Vriend wil uit elkaar zonder reden
Hallo allemaal,
Dit is mijn eerste bericht op dit forum, ik heb wel al veel draadjes gelezen over dit onderwerp maar iedere situatie is toch weer anders en uniek.
Graag wil ik jullie mijn situatie voorleggen en jullie adviezen vragen.
Mijn vriend en ik zijn ruim twintig jaar bij elkaar, we hebben twee pubers.
Nu heeft hij laatst aangegeven dat hij twijfelde over onze relatie. We hebben toen afgesproken om er samen aan te werken om de relatie te redden. Hij heeft echter kort geleden gezegd dat hij toch wilde stoppen en er eigenlijk al vanaf het moment dat hij heeft gezegd dat hij twijfelde er niets meer aan gedaan heeft.
Er is geen ruzie, er is geen ander. Hij denkt na al die tijd dat een ander type beter bij hem zou kunnen passen. Hij is niet ongelukkig met mij. Ik wil graag samen kijken of we er samen gelukkiger uit kunnen komen maar elke vorm van communicatie eindigt in een onaardige geïrriteerdheid. Relatietherapie heeft volgens hem geen zin.
Ik heb het idee dat hij erg met zich zelf in de knoop zit en dat afreageert op onze relatie.
Wat moet ik nu toch doen? Ik ben wel nog erg gek op hem en hoop dat we er samen uitkomen.
Pennestreek, vraagje
Het valt me steeds op dat je over je relatie praat alsof je man is vreemd gegaan.
Ik heb je verhaal wel een beetje gevolgd en ik meen me te herinneren dat er bij jullie geen sprake was van vreemdgaan?
Jullie waren toch uit elkaar (hoewel natuurlijk nog niet gescheiden formeel) toen hij iets begon met een ander?
En dan is het dus geen vreemdgaan?
Ik wilde die scheiding sowieso niet. We hebben, toen hij meedeelde dat hij echt wilde scheiden, een gesprekje gehad over hoe we dat gingen aanpakken. Ik had één ‘voorwaarde’, één wens, namelijk dat man geen relatie aanging tijdens die scheiding. Dan zou ik het namelijk wel heel erg moeilijk vinden om mijn rust te bewaren, om die scheiding in enigszins goede harmonie te regelen. Man stemde daarmee in. Maar achteraf bleek dat hij wilde scheiden omdat hij op dat moment al die relatie had.
Naar mjin idee dus niet alleen technisch gezien vreemdgaan (want we waren nog getrouwd) maar ook gevoelsmatig. Het voelde echt heel erg als een trap na. Alsof het niet genoeg was dat hij mij meer wilde.
Man heeft ook heel lang jouw mening aangehangen. Hij had al laten weten dat hij wilde scheiden, dus dan is het geen vreemdgaan.
Trouwen
Betekent ervoor gaan. Een belofte aan elkaar. Als je hem een onbetrouwbaar sujet vindt moet je het niet doen. Maar dan zou ik ook geen huis kopen of kinderen krijgen. Als je bang bent dat hij ooit niet genoeg zal verdienen of dat jij meer dan hij verdient, dan is de emancipatie toch nog erg aan de oppervlakte gebleven en is de gelijkwaardigheid ver weg. Wees dan eerlijk: ik wil trouwen met iemand die mij kan onderhouden voor de rest van mijn leven.
Tsjor
Mmh Pennestreek
Uiteraard zou ik ook niet blij zijn als ik meteen een soort van vervangen werd maar nee, vreemdgaan zou ik het niet noemen.
