Co-ouderschap of ruime omgangsregeling?

Lastig

Zeker kinderen die dat niet gewend zijn op die leeftijd gaan niet makkelijk heen en weer. Die willen een eigen plek en zelf bepalen. Vaak strand een co ouderschap op die leeftijd om die reden.
Je mag blij zijn als ze een keer bij de andere ouder gaan eten. Het kan helpen als de andere ouder betrokken is bij halen en brengen voor een sport of voor muziek oid.

Wij hebben een co ouderschap...
Dit ivm met mijn en zijn onregelmatigheid in ons werk.
Onze dochter zou anders 4 x heen en weer moeten per week omdat we beid rook avonden moeten werken.
Daarom hebben wij week op week af genomen. Wat me pijn in me hard deed en nog steeds doet.
Maar mijn dochter doet het nu super goed.
Aan het begin was het moeizaam en bracht ik haar wel vaak huilend weg...
Qwestie van wennen en accepteren denk ik...
Geen idee deed mij veel pijn. Maar ze doet het hu zo goed en ben toch trots dat ik heb doorgezet voor haar.

Financieel krijg e het denk zwaar. Ik kom nog altijd net aan uit.
Van de extraatjes zoals vakantiegeld en eindejaarsuitkering spaar ik wat.
Je krijgt kindgebondenbudget, dat deel ik met mijn ex man dit omdat we dicht bij elkaar liggen qua salaris.
Ook de kinderbijslag gaat op mijn dochters rekening zodat we beide kleding kunnen lopen voor haar als dat nodig is.daarnaast storten we beide 50 euro op haar rekening voor zwemles en paardrijles.

Leeftijd

Op deze leeftijd lijkt me dat de wensen van de kinderen centraal staan. Een 16 jarige kan je niet meer dwingen tot co-ouderschap of tot een omgangsregeling. Dus ik zou dit samen met hun bespreken. Als duidelijk is waar jij en je ex gaan wonen kan je met hun samen gaan kijken wat ze het liefst zouden willen.

Wel zou ik voor ogen houden dat op deze leeftijd vrienden steeds belangrijker worden en flexibiliteit in de afspraken dan ook nodig zal zijn. |Daarom zou ik proberen om zo dicht mogelijk bij elkaar in de buurt te wonen zodat het voor de kinderen makkelijk is om spontaan over en weer naar beide ouders te gaan. Een hele strakke omgangsregeling werkt waarschijnlijk niet meer omdat ze ook hun eigen leven en bezigheden hebben. Dus hoe dichter jullie bij elkaar wonen hoe flexibeler de kinderen kunnen zijn.

Misschien

Misschien willen ze wel bij hun vader wonen, als hij in dezelfde woning achterblijft. Dat is iig wat ik het vaakst zie gebeuren bij scheidingen waarbij pubers betrokken zijn.
Voor mijn eigen puber hebben we nog steeds een 55/45 verdeling, maar wij wonen ook op loopafstand van elkaar.

Dicht bij elkaar wonen

Ja, dat lijkt mij ook fijn voor de kinderen als we dicht bij elkaar wonen. Weet alleen niet of dat gaat lukken.

het huis

Vesper, ja het kan helpen dat ze meer bij mijn man willen zijn als hij in het buis blijft.

Ik vermoed alleen niet dat ze helemaal bij hem willen wonen en alleen een omgangsregeling met mij. En ook 50-50 betwijfel ik echt.

Dan is de vraag of het voor de kinderen fijner is (meer) bij mij in ons huis te wonen en dus een omgangsregeling met de vader.

Of meer bij mij in een nieuw huis en af en toe bij de vader in het huidige huis.

Zelf heb ik de indruk dat het vooral rustiger is als ze eerst wennen aan de scheiding waarbij ze het meeste in ons eigen huis zijn bij mij). Als we dan na 1, 2 of 3 jaar naar een ander huis verhuizen, zou dat beter zijn.

