Jullie ervaring uitspraak rechter
Hoi, ik ben nieuw op dit forum. Ik ben benieuwd naar jullie ervaringen bij uitspraak van de kinderrechter.
Sinds enkele jaren loopt het co-ouderschap tussen mij en mijn ex niet goed. 50/50 verdeling, geen alimentatie. Hij is verhuisd 35 min verderop. Beiden andere relatie. Zoon zit bij mij in Utrecht op school en is dit jaar naar de middelbare school gegaan. Heeft hier alles aan vrienden en sport. Ons eerste ouderschapsplan stamt uit 2014, maar is in de praktijk overschreven door veranderingen, ouder worden zoon en de verhuizing van vader. Mondeling en per mail zijn er wat afspraken vastgelegd maar ex wilde
deze niet officieel vastleggen in een plan. En in 2020 ging het mis. Meneer gebruikt weer het ouderschapsplan van 2014. Wanneer dat hem uitkomt. Hij ging eigenhandig een eigen draai geven aan afspraken. Zoon werd soms uren te laat teruggebracht, langer op vakantie meegenomen, niet op Moederdag teruggegeven. Anyway.. voldoende voorbeelden waar ik niet zo fijn vond.
Na stuklopen mediation heb ik een verzoekschrift ingediend. Netjes gehouden en gevraagd om vastlegging van de afspraken zoals ze al jaren worden uitgevoerd. Geen moddergooien maar een feitelijk verhaal.
Verweer stond vol beschuldigingen zonder bewijzen, en hij ging voor volledige aanpassen voor feestdagen, vakantieregeling en het halen en brengen.
Tijdens de zitting ben ik kalm gebleven. Met name ook omdat ik denk dat met modder gooien niet de route is wat de rechter waardeert. Maar ik heb met name belang van onze zoon, zijn stem, duidelijke afspraken kenbaar gemaakt. Een schikking waarbij ik akkoord ben gegaan met 4 van de 7 punten volgens zijn wensen wees hij af, het moest alles of niets zijn. Ok in gesprek met de rechter ben ik ook alsnog gaan meebuigen. Hij 0.
Ik ben benieuwd wat ervaringen zijn van andere ouders. Ik ben zelf van mening dat wanneer ik een boekje over hem had opengedaan, had makkelijk gekund, dat dit juist tegen mij gebruikt zou worden. Mijn ex is een vervelend mannetje, liegt en afspraken zijn niets waard in zijn ogen. Mijn beeld is dat hij juist in de zitting heeft laten zien 0 mee te buigen en zijn beargumentatie alleen in het teken stond van zijn wensen. “ ik wil uit eten, ik wil een borreltje drinken, ik wil dit, mijn gezin wil dat”…
Hoe is jullie ervaring met de uitkomst?
Belangrijkste voor mij is dat er zo min mogelijk contact is. Het is schadelijk en vervelend voor onze zoon. Maar om nu te zien dat alle punten straks in zijn voordeel worden uitgesproken ( incl het halen en brengen omdat hij verhuisd is, ik geen auto heb) zou ik wel zuur vinden.
tsjor schreef op 17-01-2023 om 13:17:
'Helaas is dat een opvatting die niet per se wordt gedeeld door de Raad voor de Kinderbescherming en dergelijke clubs, zodat er dus eerst tot het bittere eind - en daar voorbij - wordt ingezet op het vlottrekken van de communicatie, eventueel met (dreiging van) inzet van een ots, waarna men pas na jaren de conclusie trekt dat parallel ouderschap misschien een beter idee is.'
Ik begrijp dat ook niet, vooral omdat het megaveel tijd kost in de jeugdzorg, terwijl de resultaten echt niet goed zijn.
En de scheidingen waarbij men wel goed communiceert en goede afspraken maakt, die lopen vanzelf wel goed, daar heb je niets mee van doen als hulpverleners.
Ik heb helaas niet de illusie dat een brief van mij aan de minister enige invloed zal hebben.
