Waar op letten bij Mediator

Samen stappen zetten

Jee, schrikken. Het is nu belangrijk dat je de stappen zoveel mogelijk samen zet. Dus hij moet wat langzamer en jij wat sneller.
Wat betreft een mediator, ik zou je echt dringend adviseren om een goede advocaat-mediator te zoeken. Begin eens bij de VFAS.

Tsjor

sneltrein

Hallo Abby, Wat naar voor je en zeker als het zo uit de lucht komt vallen. Je schrijft dat je aanstaande ex al tig stappen verder is. Zet hij ook vaart achter alles? Jij bent er ook nog! Onnodig rekken heeft geen zin maar ik hoop dat hij je wat ruimte geeft uit respect. Mij is ooit hetzelfde overkomen en ik moest maar mee de sneltrein terwijl alles op z'n kop stond en ik kapot ging van verdriet. Wij hadden een goede mediator die mijn ex regelmatig terug floot om even pas op de plaats te maken. Scheiden is afschuwelijk en er komt veel bij kijken. Het is heel belangrijk dat je goed nadenkt (voor zover dat lukt) over wat jij wil. Ik hoop dat jullie samen er goed uitkomen. Ik wens je heel veel sterkte!

Hier

Hier met 2-divorce gescheiden. Mediator, franchise, werkt samen met advocatenkantoor. Hebben overal wel iemand zitten.
Is goed bevallen voor zover je dan goed kunt spreken.

Ik zou in je actiemodus blijven zitten. Rust en verwerking komt daarna. Anders heb je straks geen energie meer voor actie en duurt het veel langer dan nodig. Hou je taai!

Foldertje

Volgens mij kreeg ik vorige week nog een foldertje in de bus van zo'n tent. Actief werven, leuk!

Misschien wel via de buren. Na het succes van het hoveniersbedrijf foldertje gooien ze er nu maar eentje van een echtscheidingsmediator achteraan. Misschien werkt dat ook wel!

Wanneer mediator

http://www.belastingtips.nl/modellen/overeenkomsten/modelovereenkomsten_prive/voorbeeld_echtscheidingsconvenant_met_ouderschapsplan/

Natuurlijk heb je beiden de wens om er samen uit te komen. Of dat gaat gebeuren kun je soms ook wel inschatten.

Vul een keer een convenant in en laat het lezen aan je aanstaande ex.

Er zijn diverse voorbeelden op internet.
Net zo voor een ouderschapsplan.

Komt het nogal overeen wat je beiden voor na de scheiding in beeld hebt dan kun je toe met een mediator, denk ik. Wij hadden na het invullen een nogal definitief probleem met de omgangsregeling. Waarna ik dus een eigen advocaat gezocht heb.

Tijdens de zitting kregen we overigens wel de kans om met een mediator afspraken te maken in een zijzaaltje, maar daar ging ex toch niet op in.

Maar goed, dat is toch alweer ruim 10 jaar geleden. Dus eigenlijk heb ik niet veel ervaring met mediation. Ik zou alleen wel willen weten of je niet ineens meer extra kosten krijgt als je van mediation toch over moet naar een eigen advocaat. Vanwege onoverbrugbare verschillen.
Die dan door de rechter bemiddeld worden.

