Zoveel verdriet .... Mis mijn vrouw ....
Hallo allemaal,
Ik ben vader van 3 prachtige dochters in de leeftijd van 6,8 en 10 jaar oud.
Tot mijn vreselijke verdriet heeft mijn vrouw me 6 weken geleden verteld dat ze ongelukkig is geworden in ons huwelijk ( we zijn nu 13,5 jaar samen waarvan 12 jaar getrouwd ) en dat ze wil scheiden van mij. Ze heeft verder aangegeven geen energie meer te zien in een relatie therapie of time out, haar gevoel zegt haar ze persee wil scheiden, en wel zo snel mogelijk om een start met haar nieuwe leven te maken.
Er waren de laatste maanden wel spanningen tussen ons , en volgens mijn vrouw was ze zelfs al 2 jaar en langer ongelukkig, maar probeerde ze keer op keer voor de kinderen en voor ons huwelijk om het vol te houden...
Ze heeft zelfs een jaar geleden gevraagd of ik toen open stond voor relatie therapie, en helaas heb ik daar toen op een botte manier op gereageerd door te zeggen dat ik mijzelf wel zou kunnen veranderen waardoor wij het weer goede zouden kunnen krijgen qua relatie... Dat was natuurlijk een deur dichtdoen voor mijn vrouw , waar ik nu heel veel spijt van heb.
Er is heel veel gebeurd in ons huwelijk.
Ons eerste kindje is op 23 december 2012 veels te vroeg geboren ( na 20 weken zwangerschap ) en tijdens de bevalling overleden.
Mijn jongste zus en de oudste zus van mijn vrouw werden in dezelfde periode ook zwanger en bij hen ging de zwangerschap WEL goed, dat was vooral voor mijn vrouw heel confronterend, en door een woordenwisseling tussen mijn vrouw en mijn zus is er een enorme kilte en afstand ontstaan tussen hen beiden, wat resulteerde in een periode van 6 jaar dat mijn vrouw geen contact meer wilde met mijn jongste zus, en ik overal tussenin stond.... Zeer pijnlijk.... Ik wilde en kon voor niemand partij trekken...
In 2005 werd onze 2e dochter geboren , alles ging godzijdank goed ( mijn vrouw heeft wel operaties tussendoor gehad om weer zwanger te kunnen worden trouwens ) , in 2007 werd onze 3e dochter geboren en in de zomer van 2008 werd onze laatste dochter gezond geboren.
Vanaf 2010/2011 begon ik de thuis situatie heel druk te vinden met 3 zeer drukke meisjes , waarvan de oudste een diagnose MCDD kreeg op jonge leeftijd ( borderline voor kinderen ) en de jongste een diagnose ADHD kreeg.
Ikzelf vond het in erg moeilijk om met alle drukke meisjes goed op te voeden ... Mijn vrouw had het ook zwaar maar kon er beter mee omgaan.
Tevens werd mijn moeder steeds zieker en zieker, ze had de ziekte PARKINSONS, ging steeds meer achteruit, kreeg 2 keer een TIA , heeft 3 keer een DELIER in het zieke huis gehad en pacemaker operatie ..... Ging steeds slechter en ik trok me dat vreselijk aan, heb daar heel veel verdriet van gehad , en uiteindelijk is mijn moeder toch plotseling overleden op 7 augustus 2014 , de verjaardagen onze jongste dochter ! Wij waren op vakantie in Frankrijk dus zijn we halsoverkop naar huis gekomen om mijn moeder te begraven....
Ik mis mijn moeder nog steeds heel erg, ze was 84 jaar oud...
Tevens had ik sinds 2012 problemen op mijn werk, aantal aanvaringen met management gehad en best veel stress ...
Al deze zaken bij elkaar leidde ertoe dat ik grendel lieve papa en echtgenoot meer was, ik had erg veel last van emotionele opvliegers, zat niet lekker in mijn vel en deed te boos tegen mijn lieve vrouw en dochters...
Uiteindelijk is dat teveel voor mijn vrouw geworden en daardoor heeft ze het besluit moeten nemen om weg te gaan uit ons huwelijk.
