Problemen met ex
Hallo allemaal,
Een aantal van jullie kennen mijn verhaal wel van eerdere berichten hier. Mijn ex en ik zijn sinds een aantal maanden uit elkaar. We hebben samen een zoontje. Mijn ex is verslaafd en daarom wil ik dat hij ons zoontje alleen onder toezicht ziet. Veilig thuis heeft onderzoek gedaan en we zijn doorverwezen naar een bor traject, hiervoor staan we op de wachtlijst. In de tussentijd heeft mijn ex een advocaat ingeschakeld en geprobeerd omgang te krijgen maar helaas is dit niet gelukt omdat hij niet akkoord gaat met de voorwaarden en daardoor is de omgang nu opgeschort. Ik vind het heel erg moeilijk om met mijn ex om te gaan, hij is erg manipulatief. Heeft iemand ervaring met zo'n zelfde situatie en tips voor mij?
Ysenda schreef op 19-09-2025 om 20:45:
[..]
Maar jij gaat niet naar een rechter, dat moet je ex doen. Krijg je eerst een brief van zijn advocaat, stuurt jouw advocaat een brief met dossier is het nog maar de vraag of zijn advocaat een zaak wil beginnen.
Ja daar heb je wel gelijk in. Maar het kan dus zo zijn dat zijn advocaat zegt we gaan niet naar de rechter? Ik dacht dat de cliënt dat bepaald
linn19 schreef op 19-09-2025 om 21:21:
[..]
Laat je niet leiden door angst voor wat er in de toekomst misschien gaat gebeuren. Je kent het spreekwoord " men lijd het meest onder het lijden wat men vreest" ook vast wel.
Blijf in het hier en nu. En probeer ook te vertrouwen op het advies van je advocaat. Jouw ex heeft zijn laatste advocaat zelfs misleid, ( voor jou nog meer bewijs voor in je dossier) je hebt echt wel een dossier opgebouwd van de afgelopen tijd met omgangsbegeleiding die je makkelijk in kan zetten als jou ex ooit nog eens een rechtzaak zou willen beginnen.
Je hebt gedaan wat je kon en vader haakte niet aan.
Je bent sterker dan je denkt.
Ja die gezegde ken ik! En ik weet dat ik teveel bezig ben met wat als... Ik maak me soms al druk om dingen terwijl het niet eens nodig is. Ik ga mijn best doen om het wat meer los te laten.
Wat bedoel je met dat mijn ex zijn advocaat heeft misleid? Bedoel je dat hij niet eerlijk is geweest naar zijn advocaat? Dat hij niet heeft verteld dat hij drugs gebruikt. Kan ik dat gebruiken voor mijn dossier? Dat heeft hij bij zijn vorige advocaat ook gedaan. Meerdere leugens aan haar verteld waardoor de brieven die zij schreef totaal niet klopte.
Ik zat nog te denken, mocht ik nou wel voor de rechter moeten komen. Kan ik dan ook iets zeggen over de fouten die de hulpverlening de afgelopen jaren heeft gemaakt. Dus de bor en het traject waar we nu nog in zitten. Want ze hebben nogal wat fouten gemaakt en mij steeds voor het blok gezet. Of doet een rechter daar niets mee?
Catwoman schreef op 20-09-2025 om 08:44:
Ik zat nog te denken, mocht ik nou wel voor de rechter moeten komen. Kan ik dan ook iets zeggen over de fouten die de hulpverlening de afgelopen jaren heeft gemaakt. Dus de bor en het traject waar we nu nog in zitten. Want ze hebben nogal wat fouten gemaakt en mij steeds voor het blok gezet. Of doet een rechter daar niets mee?
Daar gaat die rechter waarschijnlijk niets mee doen, want dat is niet het onderwerp van die rechtzaak.
Dat zou een zaak tussen jou en die organisaties zijn.
Catwoman schreef op 20-09-2025 om 08:34:
[..]
Ja daar heb je wel gelijk in. Maar het kan dus zo zijn dat zijn advocaat zegt we gaan niet naar de rechter? Ik dacht dat de cliënt dat bepaald
Ja, en dan zal je ex een andere advocaat moeten zoeken. De cliënt bepaald wat hij wil maar een goede advocaat moet wel een gerede kans van slagen zien om te winnen en met jouw dossier is die niet reëel.