Ik snap wel dat het voor jou zo voelde want volgens mij is de relatie voor jou nooit 'over' geweest, maar voor hem was dat dus wel zo. (denk ik dan)
En ik vind het wel apart hem te vragen tot aan scheiding niemand anders te nemen. Ik snap de vraag maar het lijkt me een onmogelijke vraag. En gezien jullie relatie kon je man niet anders dan je gerust stellen. Maar het betekent natuurlijk niets dan. (omdat het hoe dan ook een onmogelijke situatie was, hij die wilde scheiden en jij die dat niet accepteerde)
juf Ank en Pennestreek
Ik vind het een interessante vraag hoe ver je moet gaan om je partner die bij je weg wilt proberen te behouden en de ruimte moet geven. Hoeveel wil en kun je daarbij van jezelf inleveren. Dat zal ook erg afhankelijk van je karakter zijn.
De wijze waarop Pennestreek het beschrijft: "Een beetje zoals je een kind de ruimte geeft om fouten te maken en daarvan te leren en er door te groeien" zou niet bij mij passen. Of misschien moet ik zeggen past niet bij mij weet ik uit ervaring. Mijn partner is niet mijn kind, ik wil echt een gelijkwaardige relatie en niet een waar ik lange tijd moet denken "hopelijk verandert hij niet van mening en blijft hij".
Het grote issue is natuurlijk de kinderen. Pennestreek heeft alles op alles gezet om haar gezin in stand te houden. En omdat ze niet alleen verder wilde gaan. Anderen kunnen dat niet opbrengen en in dat geval is het ook vanwege de kinderen zaak dat je aan zo goed mogelijk "nahuwelijk" gaat werken. En dan is het wel heel handig als je je niet al te afhankelijk van je ex-partner opstelt.
Drie vragen
'Ik vind het een interessante vraag hoe ver je moet gaan om je partner die bij je weg wilt proberen te behouden en de ruimte moet geven.'
Het antwoord op deze vraag is eenvoudig: als iemand bij je weg wil gaan moet je iemand laten gaan. Je kunt een volwassen mensen niet vastbinden in een huis en in een relatie tegen zijn/haar wil.
Maar er zitten nog twee andere situaties die complexer zijn::
- hoe lang verdraag je onzekerheid? Dus als niet duidelijk is wat hij/zij wil. Zoal bij Mara, wel iets beginnen met een ander, maar geen stappen zetten. Half half. Hoe lang verdraag je dat? Dat ligt aan je persoonlijkheid, aan je eigen normen en waarden, en aan wat je te winnen of te verliezen hebt.
- wat als iemand na een misstap terug wil keren op zijn/haar schreden, accepteer je dat dan en hoe ga je dan verder? Bij dit laatste punt waarschuw ik in elk geval: let op, dat je de nieuwe start niet belast met een open-eind-rekening, waarbij je partner de schuldenaar is en jij eindeloos kunt bedenken wat hij/zij moet doen om de schuld af te lossen.
Op dit laatste vraagstuk (hoe ga je om met schuld, terwijl je toch als mens verder wil leven) hebben religies altijd antwoorden en modussen gezocht, vaak in de vorm van rituelen, de biecht bij katholieken bijvoorbeeld. Vandaar ook dat ik naar een ritueel (trouwen zocht. Het zou mooi zijn als er zoiets was, wat je ook publiekelijk kon doen, want zoals je hier al merkt, het publiek heeft meningen en stevige ook. Dus daar meot een krachtig signaal tegenover staan.
In de seculiere 'traditie' is er eigenlijk niet zoveel over. De gang naar de rechter, dat is eigenlijk het enige. Daar wordt de schuld vereffend met een stevige alimentatie (voor de kinderen natuurlijk, ex-partner hoeft niets voor zichzelf).
Of we krijgen een hervorming: het accepteren van wat nu genoemd wordt 'polyamoreuze' mensen. 'Ik ben poly-amoureus', hoorde ik deze week iemand op de radio zeggen. Dat betekent dat hij een vaste vriendin had en meerdere losse kontakten. Voegen we straks de -P- toe aan LHBTG en dan heb je het maar te accepteren dat iemand zo is.
