Zoon heeft moeite met "goedkope" vakantie en ik moeite met zoon
Voor het eerst ben ik alleen met zoon op vakantie na de scheiding. We waren vorig jaar al uit elkaar maar toch samen als vrienden op vakantie, ex en ik. Dit jaar dus niet meer. Dat betekend aanzienlijk goedkoper op vakantie dan wat zoon zijn hele leven was gewend (dure camping of huis met zwembad, elke dag uiteten, dure uitjes zoals boot huren en deg) en ik heb al een paar verbeten commentaren van zoon gekregen over "goedkoop vakantie is niet leuk". En ik ben al een paar keer erg boos op zoon geworden omdat ik "goedkoop op vakantie" een soort contradictio in termini vind. Goedkoop zou thuis blijven met een paar keer naar het strand op de fiets, niet 3 weken door Zuid-Frankrijk toeren met tent, af en toe pizzatje eten en toch af en toe een museum of betaalbare uitje. Ik heb hem een "verwende mormel" genoemd wat ook niet helemaal aardig is. Bovendien heb ik ook lang genoten van de financiële weelde met ex. Maar hoe maak ik zoon duidelijk dat niet elke dag 100? uitgeven niet betekend dat het een goedkope vakantie. Ik merk dat ik me soms schaam voor zijn commentaren en weet even geen raad.
Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.
Achteraf
Denk je niet dat het achteraf mee zal vallen? Het is natuurlijk een omschakeling maar ik denk dat het net zo'n leuke vakantie zal worden. Je kan zonder veel geld uit te geven toch hele leuke dingen doen. Alleen ziet hij dat denk ik nu (nog) niet. Ik denk wel dat het bij kinderen past om zo te reageren, ik weet dat wij een keer in nederland bleven, omdat mijn moeder geen zin had in de lange autorit en ik dat be-lach-e-lijk vond, in Néderland blijven, met dat stomme weer, ik was erg boos. Ik zou een goed gesprek hebben met mijn kind (hier gaan we helemaal niet op vakantie omdat het geld op is) en zeggen dat hij er best van mag balen maar dat het is zoals het is. Laat hem meedenken, hoe zou hij het dan doen in deze situatie? Heeft hij een beter idee? Vertel dat er mensen zijn die helemaal nooit op vakantie gaan en dat best zouden willen, en dan is 3 weken Zuid Frankrijk al heel leuk.
Maar goed, nogmaals, ik denk dat het voor zijn leeftijd een heel primaire gedachte is, die hij best bij jou een paar keer mag uiten, hij mag balen van de situatie, maar het is niet anders, en daarna zou ik zeggen dat het nu klaar moet zijn en we naar de leuke dingen gaan kijken. Laat hem de route zien, hem wat mee voorbereiden enz..
Misschien het toeren?
Is het toeren ook niet het probleem? Ik weet niet hoelang je op een plek blijft maar je bent wel heel erg aangewezen op elkaar als je na 1 of 2 nachten al weer verder trekt. In dat geval zou ik eens wat langer op een camping blijven waar veel te doen is voor hem zodat hij wat kan aansluiten bij leeftijdsgenoten en daarmee iets georganiseerds kan doen?
Budgetvakantie
Heb je hem betrokken bij je vakantieplannen? Ik heb een paar jaar geleden ook een budgetvakantie gehad. Ik had ongeveer 600 euro beschikbaar dus heb de kinderen voor de keuze gesteld of we primitief zouden kamperen op een verlopen camping met niets te doen, of 4 dagen naar een Stayokay en wat pretparken bezoeken. Het is natuurlijk het laatste geworden 
De kinderen vonden het heel erg leuk. Ik laat ze sowieso altijd meebeslissen, het maakt mij nooit zoveel uit wat we doen.
Eerlijkheid
Met kinderen wordt je nogal eens met van alles geconfronteerd waar je het in publiek liever niet over hebt, het is niet anders.
