Wat zou ik hier nog aan kunnen doen?
Ik krijg nu ineens een paar maanden geleden een schuld in mijn schoenen geschoven waar mijn ex en ik beide verantwoordelijk voor zijn. Wij hadden hier dus ook een afspraak voor dat wij beide de helft er van zouden betalen. Ik heb het betaald en zij is de schuldsanering in gegaan en heeft een schuldvrij verklaring.
Ik kan hier dus niet mee akkoord gaan en dat gewoon door de geschiedenis wat er gebeurt is.
Even kort:
Huwelijkse schuld kon ik betalen. Reden zij had geen draagkracht
Zij heeft onterecht alimentatie voor haarzelf (niet kinderen) via een gerechtsdeurwaarder geïnd. Ik heb dat voor een rechter gelijk gekregen en zij zou dat terug moeten betalen maar omdat er geen geld was hoefde dat niet.
Dan is er nog het 1 en ander gebeurd met de kinderen. Zij die ze gewoon uit huis zette als het haar niet zinde maar wel het kinderbijslag en alles opmaakte.Raad van kinderbescherming er bij geweest. En ga maar door.
Nu is het dit weer. Ik krijg ineens na een paar jaar dat ik het afbetaald heb dus spontaan loonbeslag omdat het bij haar niet te verhalen valt. Als ik mijn ex vraag of ze minimaal mee wilt betalen en eigenlijk haar gedeelte moet betalen krijg ik als antwoord dat het zwaar was en dat ze genoeg geleden heeft door de schuldsanering en ik het makkelijk kan betalen en zij schuldvrij is. En met elke reactie terug eindigt het in ruzie. Dit was niet de druppel die de emmer deed overlopen maar een paar druppels erna waardoor de emmer blijft overstromen. Geen 1 jurist of advocaat wilt naar de papieren voor de schuld kijken dus ook geen rechter.
Ik kan nu dus ook geen goed woord meer over haar uitspreken, ook niet meer naar mijn kinderen. Het accepteren lukt niet, zelfs hulp gezocht bij psycholoog. Dus wat kan ik doen?
Daglichtlamp schreef op 03-06-2025 om 15:42:
[..]
Jullie hebben het ontslag uit de hoofdelijke aansprakelijkheid niet geregeld, dat is jou net zozeer aan te wijten als haar.
En als zij niets heeft, dan komen ze bij jou.
Ik mag aannemen als er twee advocaten bij zijn dat het wel goed geregeld is. En daarnaast als je een afspraak maakt met iemand moet je er aan houden. En nu heeft ze genoeg. Het ergste is meer dan mij en komen ze alsnog bij mij.
Daarnaast was deze zaak(de boete) voor het gerecht geweest dus dat ontslag er niet toe deed.
Dwaze-Opa schreef op 03-06-2025 om 15:44:
[..]
Niet dat het heel veel uitmaakt. Deze schuld is buiten de huwelijk maar we hebben beide de hoofdelijk aansprakelijkheid getekend met een afspraak dat de 1 het altijd op de ander kon verhalen. Alleen nu is het wat krom is er aan. Na zo wspn traject vervalt dat gewoon. Dat stukje kan er bij mij niet in.
En tot nu toe betaal ik ook en ben ben bezig met kijken of de schuldeisers wel moreel zijn om de schade wat ik maak te delen. Maar geen antwoord nog. En dan nog wil ik gewoon mijn geld terug van. Wel of geen verklaring.
Als deze schuld niet meegenomen is in de schuldsanering, dan moet die inderdaad volgens mij nog door jou te verhalen zijn, maar echt , is dat het waar t.o.v. het bedrag waar het over gaat?
Daglicht zo zou het moeten zijn maar ook al is het niet meegenomen, kan je niks meer op haar verhalen. Je bent na zo traject beschermt. Of ik moet kunnen aantonen dat ze het bewust niet heeft opgegeven. En dat gaat mij gewoon niet lukken. En hoe laag ik dezestreek van haar ook vind. Ik denk niet dat ze het bewust niet heeft opgegeven.
