verblijfsvergunning kwijt na scheiding
Ik schrijf dit verhaal voor een vriendin, want ik weet niet meer wat ik nog kan doen voor haar.
Uit Marokko gekomen om te trouwen, man blijkt een zeer moeilijk persoon. Er is sprake van opsluiting en mishandeling. Na 2,5 jaar gaat man naar IND en zegt dat hij van haar wil scheiden. IND geeft haar te kennen, dat ze terug moet. Zij doet aangifte bij politie van mishandeling, met foto's etc., maar het wordt niet vervolgd. Vader wil haar niet terug hebben in Marokko, want dat is een schande voor de familie. Ze zit inmiddels wel op een veilige plek, heeft een advocaat etc., maar het lijkt er nu toch op dat ze geen kant uit kan: geen verblijfsvergunning voor Nederland (dan zou ze 3 jaar getrouwd moeten zijn geweest) en niet terug mogen van haar vader. En zelf weinig geïntegreerd.
Moeilijke situatie. Alles loopt wel, maar er lijken weinig perspectieven te zijn.
Ik snap dat die regel over 3 jaar huwelijk er is om schijnhuwelijken te voorkomen, maar het is toch een maatregel die de last bij de overgekomen partner (meestal de vrouw) neerlegt. En bij de samenleving, die nu in feite veel kosten betaalt. Dat moet toch anders kunnen.
Naast alle maatregelen die er al zijn, zoals het verplichte inburgeringsexamen buitenland, de inkomenstoets en de eis van woonruimte, zouden er ook maatregelen moeten zijn die gaan over scheiding. Bijvoorbeeld dat iemand wel een verblijfsvergunning krijgt, maar dat de partner een stevig aantal jaren het volledige levensonderhoud betaalt, eventueel op zo'n wijze, dat het LBIO het bijstandsniveau uitkeert, maar dat verhaalt op de partner. Of dat de partner een behoorlijk aantal jaren een verbod krijgt op een huwelijk, zodat je schijnhuwelijken uitsluit.
Ik bedoel eigenlijk dat de lasten nu eenzijdig bij de ingevlogen partner komen te liggen en veel te weinig bij degene die iemand heeft laten overkomen. Ik ben daar een beetje boos over.
Zijn er nog tips voor deze vrouw, wat kan ze nog doen? Het ziet er nu uitzichtloos uit, alhoewel ik geen begrip heb voor een vader die zijn dochter niet terug wil laten komen vanwege familie-eer.
Tsjor
maar
Waarom is ze niet geïntegreerd? Geen baan?
zie tekst
"er is sprake van opsluiting en mishandeling"
En nu ze vrij is
geen verblijfsvergunning dus geen baan. Tsjor
vader?
Wat heeft die vader er dan mee te maken? Is ze minderjarig? Ze hoeft toch niet in dezelfde plaats als die vader te gaan wonen? Als ze hier zou blijven zou ze ook alleen in een of andere stad komen te wonen neem ik aan.
omdat
Het Marokko is en niet Nederland neem ik aan.
Als ik zo her en der eens google lees je daar genoeg over.
In Nederland mag ze dus niet blijven, dan blijft er weinig over helaas.
niet moeten komen
Ze had in de eerste plaats al niet moeten komen. Hoe hard dat ook klinkt. Ze is waarschijnlijk niet opgeleid, anders zou ze niet zijn getrouwd met een voor haar vreemde man die niet zo aardig blijkt. Tja, en dan gaan de regels van die drie jaar gelden. Hoe vreselijk het ook is voor haar, maar waarom moet Nederland haar onderhouden? Dan moet ze maar in Marokko in een andere stad gaan wonen. Dat Marokko er van die ouderwetse mores op na houden, vind ik geen reden om haar hier te laten wonen.
klazina
Dan leg je het ook weer bij haar neer. Het is haar vooraf niet bekend gemaakt dat deze meneer er vreemde ideeën op nahoudt. Mijn probleem is juist dat de gevolgen bij de vrouw terecht komen en niet bij de man (of andersom, als het huwelijk andersom is).
'Hoe vreselijk het ook is voor haar, maar waarom moet Nederland haar onderhouden?' Ja, dat snap ik, maar nogmaals, dan zou je die man dar toch veel langer en steviger op moeten aanspreken? En dan niet de alimentatieregelingen zoals wij die kennen, maar als norm dat zij bijstand krijgt en hij dat moet betalen. Dat zal hij niet doen, vandaar dat het LBIO daar tussenin zou moeten gaan zitten: dan gaat het LBIO het maar op hem verhalen.
