Zoon wil vriend moeder niet meer zien
7 jaar geleden gescheiden omdat het niet meer ging. We leefden langs elkaar heen en er was veer ruzie. Ex is in ouderlijk huis blijven wonen en ik ben op de hypotheek blijven staan omdat ik het ex en kindjes gunde om in de woning te kunnen blijven wonen. Kids waren destijds 5 en 2,5 jr, nu 12 en 9. Huurwoning betrokken (10 min verderop) en co-ouderschap. Ik heb de kids in hun omgeving op school gelaten, omdat ik ze in hun vertrouwde omgeving wilde laten omdat er al zoveel zou veranderen. In afgelopen 7 jaar heeft ex meerdere malen beloofd de woning op zijn naam te krijgen maar dit verzuimt hij. Wij willen graag een huis kopen in het dorp waar de jongens hun sociale leven hebben maar dat is niet mogelijk omdat het huis nog op mijn naam staat. Ex heeft sinds 6 jaar een nieuwe relatie en ik 5 jaar waaronder 3 jaar samenwonen. Ex woont niet samen. In het begin ging het hier thuis goed. Mijn vriend doet veel met en voor de jongens. Ex maakt veel regelmatige denigrerende opmerkingen over mijn vriend tegen de kinderen en ze bespotten hem. Als ze terugkomen van mijn ex praten ze in de taal van ex en wordt mijn vriend belachelijk gemaakt. Ex bespreekt alles met de jongens, ook dat ik weg ben gegaan en papa dus alleen achterbleef en dat dit zo zielig was.
Vorig jaar net iets voor de zomervakantie was de relatie uit met ex en zijn vriendin. Dat vond ik jammer want het is een lieve vrouw. Ze ging niet meer mee op vakantie. Dit hoorde ik van mijn kinderen. Ze vonden het heel zielig voor papa dat hij alleen was en hebben 14 dagen lang elke dag met papa gebeld en geappt ( papa zei ze zo erg te missen en belde dagelijks) ze hadden zo'n medelijden. Papa moet altijd alles alleen doen en mama heeft hulp van vriend. Na die vakantie is er iets veranderd. Mijn ex geeft aan dat hij de vader is en ze niet hoeven te luisteren naar mijn vriend. Inderdaad hij is de vader niet maar ik vind wel dat als ik er bijv niet ben dat ze moeten luisteren. Andersom wordt er niet gebeld naar mij, dat wil ex niet. Afgelopen zomervakantie is het misgegaan. Ik had de kleding van hier enz meegegeven voor tijdens de vakantie zodat hij dit niet hoefde te kopen. Ik ging deze weer ophalen na de vakantie. Om een lang verhaal kort te maken: Tijdens deze avond werd mij verteld dat mijn vriend hun zou corrigeren en zou knijpen en een keer hebben geduwd. Ze wilde dat ik de relatie zou beëindigen. Ik was perplext. Thuis aangekomen belde ik samen met mijn vriend mijn ex om hierover te praten. We wilden hierover graag in gesprek. Dit hebben we gedaan met de jongens erbij. Tijdens het gesprek was er eigenlijk niks aan de hand maar werd mijn vriend wel zwart gemaakt door ex. Het knijp verhaal bleek niet zo te zijn en had jongste zoon verzonnen om mee te kunnen praten, dit was tijdens het stoeien gebeurd. Ex bleef olie op het vuur gooien omdat het met vriend en kids gewoon gezellig was. Op een gegeven moment beledigde zoon vriend en ex moedigde hem aan en complimenteerde hem en zei scherpe opmerking.
