Treiterende ex en buro jeugdzorg

die laatste zin....

snap ik niet. Terwijl je weet hoe haatdragend en geweldadig hij is, je kinderen bij hem laten wonen?
Lastige situatie waar je inzit. Heeft hij niets anders te doen? Zo klinkt het helaas wel. Maar....je hebt ermee te dealen. En je kinderen ook.
Als het hem echt om treiteren gaat dan zit er niets anders op dan hem zo veel mogelijk te negeren. Want alles wat je laat zien aan irritatie laat hem zien dat hij 'goed bezig'is.
Ik vind het ook een gek verhaal dat ze bij jeugdzorg zo op zijn hand zijn. Is dat een soort rechtshulp wat je daar krijgt of wat is precies de functie? Want ik neem aan dat ze als doel hebben dat de kinderen goed geholpen worden en dat krijg je niet voor elkaar door alleen naar een van de partijen te luisteren?

Lbio

Heb je de alimentatie in beschikking staan? Dan kun je het lbio inschakelen.

Verder sterkte met de situatie, heb er geen ervaring mee.

Een ding

Zoek een advocaat en ga de alimentatie anders regelen bij de rechter. Tenminste als je ex voldoende inkomen heeft. Anders kan het niet. Dat kan tevens de reden zijn dat hij nu niet bijdraagt. Dan kun je wel boos worden, maar dat heeft toch geen zin.
Mijn ex zou alle schoolkosten zelf betalen. Tot ze 23 jaar zijn. Dat lukt hem niet. Hij is al jaren zijn baan kwijt. Hij doet wat hij kan en houdt ze tot nu toe wel in de kleding en het schoeisel.
Waar niet is enzovoort. Als verzorgende ouder krijg je in elk geval de kinderbijslag en eventuele toeslagen.
Als een advocaat zegt dat het niet kan denk ik dat er niet voldoende inkomen is. Dan ben je klaar.

Denk goed na

In plaats van treuren over wat een ander niet doet kun je beter zelf zorgen dat je kinderen krijgen wat ze nodig hebben.
En probeer de alimentatie toch hoger te krijgen. Dat is een keer doorzetten.

Appels en peren

De kinderen zijn dus veilig bij hem en hij wil graag leuke dingen met ze doen. Mooi!
Wat nu als je accepteert dat dat is wat hij doet. En als je je nu niet ergert als hij overal en altijd met zijn neus bovenop wil staan, maar dat ziet als (overmatig enthousiaste) interesse.
Persoonlijk vind ik het een rattenstreek om paspoorten te gijzelen vanwege niet betaalde alimentatie. Daar zijn andere wegen voor, en vakantie met hun vader is alleen maar leuk voor de kinderen. Ik zou overigens wel het LBIO inschakelen voor de achterstallige alimentatie.

Treurig treurig

Ik kan me voorstellen dat zo'n situatie in scheiding nogal overweldigend is en helemaal niet hoe je je dat hebt voorgesteld met je kinderen. Toch is het zo jammer dat je dan zo geneigd bent om maar te blijven halen en trekken met je ex partner in plaats van zaken zo praktisch mogelijk en zo nuchter mogelijk op te lossen en gewoon door te gaan en je te focussen op wat je kinderen nodig hebben. Ook als die lapzwans van een ex er niet voor zorgt. Of die heks van een ex. Treurig treurig.
Toch kun je dat mensen moeilijk persoonlijk kwalijk nemen. Daarvoor komt het te vaak voor dat volwassen mensen een soort verstandsverbijstering krijgen als ze gaan scheiden.

O zeker

Het is niet eerlijk en de vader doet gestoord. Probeer vooral zelf je gezonde verstand te bewaken en je niet in te laten zuigen in ellendige verhalen. Beetje nuchterheid en kalmte en drama's van vader kleiner maken niet groter.
Communiceren is een kunst apart. Als je verder goede afspraken hebt zou ik zo concreet mogelijk communiceren zonder emotionele toevoegingen. En via de kortste neutrale weg. Bijvoorbeeld per email.
En geen onmogelijke eisen stellen als het niet absoluut noodzakelijk is. Rekening houden dat iemand niet betrouwbaar is en er zelf voor staan.
Misschien wel compassie met een vader die vast wel dol is op zijn kinderen maar niet het talent heeft om alle zorg en keuzes op een goede manier te doen. Probeer je voor te stellen hoe vader zijn eigen leven overhoop zit te werken met die acties. Jammer hoor.
En inderdaad, instanties kunnen je daar niet bij helpen. Je bent zelf met die man getrouwd en hebt er kinderen mee gekregen. Instanties willen graag helpen maar hebben eigenlijk niets in handen en maken zaken alleen maar lastiger.
Je kunt beter zelf het heft in handen houden maar wel vader het contact met zijn kinderen laten en niet in het nauw drijven. Het is ook de vader van de kinderen.