Huis

Larissa, is er een goede reden om ervan uit te gaan dat je man in jullie huis blijft?

Niki

De enige reden is dat het voor mij met mijn huidige salaris wat duur is.

Maar als ik PA krijg of spaargeld aanspreek kan ik het denk ik wel betalen.

Maar dat zal ik allemaal moeten uitzoeken als met de echtscheiding aan de slag gaan.

Als het in het belang van de kinderen is en ik kan het financieel (zonder te grote risico's) realiseren zou ik het wel willen doen.

Mocht het toch tot een verhuizing door mij komen, dan zou ik dat graag pas aan het einde van de echtscheiding doen, want ik wil niet hals over kop een ander huis kopen/huren waar ik waarschijnlijk voor een groot deel van de tijd met de kinderen woon.

En tijdens de echtscheiding zou ik dan graag in het huis willen blijven wonen.

Moederdochter6 / co-ouderschap en geld

Krijg je na een scheiding altijd kindgebonden budget?

Of alleen als je een inkomen onder een bepaald bedrag hebt?

In dat geval krijg ik het niet.

Maar ik leid uit jouw posting af dat je met co-ouderschap geen KA krijgt.

Volgens mij heb ik ergens gelezen dat zelfs als je co-ouderschap hebt je KA kunt afspreken. Klopt dat?

Waar hangt dat dan van af?

Gevoelsmatig zou ik het nl. wel bij onze situatie en uitgavenpatroon vinden passen.

co-ouderschap

is vooral bedoeld en voor de periode dat de kinderen nog niet (redelijk) zelfstandig zijn en (lang) alleen kunnen zijn, c.q. specifiek verzorgd moeten worden.
Gezien hun leeftijd, lijkt mij co-ouderschap geen optie. Dat schept ook verplichtingen voor de kinderen, die ze misschien helemaal niet willen (zelf bepalen). Ze kunnen op zich prima bivakkeren bij 1 van de ouders, als die zelf misschien helemaal niet thuis is.
E.e.a. is natuurlijk ook volkomen afhankelijk van bijv. afstand tot school c.q. vrienden, sport enz. Dus m.i. eerst kijken wie waar gaat wonen (wie in het oude huis, of beiden in een ander huis enz). En dan bekijken wat praktisch is. En in principe kids laten bepalen. Verder kosten voor school, kleding, en allerlei andere bijkomende zaken gewoon verdelen (naar rato van draagkracht). En vooralsnog aankijken in welke verhouding kinderen bij vader of moeder bivakkeren om te zien wie de meeste kosten heeft aan de huishoudelijke zaken (eten, gas, licht, water enz). En dan bezien of de 1 of de ander iets financieels zou moeten compenseren.

Klopt idd..
Ik krijg geen ka en ook geen pa

Over een paar maanden ga ik samenwonen met mijn nieuwe partner en dan krijg ik het ook niet meer.
Je moet doen wat goed voelt en idd bespreek het met je kinderen die zijn een stuk ouder.
Mijn dochter is pas 6 en toen we gingen scheiden 4...
Dat zal in de loop der jaren ook gaan veranderen.

Geld: hier kinderrekening

Wij hebben 50-50 co-ouderschap. Kinderen zijn ook jonger.

Ik denk dat eventuele KA bij co-ouderschap wettelijk gezien afhangt van een eventueel inkomensverschil. Wij hebben ervan afgezien, o.a. omdat we niet wilden dat er geldstrijd zou ontstaan en we allebei financieel zelfstandig wilden zijn. We storten allebei naar draagkracht (op basis van inkomen dus, ik verdien meer) op een kinderrekening, waar de kinderkosten van betaald worden. In ons echtscheidingsconventant staat welke kosten daar wel en niet van betaald worden. Zo uit het hoofd: wel de kapper, kleding, schoolkosten, maar geen cadeautjes en andere leukigheid. Bedragen boven de 75 euro worden in overleg met de andere ouder gedaan. soms overleggen we even: vind jij dat dit van de kinderrekening kan? Daar hebben we nog nooit gedoe over gehad. Ik koop ook regelmatig schoenen of een winterjas voor de kinderen van mijn eigen geld. Deze constructie kan alleen als je samen als ouders nog goed door een deur kunt.

