Extreem veel aandacht

Uhhhh.....

...welkom in de wereld die ouderschap heet......

Het is niet abnormaal wat dit meisje doet. Ook als het jullie gezamelijke kind zou zijn, zou je dit zomaar kunnen hebben. Wel kun je zo'n kindje liefdevol leren om even te wachten als iemand aan het praten is. Als het dan ook nog een kind betreft dat haar papa maar af en toe ziet, haar papa eerst alleen had en nu moet delen, ja natuurlijk is het normaal.

Afgaand op je posting krijg ik de indruk dat je zelf een enorme strijd aan het voeren bent voor de aandacht van papa. Ik bedoel, als de dingen die je schrijft al zo'n probleem voor je zijn dat je jezelf, met pas een half jaar een relatie en een probleem dat sinds een paar weken speelt 'wanhopige stiefmoeder' noemt, dan denk ik dat je een verkeerd beeld hebt wat je echt moet bijstellen. En anders misschien moet concluderen dat je in de verkeerde relatie zit. Ik hoop dat de vader zich weinig aantrekt van jouw gedrein, anders is het wel erg zielig voor het kind.

Sorry. Nogmaals: afgaande op je posting.

vraag

Is de vader wel regelmatig alleen met zijn dochter, of ben jij er (vrijwel) altijd bij? Als dat laatste het geval is, zou mijn tip zijn vader en dochter meer tijd samen met z'n tweetjes te gunnen. Jullie kunnen elkaar immers ook zien als dochter bij haar moeder is.

@hopeloze stiefmoeder;
Ik snap je gevoel en idd het is niet dat jij het vervelend vind maar dat je niet wil dat het kind denkt dat je tussen hun staat.
Hier precies hetzelfde met mijn vriend zijn zoon.
Alleen is dat gedrag nog extremer.
Ik heb ook een dochter van 6 en hij word in maart 3.
Als we met zijn 4 e op pad gaan is hij heel erg vervelend.
Hij huilt en wil alleen papa een hand geven naast papa lopen papa moet de auto deur open doen papa , papa ,papa tuurlijk kan dit een fase zijn en natuurlijk doen kinderen zo maar het helpt de sfeer niet gezellig te houden.
Mijn dochter zegt zelf pff mama ik loop veen door ik wil zijn gehuil niet meer horen.

Het erge vind ik ook dat hij vaak toneel speelt en huilt en dramt en dan zit hij naast papa en dan lacht hij zo van Haha heb ik lkkr voor elkaar. ze weten dondersgoed wat ze doen ook al zijn bijna 4.
En ik vind het heel vervelend.

Oh en daar was mijn verhaal al weg...
Ik vind het heel vervelend dat hij zich niet kan ontspannen.
En op sommige momenten kan hij heel leuk spelen met mijn dochter.
Maar buiten dagje weg of de speeltuin slaat het weer om.
Verlatingsangst denken we... Mijn vriend en zijn ex zijn nu bij een psycholoog en hopen hem op deze manier verder te helpen.
Er zijn ook mer dingen aan de hand geweest.
Zo is zijn moeder ernstig ziek geweest tot 2 x toe.
En is nu pas weer een beetje aan het op krabbelen.
En een scheiding als je klein bent hakt er ook erg in.
Alle kinderen hebben een zware dobber als ouders gaan scheiden.

Mijn dochter is nu pas weer een beetje d'r zelf

nou moederdochter6

Als je je stiefkind zo vervelend vindt, heb ik echt, echt maar 1 advies: blijf vooral helemaal uit de buurt van dat kind en spreek alleen met je partner af op momenten dat het kind bij de andere ouder is. Daar doe je echt iedereen het meeste plezier mee.

Re hopeloze stiefmoeder

Ja precies het iis heel belangrijk om erover te blijven praten.
Ik loop altijd even weg.
En soms zeg ik zelf ook tegen zijn zoontje als je zo blijft doen dan word het niet gezellig in huis.
Het is veel leuker om met zijn allen plezier te maken.
Dan zegt ie ja en Gaat weer verder.

Mischien is het fijn las je vriend ook tegen zijn dochter zegt ik hou heel veel van jou, maar papa geeft ook veel om papa zijn vriendin. En je raakt me echt niet kwijt.
Weet niet hoe lang het speelt mischien waait het weer over....

Bij zijn zoon is het vrij heftig en komen we er niet meer alleen uit daarom hebben we hulp gezocht.
Ik wil ook dat hij het fijn heeft als ik er ben.

afstand nemen

Kind heeft blijkbaar veel behoefte aan aandacht. Je geeft al aan dat het kind de vader weinig ziet. Dus het beste wat de vader doen kan is het kind in die beperkte tijd zoveel mogelijk positieve aandacht te geven. En het beste wat jij kunt doen is wat afstand nemen en ze de tijd samen te gunnen.