Dwaze-Opa schreef op 03-06-2025 om 15:52:
Daglicht zo zou het moeten zijn maar ook al is het niet meegenomen, kan je niks meer op haar verhalen. Je bent na zo traject beschermt. Of ik moet kunnen aantonen dat ze het bewust niet heeft opgegeven. En dat gaat mij gewoon niet lukken. En hoe laag ik dezestreek van haar ook vind. Ik denk niet dat ze het bewust niet heeft opgegeven.
Beschermt toch voor de schulden die in het traject zaten? Maar ik zou gewoon betalen, tenzij jij het echt niet hebt.
Om welk bedrag gaat het eigenlijk?
Daglichtlamp schreef op 03-06-2025 om 16:07:
[..]
Beschermt toch voor de schulden die in het traject zaten? Maar ik zou gewoon betalen, tenzij jij het echt niet hebt.
Betalen moet ik het sowieso. En wat jij typt dat dacht ik dus ook. Maar als je een schone lei hebt dan geldt dat voor al de schulden. Ook al is het vergeten te melden.
Courage schreef op 03-06-2025 om 16:12:
Om welk bedrag gaat het eigenlijk?
Doet dat er toe? Vergeleken wat ik al kwijt ben een habbekrats. Het gaat er om dat ze er keer op keer mee weg komt. En deze keer het meer invloed heeft op mij. Al zou het een Euro zijn dan is het in dit geval te veel.
Dwaze-Opa schreef op 03-06-2025 om 16:20:
[..]
Doet dat er toe? Vergeleken wat ik al kwijt ben een habbekrats. Het gaat er om dat ze er keer op keer mee weg komt. En deze keer het meer invloed heeft op mij. Al zou het een Euro zijn dan is het in dit geval te veel.
Ik denk niet dat je je gezondheid goed doet om om een al dan niet terechte situatie je principieel op te winden.
Als dit de laatste shitshow is: tik 'm af, recht je rug en wees blij dat je er vanaf bent.
Dus het is een schuld die ontstaan is omdat jullie tijdens de scheiding iets niet opgezegd hebben, de scheiding is 16 jaar geleden, maar van die schuld hoor je nu pas, een paar maanden geleden. Ik kan me voorstellen dat je daar moedeloos van wordt.
Ik vraag me af of die verklaring van 'schuldenvrij' dan geldt voor de rest van je leven. Dat kan toch niet? Het probleem zal hier zijn dat de schuld ontstaan is ten tijde van de scheiding en dat het pas bekend is geworden nadat zij uit de WSNP is gekomen. Klopt dat?
Ik neem aan dat de afspraak dat jullie beiden deze schuld gaan betalen mondeling is gemaakt end at er niets op papier staat.
Dus zelf een deurwaarder inschakelen zal jou alleen maar geld kosten.
Dan blijft staan wat Max88 zegt: 'Als dit de laatste shitshow is: tik 'm af, recht je rug en wees blij dat je er vanaf bent.'.
Dwaze-Opa schreef op 03-06-2025 om 16:19:
[..]
Betalen moet ik het sowieso. En wat jij typt dat dacht ik dus ook. Maar als je een schone lei hebt dan geldt dat voor al de schulden. Ook al is het vergeten te melden.
Ik zou ook vreselijk boos zijn om zoiets, en ik zou dat van de daken schreeuwen en er nachten wakker van liggen hoe schreeuwend onrechtvaardig het allemaal is. En dan zou ik denken aan wat een collega ooit tegen me zei over een vergelijkbare oneerlijke situatie: het geld ben je toch al kwijt, wat heb je er dan aan om er alsmaar boos over te blijven.
En dat vond ik (toen en nu nog) wel een goed punt. Met boos blijven loop je alleen maar je eigen dag te verzieken en willoos slachtoffer te zijn, als je even diep zucht en het betaalt dan is het klaar en ben jij nog steeds degene die baas is over je eigen leven en humeur. Kies voor jezelf, lach erom (met een scheve lach) en zet er een streep onder. Shit happens, veeg het af en vergeet het. Je kan er voor je gemoedsrust nog een beetje minachting bij doen over je ex. Maar niet teveel.
tsjor schreef op 04-06-2025 om 08:14:
Dus het is een schuld die ontstaan is omdat jullie tijdens de scheiding iets niet opgezegd hebben, de scheiding is 16 jaar geleden, maar van die schuld hoor je nu pas, een paar maanden geleden. Ik kan me voorstellen dat je daar moedeloos van wordt.
