Ben jij eigenlijk voorbereid op het ouderschap en je baby? Dit kun je doen
Echtscheiding en erna Echtscheiding en erna

Echtscheiding en erna

Tigerfeet

Tigerfeet

27-12-2011 om 09:52

Stoom afblazen[ex lapt afspraak aan z'n laars]


Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.
Tigerfeet

Tigerfeet

17-01-2012 om 13:38

Autisme

Ik heb nooit gezegd dat mijn ex een autist is, ik heb gezegd dat hij autistische trekken vertoond. Je trekt alles veel te veel in je eigen straatje Anne. Dat het voor jou zo is en werkt wil niet zeggen dat dat voor mij en mijn kinderen ook zo is.
Tigerfeet

Tigerfeet

Tigerfeet

17-01-2012 om 13:43

Tsjor

Ik zal het proberen netjes te zeggen dus ik hoop dat niemand me aanvalt op mijn woorden als dat even niet lukt. Vriendin van ex heeft een behoorlijke drukke zoon die op speciaal onderwijs zit omdat hij op regulier onderwijs niet te hanteren was.(zelf gezien en gehoord hoe dat ging, dus observatie geen oordeel). Nu kan mijn zoon het wel met hem vinden, elke zaterdag dat mijn zoon daar is gaan de jongens samen naar haar ouders waar ze de hele dag trekker rijden etc. Op de zondag zijn de jongend de hele dag buiten en aan het fietsen, in het bos etc etc. Ik hoor enthousiaste verhalen van mijn zoon, dus zelf heb ik er geen probleem mee dat dat zo gaat. Maar(en dan vind ik het wel even moddergooien) het komt ex en vriendin dus ook goed uit dat mijn zoon daar is want die houdt haar zoon wel bezig(einde moddergooien) in de weekenden dat mijn zoon daar niet is zijn haar kinderen meestal bij haar ouders.
Er is een verslag van het gesprek dat wij(ex en ik)en de advocaten om de tafel zaten en waarin dus wat staat over de omgangsregeling en de evt afspraak met een gezinscoach.
Tigerfeet

Tigerfeet

Tigerfeet

17-01-2012 om 13:45

Anoniem

Ik merk al dat mijn dochter last heeft van zijn acties.
Ik probeer ook grenzen te stellen, dat probeer ik duidelijk te maken.
tigerfeet

Tigerfeet

Tigerfeet

17-01-2012 om 13:49

Joyeux

We hadden co-ouderschap en dat trok hij niet, dus hij had de kinderen evenveel als ik. Met zijn zoon steeds meer bij hem bedoelde ik het weekend, dus niet alleen za en zo, maar vrij tot ma. Ik vind het niet kloppen dat dat alleen zijn zoon bij hem mag komen en zijn dochter niet.
Tigerfeet

Tigerfeet

Ik begrijp heel goed dat je vind dat je kinderen evenveel bij hun vader moeten zijn, maar..misschien is het aan jou om je dochter op dit moment tegen haar vader te beschermen. Je zegt dat het voor haar slecht is dat ze niet bij haar vader is, maar bij iemand zijn die daar eigenlijk niet zo veel trek in heeft is ook niet goed voor een kind. Je oudste heeft een leuke tijd, ook al is hij niet daadwerkelijk bij zijn vader.
Misschien kun je het allemaal even rustig zijn beloop laten, op een rustig moment met je jongste praten hoe zij de situatie ziet. Niet beschuldigen, maar gewoon een praatje over papa, hoe is het als je daar bent. Misschien geeft zij wel aan dat ze veel liever bij jou is!
Ik sluit me aan bij vorige postings dat je een situatie moet ( nou ja moet, je snapt het wel) scheppen waarin je je ex eigenlijk niet nodig hebt.

Als jij je niet veel aantrekt van zijn kuren ( durf bijna te zeggen pesterijen) is het voor hem misschien ook minder "leuk". Heb nu de indruk dat hij het voor zichzelf het gemakkelijkst wil maken en jou een beetje dwarsliggen.

