Check onze 10 slimme tips om geld te besparen op je volgende gezinsvakantie
Gezondheid Gezondheid

Gezondheid

Nu op Npo3: Overgewicht en 30 jaar voedingsindustrie

https://www.npostart.nl/live?channel=NED3

"Vandaag 21:35 • KRO-NCRV • 93 min
Deze documentaire is alles wat de voedingsindustrie al dertig jaar niet wil dat we te zien krijgen."


bieb63

bieb63

18-06-2018 om 07:00

Kaaskopje

Natuurlijk is dat allemaal zo. De maatschappij is veranderd.
Waar ik vooral een punt van maak, een probleem mee heb, is het de schuld leggen bij de fabrikanten. Die fabrikanten doen niets anders dan dat ze altijd al deden: mee bewegen met de behoeftes, met trends enz, of dat nou een gezonde of ongezonde behoefte of trend is. Hun producten proberen aan de man te brengen, dat is nl. hun core-business, zonder dat kunnen ze niet bestaan.
Wel vind ik het van belang dat duidelijk is wat er in zit, dat er geen valse beloftes of informatie wordt gegeven.

Leen13

Leen13

18-06-2018 om 08:01 Topicstarter

Legaal maar fataal: Nicolaas Freudenberg

https://www.nporadio1.nl/reporter-radio/onderwerpen/454508-legaal-maar-fataal

Over het 'consumptief industrieel complex'.

https://www.debalie.nl/agenda/podium/legaal-maar-fataal/e_9783406/p_11771386/

"Grote multinationale ondernemingen streven winstmaximalisatie na en zetten de consumenten aan tot hyperconsumptie. Deze hyperconsumptie is verantwoordelijk voor veel chronische aandoeningen en voortijdig overlijden. De New Yorkse hoogleraar Sociale epidemiologie Nicholas Freudenberg beschrijft hoe zes grote bedrijfstakken (die tabak, voeding, medicijnen, alcohol, wapens en auto’s produceren) een veel grotere invloed hebben op de gezondheid van de hedendaagse mens dan wetenschappers en beleidsmakers met hun voorlichting- en informatiecampagnes. Terwijl de collectieve invloed van deze bedrijven is gegroeid, hebben overheden steeds vaker een stap terug gedaan en beslissingen genomen waarvan de grote bedrijven profiteerden ten koste van de volksgezondheid. Het streven van de bedrijven naar winstmaximalisatie wordt in verband gebracht met de toenemende lasten van ziekten en aandoeningen en de groeiende kosten voor gezondheidszorg. "

En ze eten er straks niet minder om

Bieb “Ik heb je net uitgelegd, dat er vroeger net zoverl te snacken viel als nu.”
Bieb, je hebt ongelijk. Wil probeert jou dat uit te leggen.
Er viel om een heleboel redenen minder te snacken. Er werd ook minder gesnacked. Dat er minder gesnacked werd staat als een paal boven water.
Dat er minder te snacken was ook. Je kunt dat zelf eenvoudig nagaan door de historie van snacks te bekijken. Maar je kunt het ook bedenken. Producten als mamamia’s, donuts, chips met BBQ smaak, pinda’s met rooksmaak, allemaal nagelnieuwe producten.

Je hebt trouwens ook ongelijk als het over de toevoeging van zout gaat.
Zout is een smaakversterker. Er is geen enkele andere noodzaak of functie voor zout in het eten.

Zout als conserveringsmiddel komt voor, maar niet in de blikgroente (tomaat, doperwten, etc.) Wel in zoute vis of vleesproducten.

Het gaat overigens op voor alle toevoegingen. Palmolie schijnen we ook lekkerder te vinden. Nou ja, “we”. Bij testen blijkt dat voldoende mensen het lekker vinden en minder makkelijk stoppen met eten. Dus wordt het aan voedsel toegevoegd.

Veel eerder in het draadje betwijfelt Triva de samenhang tussen zakjes en pakjesvoer en overgewicht. Dat is er wel. Dat gaat opnieuw over smaakstoffen. Voldoende mensen kunnen door de toevoeging (een beetje van mezelf, een beetje van magie) minder makkelijk stoppen met eten waardoor ze er meer van eten en dus meer van kopen.

Dat is het doel van maggi (en al die andere voedselfabrikanten).
Daarop testen ze keer op keer met hun smaakpanels.

Wie kent ‘m nog: Milky Way om een uur of vier en ze eten er straks niet minder om.
Nee inderdaad. Eerder meer.