Ik vraag me af of die verklaring van 'schuldenvrij' dan geldt voor de rest van je leven. Dat kan toch niet? Het probleem zal hier zijn dat de schuld ontstaan is ten tijde van de scheiding en dat het pas bekend is geworden nadat zij uit de WSNP is gekomen. Klopt dat?
Ik neem aan dat de afspraak dat jullie beiden deze schuld gaan betalen mondeling is gemaakt end at er niets op papier staat.
Dus zelf een deurwaarder inschakelen zal jou alleen maar geld kosten.
Dan blijft staan wat Max88 zegt: 'Als dit de laatste shitshow is: tik 'm af, recht je rug en wees blij dat je er vanaf bent.'.
Zij is later pas in de schuldsanering gegaan. En ze is er dus sinds een jaar of drie uit. Ik had eerst nog gehoopt dat ik een nieuwe schuldeiser zou zijn en het dus een nieuwe schuld zou worden maar die vlieger ging niet op ik ben een nieuwe schuldeiser van een oude schuld en dat telt.
AnnaPollewop schreef op 04-06-2025 om 08:23:
[..]
Ik zou ook vreselijk boos zijn om zoiets, en ik zou dat van de daken schreeuwen en er nachten wakker van liggen hoe schreeuwend onrechtvaardig het allemaal is. En dan zou ik denken aan wat een collega ooit tegen me zei over een vergelijkbare oneerlijke situatie: het geld ben je toch al kwijt, wat heb je er dan aan om er alsmaar boos over te blijven.
En dat vond ik (toen en nu nog) wel een goed punt. Met boos blijven loop je alleen maar je eigen dag te verzieken en willoos slachtoffer te zijn, als je even diep zucht en het betaalt dan is het klaar en ben jij nog steeds degene die baas is over je eigen leven en humeur. Kies voor jezelf, lach erom (met een scheve lach) en zet er een streep onder. Shit happens, veeg het af en vergeet het. Je kan er voor je gemoedsrust nog een beetje minachting bij doen over je ex. Maar niet teveel.
Ja, dat riep ik ook van de oude bedragen maar nu ben ik het geld nog niet kwijt. En al lijkt het niet zo. Ik ben er niet meer zo boos als eerst want de eerste periode toen ik het kreeg was ik niet te genieten. Nu weet ik er zijn erge dingen. Al maak ik mijn minder druk om vind ik nog dat ze gewoon moet betalen.
Nadeel is natuurlijk ook dat ik afhankelijk ben wat de schuldeisers willen. Ik heb een verzoek gedaan om de schade te delen en het is aan hun hoe menselijk ze zijn.
Maar hoe kan het dat je 16 jaar geleden vergeet om iets te melden en dat die schuldeisers dat 16 jaar laten bestaan, om dan met de rekening te komen? Of is het de overheid?
Het is 16 jaar geleden ontstaan. En we waren beide verantwoordelijk en er was dus ook een afspraak gemaakt dat wij beide de helft zouden betalen. Dus twee uitspraken: 1 beide hoofdelijk aansprakelijk, 2 en dat heb ik dus verkeerd begrepen is een afspraak tussen haar en mij dat we beide de helft zouden aflossen. Dus ik heb de helft afgelost en zij is ergens de schuldsanering ingegaan. Dus ja, ik kreeg het ineens na 3 jaar op mijn boterham dat zij dus niks betaald had en niks bij haar te verhalen viel plus een bekkie rente en executie kosten. De laatste twee vind ik zeer overdreven.
Misschien is het nu wat duidelijker.
Wat ik niet begrijp is hoe zo'n oude schuld nog naar boven kan komen drijven. Normaliter verjaart zoiets na 5 jaar, tenzij het tussendoor gestuit wordt. Dan zou je tussentijds brieven moeten hebben gehad. Dat is waarschijnlijk ook zo, want een rechtszaak erover, daar krijg je brieven van.