Ik zou het gevoel van je zoon wel bevestigen: het is niet leuk als je minder geld hebt en ineens niet meer je vertrouwde vakantie kunt betalen. Dat was ook wel genieten voor jullie allebei. Jammer, dat is niet meer. Doordat vader en jijzelf nu 2 in plaats van 1 huishouden hebben, en apart vakantie houden, is het leven een stuk duurder geworden en is er gewoon minder geld over voor vakantie.
Wel leuk is dat je meer moet nadenken en dan soms juist op leuke originele oplossingen komt voor minder geld, dat kan een sport worden. Laat je zoon vooral ook zelf meedenken wat hij voor vakantie wil en hoeveel je daaraan kunt besteden.
En verder kan zoon gaan nadenken over vakantiewerk of een baantje erbij zodat hij zelf kan bijdragen aan dure vakanties? Als je na je schoolexamen geld gaat verdienen kun je dat fijn eerst in jezelf en in luxe vakanties steken.
Samen inderdaad
Objectief gezien heb je natuurlijk helemaal gelijk. Een vakantie is al een enorme luxe en drie weken door Zuid Frankrijk reizen en kamperen is best een luxe vakantie.
Maar ja, dat zien wij uiteraard wel maar het perspectief van je zoon is natuurlijk anders. Hij is namelijk een ander soort vakantie gewend. Daar komt natuurlijk dat hele gedoe rondom de scheiding bij. Anders is voor hem minder. Dat snap ik wel. Er is natuurlijk de afgelopen twee jaar al enorm veel in zijn leven veranderd en nu zijn de vakanties ook nog eens anders dan normaal.
Ik vind Vic's suggestie wel goed. Ik zou inderdaad samen met hem om tafel gaan zitten en samen een leuke invulling van de vakantie proberen te bedenken waarbij hij ook zijn mening mag geven. Voor dit jaar natuurlijk wat te laat aangezien jullie al op vakantie zijn.
Ik zou voor nu proberen hem wat ruimte te geven om zijn gevoelens te uiten en erkennen dat je snapt wat hij bedoelt. Verder kan je misschien kijken of je voor de nog resterende vakantie tijd samen wat kan verzinnen wat hij ook leuk vindt. Misschien hem een paar uitjes laten verzinnen (binnen budget) om hem wat meer te betrekken bij de uitvoer.
Wij zijn ook wel regelmatig heel goedkoop (of helemaal niet) op vakantie geweest. Dan legde ik de kinderen gewoon uit waarom het nu even niet kon. Ik ben altijd redelijk open tegen hun over financieen (zonder perse alles te benoemen) en dan proberen er toch een wij gevoel van te maken en dan samen wat te verzinnen. Echter dat is natuurlijk wel een andere situatie want dat was niet het gevolg van een scheiding. Bovendien zijn mijn kinderen door de jaren heen gewend geweest dat we zeer wisselende vakantie houden (van luxe en ver weg tot helemaal niet. Het lijkt me ook anders als je als gezin gewoon een keer niet kunt of dat dit het gevolg is van een scheiding. Dan is het begin al negatief. Een deel van de houding van je zoon heeft misschien ook wel te maken met de scheiding? Dat hij hier nog steeds boos op is?
Je schrijft over af en toe een uitje naar een museum maar wat gebeurd er dan de andere dagen? Zitten jullie de hele dag op de camping? Is daar wat te beleven voor hem? In de vorm van zwembad, andere kinderen? Is er genoeg waarmee hij zich kan vermaken? Of gaan jullie naar het strand of zo?
Misschien kan je van het niet elke dag uit eten gaan ook wat gezelligs maken door hem zelf uit de supermarkt laten kiezen wat hij wil eten; ook al is het ongezond of een idiote combinatie. Mijn kinderen vinden dat heel leuk. Mogen ze zelf wat bedenken en uitzoeken in de winkel. Misschien kan je kijken welke gratis activiteiten er allemaal in de buurt zijn? In deze tijd van het jaar zijn er constant overal dorpsfeesten met soms gratis eten en in elk geval gratis entertainment, vuurwerk shows en zo.
Ik weet niet waar je zit in Zuid Frankrijk maar hier in het Zuid Oosten is er best wat te beleven zonder veel uit te hoeven geven.