Half a twin

Half a twin

18-06-2018 om 09:24

Ontbreken van kennis en invloed van reclame

In #124 haalt M Lavell een paar mooie slogans aan uit vroeger tijden. Die van Milky Way en Maggi, inderdaad erop gericht om ons er meer van te laten eten. De consument wist niet beter en geloofde de reclame.
Sommigen zijn zich heel bewust geworden en zijn goed verpakkingen gaan lezen maar er zijn nog steeds veel mensen die gewoon aannemen dat de reclame de juiste informatie geeft. En niet eens laaggeletterden waar hier eerder over gesproken werd, ook hoger opgeleiden.
Ik heb op de basisschool van mijn kinderen met een aantal juffen felle discussies gevoerd over de "gezondheid" van de Liga Milkbreak. Volgens de juf gezond; want melk. Volgens mij een energiebom met verder weinig gezonde bestanddelen.
De meeste juffen kon ik aardig op de kast krijgen door te stellen dat ik mijn kind liever een zakje naturel chips meegaf dan een Liga Milkbreak (2 koeken in een zakje). Als chips dan echt niet mocht wilde ik hen wel tegemoet komen en ook koek geven maar dan wel een gevulde koek of een roze koek.
Felle discussie volgde dan, een gevulde koek was ongezond, veel suiker door die amandelspijs en dat gold ook voor die roze koek. Glazuur was voornamelijk suiker. Die milkbreak was gezond want melk.
Als ik dan geen echte Liga wilde kopen mocht ik ook een soortgelijke koek van huismerk meegeven.

Na enig aarzelen kind in de kleuterklas een gevulde koek meegegeven maar dat mocht niet opgegeten worden, want teveel suiker! Toen ben ik met de cijfers naar school gegaan.
Chips per zakje 162 kCal.
Gevulde koek 365 kCal.
Roze koek 439 kCal.
Liga Milkbreak 445 kCal.

Toen kwam de aap uit de mouw, de juffen hadden een mailing ontvangen over gezonde tussendoortjes en daar werd die melkbiscuit aangeprezen als het gezonde tussendoortje. Daarin werden yoghurtdranken als yokidrink en zo ook bestempeld als gezonder dan limonade en andere frisdrank. Ze bleven bij hun standpunt dat zij beter wisten wat gezond was ondanks mijn uitgeknipte en gefotografeerde etiketten met ingrediëntendeclaraties.

Ik ben inmiddels blij dat de kinderen op VO zitten en niet meer hoeven te voldoen aan de "gezondheidsidealen" van "deskundige" leerkrachten op de basisschool. Dat gevecht heb ik achter me gelaten. Nu kopen de kinderen wel eens een zakje M&M's uit de automaat of halen er een cola uit maar dat zijn uitzonderingen. Het meeste nemen ze mee van thuis en zijn dus goed gezond bezig. Met 115 km per week fietsen is een keer in de 6 weken een cola uit de automaat echt geen dikmaker. En die ene cola gisteren op de vaderdagbarbecue van onze familie ook niet.

"Bewuster".

Bieb schrijft dat we ons nu bewuster zijn van wàt we eten, wat is er gezond of ongezond.
Bewuster dan vroeger.

Ik denk niet dat we beter weten wat gezond is of ongezond. Om mij heen hoor ik mensen daarover praten. Wat is slecht voor je en wanneer eet je gezond.
Daar spelen de fabrikanten ook op in. Voedsel heeft logo's gekregen en opvallende teksten.
Een diepvriespizza met 3 stukjes broccoli heeft een groen gezond logo.
De woorden "verantwoord", "geen conserveringsmiddelen", "light", "geen extra suiker toegevoegd", laat veel mensen besluiten het product in hun karretje te gooien.
Een verpakking bevat iets gezonds en dat staat groot afgebeeld op de verpakking terwijl er nog geen 20 gram in verwerkt is. Bijvoorbeeld die broccoli op die pizza.

Ja, wij hadden vroeger een maïzena papje bij de bloemkool. Maar dat was het dan ook wel voor die week qua sausjes.
Kortom, het was niet alleen maar verantwoord wat je at, maar dat wist je ook, je maakte het zelf en kende de ingrediënten.

De mensen bewegen minder dan vroeger. Dat is zeker zo. We denken dat nu te compenseren met trainen in de sportschool onder het genot van een lightdrankje en een energiereep.

Ze heeft ongelijk

“Bieb schrijft dat we ons nu bewuster zijn van wàt we eten, wat is er gezond of ongezond.”
Maar dat is dus gewoon niet waar.

Ten eerste omdat de fabrikanten ons onjuiste of onvolledige informatie verschaffen (zie vandaag publicatie over allergische reacties door foute info), maar vooral ook omdat het kiezen van voedsel en hoeveel je ervan eet, geen kwestie van weloverwogen kiezen is.

Je eet wat er is en voelt of je genoeg hebt.

Ingrediënten als zout of suikerstroop of palmolie of wat men ook maar vindt (er wordt voortdurend onderzoek gedaan naar de effecten) kunnen dat gevoel in de war schoppen. Bij de een meer dan bij de ander maar geleidelijk aan toch bij steeds meer mensen.
Het werkt precies hetzelfde als de toevoegingen die aan sigaretten gedaan zijn om ons meer te doen roken, meer mensen verslaafd te laten raken.
Het is geen hogere wiskunde. Gewoon een testpanel. Proeven, gebruiken, kijken wat tot de meeste mateloosheid leidt.