Tsjor
Tsjor
Eens met jouw reactie. Ik zelf zou die onzekerheid niet lang verdragen. Daarentegen heb ik minder (emotionele) moeite met vreemdgaan op zich. Dat zou ik makkelijker kunnen afsluiten.
Maar het inderdaad afhankelijk van je persoonlijkheid. Dat maakt tips geven in deze ook lastig. Wat voor de een werkt zal voor de ander een traject zijn waarin hij/zij zichzelf kwijtraakt.
Nieuwe ontwikkelingen..
Vandaag lang en uitgebreid met (ex) partner gesproken. Dat was heel fijn, maar ook moeilijk en confronterend.
De relatie met buurvrouw blijkt toch al veel langer te spelen dan dat ze gezegd hebben. Sinds eind vorig jaar. Hij heeft het er erg moeilijk mee gehad en heeft het al eerder willen vertellen.
Hij heeft nu veel spijt, hij heeft aangegeven dat hij eigenlijk terug wil naar ons. Hij is echt zichzelf weer en ziet in wat hij gemist heeft en dat wat wij hadden heel waardevol was/is.
Ik heb hem gezegd dat dat alleen mogelijk is als hij per direct het contact met buurvrouw beëindigt.
Aangezien zij momenteel in het buitenland zit, wordt dat wat lastig. Zodra zij terug is, gaat hij het haar vertellen. Aan de ene kant siert het hem dat hij het persoonlijk en niet via de app wil doen, aan de andere kant vind ik het lastig dat het contact nu nog even doorloopt...
Dan gaan we rustig aan kijken hoe we aan onze relatie 2.0 kunnen werken. Niets overhaasten, niets forceren. Wel met de belofte dat we er allebei voor 100% voor willen gaan. Daar ben ik echt heel blij mee.
Ik weet niet zo goed wat ik er van vind dat de relatie al langer duurde. Misschien moet het nog even bezinken. Ik mag wel alles vragen wat ik wil weten, ik heb ook al iets gevraagd, maar weet ook niet of ik alles wel wil weten. Ik heb in ieder geval wel gevraagd bij wie het initiatief lag, dat lag bij haar. Dat maakt het voor mij wel iets makkelijker te accepteren. Hij heeft er natuurlijk voor opengestaan, maar niet geïnitieerd.
Hij heeft nu heel bewust de keuze gemaakt voor ons. Daarom zet ik in mijn eerste zin (ex) bewust tussen haakjes. Ik zie hem echt nog niet per direct weer als partner, maar ook niet meer echt als ex.
Ik ben heel hoopvol dat we, met van allebei 100% inzet, een heel eind kunnen komen met het opbouwen van iets moois.
Blijft het punt dat buurvrouw naast ons woont...dat vind ik lastig. Hij heeft wel duidelijk gezegd dat hij haar leuk vindt, dat zal niet direct weer over zijn...
Dat begrijp ik ook. Daar zal mijn vertrouwen in hem moeten groeien.
Op termijn willen we zelf wel gaan verhuizen, maar niet overhaast. Eerst maar eens kijken hoe het allemaal gaat lopen.
Voorlopig sta ik er positief tegenover.
Mara
Mara
Ik wil je positiviteit absoluut niet temperen. Als dit is wat jij wilt.. go for it.
Maar wapen jezelf alsjeblieft ervoor dat dit een lastige weg is die je gaat bewandelen hoor.
De leugens over buurvrouw.. dat het langer heeft geduurd dan eerder gezegd.. de (krokodillen)tranen.. het verhaal dat zij het initiatief nam (uhuh.. het overkwam hem gewoon.. arme man). Nu vind je dat allemaal prettig dat hij de dingen zegt die je wilt horen maar wanneer straks de rust wat terugkeert gaat dat echt wel malen. Ga je je bedenken wat wanneer waarom hoe waar..hoe vaak... en dat wordt lelijk in je hoofd.
