Ik heb mijn zoon nog nooit gezien..
Ik weet het even niet meer dus wil even mijn verhaal kwijt.
5 jaar geleden werd mijn ex zwanger. Het was niet gepland maar wel welkom. Toen zij 14 weken zwanger was hebben wij ruzie gekregen en heb ik haar in mijn boosheid geblokkeerd. Daar kreeg ik vrijwel gelijk spijt van en heb haar geprobeerd te bellen. Niets meer van haar vernomen.
Ben een rechtszaak gestart voor erkenning, gezag en omgang.
Ondertussen werd onze zoon geboren maar mocht hem tijdens het onderzoek van de RvdK nog steeds niet zien omdat moeder zich onveilig voelde.
4 jaar later de uitspraak;
Ik mocht hem erkennen, gezag werd afgewezen en er werd begeleid omgang geadviseerd.
Ondertussen had mijn ex een vetzoekschrift ingediend voor kinderalimentatie. Daar heb ik uit frustratie geen verweer voor ingediend. De KA werd veel hoger dan geëist.
Omdat ik er boos om was omdat ik mijn zoon nog niet gezien had heb ik ook niet gereageerd op het LBIO waardoor er beslag werd gelegd op mijn loon.
Vorige week zou onze 1e begeleide omgangsmoment zijn. Moeder heeft omgangshuis verteld dat zij het nog steeds niet veilig acht en dat ze mij niet vonsistent en betrouwbaar vind en dat zij een bodemprocedure zou starten om alsnog omgang af te wijzen of op te schorten.
Omgangshuis heeft daar niets mee gedaan omdat zij moeder niet kunnen dwingen om onze zoon erheen te brengen. Terwijl het wel in de beschikking staat.
Wat moet ik nu? Zelf een kort geding aanspannen of wachten op het verzoekschrift van mijn ex. Ik heb mijn kind nog nooit gezien, hij is nu 5 jaar en het zal nu nog langer gaan duren.
Wie weet hoe lang dit kan gaan duren? Ik voel me radeloos.
linn19 schreef op 19-11-2025 om 16:11:
[..]
En nu? Ga je nu wel meewerken?
Ik ga niet mijn psychische stoornis met haar delen. Ik blijf erbij dat het haar niets aangaat.
Mark, ik heb niet alles helemaal gelezen, maar ik kan je wel dit adviseren. Zoek een advocaat die bereid is je op basis van gefinancierde rechtshulp bij te staan en die verstand heeft van zowel gewone familiezaken als alimentatiezaken. Je moet verweer voeren in de procedure over de omgang (kennelijk ligt er een beschikking en verzoekt je ex nu om die te wijzigen, maar het is me niet 100% duidelijk), en daarnaast moet je de alimentatie met terugwerkende kracht laten aanpassen. Als je kan aantonen dat die alimentatie destijds te hoog is vastgesteld, dan kan dat. Als dan blijkt dat er al teveel geïncasseerd is, krijg je dat niet terug, maar een eventuele betalingsachterstand zal dan wel verdwijnen of sterk verminderen. Dat is dan een basis voor een nette bijdrage voor de toekomst, op basis van wat je werkelijk betalen kan.
Verder: kennelijk heb je nogal een probleempje op het punt van impulsbeheersing en daar snij je jezelf lelijk mee in de vingers. Ga daarmee aan de slag, want dan kan je laten zien dat je inziet dat je een probleem hebt, en dat je bereid bent daaraan te werken. Het kan wel nodig zijn om inzicht te geven in het verloop van die hulpverlening, als die eenmaal is gestart. Dan hoef je misschien niet een diagnose te delen, maar alleen maar "ik heb hulpverlening, vertrouw me maar' zal uiteindelijk waarschijnlijk niet werken.
En het kan best zijn dat je ex fout zit, want die moet zich aan de beschikking houden, maar a) je maakt een sterkere indruk als je nu alvast zelf ook stappen zet, wat het voor haar weer moeilijker maakt om jou de zwarte piet toe te spelen en b) wees realistisch: als jouw reactie bij iedere krenking is om bokkig de handdoek in de ring te gooien en/of te gaan bulderen dan komt er waarschijnlijk een moment dat het met die begeleide omgang ook fout gaat, en dan kan moeder met enig recht van spreken roepen dat jij niet te vertrouwen bent. Dus de onderliggende problemen zul je echt moeten aanpakken, anders gaat het uiteindelijk toch weer mis.
