Kind wil weekend niet naar vader

Nog geen oplossing

Vader blijft vasthouden dat kind verplicht is te komen en dat hij ze allebei morgen ophaalt.
Kind moet zijn zin niet krijgen zegt hij..in dit geval ligt het even anders na de gebeurtenissen van vorige week.

Lastig hoor ik voorspel toch wel een klein drama aan de deur...

Vastberaden

Het komt er nu op aan vastberaden te zijn JIP. En echt, zorg dat kind even weg is uit huis, elders. En zorg voor anderen erbij als je vader ontvangt, andere mensen zijn je veiligheid en je bescherming, onderschat dat niet.
Blijf vooral kalm en georganiseerd (altijd weer Karmijn
Trek de deur achter je dicht zodat vader niet naar binnen kan stormen, nou ja, om zijn hart te luchten is dat misschien nog wel een idee.
Ex stormde hier ook nog weleens naar binnen op zoek naar een kind dat elders was. Maar dat gaf ook wel weer even lucht, terwijl jij buiten op hem wacht.
In publiek.
Ik zou vroeger gezegd hebben houdt het nummer van de wijkrechercheur bij de hand voor als het uit de hand loopt, maar tegenwoordig volgt er dan een melding naar BJZ, dus dat zou ik dan toch maar niet doen.
Maar als het echt uit de hand loopt kun je dan toch even bellen.
Eerst aankondigen aan vader. Blijf rustig (positief formuleren) want anders bel ik de wijkrechercheur.
Kalm en geduldig zijn, en standvastig, kan even duren voor vader bijkomt en weggaat, kan je recept zijn. Je kunt het niet voorkomen.
Je kunt je andere kind uitleggen dat papa vast boos zal zijn omdat x niet meekomt, maar hij is vast wel blij dat jij wel komt. Het is altijd dubbel.

gesprek met toehoorder

Maak ook afspraak dat kind dus eerst gesprek met vader wil en dan met een neutrale toehoorder. Die kan gesprek dan in goede banen leiden, zonder dat emoties te hoog oplopen en er van alles (door de emoties) bijgehaald wordt wat niks met het probleem te maken heeft.

AnneJ

'En echt, zorg dat kind even weg is uit huis, elders. Ga er vanuit dat vader zich ook niet wil blameren en dat hij waarschijnlijk geen prijs stelt op de wijkrechercheur. '

Dom advies. Eenzijdige beëindiging van een omgangsregeling (het stopzetten van de omgangsregeling) door een ouder mag niet. De wijkrechercheur zal dus waarschijnlijk eisen dat TS het kind meegeeft. De vader staat namelijk in zijn recht en moeder loopt zelfs de kans te worden ontheven van het gezag.

Alicia

Misschien moet je eerst even alles goed lezen voordat je met advies komt.
Ik ben helemaal niet van plan om de omgang te beëindigen.Dus ik zal zeker niet ontheven worden van het gezag, vader dan nog eerder gezien de gebeurtenissen.

En wat of wie bedoel je mwt TS?

jip

Mijn reactie was gericht aan AnneJ vanwege haar wilde adviezen. Ik snap dat jij een andere oplossing zoekt.

TS is trouwens topic starter.

dit is niet wild toch

Kind wil een keer niet gaan omdat situatie te erg was. Lijkt me veel beter als kind er niet is als vader hem komt halen. Kans dat het escaleert lijkt me veel groter als kind er wel is.. Het is een puber je geen kind van 3....

Jip

Ik denk ben het helemaal eens met het advies van AnneJ hoor.
Zorg dat dit kind er gewoon niet is en zorg dat er iemand bij jou is (of een paar mensen) als je ex komt. Niet dat die zich ermee moeten bemoeien, helemaal niet, maar het werkt hopelijk preventief en zo is er iemand in het geval het uit de hand loopt.