Ik snap je angst, en dat zal altijd wel blijven denk ik, maar even heel nuchter: waarom is van een rechter weer wat moeten proberen erger dan nu doorgaan omdat je bang bent dat je straks van een rechter weer wat moet proberen?
Ik kan me niet voorstellen dat iemand het onredelijk vindt als je de stekker eruit trekt.
Je hebt al zoveel geprobeerd en aan meegewerkt, vader laat het afweten. Je mag het ook een keer zat zijn he, jij bent ook maar een mens.
En als er straks wel weer wat moet zie je wel weer verder.
De kans dat je ex zijn een zaak begint acht is niet bijzonder groot. De kans dat zijn advocaat dat zelf voorstelt al helemaal niet, want die ziet ook wel dat het al jaren niet loopt. De vergoedingen voor sociale advocatuur zijn niet geweldig, terwijl het vaak wel veel tijd kost. Zo'n advocaat gaat dus echt wel nadenken waar hij/zij op gaat inzetten.
Er zit duidelijk een patroon in; ex wil meer omgang, maar vervolgens zegt hij de helft van de tijd af en als hij wel komt, is hij na een uurtje wel weer klaar met kind. Kan nog steeds niet alleen zijn met kind, is nog steeds in gebruik en heeft geen hulp meer.
Kortom; deze man is - op dit moment - niet van toegevoegde waarde in het leven van je zoon.
Helaas zijn rechters in bijna alle gevallen pro omgang. Een kind heeft recht op omgang met beide ouders is het uitgangspunt. Ze vinden het belangrijker dat er slecht contact is, dan geen contact.
Immers een kind bestaat uit beide ouders. Door verder af te wijzen, wijs je dus eigenlijk de helft van jezelf af.
Echter, voorspelbaarheid is ook belangrijk voor een kind, en daar schort het nogal aan.
Als vader er op staat dat hij meer omgang wil en zijn advocaat ziet daar heil in, dan staat het hem vrij om naar de rechtbank te gaan. Je krijgt dan vanzelf een oproep.
De rechter zal geneigd zijn daar in mee te gaan, maar jij hebt natuurlijk ook je argumenten en verslagen over zijn onbetrouwbare aanwezigheid. Waar het op uitkomt is dan de vraag.
Een rechter is vooral geïnteresseerd hoe jij er in staat. Je kan stellen dat je graag wil dat er omgang is, maar met de voorwaarde dat het veilig en voorspelbaar is. Wat voor problemen jij met de hulpverlening of je ex hebt is niet van belang.
Je zoontje is nu nog klein, maar die wordt natuurlijk ouder en binnen niet al te lange tijd zal hij hem wel leren herkennen als zijn vader.
Stel je spreekt 1x per maand omgang af en je kan een zodanige mindset krijgen dat het je eigenlijk koud laat of het wel of niet doorgaat??
1x per maand een middag vrij houden is te doen toch? Gaat het door dan kom je en anders niet. Als je zoontje ouder wordt kan je het ook op die manier aanvliegen. Er staat een afspraak, we gaan kijken of papa er is, als papa er niet is gaan we samen... (vul maar in)
Ik denk namelijk dat je hiermee sterker staat dan het af te kappen.
Hoe je aan die mindset komt is de vraag, maar dat kan je uit gaan zoeken voor jezelf.
Even over advocaten en (on)haalbare zaken. Een advocaat mag zelf beslissen of hij/zij een zaak aanneemt. Ook een kansloze zaak. Nu kan het zijn dat een advocaat een kansloze zaak niet als kansloos inschat omdat hij/zij door de cliënt niet volledig is geïnformeerd. De advocaat hoeft niet actief te onderzoeken of de cliënt de waarheid spreekt, maar mag (hoeft niet, maar mag wel) uitgaan van de juistheid van wat de cliënt vertelt.
