Boezemfibrilleren
Ik ben 45 jaar en ik heb een aantal weken geleden o.a. de diagnose 'boezemfibrilleren' gekregen.
Ik lees dat dit een diagnose is die met name oudere mensen krijgen en dat niet iedereen met deze diagnose ook daadwerkelijk klachten heeft.
Ik ben n.a.v. mijn klachten naar de huisarts geweest en ben uiteindelijk ( na holteronderzoek ) doorverwezen naar de cardioloog, die de diagnose gesteld heeft ( na ECG ).
Ik heb bètablokkers voorgeschreven gekregen. Ik ben daar erg moe van en vlak enorm af in emoties. Over 4 weken volgt er een echo.
De cardioloog was kort en duidelijk in de diagnose, dat vond ik heel prettig. Er werden ook meteen een aantal behandelmethoden besproken, dat gaf me vertrouwen, deze vrouw had duidelijk verstand van zaken.
Ik heb een baan die veel stress met zich meebrengt en ik denk dat de klachten daardoor zijn verergerd.
Ik heb me ziekgemeld, de hartkloppingen en benauwdheid zorgen ervoor dat ik om een uur of 9 's ochtends al volledig uitgeput ben.
Ik ken niemand van mijn leeftijd met een hartritmestoornis en ik voel me een aansteller. Ik weet dat dat onzin is, maar toch is dat wat ik ervaar. Ik voel me schuldig over mij ziekmelding en vraag me af of het niet 'overdreven' is.
Zijn er mensen die dezelfde diagnose hebben? En zo ja, heb je er last van of juist niet?
Zeker ervaring mee gehad. Was midden dertig en had ook nog eens extra overslagen per minuut. Soms wel 30. Heb 1,5 jaar als ziek gestaan bij mijn werkgever. Uiteraard krijg je ook nog angst erbij omdat je denkt dat je neer gaat vallen (dood gaat)wat ook niet goed is voor je hart/zelfvertrouwen. De betablokkers waren inderdaad bagger. Heel moe en lage hartslag. Meerdere soorten van geprobeerd.
Gelukkig ging het na 2 jaar beter. Je moet aan jezelf gaan werken. Je huidige baan is niet gezond voor je. Dus moet je daar wel blijven?. Alcohol vermijden, gewicht? en gaan bewegen. Levensstijl gaan aanpassen dus.