Overigens vind ik dit een vreemde opmerking: 'Ze is waarschijnlijk niet opgeleid, anders zou ze niet zijn getrouwd met een voor haar vreemde man die niet zo aardig blijkt.' Ook hier overkomt het vaak vrouwen die denken dat ze een aardige man hebben en ondertussen ontdekken dat het wel heel erg moeizaam is. En hier zijn toch genoeg hoogopgeleide vrouwen. In haar land van herkomst worden huwelijken door familie georganiseerd, juist om problemen met 'vreemde' mannen te voorkomen. Maar ook dat is geen enkele garantie.
Zomaar in een vreemde stad gaan wonen, zonder familie etc., ja, dat zal dan wel de oplossing worden. Ik ken Marokko niet, dus ik weet niet hoe dat daar dan gaat.
Tsjor
Tja..
"Mijn probleem is juist dat de gevolgen bij de vrouw terecht komen en niet bij de man (of andersom, als het huwelijk andersom is)."
Dat is wel waar, maar zij neemt ook het risico om in een ver buitenland met een vreemde man te gaan trouwen. Zuur ja, maar ze had ook in Marokko kunnen blijven. Of braaf de 3 jaar moeten uitzingen.
Nou nee
Want familie beslist voor haar dat ze moet trouwen met deze man en deze man beslist voor haar dat ze gaan scheiden voor de 3 jaar.
Deze vrouw heeft geen keuze, nooit gehad ook.
Het is vergelijkbaar met jehova getuige en andere strenge geloven: je doet met alles mee, of je wordt verstoten. En dat laatste is ook niet echt een keuze...
Ik vind het voor deze vrouw heel triest en ik vind de reacties hier ook triest: eigen schuld, dikke bult, had je maar niet moet kiezen/geen vrouw moeten zijn.
Vrouwen zijn in veel landen nog steeds slachtoffer van onderdrukking.
Ik weet niet wat hier nog gedaan kan worden. Misschien kan je samen met haar zoeken naar instellingen in Marokko die haar kunnen helpen?
op hem verhalen
Tsjor,
Mijn reactie is heel hard, maar denk je nou werkelijk dat die man haar bijstand gaat betalen? Uit wat je vertelt lijkt het me geen meneer met een bovenmodaal inkomen, dus waar gaat hij dat van betalen?
Dat zij niet hoog is opgeleid verzin ik omdat hoogopgeleide vrouwen wel drie keer nadenken voordat ze met een vreemde man in een vreemd land gaan wonen. En toevallig weet ik zoveel van Marokko af dat er genoeg vrouwen zijn die de hun aangeboden man weigeren en zelf iemand uitzoeken. Bovendien kiezen niet alle Marokkaanse ouders een man voor hun dochter.
Er is heel veel leed in de wereld en er zijn tientallen landen waar ze een middeleeuwse moraal over vrouwen hebben. En nu komt het dicht bij je, Tsjor, en dat is vreselijk en je zou haar willen helpen, maar moet Nederland alle onderdrukte vrouwen in de wereld opnemen? Ik vind van niet. Ook geen vrouwen die 2,5 jaar geleden een verkeerde keus hebben gemaakt of daartoe gedwongen zijn.
Geen idee....
...maar ik vind reacties hier erg kort door de bocht.
Het is voor slachtoffers hier al zo moeilijk om een nieuw leven op te bouwen, laat staan als je geen papieren hebt. Marokko is niet Nederland en ik denk niet dat ze daar zomaar opnieuw kan beginnen met een familie die niet achter haar staat en zelfs tegen haar is. Schrijnend!
Heeft ze ook kinderen Tsjor?
Gelukkig niet
Geen kinderen. En ik weet dat er veel leed in de wereld is.
Waar gaat de man het van betalen? Vandaar dat ik het LBIO er (in gedachte) tussen schuif. Dat betekent dus in feite bijna levenslang schulden aan het LBIO terug moeten betalen, als je een vrouw hier naartoe haalt en van haar gaat scheiden voordat ze zelfstandig hier een leven kan opbouwen.
Tsjor
Organisaties in Marokko
MarSy, ik ga internet eens afspeuren, maar als je enig idee hebt waar ik kan zoeken zou dat welkom zijn.
Tsjor
MVVN
http://mvvn.nl/organisatie
Ik ken ze niet maar mensen van deze organisatie kennen mogelijk wel organisaties in Marokko zelf.
Moskee?
Is ze moslim? Misschien is het een idee om contact te zoeken met een (grotere) moskee hier. Liefst één met een goed Nederlandssprekende imam met niet al te conservatieve ideeën (ja die zijn er, zeker in de grote steden....)
Als ze inderdaad terugmoet dan kan een imam hier helpen met contacten leggen in Marokko, eventueel via andere Nederlandse Marokkanen. Ook kan hij misschien helpen bij het herstellen van het contact met haar familie.
