Kinderen mogen niet mee op vakantie
We gaan met ons samengesteld gezin op vakantie maar nu mogen de kinderen van mijn vriend niet mee van hun moeder. Weet iemand hoe we dit oplossen? We vertrekken dinsdag.....
Ja moeilijk Narcis
http://www.telegraaf.nl/reiskrant/20642005/__Kinderen_die_niet_op_vakantie_mogen___.html
Natuurlijk heeft moeder het ook moeilijk. Maar idealiter is daar natuurlijk ook de rechter voor als ouders er onderling niet uitkomen over zeer triviale en tegenstrevende argumenten.
Vakanties zijn beruchte strijdperken.
Ik weet van dichtbij hoe vreemd dat is voor omstanders als je de vreemdste dingen hoort waar iemand dan toch heilig van overtuigd is dat het haar recht is.
Narcis
Verhuiswagen schriijft ergens op de eerste pagina dat man en kinderen al eerder een weekendje weg aan hun neus voorbij hebben zien gaan omdat moeder dwars lag. Als dat zich herhaalt kan ik me goed voorstellen dat je naar de rechter stapt, anders kun je nooit weg.
We kennen het hele verhaal niet
Er zijn namelijk situaties, en ik zeg niet dat dit zo'n situatie is, waarbij ik me kan voorstellen dat zo'n moeder het niet meer pikt. Het bekende wel de lusten niet de lasten verhaal. Exen die hun verantwoording niet nemen, hun nieuwe leven leiden en als het hen uitkomt de kinderen wel/niet willen hebben, zich dus niet aan normale afspraken houden, geen enkel respect hebben voor de moeder en haar leven, nieuwe partners die zeer bepalend zijn. Dit soort situaties heb ik meerdere keren van dichtbij meegemaakt. Begrijp me goed, ik zou zo nooit handelen maar ik kan me er wel iets bij indenken. Ouders zijn na een scheiding is overtreffende trap van geven en nemen maar ieder heeft zijn/haar grens.
En daarbij zijn sommigen vrouwen rondom de scheiding zo de grond ingetrapt en kapotgemaakt dat wat zo'n man na de scheiding dan ook doet, het blijft voelen als natrappen. Dit is niet mijn verhaal, al is dat deels vergelijkbaar, maar van een goede vriendin jaren terug die absoluut niet wilde dat haar kind er de dupe van werd maar zo'n moeite had met het gedrag van haar ex-man en zij bleef het voelen als aanvallen op haarzelf terwijl hij daar echt niet mee bezig was, hij dacht alleen maar aan zichzelf en zijn vriendin.
Narcis
Zelfs al zou de vader een vreselijke man zijn, vreemdgegaan zijn tijdens het huwelijk en na de scheiding alleen de lusten hebben en niet de lasten, dan nog gebruik je niet je kinderen in de strijd met je ex. Ik kan daar echt geen begrip voor hebben. En ja, dan zal je waarschijnlijk heel wat moeten slikken. Maar boze ex-en zouden zich heel goed moeten realiseren, dat hun kind wel van die door jou verafschuwde ex houdt. En dat met iedere boze uiting van jouw kant, je je kind in een loyaliteitsconflict brengt.
Kinderen
Wat je ook van de andere ouder vind, het blijven kinderen van beide ouders. Daarom is het belangrijk om altijd te kijken naar het belang van je kind.
Wat er ook aan de hand is tussen de ouders, het mag in mijn ogen nooit een reden zijn om je kinderen weg te houden van iets leuks.
Ik heb echt al heel veel meegemaakt met mijn ex, maar juist de leuke dingen die mijn kind kan hebben heb haar vader: geniet ervan!
Je leeft niet andermans leven
Narcis, er zullen nog wel veel situaties zijn die je kent, maar dat wil niet zeggen dat de vriend van verhuiswagen zich naar al die situaties moet keren.
'Het bekende wel de lusten niet de lasten verhaal.' Ja, maar ik ken bijvoorbeeld niet zoveel verhalen, waarbij de mannelijke ex zijn vrouwelijke ex een inkomen meegeeft waar zij van kan leven, zodat zij voor de kinderen kan zorgen. Wat zijn dan de lusten en de lasten in dit verhaal. Ik kan me voorstellen dat moeder de kinderen liever bij zich heeft, dan dat zij ze alleen een keer per twee weekenden zou zien en dat zij zou moeten werken om haar ex voldoende inkomen te geven, zodat die niet hoeft te werken.
