Wat is goed voor de kinderen
hallo,
Ik ben 46 en mijn ex vriendin is 38. We hebben een relatie van 4 jaar. We kennen elkaar echter al 30 jaar omdat we vroeger elkaars buren waren. Na een half jaar relatie werd ze onverwacht zwanger ( kan ook gebeuren). Nadat de oudste ( jongetje) 1 jaar was, werd ze weer zwanger ( gepland). Inmiddels zijn ze 1 en 3. , twee jongetjes. In die 4 jaar hebben we vanaf de geboorte van de eerste een aantal malen een crisis gehad ( 2-3 keer) Zij had dan altijd het gevoel dat ik er niet voor haar was. Ondanks dat ik bij alle consulten aan verloskundige/ consultatiebureaus/ prikpostjes/gyneacologen ben meegeweest/ ook beide bevallingen uiteraard. Zij heeft nu nog steeds dat gevoel. Als we er over praten komt er eigenlijk niet meer uit dan wat vage aanwijzingen waar het in zit bij haar. Althans zo komt het bij mij over.
Tijdens al onze crisissen is zij altijd met onze problemen naar haar ouders getrokken. Soms omdat ik haar dan helemaal zat was , maar zij net zo vaak omdat ze rust nodig had. Na een aantal dagen kwam ze dan weer terug ( met kinderen) en eigenlijk ging het dan maar weer door en dacht en hoopte ze dat het dan weer beter zou gaan. Ik heb dat altijd als erg vervelend ervaren dat zij zo naar haar familie toetrok en alles daar besprak. Dit was volgens haar niet het geval. Nu blijkt dat het dus wel is geweest, dat ze alles met hen besprak.
Ik heb zelf voorgesteld ( jaar geleden) om naar een relatietherapeut te gaan. Daar heeft zij nooit het nut van ingezien en heb haar dus ook nooit zover gekregen. Zij heeft zelf voor onze relatie in therapie gezeten omdat er een nogal vreemde verhouding met haar moeder was. Vanaf haar jeugd heeft haar moeder haar als vriendin gezien en ook daaar zelfs huwelijksproblemen mee besproken. Ze is nogal depressief van aard, vind ik zelf.( mijn ex)
Ik heb ook gedacht aan PPD, als je diverse forums leest.
Ondanks dat het afgelopen half jaar redelijk goed ging met de relatie. ( deden meer dingen samen en met de kinderen,taken beter verdeeld, sex e.d.) heeft zij 3 maanden geleden van de een op de andere dag besloten ermee te stoppen. Ze wil zelfs niet eens meer praten / alleen over de kinderen. We zijn de afgelopen 3 maanden wel samen blijven wonen in mijn huis. In deze drie maanden heeft ze mij van s ochtends tot s avonds volledig genegeerd. Krijg te horen dat ze al 3 jaar ongelukkig is/ ik heb haar slecht behandeld/ ze is alleen voor de kinderen bij me gebleven/ ze verwijt me dat de tweede nogal klein is door de stress die ik bij haar heb veroorzaakt ( ze heeft de hele zwangerschap doorgerookt ) Ik heb 3 maanden op de bank geslapen en het leek of ze helemaal frigide werd.
De situatie werd voor mij steeds onhoudbaarder. Ik kan u vertellen dat het verschrikkelijk is als je de hele dag genegeerd wordt. Ik heb uiteindelijk de besissing genomen dat ze weg moest en ga dan maar inderdaad naar je ouders. Of ik daar nou goed aan heb gedaan weet ik nog steeds niet , maar ik vond dat zij altijd met onze problemen naar haar familie is gegaan, dus dan doe je dat nu ook maar als ze het daar altijd voor je oplossen.
Ik vind het ook verschrikkelijk voor de kinderen dat ze er nooit haar best voor heeft gedaan om de relatie op de rit te krijgen. Ze loopt gewoon weg voor de problemen of verwacht dat een ander het oplost.
Als ik haar daar op wijs , krijg ik als antwoord dat ik naar mezelf moet kijken en niet alles bij haar moet neerleggen. Ze geeft me echter van alles de schuld. Dit zegt ze letterlijk. "het ligt niet aan mij, maar allemaal aan jou.
Het probleem wordt zo gecompliceerd , omdat ze steeds naar haar familie gaat. De familie is belangrijker dan de vader van haar kinderen denk ik wel eens.
Nu komt natuurlijk het volgende probleem met de kinderen.
Ze wil zgn alles in goed overleg doen in het belang van de kinderen. Wat er tot nu toe gebeurt, is dat zij van alles voorstelt of al heeft geregeld en als ik een ander idee erover heb , te horen krijg dat ik niet meewerk.
Het begint er ten eerste mee, dat ze wil verhuizen naar haar oude woonplaats. Dan kan er dus al geen sprake meer zijn van een co-ouderschap. Als ik zeg dat het voor iedereen beter is dat ze in dezelfde plaats blijft wonen, zegt ze dat ze hier niets heeft en haar eigen plek weer wil hebben. Ik zie hier al geen belang voor de kinderen.
De kinderen zitten nu 2 dagen op een kinderdagverblijf hier in de buurt. Die wil ze daar weg hebben en op een kdv neerzetten tussen onze woonplaatsen in, waar ze ook werkt. ( op zich wel het beste) Maar ze wil nu de kinderen daar 3 dagen heenbrengen omdat ze ook 3 dagen werkt. Op dit KDV hebben ze alleen plek voor 2 dagen.
Nu heeft ze eigenlijk al het volgende geregeld.
Ma. naar KDV/ Di naar haar ouders/ Wo. naar KDV. Do. naar een gastouder/ en vrijdag naar pappa.
Ik vind dit echt onverantwoord om die twee kleintje op 4 plekken in 5 dagen neer te zetten.
Ik heb ouderlijk gezag, maar wat stelt dit voor als zij dit allemaal doet. Ze wil nergens over praten ( vooral om de relatie op de rit te krijgen, wat volgens mij niet onmogelijk is) Ik denk zelf dat ze aan een depressie PPD lijdt of aan heeft geleden en mee is doorgelopen. Ze reageert soms heel verward , vijandig en ze probeert op een bijna obsessieve manier de kinderen naar zich toe te rekken.
Ze heeft sterk het gevoel dat de kinderen bij haar moeten zijn, omdat het bij haar beter is. Zeker bij die van 3 merk je dat hij dingen oppikt, maar gewoon niet snapt. Hij zit op een leeftijd waaraan je ook merkt, dat hij meer en meer naar pappa trekt. Het lijkt erop of ze dit niet kan hendelen. Bij de jongste van 1 is het lastig. Die wil ik ook graag zien, maar hij is nog erg klein. De oudtste is in principe 3 dagen bij mij/ 3 bij haar/ 3 bij mij/ 5 bij haar. Met de jongste gaat dit niet, maar dan krijg je weer dat de oudste zijn kleine broertje niet ziet.
Ik weet gewoon niet wat ik moet doen. Het liefst zou ik haar naar de huisarts krijgen( ook voorgesteld, dat wou ze dan wel doen, maar een dag later weer niet , alleen misschien om eens een hormoonspiegelmeting te doen. Ik krijg haar niet zo ver. Op dit moment zit zij natuurlijk bij haar familie en wordt daar alleen maar bevestigt in haar besluiten.
Ik wordt ondertussen ook volledig genegeerd door haar familie.