Tsjor
Je kan natuurlijk altijd een online petitie starten en die (ook) op OO verspreiden.
En als iedereen op OO (die het ermee eens is) het weer verder verspreidt in zijn/haar netwerk, kan je toch wel impact maken, wellicht.
Ik vind het wel een goed idee
.
hoi hoi, hierbij nog de ontknoping.
De rechter heeft geconcludeerd dat de huidige afspraken, zoals deze al enige jaren zijn, voor onduidelijkheid en onrust zorgt. En het tijd is voor een nieuwe regeling.
Je kan in je mondeling toelichting je verhaal blijkbaar ook prima aandikken. De rechter heeft dit kennelijk geloofd. Het is vooral in zijn voordeel bepaald. Ik had zelf maar 1 verzoek en dat was vaststelling huidige afspraken. Maar dat ik open stond voor een nieuwe afspraken. Mijn ex partner wilde nieuwe feestdagen, vakanties, halen en brengen regeling. Deze verzoeken had ik zelf niet want de huidige afspraken waren voor mij en ons kind prima en gelijkwaardig. Alles was al 50/50.
De vakanties waren al om en om tussen ons, maar de wisselmomenten wilde mijn ex allemaal gewijzigd zien. Dus van oa alle feestdagen. En hij wilde dat ik ging brengen. En een langer weekend met Pasen bijvoorbeeld tov mij. Dat is ook toegekend. Omdat hij meer ruimte kreeg voor een mondelinge toelichting heeft hij dit, mijn inziens, volledig kunnen toelichten. Met zijn argumenten ( nieuw gezin, vervoer, verhuisd) is ook rekening gehouden. Ik heb niet mijn privé situatie kunnen toelichten, mijn werktijden etc.
De rechter heeft hem niet aangesproken op zijn gedrag. Maar wel kenbaar gemaakt dat bepaalde gedragingen ( algemeenheid) moesten stoppen omdat het schadelijk is voor ons kind. Wij moeten ook een communicatie traject volgen, samenwerken etc. Iets waar ik geen vertrouwen in heb. Leuk zo’n advies maar in de parkijk zal dit ook niet gebeuren. Gelijk na het ontvangen van de beschikking ontstond er alweer gedoe.
Ik ben nu belast met het brengen. Geen auto en terwijl ik op dit tijdstip nog werk. Zoon is 12 en hij zal voortaan met de bus naar zijn vader reizen. De rechter heeft aangeven dat de organisatie aan mij is hoe ik dit regel. Maar zowel zoon als ex zijn hierover not amused, reistijd is 1 uur en 15 min. Plus op de woensdag heeft hij vaak een vriendje. Ex probeert mij nu te verplichten een auto te huren om stipt op de afgesproken tijd voor zijn deur te moeten staan. Wat met het OV in de praktijk wellicht lastiger wordt.
Balen voor jullie. Ik zou een afspraak maken met je advocaat ergens in de komende 2 weken en de mogelijkheid van een hoger beroep bespreken.
Temet schreef op 03-02-2023 om 16:14:
Balen voor jullie. Ik zou een afspraak maken met je advocaat ergens in de komende 2 weken en de mogelijkheid van een hoger beroep bespreken.
Ja ik zou hier ook toch niet bij neerleggen. Het is onuitvoerbaar en zoon is twaalf. Laat hem ook vooral zelf schrijven wat hij ervan vindt
Beter dan schrijven lijkt mij zelf op gesprek gaan. Op rechtspraak.nl staan filmpjes over hoe zo'n kindgesprek verloopt (ik weet niet meer of hij bij de rechtbank een echt gesprek heeft gehad)
Sja, is dus op gesprek geweest bij de kinderrechter en zij heeft ook onze zitting gedaan. “ ik ga voor X er de beste regeling van maken in zijn belang”
Onze zoon had namelijk gevraagd om een fijn regeling voor hem. Bij hoger beroep kan de rechter mij ook verplichten om een auto te gaan huren. Of mee te reizen met het OV en dat ik pech heb. Ondanks dat hij de vertrekkende partij is. En mooie beloftes op papier.