Sindsdien kan vriend niks meer goed doen, ze haten hem lijkt het wel. Ook wordt mijn vriend vaak belachelijk gemaakt. Zoon is flink aan het puberen, dat geven ze op school ook aan. Mijn vriend pikt het niet als zoon mij uitscheld en spreekt hem dan aan. Vooral als ze bij ex zijn geweest is het raak. Ex maakt denigrerende opmerkingen over vriend in bijzijn kinderen. Vorige week was er een escalatie. Zoon was heel brutaal en schold mij uit. Ik liep even naar boven. Vervolgens heeft vriend de telefoon van zoon afgepakt, waarop zoon de telefoon terug wilde pakken. Vriend heeft toen zoon in de bank gezet ( geduwd). Zoon kwam vervolgens naar boven en zegt dat vriend hem heeft geduwd en aan zijn haar heeft getrokken. Vriend ontkent dit en ik weet niet wie ik moet geloven. Ben hier wel heel erg van geschrokken. Daarna kwam vriend naar boven en hebben we gepraat. Alles ging de dagen erna gewoon goed. Vriend heeft zoon nog naar de voetbal en school gebracht, niks aan de hand totdat zoons naar vader gingen. Toen kreeg ik te horen dat zoon vriend niet meer wilde zien en terug zou komen als ik vriend het huis had uitgezet. Ex heeft het met iedereen besproken met de kinderen erbij en niemand vindt het normaal. Ex heeft geen vertrouwen meer zegt hij. Zoon scheld vriend vooralles uit en ex zegt dat dit logisch is omdat hij zo boos is op vriend. Totaal geen respect. Kids zijn nu bij vader en ik zie ze alleen tussen de middag en na schooltijd als vriend er niet is. Jongste zoon heeft op school gehuild en mist mij maar wil zijn broer en vader ook niet in de steek laten.
Ik heb de school gesproken om te vragen of ze jongens in de gaten willen houden. School heeft nog nooit iets gemerkt. Veilig Thuis ( had mijn ex afgelopen zomer al gebeld nadat hij kreeg te horen dat mijn vriend zoon geduwd zou hebben). Veilig Thuis denkt dat kinderen vriend niet accepteren omdat vader vriend niet accepteert. Vriend is zo lief doet alles voor ons en de jongens. Mijn kinderen staan op 1 en doe alles voor hun, heb het zelf te ver laten komen en had hun moeten corrigeren. Ex wil de kinderen inpalmen er is nog veel meer gebeurd wat erop wijst dat vader bang is dat de kinderen het hier leuker hebben en hij de jongens voor zich wil winnen. Ik wil alles doen om hier uit te komen en hulp te krijgen. Het is verder altijd heel fijn en gezellig hier thuis, maar een corrigerende tik oid zou ik nooit goedkeuren. Ex heeft heel veel mensen ingelicht dat de jongens niet veilig zijn hier en dat hij er geen vertrouwen meer in heeft. Ik sta nu dus te boek als de moeder die niet voor haar kinderen op komt en partij kiest voor vriend. School zegt dat ik hier niks van moet aantrekken omdat ze mij kennen als lieve en zorgzame moeder die alles voor ze over heeft.
Mijn gedachten gaan op en neer.. deze goede relatie beëindigen met vriend om mijn zoon en ex tevreden te stellen? Maar aan de andere kant is mijn zoon gewoon heel brutaal en een echte puber. Hulpverlening is ingeschakeld. Ik heb ook altijd het gevoel dat ik buitenspel wordt gezet en dat ze een echte drie eenheid zijn en dat het bij papa alleen maar lang leve de lol is. Ik hoop dat jullie mij kunnen helpen. Alvast bedankt, een hele bezorgde en radeloze mama
Het is natuurlijk helemaal niet zo dat de jongens zelf mogen kiezen. Ze mogen alleen kiezen wat vader acceptabel vindt, anders komt er gedoe. Kiezen om het incident met jouw vriend achter zich te laten is bijvoorbeeld- denk ik- niet echt een optie.
Inderdaad. Net als er geen vrije keuze is tussen een weekend bij mama of een uitje met papa. Als ze zijn uitje niet kiezen is hij vast weer zielig en dragen de kinderen de gevolgen, met gezeur en schuldgevoel.
Temet schreef op 27-03-2023 om 19:56:
Het is natuurlijk helemaal niet zo dat de jongens zelf mogen kiezen. Ze mogen alleen kiezen wat vader acceptabel vindt, anders komt er gedoe. Kiezen om het incident met jouw vriend achter zich te laten is bijvoorbeeld- denk ik- niet echt een optie.
Enorm triest en een moeilijk probleem. Want als vader die jongens zo onder druk zet om hun moeder te veroordelen, breng je ze flink in de problemen als je ze een andere kant probeert te laten zien. Als wordt bepaald dat vader ze weer naar moeder moet laten gaan, kan de druk zelfs nog verder verhevigen. Ik hoop echt dat de betrokken hulpverleners hier een vinger achter kunnen krijgen. Pijnlijk dat vader niet inziet dat hij zijn kinderen zwaar aan het beschadigen is.
