Partner heeft affaire en wil samen in een huis blijven wonen

O jakkes, Temet. Dat doet me denken aan mijn eigen scheiding. ZIJ moest beschermd worden, ZIJ wilde dit of dat niet, zij kon wel mijn leven verruïneren, maar opdraaien voor het gedoe, o nee, ZIJ niet, dat mocht ik doen.

Of je nou eerder relatieproblemen had of niet, dat wil nog niet zeggen dat het okee is om zo behandeld te worden. Laat je niet gek maken, Mimi, als zijn vriendin niet wil samenwonen, is dat hun probleem. Hij kan ook niet bij jou in huis. Je hoeft niet aan te sturen op een vechtscheiding, maar je moet wel voor jezelf opkomen, want hij gaat dat zeker niet doen.

- knip -

cdw057 schreef op 30-07-2023 om 08:24:

-  quote verwijderd -

Het is nog maar zondagochtend, maar nu al genoeg onzin gelezen voor de heel week. 

Samen blijven wonen lijkt me in elk geval niet de beste oplossing. Hoe had hij dat in gedachten? Thuis beetje gezellig blijven doen, maar ondertussen ligt hij daar te vogelen met zijn nieuwe vlam als jij even van huis bent?

Een scheiding is wat het is. Jullie kinderen zijn niet de eerste en ook niet de laatste kinderen die te maken krijgen met ouders die uit elkaar gaan. Denk dat je beter effectief ook uit elkaar kunt gaan dan proberen de schijn op te houden, wat ongetwijfeld uit gaat monden in geruzie onder een dak met de kinderen erbij.

To als eerste wat een vreselijke situatie. Hopelijk kan je dit bespreken met een hulpverlener (en anders naar de huisarts voor een verwijzing) en met mensen om je heen. Doe dit emotionele stuk niet langer met hem. Hij kan er niets mee, en de persoon die jou dit aandoet is niet tegelijkertijd de steunpilaar. Hou het naar hem toe dus zakelijk. Hij doet je alleen maar pijn. 

- Jij kunt het huis niet overnemen en hem uitkopen begrijp ik? Kan en wil hij dat wel? Dan samen dit zo snel mogelijk in gang zetten. Als jij elders wat wilt heb je de uitkoop nodig voor jouw toekomst. Dus financieel adviseur en taxatie regelen. 

In de tussentijd afspreken wie er tijdelijk in het huis blijft. Jullie moeten loskomen van elkaar hij is daarin verder. Absoluut niet blijven samenwonen in de huidige situatie! Echt je gaat dan kapot. Beiden hebben privacy en rust nodig. De kinderen duidelijkheid en geen details of ruzie. 

Ga richting mediator (als dat kan) of advocaat om te kijken of je samen alles op papier krijgt. 

Als hij het huis kan overnemen is het misschien een idee dat hij daar nu blijft (hoe vervelend dat ook klinkt). Anders moet je later weer wisselen. En voor jou zit er natuurlijk een smet op de woning als zij daar gewoon blijft komen op momenten dat jij er niet bent (want dat zal wellicht gebeuren).

voor het verwerken van een scheiding, zelfs als het geen vechtscheiding is wordt er gerekend met een jaar of 3. En nee, je bent niet de hele tijd diep ongelukkig natuurlijk maar gemiddeld na een jaar of 3 is er weer een nieuwe balans.

Ik heb mijn maatschappelijk werker destijds hartelijk uit gelachen omdat ik het niet geloofde maar het bleek wel zo ongeveer te kloppen. 

Heel goed dat jij die 2 jaar niet gaat afwachting. Hij is onberekenbaar en wie zegt dat het over 2 jaar zo gaat als nu gesteld? Werkeloosheid, ziekte, veranderingen op het werk etc. Zaak is om met een goede advocaat alles er zo snel mogelijk door te krijgen. Ophouden met afwachten. Misschien moet je wat inleveren maar dat is dan zo. Jij kunt pas verder als alles is afgerond. Dan komt de verwerking. Dat duurt zeker een jaar maar kan ook langer zijn. Zoek ook hulp voor jezelf bij de praktijkondersteuner. 

Bedenk dat hij tal van zaken kan beloven. En op ieder moment een vechtscheiding kan beginnen. Beloftes zeggen niets. Alleen wat op papier staat is echt. 

Mimi1980, wat betreft het huis, kun jij het huis overnemen? Dan zou ik stappen zetten in die richting. Goed dat je voorlopige voorzieningen hebt aangevraagd. Wordt dit wel of geen vechtscheiding? Dat is nu niet te voorspellen. Je zit nu midden in de storm. Veel zal afhangen van het resultaat van die storm.Heb je zelf al zicht op een andere woning als je niet kunt blijven wonen?

Tsjor

Wel heel grappig eigenlijk dat hij zelf 112 belde en de politie hem vroeg het huis te verlaten. Gelukkig dat de kinderen er niet waren.

Uit je openingspost: 'Ik kan in mijn eentje niet het huis bekostigen en een (betaalbare) huurwoning lijkt niet te vinden te zijn.' Dat is voor jou nu een belangrijk aandachtspunt. Ik zou me daarop concentreren, want je zult toch ergens onderdak moeten gaan vinden, als het niet nu is dan wel over anderhalf jaar.
Een paar stappen: 
-heb je een actuele waardebepaling van de woning en weet je hoe hoog de hypotheek is; de helft van de overwaarde is voor jou.
- heb je eigen inkomen, wat zijn dan je moeilijkheden op de koopmarkt;
- ben je ingeschreven voor een huurwoning en heb je al gereageerd; soms gaat het met behulp van loting en kun je onverwachte kansen krijgen.
- heb je inzicht in de markt van particuliere huurwoningen, beschikbaarheid en prijzen, kun je daar iets mee?

Het zijn pijnlijke stappen, maar het gaat nu om jouw toekomst. Tsjor

Mimi1980, ik ben benieuwd hoe de zaken er nu voor staan. Kies alsjeblieft voor jezelf en je kinderen. Ik hoop dat de voorlopige voorzieningen nu getroffen zijn. Probeer je emoties met je vriendinnen te delen, en stel je koel en zakelijk op richting je a.s. ex. Deel je emoties niet met hem, want dat brengt je niets. Je zei dat je d.m.v. de overwaarde van je huis waarschijnlijk wel iets kunt kopen. Focus je daar op. Laat het huis z.s.m. taxeren en informeer wat voor hypotheek je kunt krijgen, en ga op zoek naar een woning. Voor mij is het inmiddels bijna 8 jaar geleden, maar ik zat in een soortgelijke situatie. Daarna is mijn leven alleen maar beter geworden. 
Verder, zoals Tsjor zei: Kijk of je binnen de organisatie waar je werkt of elders een beter betaalde functie kunt krijgen en/of meer uren dan je nu werkt (althans, wanneer je je beter hebt gemeld). Heel veel sterkte en succes!