'Dit is niet mijn verhaal, al is dat deels vergelijkbaar, maar van een goede vriendin jaren terug die absoluut niet wilde dat haar kind er de dupe van werd maar zo'n moeite had met het gedrag van haar ex-man en zij bleef het voelen als aanvallen op haarzelf terwijl hij daar echt niet mee bezig was, hij dacht alleen maar aan zichzelf en zijn vriendin.' Het is te hopen dat je vriendin een goede vriendin om zich heen had, die haar liet inzien dat dit destructieve gedrag zowel haarzelf als de kinderen geen goed deed en dat het dus beter was als ze eerst goed voor zichzelf ging zorgen en een goede therapeut zocht.
Tsjor
Tsjor,
Tsjor, ik ben misschien niet zo duidelijk geweest. Mij vriendin heeft juist alles keurig geslikt, losgelaten, geaccepteerd omdat ze juist niet wilde dat haar kind de dupe van de acties van zijn vader zou worden. Maar was zwaar omdat ze vaak de neiging had van "Bekijk het maar, ik kan niet meer". Ze heeft juist geen destructief gedrag vertoond. Ze had steun van familie en vriendinnen. Ik bak er zelf nog niet zo veel (het loslaten, accepteren etc) van maar laat de kinderen prefereren. Maar soms vraag ik me wel af hoe ver kan hij gaan. Ik vind juist dat je als ex weinig kan t.o.v. je ex partner als die zich niet aan de gangbare afspraken houdt. Kinderen weghouden is voor mij geen optie dus blijf maar slikken en aanpassen. Wat ik bedoel is dat je stevig in je schoenen moet staan om het te handelen als je veel tegengewerkt wordt en ik kan me er iets bij voorstellen dat iemand op een moment denkt: genoeg,ik houd de kinderen thuis, uit pure frustratie om tot iemand door te dringen. Niet goed, I know.
Nogmaals, ik zeg helemaal niet dat dit slaat op de situatie van de man van Verhuiswagen en zijn ex.Dit is inmiddels zowat een ander draadje.
En, ik ken geen enkele situatie waarbij een ex-partner zo veel betaalt, integendeel, maar veel of weinig betalen heeft er toch eigenlijk niets mee te maken is geen "kijkgeld", uit jouw tekst pik ik op dat je bedoelt dat je die "lasten" in verhouding moet zien, zo van liever de lasten dan de kinderen minder zien maar ik weet niet of ik dat goed interpreteer.
Interpretaties
Het kan zijn dat ik jou verkeerd heb geïnterpreteerd, maar je schreef: 'waarbij ik me kan voorstellen dat zo'n moeder het niet meer pikt. Het bekende wel de lusten niet de lasten verhaal.' Dan klinkt het mij in de oren alsof moeder slachtoffer is en zwaar gebukt gaat onder de lasten van de kinderen, terwijl man alleen de lusten ervan plukt, de leuke weekendjes en vakanties.
In het verhaal van verhuiswagen vind ik dat nogal meevallen, want man heeft vrouw veel geld meegegeven, zodat zij de kinderen zou opvoeden. Een baan zeg maar. Vrouw heeft dat ook aangenomen. Ze had ook kunnen zeggen: nou nee, dank je, we verdelen alles eerlijk en ik zoek gewoon werk, zodat ik financieel onafhankelijk ben. Je opmerking dat alimentatie geen kijkgeld is vind ik wat vreemd in dit verband. De zorg voor kinderen op je nemen betekent niet dat de kinderen je eigendom zijn, waar jij beslissingsrecht over hebt. En al helemaal niet dat je de kinderen mag gebruiken om je ex-partner ergens toe te dwingen. Ze zijn niet je eigendom.
Tsjor
Nog even
Beste Tsjor, ik wil hier geen hele discussie over opzetten en niet in herhaling vallen, maar wil toch nog even reageren omdat ik denk dat wij wel op de zelfde lijn zitten maar elkaar niet begrijpen. Dat je de kinderen niet mag gebruiken om je ex-partner ergens toe te dwingen, helemaal mee eens.
Alleen schreef ik dat ik me het wel kan voorstellen als die ex-partner het je zo moeilijk maakt. Ik zou het nooit werkelijk doen. Jij kan je het gelukkig helemaal niet voorstellen. Maar dat mensen het helaas echt doen blijkt uit verhalen als deze en dan vraag ik mij af hoe kan het zo ver komen.
