Oef: samen op vakantie met stiefkind geen succes

Belangstelling

Mijn oudste zoon heeft heel veel belangstelling voor kunst en cultuur. Mijn oudste dochter en mijn pleegzoon minder. Zij vinden doe activiteiten leuker en houden erg van de natuur. Al zijn er ook genoeg culturele activiteiten die ze wel leuk vinden. En dan hebben we nog de kleintjes en die wisselen natuurlijk nog erg en willen meestal eigenlijk het liefst naar de speeltuin. Dat doen we ook wel eens. En we gaan ook wel eens naar een pretpark. Het is altijd een beetje schipperen. Zelf hou ik ook wel van sportieve dingen zoals paardrijden, wandelen en kajakken. Echter mijn oudste zoon heeft een lichamelijke handicap waardoor hij veel van die activiteiten niet of moeilijk kan. Daardoor moeten we ook altijd wat compromissen sluiten of gescheiden op stap gaan. En de kleintjes hebben nog niet het stamina natuurlijk om alles heel lang vol te houden. Het is altijd veel overleggen natuurlijk en we gaan regelmatig in verschillende kleine groepjes op stap.
Maar wel ik wel heel dankbaar voor ben is dat ze bereid zijn om over hun grenzen heen te kijken en ook wel eens iets doen wat ze in eerste instantie misschien minder zagen zetten (en vaak blijkt het dan toch wel leuk te zijn)

En daarnaast vind ik inderdaad dat cultuur in de ruimste zin van het woord gewoon belangrijk is dus ik moedig ze wel aan om mee te gaan. De oudste kinderen zijn op een leeftijd dat ze zelf dingen kunnen beslissen maar de kleintjes moeten vaak gewoon mee.

Sinilind

Ik merk dat de cultuurverschillendiscussie in deze me stoort. Natuurlijk zijn er culturele verschillen tussen Frankrijk en Nederland. En daar mag iedereen wat van vinden en zelfs een oordeel over hebben. Maar ik vind ook dat jij je hierachter verschuilt om je eigen keuzes, je egoïsme (jouw eigen woorden) op het gebied van vakantie met veel welsprekendheid toe te dekken.

Als je nu net in Nedeland woonde en niet op de middelbare school voor de klas zou staan, dan zou ik het snappen. Maar je woont al zo lang in Nl en je weet hoe Nederlandse pubers zijn. En toch maakte je de keuzes die je hebt gemaakt en heb je een aantal pubers meegesleept op een vakantie die helemaal de jouwe moest worden.
En het feit dat je iedere keer zegt dat je liever gezien had dat jij met je eigen kind was gegaan en je vriend met zinn eigen kind en jullie eventueel ook nog samen hadden willen gaan, is ook irrelevant. Dat kon nu eenmaal niet en dus moest het anders. Maar uit jouw beschrijving van nu lijkt het alsof dat alleen prima was als het voor anderen was en niet voor jou.

Fijn dat je al wel geconstateerd hebt dat je het de volgende keer anders zal doen. Maar als ik lees hoe belangrijk jouw manier van vakantie houden is voor jou (en dat vind ik je goed recht) vraag ik me oprecht af hoe je dat vorm wilt geven binnen jouw samenlevingsvorm als jullie financiën niet substantieel verbeteren. Als je samenwoont moet je je volgens mij op allerlei vlekken aanpassen aan elkaar. Vakantie is daar ook een onderdeel van.

Aagje

What were you thinking?

Ik heb niet alles gelezen. Maar heeft niemand je gewaarschuwd voor 'mission impossible'?

Het komt mij over als een expeditie Robinson. Zet 6 wereldvreemden bij elkaar en verwacht dat het allemaal pais en vree is. 'Gewoon' met een samengesteld op vakantie is al ingewikkeld genoeg. Jij en vriend zitten niet op een lijn qua opvoeding, qua vakanties, qua perfectiedranggraad. Be fair: eigenlijk ging je het liefst alleen met hem. Maar maar maar.

Jullie kinderen zijn toevallig ongeveer even oud, maar dat is het dan ook. Dan bedenken we laten we extra vrienden meenemen. Er is maar weinig link met het basisgezelschap. Dus: de verschillen tussen de stiefkinderen en hun ouders en onderling worden minimaal 30 keer uitvergroot.

En ergens dacht jij laat we met dit grotendeels onbekende, niet op elkaar afgestemde gezelschap vol pubergedoe een fantastische vakantie eruit slepen. Want dan komen vriend en ik ook wat nader tot elkaar. What were you thinking?