Het klinkt een beetje
het klinkt een beetje alsof jouw zoon niet boos mag zijn op de gevolgen van de scheiding. Alsof hij niet mag balen van het feit dat dingen nu veranderd zijn (en dat ook nog eens volledig buiten zijn schuld om, hij had geen zeggenschap in de scheiding!).
Maar hij mag toch best balen van de veranderingen? Dat maakt het niet VERwend, hooguit GEwend (aan zijn vorige leven).
Misschien kun je hem de keuze voorleggen: of drie weken goedkoop rondtoeren met de tent, of een week luxe(r) op vakantie en dan die andere twee weken gewoon thuis.
Voor mij zou drie weken rondtoeren met een tent trouwens ook niks zijn, dat lijkt me vreselijk!
Wie heeft hem verwend?
< Ik heb hem een "verwende mormel"genoemd>.
Jij bent toch zelf degene geweest die hem verwend heeft.
Ik vind het een logische reactie van zoon,hij is GEwend aan heel andere soorten vakantie .Buiten het feit dat zijn ouders gescheiden zijn,waardoor zijn hele vertrouwde leven op zijn kop is komen te staan,is zelfs de vakantie viering veranderd.Je mag hem niet kwalijk nemen dat hij hier moeite mee heeft..Het gaat hem waarschijnlijk niet om luxe of duurder,maar om gezelligheid en vertrouwdheid.Hij mist waarschijnlijk gewoon jullie gezin,het vanzelfsprekende.Geef hem de ruimte om dat uit te spreken,en praat veel met hem,leg dingen uit en toon vooral begrip voor zijn gevoelens.
Constatering
Zelf heb ik vroeger ook zo'n realisatiemoment gehad. Mijn thuis was meer dan gemiddeld comfortabel en beschermd en ik raakte bevriend met jongeren op school die een andere achtergrond hadden. Nadat ik een keer mee naar huis was geweest heb ik mijn verbazing uitgesproken dat ze zo weinig ruimte hadden, kleine donkere kamertjes en een beschadigd stuk behang. Gewoon pure verbazing. Dat was niet erg tactvol van mij. De jongere waar het mij om ging kon mij wel direct uitleggen dat hij thuis altijd zoveel waardering had voor zijn moeder die zo creatief nog iets wist te maken met het weinige geld dat ze hadden en het gezin posiief bij elkaar hield ondanks een nu afgekeurde maar ooit alcoholische vader.
Het was voor mij een belangrijk moment van realisatie, zeg maar een Bhudamomentje, buiten de poort lijdt de mens en ook daar is leven.
Niet nodig om je zoon te betichten 'verwend' te zijn wel een moment om compassie bij te brengen. En dat begint met compassie en begrip voor je zoon.
Emotie
Je kunt je afgewezen voelen door je zoon, je bent niet in staat om hem diezelfde luxe te geven die hij had. Je zoon confronteert je me de negatieve kant van een scheiding die je zelf graag zo snel mogelijk wilt vergeten. Jij hebt al tekst klaar om daar mee in het reine te komen. Hoe rijk moet je zijn om een goed leven te hebben? Je zoon moet dat nog leren.
Niet verwend
Susanne, eigenlijk sta ik er heel dubbel in. Ik heb natuurlijk enorm geprofiteerd van het royale inkomen van ex maar mis het absoluut niet. Ik vind het zelfs een leuke uitdaging om te zien dat ik met veel minder geld een leuk leven heb en ook dat veel geld echt niet gelukkig maakt. Natuurlijk snap ik dat zoon meer dan 17 maanden nodig heeft om te wennen, maar ik heb een paar keer dingen uit zijn mond komen waarvan ik echt geschrokken werd en waarin ik mijn zoon, meestal meelevend en slim, niet herkende. Het heeft zijn tijd nodig denk ik, we zitten nu al 4 dagen op dezelfde camping en hij heeft gevraagd om tot volgende week dinsdag te mogen blijven. Ik zou liever morgen vertrekken en verder trekken maar hij heeft het hier naar zijn zin verder dus..,
Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.