Met lusten/lasten verhaal dacht ik in de eerste instantie niet aan geld, maar meer in de lasten van bijvoorbeeld geen reactie of belangstelling bij zieke kinderen, geen interesse in hobby's/school, weekenden kort te voren afzeggen, kinderen hele weekend naar familie brengen als ze bij ex zijn etc. maar idd wel de weekendjes en vakantie. Mag allemaal want zijn/haar tijd maar wel heel ergerlijk. En mijn reactie over "kijkgeld" was nav jou opmerking dat de vader zoveel betaalde. Al zou een ex niets betalen dan moet dat voor de omgangsregeling voor de kinderen niet uitmaken maar is wel heel moeilijk, lijkt mij.
Wat ik mij afvraag
Het is sneu dat de vakantie met het hele (samengestelde) gezin niet door kan gaan, jammer. Maar je hebt niet veel aan een mee-prater. Soms is het goed om iets van een andere kant te zien, vandaar wat tegengas.
Ik heb niet alles gelezen, sorry, maar na 1/3 van de berichten zit ik met een aantal vraagtekens.
Als moeder niet reageert op mails over de vakantie (net als vader niet reageert op mails over haar vraag over alimentatie, klopt dat?) dan is het antwoord dus nee. Dat is vervelend en je mag er van vinden wat je wilt maar dat verandert dus niet. Zou je het niet liever simpel(er) willen maken waar het voor jullie mogelijk is?
Jullie lijken nogal in de emoties (en met name in de verontwaardiging) te klimmen, dat weer afgewisseld wordt met de morele meetlat, dan weer met de juridische meetlat. Zo kom je niet verder. Er zullen namelijk nauwelijks voorvallen zijn die gelijk en aan de juridische, aan de morele meetlatten het niveau correct (genoeg) zullen halen en ook gelijk aan het ouderschapsplan zullen voldoen, en meteen getuigen van het zijn van een goede moeder/vader. Natuurlijk is het goed om te weten waar je juridisch staat maar zelfs als je gelijk hebt volgens de wet, wil dat nog niet zeggen dat je dus toch op vakantie kan.
Of je nooit een paar dagen weg kan? Wie zal het zeggen maar zou je niet eerst alle ruis willen weghalen?
Vraag je eens af of jij je gelijk wil halen of wil je een oplossing? Klopt dat wat je doet wel met wat je wilt?
Ik zou eerst de tijd nemen om steeds in het schieten in de verontwaardiging af te komen. En misschien zit die moeder daar ook in, maar aan haar kant kan jij niets veranderen. Maar gelukkig kan dat wel voor jezelf.
Want je schrijft:
"Te laat overmaken kan door valutadagen van de bank komen. Maar wat doe je als je nooit iets af kunt spreken omdat er gewoon nooit een reactie komt? En als een vakantie toegezegd wordt en vrijdag t wisselmoment is, en dan toch zaterdag en dan zondag, oh nee een nieuwe week begint op maandag. Hierdoor pas op dinsdag op vakantie kunnen en dan vrijdag moet je weer terug zijn want zij heeft de politie al ingelicht ?"
Ho, stop! Wij hebben allemaal onze financiële verplichtingen. Als een werkgever wisselend overmaakt, wordt die gezien als onbetrouwbaar en zoeken mensen een andere (betrouwbare) werkgever. Dat kan ook een vorm van pesten zijn. Hoe dan ook, het draagt niet bij aan een betrouwbare na-huwelijkse relatie.
Jij schrijft dat het kan door valutadagen: weet je dat al zeker? Kan het? Kan het ook door iets anders? En wat betekent dit voor de ontvanger: is het dan ook een dag te laat of een paar, een week? Is dit iets wat je op kan lossen door te zoeken naar een oplossing? Bijvoorbeeld van bank veranderen? Ik zou doen wat Vesper zegt: je zorgt dat zoiets keurig op tijd is. Of liever: een dag te vroeg. En dan zeg je tegen je ex iets in de trant van sorry, dat moet vervelend zijn geweest, niet de bedoeling. Het is heel vervelend om te stressen over geld.
Het zorgt er natuurlijk niet voor dat je nu op vakantie kan, maar het is in elk geval 1 onderwerp dat van het lijstje af kan. Dat veroorzaakt geen ruis meer.