Wat vindt je oudste eigenlijk van deze situatie?

anoniem

anoniem

17-01-2012 om 14:45

Tigerfeet

goed dat je grenzen stelt. vond ik destijds juist het moeilijkste. er spelen nogal wat dingen natuurlijk. en wat je eerder al aangaf is dit nog niet eens alles.

ik denk dat je nu eerst voor jezelf het scenario op papier moet zetten zoals jij denkt dat het het beste is voor de kinderen.
als jij vindt dat het voor jullie kinderen het beste is dat ze beiden evenveel bij vader zijn. dan is dat zo voor jou.
vlak na onze scheiding (toen wij nog door 1 deur konden) deden wij aan quality time. dus wel dat een kind, buiten reguliere omgang om, extra naar vader ging om individueel iets te doen. was voor nieuwe partner trouwens. dat werkte toen nog wel.

vanuit hier kunnen we alleen tips geven. jij weet zelf het naadje van de kous het beste. volg je gevoel.

Ely

Ely

17-01-2012 om 15:35

Chapeau tiger

Het feet laat ik vanaf nu weg . Wat knap hoe je je weg hierin vind. Ik vind sommige reacties best een soort pittig voor je met alle zienswijzen in invalshoeken en je komt heel sterk op me over. Echt mijn welgemeende complimenten.
Voor zover ik me in je kan verplaatsen denk ik dat ik hetzelfde zou reageren als jij nu schrijft. Omdat niet iedereen het met je eens is wilde ik dat ook even zeggen.
En natuurlijk is het goed om op zoek te gaan maar wat je kan regelen en waar je invloed ophoudt. Ik vind in die zin de bijdrages ook heel goed maar ik wilde toch even zeggen dat ik je gedachtegang (wel) kan volgen.
Misschien een rare kronkel maar kan ik ex misschien 1x per week ofzo iets met haar gaan doen wat exclusief voor hun is. Ik dacht misschien samen zwemmen ofzoiets. Dan heeft zij ook haar 'dingetje' met papa. Misschien dan toch korter qua tijd maar wie weet wat het brengt.
Ik snap trouwens ook je gevoel mbt je zoon en vond dat je het nog heel correct opschreef .
Enne... Volgens mij hebben idd veel mannen in de ogen van vrouwen autistische trekjes. Toen ik kennismaakte met het verschijnsel is het ook zo aan me uitgelegd: een soort doorschieten in bepaalde mannelijke gedragingen. Met alle respect trouwens.

Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.

Tigerfeet

Tigerfeet

17-01-2012 om 21:33

Avalon

Het is maar de vraag of ze echt niet bij haar vader wil zijn, of dat ze zich afgewezen voelt, ze is pas 5. De kinderpsych vertelde mij dat ze absoluut niet durft te zeggen wat de gevolgen voor een kind zijn van deze beslissing. Ook zij zag in(door mijn kant van het verhaal en de gegevens die ex mij vertelde en die ik doorgaf) dat in dat gezin en probleem sis met mijn dochter, haar korter laten gaan maakt het makkelijker uit te zitten, maar lost het probleem niet op.
Tigerfeet

Tigerfeet

Tigerfeet

17-01-2012 om 21:36

Anoniem

Ik heb redelijk in mijn hoofd hoe ik het wil, dat scheelt.
Op zich heb ik er geen probleem mee dat oudste de ene keer iets langer bij papa is, maar dan moet de volgende keer de jongste langer bij haar papa izjn. Een verschil tussen 3 uur en een heel weekend is wel erg groot. Overigens is mijn oudste weleens een dag langer bij zijn vader geweest, hij mocht toen met haar vader mee met een jeep over een militair oefenterrein crossen. Ex vroeg dat overigens niet zelf, dat liet hij zijn zoon doen.
Tigerfeet

Tigerfeet

Tigerfeet

17-01-2012 om 21:41

Ely

Dank je voor je lieve woorden. Ja ik voel me op dit moment ook sterk dat helpt zeker. Ik kan ook meer met de enige bijdrage dan met de andere, maar dat geeft niet, het laat me wel nadenken over wat ik nu zou willen.
Het lastige met ex is(en dit bedoel ik niet lullig), hij kan niets met zijn kinderen doen, uitjes redt hij niet, dat is iets wat niet in hem zit helaas. Hij weet echt niet wat hij daarmee aan moet.
Het is echt niet zo dat mannen nou allemaal autistische trekjes hebben, inmiddels ken ik er ook voldoende die wel empatisch zijn en wel inlevingsvermogen hebben en die wel er voor hun kinderen kunnen zijn etc etc etc.
Tigerfeet

Nog geen omgangsregeling

'Er is een verslag van het gesprek dat wij(ex en ik)en de advocaten om de tafel zaten en waarin dus wat staat over de omgangsregeling en de evt afspraak met een gezinscoach.'
Is de rest van de echtscheiding eigenlijk wel al rond? Want daarbij hoort een ouderschapsplan, waarin de omgangsregeling staat. Het is in elk geval belangrijk dat de afspraken duidelijk en definitief zijn en geen tijdelijke werkafspraken. Ook al kan er daarna nog van alles gebeuren.