Goedkoop
Hoi Sini,
Voor mij is het gekke dat ik drie weken Zuid-Frankrijk helemaal niet 'een goedkope vakantie' vind. Heb jij hem verteld dat deze vakantie goedkoper is? Of dat er allerlei dingen van vroeger nu te duur zijn?
Of is hij zelf zo prijsbewust?
Liora
Overtreffende trap
Er is niets mis met een 3 weken trekken door zuid-frankrijk.
Door alle lagen van de bevolking roei je met de riemen die je hebt en hebben mensen een andere invulling van luxe.
Ben je nooit op vakantie geweest dan is het anders dan wanneer je tot de jetset behoort.
Sinizoon is altijd gewend geweest dat het (in veler ogen) grenzeloos vakantievieren was.
Deze vorm van vakantie vieren kan op hem heel anders overkomen, maar dat komt ook gewoon omdat hij het niet kent en wie weet op school wel termen gehoord heeft om deze vakantie te omschrijven.
Nu je op vakantie bent vraagt hij zelfs om langer te blijven. Hij leert nu door eigen ervaring dat het ook leuk kan zijn.
Eerlijk gezegd moet ik niet denken aan kamperen en zeker niet aan trekken. Elke keer als je net iemand kent moet je weer afscheid nemen, lijkt me heel rusteloos. Goed dat je op zijn vraag ingaat om wat langer te blijven.
Voor een volgende keer kun je bv jouw gekozen opties aan hem voorleggen en hem daaruit zijn favoriete keuze kunnen laten maken zoals al genoemd door voorgaande posters?
Nog wat, je kleine-lieve-meegaande-alles leuk vinden wat mamma leuk vindt-schattige-knulletje is een puber aan het worden die een eigen mening krijgt die vooral afwijkt van zijn geliefde moeder/vader
Hij hoort zo te worden en jij mag hem bijschaven om hem uiteindelijk weer in balans te krijgen.
Maar troost je, een kinderpsycholoog zei me eens dat hoe een kind zich in de eerste jaren toont een redelijke standaard is voor de volwassene die ze later worden.
En volgende keer misschien een vriendje mee zodat jij ook veel rust hebt? Dan kun je het trekken bv met vriend een keer doen als dat jou meer voldoening geeft.
Liora
Precies mijn punt, ik vind het al enorm luxe dat we 3 weken door Frankrijk aan het reizen zijn. Jammer genoeg moet ik toch morgen vertrekken ( door een misverstand bij de receptie is niet doorgegeven dat ik langer wilde blijven en is mijn plek alweer verhuurd vanaf morgen MAAR ter compensatie verblijven we nu 6 dagen in de Vercors bij een ANWB camping waar vele NL verblijven. Ik vind het jammer voor mezelf maar wel goed voor zoon. En daarna een weekje Parijs, dat was wel zijn eigen keuze om Parijs met zijn Parisienne moeder te ontdekken. Wel een rijke les voor volgend jaar over wat wel en wat niet! Over een vriendje meenemen, tja, ik heb er niets op tegen en lijkt me leuk voor zoon maar kan me niet voorstellen dat een gezin haar zoon zomaar 3 weken meegeeft
Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.
Vriendje
Sinilind, er zijn veel ouders die werken en maar 5 weken vakantie hebben per jaar. Die zitten soms met de handen in het haar met 12 weken schoolvakantie. Drie weken is wel erg lang, maar een of twee weken een kind 'meegeven' is soms gewoon een oplossing. Mijn dochter is zo een vakantie meegegaan met een vriendinnetje naar Spanje. Voordeel voor de ouders: twee meiden hebben veel lol met elkaar en ouders hebben even echt vakantie.
Misschien moet je je losmaken van 'drie weken'. Heb je omgerekend ook meteen iets meer budget voor een of twee weken.