Maar ook als een advocaat een zaak wel als kansloos (of extreem kansarm) inschat dan nog mag de advocaat die zaak wel aannemen, en dat gebeurt ook regelmatig. Bijvoorbeeld omdat hij/zij het belangrijk vindt dat ook iemand met een moeilijke positie toch een zaak aan de rechter kan voorleggen. Of omdat er nou eenmaal brood op de plank moet komen, en ook een magere toevoegvergoeding is nog altijd een vergoeding.
Uit het feit dat een advocaat een zaak behandelt kan je dan ook niet afleiden dat die advocaat zelf in de haalbaarheid van de claim gelooft. Maar het doet er ook niet zo bar veel toe of die advocaat erin gelooft, het is belangrijk dat die advocaat het verzoek zo goed mogelijk aan de rechter kan overbrengen.
Ysenda schreef op 20-09-2025 om 08:46:
[..]
Daar gaat die rechter waarschijnlijk niets mee doen, want dat is niet het onderwerp van die rechtzaak.
Dat zou een zaak tussen jou en die organisaties zijn.
Eens met Ysenda: je kan het in een eventuele zaak tussen jou en je ex wel even kort hebben over dingen die niet helemaal goed liepen met de hulpverlening. maar dat is niet waar de zaak over gaat.
Iets anders: je hebt het steeds over plan 2. Dat heb je een tijd geleden uitgelegd, weet ik nog, maar dat is een flink aantal bladzijden terug en ik ben vergeten wat plan 2 dan ook alweer was.
Wat zijn nu de mogelijkheden? Je kan de stekker eruit trekken, maar als je dat niet doet, wat zijn dan nu precies de verschillende opties?
Wat betreft jouw angst voor teleurstelling bij je zoontje - ik vraag me ernstig af hoe groot dat risico is. Je hebt situaties waarbij een gezin jarenlang samenwoont, dan komt er een scheiding, en vervolgens maakt vader een potje van de omgang. Dan hebben kinderen jarenlang dagelijks een vader om zich heen gehad en ineens is die min of meer weg. Dan is het logisch dat die kinderen daar last van hebben, en als vader dan onbetrouwbaar is in zijn afspraken dan is dat teleurstellend.
Maar jouw kind heeft zijn vader nooit anders gekend dan als die man met wie hij af en toe in de ballenbak zit. Als je ex niet verandert - en daar lijkt het voorlopig niet op - dan zijn er straks twee mogelijke scenario's. Ofwel je kind heeft af en toe contact met zijn vader waarbij er dan een middagje gespeeld wordt of zoiets (wat ik al eerder schreef: alsof hij een aardig oom is die je een paar keer per jaar ziet op een familieverjaardag) en waarbij er geen vastigheid in het contact zit. Of hij ziet zijn vader helemaal niet. Ik betwijfel serieus of dat eerste scenario nou een enorme teleurstelling is voor je kind en het tweede zoveel beter en rustiger.
Ik kan me heel goed voorstellen dat jij het een stuk rustiger en prettiger zou vinden als dat gezanik met die ex nou eens afgelopen was, maar of het voor je kind nou allemaal zo vreselijk veel uitmaakt, nu en in de nabije toekomst, dat betwijfel ik. De keerzijde daarvan is dat ik ook denk dat die omgang voor je kind helemaal niet zo vreselijk belangrijk is, maar helaas voor jou is het uitgangspunt in de rechtspraak inderdaad dat omgang goed is voor kinderen tot het tegendeel bewezen is.
Stresskipje schreef op 20-09-2025 om 11:18:
Ik snap je angst, en dat zal altijd wel blijven denk ik, maar even heel nuchter: waarom is van een rechter weer wat moeten proberen erger dan nu doorgaan omdat je bang bent dat je straks van een rechter weer wat moet proberen?
Ik kan me niet voorstellen dat iemand het onredelijk vindt als je de stekker eruit trekt.
Je hebt al zoveel geprobeerd en aan meegewerkt, vader laat het afweten. Je mag het ook een keer zat zijn he, jij bent ook maar een mens.
En als er straks wel weer wat moet zie je wel weer verder.