Tsjor

Analyse

Er zijn allerlei analyses mogelijk over het gedrag van ex. De meest gebruikelijke is dat ex een ^(&^%$#@$ is. Nog afgezien van de invulling van AnneJ is er de constatering van Tigerfeet zelf dat ze tijdens haar huwelijk bepaalde zaken in de hand hield. Met een scheiding ben je die 'greep' of correctiemogelijkheid kwijt. En veranderingen in gedrag kun je ook niet bij een rechter afdwingen, zoals Tinus_p en temet al hebben aangegeven. Het is dan iets meer slikken en blij zijn dat je zo min mogelijk mee geconfronteerd hoeft te worden.

Tsjor

Trekker rijden

Tigerfeet, wat je beschrijft van het weekend lijkt bijna ideaal voor een jongen: hele dag buiten op de trekker, fietsen, bossen in. Jouw modder gooien zit in een heel andere analyse, namelijk iets over de manier waarop nieuwe vriendin met haar moeilijke kind omgaat. Als de twee jongens saqmen zoveel plezier hebben, dan kan ik me best voorstellen dat de moeder van de moeilijke jongen, opa en oma en de vader van je zoon enthousiast zijn over de mogelijkheid om de twee jongens met elkaar te laten spelen. Zeker als je zoon nu ook nog eens zelf heel enthousiast is.

Jammer dat de beperking van vader aan dochter nu voor zoon betekent dat hij niet kan karten, niet meer een weekend de trekker op kan en niet meer kan fietsen in het bos. Ik weet niet of ik hem dat aan zou doen. Ik zou denken: maakt niet uit waarom moeder iets met haar zoon doet, mijn zoon vindt het leuk.

Het kan ook zijn dat je dochter het niet leuk vindt om op de trekker te zitten en te crossen in het bos. Dan kun je haar beperkte omgangstijd wellicht daaraan relateren: och, die jongens gaan weer stoer doen in het bos (of iets dergelijks). Zelf weet je wel hoe het anders ligt, en dat het anders ligt doet pijn. Maar ik zou er echt alles aan doen om die pijn n iet bij de kinderen neer te leggen. ook al heb je principieel gelijk over een gelijke omgangsregeling, het kan voor de jongens en voor het meisje een verademing zijn als het in jouw situatie anders is.

Tsjor

Tigerfeet

Tigerfeet

18-01-2012 om 22:57

Tsjor

We hadden een compleet ouderschapsplan met co-ouderschap en de hele mik mak erin geregeld, waar hij zich dus niet aan houdt.
Tigerfeet

Tigerfeet

Dan wordt het inderdaad tijd om dat te veranderen. Daar kun je de rechter voor gebruiken. Niet zozeer met als doel dat er bij hem hulp komt, maar met als doel een situatie te creëren waarin jij en de kinderen verder kunnen. Ook al kan dat een situatie zijn die in jouw ogen niet optimaal is.

Tsjor

Izar

Je hoeft een kind van vijf niet alle pijnlijke perikelen rondom een echtscheiding uit t leggen. Dat kane en kind van vijf niet aan en dat is schadelijk. Dochter merkt wel dat pappa haar neit ziet staan op school etc., maar het hangt mede af van je eigen manier van reageren hoe het kind daarmee om gaat. Het kind heeft nog niet de verontwaardiging over gelijke omgangsregelingen etc. zoals een volwassene die heeft.
Dat geldt ook voor de zoon. Zoon heeft niet de achterliggende gedachtes van Tigerfeet over waarom hij in het weekend bij die opa en oma op de trekker mag rijden. Zoon geniet gewoon. Dat gun je een kind ook.
Ik kan me allerlei constructies bedenken waarin je het hele nare gebeuren giet om het voor de kinderen zo licht mogelijk te maken. Bijvoorbeeld: je zegt niet meer dat zoon naar pappa toe gaat, maar dat zoon met jongetje X gaat spelen bij opa en oma op de boerderij.
De impact die het op een kind heeft, dat is iets wat de toekomst zal leren. Het is niet zo dat je bij een kind een zwart vlekje meteen moet uitpoetsen om het kind gelukkig en met een rein zieltje door het leven te kunnen laten gaan. Sommige dingen hebben een impact, maar dat zal later pas blijken. Er kunnen nu wel konkrete vragen zijn van een kind en daar moet je dan zo goed mogelijk mee om gaan. zo goed mogelijk wil dan zeggen: op een zodanige manier dat het kind ermee kan leven.

