Borstverkleiningsoperatie
Binnenkort ga ik met mijn dochter mee naar de plastisch chirurg omdat ze haar borsten wil laten verkleinen. Ze heeft al een verwijsbrief (en dus medische indicatie) van de huisarts gekregen. Heel graag hoor ik jullie ervaringen. Wat kunnen we verwachten bij zo'n operatie? Hoe gaat het herstel? Wat moeten we niet vergeten in het gesprek aan de orde te stellen?
Ik vind het best een naar idee moet ik zeggen hoor, zo iemand die in je kind gaat snijden. Ze is dan wel 21, maar dan toch...
BDD
Laat haar eerst eens deze test maken:
http://bddfoundation.org/helping-you/questionnaires-do-i-have-bdd/
lang geleden
Ik was 19, dus het is alweer meer dan 20 jaar geleden, wie weet wat er veranderd is sinds toen.
Ik meen me te herinneren dat het herstel me erg meeviel, de eerste tijd niet zwaar tillen enzo en wat irritatie omdat ik van mijn familie niks mocht, nog niet mijn eigen drinken pakken, terwijl ik dat best kon.
Ik had veel hechtingen, een heel klein deel, van de tepel recht omlaag, loste vanzelf op, de rest moest er uit gehaald worden.
Na de operatie had ik aan beide kanten een drain, zo gauw die leeg genoeg bleef mocht ik naar huis, dat was na 2 nachten. Het verwijderen van de drains vond ik akelig en ik was heel misselijk toen ik bijkwam uit de narcose, dat is het enige wat me echt is bijgebleven en dat je niet na een paar weken moet denken dat de wildwaterbaan bij centerparks een goed idee is 
Mijn man zegt dat het zeker een jaar geduurd heeft voor ik weer aanrakingen kon velen aan mijn tepels, tot de zenuwen weer aangegroeid waren, zeg maar. De hele tepel+ tepelhof zijn er ook volledig afgeweest. Bij mij is het gevoel weer normaal geworden, maar het kan zijn dat het niet meer terugkomt. Littekens blijf je zien, maar valt niet erg op. Die aan de onderkant en dan aan de zijkant, dat kun je redelijk goed zien, rondom het tepelhof valt het niet op en onder de borst zie je ook niet zomaar.
Ik ben toen gewaarschuwd dat ik geen borstvoeding meer zou kunnen geven, dat vond ik geen probleem, maar toen mijn oudste geboren was vond ik het wel erg. Kan ook komen omdat de produktie toch op gang kwam en ik toch hoop had gekregen dat het zou gaan lukken. Het heeft in mijn kraamweek voor de nodige tranen gezorgd, maar eerlijk is eerlijk, ik was toen toch al niet heel stabiel.
Als je nog vragen hebt, dan roep maar.
Vriendin
Heeft t in december laten doen, is haar echt erg meegevallen. Was na een dag thuis, ging na 3 dagen stukken wandelen. Kon toen ook in huis wat rond scharrelen en lichte dingen doen. Fietsen duurde langer. Tillen ook. De hechtingen zitten aan de binnenkant en lossen vanzelf op.
Zij kreeg de tip van bevriende verpleegkundige om een strak hemd onder je bh dragen die je erna aan moet. Dit scheelt in de drukpunten zegt ze.
"The questionnaire assumes that you do NOT have a disfigurement or a defect that is easily noticeable or appears only slight to others. The judgment on how noticeable your feature(s) is made by a health professional. "
Ik vermoed dat er bij een borstverkleining op medische indicatie sprake is van "easily noticable" problematiek. Dan gaat het niet een cupmaat meer of minder maar over iets grotere hoeveelheden.
Dat gezegd hebbende. Voor mij is het inmiddels 15 jaar geleden. Van een H/-cup naar een C/D- cup. Verhaal vergelijkbaar met dan van Inanna. Was na een dag weer thuis en ga een week aan het werk.