Hoe het zit met toeslagen weet ik niet zo goed, ik kom voor heel veel dingen niet in aanmerking.

Huis

Er is een dikke kans dat de kinderen in het oude huis willen blijven als dat niet verkocht hoeft te worden. Denk dus goed na wat jij wilt: veel voor de kinderen zorgen, dat is trouwens nog maar een paar jaar, of nu meteen je blik op de toekomst richten en een leuk huisje in de buurt waar je ook alleen mee vooruit kunt. Als je man in het huis blijft, krijg jij normaal gesproken wel een zak geld mee (waarde - hypotheekschuld gedeeld door 2). Omgekeerd geldt dat natuurlijk ook: als jij blijft, zul je hem moeten uitkopen.
Ik heb mijn ex uitgekocht, ik heb er een kleine, kortlopende hypotheek bij moeten nemen. Mijn ex heeft een nieuwe woning op loopafstand gekocht. Wij zijn allebei blij met onze keuze.
Dicht bij elkaar blijven wonen staat bij ons in ons conventant. Zo niet, wordt de verblijfsregeling herzien. Het is een mooi streven, maar nooit hard te maken. In jullie geval is het ook minder relevant gezien de leeftijd van de kinderen. Nog een paar jaar, dan zijn ze uitgevlogen.

Gebruik van KA co-ouderschap gebeurt meestal bij een groot inkomensverschil. Het gebruik maken van een kinderrekening is daarvoor een goed alternatief.
Voor alles rondom een scheiding is het mogelijk om samen tot afspraken te komen. Een rechter kijkt er wel even naar, maar als hij/zij geen enorm verschil ziet in uiteindelijk resultaat zal er weinig van gezegd worden. Als jullie dus samen financiële afspraken kunnen maken dan maakt het niet eens uit hoe de tijdverdeling van de kinderen is.
Met kinderen van 16 en 14 zou ik ook gewoon in gesprek gaan. Wel zou ik voordat het gesprek met de kinderen komt, eerst met je man in gesprek gaan over andere zaken, zoals wie gaat waar wonen enz. Anders wordt het heel moeilijk om te kiezen voor de kinderen.
Bij een scheiding komt er op meerdere gebieden een hoop kijken: emotioneel, financieel, juridisch en praktisch. Het emotionele stuk is niet te voorzien, daar moet je doorheen. De andere drie gebieden kun je wel over nadenken. Wat als je niet in jullie huidige woning kan blijven? Hoe snel kun je aan andere woonruimte komen? Hebben jullie een spaarpotje dat jullie kunnen aanspreken voor het kopen van spullen zoals een wasmachine, koelkast en meubels?
Het juridische stuk hoeft niet lastig te zijn indien jullie samen afspraken kunnen maken. Als je dat niet kunt, is er geld om een advocaat of mediator te betalen? Zijn er misschien advocaat mediators waarbij je in termijnen kunt betalen en een vast bedrag wordt gerekend?
Ik lees uit jouw post dat je een eigen inkomen hebt. Kijk toch even naar toeslagen. Zeker als je een alleenstaande ouder wordt, zou het zomaar kunnen dat je nog KGB krijgt.

Ik hoop voor jou dat jullie goede afspraken kunnen maken, zeker voor de kinderen. Houdt wel rekening met een heftig emotionele periode, dat is juist de reden dat het zo moeilijk is om afspraken te maken. Heel veel sterkte!