En ten tweede, over de financiën: ik zou daarover eens in gesprek gaan, voordat ik meteen naar een advocaat zou stappen, al is het voor advies.. en dan gelijk in de boom gaat zitten met 'ik heb moreel gelijk'. Ook als zoiets niet uitgesproken wordt, het brengt een gesprek naar een bepaalde richting en daarmee de verhoudingen ook.
Vervolgens ga je in 1 adem door met "maar wat doe je als je nooit iets af kan..". Het lijkt erop alsof moeder uit de communicatie is gestapt en vrouwen doen zoiets soms als laatste redmiddel. Of ze is heel gemeen, maar dat vind ik vanaf deze kant wat lastig aan te nemen van de kant die zelf ook partij is. Bovendien als ze heel gemeen was, is het antwoord op alles wat je wilt vragen: nee. En daarmee was dit topic onzinnig geweest.
Bovendien, geven het soort gesprekken over gemene ex-en misschien een korte morele opkikker (zie je wel, ik heb het bij het rechte end) maar veel heb je er niet aan. Het draagt echt niet bij aan een lange termijn oplossing.
Dus, wil je gelijk? Ga vooral door, wie weet krijg je het ooit ook nog eens. Bij de rechter. Wil je een oplossing, moet je echt een andere ingang zien te vinden, lijkt mij.
Ava
Misschien moet je toch even het hele draadje lezen. Verhuiswagen schreef later dat te laat betalen 1 keer voorgekomen is. Ook geeft ze nog wat meer uitleg over de financiën. En bovendien is, na een bezoekje aan de rechter op maandagmiddag, de hele samengestelde familie op dinsdag op vakantie vertrokken.
o en Ava
de moeder heeft de rechtzaken aangespannen en verloren, niet de vader.
tijgeroog en Noet
Tijgeroog: zal je net zien. Ik had dus toch alles moeten doornemen. Achja, weer wat geleerd.
Noet: ik heb het bewust niet over de moeder omdat zij hier haar verhaal niet post. Ik had het over het advies inwinnen bij een advocaat (niet eens over een rechtszaak). Bovendien vraagt de nieuwe vlam van ex dr ex, advies en niet de moeder. Zij heeft ongetwijfeld ook op haar manier gelijk maar heeft bakzeil gehaald bij de rechter. Jammer dat deze weg kennelijk nodig was.
Ava
"Tijgeroog: zal je net zien. Ik had dus toch alles moeten doornemen. Achja, weer wat geleerd. "
Wacht even met de handdoek in de ring gooien, wat er letterlijk stond is dit (incl 2 taalfouten):
"vader betaald de allimentatie niet op tijd ( scheelt soms 1 of 2 dagen)"
Daar staat niet 'is maar een keer voorgekomen'.
Ava:
"Zij heeft ongetwijfeld ook op haar manier gelijk maar heeft bakzeil gehaald bij de rechter. Jammer dat deze weg kennelijk nodig was."
Volgens mij is er reden genoeg om te twijfelen aan dit eenzijdige verhaal. Dat iemand bij de rechter gelijk krijgt betekent niet dat hij/zij het morele gelijk aan zijn/haar kant heeft. Als je het een beetje subtiel aanpakt kun je iemand helemaal gek maken en binnen de juridische grenzen blijven.
Zoals ik al zei, verder lezen. Posting #29, reactie op jou: "Er is ooit n keer een dag of twee te laat betaald. Nu altijd op tijd.", inclusief goed geschreven betaald.
Verder zijn alle verhalen op dit forum eenzijdig. Als je dat niet wil kan de boel wel opgedoekt worden. En ik kan hier weinig zinnige argumenten verzinnen waarom de moeder het morele gelijk aan haar kant heeft bij het tegenhouden van een vakantie waar haar kinderen enorm veel zin in hebben. Maar ik laat me graag door jou verrassen...
Beide kanten
Natuurlijk weet je maar een deel van het verhaal. Maar je reageert ook vanuit je eigen ervaringen. Ik vind het heel goed voorstelbaar, zelfs als allebeide ex echtgenoten elkaar lopen te zieken (zo noemen ze het zelf niet maar zo is het voor buitenstaanders), dat een vakantie voor de kinderen om die reden in de soep dreigt te lopen. En dat is echt alle perken te buiten.