Tsjor

Tsjor

"Het kind heeft nog niet de verontwaardiging over gelijke omgangsregelingen etc. zoals een volwassene die heeft."

Hoe weet je dat zo zeker?

Ik wil zonder meer aannemen dat een kind het anders ziet dan een volwassene, en ook minder het grote plaatje ziet, maar als zoon veel meer tijd met vader doorbrengt dan dochter lijkt mij de kans zeker niet denkbeeldig dat dochter gewoon denkt "papa geeft mij minder aandacht/houdt minder van mij dan van mijn broer".
Pogingen om die pil te vergulden door er een draai aan te geven zijn natuurlijk te proberen, maar of het werkt lijkt me ernstig de vraag. Mijn idee is dat kinderen dat best door kunnen hebben (trouwens, wat als dochter wel op die trekker wil, en ook mee wil naar de boederij met opa en oma? Sta je daar met je goeie gedrag).

Het gaat niet om een peuter, maar om een kind van 5. Die zien dat soort dingen vrees ik heus wel. Misschien niet en dan heb je mazzel. Mogelijk wel en dan heb je pech.

Zie ik het goed,dan was de benadering van AnneJ eerder in dit draadje: leg aan je dochter uit dat dit de situatie is omdat papa een probleem heeft. Dus: het is wel oneerlijk, meid, maar het is helaas niet anders, want...Wat jij lijkt te doen is te proberen het zo voor dochter te presenteren dat er geen probleem is. Als zij het dan toch als oneerlijk ervaart kom je daar volgens mij niet meer uit. Want het is dan ook gewoon oneerlijk tegenover dochter, dat kan je niet wegredeneren.

Groeten,

Temet

Voorkomen

'Maar dat laat onverlet dat je wel kunt proberen om nare dingen te voorkomen.' Ik snap dat Tigerfeet zich daarover druk maakt, alleen dat levert een behoorlijk zware claim op op het leven en ht gedrag van ex. Want HIJ moet iets anders doen om het te voorkomen. Zo'n claim op een derde is moeilijk uitvoerbaar en voor jezelf frustrerend.
Het gedrag van ex hoort bij ex, zoals het blijkbaar ook in de relatie al bij ex hoorde. En dan zijn er nog een paar redenen te verzinnen waarom het bij hem nu gaat zoals het gaat. Goede redenen of geen goede redenen, daar is veel over te zeggen, alleen de redenen van ex heb je niet in de hand, je kunt hem niet dwingen om anders te zijn en anders te denken.
Bovendien is er een verschil tussen pijnlijke dingen willen voorkomen of kinderen leren om met pijnlijke dingen om te gaan. Ik pleit meestalvoor het laatste (mits het natuurlijk veilig genoeg is.
Alle kinderschade is niet te berekenen. Stel dat zoon berijpt dat hij niet meer dan drie uurtjes naar de boerderij mag omdat zijn zusje maar drie uurtjes naar vader mag. Zoon boos op zusje. Of op moeder. Voelt zich in de steek gelaten, iets waar hij heel veel plezier in had mag ineens niet meer. Het kan zomaar gebeuren dat kinderen zo'n schade oplopen. Je weet het niet, je kunt het niet voorspellen.
Wat kan helpen is: relativeren en humor. Of zinnetjes als (tegen dochter) ben jij er ook zo verdrietig om, ik ook. Of het zinnetje: pappa vindt het moeilijk om met meisjes om te gaan, ook met grote meisjes hoor. Hij moet dat nog leren.
Een nare ervaring is één ding. De reactie van de omgeving (ouders) is een tweede. Soms hebben kinderen meer last van het laatste dan van het eerste.