Ik-boodschappen
Het is niet ongebruikelijk dat kinderen op een gegeven moment moeite hebben met alle wisselingen van verzorgers en dan automatisch kiezen voor degene die er het meeste is, in dit geval waarschijnlijk opa en oma.
Dit punt is lastig: 'Ga in de mediation ook naar duidelijk naar voren brengen dat ik me erg ongerust maak over mijn kinderen en wat wordt er allemaal tegen ze verteld.' Je weet niet wat er verteld wordt, je bent er niet bij, en de waarheid kan evengoed zijn dat de kinderen aangeven niet graag mee te gaan naar pappa, omdat ze al zoveel wisselingen ondergaan (dat laatste zullen ze zelf natuurlijk niet kunnen beargumenteren.
Ik denk dat je het bij ik-boodschappen moet houden:
- ik vind het niet prettig dat er zoveel verzorgers zijn;
- ik heb de indruk dat de kinderen er moeite mee hebben om zoveel te moeten wisselen;
- ik vind het niet prettig dat opa en oma de kinderen meer zien dan ikzelf;
- ik mis mijn kinderen;
- ik vind het wisselen op de parkeerplaats niet prettig;
- ik ben niet gelukkig met de nieuwe regeling, met name niet met de week waarin ik de kinderen alleen op donderdag kan komen halen.
- ik wil het graag anders, in elk geval tot ex een andere woning heeft, daarna kunnen we het anders verdelen. En dan toch weer: maandag-donderdag, kinderdagverblijf in jouw buurt, kinderen bij moeder als zij vrij is (op vrijdag en in het weekend), opa en oma buiten beeld, gastouder buiten beeld, kortom: veel meer rust en stabiliteit voor de kinderen.
Heb je overigens al geïnformeerd of er nog plaatsen zijn op het kinderdagverblijf in jouw buurt?
Tsjor
8 uur in 11 dagen
de oudste zegt ook als hij bij mij is dat ie bij mij wil blijven. Ik was laatst bij mijn ouders met ze en zou ze die zelfde dag bij haar afleveren ( in hetzelfde dorp) en dan wil hij ook mee terug naar mij. Hij heeft gewoon veel moeite met wisselingen. Dat opa daar nog even een schepje bovenop doet tijdens een wisseling , kan niet goed zijn en accepteer ik niet. Oma roept opa niet voor niets gelijk tot de orde. Zij ( ex) weet dit nog niet. Ik wil dat met de mediation naar voren brengen omdat ze dan vanuit haarzelf moet reageren en het zou mooi zijn als ze ook beseft dat dit onacceptabel is.
De ik-boodschappen zijn inderdaad allemaal punten waar ik me zorgen om maak. Ik mis mijn kinderen nu echt heel erg. Dit is de eerste week van een nieuwe tijdelijke regeling. Feitelijk zie ik ze in de tussenliggende weekenden 8 uurtjes in 11 dagen. Ik wil het nu wel iets harder en duidelijker gaan stellen allemaal , want dit kan niet. Zij moet maar eens heel erg duidelijk beargumenteren waarom zij vindt dat zij meer recht op ze heeft. Zelfs als deze situatie meer onrust en onduidelijkheid bij de kinderen veroorzaakt. Wat ze totaal niet ziet. Ik kan genoeg opnoemen waarom Ma. tot Do. meer rust geeft voor ze. Maar ik voel dat ze hier nooit in meegaat. Ik hoop ook dat de mediator haar kan laten inzien dat dit voorstel veel positieve kanten heeft. Zij zal het gevoel hebben dat ze minder controle heeft over de kinderen, o.a. omdat ik ze meer naar kdv zal brengen en ophalen.
Ik heb nog niet geinformeerd op KDV hier om de hoek. Het is wel een nieuwe en 3 maanden geleden zaten mijn kinderen met z'n 4 en op een groepje. Er kunnen er 16 in geloof ik. Zal volgende week eens belletje plegen.
Bayle
"De mediator is er om ZAKELIJKE afspraken te laten maken: op welke dagen zijn de kinderen bij wie, wie brengt en wie haalt. Meer niet. Echt niet."
Hiermee schilder jij toch echt een te beperkt beeld van het werk van een mediator. Nee, een mediator is inderdaad geen therapeut maar een mediator is er ook niet alleen maar voor het resultaat zoals jij hier stelt. Een mediator helpt om de communicatie op een goede manier weer op gang te krijgen en bewaakt het overlegproces door aandacht te geven aan de onderliggende emoties en denkwijze van partijen vanuit een neutrale positie om zo meer begrip voor elkaar standpunten te kweken.
Als het om zakelijke afspraken zou gaat zoals jij stelt, kun je beter direct naar de rechter gaan en een uitspraak vragen.
" Wat is mediation?
Mediation is het oplossen van een geschil door de partijen zelf, onder leiding van een onafhankelijke derde. Die onafhankelijke derde is de mediator. Hij of zij is opgeleid om in overleg met jullie, alle zaken te regelen die bij een scheiding komen kijken. De mediator kan voor vrijwel elk geschil een oplossing vinden die voor jou én je partner aanvaardbaar is. Hij helpt je bij het maken van zakelijke afspraken en houdt rekening met de gevoelens van jullie allebei. Bij mediation wordt er over het algemeen afgesproken op neutraal terrein, bijvoorbeeld bij de bemiddelaar.
Voordelen van mediation
Als je bij een scheiding tegenover elkaar in de rechtszaal staat, zal vaak één van jullie winnen en de ander verliezen. De kracht van mediation is dat er geen verliezers zijn. Bij mediation wordt er geprobeerd om geschillen samen op te lossen, zodat er een win-winsituatie ontstaat. Dit is wel zo prettig als jullie na de scheiding nog veel met elkaar te maken krijgen. Vooral als jullie samen kinderen hebben, is het belangrijk dat jullie ook na de scheiding nog samen door één deur kunnen. Bovendien is mediation goedkoper dan langdurige juridische procedures. Je spaart de kosten van een tweede advocaat uit en je wordt het snel en efficiënt eens.
Er bestaan grote verschillen tussen de hulp van een mediator en een advocaat bij jullie scheiding.
Wat is een goede mediator?
Een goede mediator geeft heldere informatie, analyseert jullie wensen en geeft duidelijke begeleiding en ondersteuning bij de te maken afspraken. Hierdoor helpt hij jou en je partner om de scheiding zonder frustraties tot een goed einde te brengen. De bemiddelaar komt met alternatieven als jullie vastlopen. Tegelijkertijd heeft de mediator oog voor dubbele agenda's en de invloed die familie en vrienden op jullie kunnen hebben.
De mediator zorgt er ook voor dat jullie geen zaken afspreken die juridisch gezien niet kunnen. Iedere mediator heeft als doel dat jullie onderling goede afspraken maken, die vertrouwen geven voor de toekomst. Het is wel belangrijk dat jullie ook allebei vertrouwen hebben in jullie mediator. "
Ik sluit me dus aan bij Sancy, Bayle heeft duidelijk een verkeerd beeld van een mediator.
Eén punt
Bayle heeft wel gelijk op één punt: Hans moet niet als doelstelling hebben dat hij zijn ex tot bepaalde inzichten wil brengen (omtrent haar familie). Ik heb niet de indruk dat Hans probeert om het leven van zijn ex te sturen. Als ex de kinderen bij hem laat een aantal dagen en er goede afspraken komen kan zij haar gang gaan, zelfs verhuizen waarheen ze wil. Maar Hans hoopt dat ex tot bepaalde inzichten komt (bijvoorbeeld over haar familie) en dat kun je als partner en als ex-partner niet sturen. Je kunt er alleen je eigen inzichten tegenover zetten. Afspraken maken betekent dan dat je op basis van die twee verschillende inzichten konkrete afspraken maakt.
