groeipijn, al 1,5 jaar.
Ons kindje van 2,8 jaar heeft nu al anderhalf jaar last van groeipijn.
Vermoedelijk begonnen toe zij 9 maanden was, zeker vanaf 1 jaar.
De pijn is nu veel minder, en minder frequent maar is er nog steeds.
Ze heeft het zowel 's nachts als overdag heel heftig gehad, niet meer op kunnen lopen e.d.
Is er nog steeds in zo mate dat ze uitspraken heeft als: als het lente is doen mijn benen niet meer zeer. Als ik naar de basisschool ga heb ik niet meer zere benen. Je ziet het veel in spel terug. als een ander kindje huilt vraagt ze: och, doen benen zeer?
Ze heeft wel kinderarts gezien, cb arts, dus groeipijn is wel zeker.
(alleen op zicht, geen onderzoek, hoe zou je dat ook kunnen onderzoeken?)
Heeft iemand hier ervaring mee? Hoe lang heeft bij jullie kinderen geduurd, hoe oud waren ze?
En wat hielp er bij jullie tegen de pijn?
Vitaminen gecheckt?
Is er al eens bloed geprikt en dan met name op vitamine B12 en vitamine D? Van beide is bekend dat ze spier- en gewrichtspijn kunnen veroorzaken als er een gebrek aan is.
groeipijn?
Anderhalf jaar lang groeipijn? Klinkt mij vreemd in de oren hoor. Ik neem toch aan dat ze niet permanent zo hard aan het groeien is dat het pijn doet. En zelfs niet kunnen lopen? Dat een arts heeft gezegd dat dit groeipijn is, geloof ik wel hoor. Veel kinderen hebben er wel een tijdje last van. Maar als het zo lang duurt, zou ik daar geen genoegen meer mee nemen. Als het mijn kind was, had ik al lang weer bij de arts gezeten en aangedrongen op verder onderzoek.
Hier zoon
Onze zoon heeft ook veel pijn gehad. Ik geloof ook niet dat het groeipijn is, vermoedelijk weten ze niet wat het is. Onze zoon is hypermobiel. Een kinderfysio kon daardoor de pijn verklaren en uitleggen. Hij is nu 10 en het gaat nu beter dan toen hij zo jong was. Als hij actief bezig is geweest dan heeft hij weer klachten. Wij geven paracetamol. Het heeft hier veel slapeloze nachten opgeleverd. Mijn zoon was sowieso ziek toen hij jong was en heeft veel artsen gezien. Ik heb nooit een fatoenlijk antwoord gekregen maar ook leek het wel of ze dit nooit tegen kwamen. Een bezoekje aan een kinderfysio kan ik je dus aanraden.
fysio ind.
Ze is onlangs nog door cb arts gezien, daar heb ik wel vertrouwen in. Twijfel eigenlijk niet aan groeipijn.
Ze heeft al hele angst voor artsen, ze wil ook nooit meer zeggen als ze pijn heeft, uit angst dat ze erheen moet.(gewoon ha en cb bezoekjes) Je kent je kind, dus je ziet het wel.
Goh wat naar regenbogie, al zoveel ziek als jong kind.
Maar ind. Fysio heeft ze al eens gehad en die constateerde ook dat ze hyper mobiliteit in enkels en knieën had. Denk ook dat dat meespeelt? Hebben ze ook wat meer spierkracht nodig heb ik begrepen? Als je dan al pijn in spieren hebt...
We overwegen nu fysio aan huis.
Je raad het wel aan? Hoe heeft je kind geholpen, kregen jullie bv oefeningen mee, of wat kan ik me er bij voorstellen?
Eerste fysio ervaring. WAs prima. Maar 1/2 uurtje in de week in een daarvoor ingerichte speelruimte. Verder maakte het voor haar niet zoveel verschil, behalve dat ze ertegen aankeek om weer heen.
Oefeningen voor thuis, weet niet zo goed meer. Was niet op pijn gericht, maar meer op dingen durven omdat ze in die periode zo angstig was. Bang om te vallen e.d. hoewel ik duidelijk aangaf dat ze ook veel pijn in benen had en daardoor moeite met lopen.
Zou wat verdieping hierin verwachten. En thuis, zodat je het zelf dagelijks kan toepassen.
geen bloed geprikt.
En nee, er is nog nooit bloed gprikt.
Vit D. Toevoegen is wel toestand, vaker niet dan wel.