Iets anders maar misschien heb je er wat aan

Mijn scheiding werd ingezet door inteventie van Veilig Thuis. Mijn toen nog man wilde wel via mediation scheiden, maar VT adviseerde eerst Maatschappelijk Werk om wat praktische zaken te regelen rondom de financien. Dat had mijn toen nog man alleen verkeerd begrepen, want hij dacht dat we mediation gingen doen (stond op de deur maatschappelijk werk). Dat heeft hij mij heel erg kwalijk genomen, en is toen boos weggegaan. MW neem ik ook heel erg kwalijk dat zij destijds niet snapten dat een ondernemer (ikke dus) niet zomaar elke maand hetzelfde bedrag aan inkomen heeft. En mij dwong veel meer te betalen dan ik kon, wat mijn toen nog man natuurlijk schitterend vond. Daar ben ik bijna failliet aan gegaan. (enorme schuld opgelopen die ik nu nog aan het afbetalen ben) MW heeft geen kennis van financien, en zeker niet van boekhouding bij een onderneming.
Mediation wilde mijn toen nog man niet meer, want dat had ik verprutst vond hij. Toen een advocaat en ik wilde maar wat graag alles in den minne schikken. In een viergesprek (hij, ik en onze beider advocaten) hebben toen het een en ander proberen af te spreken. Dat ging vooral over welk brood ik mocht kopen (??) en dat ik nooit meer naar mijn sportavond mocht (????). Toen kwam mijn advocaat met de opmerking uit haar hoge hoed dat ik vast wel meer inkomen had dan ik deed voorkomen, want ik had vast heel veel zwart geld. Waar mijn toen nog man en zijn advocaat bij zaten! Ja je hoort het goed, mijn advocaat viel me af en benadeelde me enorm met een opmerking die volledig onwaar was. Achteraf denk ik dat beider advocaten het op een akkoordje gegooid hebben en hadden gedacht dat ik wel toe zou geven dat ik zwart geld had (nou echt niet dus). Toen ik mijn advocaat daarover apart nam en haar even flink de waarheid vertelde, werd de advocaat boos op mij. Ik beschuldigde haar van partijdigheid en zij wenste niet meer met mij samen te werken. Nou de verhaaltjes van mijn bijna ex-man via de andere advocaat zorgde hiervoor. Toen had ik geen advocaat meer, en destijd heb ik hier veel vragen gesteld hoe je dan nog een advocaat kunt vinden die bereid is voor je te werken als een deel van de toevoeging op is. Het duurde 9 maanden voor ik iemand vond die dat wilde. Anders had de Raad voor de rechtsbijstand een advocaat moeten aanwijzen (dat schijnt maar heel zelden voor te komen). Tot die tijd kon ik niet scheiden.

Moraal van dit verhaal: zorg dat je een mediator neemt en dat ook bekend is bij beide dat het een mediator is en dat je dat beide wil. En als je het idee krijgt dat de mediator je ernstig benadeelt, wegwezen.
Ik schrijf ook in t draadje over narcisme, en mijn ervaringen zouden ook heel goed te maken kunnen hebben door de narcistische trekjes van mijn ex, maar ik wilde het je toch ff meegeven. Maar kom op voor jezelf!

Natuurlijk ben je nu niet sterk - en toch ook weer wel

Want je wereld schudt op zijn grondvesten, maar het lukt je toch om rationeel te blijven denken en je kinderen daarbij op nr 1 te houden. Dat vind ik echt heel knap van je!

En antwoord op je vraag: dat ligt een beetje aan hoe oud jullie kinderen zijn. Bij mij zijn het pubers, die hadden heel goed door dat hun moeder van het ene op het andere moment veranderd was in een emotionele dweil en dat er spanningen waren. Wij hebben het dus de dag nadat man de bom dropte verteld. En, ook omdat het pubers zijn/waren, ook meteen het waarom (beknopt, zonder al te veel details natuurlijk). Maar ook dat hangt af van de leeftijd(sfase) van je kinderen.

In het algemeen geldt denk ik: eerlijk zijn is het best, dus ook over dat jullie uit elkaar gaan, maar hoe en wat precies verschilt dus per situatie. Je leest wel overal dat je het samen moet vertellen, en als besluit van jullie samen, maar dat bracht ik echt niet op. Het was me zo rauw op mijn dak komen vallen... Bovendien was het dus echt niet mijn idee, ik ging daarover niet liegen tegen de kinderen. Man vond dat ook niet nodig, en trok het boetekleed alleen aan.

Je hoeft niet te wachten tot je een mediator hebt gevonden hoor. En zeker niet tot alles duidelijk is. Dat kan nog wel even duren. Maar het is maar net waar jullie je fijn bij voelen, en natuurlijk dus de leeftijd.

overzicht

Knap van je Abby, dat je direct aan de slag gaat en het 'goed wilt doen'.

Hoe zou het zijn als er daarbij ruimte zou zijn voor waar jij nu behoefte aan hebt? Het is niet gek dat je je niet zo zelfstandig en sterk voelt als anders. Dit is een nieuw terrein, wat je nog niet ontdekt hebt.