Sindsdien slaap ik verschrikkelijk slecht, eet heel weinig, heb enorme dips qua emoties en moet vrijwel elke dag veel huilen. Ik heb alles geprobeerd om mijn vrouw op andere gedachten te brengen , heb aangedrongen op ECHTE RELATIE THERAPIE of een TIME OUT van 2 maanden, maar mijn vrouw is onvermurwbaar , ze wil persee scheiden .
Gelukkig hebben we nog wel goed kunnen praten over een ouderschapsplan en echtscheidngs convenant..... We willen sowieso co ouderschap en hebben op papier al veel zaken opgeschreven wat we wel en niet willen...
MAAR , we leven niet meer in 1 huis, we hebben afgesproken dat degene die voor de meisjes zorgt thuis woont , en dat de ander bij familie of vrienden gaat logeren....
Ik reis nu vaak heen en weer tussen ons dorp in Brabant en Amsterdam ( waar mijn 2 zussen wonen en waar ik bij 1 logeer tijdens hun vakantie )
Ik mis onze meisjes VERSCHRIKKELIJK VEEL , maar ook mijn vrouw mis ik enorm !
Op een of andere manier is mijn vrouw enorm afstandelijk geworden, ik ken haar eigenlijk helemaal niet meer terug, ze is veranderd van een liefdevolle zorgzame vrouw/ partner in een afstandelijke en soms kille vrouw. Ik ken haar echt totaal niet meer terug. Ook mijn eigen familie en gemeenschappelijke vrienden in ons dorp zeggen dat ze mijn vrouw niet meer terugkennen en dat ze een norse , boze blik in haar ogen heeft.
Onze oudste dochter vertelde me zelfs dat MAMA ANDERS IS geworden maar ze kon niet uitleggen wat er dan anders aan haar was. Mijn vrouw communiceert vrijwel alleen nog maar over praktische zaken , maar wil absoluut niet meer over haar eigen emoties praten, ze heeft nog maar 1 doel en dat is zo snel mogelijk scheiden.
Ze geeft gezegd dat er GEEN ANDER in het spel is en dat ze echt als een soort elastiek geknapt is en daardoor uit ons huwelijk wil.
Ze heeft wel sinds 3 maanden een nieuwe vriendin, een gescheiden vrouw met 2 zoontjes van 3 en 4 jaar oud ) en mijn vrouw heeft al sinds 3 maanden intensieve FAMILIE therapie, met haar ouders en zussen ( problemen tussen mijn vrouw en haar oudste zus die al heel lang spelen )
Het LIJKT erop alsof mijn vrouw sterk beïnvloed is door OF de therapeut OF haar ouders OF haar gescheiden vriendin.
Maar wat de oorzaak ook is, ik ben mijn vrouw voorgoed kwijt, en ze doet echt vreselijk afstandelijk, alsof onze 13,5 jaar nooit bestaan hebben, zo confronterend.....
Dinsdag hebben we een gesprek met de scheidingsplanner, dan zie ik haar voor het eerst sinds 10 dagen weer en zie daar erg tegenop.
Ik zal op mijn 51e een nieuw leven moeten beginnen, onze 3 dochters om de week moeten missen en om de week alles alleen voor ze doen, okk nog blijven werken natuurlijk, in mijn eentje hypotheek lasten dragen...... En ik had oud willen worden met mijn vrouw...
IK MIS HAAR VRESELIJK en heb soms wanhopige buien dat ik het allemaal niet meer zie zitten qua toekomst..... Maar gelukkig heb ik superlieve dochtertjes die met beide benen op de grond houden...
Ik leef in een nachtmerrie waaruit ik niet meer wakker word .....
Uitgegeven geld
Ja uitgegeven geld is uitgegeven geld, maar ik kan ook tegen mijn vrouw zeggen TOT HIER EN NIET VERDER toch ?
Persoonlijk vind ik dat ze wel heel veel van me eist qua inboedel 11.000 euro en een2e hands auto 4000 euro bijleggen ( ik heb haar aangeboden de helft van onze huidige inboedel mee te geven maar dat weigert ze )
En dan ook nog alle scheidingskosten door mij laten betalen...
Vind je dat serieus waar eerlijk ?
oke
Prima, we gaan gewoon verder.
Ik denk ook dat je dat moet zeggen Jaap, het is nu genoeg. Maar zonder ruzie, want je moet die verrotte scheiding nog door.