Bijvoorbeeld: ex hangt aan haar familie. Hans vindt de grote rol van opa en oma in het leven van zijn kinderen niet acceptabel. Hans is vader en wil zelf een grotere rol in het leven van zijn kinderen. Voor dat laatste heeft hij een goede basis in de wet. Blijft over, dat het voor ex een probleem kan zijn in haar relatie tot haar familie. In principe is dat haar probleem. Als het een goede mediator is zal hij/zij dat probleem wel bespreken en kijken wat de mogelijkheden daarin zijn. Maar ex beslist uiteindelijk over haar eigen leven en wat zij daarmee wil. Ze beslist niet in haar eentje over het leven van de kinderen. Op dat punt zal zij moeten leren accepteren dat Hans bestaat en een rol speelt in het leven van zijn kinderen. De uitkomst moet zijn dat er konkrete afspraken gemaakt worden waar beiden zich in kunnen vinden. Niet alle onderliggende problemen hoeven te worden opgelost, maar als onderliggende problemen goede afspraken verhinderen zijn ze wel relevant.
Overigens: oorspronkelijk waren mediators ook heel goede advocaten op het gebied van familierecht. advocaat/mediators. Alleen zijn er inmiddels veel meer mensen die zich mediator mogen noemen en die een andere achtergrond hebben. Met wisselend succes, als ik sommige verhalen hier lees.
Tsjor
"we zijn er weer klaar mee"
Om me een beetje voor te bereiden op de volgende mediation ( vrijdag) had ik vanochtend een mail gestuurd naar het KDV hier om de hoek met de vraag wat de mogelijkheden op korte termijn zijn voor 3 dagen opvang voor 2 jongetjes. Per abuis niet mijn tel nr. erbij gezet.( wel mijn naam uiteraard en vader van. En je raadt het al, vanmiddag belt mijn ex helemaal over de toeren, waar ik mee bezig was omdat KDV had gebeld.
Heeft die muts van het KDV niet mij , maar mijn ex gebeld. Ze was er weer helemaal klaar mee en ze zou het ter sprake brengen in de mediation. Dat moet ze doen, zei ik anders doe ik het zelf. Ik zei , dat ik alleen heb geinformeerd wat de mogelijkheden zijn en dat het ook te maken heeft met het volgende mediationgesprek ingaan. Ik ben alleen naar mogelijkheden aan het kijken. Daar hoort ook een plek op een KDV bij als ik de kinderen van Ma. tot Do. krijg. ( voorstel) Dit heb ik haar alleeaal niet verteld aan de telefoon.
Het is alleen jammer dat ze dit nu weet. Aan de andere kant ben ik wel de dingen aan het uitzoeken en ben dan ook erg benieuwd waar zij mee gaat komen qua voorstellen. Zit volgens mij nog steeds in de waan van verhuizen naar waar zij wil. De opmerking van "ben er weer helemaal klaar mee" geeft me een slecht gevoel dat ze die mediation eigenlijk helemaal niet ziet zitten.
Hoe zit dat eigenlijk nu precies. Mediator vertelde wel, dat alles eigenlijk vrijblijvend is en alles geroepen mag en kan worden. Ook als je de volgende keer weer er op terug komt. Zaken zijn pas rechtsgeldig als er een getekend convenant is. Wat als er uiteindelijk niets getekend wordt en alsnog naar de rechtbank. Alles wat bij de mediator wordt gezegd en niet is vastgelegd mag niet gebruikt worden in een rechtszaak. Wel worden er verslagen gemaakt van elke sessie. Als nu uiteindelijk gaat blijken dat zij de mediation frustreert, kun je daar dan wat mee? Of begint alles opnieuw en evt. onderzoek. Wil je dat? Nou nee niet echt. Ben er niet bang voor , maar wel dat je helemaal geen grip meer hebt.
Een ander punt wat ik me afvraag of het verstandig is om over te hebben bij mediator is: Kan ik ook wat zeggen dat ik me zorgen maak om mijn kinderen, mede gezien door de labiele toestand en beslissingen die mijn ex neemt. Ik vind steeds meer ( kan er niet over op houden) dat ze volstrekt onverantwoordelijk bezig is met wat ze allemaal doet. Heb het dan niet over het heden, maar eigenlijk al vanaf 4 maanden geleden door te zeggen ben er helemaal klaar mee en ik ga weg.
Ze heeft zich met 2 kinderen in een ongelooflijk uitzichtloze situatie gezet en kan geen kant meer op. Hier heeft ze totaal niet over nagedacht 4 maanden geleden. Kan het me althans niet voorstellen. Maar ze sleept inderdaad mijn kinderen mee en wil ze ook niet meer afstaan.
Maar ben wel benieuwd waar ze vrijdag meekomt. Als ik het over andere zaken wil hebben als school, wordt het afgedaan , dat ik moet ophouden over school omdat ze belangrijkere zaken heeft te doen. Ben dus erg benieuwd.
Vind je het gek?
Als je achter haar rug gaat informeren naar een andere crèche dat ze boos is? Dat zou ik maar gewoon accepteren.
(en vooral de komende keer met een realistisch voorstel komen, bijvoorbeeld dat er bij die donderdag een nacht wordt gevoegd, of de nacht ervoor of die erna (bij voorkeur open laten, dan kan ze zelf ook nog invloed uitoefenen).
(en als het je daadwerkelijk ernst is, dat je een groot deel van de week de zorg voor de kinderen wilt, dan zou ik ook ervoor zorgen dat je minder gaat werken dan dat je nu doet, in de huidige situatie lijkt met de verdeling die jullie nu hebben realistischer, even onafhankelijk van woonplaats).
Ja best wel
Ben niet achter haar rug om aan het informeren. Na de eerste mediation hebben we als opdracht meegekregen , na te denken over oplossingen. Ik ben bezig om uit te zoeken ( informeren) wat de mogelijkheden zijn. In de huidige situatie zitten mijn kinderen 110 km in de auto om bij het KDV te komen. 3 x per week. Het kan ook 3 keer 1 km zijn. Niemand weet wanneer zij een eigen woning heeft en dan zou dus tot die tijd zou de situatie voortduren. Het kan in ieder geval een tijdelijke regeling zijn.
Als ik ze heb, gaan ze dezelfde dagen naar het KDV. Ma-Wo en Do. Dinsdag is pappadag en vrijdag heeft zij ze weer. Wat mij betreft mag zij ze zelfs tot Ma.ocht. hebben en haalt zij ze Do weer op bij KDV.
Wat is er onrealistisch aan deze verdeling?
Geeft meer rust, minder verzorgers . Nu moet ik ze op de tussenliggende donderdagen ophalen bij haar ouders en afgeven op een parkeerplaats. Het is niet mijn idee, maar zij wil ze perse terug . "Anders werk ik niet mee"
Juist logisch
Dat je zoekt naar mogelijkheden. Inderdaad wel suf om je telefoonnummer te vergeten. Echter mienmuts van het kdv had ook kunnen terugmailen. Zeer onzorgvuldig van haar zijde. Maar ik vind niet dat er gezegd kan worden dat jij dan minder moet gaan werken. Dat bepaal jij nog altijd zelf. Ik heb in mijn omgeving ook zat moeders die 3,5 dag werken en zitten haar kinderen ook 3,5 dag op het kdv/bso. Wanneer jij denkt dat het voor de kinderen beter is dat ze meer structuur en regelmaat hierdoor krijgen, wie zijn wij dan om er commentaar op te geven. Het zijn ook jouw kinderen en niet alleen die van haar. Ik zie alleen maar emotionele chantage van haar zijde. En ik weet uit ervaring dat rechters vaak (te vaak) naar de mond van de moeder praten. Ik hoop dat mediation jullie wat meer tot compromissen brengt.