Altijd spanningen, en juridische procedures, en dan moet je nog op vakantie. Het gaat hier niet om het gelijk van wie dan ook maar hoe je daarmee omgaat. Mensen zijn vast niet zomaar gescheiden maar het is blijkbaar soms heel moeilijk om te voorkomen dat er enorme conflicten ontstaan over hele gewone leuke dingen.
Tegelijk snap ik dat het soms echt heel erg moeilijk is om over je eigen schaduw te springen als je weet hoe mensen elkaar in een huwelijk enorm hebben teleurgesteld en in de steek gelaten.
Tijgeroog
"Zoals ik al zei, verder lezen. Posting #29, reactie op jou: "Er is ooit n keer een dag of twee te laat betaald. Nu altijd op tijd.", inclusief goed geschreven betaald."
Men kan wel zoveel zeggen. Soms moet je tussen de regels doorlezen.
"Verder zijn alle verhalen op dit forum eenzijdig. Als je dat niet wil kan de boel wel opgedoekt worden. En ik kan hier weinig zinnige argumenten verzinnen waarom de moeder het morele gelijk aan haar kant heeft bij het tegenhouden van een vakantie waar haar kinderen enorm veel zin in hebben. Maar ik laat me graag door jou verrassen..."
Argumenten? Ik heb geen argumenten. Noem het een gut feeling, of mannelijke intuitie. En doe ermee wat je wilt.
Hoe dan ook:
Het samengestelde gezin is blijkbaar (gezien geen reacties na het bericht vd. rechtszaak) fijn met zn allen op vakantie. En daar ging het om...
Vreselijk dat zo'n rechtszaak moest gebeuren, maar voor de kinderen wel een fijne bevestiging. Je schrijft pubers, Verhuiswagen, maar hoe oud zijn ze dan? Beginnend of al behoorlijk ver gevorderd in de puberteit...? Want een wat ouders puber zal zich denk ik wel gesterkt voelen door zo'n uitspraak, terwijl een jonger kind wellicht een schuldgevoel krijgt doordat moeder van de rechter ahw op de kop heeft gehad.
Even voor allen die vraagtekens zetten en aangeven dat getreiterde ouders tot alles in staat zijn: dan ben je als die getreiterde ouder wel heel verkeerd bezig. Of je gaat mee in het treiteren, en dat is fout, of je begint zelf, en dat is fout.
Tussen de regels doorlezen, amehoela. Wat voor strijd je ook hebt, onterecht of niet, je speelt het niet via de kinderen. Dat is min! Punt uit.
En voor de rest: get a life. Laat los, begin opnieuw en blijf niet focussen op vroeger...
Leeftijd
Oudste kind kreeg de ID wel mee van moeder. Jongste niet Dus ik denk dat oudste kind minimaal 14 jaar is. Vanaf die leeftijd moeten ze zich kunnen legitimeren.
Nog erger
Als dit klopt, heeft moeder zich goed ingelezen, waarmee het vermoeden dat het allemaal expres gebeurt enorm toeneemt. Dat vind ik pas zorgwekkend..
Nare situatie. Oh, en wat ik opmerkelijk vond, is dat er hier een reactie was die aansloeg op het feit dat stiefmoeder hier schreef en zich betrokken voelde.
Ik ben ook zo'n stiefmoeder. Wij hebben heel wat aan de hand gehad in die tumultueuze periode, en ik was op een gegeven moment degene die naar jeugdzorg en kinderbescherming toe het woord voerde. Niet de moeder, niet de vader maar ik (in onderling overleg!).
En dan ben je dus echt geen hekserige stiefmoeder. Ik heb altijd gevonden dat ik in die periode het meest neutraal kon optreden en ook niet telkens emotioneel reageerde reageerde... Dat hielp.
Best verwennde ex zal ik zeggen
- zij wilde de scheiding
- vriend van TS was coulant genoeg om haar een huis ter beschikking te stellen en bovendien nog genoeg alimentatie zodat zij niet moet werken, maar zij wilde nog meer geld eruit halen en gebruikt ook nog de kinderen om haar echt heel coulante ex verder te kunnen treiteren.
We weten allemaal dat deze ex echt in haar handen mag knijpen gezien de meeste van ons waarschijnlijk andere ervaringen met exen hebben.