Treurig

Treurig dat al die gescheiden vrouwen hier op het forum zo ontzettend goed weten te omschrijven wat er allemaal mis is met hun ex, maar nooit eens de hand in eigen boezem steken en zichzelf voor de kop slaan voor het feit dat ze ooit wel met hem getrouwd zijn.

Opduiken

Wat doet hij dan precies als hij op school of op de zwemles komt? Komt hij kijken of gedraagt hij zich onaardig naar jou toe?
Ik begrijp heus wel hoe jij erin staat, en dat het vreselijk irritant/oneerlijk/vervelend is als je altijd alles moet regelen (en betalen), en je ex maar een beetje aanklooit en doet hoe hem goeddunkt, zonder dat je waardering krijgt voor wat je allemaal doet.
Maar je gaat het niet veranderen, en wat jij wilt ga je niet krijgen. Voor je eigen gemoedsrust kun je beter veranderen hoe je ernaar kijkt. Verwacht niets van hem, dan komt het ook niet zo hard aan als hij niet doet wat je wilt (en wat jij zou doen). Wees blij dat hij leuke dingen doet en goed voor de kinderen zorgt. Later, als ze groot zijn, weten ze heus wel wat ze aan jou hebben gehad en wat aan hun vader.
Overigens even off topic, laat jij de kinderen alleen als je 's nachts gaat werken, of is er wel oppas?

Nou Socrates

Gescheiden vaders kunnen er ook wat van.

Wat een ellende is het toch

Ik voel zo met je mee en herken het ook. Helaas. En het lijkt wel of bij ons de communicatie alsmaar slechter gaat en de conflicten elkaar sneller opvolgen. En allebei roepen: "het gaat om de kinderen". Jouw tekst in #11, dat voel ik ook zo, enorm je best doen om je kinderen een fijne en goede opvoeding/kindertijd te geven en om er voor ze te zijn. En dan een ex die er maar af en toe is, probeert de kinderen te kopen en dat moet hij zelf weten maar dan een melding doen dat ik niet goed voor de kinderen zorg, dat doet zo'n pijn en geeft zó veel frustratie.

Je nieuwe relatie

Je kunt er zelf ook veel aan doen om je nieuwe relatie leuk te houden. Bijvoorbeeld niet de hele tijd die dramaverhalen met je ex opdissen. Dan heeft hij al je leven lastig gemaakt en dan maak je het zelf nog een graadje erger door het drama door te laten gaan door geklaag bij je nieuwe relatie. Dat is voor niemand prettig.
En al zeker niet voor de kinderen.

Socrates

Als mensen zich gedragen komt de ander hier vast niet klagen.

tegenstrijdig

Ik snap dat je baalt dat je ex zijn geld liever aan leuke dingen uitgeeft dan aan schoolspullen voor de kinderen. Maar pas op dat je niet alles wat je ex doet, negatief gaat uitleggen. Als hij te pas en te onpas komt opduiken bij zwemles en zo, is dat juist goed. Hij toont dan toch belangstelling voor de kinderen? Bovendien zeg je dat hij werkt, hij maakt dan toch tijd vrij voor zijn kinderen?
Een reisverzekering en een uitvaartverzekering zijn trouwens echt geen eerste levensbehoefte voor kinderen. En spullen voor school of begeleiding bij huiswerk vallen ook wel mee als de kinderen pas 6 en 8 zijn.
Je ex kan niet verkroppen dat jij je redt zonder hem, schrijf je. Dat lijkt wederzijds te zijn. Jij kunt ook maar moeilijk accepteren dat hij zijn eigen leven leidt.

Andere kant

Wat fijn voor jullie kinderen dat ze een vader hebben die zo begaan is met ze.

