Gezondheid Gezondheid

Gezondheid

Elisa Gemani

Elisa Gemani

12-09-2008 om 16:44

Borstkanker vriendin

Ik snap er niets van. Waarom duurt het allemaal zo lang? Mijn beste vriendin, een alleenstaande moeder van een kleuter heeft dus borstkanker en er gebeurt maar niks. In juni bleek al uit de biopsie dat het kwaadaardig was. Eind juli is haar borst verwijderd en haar lymfeklier, en daar bleek dat een gedeelte van de oksellymfeklier ook aangetast was. Volgende week zou haar eerste chemo beginnen. Maar vorige week heeft ze een botscan gehad en daar zijn nu twee verdachte plekjes gevonden en nu wordt de chemo uitgesteld totdat er meer duidelijkheid is. Ondertussen loopt ze dus rond met een tikkende tijdbom in haar lijf en heeft de kanker alle tijd om uit te zaaien. Iedere dag telt toch? Ze loopt bij het Antonie van Leeuwenhoek in Amsterdam, een kennelijk zeer gerenommeerd ziekenhuis. Gatver, wat een ellende. Iemand die er iets over kan zeggen? Ervaringsdeskundigen?


Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.
Madressilva

Madressilva

12-09-2008 om 17:37

Elisa

jakkes wat rot allemaal zeg Dat het zo lang duurt kan te maken hebben met het soort chemo die ze moet krijgen. Volgens mij is het zo dat borstkanker anders behandelt wordt dan andere soorten. Ze moeten kennelijk eerst vaststellen wat de primaire tumor is. Denk ik. Heb er niet veel verstand van, maar toen mijn moeder kanker had was het wel heel belangrijk voor de behandeling dat ze zeker wisten waar de primaire tumor zat. En dat duurde ook ellenlang.

Sterkte !

Elisa Gemani

Elisa Gemani

12-09-2008 om 17:47

Primaire tumor

Dank je voor je reactie. Ik begrijp dat ze eerst de primaire tumor moeten vinden en vaststellen om welk soort kanker het gaat om de beste behandeling te kunnen geven maar je voelt je zo verdomde machteloos en het is zo frustrerend om niks te kunnen doen en maar lijdzaam af te wachten. Ik vind dat al moeilijk, laat staan mijn vriendin. Ze wil vechten en blijven leven voor haar kind. Alhoewel we allebei beseffen dat de prognose gezien de recente uitkomst van de scans er steeds slechter uit gaat zien, temeer omdat ze lang geleden al kanker aan haar genitalien had en de boel daar ook weggehaald is. Ze is verdorie net 40. En buiten haar heeft haar kind niemand, ook geen vader. Wat een rotziekte is het toch...

isis

isis

12-09-2008 om 19:14

Elisa

Zelf heb ik goede ervaringen in dat zh, ik denk door meer te weten ze beter weten wat voor chemo ze kunnen geven.
Maar het lijkt me dat je vriendin moet vragen waarom het zolang duurt.volgens mij hebben ze ook een snel poli voor borstkanker,daar kan ze ook naar vragen?
Het wachten wordt er misschien niet minder van,maar het lijkt me wel te schelen als je weet dat het wachten zin heeft.
Ik wil jou en je vriendin veel sterkte wensen,ik weet hoe slopend dat wachten is.

Elisa Gemani

Elisa Gemani

12-09-2008 om 19:23

Isis

Bedoel je de mammapoli? Daar zit ze al. Maar ze gaat maandag zeker vragen waarom het allemaal zo lang duurt want ze wordt er knettergek van...

isis

isis

12-09-2008 om 20:17

Elisa

Ja,denk dat dat hetzelfde is,op de site staat dat dan alle onderzoeken in 1 dag worden gedaan.En daarna een behandelplan wordt opgemaakt.
mijn ervaring is dat het goed is om vragen te stellen en overal boven op te zitten,(vragen naar onduidelijkheden,mee denken enz )in welk zh dan ook.Dat kan natuurlijk wel erg moeilijk zijn als je je ziek voelt.
Gaat er iemand met haar mee naar het ziekenhuis?

Elisa Gemani

Elisa Gemani

12-09-2008 om 20:27

Vragen

Ik heb haar geadviseerd al haar vragen en opmerkingen op papier te zetten. Ze gaat alleen naar het ziekenhuis meestal; soms gaat haar moeder mee. Ze weet dat ik altijd mee wil gaan als ik kan. Maar ze is behoorlijk mondig en gewend om alles alleen te doen Nou goed, we wachten maandag maar weer af. Hopelijk wordt er dan meer duidelijkheid gegeven... Ondertussen duimen maar dat het allemaal toch meevalt...