Verder eet ze wel goed en gezond en krijgt nog bv.
hmm
Er zijn zelfs artsen die zeggen dat groeipijn helemaal niet bestaat.
Dit klinkt helemaal niet als groeipijn, ik zou haar toch eens heel goed laten onderzoeken.
Tja
Fysio stelde ik alleen voor ivm de diagnose hypermobiel. Die heb je al. Ons kind had geen achterstand in dingen doen. Tja hij sprong niet graag van dingen af, zakte lettelijk dan door zijn enkels. De fysio heeft me dat allemaal uitgelegd en laten zien. Lekker veel voetballen of andere dingen doen. Daarnaast heeft hij nog steunzolen gekregen. En had hij altijd hoge schoenen. Hij ging daardoor wel beter lopen maar de pijn is er niet mee opgelost.
Oja en we kregen een negatief advies voor een trampoline in de achter tuin. 
geen therapie op dat moment dus.
Als je niet ongerust bent over de gezondheid van je kind, heb je denk ik helemaal gelijk om niet verder te zoeken in een diagnose. Maar meer in oplossingen. Onze zoon hebben we uiteindelijk ook helemaal hier van onttrokken en zijn op gevoel verder gegaan. Een poos geen artsen zien kan heel gezond zijn .
Inmiddels gaat het dus wel. Hij zit sinds 2 jaar op speciaal basis onderwijs en daar krijg je standaard een screening voor je motoriek. Dus toen wist ik het wel. En ja hoor , rapport en therapie. Ik ben na 2 maanden gaan praten om te kijken wat het nut was.Klinkt misschien raar, maar alles gebeurde onder svhooltijd en de boel was gewoon opgestart. Ik kon mijn verhaal van vroeger goed linken aan haar verhaal nu. Samen konden we weer veel verklaren van klachten van nu. Mijn zoon heeft een klik met haar en ik heb toen besloten de therapie te laten doorgaan. Zijn spierspanning die ook altijd te laag was is verbeterd nu en daardoor loopt hij rechter op en zijn hand is steviger geworden wat hij ook nodig had voor het schrijven.
Tja spierkracht en lijf moet bij elkaar komen. Maar als ze met elke stap door de enkels gaan. Wat dan, qua trainen. Wij hielden onze zoon vast bij zijn pols omdat zijn hand los voelde van zijn arm als je die beet had. Hij heeft echt veel paracetamol op en dat was vaak niet eens voldoende. Ik heb dat altijd vervelend gevonden. Hij heeft langer in een kinderwagen gezeten. Hij is nog steeds vermoeider van activiteiten dan andere kinderen. En dat klopt want het kost hem ook meer. Ik moet altijd glimlachen om de spierpijn van apenkooien.
Oja, hij heeft altijd een meisjesfiets gehad omdat hij het niet volhield om voorover op een jongensfiets te zitten. We zijn dus zelf veel gaan kijken wat is wijsheid en wat heeft hij nodig. Een goede ergotherapeute kan daar ook bij helpen. Is alleen mee kijken en adviseren geen therapie. Moet je wel weer een goede hebben.
In mijn familie komt het meer voor gezien de erfelijkheid. Hypermobiel en lage spierspanning. Een neefje van mij heeft ook een speciale stoel op school. Mijn zoon zit juist weer op een wiebelkussen. En mijn broer is er uiteindelijk ook groot geworden met cesar therapie. Hoe ouder ze worden hoe beter het gaat. Zelf heb ik ook altijd beenpijn gehad en kan het na een dagje slenteren nog hebben.
Ik hoop dat het snel verbeterd bij jullie. Ik zal nog ff peinzen over tips die ik vergeten ben.
cb arts
"Ze is onlangs nog door cb arts gezien, daar heb ik wel vertrouwen in. Twijfel eigenlijk niet aan groeipijn."
Een cb arts heeft medicijnen gestudeerd en daarna een korte vervolgopleiding gedaan. Reden om argwaan te hebben (hebben wij ook ervaring mee). Ik zou via de huisarts weer de kinderarts consulteren. Nooit bloed geprikt klinkt mij vreemd in de oren. Ook dat jij niet twijfelt aan jouw diagnose. Jij bent geen arts. Fysiotherapie is natuurlijk heel goed maar kan de pijn niet oplossen.
Sterkte! Modder verder niet aan en ga weer terug naar de kinderarts.
