Nieuw leven opbouwen na uit elkaar gaan

Samenlevingscontract

Waarschijnlijk ben je terwijl ik dit schrijf, zelf ook al weer bezig aan een reactie, of iemand anders is me al voor. Toch wil ik je even waarschuwen.

Je schrijft dat al jullie bezittingen gezamenlijk zijn. Ik weet niet of dat zo is of niet, in ons samenlevingscontract hadden we afgesproken dat er een gezamenlijke rekening was en daarnaast hadden we allebei eigen rekeningen, maar kan natuurlijk zijn dat jullie wat anders hebben afgesproken, al vind ik het persoonlijk dan wel heel erg ver gaan voor een samenlevingscontract. Maar daarnaast heb je het over zijn creditcard en zijn krediet. Het lijkt mij persoonlijk niet vreemd als jullie hebben afgesproken dat alle bezittingen gemeenschappelijk zijn, dat de schulden dat ook zijn. Weet je zeker dat jij wel half eigenaar bent van de bankrekening maar niet van de schulden?

Mara

Wat is jouw advocaat in jemelsnaam wél aan het doen? Weet je dat je “zelfs” eenzijdig kunt scheiden? Waar wacht jouw advocaat op? Waar wacht jij op? Hoe kun je je zo afhankelijk laten blijven van iemand die zo met je omgaat? Hoe kan al die tijd zo voorbijgaan? En hoezo komt je ex naast je wonen? Is daar het appartement van zijn vriendin? Haal jezelf uit die modder, die rotzooi, die troep. Ik wens je alle goeds voor 2019. Hoop dat je de moed vindt om door te pakken. Zo ziet het er niet uit. Het lijkt of je nieuws hoort hier op het forum. Hoe kan dat als er een dure jurist betrokken is? Ik begrijp er werkelijk niets (meer) van. Sterkte meid.

Weet je wel zeker...

Weet je wel zeker dat al het geld gezamenlijk is? Overal waar ik nu lees (ik heb geen wet gezocht, maar zie diverse sites van advocatenkantoren over samenlevingscontracten) lees ik dat je juist bij samenlevingscontracten die splitsing altijd hebt. Overal lees ik dat dat juist een groot verschil is met een huwelijk, je blijft allebei apart vermogen houden en kunt dat niet samengooien. Je moet ook echt eigen rekeningen hebben naast de en/of rekening als ik die informatie mag geloven.

De inboedel kan wel gezamenlijk zijn, maar het geld blijft apart. Wel maak je in een samenlevingscontract afspraken wie voor welk deel bijdraagt.

Check alsjeblieft even goed of je een en ander wel goed interpreteert, desnoods informeer je vrijblijvend eens bij een andere advocaat.

En dat destijds de mediator een adresonderzoek afraadde, is logisch, maar nu je niet meer in die mediationfase zit, lijkt het me niet verkeerd het vast in werking te stellen. Mocht het op 1 februari dan niet meer nodig zijn, dan is dat fijn, maar anders haal je in ieder geval een maand winst in vergelijking met nu afwachten.

Roosjeraas

Mara kan niet eenzijdig scheiden want ze is niet getrouwd!

Mara, staat het huis op naam van jullie allebei?

De tip van Anoniem zou ik opvolgen. Zo’n adresonderzoek kun je beter alvast starten. Voor de zekerheid.

Mara

Artikel 3:194 van het burgerlijk wetboek geldt, zoals ik al vermoede, alleen bij een huwelijk of geregistreerd partnerschap. Niet bij een samenlevingscontract. Zie artikel 3:189.

Dan lees ik verkeerd

Dan lees ik die sites waarschijnlijk verkeerd. Sorry dan, maar ik zou hoe dan ook even laten checken of je het samenlevingscontract zo moet lezen als je nu doet. En als je het goed leest ook of dan niet ook de schulden niet ook gemeenschappelijk zijn. Zoals je het nu opvat kant kloppen, maar klinkt niet logisch.

Wet

Inderdaad, Yanea, die wet bedoelde ik, ik werd daar door iemand op gewezen. Ik heb niet begrepen dat dat alleen voor echtparen zou zijn, waar baseer jij dat op?

M Lavell
Ik ben in zoverre alleen financieel afhankelijk van ex door de kinderalimentatie.