Ik hoop dat je man dat inziet en zich volledig afsluit van buurvrouw en veel geduld met jou gaat hebben en het open boek gaat zijn dat hij moet zijn en jij het ook uiteindelijk achter je kunt laten.
Ik wens je veel succes. Want het kan je lukken 
Zomergasten
https://www.npostart.nl/vpro-zomergasten/02-09-2018/VPWON_1289706
Ook al even aangemeld onder Kijktip, nu actueel. Vanaf 20.15 uur op NPO2: Ester Perel.
"Esther Perel
Vandaag 20:15 • VPRO • 181 min
De Belgische Esther Perel is een internationaal vermaard psychotherapeut en schrijver. Ze werkt al vierendertig jaar in New York, waar ze haar eigen praktijk voor gezins- en relatietherapie heeft. In haar werk onderzoekt Perel het spanningsveld tussen liefde en lust en kijkt ze met een confronterende maar empathische blik naar de schijnbaar tegenstrijdige menselijke behoefte aan veiligheid en vrijheid. In 2013 hield ze haar eerste TED-talk en sinds 2017 maakt ze de podcast 'Where Should We Begin?', waarin je als luisteraar mag meeluisteren naar de meest intieme relatietherapie-sessies van koppels. Perel wil met de fragmenten in haar Zomergastenavond verkennen hoe mensen over de hele wereld worstelen met liefde, lust en verbintenissen. En ze wil een blik werpen op hoe we het karakter van een mens én een land afmeten aan hoe er om wordt gegaan met 'de vreemdeling'."
Daar staat tegenover
'....het verhaal dat zij het initiatief nam ... ' Dat klopt dan wel weer met de buurtroddel.
'... wanneer straks de rust wat terugkeert gaat dat echt wel malen. Ga je je bedenken wat wanneer waarom hoe waar..hoe vaak... en dat wordt lelijk in je hoofd.' Goed dat je het vooraf al zegt: een gewaarschuwd mens telt voor twee. Dus je moet zien te voorkomen dat het gaat malen, want dan gaat het niet goed in je hoofd.
Ik ben hoopvol voor je Mara.
Tsjor
Oei
Ik zou je gunnen dat jullie een echte time-out zouden nemen.
Gewoon, even niks, los van elkaar, zonder (grote) beslissingen.
En dan zou ik ook hoopvol voor je zijn, dan zou het misschien wat kunnen worden weer.
Maar nu?
Als buitenstaander krijg ik hier een slecht gevoel bij. Eea lijkt weinig met jou te maken te hebben. Terwijl het toch om jou zou moeten gaan...
Ach
1 voordeel, als ze de buurtsn.l is en ze heeft snel een ander dan is je man ook weer genezen. Hoe leuk hij haar ook vindt.
Elke Geurts en Henk van Straten
https://pauw.bnnvara.nl/media/384340
Trekken samen op als schrijvers. De verlatene en degene die zijn partner heeft verlaten.
https://www.groene.nl/artikel/magisch-schrijven
Elke Geurts schreef het boek: Ik nog wel van jou.
Ze werd door haar partner verlaten na een relatie (weet niet of het een huwelijk was) van 24 jaar. Twee kleine kinderen.
"Alles is erop gericht de vertrekkende man terug te halen. Naar binnen te hengelen met de allermooiste, allerverdrietigste stukjes. Het is het enige wapen dat nog rest. Het enige wapen ook dat ingezet kan worden met de hoop op een happy end, zolang niet die gevreesde ‘ander’ in het spel is.
Er is toch geen ander?
Er is toch echt niet iemand anders?"
Belgie, Belgie
https://www.een.be/van-gils-gasten/waarom-gaan-mensen-vreemd
Goedele Liekens en Esther Perels, de betekenis van overspel in een notedop.