Uitzichtloze situatie
Vooral niet zelf aankomen met de volgens jou uitzichtloze situatie van moeder. Je hebt best een aardige onderhandelingspositie doordat je ex deze stap heeft gezet. Verpest het niet door beoordelingen die jou als rancuneus kunnen wegzetten of een wedstrijd op gang brengen wie hier nu de beste ouder is.
Daar is het recht helemaal niet geschikt voor en kan je ook nog in problemen brengen met de kinderbescherming.
Bovendien lijkt het mij helemaal niet zo uitzichtloos. Voorlopig zit je ex met de kinderen gewoon bij haar ouders. En alle verhalen over haar moederbinding ten spijt, dat is allemaal emotionele bijzaak, interpretatie, dat nergens toe leidt. Houdt het zakelijk.
Kdv: belang van de kinderen?!
"Om me een beetje voor te bereiden op de volgende mediation ( vrijdag) had ik vanochtend een mail gestuurd naar het KDV hier om de hoek met de vraag wat de mogelijkheden op korte termijn zijn voor 3 dagen opvang voor 2 jongetjes."
Ik vind het vreemd en fout dat je aanstuurt op weer een wissel van kdv. Met de keuze voor het huidige kdv, waar je ex werkt, heb je zelf ingestemd. Natuurlijk is het menselijk om daar achteraf spijt van te krijgen, maar ik denk dat je "straight" moet blijven en niet opeens van standpunt moet veranderen - dan maar spijt, jammer maar gevolg van eigen keuze. Leer ervan dat je bij volgende keuzes beter nadenkt, meer bedenktijd vraagt, o.i.d.
Veel belangrijker lijkt mij het belang van de kinderen. Een wijziging van kdv is ingrijpend. Ze zijn al een keer geswitched - en dan zouden ze nu nog een keer moeten veranderen?! Terwijl de oudste al weer bijna naar school gaat?! Het is in het belang van de kinderen om een band op te bouwen met hun opvang (leidsters, locatie, mede-kinderen, omgeving en sfeer) en continuïteit te ervaren. De switch is al eens gemaakt, doe het niet nog een keer (de situatie bij de ouders is ook al onrustig, dat komt er nog bij!). Geef ze nu de tijd om te blijven waar ze zijn. Tenzij het huidige kdv heel slecht is, maar daar lees ik niets over.
Het argument dat ze weer "terug" zouden gaan naar hun oude kdv vind ik niet van toepassing. Waarschijnlijk komen ze daar in een andere groep, op andere dagen, met andere leidsters - als ze er al terecht zouden kunnen? En het is al weer een tijd geleden dat ze er zaten. Ik denk dat het voor de kinderen als effect heeft: nog meer onrust, nog minder continuïteit, nog meer verandering, minder mogelijkheid tot binding en vertrouwdheid.
Heel vreemd vind ik het dat je niets schrijft over de kwaliteit van de verschillende kdv-en (en van de school) en hoe het met de kinderen gaat op het kdv. Dat is namelijk voor mij een heel zwaar wegend argument. Het komt op mij over dat het niet gaat om het belang van de kinderen maar om het belang van papa.
Samen-ouder
Je hebt overtuigend aangetoond dat moeder indertijd niet in het belang van de kinderen heeft gehandeld, maar uitsluitend in eigen belang.
Uit het eerste bericht van Hans: 'Ze zitten u 2 dagen op het KDV hier om de hoek. Zij heeft nu eigenhandig geregeld dat ze verplaatst worden naar een KDV waar ze ook werkt, maar daar geen plaats is voor alle dagen en dus de kinderen ook nog naar een gastouder brengt.' Vervolgens heeft ze ook nog eigenhandig een gastouder gezocht, zodat er in totaal vier verzorgers waren.
Ik kan me voorstellen dat iemand er aanvankelijk van uit gaat dat moeder wel zal handelen in het belang van de kinderen. Maar als dan gaandeweg duidelijk wordt dat dat niet zo is, dan is de vraag wanneer je dat proces moet stoppen. Ik zou zeggen: zo snel mogelijk. Meewerken is prima als het resulteert in een goede situatie. Meewerken aan een slechte situatie die alsmaar slechter wordt moet je gewoonweg niet doen als je een verantwoordelijke ouder bent.
In het mediationtraject is een afspraak gemaakt: onderzoek alternatieve mogelijkheden. Samen-ouder: 'Ik vind het vreemd en fout dat je aanstuurt op weer een wissel van kdv.' Ik vind het niet vreemd dat de realiteitswaarde van die alternatieve mogelijkheden wordt onderzocht. Ik vind het zelfs een vorm van je verantwoordelijk gedragen: eerst kijken of het kan en wat de gevolgen zijn, daarna pas handelen. Dat is een ouder waardig. De reactie van de moeder 'Ik ben er weer helemaal klaar mee.' laat zien dat moeder eigenlijk geen realistische inschatting heeft van de situatie en het proces waar ze in zit, de afspraken die gemaakt worden en wat dat betekent. Ik vind dat meer dan zorgelijk.
Tsjor
Uitkijken voor
je moet uitkijken dat je voor een ander gaat denken en.of dingen invullen.
ik zie je de laatste tijd schrijven over je zorgen. en je neemt stappen door te informeren naar kdv in de buurt.
tja je moet ermee rekening houden dat je misschien in haar ogen (mss wel door haar omgeving ingegeven of extra benadrukt) alles fout doet en alleen naar jezelf kijkt en geen rekening houdt met haar en vooral en al zeker niet met de kinderen.
daarom is het belangrijk dat je niet gaat "strijden" tegen haar. of haar wil proberen te beinvloeden, ook al zou het uit goede zin zijn.
ik denk dat je alles nog zakelijker moet bekijken. ik lees tussen de regels door frustratie/ergernis bij beide zijden. proberen dat bij jezelf te houden. kijken naar kinderen.
wordt ook aangegeven dat veelal naar moeder wordt gekeken. nou ik weet uit ervaring dat mannen momenteel ook rechten hebben. en dat vooral een tegenwerking van co-ouderschap door een van de ouders wordt gezien als negatief.
dus als jij op papier alternatieven blijft bieden, vooral op papier!!!!!!! jij sterker komt te staan.
nogmaals houd een dagboek bij.
laat vooral alles vastleggen.
ik vraag mij wel af of mediation momenteel voor jullie geschikt is.
je geeft zelf de belemmeringen van mediation eigenlijk al aan.
daarbij zou ik toch bij je advocaat informeren hoe je tov woning, kdv, enz dingen juridisch en dus vastgelegd kunt aangeven, zodat het vastligt.
Gastouder
Wat ik mij afvraag: moeten voor een gastouder niet beide ouders toestemming geven? Hans, heb jij daar toestemming voor gegeven? Zo nee, dan kunnen je kinderen toch helemaal niet naar die gastouder?
Nogmaals, ik denk dat de beste optie is dat Hans voorstelt zelf de kinderen op te vangen op die ene gastouderdag per twee weken (heeft een ouder niet voorrang op een gastouder?) en de kinderen op het huidige kdv te laten. Dat lijkt mij vooral in het belang van de kinderen.