Kindgebonden budget berekenen

http://www.belastingdienst.nl/rekenhulpen/toeslagen/

Aanvulling op Niki73 over waarde van het huis

Let wel op, het huis kan ook een onderwaarde hebben, zeker als er plm 10 jaar geleden gekocht is en in dat geval moet de vertrekkende partner de helft van die onderwaarde betalen.
Denk ook aan boetes van de geldverstrekker als je eventueel een nieuwe eigen hypotheek moet nemen en als er een beleggingshypotheek is of een deel belegging dan kan de waarde daarvan ook anders zijn dan je denkt.

Larissa

Je kinderen zijn al 14 en 16 en je bent niet van vandaag op morgen gescheiden. Tegen die tijd zijn je kinderen wellicht zelf al op kamers, maar je redeneert nog alsof je volop in de kleine-kinderzorgen zit.
Het kan best zijn dat je man slecht communiceert, dat zal na de scheiding niet beter worden. Maar dat wil niet zeggen dat je alles buiten hem om kunt gaan regelen. Ik neem aan dat je je bruiloft ook niet buiten hem om hebt geregeld. Je zult het toch eerst met hem moeten bespreken en daar zal best een heftige, emotionele periode op volgen. Maar misschien is hij ook wel blij en opgelucht, wie zal het zeggen.
Probeer in die periode eraan te werken, dat het voor jullie allebei duidelijk is dat er een scheiding aan komt. Ga daarna pas praktische dingen invullen, zoals huisvesting, kinderen en geld. Vooraf informatie inwinnen kan altijd, maar maak de plaatjes niet te konkreet, alsof je alles al in kannen en kruiken hebt gedaan en dan pas met hem gaat praten.
Het lijkt alsof je nu het volgende voor ogen hebt: jij blijft in het huis, met de kinderen, hij betaalt zoveel dat je alles nog kunt financieren, en verder verandert er niets, behalve dan dat de deur uit is. Het klinkt als een sprookje. Nu maar hopen dat hij mee wil werken en op wil hoepelen zonder al te veel tegen te sputteren en met achterlating van zijn bankpasje.

Tsjor

Toeslagen

Dank voor jullie reacties. Kan nu niet op alles reageren.

Wil wel even kwijt dat ik volgens mij echt niet in aanmerking kom voor toeslagen en kindgebonden budget. Daarvoor is mijn inkomen te hoog. Geld voor nieuwe meubels is ook geen probleem.

Hoe snel een van ons een geschikte woning kan vinden is natuurlijk de vraag. Vrije markt, maar heb geen idee wat er is en hoe ver/dichtbij en hoe geschikt. Dat moeten we bekijken.

Hypotheek moeten we uitzoeken. Ik verwacht geen onderwaarde en denk Wel dat een van one voorlopig in de woning wil/kan blijven.

Co-ouderschap en moeilijk communiceren

Ik ben nu sinds vorig jaar officieel gescheiden en heb een ex die moeilijk communiceert. Ik moest vooral even grinniken over de opmerking inzake de bruiloft die je ook niet alleen hebt georganiseerd, in mijn geval dus wel De scheiding heb ik ook geregeld dus, mijn ex ging in de ligstand. Alleen de dag voor we zouden tekenen wilde hij ineens niet meer. Maar hij wilde graag een nieuw huis kopen dus was de scheiding noodzakelijk... Dat was mijn geluk.

We hebben co-ouderschap want een andere verdeling was eigenlijk niet bespreekbaar. Hij wilde eigenlijk wel volledige voogdij want ik wilde toch zo graag alleen zijn??? Nou, ik wilde bij hem weg! We hebben twee kinderen van nu 13 en 16 en die mogen theoretisch zelf bepalen. Maar dat durven ze helemaal niet.... De laatste weken vooral veel ellende met de oudste die steeds afgezeikt wordt door haar vader en bedreigingen naar haar hoofd krijgt. Dus heb ik gezegd dat ze zelf mag kiezen maar dan zegt ze: nou, dan is papa alleen maar heel erg boos op me dus dat ga ik echt niet doen.