Fijn dat jullie je best doen om te blijven functioneren met de kinderen erbij. Op deze website vind je informatie over een zogenaamd paraplu gesprek http://whataboutthekids.nl/papa-en-mama-gaan-scheiden-hoe-vertel-kinderen/

Hoe oud zijn jullie kinderen? Eerder deze week deelde ik een link naar de serie van Het Klokhuis over scheiden.

Ik wil je adviseren om stil te staan bij wat jou helpt om je draagkracht te behouden / vergroten. Je bent in een complexe situatie terechtgekomen, die vermoedelijk nog een tijd aanhoudt. Nu is het extra belangrijk om goed voor jezelf te zorgen. En daarbij nog eens een mooi voorbeeld, wanneer jullie dit als ouders allebei belangrijk kunnen maken. Wanneer jullie goed voor jezelf blijven zorgen, kunnen jullie er zijn voor de kinderen.

Saskia

verliefd

"Dat eerlijk zijn is iets wat ik ook erg mee zit. Moeten we nu echt samen zeggen dat we niet meer verliefd zijn?"

Ik zou de term 'verliefd' zeker niet gebruiken. Verliefdheid is maar een tijdelijke fase in een relatie. Het lijkt mij niet goed om kinderen te leren dat het 'niet meer verliefd' betekent dat je dus gaat scheiden.

Ik zou denk ik vertellen dat je nog steeds van elkaar houdt, maar op een andere manier. Niet meer als man-en-vrouw, maar meer als gewone vrienden/kennissen. En dat jullie daarom los van elkaar verder willen gaan met leven. Zoiets.

Abby

Vertellen dat dit een keus van jullie samen is, terwijl het eenzijdig is werkt niet. Kinderen zijn niet gek zeker niet als ze al wat ouder zijn. Ik heb ook zo op de bank gezeten. Papa en mama houden niet meer van elkaar...Uhhhh, ik hield (toen) nog zielsveel van mijn man. Speelde een toneelstukje wat kind natuurlijk doorhad.
Mediation is idd niet verplicht maar bedenk je dat er enorm veel bij komt kijken. Denk aan recht van wonen. Ons huis werd te koop gezet maar ik mocht er maximaal 3 jaar blijven wonen met zoon. Ex en ik betaalde ieder de helft hypotheek. Denk ook aan pensioen e.d. Ik was er met ex nooit uitgekomen. Hij ging als een olifant door een porselein kast.....

kinderen

Wij hebben het onze kinderen wel direct verteld toen we de knoop doorgehakt hadden. Wat scheelde is dat het een keuze van ons beiden was. Er was geen sprake van een zielige ouder ("emotionele dweil") en een ouder die "schuldig" was. Overigens was de relatie tussen mij en mijn ex zeker in de laatste periode slecht. Veel ruzies en spanningen. Zeker in eerste instantie was iedereen opgelucht dat daar een eind aan kwam.
We hebben niet gesproken over wel of niet verliefd, maar dat we te verschillend waren en dat het echt niet meer ging. We konden de kinderen ook gelijk vertellen dat ze bij ons allebei zouden gaan wonen, we hadden altijd de zorg gedeeld en zouden dat ook na de scheiding doen.
Wij hebben ook geen mediator ingeschakeld, maar zelf alles geregeld. Vervolgens een gezamenlijke advocaat voor de formele afhandeling.

(er zijn heel veel zaken die je moet regelen, maar let in ieder geval goed op pensioen, dat blijft nogal eens ondergeschoven)

o ja

En zoals Niki73 ook zegt en mijn persoonlijk stokpaardje, blijf bij elkaar in de buurt wonen. En dan bij voorkeur in de buurt waar je nu al woont. In ons geval wilde mijn ex dat laatste niet en zijn we dus allemaal verhuisd. Dat vond ik aanvankelijk niet echt heel tof. Maar 7 jaar later kan ik zeggen dat dat echt een hele goede beslissing is geweest.

En wat als dat allemaal nog niet duidelijk is?

