Ik heb mijn zoon nog nooit gezien..
Ik weet het even niet meer dus wil even mijn verhaal kwijt.
5 jaar geleden werd mijn ex zwanger. Het was niet gepland maar wel welkom. Toen zij 14 weken zwanger was hebben wij ruzie gekregen en heb ik haar in mijn boosheid geblokkeerd. Daar kreeg ik vrijwel gelijk spijt van en heb haar geprobeerd te bellen. Niets meer van haar vernomen.
Ben een rechtszaak gestart voor erkenning, gezag en omgang.
Ondertussen werd onze zoon geboren maar mocht hem tijdens het onderzoek van de RvdK nog steeds niet zien omdat moeder zich onveilig voelde.
4 jaar later de uitspraak;
Ik mocht hem erkennen, gezag werd afgewezen en er werd begeleid omgang geadviseerd.
Ondertussen had mijn ex een vetzoekschrift ingediend voor kinderalimentatie. Daar heb ik uit frustratie geen verweer voor ingediend. De KA werd veel hoger dan geëist.
Omdat ik er boos om was omdat ik mijn zoon nog niet gezien had heb ik ook niet gereageerd op het LBIO waardoor er beslag werd gelegd op mijn loon.
Vorige week zou onze 1e begeleide omgangsmoment zijn. Moeder heeft omgangshuis verteld dat zij het nog steeds niet veilig acht en dat ze mij niet vonsistent en betrouwbaar vind en dat zij een bodemprocedure zou starten om alsnog omgang af te wijzen of op te schorten.
Omgangshuis heeft daar niets mee gedaan omdat zij moeder niet kunnen dwingen om onze zoon erheen te brengen. Terwijl het wel in de beschikking staat.
Wat moet ik nu? Zelf een kort geding aanspannen of wachten op het verzoekschrift van mijn ex. Ik heb mijn kind nog nooit gezien, hij is nu 5 jaar en het zal nu nog langer gaan duren.
Wie weet hoe lang dit kan gaan duren? Ik voel me radeloos.
Izza schreef op 22-11-2025 om 22:56:
[..]
Hou eens op met die grootspraak. Jij kent je zoon niet eens. En hij weet niet wie jij bent. Dus je leven geven is in dit geval slechts taal zonder inhoud.
Je hebt je volledig vastgebeten in een volledig onbekend kind. Die geen enkele band met jou heeft. En op deze manier ook niet gaat krijgen.
Hij is de biologische vader en daar heeft het kind er maar één van. Vroeger kon je nog naar een programma als spoorloos kijken om te zien wat het betekent om jaren later een volstrekt onbekende ouder terug te vinden. Ja, ik weet het, soms was het niet eens de echte ouder. Maar dat wil niet zeggen dat je een willekeurige melkboer voor de neus van het kind kunt zetten.
Ik ben het wel met Izza eens: geen boodschappen via de zus doorgeven. En als je een cadeautje doet, doe het dan bescheiden: geen electrisch autootje in de woonkamer bijvoorbeeld.
Temet schreef op 22-11-2025 om 22:02:
Als je via je zus een cadeautje voor je zoon meegeeft (goed idee) dan kan je misschien via je zus ook alvast aankondigen dat je naar die alimentatie wil laten kijken omdat die voor het verleden te hoog is vastgesteld. Dat het dus niet is dat je geen alimentatie wilt betalen, maar dat je nu met een schuld zit opgescheept, en van die schuld wil je af.
Want aan de ene kant wil je minder vijandigheid tussen jezelf en je ex, maar aan de andere kant kan je niet anders dan een procedure starten om die alimentatie aan te passen
Maar hoeveel kans maak ik? Ik heb niet gereageerd op het verzoekschrift, ben niet in hoger beroep gegaan, niet gereageerd op de deurwaarder en het LBIO en zat op een geheim adres. De rechter ziet me aankomen. En tegen welke prijs? Mijn vader wil pas weer met me in gesprek wanneer ik mijn verantwoordelijkheid kan nemen en vrijwillig de kinderalimentatie overmaak naar mijn ex. En dat ben ik van plan maar ik heb een behoorlijke achterstand dus dat gaat nog wel even duren voordat het LBIO me de kans geeft om het zelf over te maken.
Ik stuur cadeaus voor mijn zoon naar hun adres met zijn verjaardag en feestdagen, hele dure cadeaus. Krijg ik nooit reactie op. Weet wel dat ze de cadeautjes geeft want mijn familie heeft ze gezien in huis.