Dat kan door niet alle tijd dat kind er is, ook aanwezig te zijn. En door als je er wel bent, letterlijk je een beetje op de achtergrond te houden. Laat het kind maar contact met jou opzoeken als het daaraan toe is.

Ik geef hem en zijn zoon ook tijd alleen.
En dat wil ik voor mij en en dochter ook.
We gaan samen een dagje lkkr iets doen en lkkr zwemmen en eten in de avond lkkr met zijn 2e.
Mischien is dat ook iets...
Laat hem samen met zijn dochter een middag weg gaan en ga dan na afloop samen eten

Je zou het idd kunne zeggen.
Het is van zijn ex ook wel een beetje vreemd...
En idd natuurlijk mag ze komen maar dan gaat papa even wat met haar doen en hoeft zijn ex er niet bij te zijn lijkt me. Snap dat je het vervelend vind, voor zijn dochter wel fijn papa te zien.
Maar begrijp zeker dat als ze een hele middag er bij blijven ent wel vreemd is.
Zeg dan ze wil je graag zien ik breng haar even en ik kom haar straks weer ophalen.

Wij hebben week op week af.
Ze is een week bij papa en zijn vriendin, hij werkt fulltime en is dus ook veel afhankelijk van zijn vriendin.
Bij mij is ze altijd bij mij behalve 2 dagen die ik werk, dan word ze naar school gebracht door mijn vriend blijft ze over op school en haal ik haar zelf weer uit school.
Als ze bij haar vader is bel ik eigenlijk 2/3 x per week. Ga nooit langs.
Alleen bij bijzondere dingen zoals gister kijkjes bij zwemles.
Iets van school of zoiets.

Re moederdochter 6

Dat is dus ook wat ik vond en tegen hem heb gezegd. Het dochtertje van mijn vriend is er om het weekend. Heb ook tegen hem gezegd dat ik het niet erg vind dat zijn dochtertje komt maar dat zijn ex dan even wat voor zichzelf moet doen. Ook dat hun contact hebben om hun dochter vind ik niet erg en juist logisch dat ze contact hebben. Maar een hele middag langs komen gaat me toch net te ver. Ook tegenover hun kind.

Re jippox

Mischien moet je even beter lezen en niet denken dat jij alles beter weet
Heel storend

Nou dames....

.....praat en klaag lekker samen verder. Jullie begrijpen elkaar zo goed!

ik hoop

eigenlijk dat 't niet echt is dit….

goh Moederdochter6

ik vond de reactie van Jippox eigenlijk de meest zinnige. Met stip.

hopeloze stiefmoeder

Eerst schrijf je dat jij en je vriend sinds een half jaar samen zijn. Verderop lees ik dat je soms in het weekend een nachtje bij familie slaapt en daar overdag bent zodat hun (het is overigens 'zij') tijd hebben voor hun tweetjes.

Bedoel je daarmee dat jullie nu al samen wonen? Dat zou weg snel zijn, en dan snap ik wel dat zijn dochter daar moeite mee heeft.

Re injel

Ja klopt dat wij op dit moment idd samen wonen. Dit.Omdat ik eigenlijk altijd al daar was en nooit in mijn eigen huis. Wel hebben wij dit van tevoren voorzichtig bij zijn dochter gepolst en zelf is het ook voorgekomen dat ze het aan ons vroeg en zei dan dat ze erg leuk zou vinden.

polsen

'Wel hebben wij dit van tevoren voorzichtig bij zijn dochter gepolst'

Dat is vast goed bedoeld geweest, maar je had toch niet echt verwacht dat een kind van 4 de gevolgen van zo'n stap kan inschatten?

hopeloze stiefmoeder

Dat jullie al zo snel zijn gaan samenwonen zal best een rol spelen. Bedenk dat het voor dit meisje (dat haar vader zoals je schrijft toch al niet zo vaak ziet) ook moeilijk kan zijn dat jij daar wel altijd bent. Zij 'moet' steeds weer weg, terwijl jij blijft, en zij 'valt' er opeens weer in terwijl jullie steeds samen waren. Moeilijk voor zo'n jong kind om dan te weten wat jouw plekje precies is.

Er wordt wel gezegd dat het vormen van een goed functionerend stiefgezin gemiddeld zo'n 4 tot 7 jaar duurt. Verwacht dus niet dat het zo maar even allemaal op rolletjes loopt. En nogmaals: als je het tempo van het kind volgt, gaat dat waarschijnlijk sneller dan wanneer je jullie tempo afdwingt. In de weekenden dat zij bij jullie is, gaat zij voor. Dat is haar 'papa-tijd'. Zo zou ik het voorlopig benaderen.