Wie waar gaat wonen en hoe de zorg verdeeld wordt? Dat heeft bij ons uiteindelijk bijna 2 jaar geduurd. Wat en wanneer vertel je de kinderen dan? Het hangt helemaal af van hoe ver Abby en haar man zijn in het proces, en naar mjin idee staan ze nog helemaal aan het begin. Dan zou ik niet wachten met vertellen tot alles is uit gekristalliseerd. Maar goed, dat hangt dus van de situatie af.

En wat betreft wel of geen mediator, natuurlijk kan het zonder. Maar ik vond het heel prettig, ook omdat het mij hielp zakelijk te blijven. Met een derde in de kamer lukte dat wel, als we samen zaten te praten niet. En we hadden 1 financieel conflict, de zaak van mijn man, daar waren we samen ook niet uit gekomen zonder heftige strijd denk ik, ook daarbij was de begeleiding van de mediator fijn.

Maar onze persoonlijke ervaringen zijn natuurlijk geen garantie voor Abby dat het bij haar ook goed uit zal pakken. Wij kennen de situatie en de personen in kwestie niet, we kunnen alleen onze ervaring delen en dan kan zij eruit pikken waar ze wat aan heeft.

Pennestreek

Ik denk dat het inderdaad uitmaakt of Abby deze scheiding ook wil. Jullie situatie is toch wat uitzonderlijk, denk ik. Mijn kinderen hadden twee jaar onzekerheid niet getrokken (waar gaan we wonen/blijven papa en mama wel of niet bij elkaar etc). Vandaar dat wij daar snel duidelijkheid over hebben gegeven. Maar nogmaals in onze situatie was het duidelijk dat we allebei de scheiding wensten. Wat een en ander ook vergemakkelijkte was dat we tijdens ons huwelijk werk en zorg al 50/50 hadden verdeeld. Er waren bij de scheiding dus geen conflicten over financien of omgangsregeling.

Geen tegenstelling

Het lijkt soms of je een keuze moet maken tussen een advocaat en een mediator, maar het is geen tegenstelling. De beste familie-advocaten zijn zeer goed opgeleide mediators. Vandaar mijn verwijzing naar de VFAS.
Er zijn ook andere mediators, maatschappelijk werkenden, psychologen etc. die vervolgens ene cursus hebben gedaan en ook wel iets weten van familierecht (bijvoorbeeld).
Maar de besten zijn het allebei. Het is helemaal niet nodig om twee rondes te doen. En alle afspraken die je ondertussen samen kunt maken zijn van belang, dat scheelt allemaal tijd bij de advocaat of de mediator. Het is niet zo dat je ondertussen zelf niets meer hoeft of kunt doen.

Tsjor

Tips voor vooraf

1. woonsituatie: koophuis of huurhuis? Waarde koophuis minus hypotheek: is er dan overwaarde of staat het huis onder water? De helft voor ieder.
2. voor de tijdelijke situatie (wie blijft in de woning, wie zorgt voor de kinderen, waar komt het geld vandaan) kun je eventueel voorlopige voorzieningen aanvragen.
2. boedelverdeling: degene die weggaat mag het eerste beslissen wat hij/zij meeneemt, spullen van de kinderen uitgezonderd. zijn er daarna nog dingen die verrekend moeten worden? Zet dat dan op papier.
3. Definitieve regeling zorg voor kinderen: hoe oud zijn ze, waar gaan kinderen wonen, wie zorgt wanneer voor wat, omgangsregeling, vakantieregeling (leg niet meer vast dan nodig is, dit is een momentopname, over 3 of 5 jaar is de situatie anders; maak globale afspraken waarin genoeg ruimte is voor kinderen om straks zelf dingen in te vullen).
4. Definitieve regeling voor eventuele alimentatie: er zijn berekeningen voor, de trema-normen. Als er geen bijzonderheden zijn, volg die dan zoveel mogelijk.
Extra: wat tegenwoordig ook moet is een ouderschapsplan opstellen. Doe dat zo globaal mogelijk. Verlies je niet in details.