Temet schreef op 27-03-2023 om 19:56:
Het is natuurlijk helemaal niet zo dat de jongens zelf mogen kiezen. Ze mogen alleen kiezen wat vader acceptabel vindt, anders komt er gedoe. Kiezen om het incident met jouw vriend achter zich te laten is bijvoorbeeld- denk ik- niet echt een optie.
Klopt helemaal. Jongste zoon is er vanmiddag weer even maar helaas gaat het steeds minder goed. Het is net een pappegaaitje en allemaal weer verwijten dat ik vriend eruit moet zetten dat ze dan vaker komen enz enz enz. Oma gaat mee met het gesprek met de gemeente want oma ligt elke nacht wakker omdat ze het zo erg vindt voor de jongens en nog meer volwassen zaken die ik weer terughoor van zoontje. Oudste zoon zit alleen thuis bij zijn vader met een vriendje. Terwijl dit gewoon mijn middag is. Maar ja zelf kiezen he.
Omnik schreef op 28-03-2023 om 11:36:
[..]
Enorm triest en een moeilijk probleem. Want als vader die jongens zo onder druk zet om hun moeder te veroordelen, breng je ze flink in de problemen als je ze een andere kant probeert te laten zien. Als wordt bepaald dat vader ze weer naar moeder moet laten gaan, kan de druk zelfs nog verder verhevigen. Ik hoop echt dat de betrokken hulpverleners hier een vinger achter kunnen krijgen. Pijnlijk dat vader niet inziet dat hij zijn kinderen zwaar aan het beschadigen is.
Precies hier zijn we bang voor. Vader heeft zo'n bizarre invloed 1 op 1 hoor ik alles terug via de jongens. Ze kunnen dan wel weer terug komen en dan?? Dan is vaders invloed nog steeds hetzelfde. Vanochtend kreeg ik een bericht van de jeugdconsulent, hij wil mij een update geven, vanmiddag hebben we een bel afspraak.
Johannaatje schreef op 29-03-2023 om 13:47:
[..]
Precies hier zijn we bang voor. Vader heeft zo'n bizarre invloed 1 op 1 hoor ik alles terug via de jongens. Ze kunnen dan wel weer terug komen en dan?? Dan is vaders invloed nog steeds hetzelfde. Vanochtend kreeg ik een bericht van de jeugdconsulent, hij wil mij een update geven, vanmiddag hebben we een bel afspraak.
Ik hoop dat er iets uit dat gesprek komt waar je moed uit kunt putten. 
IMI-x2 schreef op 27-03-2023 om 20:03:
Inderdaad. Net als er geen vrije keuze is tussen een weekend bij mama of een uitje met papa. Als ze zijn uitje niet kiezen is hij vast weer zielig en dragen de kinderen de gevolgen, met gezeur en schuldgevoel.
Ja echt bizar jongste zoon mist mijn vriend heel erg en had nog weleens stiekem contact. Nu is hij helemaal anti en moet hij de deur uit. "Papa zei ook dat hij het niet normaal vindt dat hij nooit heeft gezegd dat hij goed voor ons zou zorgen. Serieus? Dat is toch logisch en als je daar iets van vindt kom dan bij mij maar stop met kwaadspreken tegen de jongens"
Omnik schreef op 29-03-2023 om 13:49:
[..]
Ik hoop dat er iets uit dat gesprek komt waar je moed uit kunt putten.
Bedankt doet me goed.
Zit er nu wel ff doorheen door alle die beschuldigen en leugens weer. Mijn lieve kleine ventje van 9 jaar helemaal beinvloedt, echt zielig.
Fijn dat ik iig goed op de hoogte wordt gehouden. Ben benieuwd
.
Los van het afdwingen van goede regeling rondom huis en bezoekregeling zou ik toch latten nu ook overwegen.
Omdat je er volgens mij gewoon niet uit gaat komen met je jongens.
Je ex zou ik hierin negeren en daar echt zo weinig mogelijk contact meer mee hebben.
Maar je zoons zetten zich steeds dieper vast in hun gedachtengangen.
Ik zou daar proberen uit te komen en ze eenmalig uitleggen dat je het absoluut niet met ze eens bent maar dat je er alles aan wil doen om hen weer een veilig en welkom gevoel te geven en als dat betekent tijdelijk latten dat dat een optie is.