Echter in de praktijk is mijn zoon even boos geweest. Maar hij het reizen wel accepteert. Wat ik heb gemerkt is dat mijn ex op een paar punten de realiteit is gaan verdraaien in zijn voordeel, de rechter heeft dit ook zo aangenomen terwijl mij niet is gevraagd. Dat vind ik wel jammer, met name omdat er zero aandacht is besteed aan de aanleiding van het verzoekschrift en hij herhaaldelijk afspraken niet na is gekomen. Dat voelt wrang. €3500 euro en ik ben er slechter uitgekomen. En het nu allemaal volgens zijn wens is uitgesproken.
Hoger beroep is weer een grote kostenpost. Ik ga het accepteren. Zoon gaat nu alleen reizen met de bus en voorlopig reis ik met hem mee om dit eigen te maken. Ik, ook mijn advocaat, hadden dit niet zo verwacht.
Temet schreef op 03-02-2023 om 16:14:
Balen voor jullie. Ik zou een afspraak maken met je advocaat ergens in de komende 2 weken en de mogelijkheid van een hoger beroep bespreken.
Mee eens.
En ik zou dan ook meteen bespreken hoe je in hoger beroep ervoor kunt zorgen dat jij of je advocaat WEL jouw situatie goed uit de doeken kunt doen.
Want dit klinkt niet goed.
Triest ook dat zo'n rechter zo mee gaat met je ex en jou niet de kans geeft je verhaal te doen. Maar het is ook wel zaak dat jij of je advocaat er alert op is en er meteen ter plekke bezwaar tegen maakt en aangeeft dat het voor jou niet kan met werktijden/geen auto/geen geld (om te huren) etc.
Vind je zoon het eigenlijk fijn om zoveel bij zijn vader te zijn? Een ex die zo naar doet naar jou (of eigenlijk: puur egoïstisch bezig is) is ook niet altijd de leukste vader voor zijn kinderen.
En je zoon heeft een leeftijd waarop hij ook aan kan geven dat hij niet op die dag naar zijn vader wil om reden X. Het gaat uiteindelijk toch om het kind, zo'n omgangsregeling. Dus misschien kan hij een brief aan de rechter sturen met zijn visie. Misschien wel duidelijk maken aan hem dat jij geen geld hebt om een auto te huren (althans als je zoon dat van zijn vader hoort en dat tegen jou gaat zeggen dat je dat moet doen).
Als je zoon in staat is met het ov naar zijn vader te komen kan vader jou niet verplichten een auto te huren. Maar misschien is zo'n huurauto best handig. Op kosten van vader dan natuurlijk, als hij dat zo graag wil
Wat is jullie ervaring met het zelfstandig reizen van een zoon/dochter? Indien deze de leeftijd heeft bereikt van het alleen reizen.
Pawnee schreef op 03-02-2023 om 23:03:
Wat is jullie ervaring met het zelfstandig reizen van een zoon/dochter? Indien deze de leeftijd heeft bereikt van het alleen reizen.
Hangt van kind af. Als ze het durven, kan het sowieso makkelijk.
Als ze wat banger zijn of het is ingewikkelder (overstappen), dan evt. een keer samen reizen om te wennen.
In het tijdperk met de mobiele telefoons komt het altijd wel goed, evt. met telefonische begeleiding op afstand.
Ik zou een kind van 12 wat vertrouwen geven dat die het prima kan.
Zoveel kinderen die op die leeftijd alleen met OV naar een middelbare school verder weg gaan. Deed ik ook, met overstappen. Ging prima.
Ik zou er niet over peinzen je kind steeds met de auto te brengen, als je kind verder een 'normale' 12-jarig is die dat zou moeten kunnen. Zeker niet als je geen auto hebt .
zelfs iets aan de hand kinderen worden geacht met 10 met het ov te kunnen reizen.