Dit mag je best met wat sarcasme lezen. Maar: wij zijn een gewoon gezin met op elkaar ingespeelde ouders en hobbies en enig pubergehalte. Wij zitten al uren met elkaar om tafel om samen een vakantie uit te stippelen. Waar we rekening houden met ieders wensen. Nee, dat wordt geen schreeuwerige camping in Spanje maar aan de wens 'ook wat andere kinderen' of 'niet drie weken op een plek' kun je prima in passen.

No way dat ik me ga bedenken dat welk-gedoe-dan-ook minder wordt door wildvreemden erbij uit te nodigen.

Oh, en teveel vakanties 'mislukken' door 'perfecte vakantieverwachtingen'. Je neemt nog altijd jezelf mee.

En stiefmoeder

En stiefmoeder is niet mee geweest maar krijgt alle schuld van een mislukte vakantie.

Goh, zo'n stiefmoeder komt dus best wel eens van pas...

Tuurlijk Sinilind

Tuurlijk, hoe had ik kunnen bedenken.
Ik geef MIJN mening naar aanleiding van JOUW openingspost/vraag. En NATUURLIJK betekent dat, dat ik een sneer uit de pan krijg. Ik zie een patroon, nu jij nog. Mission impossible.

PS Nee, je begreep prima wie ik wel bedoelde. De moeder van je stiefzoon inderdaad. Inhoudelijk ga je daar niet op in. Mission impossible.

sinilind

Je wist wat voor soort jongen de zoon van je vriend was en je wist dat je een onbekende vriend mee ging nemen en dan ga je niet vooraf zeggen wat JIJ wil van een vakantie en wat JIJ van die jongens wil? Nee je gaat er maar van uit dat ze zich aanpassen aan jou en aan wat jij wil en maar normaal vindt. Ondertussen nog even afgeven op de opvoeding van de moeder van je stiefzoon. Die jongens is gewoon anders dan jouw zoon, is niet door jou opgevoed en vindt niet de dingen leuk die jij en je vriend leuk vinden. Dat had je moeten accepteren.

Verder: je vriend kon niet op vakantie met zijn zoon maar volgens mij had dat makkelijk gekund: hij in een tentje op de goedkoopste camping in Nl voor die 200 euro en dan maar zien hoeveel dagen ze het uithouden. Je verzint smoesjes voor iets wat je zelf in het honderd hebt laten lopen en geeft ieder ander de schuld.

zo kan-ie wel weer

Ik denk niet dat nog een reactie met "nou Sinilind, eigen schuld, wat had je dan verwacht" nog wat toevoegt aan dit draadje. Ja, het was te optimistisch en niet voldoende doordacht en nee het is niet ok om de schuld bij stiefzoon te leggen. OK we get it.

Ontopic: Sinilind, hoe denk je dat het had gelopen als wel jullie zonen, maar niet hun vrienden mee waren? Ik heb namelijk het idee dat de vrienden in de weg zaten om de zonen dichter tot elkaar te brengen. Pubers versterken elkaars puberaal gedrag. Misschien waren ze op die manier meer op elkaar gewezen en was het misschien goed gegaan.

Maar Jackie en Sini

Ik snap dat sommige reacties geen fijn, warm en supportive gevoel geven. Maar dit is geen forum waarbij iedereen elkaar alleen maar bevestigt in zijn keuzes en beslissingen. In alle draadjes worden er dingen van meerdere kanten belicht en status quo's in twijfel getrokken. Dat maakt het mi juist zo waardevol. Hoeveel heb je geleerd in het leven van meehuilers en applausmachines?

Echt Sini, ik denk dat er een reden is dat de kritische reacties blijven komen, nl dat je zo blijft vasthouden aan je eigen koers. Okay, je erkent nu egoïstische te zijn geweest in je keuzes maar tegelijkertijd zeg je dat dat een gegeven is: ergens heb jij blijkbaar het recht verworven jouw belang en interesses boven dat van anderen (kinderen te stellen). Waarom is me niet duidelijk, ik bedoel waarom jij vindt dat jij egoïstisch mag zijn en de kinderen daar hard op worden aangesproken. Omdat jouw egoïsme leidt tot iets wat in bepaalde kringen als beter wordt gezien (cultuur etc)? Of omdat je vindt dat jij dit bepaalt omdat je het heb betaald? Of een andere reden?
Dat je recht hebt op de ultiem Franse vakantie omdat je je in Nederland zo moet aanpassen vind ik met de info die ik heb moeilijk te begrijpen. Ik dacht dat je vrijwillig in Nederland woont, nav eigen keuzes? Maar ik ken je geschiedenis niet, misschien ligt dat anders.