Waarom vind jij het zo vervelend dat hun vader bij bijvoorbeeld zwemles is? Waarom heb jij daar zo'n last van?

Het financiële plaatje is in mijn ogen simpel, zoals ook al door anderen aangegeven. Laat het gewoon opnieuw berekenen en dan ben je van dat probleem af.

Laat het verder los. Je bent jezelf en je huidige relatie kapot aan het maken doordat jij niet los kunt laten. Als jij hem echt negeert, zoals jij aangeeft, dan doet hij het niet om jou te treiteren. Als het wel om te treiteren is, dan geef je hem onbewust toch wat hij wil.
Ik schrijf het wel vaker: jij kunt een ander niet veranderen. Je kunt alleen veranderen hoe jij ermee omgaat. Probeer je eens te verplaatsen in je ex. Hoe is het voor hem? Jij hebt een andere relatie, misschien heeft hij wel het gevoel dat jij hem wilt vervangen in het leven van jullie kinderen en doet hij er alles aan wat in zijn macht ligt om te zorgen dat de kinderen hem leuk blijven vinden. Geef hem dan die ruimte en die geruststelling. Benoem hem dat jij vind dat jullie kinderen een fijne vader aan hem hebben. Dat jij ziet dat hij zijn best doet om een fijne vader te zijn. Misschien laat hij jou dan wat meer ruimte.

Alles is relatief. Je kijkt naar een situatie vanuit jouw visie van het leven. Dat is logisch, maar wees het je bewust en probeer je te verplaatsen in de ander, in dit geval je ex-man. Als je dat goed kunt, kun je hem misschien wel een stap tegemoet treden om het voor alle partijen leefbaar te maken.

Wat betreft de paspoorten. Als je deze bij je houdt totdat jij weet wanneer, waarheen en hoelang, dan begrijp ik het. Voor geld niet.

2 kanten

Mijn ex vond het ook moeilijk dat ik bij voetbal en paardrijden kwam kijken, gooide het erop dat de kinderen in loyaliteitsconflict kwamen. Kinderen gaven aan het helemaal geen probleem te vinden, vinden het nu jammer als ik niet kom. Mijn ex vond het een probleem en jij ook naar ik aanneem. Staat hij jou bij de sport uit te schelden? Of nog erger, de kinderen? Zijn aanwezigheid geeft jouw al een ongemakkelijk gevoel, is jouw probleem en niet van de kinderen hoe graag je het ook zou willen.
Paspoorten pas geven als rekeningen zijn betaald? PURE CHANTAGE,!!! Paspoorten hebben niks met deze rekeningen te maken. Ik heb ook bepaalde rekeningen niet betaald omdat ex zich niet aan financiële afspraken houd. Alleen al door dat paspoorten verhaal ben ik er van overtuigd dat jouw verhaal niet zuiver is. Jouw ex doet niet wat jij wil en dat maakt jou boos. Persoonlijkheidsstoornis? Iedere ex vind/denkt dat andere ex een persoonlijkheidsstoornis heeft en vind dat dat deze getest moet worden. Welke test heb je al op jezelf laten uitvoeren om aan te tonen dat jij geen stoornis heb? Of moeten we er maar allemaal van uitgaan dat jij geen stoornis heb.
En wat dat geweld betreft, heb je daar aangiftes en veroordelingen van of zijn het alleen meldingen bij politie?
En uitvaartverzekering? Kom op zeg, alles maar dan ook alles aangrijpen om maar aan te kunnen tonen en te wijzen richting ex hoe slecht hij wel niet is.
En tuurlijk doet hij leuke dingen met de kinderen, wie niet? Ben jij misschien jaloers dat hij het wel kan en doet en de kinderen het nog leuk vinden ook?
Ik ervaar in het hele verhaal weer een "excuustruus". Niet gelukkig in het leven en hoop dat met een scheiding wel te bereiken, blijkt dat na de scheiding toch niet zo te zijn tja iemand moet daar de schuld van krijgen, en de makkelijkste persoon daarvoor is die ex!
Ik lees n nieuwe vriend, ik lees meer gezeur over financieen dan dat hij slecht is voor de kinderen, ik lees onvrede bij schrijfster!
Jeugdzorg ivm slechte communicatie? Jezus wat klinkt mij dat bekent zeg. Ook ik heb een ex die weigert te communiceren, overleggen of toe te staan dat ik mij bemoeit met de kinderen.