Tja
Het lijkt mij toch wel een lastige situatie worden met Truus naast de deur. Aan dat initiatief zou ik niet veel waarde hechten. Truzen nemen echt geen initiatief als ze denken dat dat zinloos is. Daar heeft al wat gebroeid.
Mara
Ik vind het oprecht fijn voor je dat er een opening is. Ik hoop dat het jullie gegund is om (weer?) een volwaardige relatie aan te gaan.
En er is een alarmbel: buurtruus is in het buitenland dus de relatie uitmaken is even lastig? Serieus? Weet je zeker dat je niet wordt gebruikt als gemakkelijke uitwijk zolang zij weg is?
Ik wil ook echt je opluchting niet verstoren, maar het voelt niet goed. Hij heeft al vaker gelogen in zijn eigen voordeel. Blijf opletten. En zoek per direct een relatietherapeut.
Oh...
En in vrouwen die mannen als valse heksen in hun web strikken, geloof ik niet. Hou op zeg. Zij nam het initiatief. Echt waar? En hij was het willoze slachtoffer? Dat geloof je toch zelf niet, hoop ik. Je (ex)vriend is een volwassen man toch?
Nogmaals: blijf nuchter. En kijk naar daden ipv woorden. Wat gaat hij nu doen om jullie relatie vlot te trekken?
Bedje-bedje-bedje
En zo doen ze dat.
Van bedje naar bedje naar bedje en overal zit een smachtende of hoopvolle vrouw te wachten.
Mara ik heb nog enigzins de hoop dat je je hersens bij elkaar hebt en houdt, maar allememachies wat kan die man makkelijk heen en weer hoppen.
Nog een extra lijk uit de kast dat het al langer duurde en vervolgens dat zij het initiatief nam.
Dat maakt het beter?
Hij is gedwongen?
Hij knipperde en werd naast haar wakker?
Was het niet zo diep grievend triest dan was het net een soap waar ze elkaars man lenen voor wat afleveringen.
Waarom niet latten nu en de boel repareren ( als dat kan)?
Laat ie de buuv maar op speaker bellen als hij het met je meent.
Het wordt je wel gegund
Nou Mara, het wordt je wel gegund door de dames.
Ik hoop dat je vanavond de tijd genomen hebt om naar Esther Perel te kijken. Het is mooi hoe ze laat zien dat vroeger scheiden het allerergste was (en niet vreemd gaan) en nu scheiden wordt aangeprezen en vreemd gaan het allerergste is. Mocht je nog tijd hebben, het is een lange zit, maar zeker de moeite waard om deze zomergasten terug te kijken.
Tsjor
Dit gaat buurtruus niet leuk vinden
Bereid je maar voor. Het is super ellendig dat ze naast jullie woont maar aan de andere kant als hij haar niet los kan laten zal het waarschijnlijk snel duidelijk worden. Mijn ex zijn truus was zijn naaste collega, andere baan kon niet ivm economische crisis zei hij. Hoe harder hij voor ons koos hoe meer zij aan hem trok.
Maar dat terzijde want eigenlijk heb je goed nieuws, hij kiest voor jou en jullie gezin en dat is heel positief en fijn. Een nieuwe kans. Het hierboven genoemde programma heb ik ook gezien, inderdaad een aanrader, en er werd gesproken over een volgende relatie met dezelfde persoon, werd heel mooi beschreven. Ik wens je veel kracht en geluk want je gaat een onzekere fase in.
Hoop
Fijn Mara, dat er hoop is op een nieuwe realatie tussen jullie.
Maar toch weer wat bultjes. Hij kan de relatie met buuf nu niet beeindigen want ze zit in het buitenland?? Sinds wanneer betekent dat dat relaties niet beeindigd kunnen worden? Idd, gewoon telefoon op de speaker en vertellen: Mara en ik willen er weer voor gaan. Buuf mag dat nu nog niet weten? Gaan de lieve appjes dan nog even door?