Anoniem,
Wij hebben ook de gezamenlijke rekening opgenomen in het samenlevingscontract. Daarnaast hebben wij onze eigen rekeningen waarbij we wel ook allebei bij kunnen, vandaar mijn conclusie dat alles gezamenlijk is. We hebben altijd alles als gezamenlijk beschouwd, maar de rekeningen op eigen naam worden niet specifiek genoemd.
Bij de verdeling gaat het ook om niet om de eigen rekeningen, maar om de gezamenlijke, daar waar het spaargeld op staat. (mijn eigen rekening mag hij voor de helft hebben hoor, daar staat toch bijna niets op...). De gezamenlijke rekening voor de lopende dingen zoals boodschappen en dergelijke wordt al sinds april niet meer gevuld en gebruikt. Ik betaal mijn kosten van mijn eigen rekeningen. Ook de rekening waar zijn salaris op gestort wordt is gezamenlijk, daar worden de vaste lasten van betaald. (we hebben eigenlijk best veel lopende rekeningen als je er eens goed over nadenkt...)

Het krediet en de creditcard staan alleen op zijn naam.
Ik heb me nooit met de financiën bezig gehouden.

RoosjeRaas
Natuurlijk kun je eenzijdig scheiden of uit elkaar gaan. Maar dan nog moet er wel van alles geregeld worden. Ik heb altijd de hoop gehad dat we er samen wel uit zouden gaan komen, vandaar dat het allemaal zo lang duurt.
Per 01 februari komt hij inderdaad naast ons wonen. Hij heeft zijn eigen tijdelijke woning opgezegd en trekt dus bij de buurvrouw in totdat ze samen naar haar nieuwe appartement kunnen verhuizen. Maar hij woont er nu praktisch al hoor, hij is er vaker wel dan niet..Ik heb zeker wel de moed om door te pakken, zeker na wat er dit weekend weer gebeurt is, het kan mij niet snel genoeg gaan nu, maar het moet wel goed..

Anoniem
Ik ga er vanuit dat hij "alles" blijft betalen totdat we er helemaal uit zijn en de handtekeningen gezet zijn. Ook de advocaat zei dat dat nog niet hoefde.
Zo'n adresonderzoek duurt toch ook weer een paar weken en zet misschien alleen maar weer kwaad bloed bij hem. Hij had ook allang het samenlevingscontract eenzijdig kunnen opzeggen en heeft dat op advies ook niet gedaan.

Sas,
Het huis staat op beider naam. Hij kan wel eenzijdig het samenlevingscontract opzeggen, dat komt op hetzelfde neer als eenzijdig scheiden.

Aardbei
Wij hebben ook in het samenlevingscontract staan dat alles gezamenlijk is (inboedel en dergelijke) behalve dus de rekeningen op eigen naam, die worden niet specifiek genoemd. Behalve in prive bezit meegebrachte goederen (die hadden/hebben we niet), sieraden, persoonlijke goederen en kleding. Nu valt natuurlijk nog te betwisten of de meubels prive bezit zijn van degene op wiens naam de factuur staat , maar ik hoop toch niet dat het zover zal gaan komen, want dan heb ik wel een probleem, we hebben eigenlijk altijd alles standaard op zijn naam besteld en zijn naam staat dus op alle facturen...

Wetboek

Yanea,
Dat artikel gaat toch juist niet over getrouwd of geregistreerd partnerschap? In 3.189 staat dat toch beschreven dat het daar niet voor geldt? Het samenlevingscontract wordt daar niet in genoemd, dus daar geldt het volgens mij dan juist wel voor. Maar goed, die vraag kan ik makkelijk neerleggen bij mijn advocaat. Het hoeft niet zo te zijn, maar ik werd er op gewezen..

Mara

Er staat dat het niet geldt voor het huwelijk of geregistrerd partnerschap zolang dat niet ontbonden is. Het geldt dus pas, als het huwelijk of geregisteerd partnerschap wel ontbonden is (of wordt).
Je mag dus niet een verzwegen rekening opeisen zolang je nog getrouwd bent. Pas als er sprake is van een te verdelen recht. Maar alleen bij een huwelijk of geregistreerd partnerschap.

Het tweede lid van 3:189 maakt dat nog duidelijk.