Maar begin maar eens met een gespecialiseerde familierechtadvocaat te zoeken (het barst ervan)
Mark, ik heb niet alles helemaal gelezen, maar ik kan je wel dit adviseren. Zoek een advocaat die bereid is je op basis van gefinancierde rechtshulp bij te staan en die verstand heeft van zowel gewone familiezaken als alimentatiezaken. Je moet verweer voeren in de procedure over de omgang (kennelijk ligt er een beschikking en verzoekt je ex nu om die te wijzigen, maar het is me niet 100% duidelijk), en daarnaast moet je de alimentatie met terugwerkende kracht laten aanpassen. Als je kan aantonen dat die alimentatie destijds te hoog is vastgesteld, dan kan dat. Als dan blijkt dat er al teveel geïncasseerd is, krijg je dat niet terug, maar een eventuele betalingsachterstand zal dan wel verdwijnen of sterk verminderen. Dat is dan een basis voor een nette bijdrage voor de toekomst, op basis van wat je werkelijk betalen kan.
Verder: kennelijk heb je nogal een probleempje op het punt van impulsbeheersing en daar snij je jezelf lelijk mee in de vingers. Ga daarmee aan de slag, want dan kan je laten zien dat je inziet dat je een probleem hebt, en dat je bereid bent daaraan te werken. Het kan wel nodig zijn om inzicht te geven in het verloop van die hulpverlening, als die eenmaal is gestart. Dan hoef je misschien niet een diagnose te delen, maar alleen maar "ik heb hulpverlening, vertrouw me maar' zal uiteindelijk waarschijnlijk niet werken.
En het kan best zijn dat je ex fout zit, want die moet zich aan de beschikking houden, maar a) je maakt een sterkere indruk als je nu alvast zelf ook stappen zet, wat het voor haar weer moeilijker maakt om jou de zwarte piet toe te spelen en b) wees realistisch: als jouw reactie bij iedere krenking is om bokkig de handdoek in de ring te gooien en/of te gaan bulderen dan komt er waarschijnlijk een moment dat het met die begeleide omgang ook fout gaat, en dan kan moeder met enig recht van spreken roepen dat jij niet te vertrouwen bent. Dus de onderliggende problemen zul je echt moeten aanpakken, anders gaat het uiteindelijk toch weer mis.
Maar begin maar eens met een gespecialiseerde familierechtadvocaat te zoeken (het barst ervan)
Te snel op verzenden gedrukt. Ik ben ook benieuwd waarom je oude advocaat je niet meer mag of kan bijstaan. Heeft die advocaat iets mispeutert, is er sprake van tegenstrijdige belangen? Of is hij/zij gewoon met pensioen?
Hoe dan ook: als dat een goede advocaat was en dat kantoor ook verder een net kantoor dan kunnen ze je daar vast een goede doorverwijzing geven naar een andere advocaat die je kan bijstaan met deze twee zaken. In je eentje ga je dit niet voor elkaar krijgen, je hebt echt een advocaat nodig. Neem er niet eentje die zich erop laat voorstaan door roeien en ruiten te gaan, dat soort lui richten in het familierecht veel kwaad aan, en rechters zien ze ook liever gaan dan komen.
Temet schreef op 19-11-2025 om 16:39:
Te snel op verzenden gedrukt. Ik ben ook benieuwd waarom je oude advocaat je niet meer mag of kan bijstaan. Heeft die advocaat iets mispeutert, is er sprake van tegenstrijdige belangen? Of is hij/zij gewoon met pensioen?
Hoe dan ook: als dat een goede advocaat was en dat kantoor ook verder een net kantoor dan kunnen ze je daar vast een goede doorverwijzing geven naar een andere advocaat die je kan bijstaan met deze twee zaken. In je eentje ga je dit niet voor elkaar krijgen, je hebt echt een advocaat nodig. Neem er niet eentje die zich erop laat voorstaan door roeien en ruiten te gaan, dat soort lui richten in het familierecht veel kwaad aan, en rechters zien ze ook liever gaan dan komen.
Mijn oude advocaat is een geweldige man. Helaas heb ik een leugen om eigen bestwil verteld en mijn advocaat kwam daar later achter. Dus hij mag mij juridisch gezien niet meer helpen. Ook zijn vervanger niet.
Heb er 1 aan de telefoon gehad maar dat is de vervanger van de advocaat van mijn ex, dus die mag me ook niet bijstaan. Een andere goede was onze bijzondere curator, dus dat houdt ook op.
Nick90 schreef op 19-11-2025 om 10:00:
[..]