Samen-ouder
"Wat ik mij afvraag: moeten voor een gastouder niet beide ouders toestemming geven?"
Volgens mij niet hoor, ik heb tenminste nog nooit ergens de toestemming van mijn man hoeven te overleggen. Zelfs niet bij het inschrijven op de basisschool, geloof ik.
Of bedoel je dat ex de kinderen niet naar de gastouder had mogen brengen als ze had kunnen voorzien dat Hans daar moeite mee zou kunnen hebben?
Anoniem
Dat begrijp ik even niet. Enerzijds geef je aan: 'je meot uitkijken dat je niet gaat strijden tegen haar' en anderzijds geef je het advies om alvast eens bij een eigen advocaat iets te gaan vastleggen. Dat laatste is toch strijd?
Ik begrijp ook niet je overweging of mediation wel of niet geschikt is. Als het een goede mediator is, dan kan hij/zij omgaan met conflictsituaties. Tot nu toe is er één bijeenkomst geweest. Alles wat daar tussenin gebeurd is, daar weet de mediator in principe nog niets van. Mocht blijken dat mediation niet werkt, dan zou dat bij de mediator moeten blijken. Als je nu al zelf op zoek gaat naar een advocaat en daar op voorhand al dingen vast gaat leggen, dan lijkt het alsof je het proces van mediation niet serieus neemt.
Tsjor
Samen-ouder
Ook dat kan een goede optie zijn. Voorlopig, want het probleem komt weer terug als de oudste naar school gaat.
Ik hoop dat er snel een woning gevonden wordt in de plaats waar Hans woont.
Tsjor
Tsjor
niet strijden:
als je bij advocaat gaat informeren naar het juridische is dat naar mijn mening niet hetzelfde als strijden. een advocaat staat niet synoniem voor strijd.
Je goed laten informeren naast dat je bij mediator samen bent is toch niets mis mee?
En hij geeft aan dat hij bang is dat belangrijke dingen niet worden vastgelegd. nou dan kan hij daarvoor informeren bij advocaat hoe dat evt wel kan.
Ik weet uit ervaring dat het vastleggen van voorstellen, kleine afspraken, enz heeeeeeeeeeeeelllllll belangrijk kan zijn!
En daarbij heeft Hans toch al een advocaat? Hij kan toch gewoon bij zijn eigen advocaat informeren, dat heeft naar mijn mening ook niets met proces of het ondermijnen daarvan van mediation te maken.
Zoals ik zijn verhalen lees raakt hij gefrustreerd, onzeker en nemen zijn zorgen toe. Hij wil meer duidelijkheid van hoe het eea werkt. En ook als mediation niet werkt. Informeren staat vrij.
Maakt hem denk ik ook wel sterker.
Doordat zijn zorgen toenemen lijkt het erop dat hij zijn ex ook meer en meer wil overtuigen van dat het niet goed gaat. daarin zou een strijd naar voren kunnen komen. zij wil geen inmenging en hij wil zich wel mengen.
Nogmaals goed laten informeren bij advocaat, naast proces mediation kan geen kwaad naar mijn mening. Dan ga je echt geen strijd aan. maar zoek je naar duidelijkheid.
Vergelijking
Als je dan puur naar de kinderen gaat kijken, vergelijk dan de volgende 2 situaties.
Bestaande situatie: Kinderen Ma. KDV 100 km in de auto
Di. bij opa en oma. ( ook moeder heeft dan vrij) Wo. KDV ( 100 km in de auto) Do. Gastouder. 50 km in de auto. Ik haal ze op bij gastouder. Zijn bij mij tot Zo. 15.00 uur. De tussenliggende week. Zijn ze bij haar. Dus weer Ma. KDV. 100 km in de auto. Di. opa en oma. ( met moeder) Wo. KDV. 100 km in de auto. Do. Pappa haalt ze op bij opa en oma. Moet ze om 18.00 uur afleveren op parkeerplaats, waar wissel weer plaatsvind. Gaan ze weer terug naar opa en oma. Daarna weer opnieuw de cyclus. Ik zie ze in de tussenliggende weekenden ( dat is 11 dagen) 8 uurtjes. Dat ik ze erg weinig zie, is zwaar voor mij, maar wat denk je hoe het voor de kinderen is.
Nu nieuwe voorstel. Kinderen bij mij van Ma. tot Do.
Zij kan ze als ze dat wil ma. naar kdv brengen ( hier om de hoek ( voor haar is dat iets verder rijden en dan moet ze weer terug naar haar werk) Kinderen blijven dan op 1 plek van Ma. tot Do. slapen bij mij. KDV is een kwartier rijden ( heen en terug) Ik kan ze om 16.30 uur ophalen ( ipv 18.15 uur) Gastouder is weg. ( er is plek op KDV om de hoek vanaf 15 maart. Zij haalt ze Do. weer op bij mij ( evt. eten ze nog hier) Dit elke week.
Je kan lullen als Brugman, maar ik zie niet wat aan deze regeling ongunstig is voor de kinderen tov. bestaande regeling.Je kan blijven zeggen dat ik naar de kinderen moet kijken, maar geef mij dan maar eens aan wat in dit voorstel mis is.
Waarom wil ze dit toch tegenhouden. Ik heb wel vermoeden, maar vul maar in.
Ze blijft gewoon vasthouden aan haar voorstel van inmiddels 5 maanden geleden. Zoal;s Tsjor ook zegt, ze heeft helemaal geen realistisch beeld in welk proces ze is beland. Dat er naar alternatieven gezocht moet worden /oplossingen. Zij zal dan moeten opschuiven en niet alleen maar blijven vasthouden aan wat ze zelf wil.
Of ik het nu wil of niet, ik maak me er enorm druk om en lijkt erop of ik een maagzweer aan het oplopen ben. Ga geen medelijden vragen oid. maar wordt lichamelijk doodmoe.
liteit van de KDV is moeilijk oordelen. Oude KDV was goed. De nieuwe waar ze nu zitten kan ik eigenlijk niets meer zeggen omdat ik ze in deze regeling daar nooit heenbreng of ophaal. Over de school hier in de buurt, kan ik zeggen dat de school goed bekend staat. ( ervaringen van kennissen/buren.
Nog een ander detail. Ze heeft me deze week van haar HYVES gegooid. Niet dat ik daar nou zo wakker van lig, maar het geeft voor mij alleen maar haar denkwijze aan. Ik vind het aandoenlijk, handelen als een 20 jarige.
Valse voorstelling van zaken
Hans, je geeft een valse voorstelling van zaken.
Het huidige kdv is in B. Jij woont in A en het oude kdv is ook in A. B ligt tegen A aan, dus de afstand tussen jouw huis en huidige kdv is niet zo heel groot. Vast niet om de hoek, maar geen 100 km.
Ex woont bij haar ouders. Dat is 50 km van A, en dus ook ver weg van B. Ex werkt in B dus de kinderen reizen met haar mee.
Ex woont bij haar ouders in. Op de mamadagen gaan de kinderen dus niet "naar opa en oma" maar verblijven in de huidige woning van ex.
Het reizen wordt minder als de kinderen vanuit jouw woning naar het kdv worden gebracht. Dat staat los van de keuze voor het kdv.
Hoe vinden de kinderen het reizen? Ik vind het merkwaardig dat het steeds over "het belang van de kinderen" zou gaan maar dat we hier geen enkele observatie lezen over hoe het de kinderen vergaat.