Re

Er staat niet dat ik hem vervelend vind ik maak me tekst daaronder af.... staat er ook duidelijk maar goed blijkbaar mag je iets niet lastig vinden dan word je gelijk met een grote mond de grond in geboord!! Sjonge jonge wat fijn hier zeg....

Het is lastig als 1 van de kinderen van je vriend niet zijn weg kan vinden. Er staat duidelijk dat we willen helpen maar het word blijkbaar toch anders opgevat lees lkkr wat je wilt lezen dames!!

Re jippox

Dankje voor je advies. Ik weet dat het best eenn tijdje duurt voordat allles goed loopt. Het is dat ik het tot die tijd ook gemakkelijker wil maken voor haar. En dat ze het naar dr zij heeft en.het fijn vind bij ons. Want ik zou het heel erg vinden als ze met tegenzin zou komen.

Moederdochter 6

..Ik ben het inderdaad met je eens dat als je ook maar ìets vervelend vind aan de situatie met stiefkind dat je meteen afgesnauwd wordt hier. Ik vind dingen ook wel eens vervelend, ook aan mijn eigen kind maar dat mag ik waarschijnlijk al helemaaaaaal niet vermelden op dit forum. Vind ik ook jammer omdat je soms op deze manier je probleem niet echt kan bespreken en je er dus alsnog niet uit komt. Je hebt er trouwens wel een paar tussen die gewoon opbouwend ingaan op wat jij voelt, dus geef de moed niet op Moederdochter 6

Super

dat je ondanks het snelle samenwonen zoveel aan je stiefdochter denkt.

Hoe is jouw band met je stiefdochter. Zijn er ook momenten dat jij alleen iets gaat doen met haar?

Het op bezoek komen van moeder en dochter in de weekenden dat je stiefdochter bij haar moeder is, vind ik een moeilijke.
Ik denk dat het heel verwarrend is voor je stiefdochter. Jouw keuze om dit aan te geven bij je vriend vind ik heel erg goed.

Elke relatie behoeft werk en zo ook de relatie met een stiefkind. Dit is in mijn ogen extra moeilijk als het 'weekend' kinderen zijn. De andere 12 van de 14 dagen worden ze immers opgevoed in een ander gezin met andere normen en waarden. Daarom zul je af en toe van je eigen normen en waarden moeten afstappen om de zaken gezellig te houden. Nu zal dat bij jouw stiefdochter wel meevallen, daar zij nog jong is.

Is het wel extreem?

Ik vraag me af of het zulk extreem gedrag is. Mijn kinderen vroegen ook continu aandacht op die leeftijd. En zoon van 13 heeft nog steeds de neiging om tussen man en mij in te kruipen als we naast elkaar zitten, en bemoeit zich met al onze gesprekken. Nou zijn z'n vader en ik gewoon samen, dus dat maakt het makkelijker. We lachen erom en zeggen tegen hem dat hij even moet wieberen omdat we samen in gesprek zijn. Maar op 4 jarige leeftijd hadden ze zeker van die fases, dat ik me gewoon af en toe verstikt voelde door die enorme behoefte aan aandacht! Ook wij zochten destijds de oplossing in een-op-een aandacht. Je kunt ze best uitleggen op die leeftijd dat je samen iets leuks doet, en daarna kan ze even zelf gaan spelen. Voor dit meiske is het natuurlijk allemaal al zo verwarrend, ik vind het om eerlijk te zijn niet gek of extreem dat ze aandacht vraagt.
En moederdochter6; je hebt het over een kind dat in maart 3 wordt. Dus hij is 2,5 en heeft heel wat voor z'n kiezen gehad als ik het zo lees. En dan stoor jij je aan 'gedram'? Ik sluit me geheel aan bij het advies van Jippox.

Bevestiging

Bij mijn dochter was het ook voortdurend aandacht nodig hebben en overal bevestiging van vragen of vragen of iets klopte of hoe het zat. Dat ging de hele dag door.
Dus ik vroeg aan de juf van haar 1e klas of dat wel helemaal goed was maar die meldde mij ook dat alle meisjes op die leeftijd dat deden.
Nou deed mijn dochter dat tien jaar later nog, maar dat is een ander verhaal.
Ze hebben je gewoon nodig om te groeien en om te leren en om zelfvertrouwen te krijgen.
Een moment voor jezelf met ongestoorde rust is op die leeftijd niet echt mogelijk. Dat vind je dan wel weer terug in de pubertijd.