Hij heeft ook adviseurs

Mara, je leest de wettekst verkeerd.
Maar het doet er niet toe. Wij hoeven het hier niet eens te worden. Jij moet het eens worden met je ex.
Aan je ex is niks menselijks vreemd. Hij heeft ook zijn interpretaties en zijn "adviseurs" die hem tips geven over hoe de zaken zitten. Hoe langer jullie in deze situatie blijven, hoe moeilijker het wordt om eruit te komen.

Even kwijt

Ik ben het nu even kwijt ook hier.... is er een convenant bij samenwonen? Ik ga steeds uit van juridische echtscheiding. Maar uit reacties hier blijkt een samenlevingscontract toch echt weer anders. Pffffff, het is complex.

Ik ben het wel eens met RoosjeRaas. Wat is je advocaat nu aan het doen?

Niet genoemd

Bankrekeningen die niet exiciet genoemde zijn in je samenlevingscontract vallen daar buiten. Dus het volledige tegoed of tekort valt aan diegene op wiens naam de rekening staat.
Verborgen rekeningen kun je in jullie geval niet opeisen want niet getrouwd of een geregistreerd partnerschap.
Reken je niet te rijk.

Doorpakken en advocaat

Mara, heb je al echt een advocaat ingeschakeld die je ook echt bijstaat of heb je alleen nog maar vrijblijvend advies of advies op bepaalde punten gevraagd? Soms komt het namelijk over alsof dat laatste het geval is en dat je daarnaast druk zelf alles aan het uitzoeken bent. Natuurlijk kan dat, maar nu lijkt het alsof je een advocaat hebt, die bijna niet ondersteunt....

Zelf heb ik na het beëindigen van mijn samenlevingscontract geen advocaat ingeschakeld. Was als de dood dat dat alleen maar meer gedoe op zou leveren en daar zat ik niet op te wachten. Heb wel een enkele keer advies gevraagd aan een advocaat, maar nooit doorgepakt.

Verder krijg ik uit je berichten helemaal het gevoel dat je nu misschien wel een knoop hebt doorgehakt, maar dat je eigenlijk toch ook nog niet wilt doorpakken. Bijvoorbeeld dat adresonderzoek. Je ex is nu al zolang weg, waarom niet nu al dat adresonderzoek opstarten. Dat duurt een paar maanden. Als je ex op 1 februari inderdaad bij de buurvrouw intrekt, geen probleem, dan schrijft hij zich daar in en merkt niets van dat hele onderzoek. Als jij nu niets inzet, gaan die 3 maanden op zijn vroegst pas 1 februari lopen... Wat voor een gedoe denk je te voorkomen? Hier ben ik inmiddels 4 jaar verder dan jij en een en ander is hier pas afgelopen jaar afgewikkeld, ik denk dat ik veel eerder iets had kunnen bereiken als ik meer had doorgepakt. Zelf wachtte ik in ieder geval teveel af en misschien voorkwam ik daarmee gedoe, gelukkiger werd ik er niet van.

Verder zou ik eens aan je advocaat vragen hoe het nu echt zit met dat geld. Ik weet weer niet of het klopt, maar online lees ik het volgende over samenlevingscontracten:
“Het aanhouden van een zogenaamde en/of rekening is praktisch. Ten laste daarvan kunnen de kosten van huishouding worden betaald. Het tegoed op een en/of rekening behoort in beginsel niet aan ieder van de partners voor de helft toe. Met en/of wordt slechts aangeduid dat de partners zowel gezamenlijk als ieder afzonderlijk over het tegoed kunnen beschikken. Het tegoed komt toe aan degene die het op de rekening heeft gestort of heeft laten storten. Heeft men afgesproken dat hetgeen van de inkomens wordt gespaard bij helfte wordt verdeeld, dan behoort het saldo aan ieder voor de helft.”

Ik ken jullie samenlevingscontract niet en de meeste anderen hier neem ik aan ook niet. Laat daar eens een deskundige naar kijken om zeker te weten wat je rechten zijn

Toegang rekening ander

Het feit dat jullie beide toegang hebben tot de rekening van de ander maakt niet dat je eigenaar wordt van het geld dat op de rekening van de ander staat. Jij bent gelukkig dus ook niet mede eigenaar van de schulden op de creditcard of het privekrediet van je ex, wel kan het zijn dat de creditcard danwel het krediet is aangewend voor de kosten van jullie gezamenlijke huishouding, hij heeft dan voor de helft van dat bedrag wellicht een vordering op jou. Als hij nu deze kredieten aanwendt en schulden verder laat oplopen dan zijn die voor hem.