Als het reizen geen probleem is voor de kinderen, dan denk ik dat weer een wissel van kdv een veel nadeliger impact heeft dan het reizen. En een wisseling van kdv zal niet veel verschil maken als je ex de kinderen blijft halen/brengen.
Het reizen is afhankelijk van de woonplaats van je ex en zal in ieder geval veranderen als zij andere woonruimte heeft.
En nogmaals: richt je allereerst op dat jij beide donderdagen de kinderen krijgt, met een nacht ervoor of erna, dan is die gastouder niet meer nodig. Heb je nou wel of niet toestemming voor die gastouder gegeven?
8 uurtjes in 11 dagen klinkt zielig maar is een verdraaide voorstelling van zaken. In de huidige situatie heb je je kinderen ongeveer 110 uur in 14 dagen bij je. Natuurlijk is het logisch dat je het jammer vindt dat je je kinderen minder ziet. Maar "8 uurtjes in 11 dagen" komt omdat de dagen heel ongelijkmatig zijn verdeeld. Je zou een regelmatiger ritme kunnen voorstellen dat aansluit bij het huidige. Bijv. iedere week van do tot za, of wo tot vr.
Indekken
hans: je voorstel zoals hierboven klinkt redelijk in mijn ogen.
Nog even terugkomen op mijn eerste posting. nav reactie van tsjor. Ik wil toch het volgende nadeel van mediation aangeven:
Een nadeel van mediation is dat, als het mislukt en u alsnog naar de rechter wilt, u min of meer opnieuw moet beginnen.
Bij de rechter kunt u namelijk niet teruggrijpen op wat tijdens de mediation besproken is. Dat blijft strikt vertrouwelijk. Een rechter zal er ook geen rekening mee houden als u tóch de vertrouwelijkheid schendt. Die vertrouwelijkheid is logisch, omdat je anders tijdens de mediation niet meer vrijuit kunt onderhandelen.
Dit is een reden waarom ik aangeef om naast het proces van mediation te informeren bij de advocaat. je kan processen naast elkaar laten lopen, zonder dat je gelijk rechtszaak hoeft te beginnen, maar hoe langer het duurt, des te minder kans op slagen en daarbij blijft de situatie dan ook langer niet zoals wenselijk is.
Hoezo samen ouder.
samen ouder:Het huidige kdv is in B. Jij woont in A en het oude kdv is ook in A. B ligt tegen A aan, dus de afstand tussen jouw huis en huidige kdv is niet zo heel groot. Vast niet om de hoek, maar geen 100 km.
Is geen 100 km naar B. Sterker nog , misschien 6 km. Alleen het is aan de andere kant van de stad, waardoor ik altijd in de spits dwars door centrum moet en een brug over die om deze tijden helemaal vast staat. Ik ben laatst 1,5 uur bezig geweesst om heen en terug te komen.
Hoe de kinderen het reizen vinden, dat weet helemaal niemand. de oudste vind het niet prettig om lang in de auto te zitten, zeker als hij moe wordt.
het lijkt me voor de kinderen erg verwarrend zoals de huidige situatie is.
En het voorstel wat je als laatste geeft. b.v. van do. tot za. Die regeling hadden we tot vorige week. Daar wou zij juist weer vanaf. Waarom: Omdat de kinderen nog zo klein zijn. Ik begrijp het argument niet, maar dat zal dan wel aan mij liggen.
8 uurtjes in 11 dagen, is toch geen verdraaiing , maar de feitelijke situatie. Dat de regeling nu zo is, komt niet van mij, maar van ex. Ben daar in mee gegaan, om de mediation in te gaan. Dit moet worden uitgebreid. Dit was een voorwaarde in het 4 gesprek met de advocaten.Dit komt inderdaad omdat de dagen zo ongelijkmatig zijn verdeeld. Daar wil ik nu juist vanaf. Toestemming voor de gastouder heb ik al 2 maanden geleden gegeven. Dit zou tijdelijk zijn totdat er een dag vrij zou komen op KDV in B.
Nu is het ook zo dat er 3 dagen vrij komen op KDV in A.
Inderdaad weer een wisseling, ben ik het mee eens, maar de huidige voortdurende situatie geeft volgens mij veel meer onrust. Niemand weet wanneer ex eigen woning krijgt en waar. Ze geeft nog steeds niet aan waar ze van plan is te gaan wonen. Alsof ze daar ook enige invloed op heeft is weer een ander verhaal.
Hans
Waarom heb jij ingestemd met die nieuwe regeling? Het is natuurlijk heel raar dat ex de voorkeur geeft aan een gastouder boven de vader van haar kinderen. Maar ik vind het ook vreemd dat jij hiermee akkoord bent gegaan, terwijl je hier steeds schrijft dat je dat allemaal niet wilt.
En is het een optie om de kinderen op de fiets van en naar het kdv te halen/brengen? Dat scheelt je zo een uur reistijd!
Weer een wisseling van kdv is niet handig, maar op de lange termijn is er wel wat voor te zeggen. Het is toch de bedoeling dat de kinderen in A naar school gaan, dus kan hun leven toch het best op deze plaats ingericht worden.
Bovendien las ik dat je bang was dat ex in C zou gaan willen werken ivm urgentie/economische binding. In dat geval zouden de kinderen ook weer van kdv moeten veranderen. En dat is voor niemand leuk.
6 km, fiets
Inderdaad lijkt een fiets mij een goed idee voor 6 km met files.
Onze zoon zit op een kdv dat volgens de fietsrouteplanner 5 km van mijn werk af is en 3,5 km van ons huis. Ik haal hem altijd met de (bak)fiets, weer of geen weer; zijn vader brengt hem met de auto onderweg naar het werk. Wij hebben dit kdv gekozen omdat er destijds bij de goede kdv-en in onze buurt geen plaats was en we al heel blij waren dat we in dit nieuwe filiaal van een stichting met goede kdv-en een plaats konden krijgen.
Na anderhalf jaar, toen hij 2 was, konden we een plek in de buurt van ons huis krijgen. We hebben dat serieus overwogen maar besloten om niet te wisselen van kdv. Het ging namelijk goed op het eerste kdv, na een zeer moeilijke wenperiode. We waren tevreden over dat kdv. "In het belang van het kind" hebben we besloten om de afstand maar op de koop toe te nemen, met in gedachte "never change a winning team". Een niet-noodzakelijke wisseling van kdv wilden we ons kind niet aandoen, nu het net zo goed ging. Hechting is namelijk een van de belangrijkste factoren voor kleine kinderen. Ik hoef waarschijnlijk niet uit te leggen dat met harde regen, wind en sneeuw, als ik het druk heb en weinig tijd en moe ben, dat ik dan wel eens baal van die fietsafstand (andere kdv was echt heel vlak bij). Maar ik sta achter onze beslissing.
En het is goed voor mijn conditie en het gaat steeds sneller, de afstand is steeds "kleiner" geworden. Zoontje en ik hebben het heel gezellig onderweg, maar hij geeft soms wel duidelijk te kennen dat hij de auto leuker vindt. Bakfiets is voor zoon trouwens veel comfortabeler dan voor mij, omdat hij onder een tent zit. Incl. overdracht, aankleden, spelen, kletsen etc. kost het halen en terugfietsen (gaat niet zo snel) mij een kleine anderhalf uur.