Zeg aan de deur: hier is zoon 1, prettig weekend. Als hij tegensputtert zeg je: zoon 2 is weggegaan (zeg desnoods dat je niet weet waarheen), hij wil namelijk echt niet mee. Misschien moet zoon 2 zijn mobiel ook even uitzetten, om verbale intimidatie te voorkomen.

Zeg duidelijk tegen je ex dat je de omgang niet wilt stopzetten maar dat zoon 2 nu even behoefte heeft aan een time-out. Herhalen. Broken record.
Blijf kalm, adem diep, probeer zelf niet boos te worden.

maar

is het andere kind dan wel veilig bij deze man?

Wat?

Je wilt niet in detail treden, maar is er echt sprake (geweest) van geweld of een gevaarlijke situatie? Mijn ex heeft ook rare dingen, maar ik ben er van overtuigd dat hij het goed bedoelt dus ik heb dochter altijd aangespoord om zelf het gesprek aan te gaan.
Ik vraag me ook wel eens af hoe lang we nog blijven co-ouderen, of dochter op haar 20e nog steeds braaf de omgangsregeling volgt

Vesper Lynd

Even algemeen gesproken: het hoeft niet altijd geweld of een gevaarlijke situatie te zijn. Als ik destijds had geweten dat mijn ex bijvoorbeeld hardcore porno keek waar de kinderen bij waren had ik héél hard op de rem getrapt. Het gaat om gevaarlijke dingen en woede-aanvallen, maar vooral onaanvaardbaar gedrag. Achteraf hebben de kinderen me dingen verteld waar ik nog steeds om kan janken. Mijn oudste kind heeft zelfs gezegd dat hij niet alles wil vertellen omdat ik dan waarschijnlijk vreselijk door het lint ga.

Ja kwesties

Inderdaad woede aanvallen, maar goed, zelfs dat konden kinderen nog wel hanteren. Maar vooral, als kinderen niet voldeden aan de verwachting die hij van ze had, kon hij ze dagenlang totaal afbranden met een bombardement aan wat er allemaal fout aan ze zou zijn. Geen rekenining houdend met hun leeftijd, kwetsbaarheid en zelfvertrouwen. Als hij de kans kreeg.
Soms weet ik het wel om te buigen door zijn gedachtengang te confronteren met concrete uitleg of social stories uit mijn en zijn familie. Dan zie je dat het veranderd. Als het niet veranderd blijf ik erbij en buig zijn tirades om. Tot nu toe reageert ex daar goed op. Het lijkt of hij zelf beseft dat wat ik zeg er toe doet want hij doet zijn best om het op te volgen. Het beklijft alleen niet.
We zitten hier in de uitvergrote tegenstelling tussen mbo en hoger onderwijs. Dochter moet naar de universiteit. Dat gaat niet gebeuren maar het moet toch gebeuren. Urenlange tirades.
We waren op een informatiedag van een mbo school en ex preekte een uur lang in de kantine waarom ze hier niet naar school zou moeten gaan.
Dan wenk ik even naar dochter: houdt je het nog vol? Ging goed, vooral omdat het in publiek is, dan blijft de toon toch wat meer beheerst en de gebaren. Heb je dat thuis dan gaat het dak eraf.
Daar wil je kinderen echt niet voortdurend aan blootstellen dus als er weer eens zo'n kwestie liep, dan balanceerde ik dat.

Jip

Ik vroeg het eigenlijk aan Jip. Volgens mij heeft haar ex geen autisme, maar een onaardige vriendin.

Maakt niet uit Vesper

Je mag in een draad toch 'invoegen'? Maakt niet uit of iemand autisme heeft. Ik ken vaders met autisme die ik mijn kinderen onmiddelijk zou toevertrouwen en er ook niet tussen zou hoeven springen. Alsof het met een etiket wel gerechtigd zou zijn om je kind thuis te houden? Het gaat om de situaties waar je kind in terecht gekomen is.

situatie nu

Vader heeft jongste meegenomen,ze moest wel even huilen dat ze nu alleen ging....oudste zat boven en heeft zich niet laten en het is verder rustig verlopen.
Ik heb een groot probleem volgens ex en dat merk ik dan dinsdag wel...
Volgens mij heeft hij een probleem aks hij er werk van gaat maken want oudste zal dan ook gehoord worden.
Ik heb aangeven dat ik niks in de weg sta,dat ik de omgangsregeling njet stopzet of verander maar dat hij gewoon even 1 weekend niet wil en wil praten met zijn vader en tot een oplossing wil komen.