De inboedel is dat niet waard, je krijgt voor een inboedel de dagwaarde. Uiteraard heb ik geen idee wat je hebt staan thuis, maar uitgezonderd sieraden, auto en erfenis, is een inboedel niet snel 11000 euro waard.
Als je vrouw zoveel geld van je wilt zou ik meteen doorlinken aan de kosten voor advocaat, notaris enz. Want dat stinkt.
Laat de mediator maar met jullie tot een eindstand komen, waarbij je op een gezonde manier voor jezelf op mag komen. Neutraal, zakelijk en redelijk.
Schrijf het op, neem het mee en vraag overleg en inmenging van de mediator om tot een redelijke oplossing te komen waarbij jullie beiden (en niet alleen jij) water bij de wijn moeten doen.
Jojo
De mediator had al gezegd dat normaal gesproken beide partners de scheidingskosten betalen, maar mijn vrouw blijft maar roepen dat ze geen geld heeft en al haar spaargeld in ons huis heeft gestopt.
Dat laatste klopt ook wel, maar ik heb precies hetzelfde gedaan met veel geld van mijn erfenis.
Iedereen die IK ken zegt dat mijn vrouw echt teveel eist qua geld en scheidingskosten , maar ik durf er niet tegenin te gaan omdat ze dan misschien WEL ineens de helft van mijn erfenis kan opeisen, daarom voel ik me in een enorm dilemma zitten EN eigenlijk heeft ze me volledig klem gezet hierin.
Maar jullie zullen daar wel totaal anders over denken ?
Let wel, de ouders van mijn vrouw LEVEN gewoon nog dus zij kan OOK ooit een erfenis tegemoet zien !!!!
ik zal wel heel vreemd zijn
maar om een goede vader te zijn zul je toch goed voor jezelf moeten zorgen. Een eerste vereiste daarin lijkt me een baan. Je kunt er straks niet zijn voor je dochters als je in de goot ligt, dan moeten zij er voor jou zijn.
Kiloo
Wie zegt dat ik geen baan meer heb zodirect ?
Ik raak echt niet in de goot, en al zeker niet voor mijn dochters hoor.
Mijn vrouw kiest voor zichzelf, ookal denken de meesten onder jullie er anders over, zij kiest ervoor om ons gezin van 4 kinderen in de steek te laten omdat zij een ander leven wil leiden, ze gaat haar gang maar... de kinderen weten ook hoe het zit en ik zal er ALTIJD voor zijn ! Ik laat mijn gezin NOOIT in de steek.
Deze maatschappij
Jaap, heeft iedereen die jou vertelde dat ze te veel eiste, je ook gewezen op. Het feit datin deze maatschappij waarin beide ouders nagenoeg evenveel werken, de zorgtaken ook gelijkmatig dienen te worden verdeeld.
Dergelijke zaken leest men in artikelen over de opvoeding, leest men op forum zoals viva.forum of hoort men in de actualiteitenprogramma's. Samen opvoeden is hot.
je roept dat je vrouw een eigen leven wilt. Ik denk eerder dat ze er niet meer alleen voor wilt staan zoals de maatschappij dat van ouders verwacht. Vandaar de opmars van deco-ouderschappen.
Huh?
Je hebt toch maar 3 kinderen? Geen 4?
En eerst maak je je om je reistijd naar Amsterdam, en dan blijkt dat je daar helemaal niet meer geen hoeft ...
Niet liegen hoor Japie.
En vooruit, nog een keertje dan: DE ERFENIS IS NIET VAN JOU MAAR VAN JULLIE SAMEN.
Geloof ik niet
Je vrouw laat je dochters niet in de steek (of het er nu 3 of 4 zijn, maakt me niet uit), daar geloof ik helemaal niets van. Ook mijn ex, die voor zijn vriendin ons gezin verliet, liet zijn kinderen niet in de steek. Ook al kostte me dat zeker in de beginperiode heel veel moeite, ik heb meegewerkt aan een constructie waardoor de 4 kinderen niet de dupe werden.Ja, knarsetandend en met gekromde tenen, maar als ik zie hoe gelukkig ze zijn en hoe lekker ze in hun vel zitten dan weet ik dat ik in ieder geval één ding goed heb gedaan. Ondanks mijn afkeer van de dame waardoor mijn ex een andere afslag nam dan ik.