Ik had mijn ex in het scheidingstraject wel achter het behang kunnen plakken, meerdere keren per dag, maar kinderen als onderpand gebruiken is gewoon echt heel erg laag. Het is kindermishandeling in mijn ogen, net zo erg als je kind in elkaar slaan.
we zijn weer terug
We zijn weer terug en het was heel leuk. Alle spanningen die er voorafgaande aan de vakantie waren hebben we achter ons kunnen laten. Ik wil iedereen die hier van zich heeft laten horen bedanken. Er zijn veel invalshoeken waarop je dit kunt bekijken, en bij sommigen raakt dit aan een eigen ervaring. Dat kan, en mag. Onze motivatie was dat de kinderen graag zelf meewilden. Ze zijn uiteindelijk ook bij de rechter geweest en die heeft een gezellig praatje met ze gehouden (vind je het leuk op school, doe je aan sport of heb je een leuke hobby en wil je mee op vakantie). Omdat alle kinderen zeiden graag 5 dagen op vakantie te gaan was de rechter heel duidelijk in zijn oordeel: de kinderen mogen mee. Er was ook een dwangsom aan verbonden voor de moeder, door de rechter opgelegd. Gelukkig was dat niet nodig.
Het niet willen reageren op mail/sms of welke manier van communicatie dan ook betekent niet dat een ouder het voor het zeggen heeft, aldus de rechter. Er komt nu een herziening van de al eerder gemaakte afspraken waarbij er in de toekomst minder onduidelijkheid is en geen kans meer op herhaling.Dit moet in een gesprek met een mediator plaats gaan vinden. Dat waren we al van plan, maar kon op zo'n korte termijn niet meer geregeld worden. Beide ouders moeten trouwens hun eigen proceskosten betalen, en dat is een aardige duit. (advocaat, griffierechten, deurwaarder). Dat gebeurt schijnbaar altijd in een familiezaak.
En nu het leuke deel! Van alle kinderen die meegingen (dat waren er vijf) had een enkeling ooit een uurtje of zo in een ski-hal op de latten gestaan, maar niemand kon echt skien. Ik ging eigenlijk als beste skier voorop, maar al heel snel was ik de slechtste en de sloomste van het stel! Het was een heel klein skie-gebied met twee hellingen en liften. De kosten voor een week skipas hoorde ik daar waren ongeveer net zo hoog als voor een halve dag in een top ski-gebied in Oostenrijk. Een gezellige berghut met heerlijk eenvoudige happen was onze uitvalsbasis en regelmatig streken we daar neer en wreven we onze pijnlijke spieren weer soepel. Op de eerste dag viel mijn jongste trouwens die daardoor haar duim blesseerde. Bergwacht erbij, en die vreesde voor een breuk. Ambulance en hup naar t ziekenhuis. En wat een avontuur vond mijn jongste dat! Zat gewoon te glunderen in de ambulance, pijn helemaal vergeten. Ze zagen een klein lijntje op de foto, wisten t niet zeker, en hebben toch maar uit voorzorg een strookje gips onder het verband gedaan. Meer ter comfort. Deze week gaan we hier even naar t ziekenhuis voor controle. Slapen ging ook goed, en tijdens het avondeten werd al uitgebreid opgesomd wat de voordelen waren (yeah, niet gymen, niet schrijven, met de auto naar school). Dat was dus iets minder, maar met gipsenpootje toch mee naar de piste en daar met boek en spelletje in de skihut de portemonee beheren voor stukken Torte oder Tortolloni oder heise chocola. En de laatste dag shoppen in het stadje voor de meiden was ook een topper. Voor de rustige avonden in het appartement had ik een puzzel met 1000 stukjes meegenomen (geleend bij een klant) en ik kreeg opgetrokken wenkbrauwen, maar binnen een uur was iedereen verslaafd! Na twee avonden was de puzzel klaar en toen moest er echt een nieuwe komen vonden de kinderen. Voor het wereldbedrag van € 12,- weer een gevonden, maar veel moeilijker. Die is op de allerlaatste avond afgekomen. Morgen breng ik de geleende puzzel terug naar de klant en geef onze gekochte puzzel af en vraag of ze nog een puzzel te leen heeft. T is een goed ding om met meerdere tieners samen aan te werken als we allemaal weer bij elkaar zijn. En ik hou van ruilen/helpen/lenen....
Het was een leuke week, waarbij ik ook alle spanningen van me af heb kunnen zetten. Het piekeren en malen en de slapeloze nachten waren eindelijk voorbij (dit was lang niet het enige waar ik me zorgen over maakte)
En nog dank voor diegene die het voor me opnamen. Had ik even nodig.