Weet je zeker dat dat al het geld gezamenlijk is? Over het algemeen wordt er in samenlevingscontracten alleen afspraken gemaakt hoe je de kosten van de gezamenlijke huishouding verdeeld, dus kosten kinderen, boodschappen, huur en hypotheekrente (let wel geen hypotheekaflossing) verzekeringen etc
En afspraken over gezamenlijke inboedel en wat privé blijft. Als je twist of inboedel gezamenlijk is moet je kunnen bewijzen dat je de helft hebt meebetaald, kan je dat dan maakt het niet uit dat het op zijn naam is aangeschaft.

Verder kan je in een samenlevingsovereenkomst afspraken maken over al dan niet aanspraken maken op de ander zijn pensioen bij uit elkaar gaan, heb je daar geen afspraken over gemaakt dan hebben jullie over en weer daar ook geen recht op (in tegenstelling tot bij trouwen en registreren) en een verblijvingsbeding opnemen mocht de een komen te overlijden dat de ander dan automatisch eigenaar wordt van de Andere helft van de woning zodat niet andere erfgenamen daar mee van door kunnen gaan.

Als er nergens staat dat overgespaarde inkomsten bij helfte gedeeld moeten worden dan blijft zijn salaris van hem en jouw salaris van jou (wat er van over is na aftrek van de kosten van de gezamenlijke huishouding). Staat er wel dat overgespaarde inkomsten 50/50 verdeeld worden dan kan je daar aanspraak opmaken, wel kan en zal de belasting dat als een schenking zien en daar moet je dan belasting over betalen. Er zou dan in het samenlevingscontract iets opgenomen moeten zijn dat overgespaarde inkomsten worden gedeeld uit een dringende verplichting vanuit moraal en fatsoen.

Hopelijk geeft dit wat meer inzicht. Het kan goed zijn dat jij een heel andere i terpretatie hebt van je contract dan je ex vriend. Het beste zou nog zijn om niet via je advocaat de vertaling van julie contract te laten maken maar er een onafhankelijke notaris naar te laten kijken en voor je/jullie te vertalen naar wat je nu met elkaar hebt afgesproken 22 jaar geleden.

Zeker dat adresonderzoek opstarten

wat ik hier lees, bestaat dat uit brieven naar jullie adres aan hem.
Dat is niet belastend. Die geef je hem gewoon niet.
Op die manier heb je het onderzoek gestart zonder enige belasting. En als het niet meer nodig is, meld je dat bij de gemeente. En als het wel nodig is, ben je er blij mee.

En een advies van een notaris lijkt me ook een goed idee

Het komt tot nu toe niet over dat je advocaat veel kennis heeft. Tenzij het beoordelen van jullie samenlevingscontract niet bij de afspraken hoort. Dan zou ik daar zsm een notaris voor zoeken.

Angst

Wat ik bij jou voel, Mara, is een bepaalde angst om hard door te pakken. Omdat je het misschien niet gewend bent in relatie tot je ex-vriend, omdat je de relatie niet nog verder op scherp wilt zetten, omdat je niet de bitch wilt zijn die hij toch al in je lijkt te willen zien, omdat je niet weet wat de gevolgen zijn... zo herkenbaar.
Toch help doorpakken. Heb je geen geld voor de advocaat, vraag dan een toevoeging. Maar zet hem/haar heel stevig aan het werk of zoek een andere die dat kan. Je hebt maar 1 kans om de zaken echt goed te regelen. Dan maar de bitch. Evenzogoed kan het eindelijk wat respect bij je ex afdwingen als jij niet meer over je grenzen laat gaan en daar stoïcijns in blijft.

Ik weet het allemaal niet meer hoor..

Het kan zeker zijn dat ik het wetboek verkeerd lees hoor. Ik heb me er verder ook niet heel goed in verdiept en hoop het ook niet nodig te hebben, ik had het even gegoogeld en kwam op dat wetboek uit. Ik ga er niet vanuit dat hij een verborgen rekening heeft hoor maar iemand wees mij erop dat het dan alsnog opeisbaar zou zijn. Ik ben waarschijnlijk te goed van vertrouwen en heb er te weinig verstand van. Ex heeft altijd alle financiën geregeld en ik deed andere dingen die hij niet deed.. Dat hield elkaar in evenwicht, achteraf gezien was dat niet heel slim en dat gaat me dus niet nogmaals gebeuren...