Als het door de rechter wordt opgelegd dan wordt het een verplicht traject en dan heb ik niet zoveel zeggenschap meer in dat traject. Nu hebben we een traject op vrijwillige basis en heb ik veel in te brengen in het traject.
MamaE schreef op 20-09-2025 om 11:32:
De kans dat je ex zijn een zaak begint acht is niet bijzonder groot. De kans dat zijn advocaat dat zelf voorstelt al helemaal niet, want die ziet ook wel dat het al jaren niet loopt. De vergoedingen voor sociale advocatuur zijn niet geweldig, terwijl het vaak wel veel tijd kost. Zo'n advocaat gaat dus echt wel nadenken waar hij/zij op gaat inzetten.
Er zit duidelijk een patroon in; ex wil meer omgang, maar vervolgens zegt hij de helft van de tijd af en als hij wel komt, is hij na een uurtje wel weer klaar met kind. Kan nog steeds niet alleen zijn met kind, is nog steeds in gebruik en heeft geen hulp meer.
Kortom; deze man is - op dit moment - niet van toegevoegde waarde in het leven van je zoon.
Ja het is een duidelijk patroon wat zich steeds herhaald. Tijdens onze relatie had hij ook een patroon wat steeds weer opnieuw begon.
Evaluna schreef op 20-09-2025 om 12:10:
Helaas zijn rechters in bijna alle gevallen pro omgang. Een kind heeft recht op omgang met beide ouders is het uitgangspunt. Ze vinden het belangrijker dat er slecht contact is, dan geen contact.
Immers een kind bestaat uit beide ouders. Door verder af te wijzen, wijs je dus eigenlijk de helft van jezelf af.
Echter, voorspelbaarheid is ook belangrijk voor een kind, en daar schort het nogal aan.
Als vader er op staat dat hij meer omgang wil en zijn advocaat ziet daar heil in, dan staat het hem vrij om naar de rechtbank te gaan. Je krijgt dan vanzelf een oproep.
De rechter zal geneigd zijn daar in mee te gaan, maar jij hebt natuurlijk ook je argumenten en verslagen over zijn onbetrouwbare aanwezigheid. Waar het op uitkomt is dan de vraag.Een rechter is vooral geïnteresseerd hoe jij er in staat. Je kan stellen dat je graag wil dat er omgang is, maar met de voorwaarde dat het veilig en voorspelbaar is. Wat voor problemen jij met de hulpverlening of je ex hebt is niet van belang.
Je zoontje is nu nog klein, maar die wordt natuurlijk ouder en binnen niet al te lange tijd zal hij hem wel leren herkennen als zijn vader.
Stel je spreekt 1x per maand omgang af en je kan een zodanige mindset krijgen dat het je eigenlijk koud laat of het wel of niet doorgaat??
1x per maand een middag vrij houden is te doen toch? Gaat het door dan kom je en anders niet. Als je zoontje ouder wordt kan je het ook op die manier aanvliegen. Er staat een afspraak, we gaan kijken of papa er is, als papa er niet is gaan we samen... (vul maar in)
Ik denk namelijk dat je hiermee sterker staat dan het af te kappen.
Hoe je aan die mindset komt is de vraag, maar dat kan je uit gaan zoeken voor jezelf.
Ik vind het niet erg om 1x per maand een dagdeel vrij te houden. En ook niet dat het dan niet doorgaat en ik wat anders ga doen. Als het alleen dat is dan vind ik het niet erg om door te gaan. Maar ik ben dat gezeur en gedoe er om heen zat. Al die evaluaties, steeds weer nieuwe plannen maken. Dat mijn ex zich niet inzet, al die gesprekken met die omgangsbegeleiding. Dat mijn ex weer een advocaat op mij afstuurt. Daar ben ik allemaal klaar mee.
Temet schreef op 20-09-2025 om 15:30:
[..]
Eens met Ysenda: je kan het in een eventuele zaak tussen jou en je ex wel even kort hebben over dingen die niet helemaal goed liepen met de hulpverlening. maar dat is niet waar de zaak over gaat.
Iets anders: je hebt het steeds over plan 2. Dat heb je een tijd geleden uitgelegd, weet ik nog, maar dat is een flink aantal bladzijden terug en ik ben vergeten wat plan 2 dan ook alweer was.