Gevoel is nooit helemaal terug gekomen, ik heb af en toe nog last van steken in de borst (in het begin heel veel ivm weer aangroeien zenuwen) en ik heb een vergroeid litteken waardoor het soms wat trekt. Maar spijt heb ik niet gehad. Zou het morgen weer doen. Enige minpunt was voor mij dat de borstvoeding niet bleek te lukken. Daar heb ik flink van gebaald.
Nicht
Een nicht van mij kreeg complicaties, de wond sprong open en ze kreeg een hardnekkige infectie. Dat is goedgekomen. Het gevoel niet, borstvoeding ook niet, maar na die nare tijd is ze nog steeds blij het te hebben gedaan.
Ik lees mee
Interessant om te lezen. Toevallig heb ik hier van de week over na gedacht omdat dochter hier mij inmiddels in cupmaat voorbij is gegroeid en ik ook niet heel klein geschapen ben zeg maar.
Het zou zomaar kunnen dat dit bij haar in de toekomst gaat spelen. Ik hoor haar nu nog niet over klachten. Wel heeft ze de voorkeur voor stevige, strakke bh's en is het nu al enorm lastig om voor haar te slagen omdat ze ook nog een bepaald model wil. Dat is bijzaak natuurlijk.
Ik vind het wel fijn om te horen dat het over het algemeen een operatie is die mee valt. Toch is het natuurlijk een hele ingreep. En geen borstvoeding kunnen geven, ik denk dat dat inderdaad gaat spelen op het moment dat je een kleintje hebt. Wel iets om je goed op voor te bereiden.
Ik denk er ook wel eens over
Mijn zus heeft het jaren geleden ook laten doen en al kun je in de periode erna even niet zoveel, dat gaat weer voorbij.
Vrouwen die nog erg jong zijn, zou ik het niet direct aanraden, juist vanwege het feit dat ze misschien nog borstvoeding zullen willen geven. Dan wordt het een afweging wat erger is, geen borstvoeding, of door blijven lopen met het gewicht van grote borsten.
Zinvol?
Je kunt er zomaar 3 cupmaten bij krijgen tussen je 20e en 40e. Heeft het dan wel zin om op zo'n jonge leeftijd de operatie te laten doen? Aan de andere kant, als je er heel veel last van hebt kun je misschien ook weinig anders.
3 cupmaten
Je borsten kunnen inderdaad blijven groeien (of juist krimpen). Maar moet je dan 20 jaar met klachten rond blijven lopen omdat ze misschien nog erger zullen worden?
Als iemand serieuze klachten heeft ga je toch niet wachten tot de klachten nog erger zijn.
Groeien
Ik ben vanaf mijn 20ste van 80b naar 85h gegaan. 6 cupmaten meer. Om het voor een zwangerschap te doen vind ik niet verstandig, maar ja... je zult er inderdaad maar letterlijk onder gebukt gaan.
verstandig?
"Om het voor een zwangerschap te doen vind ik niet verstandig"
Sorry, ik vind dat zo'n rare uitspraak. Hoezo, niet verstandig? Wie bepaalt dat? Het gaat hier om een medische indicatie, niet om een cosmetisch dingetje ofzo. Niemand kiest vrijwillig voor medische problemen. Ik snap niet zo goed waarom je op basis van de korte posting überhaupt een term als 'niet verstandig' gebruikt.
Natuurlijk is het belangrijk om je van te voren bewust te zijn van de gevolgen, zoals waarschijnlijk geen borstvoeding kunnen geven. En het is goed om met de arts te bespreken wat er gebeurt (wellicht ook met de littekens) als de borsten toch weer gaan groeien (wat natuurlijk vaak samenhangt met toename van het lichaamsgewicht).
Hanne
"Ik vermoed dat er bij een borstverkleining op medische indicatie sprake is van "easily noticable" problematiek."