Maar dat geldt voor meer dingen, zoals onder andere het niet trouwen... Dat was achteraf ook beter geweest wanneer we dat wel gedaan hadden..

Flavia
Wat bedoel je met bankrekeningen die niet expliciet genoemd worden? Ik zie in ons samenlevingscontract helemaal geen bankrekeningnummers, er wordt alleen gesproken over gemeenschappelijke bankrekeningen. Maar wij hebben meerdere bankrekeningen gezamenlijk en ook nog op eigen naam.
Ik reken me zeker niet rijk hoor.

Op de rest kom ik een andere keer terug, het duizelt me nu een beetje. Ik heb het hier met mijn advocaat nog helemaal niet over gehad. Zij heeft wel een overzicht van alle rekeningen, maar zover zijn we nog niet gekomen om dit door te spreken. We hebben het het meest over de ouderschapsplan gehad, dus dat soort vragen kan en ga ik zeker nog stellen, ik heb alweer een hele lijst hiervoor..
Ik waardeer het zeer dat jullie hier zoveel op reageren en mij punten laten zien die ik (nog) niet bedacht had. Ik merk echt dat ik er nog steeds niet genoeg in zit, ik ben daarin misschien toch te afwachtend geweest...

Een oefening

Mara, goed om je even op het zakelijke te richten. Het lijkt het minst belangrijke, maar uiteindelijk is het wel degelijk van belang en leidt uitstel vaak alleen maar tot meer ellende. Ook voor de kinderen.
Ik wil toch even terugkomen op het andere punt wat belangrijk is en wat toch elke keer mis gaat: communicatie tussen vader en kinderen. Je verwijt me steeds dat ik net doe alsof je het niet goed doet, maar je kunt toch niet tevreden zijn met het resultaat van je interventie rond nieuwjaarsdag?
Jouw redenering, die je al heel vaak herhaald hebt: 'Ook meng ik me op verzoek van hen (=de kinderen, tsjor) nog in de relatie tussen hen, omdat zij er zelf niet door heen komen bij hun vader, omdat ze het gevoel hebben dat er niet naar ze geluisterd wordt, omdat zij mij daarin wel vertrouwen.'
een oefening.

Kind vraagt aan jou om de zaken te regelen rond nieuwjaar, omdat ouders het eens moeten zijn. J
Nu doe je het anders, je doet het niet.
Je zegt tegen kind: nee, dat kan nu niet meer, vader en moeder zijn bezig om te scheiden en je moet dat nu niet van me vragen. Jij kunt het zelf.
Vervolgens bespreek je waar kind bang voor is (vader luistert niet, vader doet niet wat kind wil) en hoe kind daarmee om kan gaan. Een optie is niet mogelijk, namelijk: ik, moeder, zal ervoor zorgen dat vader wel naar je luistert en doet wat jij wil. Dat kan niet meer. Dus zoon zal een andere weg moeten kiezen. Moeten leren dat wel vragen belangrijker is dan niets vragen; dat er teleurstellingen kunnen komen die je moet accepteren, dat je soms zelfs boos kunt worden als iemand niet meewerkt. Alles al naar gelang wat bij hem en de relatie met vader past.

Dat je kind vraagt om namens hem te communiceren met vader betekent dus niet dat jij dat ook moet doen. Opvoeden van kinderen vraagt soms iets meer dan doen wat het kind wil, namelijk het kind leren om dingen zelf te doen en leren om te gaan met teleurstellingen of tegenvallers.

Het is goed dat je besloten hebt om je meer op jezelf te richten. Dat hoeft niet gebaseerd te zijn op boosheid (hij is een ^(*^% en alle eretitels die hij hier al gekregen heeft). Het kan ook gebaseerd zijn op het besef dat je er nu alleen voor staat, dan wil zeggen alleen voor dat gedeelte dat jou aangaat. Het gedrag van vader gaat je niet meer aan.

Tsjor

Dat is niet waar

Het wordt hier zo vaak gesteld en nu Tsjor ook weer: Het gedrag van vader gaat je niet meer aan.
Dat is flauwekul. Dat gedrag van vader is, samen met het gedrag van moeder, bepalend voor hoe het ouderschap tijdens en na de scheiding vorm krijgt. De kunst is om je daar beiden in te blijven beheersen.