En met 12 gingen wij toch zonder mobiel ook 3 dagen op tienertoer door het hele land zonder ns app maar met zo'n dik geel boekje met vertrektijden.
ja vroeger 
dat herken ik nog wel. Lijkt wel alsof het toen echt anders was. 15 min fietsen naar je pony en kinderen uit een boerendorp verderop met de bus en ook een lekkere fietstocht naar school.
Ik heb nu 1 x de rit met hem gedaan, hij heeft dan een overstap in de stad. Medium grote stad. Maar dit staat duidelijk aangegeven, het is dan nog licht en net voor de spits (1600..) ik ga dit een maandje of twee met hem samen doen. Oefenen. Een auto kopen of huren is financieel niet haalbaar voor mij. Zelfstandig reizen met de bus moet mijn inziens prima haalbaar zijn. Ex wil het niet meer en met opzet is het bij mij neergelegd, notabene zijn partner werkt op 7 min van mijn huis. Zij had anders hem ook op de weg kunnen oppikken. Het is een principe ding geworden, dit is ook op de gang tijdens de zitting uitgesproken tussen zijn advo en die van mij.
Reis ik wel mee dan kost het mij 2.5 uur reistijd heen en terug.
Het zou voor mijn zoon echt niet kunnen en dan zou ik mee moeten. En dat voor iemand die zelf verder weg is gegaan? En dan een vriendin op afstand van dat je denkt dan rijdt zij toch een deel.
Ik zou echt niet doen. Hoeveel het ook zou kosten. Die rechter is niet wijs. En daar zijn er naar mijn idee nog wat teveel van. Die wel in een leugenaar geloven en oprecht welwillend denkend volk hiermee afstraffen.
Pawnee schreef op 03-02-2023 om 23:51:
ja vroeger
Ik heb nu 1 x de rit met hem gedaan, hij heeft dan een overstap in de stad. Medium grote stad. Maar dit staat duidelijk aangegeven, het is dan nog licht en net voor de spits (1600..) ik ga dit een maandje of twee met hem samen doen. Oefenen. Een auto kopen of huren is financieel niet haalbaar voor mij. Zelfstandig reizen met de bus moet mijn inziens prima haalbaar zijn. Ex wil het niet meer en met opzet is het bij mij neergelegd, notabene zijn partner werkt op 7 min van mijn huis. Zij had anders hem ook op de weg kunnen oppikken. Het is een principe ding geworden, dit is ook op de gang tijdens de zitting uitgesproken tussen zijn advo en die van mij.
Reis ik wel mee dan kost het mij 2.5 uur reistijd heen en terug.
Als het een principe-ding geworden is dan is dit misschien nog wel de beste oplossing. Misschien dat de vriendin van ex voor zoon nog wel bereid is om een paar kilometer om te rijden. Voor jou zal ze dit niet doen.
Dus wie weet ontwikkelt het zich dan toch wel verder.
Wat rot Pawnee, dat jouw verhaal en dat van jullie zoon zo slecht uit de verf is gekomen bij de rechtbank. Ik vind je wel sterk, dat je er zo nuchter instaat en zo snel alweer oplossingsgericht kan denken. Met het OV reizen is voor een 12-jarige op zich geen probleem maar als er een makkelijker en sneller alternatief is, gaat hem dit op den duur tegenstaan. Zeker als de vriendin hem zo makkelijk zou kunnen meenemen, is het erg zuur allemaal. Raar hoor om een principekwestie te maken van iets wat gewoon (financieel) niet kan. Hoe had ex gedacht dat dat zou uitpakken dan? Ik vermoed dat dit ergens in de toekomst wel weer zal opduiken als een probleem, als je zoon er als rechtgeaarde puber geen zin meer in heeft. Dan zou zoon zelf zijn zegje moeten doen tegen de rechter, zoals Temet al suggereert. En ik zou nog eens goed analyseren wat hier nou is misgegaan, hoe die rechter kon denken dat dit een goede oplossing is voor jullie 12-jarige. Die heeft kennelijk gemist dat er geen auto is en dat hiervoor ook de financiële mogelijkheden niet zijn? Hoe kan dit?