Dat zie je volgens mij verkeerd. Ik heb zo'n geval in mijn directe omgeving en hoewel er volgens mijn 'deskundige' blik geen easily noticable problematiek was kreeg ze toch na enig aanhouden een medische indicatie.
Waarom dacht je dat de gezondheidszorg zo onbetaalbaar werd? Iedereen krijgt alles in dit landje en de specialist spint er garen bij dus die protesteert hoogstens zwakjes.
Tja
Tja, weet niet of dit nu bewijs is tegen mijn stelling of een uitzondering die de regel bevestigd.
Laat ik mijn zin herformuleren
"Ik vermoed dat er bij een borstverkleining op medische indicatie OVER HET ALGEMEEN sprake is van "easily noticable" problematiek."
En dan mag je zelf bepalen of 'easily noticable' alleen gaat over het formaat van de borsten of dat het ook gaat over hoe makkelijk de klachten (smetplekken, snijdende BH banden, bewegingsbeperkingen) zichtbaar zijn.
Hanne
"Tja, weet niet of dit nu bewijs is tegen mijn stelling of een uitzondering die de regel bevestigd."
Ik ben persoonlijk van mening dat borstvergrotingen en -verkleiningen meestal niet bepaald een teken van een gezonde geest zijn. Een normaal mens is tevreden met zijn of haar lichaam met of zonder 'snijdende bh bandjes'.
Daarnaast ken ik dus uit mijn eigen omgeving een geval van een uiterst twijfelachtige vergroting en ook nog een geval van een plastisch chirurg die best een vergroting wilde doen bij iemand die uiteindelijk een gelukkig leven blijkt te kunnen leiden met haar natuurlijke kleine borsten.
verschil
Met betrekking tot een mening hebben: ik vind het nogal verschillend of je een borstverkleining of een borstvergroting zou willen.
Bestaan er borstvergrotingen op medische gronden?
(nee Ad H, ik bedoel niet: is er een chirurg die dit graag voor je opschrijft, want ja die zullen er vast wel zijn vanuit financieel oogpunt).
gr Angela
Ik denk niet dat jij je helemaal kunt voorstellen hoe het is om cup 80H met je mee te dragen. Als dat zo zou zijn zou je namelijk niet schrijven zoals je doet.
wel eens met Ad
Ik ben het op zich wel eens met de kritische houding van Ad.
Maar de afweging (medische noodzaak of niet) moet toch echt iedereen voor zichzelf maken. Ik denk overigens dat vrouwen die kiezen voor een verkleining dat vaak vanuit heel andere overwegingen doen dan vrouwen die kiezen voor een vergroting.
Ik ken persoonlijk maar 1 vrouw die een borstverkleining heeft gedaan. Zij had langdurig fysieke klachten vanwege haar enorme borsten. Het belemmerde haar sterk. Ik begrijp haar keuze heel goed, dit was niet een kwestie van 'niet mooi vinden' of 'geen gezonde geest hebben'.
Ik ken wel meerderen die borstvergrotingen hebben gedaan. Die snap ik eerlijk gezegd een stuk minder goed. Ik vind het wel wat triest dat iemand pas zelfvertrouwen kan hebben met een cup D (ipv 
, zoals ik heb meegemaakt.
Zo Ad echt weer een mannelijke reactie.
Geen gezonde geest als je een borstverkleining overweegt? Je hebt duidelijk geen idee hoe erg een grote cupmaat kan zijn. Knellende bandjes lijkt mij nog het minst erg. Pijn in je rug, smetplekken. Beperkingen in bewegen, omdat echt grote borsten dan in de weg zitten. Niet kunnen sporten om dezelfde reden.
Ik ben tevreden met mijn kleine cupmaat, iets groter was leuk geweest maar geen reden voor chirurgie. Met mijn postuur een cup H was niet leuk geweest en had ik zeker laten verkleinen. Ik ben ik en met cup H was is eerst die grote dingen en dan pas mezelf en dat zou ik jooit willen.
