antwoord katniss op vraag waar ligt het aan
Wist ik het maar katniss, waar dat gevoel vandaan kwam, Dat vroeg dochter ook aan mij.ligt het een aan persoon? nee was mijn antwoord. ik heb niets met ex en ex familie zei ik. Ik zorg ervoor dat mijn partner geen last heeft van mijn exen en ex familie en omgekeerd verwacht ik dat ook van hem.
Waar dat gevoel m in zit. weet ik echt niet. Ik ben alles behalve blij op dat soort momenten. Ik ben trouwens vijfenvijftig, vind mij zelf niet jaloers of zo
brams
Dus je wilt wel voor verjaardagen komen , maar apart? Ik zou er persoonlijk niet aan beginnen.
bloemetje
we zijn geen one big happy family. We zijn een samengesteld gezin geworden. hoe graag ik het wil voelen. ik voel mij niet een familie met ex en haar familie...mijn nieuwe familie is mijn huidige partner, zijn kinderen, zijn dochter en gezin en schoonzoon plus familie
leg eens uit oki dokie
leg eens nader uit oki dokie,
waar denk je aan?
maar om wie gaat het nu ? ? ?
ik snap steeds minder ervan.
"ik voel mij niet een familie met ex en haar familie...mijn nieuwe familie is mijn huidige partner, zijn kinderen, zijn dochter en gezin en schoonzoon plus familie"
bij wie wordt je nu wel en niet uitgenodigd? en waar wil je wel en niet bij zijn? en door wie wil je wel en niet oma genoemd worden/
'ex en haar familie' bedoel je dan misschien de ex van je huidige partner?
gr Angela
nieuwe vorm
ik denk dat de meeste samengestelde gezinnen een nieuwe vorm van bezoekjes moet bedenken na een scheiding.
dat is wat ik voor ogen had, een nieuw levensvorm met nieuwe mensen. soms met de ex familieleden en vaak met mijn nieuwe gezinsleden. dat had ik voor ogen.
ik voel weerstand bij de dochter en mijn partner, ergens is er een gevoeligheid bij ze waar ik mijn vinger niet op kan leggen. zou dat kloppen? zo ja wat is het dan? want ik wil niemand kwetsen maar mijzelf ook niet
dus het gaat om de ex?
Okay, volgens mij begin ik het te begrijpen. Je wilt niet op een verjaardag komen waar ex ook is? Dus haar aanwezigheid is vooral het probleem?
angela 67
ik bedoel inderdaad 'ex en haar familie' is de ex van mijn huidige partner.
en het gaat om zijn kinderen. Mijn familie komt even niet ter sprake of in beeld.
als ik bij de stiefdochter wordt uitgenodigd dan is de ex van mijn huidige partner er ook en haar familie.. en natuurlijk horen zij erbij.
maar het gaat om mijn gevoel. Wil ik zo graag met zijn ex en ex schoonfamilie gezellig lopen doen? mag ik een ander moment voor onszelf vragen?
bloemetje
ja inderdaad, het gaat om de jaarlijksefeestjes met zijn ex en ex schoonfamilie en niet de bijzondere dagen(doop, diploma, trouwerij enz)
Ik geloof dat ik het snap
Als er een verjaardag is, bijvoorbeeld van kleinkind van je partner, dan komt daar niet alleen ex van partner maar ook de rest van die familie. Dat is logisch. Hier komen ook opa/oma van beide kanten en dan nog tantes/ooms van beide kanten en kinderen van tantes/ooms.
Alles bij elkaar kan dat veel ex-familie zijn. En dat kan weer erg bepalend zijn voor het feestje.
Stel kleinkind is jarig, dan wil jij eigenlijk apart komen met je partner om de verjaardag in kleinere kring te vieren, met meer aandacht voor iedereen in die kleine kring.
Als er inderdaad een gevoeligheid is bij partner en zijn dochter, dan moet je erachter zien te komen wat dat is. Vanaf daar kun je dan verder kijken wat jullie (partner en jij) graag zouden willen. En dat kun je weer bespreken met dochter.
maak het niet te moelijk
je vindt het niet zo leuk, nou dan zoek je daar een creatieve oplossing voor. moet je wel even aan je partner aangeven, maar je laat gewoon af en toe verstek gaan, met een goede smoes. Hoe vaak gebeurt het ?
gr Angela
Moni
je tipt iets gevoeligs aan Moni. Te veel ex familie inderdaad.
Mijn partner reageert dan; ik kan mijn verleden niet uitgummen.