Face it. Ze wil weg. Niet leuk. Je hebt verdriet en bent boos. Begrijp ik. Kost tijd. Ook waar. Financiën zijn een heikel punt in vrijwel alle scheidingen. Ook die van mij.
Maar één ding heeft voor mij altijd voorop gestaan. Niemand komt tussen mijn ex en mijn kinderen. Er is er maar één persoon die mijn kinderen net zo goed kent als ik, en dat is mijn ex.
Ik denk dat de meeste van de deelnemers aan dit draadje (en de meelezers) een scheiding en bijbehorende rotperiode achter de rug hebben, die misschien wel net zo naar is als die van jou. Dus doe iets met al die goede tips en wijze woorden. Trek je eigen plan.
Amare
We hebben 3 dochters samen en mijn vrouw heeft uit haar vorige relatie ook een dochter : dus we hebben 4 meisjes thuis .
De erfenis is van MIJ alleen , wat jij als vrouw zijnde ook beweert, mijn vrouw heeft duidelijk aangegeven GEEN aanspraak op mijn erfenis te willen , dat is al uitgesproken naar de scheidings planner en word in ons echtscheidings convenant ook vastgelegd .
Verder moet ik voor mijn werk gemiddeld 3 keer naar Amsterdam en 2 keer thuiswerken
En is Amare eindelijk klaar met haar veroordelen van mij ? Graag
Vrouwen forum
Maar wat had ik anders kunnen verwachten in een vrouwen forum ?
Te toevallig
Het pure feit dat mijn vrouw al 2 jaar ongelukkig was en er aan dacht te scheiden , en gewoon simpelweg WACHT totdat er een erfenis is zodat ik haar inboedel , auto en scheidings kosten kan betalen is wel heeeeeeeeeel toevallig zeker ? Wake up and smell the coffee !
Succes verder Jaap
En sterkte ermee. Zeg ik als vrouw zijnde.
Scheidings planner
Belangrijkste is dat de meisjes nergens onder hoeven te leiden , dat is de belangrijkste reden dat mijn vrouw en ik door een deur moeten kunnen gaan en niet constant ruzie hebben .
Maar dat betekent niet dat ik me financieel hoef uit te laten kleden !!
Gelukkig heeft de scheidings planner daar ook al over gesproken tegen mijn vrouw dat ze eerlijker de lasten moet gaan verdelen .
Jaap
Tikkie terug Jaap.
Je zegt: Maar wat had ik anders kunnen verwachten in een vrouwen forum ?
Er is 1 persoon wiens reacties jij niet prettig vindt. Dat mag en daar mag je zeker iets op terugzeggen. Maar om dan met zulke opmerkingen te gaan gooien gaat me te ver.
Uit je boosheid dan maar naar je vrouw, niet naar mensen hier, niet de vrouwen hier. Dit soort sneren ben ik echt niet van gediend. Niet van mijn (ex)man en zeker niet van anderen. Nooit de mensen die je helpen aanvallen, dan gaan ze weg.
Het ga je goed.
Jojo
Je bedoelt Amare ?
yup
Dat je die reacties niet leuk vindt kan ik nog inkomen, maar ook uit die reacties kun je halen wat je wilt en verder naast je neerleggen.
Maar dan zeggen dat je dit op een vrouwenforum had kunnen verwachten terwijl er hier alleen maar vrouwen je met advies bijstaan vind ik een vervelende sneer.
en wat dan nog
als je vrouw gewacht heeft tot ze financieel beter zat? Zoals jij het verteld ben je geen makkelijke partner en vader geweest. Daar heeft zij ook niet voor gekozen. Zij wilde gewoon oud worden met je.
Als je huwelijk zo moeilijkt loopt en je trekt het niet meer, ja, dan zijn er vrouwen die in ieder geval ervoor zorgen dat ze financieel niet aan de grond raken. Helemaal kwalijk nemen kan ik haar dat niet.
En volgens mij heb je een groot probleem met vrouwen.
Dank
Dank voor jullie vriendelijke woorden
Het word nu allemaal een beetje uit het verband getrokken allemaal.
