De overgang weer
Dag allemaal,
Zojuist las ik een topic uit de winter over de overgang en wat deed het me goed om zoveel te lezen van allemaal andere vrouwen die precies dezelfde klachten hadden als ik. Natuurlijk gun je een ander deze ellende niet, maar ik voel me er erg alleen mee. Mijn man leeft voor geen meter mee.
Ik heb mijn knie overbelast in het voorjaar en dat hele been doet nu zeer. Dus ik heb zojuist eindelijk eens doorgepakt en afspraken gemaakt bij het lab en de huisarts, om te zien of ik artrose heb en of er met die knie niet iets anders aan de hand is. Morgen ga ik voor het eerst naar fysiotherapie. Ik ga Ymea kopen tegen de overgangsverschijnselen.
Soms kan ik wel janken van de vermoeidheid en pijn. Ik slaap slecht, door aldoor die opvliegers en doordat ik op geen manier goed kan liggen.
Dus ik start hier nog maar eens een draadje hierover. Tips zijn van harte welkom, maar gewoon even weten dat er meer zijn die met dezelfde dingen tobben steunt me al heel erg.
Wat een ellende he, ik leef met je mee. En dan een man die geen begrip toont, dat is wel heel moeilijk. Dan snap je waarom het echtscheidingspercentage hoger ligt in deze levensfase. Mijn vriend is gelukkig heel lief en ook mijn baas (man) denkt goed mee.
Dit is vast een herhaling van het vorige draadje, maar ik zeg het toch (nog een keer):
Ik had/heb best veel overgangsklachten (opvliegers, koude rillingen, slecht slapen, opeenvolgende blaasontstekingen, down, opgejaagd, ontzettend vergeetachtig, geen concentratievermogen, rugpijn, pijn in gewrichten, constante spotting, droge ogen, nagels splijten en brokkelen af, haar valt uit, enz. enz.). Zo erg dat ik serieus overwoog maar te stoppen met werken, het ging niet meer. Ik doe werk waarbij je echt je hoofd moet gebruiken en dat lukte niet meer. Ik maakte fouten en miste deadlines.
Sinds 2 jaar neem ik hormoonsuppletie, dat helpt enorm. De klachten zijn niet helemaal weg, maar in elk geval draaglijk. Dat zijn ze bij jou niet. Dus maak een afspraak bij een goede overgangsconsulente en met een goede gynaecoloog. Niet iemand die zegt: even doorbijten mevrouwtje (want met geluk ben je er in 2-4 jaar vanaf, maar het kan ook wel 10 jaar duren!). Zoek iemand die je klachten aanpakt, met lichaamsidentieke (!) hormonen of, als dat niet kan, met wat anders.
Weet je dat bewegen en met name krachttraining juist nu ontzettend belangrijk is? Het helpt echt tegen die stomme pijnen en pijntjes. Ik weet het, je bent moe, geen puf, maar na afloop voel je je echt beter en na een paar weken merk je het verschil al. En je hebt minder pijn van artrose! Ik wandel elke ochtend een halfuur voor (=naar) mijn werk. Daarna ben ik wel wakker, ook als ik slecht geslapen heb. Voor krachttraining ga ik 2x per week naar een sportschool met een coach. Ik heb gezegd dat ik heel langzaam moest opbouwen, vanwege concrete klachten (artrose in rug en schouders, frozen shoulder) en overgang (sneller blessures). Hij heeft geluisterd. Ik ben voor mijn armen letterlijk met gewichtjes van 1 kg begonnen. Elke 2 maanden bekijken we mijn programma's en passen we die een beetje aan. Pas na een jaar ben ik naar 2 kg voor mijn armen gegaan. Zo langzaam doe ik het dus. Maar het werkt wel! Mijn pijntjes zijn weg.
Sterkte hoor, hopelijk vind je iets wat je helpt.
Imi: maar die hormonen moet je toch ook weer vanaf? Hoe gaat het dan?
MRI schreef op 14-10-2025 om 16:20:
Imi: maar die hormonen moet je toch ook weer vanaf? Hoe gaat het dan?
Nee, mijn gynaecoloog zegt dat ik die tot het einde van mijn dagen mag nemen. In het protocol staat 5 jaar, maar dat is onzin, volgens mijn gynaecoloog. De behoefte aan oestrogeen blijft, en oestrogeen blijft je beschermen tegen een aantal nare aandoeningen, o.a. hart-en vaatziekten en dementie. Er zitten ook wel een aantal mitsen en maren aan, dus je moet het wel goed met je gynaecoloog bespreken.
Maar ook als je na verloop van tijd wel stopt, dan zouden die enorme pieken en dalen in je hormonen van de overgang achter de rug moeten zijn.
Oh Wauw IMI-x2, wat heb jij dan een fijne gyneacoloog.
Ik heb vorig jaar een spiraaltje gekregen ivm hele heftige menstruaties. Heeft even geduurd, maar nu ben ik er heel blij mee. Ik ben ook meer gaan sporten, 4x per week een half uurtje thuis een cardio, hiit of krachttraining. Voel ik me ook een stuk beter bij.
Mijn advies, laat je niet direct afschepen dat het er nu eenmaal bij hoort, er is echt wel wat te doen aan heel veel klachten.
https://www.vrouwenindeovergang.nl/vragenlijst/
Vul deze lijst eens in en kijk wat er bij jouw uitkomt. Als je nog niet bij je huisarts bent geweest, neem hem ingevuld mee (weet je ook wat je aan je huisarts hebt, die van mij kende het niet eens)
Ik heb jarenlang krachttraining gedaan, maar ik kreeg rare klachten, een vreemde soort "knijpende" pijn. Die relatie met krachttraining had ik niet meteen door, maar toen ik een week oversloeg en het een stuk minder was, en het in Coronatijd, toen de sportschool dicht was, zo goed als verdween, werd het me duidelijk.
Mijn huisarts dacht dat ik wel eens "weke delen reuma" kon hebben, maar nu ik door de overgang heen ben, en een stuk beter in mijn vel zit, denk ik dat het toch "gewoon" de overgang was.
Ik zou weer met krachttraining kunnen beginnen, maar ik voel me helemaal gelukkig bij yoga.
Moraal van het verhaal, zoek beweging wat goed bij je lijf past.
En wie weet was ik nog aan het krachttrainen geweest als ik hormonen had geslikt, maar dat was zo'n 10 jaar eerder minder gebruikelijk als nu.
Edit: ik had een coach op mijn sportschool, maar ik vermoed dat hij geen ervaring had met vrouwen in de overgang, hij pastte mijn oefeningen niet aan op mijn klachten.