Het advies was omgang onder toezicht, hij wil wel maar zij niet. De raad is er om de rechtbank te adviseren, niet om de ouders te adviseren
Dan nog is het niet zo lastig te bedenken dat zij hun zoon niet uit huis gaan plaatsen natuurlijk?!?!
Nee mijn zoon wordt niet uit huis geplaatst. Dat heb ik dus geroepen tijdens de laatste zitting waardoor de rechter heel boos werd en zei dat moeder de enige stabiele factor is in het leven van mijn zoon. De Raad heeft tijdens het onderzoek geconcludeerd dat mijn zoon zich goed ontwikkeld, school en de GGD tevreden zijn dus een uithuisplaatsing is helemaal niet aan de orde.
Ik wil alleen dat mijn zoon en ik elkaar leren kennen. Vorige week was de kans ervoor maar daar heeft mn ex een stokje voor gestoken. De verloren jaren met mijn zoon krijg ik nooit meer terug en dat neem ik mijn ex heel erg kwalijk. Ik hoef haar ook nooit meer te zien of te spreken.
Mark83 schreef op 19-11-2025 om 17:33:
Nee mijn zoon wordt niet uit huis geplaatst. Dat heb ik dus geroepen tijdens de laatste zitting waardoor de rechter heel boos werd en zei dat moeder de enige stabiele factor is in het leven van mijn zoon. De Raad heeft tijdens het onderzoek geconcludeerd dat mijn zoon zich goed ontwikkeld, school en de GGD tevreden zijn dus een uithuisplaatsing is helemaal niet aan de orde.
Ik wil alleen dat mijn zoon en ik elkaar leren kennen. Vorige week was de kans ervoor maar daar heeft mn ex een stokje voor gestoken. De verloren jaren met mijn zoon krijg ik nooit meer terug en dat neem ik mijn ex heel erg kwalijk. Ik hoef haar ook nooit meer te zien of te spreken.
Zo lang jij nog zo ontzettend boos bent en blijft wijzen naar je ex vwb het feit dat jij jullie zoon nog niet hebt gezien of ziet, zal er niet snel iets positiefs veranderen voor jou! Steek eens een keer HEEL GOED hand in eigen boezem, want je hebt serieus een tunnelvisie!
Mark83 schreef op 19-11-2025 om 17:33:
Nee mijn zoon wordt niet uit huis geplaatst. Dat heb ik dus geroepen tijdens de laatste zitting waardoor de rechter heel boos werd en zei dat moeder de enige stabiele factor is in het leven van mijn zoon. De Raad heeft tijdens het onderzoek geconcludeerd dat mijn zoon zich goed ontwikkeld, school en de GGD tevreden zijn dus een uithuisplaatsing is helemaal niet aan de orde.
Ik wil alleen dat mijn zoon en ik elkaar leren kennen. Vorige week was de kans ervoor maar daar heeft mn ex een stokje voor gestoken. De verloren jaren met mijn zoon krijg ik nooit meer terug en dat neem ik mijn ex heel erg kwalijk. Ik hoef haar ook nooit meer te zien of te spreken.
En met recht dat de rechter daar heel boos over geworden is. En dan beticht jij moeder van wraak tegen jou? Jij wilde wraak op de moeder met " als ik niet dan jij ook niet".
En dat terwijl zij de enige stabiele factor in het leven van zoontje is zoals rechter ook zei en ook nu weer boeit dat je ook helemaal niet.
Jouw gedrag is zeer zorgelijk en diagnose of niet jij blijft de schuld bij anderen neerleggen en weigert verantwoordelijkheid te nemen voor je eigen gedrag.
Je hebt zelf kansen laten liggen maar je gaat nog meer kansen krijgen maar ik zie het al gebeuren dat je ook die niet gaat nemen omdat je weigert in te zien dat niet anderen jouw probleem veroorzaken maar dat je het zelf bent.
Wat voor voorbeeld ben je dan voor je zoontje?
Nick90 schreef op 19-11-2025 om 11:50:
[..]
Zij is degene die niet meewerkt, niet hij.
Ik weet niet of je alles goed gelezen hebt vwb meewerken of tegenwerken van vader. Impulsbeheersing, geweld, verbaal geweld, geheim adres, psychische stoornis, leugens vertellen, weinig zelfreflectie, gebrekkig inzicht, de lijst is lang.
Ik gun hem zijn kind te leren kennen, maar van wat ik zo lees, dat zélfs in een rechtszaal iemand zich niet kan beheersen, geweld tegen instanties gebruikt: vind je het heel gek?