Kinderarts
Zoals Rafelkap al zegt zou ik als ik jou was zsm via de huisarts een verwijzing vragen voor de kinderarts. Lijkt mij dat na zo'n lange tijd van ernstige pijnklachten die niet verbeteren eens een grondig en volledig lichamelijk onderzoek gedaan moet worden door een gespecialiseerde arts. Een cb arts heeft niet de beschikking over de kennis en ervaring van een gespecialiseerde arts dus ik zou niet op diens "diagnose" afgaan.
Fysio is altijd goed bij pijnklachten maar het zou weleens iets heel anders kunnen zijn dan groeipijn; er zijn veel ziekten die aanhoudende gewrichts- en spierpijn geven bij jonge kinderen en die vereisen goede behandeling. Als het mijn kind was zou ik hier geen genoegen mee nemen en staan op een verwijzing voor een kinderarts. Succes!
Groeipijn?
Je kind heeft al zo lang pijn, vanaf zo'n jonge leeftijd en jij legt je neer bij een 'diagnose' van de huisarts die alleen maar gekeken heeft? Groeipijn, voor zover het al echt bestaat, hoort niet bij deze leeftijd en houdt ook niet zo lang aan. Ik zou om grondig onderzoek vragen want volgens mij klopt dit voor geen meter. Ik zou aandringen op minstens een keer bloedprikken en onderzoek door een kinderarts.
skik
Druif
Ik ben het met de andere reacties eens.
Ik zou geen genoegen nemen met een diagnose door een cb-arts. Die hebben echt geen verstand van dit soort dingen.
Anderhalf jaar pijn voor een kind, zo jong, is bijzonder. Daarom zou ik zeker willen weten dat er niets anders speelt.
Ik ken een meisje dat tot ergernis van haar moeder, zoveel huilde. Ze zat dan op de grond met haar handjes omhoog te huilen dat ze gedragen wilde worden. 'Nee nee,' zei die moeder, 'je kunt zelf lopen.' Anderhalf jaar later bleek dat meisje jeugdreuma te hebben.
Doorverwijzen naar een kinderarts dus.
begrijp jullie reacties
Begrijp jullie reacties.
Over de klachten worden niet minder: in mijn eerste berichtje schreef ik: de pijn is nu veel minder en minder frequent...
Dus het stelt me gerust dat wat het ook is het wel beterder lijkt te gaan.
Wat betreft al zo jong: als standaard antwoord krijg je op die vragen van ha., ka. en cba. dat er nog heel weinig bekent is over groeipijn, er is te weinig onderzoek naar gedaan etc. Idem voor ook pijn overdag, er niet op kunnen lopen etc.
Ik heb ook een tijdje gehad dat ik het wel een makkelijke uitroep vond maar:
De klachten komen vooral in nacht wel erg overeen met groeipijn klachten, warm houden en wrijven helpt ook.
Natuurlijk heb ik ook soort van onrust en twijfel over de groeipijn. Overal op google kun je ook lezen dat de klachten na 1,5 tot 2 jaar vanzelf verdwijnen, en het word al beter..
Voor onszelf hebben we wel afgesproken dat als ze na de zomer(dan zeker 2 jaar) nog klachten heeft dat we dan wel verder kijken.
Intussen toch maar fysio denk ik. Als het wat anders is kan hij dat misschien ook zien aan manier van lopen of of??
Maar eerste is nu dat ze plezier blijft houden in bewegen.
jeetje...
Wachten tot na de zomer? En al die tijd heeft dat kind pijn. Dat heeft ze inmiddels al meer dan de helft van haar leven, en jij wilt het nóg 6 maanden aanzien? En je verwacht ook nog dat ze dan plezier in bewegen houdt.
Kuch.
Geen idee of groeipijn bestaat, maar ik had het als kind ook en er werd dat etiket op geplakt. Kan je vertellen dat ik nu nog weet dat het bepaald niet fijn was.
Ik zou als ik jou was niet eens meer een week wachten, gewoon de huisarts bellen en vragen om een doorverwijzing omdat het nu al véél te lang duurt. Ook al lijkt het nu beter te gaan, je weet niet wat er werkelijk aan de hand is.
En als dat inderdaad iets als jeugdreuma zou zijn dan sla je je voor je kop als je zo lang wacht, want hoe sneller behandeld hoe beter, in dat geval.