Het is lastig scheiden met kinderen het doet pijn voor beide ouders.
Maar het belangrijkste zijn de kinderen.
Mijn dochter is blij bij beide tot nu toe....
Ze is vrolijk en gezellig.
Je kan de gedachte van een kind niet lezen...
Je gevoel volgen en doen wat het beste is...
De kinderen
'maar... de kinderen weten ook hoe het zit en ik zal er ALTIJD voor zijn ! Ik laat mijn gezin NOOIT in de steek.'
Ik vraag me dan toch bezorgd af wat je bedoelt met 'de kinderen weten ook hoe het zit'. Met dat 'ook' bedoel je dan dat ze jouw boze verhaal 'weten', dus de versie: jullie moeder laat jullie in de steek? Dat lijkt mij toch wel heel erg. Ik hoop niet dat je ze dat verteld hebt, want dat is a. niet waar en b. heel erg beschadigend voor de kinderen.
Verder schrijf je: 'Ik laat mijn gezin NOOIT in de steek.'. Nee, maar je gaat nu ook pas leren wat het betekent om zelf voor je kinderen te moeten zorgen.
Tsjor
Erfenis
Wat betreft de erfenis: de wet is anders. Je bent (bewust en met volle verstand) in gemeenschap van goederen getrouwd en dan valt een erfenis van een van de partners onder die gemeenschap van goederen.
Emotionele redeneringen over hoe lang je moeder jou gekend heeft etc. zijn niet relevant. Als je moeder jouw partner had willen uitsluiten had ze dat in haar testament moeten laten vastleggen. Ik weet niet of je zussen getrouwd zijn en hoe zij met de erfenis omgaan, maar misschien kun je ze dat eens vragen.
Het is dus gewoon zeer welwillend en aardig van je vrouw, dat ze hiervan afstand doet. Ze wil op elke wijze blijkbaar laten merken dat het haar niet om die erfenis te doen is. Ze snapt blijkbaar hoe gevoelig dat ligt voor jou. In feit schenkt ze je de helft. Zeg maar het tuinhuisje en de auto.
Tsjor
Geld
'Persoonlijk vind ik dat ze wel heel veel van me eist qua inboedel 11.000 euro en een2e hands auto 4000 euro bijleggen ( ik heb haar aangeboden de helft van onze huidige inboedel mee te geven maar dat weigert ze ) En dan ook nog alle scheidingskosten door mij laten betalen... Vind je dat serieus waar eerlijk ?'
Ze mag weigeren om inboedel mee te namen, maar dan krijgt ze de helft van de dagwaarde. De auto heeft ze je in feite geschonken. Zoals de mediator al heeft gezegd: de echtscheidingskosten zijn voor ieders rekening. Zeker als jij de scheiding niet wil is het zuur om jou alleen voor de kosten op te laten draaien.
Waar ik je niet over hoor is de waarde van de woning. Je hebt nu twee taxaties laten doen en er zou sprake zijn van een restschuld. De helft van die rechtschuld komt voor haar rekening. Haar spaargeld zit in de waarde van het huis, daardoor is de restschuld iets kleiner. Dus ze krijgt op die wijze nog de helft van haar spaargeld terug. Idem dito voor de waarde van het tuinhuisje en alle verbouwingen. Als het mooi geworden is zal het de waarde van de woning hebben verhoogd en zal de restschuld daardoor iets minder zijn. Ze krijgt op die manier dus ook nog iets terug van de erfenis. Maar er blijft blijkbaar wel een restschuld over en die zal toch ook voor haar rekening zijn. 'Ik heb geen geld' is inderdaad een probleem, maar dat zal ze zelf moeten oplossen, aangezien jullie gaan scheiden.
Misschien kun je haar 'eisen' en de waarde van de restschuld wel tegen elkaar wegstrepen. Dat betaal je ogenschijnlijk wel de scheidingskosten, maar in feite zorg je er dan ook voor, dat je niet hoeft te betalen voor de inboedel en 'gun' je haar ook de nieuwe inboedel en tweedehands auto. Niet doordat ze geld krijgt, maar doordat ze geen schulden meer heeft.
Tsjor
Jaap
Hallo iedereen ik zou graag willen weten hoe het gaat met Jaap-Brabant.
Gr.
FransMan