Madressilva

Madressilva

12-09-2008 om 22:46

Rotziekte

Elisa het is inderdaad met recht een k*t ziekte. Ik voel met jullie mee, het is zo slopend dat wachten op van alles waarvan je niet begrijpt dat het zo lang moet duren. Je wilt wat doen he, die klotecellen te lijf.

Tja de prognose, meid dat weten jullie zelf wel. Eerder kanker gehad, nu verdachte plekjes op de botscan...dat helpt allemaal niet. Maar vechtlust zoals je vriendin die heeft kan veel doen!! Mijn moeder is heel ziek geweest maar op wilskracht en vechtlust kwam ze toch een heel stuk verder.

Het is gewoon zó oneerlijk, iemand van net veertig, alleen met een kleuter. Jakkes. Kan er wel misselijk van worden als ik me voorstel dat ík het zou zijn. Ben ook alleen en mijn kinderen zijn iets groter, maar mén wat heftig en naar.

Heel veel sterkte, voor jou én je dappere vriendin!

Tinus_p

Tinus_p

13-09-2008 om 12:11

Tsja

Elisa:
"Ik begrijp dat ze eerst de primaire tumor moeten vinden en vaststellen om welk soort kanker het gaat om de beste behandeling te kunnen geven maar je voelt je zo verdomde machteloos en het is zo frustrerend om niks te kunnen doen en maar lijdzaam af te wachten. Ik vind dat al moeilijk, laat staan mijn vriendin."
Het klinkt, om eerlijk te zijn, alsof de artsen het ook even niet zo goed weten.
Soms is het op een wat cynische manier simpel; dan is duidelijk wat het is, en komt er een standaardbehandelplan uit de kast. Soms is dat helaas niet zo.

isis

isis

13-09-2008 om 12:14

Elisa

vragen op paper zetten is slim ja,gelukkig is ze mondig,dat zal haar zeker helpen.
Ik hoop erg voor jullie dat er maandag meer duidelijkheid komt.
sterkte.
En wel moed houden hoor,er is best veel mogelijk.

Elisa Gemani

Elisa Gemani

13-09-2008 om 12:57

Moed

Och, we houden de moed er wel in hoor, maar die onzekerheid is zo erg. We willen gaan met die banaan Ondertussen heeft mijn vriendin haar haren al superkort laten knippen zodat ze straks niet al te erg geconfronteerd wordt met uitvallende plukken haar. En we hebben alvast een heleboel leuke sjaaltjes gekocht voor haar kale kop. Ook heeft ze mbv een boekje haar kleuter een beetje verteld wat er aan de hand is en wat hij kan verwachten. Maar leg maar aan een 4-jarige uit hoe ziek mama is zonder dat hij te bang wordt...

Dirkje

Dirkje

13-09-2008 om 14:11

Volgens mij is het belangrijk

om te weten of de plekjes op de botten uitzaaiingen zijn of misschien toch iets anders. Als er uitzaaiingen zijn wordt er op een andere manier behandeld dan wanneer de rest van het lichaam schoon is. Wannneer er geen uitzaaiingen zijn wordt er curatief behandeld (= met het doel te genezen), wanneer er wel uitzaaiingen zijn wordt er meer palliatief behandeld(= met het doel het leven te rekken, pijn te bestrijden, al naar gelang het stadium van de ziekte). Het soort chemo zal ook afhankelijk zijn van wel of geen uitzaaiingen. Vandaar dat de uitslag volgens mij belangrijk is en eerst wordt afgewacht.
groet en sterkte,
Dirkje

kuzco

kuzco

13-09-2008 om 15:31

Hier..

Bij mijn man was het zo dat het naar ons idee ook veel te lang duurde voor ze begonnen met een behandeling en wij hebben het toen ook gevraagt. Het antwoord was dat het beter is om eerst goed te weten wat het precies voor type kanker is en dan een behandelplan te gaan maken dan maar op goed geluk een behandeling te starten, want dat kan dan meer ellende aan richten dan dat het de kanker tegen gaat. En dan zou je vriendin dus nog meer ellende krijgen dan ze nu al heeft.
Neemt niet weg dat ik me de gevoelens van je vriendin heel goed begrijp, want wat is er nu erger om in dit stadium te moeten wachten en niets te kunnen doen en je zo enorm machteloos te voelen, terwijl je zo graag tegen die rotziekte wilt vechten.

Mijn man had ook uitzaaiingen, maar is wel behandeld met de intentie hem te genezen. Dat ligt gewoon helemaal aan de soort kanker en de hoeveelheid uitzaaiingen. Wat een ander al zei: als je positief bent ingesteld dan kom je al een heel eind. Het geneest je niet, maar ik ben ervan overtuigt dat het er wel aan mee helpt.