En ja, het is zuur, heel zuur voor haar. Ik hoop dat ze er uiteindelijk goed uitkomt, of dat nu hier is of in Marokko.
Farasha
"Is ze moslim?"
Wat denk je zelf?
Helaas is de kans dat ze geen moslim is ongeveer 0.00001% 
Tsjor
Jeetje, wat een trieste situatie zeg.
Ik snap je punt, de maatregelen die je voorstelt, maar ik denk dat dat niet echt een oplossing is. In de vergelijkbare situaties die ik ken is het juist andersom: de vrouw in Nederland wordt gedwongen om te trouwen met een man (familievriend, familielid) uit het vaderland. Dan gaat het ook om vrouwen die weinig tot niets in te brengen en onderdrukt worden, ookal wonen ze in Nederland. Niet alleen na het huwelijk, juist ook voor hun huwelijk al. Het kan niet je bedoeling zijn om deze vrouwen in de positie te brengen dat ze na een scheiding nog jarenlang voor het levensonderhoud van die mannen te voorzien. Dat maakt ze alleen maar nog kwetsbaarder dan ze al zijn.
Ad Hombre
"Helaas is de kans dat ze geen moslim is ongeveer 0.00001% "
"Helaas"??? Pardon?
geen recht
maar waarom zou zij het recht moeten hebben in NL te blijven Zij kwam hier met een doel (trouwen), daar was haar verblijfsrecht op gebaseerd. Nu is huwelijk voorbij, en dus het verblijfsrecht ook. Op een gegeven moment kan je dat niet meer vragen van iemand, maar dat kantelmoment ligt bij 3 jaar, en dat is niet bereikt. Waarom zou Nederland of haar ex-echtgenoot dan nu jarenlang in haar onderhoud moeten voorzien?
Jeltje
Omdat je nu eenmaal niet met mensen kunt omgaan alsof het een voetbal is die je heen en weer kunt schoppen.
Na 3 jaar moet de Nederlandse staat mensen ook onderhouden als ze niet zelf in hun onderhoud kunnen voorzien. En de partner moet alimentatie betalen. Ik had alleen even de idee, dat het allemaal wat zwaarder zou mogen worden als partners uit een ander land komen, alles achter zich laten, en dan in een wildvreemd land weer alleen ervoor komen te staan.
Tijgeroog wijst op een belangrijk bezwaar: het is helaas niet helemaal in alle vrijheid dat mensen trouwen en de druk komt niet alleen vanuit andere landen.
Ik snap dat schijnhuwelijken voorkomen moeten worden, daarom is die regel er van 3 jaar. Maar er is aan alle kanten te weinig nagedacht over wat er moet gebeuren rond scheidingen.
Tsjor
Volgende stap
Ik heb wat opgezocht op internet en er zijn ook mogelijkheden in haar eigen land voor opvang of organisaties die vrouwen bijstaan. Ik ga in elk geval samen met haar eens zoeken naar mogelijkheden in haar geboortestreek. Bedankt voor de tip.
Tsjor
Maar ze is toch nog niet gescheiden?
Kan ze het niet rekken tot die drie jaar om zijn? Of het op een akkoordje gooien met die man? (Zij wil niet weg, hij wil scheiden, lees maar na.) Of zijn de regels tegenwoordig zo dat een informele scheiding van tafel en bed of de intentie tot scheiden al wordt gezien als het einde van het huwelijk?
Wat ik niet snap
Waarom het in zo'n discussie niet langs komt dat het gewoon een verschrikkelijk moeilijke situatie komt door de grote verschillen in de gewoontes, normen en waarden tussen de culturen. En als we dan toch dagdromen over wetten en regelgeving veranderen; zou het niet fijn zijn als de wet en regelgeving en de gewoontes in Marokko hierin wat zouden wijzigen? Dat ze daar een beter vangnet zouden creëren voor dit soort vrouwen? Als ze hier 2,5 jaar is dan is ze waarschijnlijk daarvoor zeker zo'n 20 jaar in Marokko geweest. Dagdroom dan dat deze vrouw naar haar thuis mag, dat daar een goed vangnet is en ze daar een leven kan opbouwen. Dat is niet als een bal heen&weer schoppen, dat is het leven. Je gaat het avontuur aan om de liefde te zoeken in een ander land. Avontuur valt tegen of erger: wordt nachtmerrie. Mijn nichtje deed het, naar het buitenland voor de liefde. Viel ook tegen. Nu is ze weer terug. Is zij een bal? Nee. Was het in je opgekomen om te zeggen: ach gossie: de overheid had het mogelijk moeten maken dat ze daar bleef? Neuh, niet direct.