En praktisch, als je alles mag vragen vraag dan vooral of ze altijd een condoom hebben gebruikt. Zo niet, dan eerst even flink testen, na zo’n intermezzo met de buurtsnol. Of misschien sowieso maar, gezien de betrouwbaarheid van de mededelingen en de lijken in de kast achteraf.
Oef
Dat klinkt hoopvol Mara. Maar toch dit:
Aan de ene kant siert het hem dat hij het persoonlijk en niet via de app wil doen, aan de andere kant vind ik het lastig dat het contact nu nog even doorloopt...
Aan de ene kant siert het jou dat je begrip toont voor hem, aan de andere kant lijkt dit me het. moment om jouw gevoel vóór te laten gaan. Beiden hebben zich ten opzichte van jou immers ook niet zo netjes gedragen en nu is het opeens hoffelijkheid voor alles? Ik zou hem toch zeggen dat het voor jou belangrijk is dat het contact stopt. Dat jij wilt dat hij niet meer op de WhatsApp berichten reageert. Of nog één bericht: ik wil geen contact, we spreken elkaar bij terugkomst. Hij heeft nu de taak om aan jou heel duidelijk te maken dat het hem menens is. Als hij dit al te moeilijk vindt is hij niet opgewassen tegen de enorme klus die jullie nog te wachten staat.
Ik hoop echt dat hij dit inziet. Dan is er alweer wat gewonnen.
Dat het allemaal al langer heeft geduurd lijkt mij erg pijnlijk, maar wel goed dat dat nu gezegd is. Ik zou wel aan hem vragen of dit het nu is. Dat er niet over een half jaar nog een andere bekentenis komt. En ja, hoe pijnlijk ook, de condoomvraag is ook relevant. Heel veel sterkte voor jullie en vooral voor jou.
Oh en Boink... Dat bedje bedje verhaal gaat niet op. Je kunt toch lezen dat Mara en haar vriend "under construction" er de tijd voor gaan nemen?
Is dat geen goede gewoonte?
Ik dacht echt dat het uitmaken via de app 'not done' was. Het goede nieuws hebben jullie gemist: blijkbaar is buurvrouw zonder hem op vakantie gegaan.
'Hij heeft nu de taak om aan jou heel duidelijk te maken dat het hem menens is. Als hij dit al te moeilijk vindt is hij niet opgewassen tegen de enorme klus die jullie nog te wachten staat.'
En dat is dus wat het moeilijk maakt: hij heeft de taak om.... (maar hoe?) en als dat niet goed gebeurt staat er een zware sanctie op. En daarmee kun je elke handeling van hem naast de meetlat leggen, zelfs hoe en wanneer hij een appje verstuurt en wat de inhoud van het appje is: volledige curatele. Lijkt mij niet gezond, niet voor de relatie maar ook niet voor jezelf.
Tsjor
Tsjor
Vakantie? Volgens mij is ze voor werk vaak in het buitenland, of vergis ik mij?
Hij hoeft het toch niet uit te maken? Hij kan toch gewoon tegen haar zeggen dat hij nu geen whatsapp-contact wil? Ik vind dat echt iets anders hoor. Hij kan ook niets appen. Gewoon niet meer reageren. Of alleen 'ok', maar niet gezellig doorbabbelen alsof er niks aan de hand is.
Ik dacht trouwens echt dat het onderhouden van intiem app-contact buiten je relatie 'not done' was.
Monitoren op de milimeter
'Hij kan toch gewoon tegen haar zeggen dat hij nu geen whatsapp-contact wil? Ik vind dat echt iets anders hoor. Hij kan ook niets appen. Gewoon niet meer reageren. Of alleen 'ok', maar niet gezellig doorbabbelen alsof er niks aan de hand is.'
Dat is toch monitoren op de milimeter.
Waarom gaat het nu over 'intiem' app-contact? Het ging erom dat sommige mensen vonden dat hij het via de app maar uit moest maken.