Ik hou van kamperen en van trekken, dochter helaas niet, die wil vliegen, hotel met alles erop en eraan. Ik kwam er dit jaar niet uit, want al die vliegvakanties zijn superduur in het hoogseizoen. Ik heb dit jaar echt geluk, vrienden hebben met twee weken (!) vakantie cadeau gegeven in een appartement in Frankrijk op een resort met zwembad. Wel een omgeving waarin vooral veel gewandeld zal worden, maar dochter bereidt zich daarop voor, ze heeft al wandelschoenen gekregen van haar oudste broer. Nog een paar dagen en dan gaan we! Twee weken, wat een luxe.
Tsjor
Tip voor volgend jaar
Sinilind, ga eens kijken naar campings in Tsjechië.
Bijvoorbeeld: camping sedmihorky (Turnov), hele drukke camping, veel jongeren, zwemvijver, activiteiten, grote keuken, veel restuarantjes en een prachtige klim en klauteromgeving met spectaculaire rotsen.
En daarna: camping Kotva Branic, aan de Moldau, net onder Praag, ook een keuken, met de metro naar Praag, prachtige stad.
Tsjechië is echt een kampeerland.
Tsjor
Misschien nog geen idee?
Hij is die andersoortige vakanties gewend. En heeft nog geen goede voorstelling van wat voor vakantie nu? Kan dat niet meespelen? Denkt misschien dat goedkoper meteen ook minder leuk is?? En wie weet ervaart ie het wel heel anders....als hij er eenmaal is.
Over een vriendje meenemen. Wij nemen voor jongste ook een vriendinnetje mee. En oudste neemt vriend/verkering mee.
Ouders van vriendinnetje gaan zelf ook nog mét haar en jongste. Wij 2,5 week. Zij 1,5 week. Maar jongste is ook al eerder met dit vriendinnetje mee geweest. Dat meisje heeft een broertje en jongste gaat ook leuk met broertje om. En vriendinnetje en broertje beter met elkaar als dat ze met z'n tweeën zijn.
Nou prima toch? Waarom zouden ouders dat niet doen? Ouders die je b.v. al járen kent en vriendjes die je zoon al lang heeft, dat kan best. Vriendinnetje is ook al's een lang weekend met ons mee geweest. Ging prima.
groeten albana
Tsjor
Ik weet dat Tjechië een prachtig land is. Maar ik wil ook lang in Frankrijk kunnen zijn. het gemis aan mijn geboorte land wordt groter naarmate ik ouder wordt. Terugverhuizen is geen optie, maar de zomers zijn echt voor Frankrijk!
Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.
Nieuwe camping schot in de roos!
Pff vakantie is gered! Sinds aankomst om 15.00 heb ik zoon amper meer gezien: leuk zwemmeertje, trampoline, kinderen van zijn leeftijd en hij heeft zich opgeworpen als tolk tussen de Franse en Nederlandse kinderen! En ik lig heerlijk in mijn hangmat. Tip voor vakantiegangers misschien: Camping Lac du Marandan, in de Vercors, bij het stadje saint-romans (camping is onderdeel van de Flower-groep). Zelden zo'n leuke ruime camping gezien! Yes!
Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.
Mooi zeg!
Veel plezier de komende dagen!
En wifi
En camping met wifi in de hangmat blijkbaar. Ga ik een nieuw draadje over starten
Steeds blijer met wifi
Want ik heb geen zoon meer... Hij heeft het zo naar zn zin dat ik hem de hele dag amper zie. En het is voor hem super maar voor mij niet echt leuk. Contact maken op de camping.... tja, een vrouw alleen werkt blijkbaar angstaanjagend voor gezinnen en ik word vermeden (terwijl ik meestal als warm en sympathiek omschreven wordt) terwijl mijn vriend (ook alleen op vakantie met zijn kinderen) al 2 keer eet met zijn buren op de camping, uitgenodigd door de vrouw.. Pffff... Volgend jaar, mocht ik nog niet met mijn vriend samen gaan, dan toch een formule vinden waar zoon en ik beide aan onze trekken komen want nu is het eigenlijk voor mij niet leuk meer.
Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.