Is het probleem niet dat de vader van deze uitgehuwelijkte vrouw de ballen niet heeft zijn eigen dochter in zijn armen te sluiten en op te vangen? Of nee; dat die kerel zijn vrouw uit Marokko laat overkomen en zo slecht behandeld, dat dat kán in een gemeenschap waarbij trots en schande belangrijk zijn. Moet er iets veranderen voor deze vrouw en haar lotgenoten? Jazeker. Maar als je je afvraagt wat lijkt me dit nou het fijnste. En dat zeg ik niet omdat ik niet bereid ben het belastinggeld met ze te delen maar omdat ik het een meer natuurlijke oplossingsrichting vind.
Tjsor
Nee ik weet geen instellingen in Marokko, fijn dat je wat gevonden hebt.
Echtscheiding
Brunette, het was blijkbaar al voldoende dat de man bij de IND binnenstapt en zegt dat hij wil scheiden. Zijn doel was ook uitdrukkelijk dat zij geen verblijfsvergunning zou krijgen, dus hij had er haast mee. Er valt niet te praten met deze meneer. Ondertussen is de scheiding door hem ook al officieel aangevraagd.
Ingridje, ik begrijp je en ik heb ook kritiek geuit op de reactie van vader. Maar het is lastig voor mij om de cultuur van een ander land te veranderen. Wat je nichtje betreft: het ligt ook aan de verwachtingen en de ideeën die je hebt over een land waar je naartoe gaat, ook al zijn die verwachtingen en ideeën niet op realiteit gebaseerd. Ik neem aan dat je nichtje hier weer allerlei mogelijkheden had, opvang, familie, woning, uitkering of een baan. Misschien had ze zelf wel geld. Ze zal niet met haar koffertje op Schiphol zijn blijven staan. Die mogelijkheden lijken nu voor mijn vriendin in Marokko allemaal niet zo te zijn.
Tsjor
tja
Ik denk toch inderdaad dat het probleem ligt in de cultuur van het meisje wat zowel in haar vader als in haar aanstaande ex zit en ik vind niet dat Nederland daarvoor verantwoordelijk is. Ook al zou men hem dwingen om te betalen, dat gaat niet werken.
De werking
Ja, het heeft met cultuur te maken, alleen kunnen we 'cultuur' in dit land wel veranderen, maar in een ander land niet.
De werking van een voortdurende onderhoudsplicht zou tweeledig kunnen zijn:
- de kosten worden niet afgewenteld op de samenleving, in elk geval niet voor degene die zonder bestaansmiddelen wordt achtergelaten;
- een schrikeffect: je bent er niet als je zegt dat je wil scheiden, Nederlands 'lost' je probleem dan niet op door haar weg te sturen, je bent dan niet zomaar van de kosten af.
Ik noemde het LBIO, dat is in feite een particuliere organisatie, die keihard achter geld aan gaat, zoals ze dat doen bij niet-betalende alimentatieplichtigen. Geen pretje om daarmee te maken te krijgen.
Tsjor
Tsjor
Vziw gaat het inderdaad om het feitelijk verblijven bij de partner. Zij heeft een verblijfsvergunning 'voor verblijf bij partner', pas na 3 jaar heeft ze recht op een zelfstandige verblijfsvergunning en als die drie jaar nog niet om zijn verliest ze haar vergunning door het feit dat de samenleving verbroken wordt. Wat die man vermoedelijk verdraaid goed weet.
Ze heeft een advocaat, maar heeft die echt verstand van vreemdelingenrecht? Zo ja, dan is daar misschien een sprankje hoop, met name omdat er een geschiedenis van mishandeling is. Ik meen dat er dan wel wat te doen was aan die driejaarstermijn. Maar ik weet er te weinig van om er echt iets zinnigs over te kunnen zeggen. Als ze een goede vreemdelingenrechtadvocaat heeft dan weet die van de hoef en de rand. Maar het kan dan wel een tijd duren voor alles rond is, als het al in orde komt.
Groeten,
Temet
Aangifte doen
Ja, ze had al veel eerder aangifte moeten doen bij de politie. Dat had haar zaak sterker gemaakt.
Tsjor
Tsjor
Ik snap dat ze het moeilijk gaat krijgen als ze terug is in Marokko, ivm haar vader. Maar denk je dat ze in Nederland werkelijk beter af is dan in Marokko? Vermoedelijk heet ze hier ook maar weinig mensen om op terug te vallen, en spreekt ze bovendien de taal niet. Het fijnste, lijkt mij, is als ze in Marokko door iets/iemand ondersteuning gaat krijgen om een eigen leven op te bouwen. Zonder vader of man die willen bepalen wat ze moet doen.