Een gevaarlijke situatie zou ik het niet direct willen noemen maar feit blijft dat ex en vriendin ver over de grens zijn gegaan bij kind en dat hij vreselijk strak word gehouden en dat helpt niet mee...

Het voelt niet fijn dat jongste nu alleen weg is maar vaak kan zij zich wel snel herpakken.

Ik ben blij dat jullie hetzelfde denken als ik dat geeft wel steun dat ik het goed doe..

Jip

Oef

De ontmoeting bij de deur is in elk geval al meegevallen.

Eens met Vesper

Kan me zo in jouw reactie vinden, Vesper Lynd! Mijn ex is ook van de regeltjes, terwijl ik mijn kleine vaak vrij laat in wat ze mag en wil.

Is het goed gegaan?

Hoe is het nu eigenlijk?

Hoe het nu is...

Kind is inmiddels weer 1 weekend bij vader geweest,de sfeer was best gespannen zei hij.
Vriendin heeft gezegd dat ze hem niet uit bed had moeten sleuren.
Vader heeft ook gesprek met kind gehad en beiden hebben sorry gezegd...vader zei er wel bij maar ik vind toch dat jij begonnen bent dus legt bal meteen weer terug bij kind...

Ik heb maandag een gesprek met vader en een derde erbij...
Vader is tot weinig bereud richting kind...

Dit is in het kort een paar punten, verder wacht ik gesprek maar af of dat iets oplevert. ..

Zucht

Vriendin is volgens mij geen pubers gewend... Als er een ding normaal is bij een puber is het dat eeuwige in bed blijven liggen, liefst tot in de middag. Ik snap dat het frustrerend is, maar je weet als nieuwe liefde ook dat je niet zomaar de opvoeder kunt gaan uithangen bij een puber, dat moet je aan vader overlaten. En je eigen ergernissen botvieren op een leen-puber...

De sfeer was gespannen want vriendin wist al dat haar acties echt te ver gingen en weet nu dat er gedonder van komt en trammelant en dat het buiten haar eigen huis komt. Puber wordt zelfstandiger en geen klein kind wat maar te luisteren heeft. Als ze zo door gaat is zij de oorzaak dat vader kind niet meer ziet.
Vader weet ook dat dreigementen niet meer werken want Jip heeft voet bij stuk gehouden. Zijn opvoedkundig falen komt ook buiten zijn eigen huis en hij heeft een puber die het nu duidelijk gemaakt heeft dat het geen automatisme is dat hij blijft komen. Als vader en vriendin te ver gaan, wil hij niet meer. Vader zit in een loyaliteitsconflict tussen zijn vriendin en zijn zoon en dat neemt hij zoon en Jip waarschijnlijk kwalijk. Misschien voelt hij ook nog een stuk gezichtsverlies omdat hij Jip niet heeft laten toegeven.
Puber wist zich waarschijnlijk ook slecht een houding te geven. Hoe ga je verder, alsof er niets gebeurd is?

Goed, en nou staat er een gesprek met een derde gepland. Ik voorzie veel onderhuidse rancune en gedoe. Sterkte Jip.