Ik kan me goed indenken dat kind vraagt of de ouders de afspraken willen maken. Dat kan ook prima, zolang het bij zakelijke communicatie blijft. Dan ben je een onpartijdig doorgeefluik, en dat is wat je kind zoekt. Het gaat mis bij de verwachtingen en gevoelens die erbij komen - daar kun je aan werken.
Ik vind het heel normaal dat moeder de organisatorische kant van de communicatie doet. Gezien de verhoudingen in de relatie zoals besproken hier, was dat altijd al het geval. Maar doe dat liefst zakelijk en met uitschakeling van je mening of gevoel.

Moederziel

Het gedrag van de vader gaat Mara in zoverre niets aan dat ze er geen invloed meer op heeft. In mijn huwelijk kan ik mijn man vragen om voortaan wat minder kritisch te zijn over het vriendje van de jongste. Als je uit elkaar bent op de manier van Mara en haar ex, is zo'n verzoek olie op het vuur.

Mara

Dingen hoeven niet ná elkaar, kunnen ook naast elkaar. Dat jij juridisch en financieel niet weet hoe en wat, daar schrik ik van. Het ouderschapsplan is van belang en kan doorlopen en heeft geen juridische status. Ga zo snel mogelijk met je advocaat na wat wettelijk en volgens jullie samenlevingscontract ontbonden en geregeld moet worden. Ik begin steeds meer te vermoeden dat dit “slechts” het huis is, waarbij jij hem uit dient te kopen om het van jou te laten zijn? Overleg dit met je advocaat maar wellicht is de eerste zet hem een bod doen, zodat ook uitschrijven “vanzelf” gaat? Ga op eigen benen staan en regel wat/zoals het kan, juist ook op de zakelijke, wettelijke, juridische vlakken. Het zal je zo opluchten te weten waar je aan toe bent, waar je staat en wie jij eigenlijk bent. Als dat spitlight van hem af kan en gaat.

Kinderbijslag en kindgebonden budget

Het recht op kinderbijslag wordt per kwartaal bepaald. Als je nu de SVB informeert dat de kinderen bij jou verblijven en dat man het huis uit is, kun je misschien toch per 1-1 kinderbijslag krijgen. De kinderen behoren tot jouw huishouden. De SVB kijkt niet alleen naar de inschrijving in de gemeentelijke basisadministratie, maar zeker ook naar de feiten. Regel die kb nu, dan verkrijg je mogelijk ook des te eerder het recht op kindgebonden budget (loopt via het recht op kb).
Succes ermee!

Ik denk dat Mara al kinderbijslag krijgt

Dat krijgt iedereen met kinderen, onafhankelijk van inkomen.
Mocht de kinderbijslag gestort worden op de gezamenlijke rekening, kun je wel zorgen dat die voortaan naar je eigen rekening gaat. Kwestie van een ander rekeningnummer opgeven.

Wat staat er dan in dat contract

Het lijkt de hele tijd of je niet precies weet wat er in je samenlevingscontract staat. Heb je daar wel een afschrift van? Ik weet noet hoeveel je al hebt geregeld, maar je salaris op eigen rekening te laten binnenkomen lijkt me stap 1. Plus de machtiging van je vriend stopzetten. Het kan best dat je hebt afgesproken dat alle bezit en inkomsten in een gezamenlijke boedel vallen, maar dan moet dat dus zsm beëindigd worden (standaard in samenlevingscontracten is dat het eindigt als iemand ‘officieel’ elders gaat wonen). Dit kan allemaal los van de afspraken rondom de kinderen, en kan binnen een maand geregeld zijn. Laten doorsukkelen is in niemands voordeel, en levert alleen maar extra gedoe op omdat beide partijen hun eigen belangen aan het veiligstellen zijn. En je ex lijkt daar helaas beter in te zijn dan jij.

Aangetekende brief

Hier konden we het samenlevingscontract zelfs gewoon beëindigen met een aangetekende brief. Zoals ik hierboven ook al schreef, weigerde ex zich hier ook uit te schrijven, de brief kon toen gewoon naar het adres van zijn vriendin waar hij inmiddels ook woonde. Als jouw ex een advocaat heeft, kun je het daar misschien ook wel heen sturen? Ik snap niet zo goed waarom je daarmee zou willen wachten, zeker als je niet meer twijfelt.