Zijn vader rijdt trouwens bewust "om de files heen". Hij gaat laat naar zijn werk, na de files, maar komt dan ook laat thuis (na de files). Gegeven de omstandigheden vinden wij dit de beste/prettigste oplossing. Wij eten dus ook laat. Kind gaat relatief laat naar bed maar staat ook betrekkelijk laat op. En hij maakt het prima.
Herstel: 1 uur
"Incl. overdracht, aankleden, spelen, kletsen etc. kost het halen en terugfietsen (gaat niet zo snel) mij een kleine anderhalf uur."
Foutje, het is: een uur.
Wat een mazzel
vandaag de 2 sessie mediation gehad en een behoorlijke kater. Ex wil hoe dan ook terug naar oude woonplaats. Ze is er van overtuigd dat ze een urgentieverklaring krijgt. Hiermee krijgt de hele mediation een heel andere wending. Doel van mediation is toch om dichter naar elkaar te groeien. Zij is er ook stellig van overtuigd dat de kinderen daar naar school gaan. Ze is er ook van overtuigd dat het juist wel in het belang van de kinderen is , omdat zij hier ongelukkig is en daar gelukkig gaat worden. Dan kan ik 355252 dagen praten , maar dan wordt het co ouderschap al een wassen neus.
mediator heeft haar ook niet echt meer overtuigd dat het zeker een impact heeft op de omgang.
Ik leg me erbij neer. Moet nu gaan nadenken over verdere uitbreiding van omgang. Heb als eerste grote bezwaar aangegeven van de huidige regeling, dat ik ze nu nooit haal/breng van KDV. 2 de parkeerplaats.
Als voorstel gedaan voor die parkeerplaatsdag ( tussenliggende donderdag) ze wo.op te halen kdv. en dat zij ze do.av. bij mij haalt na het eten. Daarnaast de kinderen niet tot zo.15.00 uur te hebben , maar tot Ma.ocht. Kan ik ze wegbrengen.
Die stappen waren veel te groot. Het enig wat ze me geeft ( want zo zie ik het nu) is zo. tot 17.00 uur, maar dan moet ik ze terugbrengen. De tussenliggende do. wou ik ze wo. ophalen kdv. eten bij mij en zij haalt ze om 18.00 uur op.
Het eten wil ze wel, maar niet wo. ophalen kdv.
Moet nu gaan nadenken waar ik uitbreidingen wil. Alles moet met erg kleine stapjes.
tegeleijkertijd besef ik me dat het weer allemaal anders moet als oudste dus naar school gaat.
Vandaag had ik een gevoel om de bijl erbij neer te gooien. Vrouwen hebben de macht, de regie. Ik heb me aan te passen en zeker niet teveel te willen. Om haar te zeggen, weet je wat, voedt ze lekker alleen op , en leg het maar uit over 10 jaar. Dan zie ik ze misschien wel eens. Maar doe vooral wat jij het beste vindt.
Maar als ik mijn kleine jongetjes dan zie, dan weet ik ook"dat nooit"
Wordt hier echt wanhopig van.
Op de fiets KDV. Ik ben niet zo van de fiets eigenlijk. Heb er niet eens een. Maar zou misschien wat kunnen zijn.
Maar vandaag een gevoel van "wat heb ik eigenlijk nog te willen." Dan wordt er ook nog gezegd dat ik eigenlijk best mazzel heb , want een rechter wijst bijna altijd nog minder toe. Hieperdepiephoera
Tja
"Ik leg me erbij neer."
Hans, wat we zien is dat jij een enorm sterke uitgangspositie hebt maar die niet weet te verzilveren. Je hebt een goed huis, een eigen inkomen, twee auto's, de kinderen staan bij jou ingeschreven, je wil co-ouderschap en dat is tegenwoordig de norm.
Je geeft toestemming voor een kdv en een gastouder waar je later weer vanaf wilt.
Je maakt geen goed onderscheid tussen hoofd- en bijzaken.
Je "legt je je erbij neer" dat ex in een plaats wil wonen waar ze weinig kans op woonruimte heeft.
Tja. Zo gebeurt er bij voorbaat al niet wat je wil.
"Vrouwen hebben de macht, de regie. Ik heb me aan te passen en zeker niet teveel te willen."
Dat zit echt alleen maar in je eigen hoofd.
Wat zei de mediator over haar wens om in C te gaan wonen? En waarop is de overtuiging gebaseerd dat ze daar een urgentieverklaring krijgt?
Voor jou is niet zo belangrijk wat ex wil maar meer wat er voor afspraken gemaakt worden bij mediation of rechter. Maar je lijkt meer te focussen op "wat ex wil". Tja ze wil naar C, dat is al bekend. Maar hoezo krijgt de mediation daardoor een andere wending?
Ik sluit me aan
Bij samen-ouder. Ik begrijp eerlijk gezegd ook niet zo goed dat je het opgeeft, omdat niemand haar ervan overtuigd krijgt dat verhuizing impact heeft op de mogelijkheden voor co-ouderschap en dat ze geen urgentieverklaring krijgt.
Waarschijnlijk heeft de mediator geprobeerd in hoeverre er aan de andere kant nog wat bewegingsruimte ligt. En die bewegingsruimte biedt je ruimschoots, je gaat eigenlijk al meteen met de pootjes omhoog liggen, terwijl dat in deze fase helemaal nog niet hoeft.
Als je bang bent dat je als onvoldoende meewerkend wordt gezien zou je je even kunnen realiseren wat je zelf allemaal niet doet: je bepaalt niet in je eentje dat de kinderen vanaf nu bij jou blijven en dat er een omgangsregeling met moeder moet komen. Je maakt er geen gebruik van dat de kinderen officieel nog op jouw adres staan ingeschreven. Je gaat aan je ex geen toestemming vragen om ze over te schrijven naar het oude kinderdagverblijf (zou voor haar ook 6 km. fietsen zijn). Enz. enz.
'Wat zij wil' is slechts relevant voor zover zij daartoe de ruimte krijgt en die ruimte kun je op een eerlijke en oprechte manier beperken door zelf aan te geven wat jij wil. Dat is dan een conflict op dit moment, maar dat is gewoon zo.
Ik weet niet of je het al hebt gedaan, maar anders zou je toch eens een voorstel van jou kant goed op papier moeten zetten, eventueel daarin wat gradaties kunnen aangeven, bijvoorbeeld: wat voor oplossing zie je in de periode tot zij een ander huis heeft; stel dat zij in haar oude buurt gaat wonen wat voor oplossing zie je dan (kan het zwaartepunt van de zorg ook bij jou liggen en krijgt zij een omgangsregeling), stel dat zij in jouw buurt komt te wonen, wat dan (kun je een evenwichtige vorm van co-ouderschap hebben. Als je het nog niet gedaan hebt, zet het dan eens goed op papier, eventueel inderdaad met hulp van iemand anders (uit je omgeving of een advocaat), iemand met wat afstand. Stuur dat papier naar de mediator en naar je ex onder het motto: ik heb er nog eens goed over nagedacht, maar ik denk echt dat dit de beste oplossing is (zonder argumenten, die zijn al uitgewisseld denk ik).
Laat de eventuele andere regelingen met opbouw van dagen etc. even zitten, dat is wisselgeld dat je altijd nog in kunt zetten. Je kunt hooguit toevoegen dat dit in jouw ogen de beste oplossing is voor de kinderen.