Ik denk nu dus...had ik toch niet co-ouderschap moeten doen?? De moraal van dit verhaal, bezint eer ge begint! Zeker met een niet communicerende soon-to-be-ex zou ik er heel goed over nadenken.

Sterkte in ieder geval met het pad bewandelen!!

hier

Ruime omgangsregeling. Kinderen (ook 14 en 16) gaan iedere vrijdag naar hun vader en komen maandag na school bij mij. Wij wonen twee straten bij elkaar vandaan, dus voor kinderen maakt het qua sociale omgeving en school niet uit of ze bij mij of hun vader zijn.
Voor ons ouders is de regeling niet helemaal optimaal omdat ik kinderen nooit in weekend zie (maar gelukkig wel in de vakanties vaak ruimer) en ex heeft minder ruimte om in weekend dingen af te spreken. Maar onze kinderen vinden deze regeling helemaal prima en willen geen week op/af.

tjor

Een volledige scheiding kan ook in 3 maanden. Ook als de scheidingsaanzegging uit de lucht komt vallen.

Blijft staan dat het al oudere kinderen zijn die waarschijnlijk nog een jaar of 3 tot 5 thuis wonen. Ze zijn al behoorlijk zelfstandig op die leeftijd, zou ik verwachten. Die moeten zeker in het besluitprocess betrokken worden waar het over hun gaat.

Alleen_vlindertje / Alkes

Alleen_vlindertje: dank voor je waarschuwing. De communicatie is inderdaad altijd al zeer moeilijk (soms wil hij helemaal niet communiceren), en ik verwacht dat dat niet opeens helemaal prima wordt als we gaan scheiden. Dus co-ouderschap lijkt me alleen om die reden al geen optie. Daarom dat ik dit draadje ook gestart ben, om alvast vooruit te denken aan mogelijkheden en valkuilen

Alkes: jullie regeling zou ik, als de kinderen dat willen (!), ook nog wel een optie vinden. Niet ideaal, dus misschien een iets aangepaste vorm. Want wanneer zie jij dan bijv. je ouders/familie/vrienden met kinderen tezamen met je kinderen?

opties

Ik moet het natuurlijk eerst met mijn man bespreken (als hij eenmaal zover is / geaccepteerd heeft, dat we inderdaad gaan scheiden) hoe hij er tegenaan kijkt en wat hij wil.

Daarna denk ik dat we met de kinderen moeten praten. Eerst om het ze te vertellen, daarna om te vragen wat zij zouden willen.

De vraag is of ze dat eerlijk durven te zeggen. Ik vermoed dat ze zeker niet meer dan 50% bij mijn man willen zijn, en vermoedelijk zelfs liever bij mij wonen en dan een omgangsregeling met mijn man. Zeker bij een van de twee vermoed ik dat die er zo in staat. Dat is dan wel moeilijk voor hen om dat tegen hun vader dat te zeggen mochten we dat samen vragen. Hoe deden jullie dat? Zorgen dat je echt hoort wat de kinderen willen?

Ik zou ze trouwens wel de tijd willen geven om daar over na te denken.

En ik zie de volgende opties die we de kinderen misschien mee kunnen geven om over na te denken, wat zij prettig zouden vinden (voor onze situatie, er nog even vanuit gaande dat we bij elkaar in de buurt blijven wonen):
- week op week af (ik denk dus geen reële optie, maar zou ik wel willen noemen)
- bij mij wonen, alle weekenden bij vader
- bij mij wonen, meer weekenden bij vader dan bij mij (2 van de 3, 3, van de 4, 4 van de 5 of zo)
- om en om weekend en tussendoor een paar avonden bij vader eten o.i.d.
- om en om weekend en het andere weekend ook nog een dag / avond of dagdeel en tussendoor een paar avonden bij vader eten.
- en in zijn algemeenheid kunnen ze wat mij betreft buiten het vaste ritme ook altijd incidenteel/spontaan bij vader langs, als ze het mij maar even laten weten .