Ik wil je vriendin heel veel sterkte wensen en jou natuurlijk ook. Fijn dat ze zo'n goede vriendin heeft, want die zal ze nog goed kunnen gebruiken de komende tijd.

Kuzco

Elisa Gemani

Elisa Gemani

13-09-2008 om 15:58

Bedankt

Bedankt voor jullie reacties! We wachten maandag maar af en hopen dan op beter nieuws. Maar ik vind het echt heel moeilijk, temeer omdat vorige maand een van mijn beste jeugdvrienden is overleden aan lymfeklierkanker en hij was pas 38... Zoveel mensen die ik kende zijn overleden aan die rotziekte dus ik word heen en weer geslingerd tussen hoop en vrees. Ik blijf optimistisch voor haar en haar zoontje en ik probeer haar zoveel mogelijk te steunen maar ik vind het heel moeilijk... Ik hou jullie op de hoogte!

Dirkje

Dirkje

15-09-2008 om 19:34

Kuzco,

er is inderdaad een aantal kankers waarbij ondanks uitzaaiingen behandeld wordt met de intentie van genezing. Bij borstkanker is het vziw helaas zo dat uitzaaiingen betekent dat genezing op de lange duur er niet meer in zit. Dat betekent niet dat het in alle gevallen gauw 'over' is. Vaak kan het proces ook nog jaren kan duren en het is daarbij ook vaak nog mogelijk dat er dan goede kwaliteit van leven is. Ik kan er naast zitten, maar ik dacht dat dit de stand van zaken is.
groet,
Dirkje

Elisa Gemani

Elisa Gemani

15-09-2008 om 23:47

Nog niks gehoord...

Vandaag zou mijn vriendin meer horen over de rare plekken op haar botscan en de te volgen behandeling. Ik heb nog niks gehoord. Dat zal morgen wel gebeuren... Ik hoop zo dat het toch nog meevalt!

Elisa Gemani

Elisa Gemani

16-09-2008 om 17:32

Update

Mijn vriendin belde net: ze heeft geen uitzaaiingen in haar botten en a.s. vrijdag krijgt ze haar eerste chemo. Pfoe, wat een opluchting! Er is toch een last van haar afgevallen nu ze weet waar ze aan toe is. En nu maar duimen dat haar eerste chemo meevalt...

isis

isis

16-09-2008 om 20:00

Fijn....

Fijn dat de uitslag mee viel.
En dat er nu dan wat gaat gebeuren.
Veel sterkte,voor haar en ook voor jou.

moederkloek

moederkloek

16-09-2008 om 21:04

Elisa

Ik las hier ook steeds even mee!
Sterkte voor je vriendin en voor jou!
Zal ook een zware tijd worden. Maar op naar een goed herstel!!

Dirkje

Dirkje

16-09-2008 om 21:16

Liora

YES, dat is de eerste winst, dat er geen uitzaaiingen zijn. Sterkte voor haar, want er zal een boel gebeuren.
Groet,
Dirkje

Elisa Gemani

Elisa Gemani

17-09-2008 om 18:24

Dirkje

Hehe, ik ben geen Liora maar bedankt

Dirkje

Dirkje

17-09-2008 om 21:02

Elisa

Sorry dat ik je met Liora verwarde. was neit de bedoeling.
Groet,
Dirkje

Elisa Gemani

Elisa Gemani

20-09-2008 om 18:27

Eerste chemo

Mijn vriendin heeft gisteren haar eerste chemokuur gehad. Het duurde maar een uurtje want de medicijnen lagen al klaar. Ze heeft tabletten tegen misselijkheid gekregen. Feitelijk voelt ze zich helemaal niet slecht, alleen erg sloom en moe. Ook is ze een beetje misselijk, maar de tabletten helpen goed. Natuurlijk weten we niet hoe ze zich nog gaat voelen in de loop van de week. Over 2 weken krijgt ze haar tweede kuur. Duimen maar dat ze zich niet heel erg beroerd gaat voelen (maar we gaan ervanuit dat dat zeker nog wel gaat gebeuren tijdens de kuur)!

Marieke

Marieke

21-09-2008 om 13:05

Last hebben van de chemo

Misschien weet je dit al wel, maar de mate waarin je last hebt van een chemo of misselijk bent zegt helemaal niets over de werkzaamheid ervan.
Je kunt fluitend (bij wijze van spreke) door de chemo's komen en toch genezen.
Marieke

Elisa Gemani

Elisa Gemani

21-09-2008 om 14:45

Marieke

Ja hoor, dat weten we Maar goed, dit was pas de eerste dag van de eerste chemo en we gaan ervan uit dat ze zich ongetwijfeld later wel beroerd gaat voelen. We bekijken het per dag...