Wat mij zorgen baart is dit zinnetje: 'Ze is er ook van overtuigd dat het juist wel in het belang van de kinderen is , omdat zij hier ongelukkig is en daar gelukkig gaat worden.' Het zijn twee verschillende dingen: haar geluk is één ding, daar moet ze in principe zelf voor zorgen en zelf keuzes voor maken. Als ze denkt dat ze dat kan bereiken door terug te verhuizen naar haar oude woonplaats, dan kan dat. Maar de zorg voor de kinderen is echt een ander punt. Dat schept andere vragen en andere afwegingen. Jouw geluk voorop[ stellen en de kinderen daarin meeslepen vind ik gewoon geen gezonde basis. Het brengt eerder het risico met zich mee, dat dezelfde beklemmende ouder-kindrelatie waarin zij zelf opgegroeid is (en nog zit) zich gaat herhalen. Kinderen zijn er niet voor jouw geluk. Jij bent zelf verantwoorde3lijkj voor je eigen geluk. En als je kinderen hebt ben je verantwoordelijk voor de kinderen. Dat laatste gaat ook nog eens vóór het eerste.
Ik denk dat je in je hoofd het zinnetje moet bewaren: we zitten hier niet voor jouw geluk, maar voor de kinderen.
De kleine-stapjes-opbouw waar nu voor gekozen wordt biedt jou mogelijkheden om wat meer 'zorguren' te krijgen (want zo ervaar je het en zo ligt het ook, tenzij je die uren pakt en niet afwacht of je ze krijgt). Ik snap nog steeds niet goed waarom je de gastouderdag niet eruit haalt en naar jezelf toetrekt. Die kleine-stapjes-opbouw is eigenlijk op een verkeerde grond gebaseerd, omdat het dan gaat om 'vertrouwen opbouwen bij elkaar'. Maar het grotere principiëlere en veel ernstigere probleem dat eronder zit komt daarmee niet naar boven en dat is dat zij de kinderen ondergeschikt maakt aan of meesleept in haar eigen emotionele situatie.
Als je er via mediation niet uitkomt (waqt ik niet hoop, maar het zou kunnen) dan wordt het toch voorgelegd aan de rechter. Als je nu al op papier een goed, redelijk voorstel hebt, waarin de situatie voor de kinderen zo goed mogelijk geregeld is voor de komende overzichtelijke periode, waarin zij een relevante rol blijft spelen in het leven van de kinderen en jij een relevant deel van de zorg op je neemt, dan zal dat voorstel ook bij de rechter komen te liggen en dan is het afwachten wat er beslist wordt. Het is tegenwoordig echt geen automatisme meer dat rechters de kinderen aan de moeder toevertrouwen omdat het de moeder is.
Het zou natuurlijk allemaal nog mooier zijn als je een woonruimte hebt gevonden.
Ik hoop dat je vandaag weer op je pootjes kunt staan. Zal wel moeten, want er is nog veel te doen.
Tsjor
Bayle
Je zegt: 'wat kun jij inbrengen om te zorgen dat je ex de kinderen liever bij jou laat zijn dan op een KDV/parkeerplaats/gastouder/noem maar op.' Dat legt het primaat bij ex neer, zij moet het 'liever' doen. En Hans moet haar daar dan maar van overtuigen. Ik denk dt het geen goede uitgangspositie is.
Er is al eens gewezen op de ontwikkelingen in de jurisprudentie. Die ontwikkelingen wijzen in de richting van een voorkeur voor een zo stabiel mogelijke situatie voor de kinderen, ongeacht of vader dan wel moeder de verzorgende ouder wordt (vrouwe justitia is weer blind geworden) en voorkeur voor een situatie waarin het kind kontakt houdt met beide ouders. Bij dat laatste is het besef doorgedrongen dat de twee-wekelijke weekendregeling een minimale vorm van kontakt is, maar vaders die een wezenlijke bijdrage willen leveren aan de zorg hebben beter gehoor gekregen.
Er zijn al voorbeelden aangehaald, waarbij moeder wilde verhuizen en de kinderen vervolgens aan vader werden toegewezen, omdat de omgangsregeling anders niet meer mogelijk was. De kaarten liggen echt anders en het is te hopen dat ex dat op tijd beseft.
Tsjor
Tsjor
wat jij in je eerste posting van vandaag schrijft, schrijf ik dus al een tijdje! daarom gaf ik aan zet alles goed op papier. denk beste in samenwerking met advocaat, omdat alles juridisch ingedekt moet worden. en op papier de voorstellen doen, zodat alles vastligt.
En de laatste jaren met name is het echt wel zo dat vaders meer rechten hebben en bv moeders niet zomaar kunnen gaan verhuizen zonder toestemming van de andere ouder.
jij hebt daar zeker rechten in Hans.
als je nu het bijltje erbij neer zal gooien hebben in ieder geval je kinderen verloren!!!
1. een moeder mag niet zonder toestemming van de vader verhuizen. ze zou vervangende toestemming kunnen vragen aan de rechter, maar dan moet zij goede redenen hiervoor hebben. dat zij een co-ouderschap in de weg staat, zal toch haar wel aangemeten worden. en een reden dat zij dan gelukkiger kan worden, zal de rechter wegwuiven, omdat het niet om de moeder maar om de kinderen gaat. en zij hebben het recht om hun vader te zien. wat al werd aangegeven: er zijn kinderen toegewezen aan vaders, omdat moeders toch gingen zonder toestemming.
2.ik denk dat je je perspectief uit het oog verliest.
jij bent volgens mij te veel bezig met wat zij aangeeft en zij wil en laat je uit het veld slaan (bijltje bij neergooien). Jullie kinderen moeten je perspectief zijn. als jij blijft kijken naar het belang van de twee kleintjes en zij blijft kijken naar wat zij zelf graag wil, zal jij sterker staan!
3. geloof in jezelf. zet alles goed op papier. neem initiatieven. door zakelijk en concreet te zijn.
Zij vindt goed om naar c te gaan voor zichzelf en de kinderen. jij vindt van niet. dus geef dat op papier aan. blijf kijken naar belang en perspectief van de kinderen.
Ik vind het in het belang van de kinderen dat zij van ... t/m ... bij mij verblijven. Ik kan ze rust en regelmaat bieden. En dan ..... enz enz.
4. je hebt in verleden en nu ook tips gekregen oa van mij voor inschakelen/informeren bij advocaat. heb je dat al gedaan? ik vind het er een beetje op lijken dat je veel roept, maar verder laat zijn.
Misschien heb ik het verkeerd, maar zo komt het wel over.
5. mediation is nader tot elkaar komen, maar zoals ik je posting lees is ex alleen bezig met kijken naar zichzelf. en jij laat je uit het veld slaan. je kan haar niet veranderen, dingen laten inzien. daarvoor staat ze niet open. het kost jou energie. je moet echt proberen zakelijker te kijken. en goed informeren naar je rechten!!
en niet zielig aangeven van dat moeders meer rechten hebben. ik weet uit ervaring dat mijn exman ook heel veel rechten heeft. hij heeft de kinderen mishandelt en toch moet ik ze keer op keer naar hem toe laten gaan, omdat ik anders opgepakt zal worden. zelfs nadat raad van kinderbescherming onderzoek heeft gedaan. alcohol in het spel is, drugs, enz.
toch mag hij mij verbieden om te gaan verhuizen. moet ik blijven zitten waar ik zit, of wederom een rechtszaak aangaan.
pak jezelf bijeen! het kost energie, maar je weet uiteindelijk wel waarvoor je het doet! geen zieligheid meer, van over 10 jaar enz! dat is pas erg!!!!!!!!!!
succes met alles in ieder geval!