En verder niet teveel met ze inhoudelijk praten, dat doet vader al genoeg. Afleiden, een knuffel, stoeipartij en iets leuks gaan doen samen.
Het nadeel van scheiden is natuurlijk ook wel dat kinderen een soort van keuze voelen te hebben, ze kunnen altijd nog naar de andere ouder als ze hun zin niet krijgen.
Je kunt je principieel opstellen in deze dat dat geen gezonde ontwikkeling is en dat je er niet in mee moet gaan, maar ik vrees dat dat in dit geval uiteindelijk toch alleen verliezers geeft.
Ik heb met mijn eigen vader ook weleens een situatie meegemaakt waarbij ik zeker, als ik de keuze had gehad, deze trucendoos had opengegooid.
Pinokkio schreef op 30-03-2023 om 15:21:
Het nadeel van scheiden is natuurlijk ook wel dat kinderen een soort van keuze voelen te hebben, ze kunnen altijd nog naar de andere ouder als ze hun zin niet krijgen.
Je kunt je principieel opstellen in deze dat dat geen gezonde ontwikkeling is en dat je er niet in mee moet gaan, maar ik vrees dat dat in dit geval uiteindelijk toch alleen verliezers geeft.
Ik heb met mijn eigen vader ook weleens een situatie meegemaakt waarbij ik zeker, als ik de keuze had gehad, deze trucendoos had opengegooid.
Pinokkio schreef op 30-03-2023 om 15:17:
Los van het afdwingen van goede regeling rondom huis en bezoekregeling zou ik toch latten nu ook overwegen.
Omdat je er volgens mij gewoon niet uit gaat komen met je jongens.
Je ex zou ik hierin negeren en daar echt zo weinig mogelijk contact meer mee hebben.
Maar je zoons zetten zich steeds dieper vast in hun gedachtengangen.
Ik zou daar proberen uit te komen en ze eenmalig uitleggen dat je het absoluut niet met ze eens bent maar dat je er alles aan wil doen om hen weer een veilig en welkom gevoel te geven en als dat betekent tijdelijk latten dat dat een optie is.
En verder niet teveel met ze inhoudelijk praten, dat doet vader al genoeg. Afleiden, een knuffel, stoeipartij en iets leuks gaan doen samen.
Het gevaarlijke van weer te gaan latten vind ik, in deze situatie, dat er totaal geen garanties zijn dat het de band tussen moeder en kinderen positief zal verbeteren en zij dus wél weer bij moeder gaan komen. Het zou anders geweest zijn als het een premature relatie betrof, maar dat is niet het geval. Duidelijk is wel dat vader een machtsstrijd voert over de rug van de kinderen, dat gaat echt niet ophouden bij dansen naar zijn pijpen. Hij gaat dan wel weer iets anders vinden en waar trek je je grens?
Ik heb, aantal jaar geleden, iets soortgelijks meegemaakt (ik was TO’s vriend in dit geval) en was het zijn ex-vrouw die haar ex geen geluk gunde over de rug van hun kind, dus weet waarover ik het heb. Zij kennen geen grenzen helaas en zullen blijven doorgaan het leven van ex te blijven vergallen, zelfs als ze daarvoor hun kind(eren) moeten inzetten. Heel erg verdrietig en je hebt er op dit moment niets aan TO, maar ooit gaan de kinderen dit zelf inzien, maar is de beschadiging helaas een feit.
Ondanks dat blijf ik je adviseren eea mbt de hypotheek toch voor jezelf te gaan afhandelen/regelen, geef hem zo min mogelijk macht, want de hoogste en pijnlijkste macht is al door hem ingezet en dat zijn je kinderen.
Nee, ik zou dus niet gaan latten. De vriend heeft juist zijn eigen huis verkocht om bij TS en haar kinderen te gaan wonen, jaren geleden al. Dat is een hoge prijs.
Daarbij horen de kinderen en zeker de ex niet zoveel macht te hebben dat ze kunnen bepalen met wie TS wel en niet mag samenwonen. Dan is nog steeds het probleem van de oneigenlijke keuzes niet opgelost. Want een weekend bij mama en naar de verjaardag van oma kan nog steeds niet concurreren met naar de efteling gaan of zo. En als ze van mama naar school moeten en van papa mogen ze thuis blijven om te gamen of een uitje te gaan doen, dan zijn ze nog steeds liever daar. Uiteindelijk komt het er dan op neer dat TS in alles naar de pijpen van ex moet blijven dansen en dat het nooit goed genoeg is.