@Wanhopigemama

Als hij dat bij jullie kinderen doet dan lijkt mij dat jij moet zorgen dat zij een mobiele telefoon krijgen, zodat ze kunnen bellen als dat gebeurt. Het is niet leuk en het is niet zoals je het wil voor je kinderen, maar helaas zullen zij sneller een bepaalde verantwoordelijkheid moeten dragen.

Inbreken bij jullie. Poeh dat lijkt mij erg naar. Een paar camera's ophangen, zodat je wel bewijs hebt lijkt mij het minste wat je kunt doen.

Of hij een stoornis of niet, je zult ermee moeten leren omgaan. Probeer dat dan zo praktisch mogelijk te doen. Je weet dat hij anders denkt en doet dan een gemiddeld persoon. Daarvoor zul je nog beter je moeten inleven in zijn situatie. Alleen dan kun je dingen voor zijn.

Eddeped offtopic

Jij ziet het leven als man tegen vrouw.
Als je het nu eens als mens versus mens ziet, zie je dat jij aan dezelfde kant zou kunnen staan als dit slachtoffer. Dan kun je elkaar bereiken en iets voor elkaar betekenen.
Dat vrouwen hier meer schrijven betekent niet dat ze allemaal gestoord zijn. In een situatie als waar wanhopigemama in zit heeft ze al een hoop tegenstanders en kan ze jouw opmerkingen niet gebruiken denk ik; komt dat in elk geval heel hard over.
Waarom zie je haar niet als een mens die net als jij een moeilijke partner heeft, dat is veel makkelijker dan elke keer dat gegil en gesla om je heen naar mensen die het niet verdienen.

Wanhopige mama

Ik kan er over oordelen want inmaak het mee alleen aan de andere kant.
Een voorbeeld: ex verteld aan iedereen dat toen zij de woning wilde komen leeghalen wat zij verhuizen noemt dat ik haar achterna heb gezeten in de straat zwaaiend met een kettingslot.ntijdens deze aktie waren er 5 man verhuizers en 3 man seurity aanwezig want volgens haar ben ik gevaarlijk. Iedereen geloofde dat verhaal. Dit verhaal heeft ze ook bij steunpunt huiselijk geweld verteld die haar hebben geadviseerd aangifte tegen mij te doen. Als ik in haar schoenen had gestaan had ik dat ook zeker gedaan, zeker met 8 mannen als getuigen en eventuele toevallige buurtbewoners. De mensen die dit verhaal geloofden meden mij als de pest, ik was de boeman. Beetje bij beetje begint men nu ook te twijfelen, zeker omdat ik deze mensen 1 vraag stel namelijk: vinden jullie het niet vreemd dat met deze omstandigheden zij geen een keer aangifte heeft gedaan?
Mensen zeggen dan ook: ja maar ze heeft toch aangifte gedaan bij politie? Telkens moet ik deze mensen er op wijzen dat ze 2 dingen door elkaar halen namelijk een belletje of bezoekje aan politie is nog geen aangifte, het suggereert aan jullie dat er asngifte is gedaan. Ik heb politie gevraagd of ik aangifte tegen mijzelf kan doen omdat zij het maar niet doet. Ik weet dat indien zij daadwerkelijk aangifte zal doen haar leugens dan op tafel moeten en dat dan de waarheid boven water komt.
Negatieve beeldvorming beste "mama" dat is waar ik wel degelijk mee te maken heb.
Je zegt dat er veroordelingen zijn, da's meervoud dus geef eens wat beschikkingsnummers dan kunnen we opzoeken of het waar is.
Ik weet het niet helemaal zeker maar jeugdzorg kan wel dwingen/eisen tot een persoonlijkheidsonderzoek.

@paddington. Camera's ophangen had mijn ex ook gedaan. "Dat is voor jou papa want mama is bang dat jij de spullen weg komt halen" negatieve beeldvorming naar de kinderen toe. Ik wees de kinderen erop dat sinds mama in dat huis woont ik nooit verder ben gekomen dan het tuinhekje.

Als er is ingebroken is er braakschade, dat is bewijs, daarmee kan je aangifte doen van inbraak! Politie gaat dan onderzoek doen en dan blijft het niet van een praatje.