Nou

Nou het is niet zo dat ik vind dat we Sinilind alleen maar moeten knuffelen hoor. Ik ben het ook eens met veel reacties. Maar ondertussen is het al zo vaak gezegd en vallen sommigen in herhaling waardoor ik denk oke genoeg zo.

Les vacances de belle-mere Hulot

Ik heb wel erg moeten lachen om jouw verontwaardiging over pubers muitende pubers tijdens George Brassens in de auto. Zet Louis Funes als seniele, dommelende opa op de achterbank, en de set voor een tragisch-komische roadtripmovie is compleet. Ik wil je geen illusie ontnemen hoor Sini, maar als leerlingen weer eens bedelen om een moppie Aznavour in de les, wordt dat meestal echt niet ingegeven door hun liefde voor het Franse chanson.

Weer wat amateurpsychologie: zou het kunnen dat als je eigen ouders nou niet bepaald een lichtend voorbeeld waren,je in je jeugd veel tekort bent gekomen dat later compenseert door overmatig veel ruimte voor je zelf te verlangen?

Ik heb het zelf wel eens lastig gevonden een goed evenwicht te vinden. Als ik het verhaal van Pirata lees wat zij doet om zoon harmonieus op vakantie mee te laten gaan, voel ik bijna me ontaard. Soms zou ik ook wel zo'n lieve,begripvolle moeder willen zijn, maar ik zou echt na een dag al gillend en handenwringend van de caravanmencave weggelopen zijn. Onze gameminnende uitslaper ging na de laatste moeizame vakanties gewoon vanaf zijn zeventiende niet meer mee - zonder een spoortje hartzeer of weemoed van mijn kant.

Had ik in de andere posting verteld dat mijn solotrip een taalcursusvakantie was? Als ik jouw schoenen zou ik kijken of ik drie weken zo'n cursus kon geven bij zo'n zomerschool. Tegen betaling gelijkgestemden met interesse voor cultuur en geschiedenis uit alle delen van Europa en de VS ontmoeten. Man en jeugd op een camping in de buurt met een visvijver terwijl jij 's ochtends tweeenhalf uur les geeft - geen ordeproblemen, gedoe met ouders en die lesvoorbereiding schud je met jouw ervaring uit je mouw, eitje, petite oeuf. En dan drie keer in de week een cultureel uitje in de namiddag waarbij vriend en zoon aan kunnen sluiten.

Auto

Hier geen stiefkinderen mee maar wel vriend van dochter. Over het algemeen hadden we weinig te klagen maar inderdaad wel over de muziekstijl in de auto. Dochter en vriend houden vooral van rappers en van die liedjes in de stijl van: Kind van de duivel. Geen idee waar ze het vandaan heeft, dochter, want man en ik vinden het helemaal niets.
We hadden op de heenweg in de auto de afspraak dat hun muziek steeds 20 minuten aan mocht en daarna weer een half uur uit. Ging prima, na 1 keer vroegen ze er niet eens meer om en luisterden ze wel met koptelefoon.
Verder vind ik het altijd lastiger om kinderen van een ander mee te nemen. Pubers zijn al lastig, maar van een ander helemaal omdat je er niet mee vergroeid bent. Vriend van dochter bleek bijvoorbeeld best wel lui aangelegd te zijn. Was me thuis niet zo opgevallen. Die moest je echt duidelijk instrueren als hij iets moet doen. Kost altijd even tijd voordat je zoiets door hebt. Vind dat ook altijd wel een uitdaging. Maar 3 pubers niet van mezelf zou ik nooit aan beginnen.

Kenfan

Ik weet niet of Sini ervoor in is, maar als ik het zo lees vind ik het persoonlijk een werkelijk briljant idee!

Het is dat ik geen les kan geven en al helemaal niet in het Frans, maar anders was dit mijn plan voor het volgend jaar.

Groeten,

Temet

Dat is heel fijn

Sini!!!! Lief zo'n appje van zo'n puber...

En die tip van Kenfan vind ik een wereldtip, zou voor jou the best of both worlds kunnen zijn!
Hoop dat het zoekwerk iets oplevert voor volgend jaar.

Aagje

Lief en eerlijk

Dat appje zegt best veel over stiefzoon. Hij geeft eerlijk aan wat de verschillen tussen de bestemmingen zijn, maar geeft je een mooi compliment. Fijn hoor