Tsjor

Tigerfeet

Tigerfeet

19-01-2012 om 10:52

Het kan nog gekker

Ik kwam net bij de advocaat vandaan, zijn dochter mag helemaal niet meer bij hem komen....................
Tigerfeet

Tigerfeet

Tigerfeet

19-01-2012 om 11:00

Tsjor

Ik ben er in mijn optiek altijd netjes mee omgegaan, heb als het ter sprake kwam netjesm et de kinderen overgepraat, ex niet zwart gemaakt, maar ook het gevoel van de kinderen niet ontkent, want ook dat is niet goed. Ik probeer dingen licht te houden en ondersteunend te zijn enz enz enz. Ik weet dat ik mijn kinderen niet kan beschermen tegen alle leed in de wereld, maar waar ik wel de hand in heb is, waar ik voor knokken wil en in dit geval denk ik dat ik dat wel kan. Over het gesprek met de advocaat wil ik nu niet teveel zeggen, eerst reacties van ex afwachten.
Ik gun het mijn zoon heel erg dat hij bij zijn vader zo geniet, dat maakt de beslissing zo pijnlijk. Iemand vroeg ernaar dus ik heb het zo netjes proberen op te schrijven.
De impact vooor mijn dochter is er al, en is in zijn gezin het duidelijkst maar is bij mij ook te zien. Ik heb oojk nav zijn eerdere vraag of de een een kort weekend kon komen en de ander een lang weekend niet gelijk nee gezegd, maar gezegd dat met een kinderpsych te overleggen, die vertelden dat die gevolgen niet te overzien zijn mbt de impaxct op de kinderen. Ik weet niet of mijn dochter wil trekkerrijden, ze is pas 5 dus een beetje jong, alhoewel ik zelf met mijn 7e trekker reed(ook niet verantwoord trouwens maar dit terzijde). Overigens is er voor mijn zoon ook wel een gevolg, misschien denkt hij wel he zusje mag niet meer naar papa, als ik nu heel lief ben(het is een pleaser) dan mag ik wel blijven komen............. wie weet hoe hij denkt.

Tigerfeet

Twee sporen

Tigerfeet, over netjes: ik geloof je ook dat je netjes over ex praat, alleen zie ik wel dat je de gevolgen van de domme akties van ex direkt vertaald naar de kinderen toe: zoon kan niet karten, niet meer een weekend naar de boerderij etc.

Er zijn twee sporen: je eigen gevecht met ex over omgangsregeling (en andere regelingen rond alimentatie etc., want dit is geen co-ouderschap meer); en de moeilijke situatie voor de kinderen.
Wat betreft dat laatste, ik zou me tot het uiterste inspannen om dat voor de kinderen zoveel mogelijk te verlichten. Als zoon nog naar de boerderij mag komen gaat hij een weekendje naar de boerderij (in plaats van naar vader, ook al is dat in feite hetzelfde). En tegen dochter, hoe verdrietig dit ook is voor haar: pappa heeft het even moeilijk en daarom kun je nu even niet naar hem toe. (Het is dan juist gemakkelijker dan dochter niet op de trekker wil, stel dat ze dat wel zou willen, dan zou ik rechtstreeks kontakt opnemen met die opa en oma om het te vragen). Ik zou wel aan je ex de vraag voorleggen: wat als zij wel wil komen, mag ze je dan opbellen om het te vragen? Of zou hij dan ook bot doen tegen haar aan de telefoon? Dan zou ik dat niet bespreken.

Wat betreft de uitspraak van de psycholoog, het is eigenlijk een open deur: de impact is niet te overzien. Daarmee moet je je niet direkt het meest dramatische voorstellen, maar simpelweg dat het nog niet bekend is wat dit voor gevolgen heeft. Je dochter is pas 5, ze heeft nog een leven voor zich.Misschien roept ze op haar 25ste vader wel ter verantwoording als ze zelf alle gebeurtenissen en implicaties kent en overziet. Misschien is ze dan wel een stevige jonge vrouw die haar weg gevonden heeft. Ik hoop het voor haar. Op dit moment mag je samen met haar concluderen dat pappa stom is. Want dat is hij. En voor een kind voldoet dat al, aangezien ze dan de weigering van ex begrijpt in een context van: zo doe je dat niet, dat is niet normaal.Maar ja, er zijn wel meer stomme dingen in het leven.

Tsjor

Druk

Het verbaast me overigens nog steeds dat ex zo druk is met de advocaat en steeds weer andere dingen. Is hij in paniek of zo, overspannen, wordt hij stevig onder druk gezet door nieuwe vriendin? Of hoort dit bij hem, zo snel wisselen van situatie?