Doel gesprek

Wat wil je bereiken met het gesprek? Ik denk dat je dat heel helder moet hebben. Als je eigenlijk onhaalbare doelstellingen hebt zal er altijd teleurstelling zijn. Wat is een haalbare doelstelling? Maak die zo konkreet mogelijk.
Het is superirritant als een van de ouders zich opwerpt als dé beschermer van het kind tegenover de andere ouder. Dan krijg je zeker conflicten, want geen enkele ouder zal zichzelf willen zien als gevaar voor het kind en de ex-partner willen zien als de beschermer van het kind tegen hem/haar.
Het wordt explosief als de beschuldigende ouder denkt het grootste gelijk van de wereld te hebben en te dreigen met verdergaande stappen: dan wordt je een tiran, dan roept zeker alleen maar angst en dus verzet op.
Dan zou ik nadenken: als je in het gesprek vraagt dat de een iets toegeeft (vader moet bereid zijn om meer richting kind te denken), dan moet je ook bedenken waarin jij wil veranderen: wat ga jij aanpassen? Ga jij dan wat strenger zijn en je kind leren op tijd uit bed te komen? Eenzijdig veranderingen vragen helpt zeker niet.

Het is ook de vraag of er veel moet veranderen: kind heeft twee ouders, die ieder een eigen opvoedstijl hebben en kind zal daarmee moeten leren omgaan. Beiden zijn zijn ouders, waarbij de ene ouder een nieuwe partner heeft.

Wat is een realistische doelstelling voor het gesprek? Als je dat helder hebt kan het gesprek goed gaan. Anders voorzie ik alleen maar meer problemen.

Tsjor

Eens met Tsjor

Als jij een gesprek in gaat met het doel om de vader eens te gaan vertellen wat hij allemaal fout doet is dat niet goed. Beter is het om kind te leren zelf tegen vader te zeggen wat er fout gaat en het daarbij ook zelf met vader uit te praten.

Ik zou bijvoorbeeld ook een keer aan de arm van een van mijn stiefkinderen hebben getrokken. Moeder wat razend en beschermde kind aan alle kanten. Ze was wel iets essentieels vergeten: namelijk vragen wat er precies was gebeurd. Er was namelijk niet aan een arm gerukt of een kind meegesleurd. Ik had hem aan zijn hand (losjes, zonder tegenstand) meegenomen naar de woonkamer. Meneer wilde alleen niet horen wat ik te vertellen had. Gevolg een heel boos kind, die ondanks dat ik het later met hem had uitgesproken, toch het verhaal aan moeder en leerkracht vertelde. Nu vind ik dat laatste niet zo erg. Leerkracht stuurde dezelfde dat nog een e-mail om te vragen wat er was gebeurd. Van moeder kwam er alleen een lading stront.

Wat ik met dit verhaal wil zeggen, wees je bewust dat kinderen vaak heel goed aanvoelen hoe jij in de situatie staat. Dat jij bijvoorbeeld geen hoge pet op hebt van de opvoedkwaliteiten van vader. Daarmee wil ik niet goed praten wat er is gebeurd, want ik weet niet wat er is gebeurd. Je meldt dat kind uit zijn bed is gesleurd door vriendin. Houdt dit in dat hij op de grond is gevallen en zich daarbij heeft bezeerd? Of is het dat zij aan zijn arm heeft getrokken terwijl hij nog lag te slapen en hij dat als 'zeer vervelend' heeft ervaren?

gesprek

Gesprek is geweest en we komen niet veel verder...ik heb gevraagd om iets meer inleving in puber en geen fysieke dingen. Daar ligt wat mij betreft echt een grens.
Het klopt denk ik wat Fransien zegt vader zit in loyaliteitsconflict met vriendin en reageert dat af op mij en puber..

Vader blijft star in zijn regels...hij moet op scouting (puber wil niet)zijn woonplaats en wil dat hij bij mij ook iets gaat doen. Vervolgens wil hij daar geen tijd in investeren om te rijden.
Tja dan word hetlastig.
Ze gaan op vakantie maar er word niks verteld van wat er allemaal is..alleen dat het 12 uur rijden is en dat hij met twee achtjarigen in 1 ruimte in de tent moet slapen (zusje en stiefbroertje)dan kweek je niet echt goodwill bij een puber...