Rozeblad
Wat ga je meteen in de aanval. Ik mag toch zeggen wat ik niet verstandig vind? Ik heb niet gezegd dat ze het niet mag doen.
Ik vind 21 jaar nog vrij jong. Door zwangerschap groeien de borsten (in mijn geval), door overgewicht, enzovoorts. Er zit dus nog flink rek in. Dan kán het de overweging waard zijn om nog even te wachten. Maar ik zei ook al, als je er letterlijk onder gebukt gaat, zijn bovenstaande afwegingen misschien ondergeschikt. Ik weet wat het is om grote borsten te hebben, dus ik begrijp het verder helemaal. Ik zit er zelf ook wel eens over te dubben.
Dochter
Mijn dochter is bijna 18 jaar en heeft 70E. Dat is niet heel erg groot maar wel heel vervelend als je maar 140 cm bent met een relatief korte romp.
Ze mag van mij met alle liefde een borstverkleining (ook al zouden wij het zelf moeten betalen) zodat zoiets simpels als passende kleding kopen iets gemakkelijker wordt, met deze lengte is het al een groot probleem.
De verpeste ogen van mijn zoon houden mij tegen om het voor te stellen.
Wat ik begrepen heb is dat de zorgverzekering de ingreep moet zien als medisch noodzakelijk en niet de huisarts, om het vergoed te krijgen.
40er
Die mannen met die gewichten op hun borstkas hadden nog een soort "geluk" die gewichten wsren vrij plat. Het effect was nog beter geweest als ze 2 zakken met 1.5 kg suiker hadden omgehangen gekregen. Dan konden ze echtbhun veters niet meer strikken.
Half a twin
Dat klopt,ben ik helemaal met je eens. Het is in die zin ook wel een verkooppraatje voor het merk. Maar misschien dat het voor sommigen zou werken?
trekkende huid
En ook voelen deze mensen niet hoe het is als de huid aan je trekt vanaf je rug naar voren of op je borstkas. Hoe het is als ze onder je oksels in een bh geprakt zitten. Hoe het voelt als de beugels naar voren wippen als je gaat zitten, hoe de beugels onder je oksels in je oksel prikken als je zit of lichamelijk werk doet/sport.
Hoe het voelt aan je huid als je moet hardlopen en hoeveel pijn het doet als je borsten dan op en neer gaan en dat je dus moeite hebt achter je ontsnappende kind aan te gaan.
Hoe je zweet en smetplekken krijgt tussen en onder je borsten en hoe vervelend die beugel daar dan overheen schuurt als het buiten 23 graden of warmer is. Hoe moeilijk je een bh kunt vinden die echt goed past, waar je steun aan hebt zonder pijn. Hoe die banden in je schouders prikken, hoeveel pijn je nek en schouders doen en hoe moeilijk je in kleding komt waarbij de knoopjes altijd wijken als je ze al dichtkrijgt en dan heb ik het nog niet over de opmerkingen die je krijgt van verbazing tot afschuw. Mijn (ooit)huisarts die vroeg of ik bevallen was van een tweeling want mijn borsten waren zo groot geworden dat ik vast genoeg had om een weeshuis van melk te voorzien. En hoe het is als je ouder wordt en ze slapper worden en nog meer gaan hangen.
Of de verkoper aan wie ik vroeg tot welke maat de bikini-tops gingen, waarop hij zei: Dubbel D, dat is ook meer dan genoeg vind ik he, met groter ga je toch zeker niet in een bikini.
Dan snap ik zo'n jonge vrouw heel best eigenlijk. En ja, aan elke ingreep kleven gevolgen die ze nu misschien nog niet overzien kan.
Oh ja
Ik had vroeger een A-cupje en nu 70E. Dat is niet enorm, zeker geen kilo, maar als ik de trap op ren ondersteun ik ze toch maar even omdat het anders gewoon pijn doet.