Sorry als ik narrig overkom maar ik vind dit gewoon dom...
precies
Iedereen denkt aan een vorm van reuma maar de vraagsteller wacht gewoon nog even af tot het kind al 2 jaar pijn heeft? Groeipijn bij 9 maanden vind ik eigenlijk al apart.... Hoe weet je dat?
nou Dalarna...
"Iedereen denkt aan een vorm van reuma"
Eh... iedereen? Hoe kom je daar nou bij? Zou ook een beetje vreemd zijn: aan de ene kant roepen dat een CB-arts misschien te weinig weet om een diagnose te stellen en aan de andere kant er alvast een andere diagnose tegen aan gooien.
"Groeipijn bij 9 maanden vind ik eigenlijk al apart.... Hoe weet je dat?"
Falgor heeft al een paar keer geschreven dat de arts dat heeft gezegd. En ik vind het heel normaal dat je in eerste instantie afgaat op wat een arts je vertelt.
Maar waar volgens mij iedereen het hier wel over eens is: zo lang pijn (ook al lijkt het te verbeteren) is niet 'normaal'. Falgor, je lijkt een beetje bang te zijn om aanspraak te maken op zorg. Waarom niet gewoon naar een arts? Dara zijn ze voor!
Wikipedia
Kijk hier eens http://nl.wikipedia.org/wiki/Groeipijn dan zie je meteen ook dat dit kindje gewoon nog te klein is om er zomaar een diagnose groeipijn op te plakken.
Ik neem aan dat als je hier een draadje opent, je je toch ergens zorgen over maakt? Maar na diverse reacties die zeggen dat dit niet klopt, legt Falgor gewoon alles naast zich neer en gaat het nog een halfjaar aankijken.
Daar snap ik dus echt niets van.
Ik zeg niet dat ik direct aan reuma denk overigens, maar áls het dat zou zijn moet je er gewoon snel bij zijn, daarmee voorkom je namelijk schade. En dit ukkie is nog zo klein, die moet nog heel lang met hopelijk pijnloze gewrichten door nietwaar.
Daarom vind ik wachten tot na de zomer werkelijk bizar.
Beetje vreemd
Het fenomeen groeipijnen ken ik wel van mijn zoon. Maar dat duikt af en toe eens op. Mijn zoon (5) heeft periodes dat hij absurd veel eet en dan vervolgens de lucht inschiet. Hij groeit met schokken zeg ik wel eens. En dan wordt hij 's nachts wel wakker met hele zere benen. En dat los ik dan op met een paracetamol. Dan kan hij na een kwartier weer lekker slapen.
Anderhalf jaar groeipijn vind ik heel vreemd. Daarbij is kind van vraagsteller ook nog erg jong en het lijkt me dat zo'n jong kind ook slecht kan aanduiden wat er scheelt. Ik vind het idee dat de zere benen zelfs opduiken in het spel heel akelig.
Ik zou hier absoluut mee naar een kinderarts gaan. En dan een echte. Persoonlijk vind ik een Cb-arts leuk voor de prikken en het meten en wegen, verder kan ik ze niet serieus nemen.
Ik kan echt niet begrijpen dat je serieus hiermee wil wachten tot de zomer?
Kinderarts
Groeipijnen, zoals ik die ken van mijn kinderen, en ik heb er 6, duren normaliter 1-4 dagen en dan is het weer weg, om vervolgens weer op te spelen in een ander deel van het lichaam. En zo extreem dat ze niet meer konden lopen herken ik in het geheel niet.
Jasam en Falgor
Dat de kleine van de vraagstelster niet meer kon lopen door vermeende groeipijnen herken ik wel een beetje. Mijn oudste heeft als 7-jarige flink last van haar knieën gehad waardoor de geen trap meer opkwam en gewoon lopen soms ook al pijn deed. Volgens de huisarts was het niet de klassieke groeipijn, maar kwam het wel door het groeien: de spieren en gewrichten in haar knieën warsn door het groeien tijdelijk niet meer op elkaar afgestemd, waardoor het pijn ging doen.
Maar Falgor: wat de rest ook al zegt, ga alsjeblieft gauw naar een kinderarts! Je kind is te jong om groeipijn te hebben, het duurt al veel te lang en is wel erg heftig, ook al lijkt het minder erg te worden. Geen arts die je er op aankijkt dat je wil dat je kind goed onderzocht wordt hoor! Ze vragen zich hooguit af waarom je niet eerder bent gekomen...