Wat zijn nu de mogelijkheden? Je kan de stekker eruit trekken, maar als je dat niet doet, wat zijn dan nu precies de verschillende opties?
Wat betreft jouw angst voor teleurstelling bij je zoontje - ik vraag me ernstig af hoe groot dat risico is. Je hebt situaties waarbij een gezin jarenlang samenwoont, dan komt er een scheiding, en vervolgens maakt vader een potje van de omgang. Dan hebben kinderen jarenlang dagelijks een vader om zich heen gehad en ineens is die min of meer weg. Dan is het logisch dat die kinderen daar last van hebben, en als vader dan onbetrouwbaar is in zijn afspraken dan is dat teleurstellend.
Maar jouw kind heeft zijn vader nooit anders gekend dan als die man met wie hij af en toe in de ballenbak zit. Als je ex niet verandert - en daar lijkt het voorlopig niet op - dan zijn er straks twee mogelijke scenario's. Ofwel je kind heeft af en toe contact met zijn vader waarbij er dan een middagje gespeeld wordt of zoiets (wat ik al eerder schreef: alsof hij een aardig oom is die je een paar keer per jaar ziet op een familieverjaardag) en waarbij er geen vastigheid in het contact zit. Of hij ziet zijn vader helemaal niet. Ik betwijfel serieus of dat eerste scenario nou een enorme teleurstelling is voor je kind en het tweede zoveel beter en rustiger.
Ik kan me heel goed voorstellen dat jij het een stuk rustiger en prettiger zou vinden als dat gezanik met die ex nou eens afgelopen was, maar of het voor je kind nou allemaal zo vreselijk veel uitmaakt, nu en in de nabije toekomst, dat betwijfel ik. De keerzijde daarvan is dat ik ook denk dat die omgang voor je kind helemaal niet zo vreselijk belangrijk is, maar helaas voor jou is het uitgangspunt in de rechtspraak inderdaad dat omgang goed is voor kinderen tot het tegendeel bewezen is.
Plan 2 is de omgang 1x per 4 tot 6 weken. Mijn ex denkt dat we nog steeds plan 1 volgen. We zouden tijdens de evaluatie bespreken dat we naar plan 2 zouden overgaan maar die evaluatie heeft hij afgezegd dus dat hebben we nog niet kunnen bespreken.
Ik kan er dus voor kiezen om plan 2 in te zetten maar ik kan ook zelf een voorstel doen. Bijvoorbeeld 1x per 2 of 3 maanden omgang. Of ik stop ermee. Op dit moment neig ik nog steeds naar het laatste.
Catwoman schreef op 20-09-2025 om 21:04:
[..]
Ik vind het niet erg om 1x per maand een dagdeel vrij te houden. En ook niet dat het dan niet doorgaat en ik wat anders ga doen. Als het alleen dat is dan vind ik het niet erg om door te gaan. Maar ik ben dat gezeur en gedoe er om heen zat. Al die evaluaties, steeds weer nieuwe plannen maken. Dat mijn ex zich niet inzet, al die gesprekken met die omgangsbegeleiding. Dat mijn ex weer een advocaat op mij afstuurt. Daar ben ik allemaal klaar mee.
Ik kan het me helemaal voorstellen, dat gezeur vreet energie.
Ken je de cirkel van invloed? Je hebt geen invloed op de acties van je ex. Je hebt alleen invloed op hoe jij daar mee omgaat. Deze ex heb je nu eenmaal en de kans is heel klein dat een rechter de omgang helemaal stop zet als je ex zegt zich wil inzetten. In de 'normale ' wereld zou je denken dat het wel klaar is nu. Iedere collega, buurvrouw en vriendin steunt je daarin. Het eenzame is echter, wanneer het er echt toe doet, dan ben jij degene die die beslissing moet maken. De wereld van rechters en hulpverlening zit anders in elkaar. Die willen vooral omgang. Hoe dan ook.
Focus je op waar je wel invloed op hebt. Bij mij duurde het 9 (!) jaar en nu pas lijkt er rust te komen.