Tsjor

Voor jezelf

Naast het proces bij de mediator moet je ook voor jezelf beslissingen nemen. Bijvoorbeeld: kun je in de woning blijven, kan je man in de woning blijven, waar vind je andere woonruimte.
Heb je voldoende inkomsten, moet je bezuinigen en zo ja waar kun je bezuinigen etc. Of kun je meer inkomen genereren?
De moeilijkste vraag zal zijn: wat wil jij? Op die vraag kun je niet in zijn geheel nu al antwoord geven, want je weet vooral wat je niet wil, de scheiding. Dus hak die vraag voor jezelf in kleine stukjes: wat wil je binnen nu en 6 maanden, wat wil je over een jaar? Zoek ruimte voor jezelf om later die vraag (wat wil ik) opnieuw in te kunnen vullen.

Tsjor

Gesprekstechnisch

De zorg voor de kinderen is niet alleen jouw zorg. Jij moet voor jezelf zorgen, hij moet voor zichzelf zorgen en jullie moeten beiden voor de kinderen zorgen.
Gesprekstechnisch zou ik je adviseren om niet de positie in te nemen dat jij voor de kinderen moet zorgen. Laat hem eerst met die vraag worstelen: hoe ga jij voor de kinderen zorgen? Wat kun je doen, wat wil je doen etc. Maak duidelijk dat hij daar ook over na moet denken. en als dat even een time-out vraagt, dan is dat de moeite waard. De grootste verandering zal in jouw hoofd zijn: zet jezelf niet op de plek van de kinderen, maar neem de positie in die je hebt: je bent een van de twee ouders, en beiden moeten voor de kinderen zorgen. Om dat duidelijk te maken zou je eerst ruimte moeten geven aan je man: hoe wil hij dat doen. en als het heel erg mager is (af en toe een weekend) dan kun je hem meegeven dat dat natuurlijk niet zorgen voor de kinderen is.
Tegelijkertijd moet je ook de realiteit niet uit het oog verliezen: jullie moeten beiden een nieuwe start maken en daarvoor moet je beiden nu een goede basis leggen en elkaar ook een goede basis gunnen. Ouders die een goede basis hebben kunnen ook goed voor de kinderen zorgen.

Algemeen: een scheiding is niet de afrekening van het verleden, dus zaken als 'schuld' etc. kunnen emotioneel wel belangrijk zijn, maar dat is geen goede basis voor een scheiding.

Tweede algemene opmerking: met een scheiding moet je niet willen regeren over de relaties in de toekomst. Vermijd dus afspraken die gaan over wat er in de toekomst mogelijk zou kunnen gebeuren (nieuwe liefde, ander werk, verhuizen, andere school voor de kinderen etc.) Als je elkaar over en weer het gevoel kunt geven dat je elkaar geen hak wil zetten, dat er geen onderhuidse afrekeningen plaats moeten vinden, dat je beiden binnen de mogelijkheden die er zijn het beste wil voor elkaar en voor de kinderen, dan kun je er ook op vertrouwen dat je in de toekomst veranderingen die er onvermijdelijk zullen komen aankunt.

Tsjor

emotioneel

Ondertussen ga je emotioneel door een roller coaster. Rouw om wat zo plotseling weg valt, je verlies van een maatje, je verlies van een toekomstbeeld, angsten wat dat gaat betekenen voor de kinderen etc.
Ik hoop dat je ook de goede momenten uit het verleden kunt vinden en bewaren en daar blij mee kunt zijn.
En dat je nieuwsgierigheid naar en vertrouwen in je eigen toekomst straks weer kunt opbouwen. Wie weet wat het leven nog voor je in petto hebt. Misschien heb j het mooiste deel al gehad, maar misschien is de rest ook nog de moeite waard. Ik hoop het voor je.

Tsjor

Grote verandering

Het is ook een heel grote verandering. Als er overwaarde is en als hij in het huis blijft wonen, kun je dan zelf een huis kopen of wil je gaan huren?

Tsjor

Niks moet

Ik heb even teruggelezen. Je man wil scheiden dus je gaat naar n mediator. Om de scheiding in gang te zetten. Of toch niet? Je vraagt je af of je man iets kan huren als de scheiding nog niet rond is ,terwijl t huis nog van jullie beide is. De hypotheeklast zal meegenomen worden in de totale woonlast. Houdt je man dan nog voldoende inkomen over? Bij mij was dat niet zo. Toen begon mijn man te dreigen dat hij mij eruit ging zetten. Dan had hij nl. een woning...