Geen geld om te scheiden
Tja, de titel zegt het al. Eigenlijk ben ik wel een beetje klaar met mijn relatie. Ben nu 45 en inmiddels al 24 jaar samen met mijn man, waar van 18 jaar getrouwd. Ik was destijds een behoorlijk onzeker meisje. Lag goed in de markt, maar was erg onzeker over mijn uiterlijk en lichaam.
Toen leerde ik mijn huidige man kennen. Mijn eerste bedpartner. We hadden het super leuk samen. Of ik ooit met hem had moeten trouwen weet ik niet, maar het idee van weer overnieuw moeten beginnen en weer die onzekerheid door moeten, heeft me er, nu terugkijkend, denk ik van weerhouden om eens verder te gaan kijken.
Nu ben ik inmiddels op een leeftijd dat de grootste onzekerheid wel is verdwenen, en ik eigenlijk tot de conclusie ben gekomen dat ik niet mijn droom man ben getrouwd. We hebben samen 2 kinderen, maar toch....ik krijg steeds meer het gevoel dat ik zo niet nog jaren verder wil. Voel me triest als ik er aan denk. Ja, ga dan zou je zeggen. Maar.....met een huis dat onder water staat en dus een behoorlijke restschuld heeft bij verkoop, komt het er eigenlijk op neer dat ik geen geld heb om te scheiden. Ik bedoel, waar van moet ik opnieuw beginnen? We hebben wel wat spaargeld, maar als we dat met zn 2 gaan delen blijft er niet veel meer over. En zo worstel ik heel de dag met mijn gevoelens en sukkel ik maar door. Probeer me zelf voor ogen te houden dat ik het goed heb, en niet moet klagen. Maarja, het gevoel kruipt waar het niet gaan kan.
Straks ben ik 80, en moet ik concluderen dat ik nooit heb geleefd met een partner waar ik stapelgek op was.....
Ik weet gewoon niet meer wat ik moet doen......
daarom
"Ik weet ook niet of ik ooit echt verliefd op hem ben geweest, of maar aan hem ben blijven hangen "
Daarom ben ik weg bij mijn partner. Die was nooit verliefd geweest op mij, voelde geen chemie. Partner heeft mij niet verlaten, ik ben hem voor geweest toen ik dat wist. Want dat te horen is enorm vernederend en heel lastig mee om te gaan. Wat heeft iemand in vredesnaam bewogen in zee te gaan met iemand waar degene niet van hield. Waarom zo gemakzuchtig omgegaan met iemand anders' leven. Waarom was ik niet goed genoeg, wat mankeert mij. Waarom heb ik 30 jaar in een leugen moeten leven. Waarom heeft partner mij zo hard laten knokken om het goed te krijgen terwijl het kansloos was.
Nouja anyway...ik zou maar eens kijken waar het vandaan komt. Want met dit gevoel moet je met name voor hem niet te lang rondlopen en voor jezelf lijkt het me ook onprettig.
' we hadden het super leuk samen '
Zo herinner je je de begintijd. Dat klinkt niet als totaal niet verliefd!
Wopper, hoe kijk je nu tegen je situatie aan?
Heb net je draadje gelezen. Herkenbaar. Hoe ben je verder gegaan na de laatste reacties?