Ik ben dol op de drie kleinkinderen. ik neem vrij en dan logeren ze bij opa en ik ook. Maar ik vind het ook fijn om een "eigen familie" met zijn kinderen en kleinkinderen te vormen ipv met zijn ex en exfamilie erbij
is dat mogelijk?
gevoeligheid komt zeker nog aan de orde. Het gesprek is nog niet afgerond. We hebben nog geen formule gevonden waarin een ieder zich prettig voelt... we zijn twaalf jaar verder van de scheiding en nog steeds kan zo iets hinderen he?
angela hoe vaak gebeurt het
er zijn drie kleinkinderen, dus 3 x en dan sinterklaas in totaal 4 kleinkind moment. dan dochter en schoonzoon(daar gaan we op aparte dagen)
dan zijn er nog twee andere kinderen, waar er nu geen feestjes worden gegeven...als daar een gezin bijkomt...reken maar uit 5+4+4= 14 verjaardagen per jaar , elke maand 1 bij wijze van
niet meer of minder dan anderen met grote familie/veel feestjes
ik weet nog steeds niet wat je precies wilt. Als je de ex van je huidige partner niet wilt zien maar wel zijn kleinkinderen over vloer wilt hebben dan sluit het een het ander niet uit toch?
je partner is de opa, dat is duidelijk.
hij hoeft zijn verleden niet uit te gummen
jij wilt alleen niet elke keer mee. punt.
en ja je vind het leuk als de kleinkinderen komen logeren.
dat vind ik al heel wat!
dus stel je partner een compromis voor en maak het niet te moeilijk met 'gevoelens' die geanalyseerd moeten worden. na 12 jaar hoef je niet alles omver te gooien van anderen, je hoeft alleen je eigen gedrag aan te passen, zo af en toe steeds een beetje meer
gr Angela
Vermoeiend
Mijn moeder heeft sinds een jaar of 15 een nieuwe partner en ik zou het eerlijk gezegd doodvermoeiend vinden als die aparte feestjes wil claimen. Hij is welkom bij de feestjes die er zijn, en aks hij niet wil komen dan respecteer ik dat en zouden we even goede vrienden zijn. Maar geen sprake van dat ik extra verjaardagsvisites voor hem ga organiseren.
Als mijn vader er mee kan leven dat hij er ook is, en dat kan hij, dan heeft moeders vriend er ook maar mee te dealen. Het is bij ons ook nog nooit een probleem geweest.
hmm
Even vanuit de drie kleinkinderen die jarig zijn. Hun opa komt met zijn vrouw en hun oma komt (heeft die ook een patrner?) En dan nog een oma en opa en verder hun tantes en ooms. Eventueel buren en vrienden.
Over welke familie van de ex heb je het dan? Komen de broers en zussen van de ex? Dat zijn toch oudooms en oudtantes?
volwassen mensen
Ja, maar de kinderen zijn inmiddels ook volwassen. Die kunnen ook hun eigen gevoel opzij gaan zetten.
Ik heb vaak verjaardag van kinderen vrij groot gevierd. Mijn ouders voelden zich niet zo fijn in grote groep. (Geen scheidingen hier) Nou, dus die kwamen apart. Iedereen blij.
Ik kan me voorstellen dat het na die jaren ook eens klaar moet mogen zijn. Je partner en ex zijn wel uit elkaar. Kan me voorstellen dat jij niet steeds bij zijn ex wilt zitten. En niet gaan is ook niet leuk, plaats je jezelf steeds erbuiten.
Hoe staat je partner erin? Voelt hij zich soms nog schuldig over scheiding?
Heb je geen goed contact met een kind, dat je daar rend mee kunt praten?
Ik denk dat je op zoek moet naar creatieve oplossingen. Ook tav je rol; vul die zelf in. Bedenk wat je met de kleinkinderen wil, geef bijv als 'oma' iets unieks in de relatie met ze, iets waar ze voor bij jou kunnen komen.
draad gelezen
en ik snap het nog steeds niet.
Gaat iedereen eens normaal met elkaar om gaat er een nieuwe partner piepen.
Je kunt zelf kiezen om mee te gaan, maar dat wordt je niet in dank afgenomen, dan is het nog steeds jou keuze of je wel of niet gaat en of het je de verstoorde verhoudingen waard is.
Die ex is en zal een rol blijven spelen, ook als de kinderen volwassen zijn want het zijn gewoon hun ouders en familie.
Zou je dan willen zoals bij mij dat de kinderen van je ex hun ouders alleen bij elkaar hebben op hun eigen begrafenins zoals bij mij het geval zal zal zijn. Een verjaardag is ook voor volwassen kinderen juist bij gescheiden ouders het moment dat je je ouders en overige familie eens bij elkaar hebt. Dat je basis compleet is.
Mijn dochter niemt de vriendin van mijn vader ook geen oma maar ze gedraagt zich wel zo en voelt voor mijn dochter ook als een oma. Ook de schoonouders van mijn ex zijn gewoon opa en oma voor haar. Het zijn de volwassenen die altijd erg moeilijk doen. Ik zou juist blij zijn met familie die normale betrekkingen heeft.
eigen familie
"Ik ben dol op de drie kleinkinderen. ik neem vrij en dan logeren ze bij opa en ik ook. Maar ik vind het ook fijn om een "eigen familie" met zijn kinderen en kleinkinderen te vormen ipv met zijn ex en exfamilie erbij
is dat mogelijk?"
Ja natuurlijk is dat mogelijk, maar dan moet je zelf iets organiseren. Je kan niet proberen de familie van een ander te wijzigen. Die ex familie hoort er voor de (klein)kinderen ook bij. Dat is hun familie.