Mochten jullie nog ideeën hebben, hoor ik het graag.

vertrouwenspersoon

is er in de familie of omgeving iemand die ze vertrouwen die dit neutraal met ze kan bespreken, dan hoeven ze het niet direct tegen jullie te zeggen.

of schrijven, mijn dochter durft soms iets niet te zeggen, maar dan schrijft ze een briefje.

En vooral geef ze tijd om er over na te denken, zet de opties op papier met ruimte om zelf hun voor en nadelen te noteren en geef ze dan een aantal weken om er over na te denken, maak ruimte om hun vragen te beantwoorden.

Laat ze er bv eerst over nadenken en met hun eigen idee komen, en als ze er niet uitkomen dat je dan met het bovengenoemde lijstje van mogelijkheden als input komt, niet als vast staande keuze opties.

Noet

Dank je wel voor je tips. Goed idee om ze eerst zelf iets te laten bedenken en dan mijn lijstje als suggestie (en inderdaad geen vaste vorm) aan te leveren.

Dit zijn de praktische tips die ik zeer goed kan gebruiken!

Oftewel:
- wat zijn de opties?
- hoe bespreek je dingen met je partner
- hoe bespreek je dingen met de kinderen
- hoe doe je het in de tijd.

Paddington

"Met kinderen van 16 en 14 zou ik ook gewoon in gesprek gaan. Wel zou ik voordat het gesprek met de kinderen komt, eerst met je man in gesprek gaan over andere zaken, zoals wie gaat waar wonen enz. Anders wordt het heel moeilijk om te kiezen voor de kinderen."

Mijn idee is dat we juist van de kinderen uitgaan.
Dus eerst de kinderen laten aangeven bij wie ze hoeveel willen wonen.

En als blijkt dat ze, zoals ik verwacht, het meeste bij mij willen wonen, dan lijkt het mij logischer om dan te onderzoeken of ik, in elk geval nog voor een paar jaar, hier kan blijven wonen.

Dus vanuit het belang van de kinderen zou ik dan hier blijven wonen.

Financieel is dat in elk geval mogelijk, als ik dus PA krijg of we een andere constructie voor het huis bedenken (er is in principe voldoende inkomen/spaargeld). Het kan wel zijn dan mijn man geen zin heeft om mij PA te betalen of geen zin heeft om te verhuizen en er daarom niet aan zal meewerken.

De vraag is wat dan wijsheid is.

in het huis blijven

Het belang van de kinderen staat bij mij echt bovenaan.

Wat wel nog meespeelt is, dat mijn man erg boos kan zijn en dat ik bang ben wat hij allemaal met de spullen doet als hij alleen in dit huis is en ik niet. Of hij dus dingen kapotmaakt, weggooit etc. om mij te raken. Heeft hij vaker gedaan. Omgekeerd zal ik dat niet doen (ik vind het vreselijk als iemand mijn spullen zonder dat te vragen weggooit, dus zal een ander dat niet aandoen) en als ik al moet opruimen, alles overleggen met hem wat ik wil weggooien of eerlijk lijsten maken met wat we moeten verdelen.

Ook daarom zou ik liever nu in het huis blijven, zodat er meer tijd is om de spullen netjes te verdelen, op te ruimen/weg te gooien etc.

Ik weet niet of dit argument bij een voorlopige voorziening of evt. echtscheiding via de rechter, nog meespeelt?

Geef je man ook de kans om erover na te denken

Jij bent nu van alles aan het bedenken en groeit op deze manier toe naar de scheiding en alle gesprekken.
Je man moet daar straks instappen. Ik zou eerder met hem praten zodat hij ook tijd heeft om na te denken wat hij wil.

Larissa

Vrienden nodig ik ook geregeld door de week uit. Familie is inderdaad een beetje plannen. En nogmaals het is niet ideaal, maar voor ons wegen de voordelen op tegen de nadelen.