Mark, jij bent je eigen grootste valkuil….
Vertrouwen komt te voet en gaat te paard. De moeder van jouw kind is lang geleden het vertrouwen in jou verloren, herhaaldelijk. Daar is een lange adem en heel consequent gedrag aan jou kant voor nodig om te laten zien dat je (nu wel) betrouwbaar bent. Zij wil niet jullie zoon als experiment inzetten, zodat jij kan laten zien dat je betrouwbaar bent. Dus dat zal je moeten laten zien in.andere dingen: hulp aanvaarden, communiceren over hoe de hulpverlening verloopt (dat kan zonder een diagnose te noemen), en echte gedragsverandering laten zien. Elke keer dat jij laat zien dat je je emoties en impulsen niet beheerst, wordt jouw ex bevestigd in het beeld dat ze van jou heeft. En als je die momenten bagatelliseert zal dat je extra ver weg brengen van een relatie met jouw zoon.
Kun je je in haar situatie en zorgen om jullie zoon inleven? Kun je handelen vanuit het belang van jouw zoon (en niet uit jouw eigen belang)?
Mark83 schreef op 19-11-2025 om 17:33:
Nee mijn zoon wordt niet uit huis geplaatst. Dat heb ik dus geroepen tijdens de laatste zitting waardoor de rechter heel boos werd en zei dat moeder de enige stabiele factor is in het leven van mijn zoon. De Raad heeft tijdens het onderzoek geconcludeerd dat mijn zoon zich goed ontwikkeld, school en de GGD tevreden zijn dus een uithuisplaatsing is helemaal niet aan de orde.
Ik wil alleen dat mijn zoon en ik elkaar leren kennen. Vorige week was de kans ervoor maar daar heeft mn ex een stokje voor gestoken. De verloren jaren met mijn zoon krijg ik nooit meer terug en dat neem ik mijn ex heel erg kwalijk. Ik hoef haar ook nooit meer te zien of te spreken.
Ik vind dat je n heel consistent beeld van explosief gedrag laat zien in situaties waar t niet naar jouw zin gaat. Als je wil dat je ex jou 'veilig' vindt, dan zul je toch echt aan dat gedrag moeten werken.
Heel concreet, ga naar de huisarts en vraag een verwijzing voor emotie regulatie.
Als je het echt goed wilt doen, ga dan niet naar een coach of een buurvrouw die coach is.
Nee, vraag naar een verwijzing bij de GGZ of zoiets als de Waag. Dan krijg je intensieve hulp van geschoolde mensen.
Steek liever daar je geld in dan in dure advocaat kosten.
Ik wilde dat mijn ex dat had gedaan, dat had iedereen een boel leed bespaard.
Saar76 schreef op 19-11-2025 om 18:38:
Vertrouwen komt te voet en gaat te paard. De moeder van jouw kind is lang geleden het vertrouwen in jou verloren, herhaaldelijk. Daar is een lange adem en heel consequent gedrag aan jou kant voor nodig om te laten zien dat je (nu wel) betrouwbaar bent. Zij wil niet jullie zoon als experiment inzetten, zodat jij kan laten zien dat je betrouwbaar bent. Dus dat zal je moeten laten zien in.andere dingen: hulp aanvaarden, communiceren over hoe de hulpverlening verloopt (dat kan zonder een diagnose te noemen), en echte gedragsverandering laten zien. Elke keer dat jij laat zien dat je je emoties en impulsen niet beheerst, wordt jouw ex bevestigd in het beeld dat ze van jou heeft. En als je die momenten bagatelliseert zal dat je extra ver weg brengen van een relatie met jouw zoon.
Kun je je in haar situatie en zorgen om jullie zoon inleven? Kun je handelen vanuit het belang van jouw zoon (en niet uit jouw eigen belang)?
Maar waarom moet ik haar vertrouwen winnen? Ik heb met haar niks te maken, ik mag haar niet en wil haar nooit meer zien.
Als ze zo bang is voor mij waarom laat ze dan wel mijn ouders en zus en gezin over de vloer komen ?
Voor mijn zoon wil ik er zijn, aan hem wil en zal ik laten zien dat ik een goede vader ben.
De raad vd kinderbescherming heeft begeleid omgang geadviseerd, de rechter is daarin meegegaan en daar heeft zij zich ook maar aan te houden. Het omgangshuis had prima kunnen inschatten hoe ik mijn vaderrol vervul. Het is ook het recht van mijn zoon om zijn vader te leren kennen dus zij denkt ook niet in het belang van zoon.