Falgor
Even heel bot als de ene moeder tegen de andere: je doet je kind echt tekort als je niet zsm met haar naar een kinderarts gaat. Dit moet grondig onderzocht worden en wat er dan ook uitkomt, een kinderarts kan veel beter diagnosticeren en behandelen dan een cb arts of een fysiotherapeut. Je kind heeft al twee jaar chronische pijn wat heel nadelig is voor haar fysieke en mentale ontwikkeling.
Ik begrijp dat je huiverig bent om die stap te zetten maar dat is nergens voor nodig. Natuurlijk is het voor je dochtertje niet leuk om weer naar een arts te gaan maar al die pijn is veel minder leuk en grote kans dat de kinderarts een juiste diagnose kan stellen en een effectieve behandeling waardoor je dochtertje veel minder of zelfs nauwelijks pijn meer zal hebben.
Als ik jou was zou ik morgen meteen een afspraak maken met de ha en een verwijzing vragen voor de kinderarts. Met je vuist op tafel slaan want dit is toch te zot voor woorden. Geen enkele volwassene zou al zomaar twee jaar met chronische pijn rondlopen zonder een of meerdere specialisten te raadplegen en je kind is te jong om voor zichzelf op te komen; dat is jouw taak als moeder. Dus doe wat in je dochtertjes beste belang is en ga naar een kinderarts. Niet nog langer afwachten!
Wat een reacties...
Ze heeft een kinderarts gezien, en een fysio. Dus heel veel mensen zijn het met elkaar eens wat betreft groeipijn beeld.
Dan zou het al een second opinion worden.
Ze hebben er heel duidelijk bij vertelt, dat het heel lang kan duren, ook aangezien zij het zo jong heeft en dus nog wel even in de groei.
Dat er niet op kunnen lopen vonden hun wel in plaatje van groeipijn passen.
Maar ik hou haar goed in de gaten. Eerst werd ze elke nacht 4 keer wakker van de pijn. Nu is dat 1 of 2 keer in de week 1 keer wakker van pijn. Toen kon ze er overdag niet op lopen en huilde het uit.
Nu zegt ze, kan niet lopen benen doen zeer. Huilen van de pijn is het niet meer.
Kun je je voorstellen dat ik bij een kinderarts zat op moment van ergste pijnen dat ze het toen bestempelden als groeipijn, dat als ik nu met zelfde verhaal kom maar dan met de klachten die toch zo stuk vermindert zijn? Dan heeft die arts toch ook zoiets, je zegt zelf dat het al minder word.
Stukje onrust is er wel, =ind forum vragen.
Maar goed.
9 maanden weet ik, omdat ze met 11 maanden auw benen riep. Daarvoor dacht ik dat ze huilde van tandjes krijgen ofzo, baby's huilen om zoveel dingen die je niet begrijpt. Door die uitspraak + mijn handen op haar benen leggen. Uiting van pijn was al die tijd zelfde, met beentjes trappelen. Vermoed ik dus dat met 9 maanden begon, zeker vanaf 1 jaar.
maar...
een arts van het CB is geen kinderarts! Zie de reacties hierboven.
Ga naar een echte kinderarts, kijk of die ook zegt dat het alleen groeipijn is.
precies
Ze heeft géén kinderarts gezien, ze heeft een CB-arts gezien. Dat is wat anders! Doe nu niet zo eigenwijs en ga naar je huisarts voor een verwijzing naar een echte kinderarts.
Je zou zelf toch ook niet anderhalf jaar met pijn blijven lopen alleen omdat de fysio zegt dat het wel overgaat?!
Nee dat is geen second opinion, dat wordt een eerste opinion.
En je hoeft er denk ik niet eens bij te zeggen dat het nu minder is, niemand laat een klein kindje zo lang met pijn lopen.
Kom voor je kind op en maak die afspraak.
ijsvogeltje en Thursday Next
Met denken aan bedoelde ik niet dat ik denk dat dat de diagnose IS maar dat je daar aan denkt als je hoort over een kindje met pijn bij lopen etc.
En inderdaad waar is het kind bij een kinderarts geweest? Dat is toch wel iets heel anders dan een consultatiebureau-arts.
bijdragen
http://www.ntvg.nl/publicatie/kleine-kwalen-de-huisartsgeneeskunde-groeipijn-bij-kinderen/volledig
Ook kleinere kinderen dan 3 jaar kunnen groeipijnen hebben. Dat wordt alleen niet zo systematisch geconstateerd.