Ongeacht of TS haar vriend wel of niet de deur uit zet; vader overschrijdt grenzen door de kinderen weg te houden bij moeder en ze op te stoken tegen haar en partner.
RoodVruchtje schreef op 30-03-2023 om 16:02:
[..]
[..]
Het gevaarlijke van weer te gaan latten vind ik, in deze situatie, dat er totaal geen garanties zijn dat het de band tussen moeder en kinderen positief zal verbeteren en zij dus wél weer bij moeder gaan komen. Het zou anders geweest zijn als het een premature relatie betrof, maar dat is niet het geval. Duidelijk is wel dat vader een machtsstrijd voert over de rug van de kinderen, dat gaat echt niet ophouden bij dansen naar zijn pijpen. Hij gaat dan wel weer iets anders vinden en waar trek je de grens?
Ja, dat risico zie ik echt wel, en ik schat het ook hoog in.
Maar ik schat het risico dat het, zoals het nu gaat, niet goed gaat komen nog hoger in.
Die prijs zou mij te hoog zijn.
Ik denk dat je de mindset vd kinderen voorlopig niet veranderd krijgt, al zet je er een elftal hulpverleners op en dwing je vanalles af bij rechter.
Verder kun je zelf nog wel vanalles doen om je te verzetten tegen die terreur van ex, maar deze strijd krijg je niet meer gewonnen. Daar is eerst rust voor nodig.
Latten kan vast ook makkelijker als ts haar eerlijke deel vd woning krijgt.
RoodVruchtje schreef op 30-03-2023 om 16:02:
[..]
[..]
Het gevaarlijke van weer te gaan latten vind ik, in deze situatie, dat er totaal geen garanties zijn dat het de band tussen moeder en kinderen positief zal verbeteren en zij dus wél weer bij moeder gaan komen. Het zou anders geweest zijn als het een premature relatie betrof, maar dat is niet het geval. Duidelijk is wel dat vader een machtsstrijd voert over de rug van de kinderen, dat gaat echt niet ophouden bij dansen naar zijn pijpen. Hij gaat dan wel weer iets anders vinden en waar trek je je grens?
Ik heb, aantal jaar geleden, iets soortgelijks meegemaakt (ik was TO’s vriend in dit geval) en was het zijn ex-vrouw die haar ex geen geluk gunde over de rug van hun kind, dus weet waarover ik het heb. Zij kennen geen grenzen helaas en zullen blijven doorgaan het leven van ex te blijven vergallen, zelfs als ze daarvoor hun kind(eren) moeten inzetten. Heel erg verdrietig en je hebt er op dit moment niets aan TO, maar ooit gaan de kinderen dit zelf inzien, maar is de beschadiging helaas een feit.
Ondanks dat blijf ik je adviseren eea mbt de hypotheek toch voor jezelf te gaan afhandelen/regelen, geef hem zo min mogelijk macht, want de hoogste en pijnlijkste macht is al door hem ingezet en dat zijn je kinderen.
Precies wat jij zegt!! Ik heb alles al opgezegd mijn goede baan na 21 jaar, nog steeds in een huurhuis en niet terug kunnen verhuizen en dan moet ik nu ook gaan latten. Zeker gaat dat niet gebeuren. Dan bekennen we ook indirect schuld. Zeker niet. Ik dans al 7 jaar naar meneer zijn pijpen en als hij mij niet kan raken dan zet hij de kinderen in. Bedankt voor je reactie.
Johannaatje schreef op 30-03-2023 om 22:19:
[..]
Precies wat jij zegt!! Ik heb alles al opgezegd mijn goede baan na 21 jaar, nog steeds in een huurhuis en niet terug kunnen verhuizen en dan moet ik nu ook gaan latten. Zeker gaat dat niet gebeuren. Dan bekennen we ook indirect schuld. Zeker niet. Ik dans al 7 jaar naar meneer zijn pijpen en als hij mij niet kan raken dan zet hij de kinderen in. En wat is dan weer het volgende? Bedankt voor je reactie.