Jojo

Ik zie haar wel degelijk als mens maar wat jij niet kan accepteren is dat sommige mensen wel eens wat kunnen verzinnen en gaat gelijk uit van de zogenaamde slachtofferrol waar deze schrijfster in zit.
Zoals ik al schreef, ik heb hier zelf ervaringen mee en weet hoe klakkeloos mensen zaken aannemen,
Dat ik overeenkomsten ziet dat mag van sommigen niet.

Persoonlijkheidsstoornis

En dan wil ik graag weten welke instantie zeggen dat hij een stoornis heeft.
Jeugdzorg? Die zijn helemaal niet opgeleid om dit soort diagnoses te kunnen maken of stellen.
Wat voor stoornis zou hij dan hebben? Kom niet aan met borderline of narcisme, die zijn zo makkelijk en iedereen heeft daar neigingen toe.

wanhopige mama

je geeft geen antwoorden, je ontwijkt de vragen. Komt mij ook zeer bekent voor en versterkt alleen maar mijn gevoelens en gedachten.

Geef 1 beschikkingsnummer van een veroordeling
Geef aan welke instanties aangeven over de persoonlijkheidsstoornissen.

Mijn ex liep ook weg als haar direct vragen werden gesteld die simpel te beantwoorden waren.

Eddeped Offtopic

"Ik zie haar wel degelijk als mens maar wat jij niet kan accepteren is dat sommige mensen wel eens wat kunnen verzinnen en gaat gelijk uit van de zogenaamde slachtofferrol waar deze schrijfster in zit."

Ik kan niet accepteren? Dat zeg je na 1 posting alsof ik al jarenlang iets aan het herhalen ben?

Ik zie deze vrouw niet in een slachtofferrol kruipen, ik zie dezelfde wanhoop als die jij uitstraalt en dat spijt me, het lijkt me vreselijk.
Wat jij haar verwijt, is wat anderen over jou gaan denken omdat je niet zo goed lijkt (ik zeg lijkt) te luisteren, anderen alles verwijt en je zomaar om je heen lijkt te slaan.
En dan nog snap ik waar dat vandaan lijkt te komen. Alleen je verwijt het anderen die eigenlijk alleen maar precies hetzelfde zeggen als jij. Alleen dan over een mens met een piemeltje en jij over een mens zonder piemeltje. Wat is nou het verschil tussen al die verhalen? Niet zoveel, jullie zitten allemaal in dezelfde shit: een ex die je het leven zuur maakt en waar je door omstandigheden nog zoveel mee te maken hebt.

Kijk wat je hieronder doet:
"En dan wil ik graag weten welke instantie zeggen dat hij een stoornis heeft.
Jeugdzorg? Die zijn helemaal niet opgeleid om dit soort diagnoses te kunnen maken of stellen.
Wat voor stoornis zou hij dan hebben? Kom niet aan met borderline of narcisme, die zijn zo makkelijk en iedereen heeft daar neigingen toe."

Wat doe je: je roept haar ter verantwoording, je eist uitleg. Je gaat er al gelijk van uit dat een ongekwalificeerde instantie een stoornis heeft gedianosticeerd. En daarna dreig je: en kom niet aan met borderline of narcisme want dat heeft iedereen wel en geloof ik dus niet.

Hoe komt dat over: Eddeped heeft altijd gelijk, want hij heeft er verstand van en de wijsheid in pacht.
is de enige die weet hoe het zit, ook bij anderen die hij niet kent. Hij is wanhopig en trekt in zijn val naar beneden het liefst de rest van de wereld mee.
Iedereen moet naar hem luisteren en alles wat hij zegt voor waar aannemen. Maar elk ander verhaal trekt hijzelf in twijfel.
Vooral als het over minder fijne mannen gaat, want Eddeped is een man en daarmee één van de vele slachtoffers van het vrouwelijk ras dat hij bijna liefst uitgeroeid lijkt te zien.

Het communiceert niet prettig als je zo hoog van de toren blaast. Ik voel je wanhoop en je machteloosheid, bewonder je vechtlust, maar je communiceert als een opgewonden driftig persoon die alles weet en niemand gelooft. Dan kom je nergens kan ik je vertellen en mensen gaan dan afhaken. Jammer, want dan komt je verhaal nog nergens terecht.