Eigenlijk weten we niet goed wat 'groeipijn' is ondanks onderzoek.
Ik zou inderdaad zelf vitamine d gaan aanvullen, als het kan samen met de huisarts. Je kunt er vrij weinig mee.
Behalve serieus nemen, balans zoeken tussen belasten/ontwikkelen/stimuleren en ontzien.
Kinderarts
Een cb arts is geen specialist en mist de benodigde kennis en ervaring en een fysiotherapeut is al helemaal geen arts en niet gerechtigd om een "diagnose" te stellen. In alle informatie over groeipijn staat dat als de pijn langer dan een paar maanden aanhoudt je met je kind naar een kinderarts moet gaan. Iedere kinderarts zal zeggen dat het volkomen logisch is dat je naar hem of haar toe bent gegaan en zou waarschijnlijk zelfs vragen waarom je niet eerder bent gekomen. En ook al zou het volgens de kinderarts na uitgebreid onderzoek toch ook groeipijn zijn, dan weet je het tenminste zeker. Plus dat de kinderarts een behandeling op maat kan adviseren.
Hou er ook rekening mee dat je dochtertje misschien wel gewend is geraakt aan de pijn en daarom minder vaak huilt. Maar dan nog, een a twee keer in de week wakker worden van de pijn en overdag niet kunnen lopen omdat haar benen zeer doen? Na twee jaar pijn? Sorry, maar het lijkt mij steeds onwaarschijnlijker dat het hier alleen zou gaan om groeipijn. Als dit om mijn kind zou gaan was ik allang naar een kinderarts gegaan. Ik zou nooit afgaan op een cb arts en al helemaal niet op een fysiotherapeut. Ik heb zowel zelf als met mijn zoon behoorlijk wat medische problemen gehad waardoor ik het medische wereldje maar al te goed ken en als ik mij aanhoudend zorgen maak vraag ik liever eerder dan later om een verwijzing naar een specialist. En tot nog toe was dit altijd terecht. Huisartsen, cb artsen en fysiotherapeuten kunnen nog zoveel zeggen, zij missen de benodigde kennis, ervaring en diagnostische hulpmiddelen wat een specialist tot een specialist maakt.
Waar ben je zo bang voor?
Ongelooflijk............wat sneu voor dit kind
Falgor, ik schrik echt van jouw postings!
Er staan een aantal zaken in die gewoon niet kloppen.
Groeipijn al zo jong..........echt niet.
Een kinderarts op het CB.........echt niet.
Wat hoop ik van harte dat jouw kindje op heel korte termijn een moeder heeft die de klachten echt serieus neemt en serieus onderzoek laat doen door een serieuze kinderarts!
Arm arm kind.....het grootste deel van haar leven, in een periode waarin ze zich op alle vlakken tot een evenwichtig persoon moet ontwikkelen, worden haar klachten niet serieus genomen.
Falgor........wat houdt je tegen om je kind serieus te nemen? En al??(2) die mensen die het zo goed weten gewoon even links te laten liggen?
Ik wens je heel veel wijsheid en jouw kind een serieus onderzoek!
juist Kaat!
Dat was ook wat hier door me heen ging. Wat vind ik dit ongelooflijk sneu voor dat ukkie.
Nogal logisch dat ze inmiddels minder klaagt, het helpt toch niet want mama doet er niks mee 
Is er dan niemand in je omgeving Falgor, die zoiets al eens tegen je gezegd heeft?
Ik had alláng bij de kinderarts gezeten
Bij de echte kinderarts, dus niet de cb-arts. Want inderdaad, een cb-arts is géén kinderarts en twee jaar pijn is veel te lang. Naar de huisarts, doorverwijzing vragen en op z'n minst op zoek naar pijnstilling nu.
Kortom, ik sluit me geheel bij Kaat en andere voorgaande sprekers aan. Ik vrees dat jij gewend bent geraakt aan een situatie die niet normaal is. Hopelijk werken onze reacties als het schrikeffect dat je nu even nodig hebt om door te pakken.
Mee eens
Behalve dat ik ook allang bij een ECHTE kinderarts zou hebben gezeten wil ik nog even melden dat mijn nichtje cb-arts is geweest en die was echt alleen maar basisarts (dus zonder specialisatie).