Super bedankt!
Met jullie tips en overwegingen (ook de meer kritische) kan ik echt wat. Inderdaad is het goed om te overleggen of het verstandig is om nú al een operatie te doen of om nog te wachten. Dit zullen we zeker goed moeten doorspreken. Dat mijn dochter waarschijnlijk geen borstvoeding meer kan geven had ik me nog helemaal niet gerealiseerd. Heel goed dat jullie dit aangeven.
@Ad: Het traject van borstverkleining is zeker niet in gang gezet vanuit esthetische overwegingen. Van een BDD heeft mijn dochter (gelukkig) totaal geen last. Integendeel: ik ben wel eens jaloers op haar zelfverzekerdheid. Het gewicht van haar borsten zit haar echt in de weg.
@Lusithania, ik ben er eerlijk gezegd van uitgegaan dat het wel vergoed wordt als zij in behandeling genomen wordt. De specialist kan natuurlijk zeggen dat hij/zij het niet nodig vindt en geen medische indicatie afgeven. We hebben al navraag gedaan bij de verzekering en zij vergoeden gewoon. Maar het is natuurlijk ook goed om de ervaringen (en problemen) van de kant van het ziekenhuis te horen. Je wil niet voor dit soort verrassingen komen te staan.
Borstvergroting
Borstvergrotingen op medische indicatie zijn er dacht ik tegenwoordig niet meer.
Als je langs de lijn staat
maar niet zelf meedoet, is het sowieso handig om voorzichtig te doen met stelligheden. Ga maar eens een rondje rennen met cup zoveel, dan moet je ze echt goed insnoeren, om dat tot een aangenaam rondje rennen te maken. Maar ook de bandjes op de schouder. Dat knelt behoorlijk. Smetten... als je het warm hebt, is dat zeker een risico. Lang in de keuken staan, dat gewicht hangt daar toch maar al die tijd aan je rug te trekken. Ik zou het niet vanwege cosmetische overwegingen doen, ik zal gekke Henkie zijn, want welke vrouw wil nu niet op borsthoogte aangestaard worden door mannen? (voor wie het mist... dit was sarcastisch bedoeld 
) En nu zonder gekheid, alleen om die reden, zou voor mij niet hoeven. Maar dat ligt ook aan de verhoudingen. Ik ben lang, dus een wat grotere voorgevel valt niet uit de toon. Een kleine vrouw van 1.50 met een gemoed van cup h, is toch een ander verhaal.
Wat het tegenovergestelde betreft, ken ik een vrouw die zich echt minder mooi en vrouwelijk voelde door een kleine cupmaat. Zij heeft ze laten vergroten en is daar echt heel heel blij mee.
Voor beide varianten, gaat het om het gevoel van de vrouw zelf in combinatie met wat als medische indicatie gezien wordt. En dat kan ook een gééstelijke indicatie zijn.
hier ook blij
Ik heb het een aantal jaren geleden laten doen. Operatie is goed gegaan en ik was voor het eerst blij met mijn borsten. Ik heb 2 zussen die het ook allebei hebben laten doen.
Helaas zijn mijn borsten door gewichtstoename bij mij ook weer groter geworden, maar niet zo groot als ze voorheen waren.
40er
Die mannen hebben in ieder geval de ervaring een dag iets met zich mee te torsen dat overlast geeft. Voor veel mannen een nuttige ervaring. Hebben geen idee waar ze over praten.
Net als de gynaecoloog die mijn bevalling deed. Ik gilde het uit van de pijn aan mijn knie (had een rare blessure om mee te bevallen) zegt die man: Kom kom mevrouwtje zo zeer doen die weeën niet. Nee inderdaad maar mijn knie wel lul. Dat zei ik in gedachten, kon niet meer normaal praten van de pijn. En hij maar helpen om mijn rechter knie net zo ver naar mij toe te trekken als de linker.
Mannen hebben geen idee......