Elisa Gemani

Elisa Gemani

23-09-2008 om 08:49

Ja hoor

De chemo heeft met volle kracht toegeslagen; ze voelt zich heel ziek en misselijk. Het was natuurlijk te verwachten, uiteindelijk is het toch gif wat je binnenkrijgt...

Heidi

Heidi

29-09-2008 om 04:53

Elisa

ik wil je vriendin heel erg veel kracht en positiviteit toewensen, zoals al gezegd is, het geneest niet, maar het scheelt echt de helft, ik heb 2 weken geleden mijn laatste chemo gehad (6x) met daarnaast 25 bestralingen, en ik moet over 3 uurtjes voor mijn laatste inwendige bestraling, en ik ben echt door de hele periode heengefietst, nergens last van, wel wat meer moe, maar niet misselijk, of ziek. Ik hoop zo voor je vriendin dat dat bij haar ook het geval is. En anders meteen de medicijnen innemen die ze daarvoor meekrijgt.

Heel erg veel sterkte voor je vriendin gewenst.
Want ik heb ervaren met heeeeel veel lieve mensen om me heen, dat de last een ietsiepietsie minder wordt.

Elisa Gemani

Elisa Gemani

02-10-2008 om 13:59

Heidi

Fijn te lezen dat jij er zonder al te veel problemen doorheen bent gefietst Het gaat nog steeds redelijk goed met mijn vriendin, ook al is ze af en toe vreselijk moe. Dan slaapt ze gewoon de hele dag. Gelukkig zijn er genoeg mensen om haar zoontje op te vangen als het nodig is. A.s. maandag krijgt ze haar tweede kuur. Ik weet niet precies hoeveel kuren ze nog krijgt, maar na de chemo volgen er in ieder geval een heleboel bestralingen en dan moet ze aan de hormonen. We nemen iedere dag maar voor wat hij is, en in de tussentijd praten we veel en doen we leuke dingen met de kids (als ze zich goed voelt). Het scheelt ook dat er op school een aantal andere ouders zijn die ook te maken hebben gehad met (borst)kanker en daar heeft zij veel aan. Toch blijft het vreselijk natuurlijk. Zeker als je merkt dat het zoveel jonge mensen overkomt...

Elisa Gemani

Elisa Gemani

07-10-2008 om 15:57

Beroerd

Nou, ze heeft net haar tweede chemo gehad en ze voelt zich erg beroerd. Vanmorgen vond ze grote plukken haar dus de haaruitval is ook begonnen;-( Morgen laat ze haar hoofd kaalknippen; ze had het al superkort geknipt maar de uitval is toch te confronterend... Hoewel ze genoeg mensen heeft om bijvoorbeeld haar kind van en naar school te brengen en halen gaat ze ook thuishulp aanvragen want ze is niet meer in staat om veel te doen thuis. Wat een rotsituatie zeg. Wat een rotziekte. En dan moet ze nog zoo lang volhouden...

*Sophie*

*Sophie*

07-10-2008 om 16:28

Terwijl ik je stukje lees

voel ik m'n hart helemaal samenknijpen...
Wat enorm rot voor je vriendin en voor jou ook.

Als je je vriendin probeert te steunen, vergeet dan daarna vooral jezelf niet! Neem daar ook de tijd voor, want anders komt het straks misschien keihard over je heen, de verwerking. Van zo dichtbij zoveel leed zien gaat niemand in de koude kleren zitten, ook voor jou zal het heel moeilijk zijn.

Veel sterkte voor jullie allebei.

groetjes, Sophie

Elisa Gemani

Elisa Gemani

08-10-2008 om 22:30

Sophie

Dank je wel Het gaat echt heel slecht met haar; ze ziet er ook verschrikkelijk uit met een heel pafferig gezicht en zo. Ik denk dat dit extra moeilijk is omdat ze vrij gemakkelijk door de eerste kuur heen is gerold. Ze heeft toegegeven dat ze meer hulp thuis nodig heeft. Dat is nogal wat voor iemand die liever haar tong afbijt dan om hulp te vragen... Waarschijnlijk realiseert ze zich nu pas een beetje wat er aan de hand is en voor welke lange, zware weg ze nu staat. Ik help haar waar ik maar kan, maar moet ook mezelf niet uit het oog verliezen want ik heb momenteel ook veel aan mijn hoofd. Maar ik heb wel vandaag van mijn laatste centen het Pink Ribbon-lintje gekocht; mijn beetje bijdrage aan deze vreselijke ziekte die toch meer vrouwen treft dan je denkt...

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.