Tsjor

Tigerfeet

Tigerfeet

19-01-2012 om 11:46

Tsjor

Hoe jij voorstelt het aan mijn dochter te vertellen vind ik een goeie, die ga ik(in mijn eigen woorden) gebruiken, dat is een mooie benadering voor een kind van 5. De rest moet ik over nadenken, ik heb geen contact met haar ouders, als het de ouders van mijn ex waren was dat makkelijk geweest dan had ik wel overlegd. Ik weet eigenlijk niet hoe of wat er zou gebeuren als zijn dochter belt, ik denk dat hij haar niet te woord zou staan.

Mbt zijn wisselende acties, ik denk dat er een combi is, dat hij en de druk van zijn vriendin heeft en de situatie niet aan kan, maar dat is gissen.

Tigerfeet

anoniem

anoniem

19-01-2012 om 12:39

Tigerfeet

jeetje wat een gedoe zeg!!! ik hoop toch van harte voor jou en de kinderen dat jullie in een rustiger vaarwater terecht komen.zucht!!! je weet nu steeds beter denk ik waar je het allemaal voor doet mbt grenzen stellen en eisen!! ontzettend veel succes!!!!!!!!!!!

Roosje Katoen

Roosje Katoen

19-01-2012 om 12:51

Pff

Wat ben je toch in een moelijke situatie terecht gekomen, en het wordt er met de dag lastiger op. Ik zit al gelijk in oplossingen te denken, en of je toch voor beide kinderen een andere omgang moet toestaan. Maar eigenlijk zou een 'buitenstaander' eens met je ex moeten praten. Kan je zijn ouders niet benaderen om eens met hem te praten, of een ander familielid? Iemand van school? Of misschien kun je zelfs contact opnemen met de ouders van zijn vriendin? Iemand moet toch tot hem kunnen doordringen en hem vertellen dat je zo niet met kinderen kunt omgaan?

Ely

Ely

19-01-2012 om 13:02

Triest

Wat een €&@!
Niet te filmen. Ik ben echt sprakeloos. Ik hoop dat je dochter begrijpt dat dit niet haar ligt, papa de kluts kwijt is en hij daarom domme, domme keuzes maakt. Maar vooral dat het niet aan haar ligt.
Bah wat een lafaard die vent.
Sorry weinig constructieve bijdrage van een emo ely

Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.

Tigerfeet

Tigerfeet

19-01-2012 om 15:42

Roosje

Ik heb mijn schoonvader het in een paniekerige buit verteld, en die was er stil van(wie niet) maar dat is een lieve en zachte man. Daarna heb ik hem nogmaals gebeld om te zeggen dat ik hem eruit moet houden, en heb het daarbij gelaten. Ik wil niet dat de verhouding tussen ex en zijn vader slechter worden. Bovendien heeft zijn 2e vrouw ook haar kinderen altijd voorgetrokken dus in dat opzicht herhaalt de geschiedenis zich. Hopelijk accepteert hij de voorgestelde gezinscoach.
Tigerfeet

Tigerfeet

Tigerfeet

19-01-2012 om 15:44

Ely

Omdat ik eerst met de advocaat wilde overleggen heb ik het de kinderen vandaag pas verteld. Mijn dochter is blij dat ze niet naar haar vader hoeft(op zich al zorgwekkend). Zoonlief is boos op mij, en ook dat snap ik heel goed. Ik ben al blij dat hij niet zijn zusje de schuld geeft. Nu is het even de vraag hoe ex gaat reageren. Als hij zijjn zoon zaterdag gewoon komt halen, geef ik hem ook gewoon mee, de rest is dan afwachten.
Tigerfeet

anoniem

anoniem

19-01-2012 om 15:49

Tja

dat vind ik ook altijd triest dat in dit geval de moeder het puin moet ruimen.

ik weet niet of je het zo moet stellen dat zorgelijk is dat dochter van 5 niet naar vader toe wil. een beetje rust, geen spanningen kan ook wel prettig zijn.

wat zegt advocaat van dit alles?

Tigerfeet

Tigerfeet

20-01-2012 om 19:45

Sneu

Ex vind het sneu voor zijn zoon dat die dit weekend niet bij hem mag komen , duhuh.
Advocaat vind dit alles ook onverkoopbaar en heeft met bepaalde stappen gedreigt. Nu afwachten
Tigerfeet

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.