Sini
Wat vervelend zeg! Ik herken wel dat als je alleen met kind(eren) op vakantie gaat je echt veel alleen bent. Een alleenstaande vakantie is wel erg veel beter denk ik, via Estivant of Cirkel of cycle tours geloof ik. Misschien volgend jaar?
Sterkte!
Sini
Positief blijven hoor! Je zoon heeft nu toch een fijne vakantie, je staat op een zalige camping, het is vakantie, geniet nou toch.
Groetjes uit Playa Hiero....
Oh ja
Och, dat weet ik nog wel van die (ene) keer dat ik naar een bungalowpark ging. Als ik dan eens een gesprekje had met een vader bij de zandbak, kwam er direct een vrouw aangehold om haar echtgenoot te redden. Na die vakantie heb ik 8 jaar alleen maar vakanties voor alleenstaande ouders geboekt
Kamperen
Ik heb een aantal jaren gekampeerd op de zeven linden in Baarn. Heel leuk voor de kinderen. Contact met anderen bleef zeer schaars omdat de kinderen nog klein waren en mijn aandacht nodig hadden. Een keer is het gelukt om samen met een andere ouder samen voor de tent te zitten met een glaasje wijn maar toen maakten die kinderen zo'n drama dat ik direct weer genezen was. Ik hield het maar bij boeken lezen. Gelukkig had de receptie een flinke interessante voorraad.
Ooit
Lang geleden ook alleen met oudste (toen enige) kind naar een camping in Frankrijk geweest. Ik vond het toen echt schokkend om te merken hoeveel 'gezinsvaders' ontzettend lopen flirten. Bah! En mensen die domweg komen vragen wat je daar eigenlijk doet in je eentje, op een gezinscamping... Gelukkig bleken er ook wèl leuke mensen/gezinnen te zijn.
Het is dan het gekke!
Ik zie er niet als een pin-up maar als een gewone moeder met mollige benen in een korte broek, zodra ik merk dat het naar flirten neigt begin ik te vertellen over mijn vriend die ik zo mis, ik probeer eigenlijk vooral gesprekken aan te knoppen met vrouwen maar het zijn vooral de mannen die bereid zijn tot een praatje.
En Fio, ik geniet wel maar ik vind het verdomt eenzaam soms. Mag ik dat niet zeggen dan? Ik ben "blij" te merken dat ouders die ook alleen op vakantie zijn geweest het gevoel wel herkennen
Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.
Sini
Natuurlijk mag je dat zeggen. Maar count your blessings. Wat jij wil, is dat hij ook een leuke vakantie heeft. Dat is gelukt. Natuurlijk is het eenzaam, maar was een mokkende puber naast je leuk geweest? Nee. Je kunt jezelf geen groter plezier doen dan je eigen gezelschap waarderen. Door wifi heb je ook wat buitenwereld bij je. Het is goed weer, je kunt je vakantie permitteren, en als je met de auto bent kun je ook de omgeving verkennen. Puber kan jou vast wel een middagje missen, zeker als je allebei een mobiel hebt.
Vreemd
Eerst klaag je omdat je kind het niet naar zijn zin heeft en nu klaag je omdat je kind het naar zijn zin heeft?
Nou anne
Jeetje wat onaardig Anne, ik snap best dat Sinilind dat nou ook weer eenzaam vind, dit is weer het andere uiterste, dat zoon het zó leuk vindt dat ze hem de hele dag kwijt is. Ik kan me dan best voorstellen dat het een beetje saai is in je uppie. En dat vrouwen/mannen gedoe, daar hoor ik mijn vriendin ook vaak over 'klagen'. Als zij een week alleen thuis is met haar zoon dat hoort ze niemand, is haar man een week alleen thuis met hun zoon, dan wordt ie door alle buurvrouwen uitgenodigd om mee te blijven eten (gewoon getrouwde vrouwen hoor, dus zonder bijbedoeling). Ik denk niet eens dat het om jaloezie gaat maar dat vrouwen bij mannen al gauw denken dat ze het niet alleen kunnen ofzo, en bij vrouwen iets van 'ach die redt zich wel'.