En ma hij is gevallen met uit bed trekken en heeft een bloedneus opgelopen waar hij vervolgens mee in de tuin moest zitten in zijn pyjama.
Ik motiveer puber om te praten en onderhandelen met zijn vader maarhij loopt tegen een muur aan.

Ik weet het ook allemaal even niet meer...

O bah

Dit gaat waarschijnlijk geen leuke vakantie worden. Puberzoon van 14 heeft andere bedtijden dan zusje en stiefbroertje van 8, en waarschijnlijk meer behoefte aan privacy. Hij kent zusje heel goed maar stiefbroertje amper, dus dat is ook een recept voor heibel als hij zich niet terug kan trekken.

Stiefmoeder is geen pubers gewend en is waarschijnlijk niet bereid zich in te leven in een puber. Vader is van de regels en dat botst nogal eens met de gemiddelde puber, dus ook met zoon van 14.
Volgens mij probeert vader puberzoon te binden met iets als scouting zodat hij toch komt, ook als het niet zo goed gaat. En het onhandige met pubers is dat ze iets niet doen als ze het niet zien zitten, dat geldt voor scouting net zo goed als een sport. Die verplichting zal hij met een hoop gemopper misschien op proef gaan proberen waarna er gedonder komt omdat hij niet voor vast wil en vader hem er zo ongeveer heen moet slepen.

Heeft vader een zus of broer die al pubers heeft (gehad) en misschien wil praten over dingen die wel kunnen werken? Ik weet dat mijn tante mijn vader een paar keer stevig toegesproken heeft over het veel te strak houden van mijn zusjes en mij. Mijn tante had al twee pubers groot gekregen, mijn vader beklaagde zich bovenmatig over ons als we de volstrekt normale puberdingen wilden doen. Het heeft geholpen.

Arme zoon

Oh help, ik lees het recept voor een heel stevig conflict tussen vader en zoon.
Jip, heb jij genoeg financiële ruimte om een Decathlon pop-uptentje o.i.d. voor je zoon te kopen? Dan heeft hij in elk geval wat privacy op vakantie.

Wie weet, helpt Fransiens idee dat iemand anders eens met vader gaat praten.

inderdaad eigen tentje

Een klein eigen tentje lijkt mij voor alle partijen ook beter.
De "kleintjes" hebben meer ruimte in de slaapcabine voor hun spullen en puber heeft zijn eigen ruimte en kan zijn eigen gang gaan (of is dat het probleem dat vader bang is dat hij 's nachts "ontsnapt" om leuke dingen te doen met andere pubers?)

kosten

Sommige campings vragen belachelijke bedragen voor een bijzettentje, dat loopt soms (Italie bijvoorbeeld) in de 20-30 euro per nacht extra.
Ik zou het aanbieden en proberen uit te vissen naar welk land en welke streek ze gaan, dat lijkt me minimale informatie om in ieder geval vast wat voorpret te hebben en te kunnen kijken wat voor leuke puberdingen er in de buurt zijn.

Fransien (ot)

20 tot 30 euro per nàcht??? Jeetje... Dat betalen wij altijd per nacht. Met 4 personen, een auto en twee tenten...

serieus

Vinden jullie het nou serieus niet kunnen dat een 14 jarige een tent deelt met jongere broers/zussen? Tjonge. Dan vinden jullie mijn kinderen vast ook heel zielig want mijn vier kinderen moeten altijd een kamertje delen. Niet thuis maar op vakantie zeker. Wij huren altijd een stacaravan met drie van die kleine slaapkamers. De beste slaapverdeling is dan onze 14 jarige met onze 7 jarige en die van 11 en 12 bij elkaar. Natuurlijk gaat onze zoon van 14 niet tegelijk naar bed met onze 7 jarige.

Een tent delen zou dus wat mij betreft echt geen probleem zijn. Het verplicht op scouting moeten wel. Een sport of hobby verplichten werkt sowieso niet goed maar een 14 jarige ergens toe verplichten wordt geen succes. Ik denk dat vader nog niet in ziet dat zijn zoon geen zoontje meer is.