Tsjor
Ik snap al dat
optimisme niet hoor.
Maar wellicht redeneer ik ook teveel vanuit mezelf.
Ik heb zelf ooit in zo'n situatie tussen 2 relaties in gezeten. Ik vond het waanzinnig slopend.
Heeft bij mij ook maar heel even geduurd want ik hield het niet vol. (ik was jong en er waren geen kinderen)
Uiteindelijk ben ik vrij snel met beide mannen gestopt, toen kon ik weer een beetje bij mezelf komen.
En uiteindelijk ben ik toch weer bij 1 vd 2 terecht gekomen. Maar toen was ik gewoon volledig uit die verwarring en tweestrijd weg, en kon ik echt, vanuit mezelf, voor die man kiezen. (en ik ben nog bij hem)
Ik zou, in jouw positie, toch blijven twijfelen.
Bijv over de vraag of hij nu wel voor jou kiest. Misschien loopt het niet meer fijn met buuf en wil hij zijn verdriet daarover sussen door weer veilig bij jou te kruipen. Dat soort vragen. Maar ook vragen mbt jouzelf: kies je echt opnieuw voor hem, of alleen omdat het de kwesting, afwijzing opheft.
Gekrakeel
Iedereen vindt er wel wat van, ieder vanuit zijn of haar ervaring.
Mara, doe wat je hart je ingeeft. Lees alle berichten en vind er wijsheid, maar volg altijd je eigen gevoel. Mijn standpunt en inzichten ken je inmiddels denk ik wel. Als je behoefte hebt aan contact buiten dit forum om, kun je mijn gegevens bij Forumbeheer opvragen. Ik heb zelf ook steun gehad aan iemand van dit forum in real life. Kan heel fijn zijn.
Ik duim voor je dat jullie de weg naar elkaar weer zullen vinden.
inderdaad, doe wat je hart je ingeeft
maar kom op: de relatie kan niet uitgemaakt worden omdat buurvrouw in het buitenland is? Hij mag van zichzelf wel stiekem met de buurvrouw rollebollen, een maandenlange verhouding hebben, maar via de app uitmaken is plotseling niet netjes? Kom op zeg.
Tsjor
Omdat je mij citeerde in #325, dacht ik dat je op mij reageerde.
Ik zeg nergens dat hij het moet uitmaken via WhatsApp (anderen wel ja), maar Mara geeft duidelijk aan dat zij het moeilijk vindt dat het contact nog even doorloopt. Dáár ging het mij om.
En ja, ik noem dat intiem contact via WhatsApp, want ik ga er vanuit dat de appjes geen praktisch of zakelijk doel dienen maar gericht zijn op het onderhouden van de iefdesrelatie. Dat noem ik intiem. (ik had het niet over seksueel, zo kun je intiem natuurlijk ook opvatten.)
Ik denk dat er manieren zijn om het contact via WhatsApp stop te zetten tot de buurvrouw terug is. Daar geef ik voorbeelden van. Dat kun je monitoren op de millimeter noemen, maar het zijn maar voorbeelden. En dat hoeft helemaal niet te worden gemonitord, dát lijkt me pas echt onwenselijk!
Het lijkt mij belangrijk dat vriend laat zien dat hij de gevoelens van Mara serieus neemt. Dat hij zegt: jouw gevoelens staan nu even op de eerste plaats. Dat hij stopt met het 'voeden' van zijn relatie met de buurvrouw. Op die manier wordt er weer gebouwd, in plaats van dat de last toch nog even bij Mara wordt gelegd.
Verder ben ik het helemaal met je eens dat je niet vanaf nu al zijn handelingen langs de meetlat moet leggen en ook nog eens sanctioneren. Dat is geheel niet wat ik voorsta.
Maar vind jij niet dat Mara aan haar vriend kan vragen om rekening te houden met háár gevoelens? Dat dat een belangrijke succesfactor is? Of zie jij dat anders?