Mark83 schreef op 23-11-2025 om 09:42:
[..]
Maar hoeveel kans maak ik? Ik heb niet gereageerd op het verzoekschrift, ben niet in hoger beroep gegaan, niet gereageerd op de deurwaarder en het LBIO en zat op een geheim adres. De rechter ziet me aankomen. En tegen welke prijs? Mijn vader wil pas weer met me in gesprek wanneer ik mijn verantwoordelijkheid kan nemen en vrijwillig de kinderalimentatie overmaak naar mijn ex. En dat ben ik van plan maar ik heb een behoorlijke achterstand dus dat gaat nog wel even duren voordat het LBIO me de kans geeft om het zelf over te maken.
Dit moet je aan een advocaat vragen. Het kan best zijn dat je ex verwacht dat je weer niks doet. Misschien is juist nu een advocaat het verweer laten schrijven genoeg om het verzoek toch af te dwingen. In de basis sta jij in je recht. Dus ga nu niet allemaal rare dingen doen, maar contacteer een advocaat.
Mark83 schreef op 23-11-2025 om 09:55:
Ik stuur cadeaus voor mijn zoon naar hun adres met zijn verjaardag en feestdagen, hele dure cadeaus. Krijg ik nooit reactie op. Weet wel dat ze de cadeautjes geeft want mijn familie heeft ze gezien in huis.
Dat is ook een valkuil, veel te dure cadeaus kopen. Maar fijn dat je kind ze toch krijgt.
Mark83 schreef op 23-11-2025 om 09:55:
Ik stuur cadeaus voor mijn zoon naar hun adres met zijn verjaardag en feestdagen, hele dure cadeaus. Krijg ik nooit reactie op. Weet wel dat ze de cadeautjes geeft want mijn familie heeft ze gezien in huis.
Dure cadeaus zijn helemaal niet nodig! Het belangrijkste is dat je laat merken dat je aan hem denkt.
Belangrijker is dat je over een tijdje netjes de alimentatie overmaakt.
Het gaat niet om dure cadeaus. Een normaal cadeau met misschien een kaartje erbij is voldoende. Het lbio stopt pas na het voldoen van de schuld.
Wat jij nu kunt doen is een advocaat zoeken en samen een plan maken. Wat is er mogelijk met de alimentatie (om dat naar een juridisch correct bedrag te krijgen). En is er überhaupt sprake van een te hoog bedrag? Maar alimentatie is geen kijkgeld.
Daarnaast hulpverlening en aan jezelf gaan werken. Beide zaken kunnen naast elkaar lopen. Ga werken aan je haat, impulsbeheersing en gedrag. Rond behandeling af en laat dat ook zien (dus blijvende gedragsverandering.
Mark83 schreef op 22-11-2025 om 18:55:
Ik zou mijn leven geven voor mijn zoon.
Dat is taal van onmachtige mannen. Quote van ene Alfred Adler:"It is easier to fight for one's principles than to live up to them"
Het is nutteloos om te roepen dat je je leven wil geven voor je zoon. Het kan wel een sterke emotie zijn maar het betekent niks. Nada. Je moet je eigen ego opzij zetten voor je zoon, daar heeft hij veel meer aan maar dat is wel even wat moeilijker.
Wees een kerel. Kies de weg die echt wat oplevert, in plaats van te zitten jammeren over dat je je leven zou willen geven.
En dure cadeaus kopen is ook nutteloos. Daar heeft je zoon weinig aan. Iedere boerenlul kan de portemonnee trekken, dat maakt je nog geen vader.
Cadeaus kopen is prima, maar dan voor een normaal bedrag. En waar je zoon veel meer aan heeft is als je over je eigen schaduw heenspringt en doet wat iedereen hier adviseert. Parkeer de haat jegens de moeder. Werk aan normalisatie. Wees stabiel en wees betrouwbaar. Los het op met die alimentatie.
Je hebt een kind verwekt. Ook dat kan iedere boerenlul. Maar om een váder te zijn moet je sterker en groter zijn dan je ego en je gekwetstheid.
Anoniemvoornu schreef op 22-11-2025 om 20:03:
[..]
Je weet echt wel waar je aan moet beginnen je wil het gewoon niet ' je vind jouw ego en waarheid belangrijker als het welzijn van je kind.