Fijn
Dat de vakantie zo geslaagd was! En ook goed dat jullie met een mediator opnieuw om tafel moeten. De kinderen zullen hier het meeeste baat bij mij hebben.
Fijn verhuiswagen
Enne, ik heb ook nog wel wat puzzeltjes op zolder staan. Dus mocht je nog meer puzzels zoeken....
Leuk idee voor een puberactiviteit trouwens!
Mag ik weten waar jullie zijn geweest? Klinkt als een ideaal skigebied voor een kruk zoals ik.
Verhuiswagen
Ik heb ook een hele stapel puzzels op zolder staan, dus als je nog eens in de buurt bent...
@Verhuiswagen...
....het klinkt als een heerlijke vakantie!! Echt gaaf dat jullie zo genoten hebben na al die stress. Ook geweldig voor de kids dat ze lekker met jullie meekonden. Hadden jullie nu inderdaad wel alle ID's van alle kinders mee kunnen krijgen?
Ik vind het toch nog onbegrijpelijk dat er mensen zijn die het voor exen opnemen die het over ruggen van kinderen spelen. Ik ben toch altijd enigszins geneigd te denken dat dit mensen zijn die stiekem zelf díe exen zijn. Maar dat is een aanname en dat is ook niet goed. Sorry! Moest het heel even kwijt.
Verhuiswagen, hebben jullie (of je lief dan in ieder geval) al weer contact met ex gehad? Zo ja.... hoe is dat verlopen?
Kandelaar4
De ID kaarten zijn uiteindelijk aan de kinderen meegegeven. De rechter had daar n dwangsom opgelegd. Er is geen contact meer geweest met de moeder. Tenminste ....ik kreeg n telefoontje van KPN op ons vaste toestel dat er een sms bericht was achter gelaten. Van moeder. Er was een usb-stick gevonden tussen de spullen ( moeder heeft de gehele inboedel meegenomen ) en ze vroeg of ze die in de brievenbus moest doen.
Raar verhaal omdat mijn vriend nooit USB sticks gebruikt en er dus ook geen kwijt is. En dat ze n sms bericht stuurt op de vaste telefoon komt denk ik omdat ze mijn vriend op haar mobiele nummer en op whatsapp heeft geblokkeerd.....
Inboedel meegenomen?
Moeder heeft de inboedel meegenomen? Terwijl jullie weg waren?
Heeft ze nog een sleutel?
Kandelaar4
"Ik vind het toch nog onbegrijpelijk dat er mensen zijn die het voor exen opnemen die het over ruggen van kinderen spelen. Ik ben toch altijd enigszins geneigd te denken dat dit mensen zijn die stiekem zelf díe exen zijn. Maar dat is een aanname en dat is ook niet goed. Sorry! Moest het heel even kwijt."
Ja, ze bestaan, mensen die het durven om tegen de meerderheidsopinie in te gaan. Grappig dat (een vertegenwoordiger van) die meerderheid het dan vervolgens nodig vindt om je 'verdacht' te maken. Geeft niks, dat ben ik al gewend uit andere draadjes. Het zegt meer over jou dan over mij zullen we maar zeggen. 
Ik ben al zolang bij mijn huidige partner dat ik de meisjes die voor haar kwamen niet eens meer 'ex' zou noemen. Laat staan dat ik er ooit mee getrouwd ben geweest of zou hebben samengewoond. Dus nee, ik heb geen enkele ervaring met het zijn van een duivelse 'ex'.
Maar genoeg over jou en mij.
Ongeacht of de ex uit deze draad het er nou wel of niet helemaal zelf naar gemaakt had zou ik nog wel willen wijzen op de gevolgen van het 'winnen' van deze rechtzaak. De relatie tussen de 'ex' en de kinderen en de relatie tussen de beide exen is nu wel heel lastig geworden. De 'ex' vrouw zal zich schamen tegenover de kinderen en zich diep vernederd voelen. Sterkte met het opvangen van de effecten daarvan.
Ik weet niet hoe ik het 'inboedel' verhaal moet interpreteren, maar het klinkt als slecht nieuws. Voor mij niet onverwacht.
Na zo'n rechtzaak zijn er vaak alleen verliezers.
Inboedel
Dat gaat toch gewoon over de spullen die na de scheiding zijn meegenomen? Ik heb drie jaar na dato ook wel eens een doos met zooi gekregen van ex, bankafschriften en loonstrookjes van 10 jaar oud e.d.