Dit. Ik weet niet of het ego is maar alles is al een tig keren hier gezegd en blijkbaar ook door je familie. En maar aandacht blijven vragen 'wat moet ik nou'. En mensen van goede wil blijven het maar herhalen. Lees het draadje door, kijk wat je deze week kunt doen, zet dingen in werking en kom dan vertellen welke stappen je hebt gezet.
Mark83 schreef op 23-11-2025 om 09:42:
[..]
Maar hoeveel kans maak ik? Ik heb niet gereageerd op het verzoekschrift, ben niet in hoger beroep gegaan, niet gereageerd op de deurwaarder en het LBIO en zat op een geheim adres. De rechter ziet me aankomen. En tegen welke prijs? Mijn vader wil pas weer met me in gesprek wanneer ik mijn verantwoordelijkheid kan nemen en vrijwillig de kinderalimentatie overmaak naar mijn ex. En dat ben ik van plan maar ik heb een behoorlijke achterstand dus dat gaat nog wel even duren voordat het LBIO me de kans geeft om het zelf over te maken.
Alimentatie kan worden herzien, ook met terugwerkende kracht, als blijkt dat die op onjuiste uitgangspunten was gebaseerd. En dat is vrijwel zeker het geval omdat je zo stom was om geen verweer te voeren, dus is het verzoek, (en je gaat gewoonlijk aan de hoge kant zitten met een alimentatieverzoek) gewoon zonder tegenspraak is toegewezen.
De kunst is om je financiële situatie over de afgelopen jaren aan te tonen, maar als dat lukt (belastinggegevens brengen je vaak een heel eind), is de kans dat je de schuld flink kan verminderen, aanzienlijk. Dat je een flapdrol bent geweest door je kop in het zand te steken maakt gelukkig niet uit. Je bent bepaald de eerste niet. Daarom staat die mogelijkheid ook in de wet, denk ik.
Alleen wat achteraf eventueel teveel zou zijn geïncasseerd, krijg je niet terug. Maar een lagere schuld is ook niet niks.
Geen alimentatie betalen, maar wel dure cadeaus sturen om je kind te laten zien hoe betrokken je bent.
Sorry, maar daar zou ik als moeder ook giftig van worden.
Hij betaalt inmiddels wel, begrijp ik. Via loonbeslag, maar toch.
En 'vrijwillig' betalen kan vziw niet meer als er eenmaal loonbeslag ligt, want daar is dan geen ruimte meer voor.
Overigens ben ik het eens met al die mensen die zeggen dat je geen dure cadeaus moet sturen. Het staat stom, alsof je liefde probeert te kopen.
Het klinkt alsof je langzaam tot een ander inzicht komt, Mark, dat is te prijzen. Lose van de adviezen die al gegeven zijn voor welke stappen je nu zou kunnen ondernemen, zou ik je aanraden om je te verdiepen in wat goed ouderschap inhoudt. Wat betekent het voor jou? En wat heeft een kind nodig?
Je lijkt je nu vooral door emoties te laten leiden (je bent bereid te sterven voor je zoon. Je wil aan je zoon laten zien dat je een goede vader bent. Je koopt dure kado's), terwijl wat kinderen echt nodig hebben iets anders is. Hoe zie jij dat? Wat is volgens jou een goede vader? Wat doet die en laat die zien in gedrag?
Pas als je vanuit een kind gaat redeneren, zal duidelijk worden wat het echt betekent om een goede vader te zijn, en wat dat van jou vraagt. En welke stappen je hiervoor moet zetten. Ook hier kun je hulp bij vragen van professionals, om dit te onderzoeken.
Nou 3 advocaten gesproken en geen van allen kunnen me helpen met de kinderalimentatie omdat ik volgens mijn financiële gegevens de draagkracht heb. Haar advocaat heeft het via de trema normen berekend en de rechter heeft het verhoogd per 1 januari 2025, die 6%. En omdat ik op een geheim adres zit is de rechter ervanuit gegaan dat ik geen woonlasten heb omdat ik dat niet heb aan kunnen tonen.
Mijn ex heeft dat geld niet eens nodig. En dan roept ze wel dat het is omdat ze wil zien dat ik me verantwoordelijkheid kan nemen maar het is gewoon een geldwolf.
Ben voor nu even helemaal klaar met deze situatie. Ik heb ook geen zin om te reageren op dat verzoekschrift om de omgang te wijzigen. Ze gaat dit toch nog jaren uitstellen.
En dat advies over geen dure cadeaus neem ik wel ter harte, kan ik niet eens meer betalen. Dit jaar misschien helemaal geen cadeaus met de feestdagen.