Zo heet die milky way inmiddels mars en dat is een milky way met een enorme laag zoute caramel erop. Gewoon dubbel zoveel, dubbel zo lekker, dubbel zo vaak in de mond gestoken.

Mensen die maar blijven beweren dat het niet de fabrikanten zijn, die willen eigenlijk complimenten voor het feit dat al die verleiding op hen geen invloed heeft. Ze willen graag horen dat zij dat aan zichzelf te danken hebben. Dat ze het helemaal zelf gedaan hebben.
Ik zou er geen vergif op in nemen. Mijn man is in de afgelopen 5 jaar ruim 25 kilo aangekomen. Nou zie je dat niet direct, want hij woog amper 60 kilo. Hij was zo’n gespierde spijker die matigheid als 2e natuur had. Hoewel die extra kilo’s hem uitermate goed staan, moet ook hij nu opletten dat hij niet nog meer aankomt.

Bovendien willen fabrikanten en alle deskundigen die door hen betaald worden natuurlijk ook beweren dat ze de onschuld zelve zijn en dat de consument zijn eigen gretigheid maar in bedwang moet houden.

Het is net zo’n drogredeneringen als het “wapens doden niet, mensen wel” van de wapenindustrie.

Jasmijn

Jasmijn

18-06-2018 om 12:02

oh ja die verpakkingen

Door het tekstje van Mirjam moet ik ineens aan die mars/milky way denken. Volgens mij zijn die reepjes nu ook groter en heel erg vaak per twee verpakt. Nou ik denk dat niemand die tweede weglegt voor een andere dag. Zo ook met frisdrank, je ziet bijna geen 1 literflessen meer, terwijl dat vroeger de norm was. Nu 1,5 liter of 2 liter flessen, en je drinkt ze bijna net zo snel leeg. Doosjes macaroni om zelf te koken, dat wist mijn vriendin te vertellen, daar zat vroeger 3,25 gram in en haar ouders kookten een pakje per keer (gezin van 4) nu is zo'n pakje 500 gram en ik denk dat mensen onbewust nu ook dat hele pakje gebruiken (ik doe het in een pot en weeg het iedere keer af want nam altijd te veel) en je eet dan toch een half bordje extra, als er nog maar een beetje over is. (zo van, maak dan maar op niet de moeite om te bewaren als kliekje, want te weinig, maar zonde om weg te gooien)

Ja, dat is expres

Je ogen zijn een belangrijk hulpmiddel bij het ontvangen van het signaal “vol”. Als er nog veel over is, eet je door. Dat is een heel bekend verschijnsel.
Omgekeerd werkt het ook: serveer op een kleiner bord en je bent met minder tevreden.

Het is goed om dit soort dingen te weten. Dan kun je “terug foppen” naar al die verleidingen. Niet dat je er echt tegen op zult kunnen, want er is zoveel waarvan eigenlijk niemand weet waarom dat nou zo stimulerend werkt. Zeker omdat het niet bij iedereen zo werkt.

Dokters en farmaceuten hebben “bijna altijd” of “bijna iedereen” nodig om van iets te kunnen beweren dat het werkt.

Voedselfabrikanten hebben dat niet nodig. Als maar 5% van het testpanel ergens onuitputtelijk gretig van wordt, dan levert dat genoeg belofte voor een uitstekende winststijging. De rest wordt later wel weer met iets anders veroverd.

Kaaskopje

Kaaskopje

18-06-2018 om 21:09

Miriam

Over zout gesproken, ik leg er wat van op een slak . Milky Way en Mars bestaan naast elkaar, het een heeft het ander niet vervangen.

https://www.ah.nl/producten/product/wi191262/mars-repen

https://www.ah.nl/producten/product/wi396053/milky-way-mini-s

Kaaskopje

Kaaskopje

18-06-2018 om 22:51

Gewicht in een pakje

Ik krijg het gevoel dat ik teveel mensen intelligenter inschat dan realistisch is. Waarom zou je een hele doos macaroni leegschudden als de ervaring is dat je minder nodig hebt? Ik gooi standaard teveel rijst of pasta in het water, dat geef ik eerlijk toe, ik ben gewoon te gemakzuchtig, ik denk het goed in te schatten, maar nee dus, maar ik doe dus wat ik zelf bedenk en niet wat de fabrikant bedacht heeft. Man is strikter, die gebruikt een speciaal maatbekertje die aangeeft hoeveel je voor 1, 2, 3, enz., personen nodig hebt. Nu is dat nog steeds een advies waarover je zou kunnen zeggen dat dat is ingegeven door de rijst- en pasta-industrie, maar mijn ervaring is dat het een fatsoenlijk resultaat geeft.

bieb63

bieb63

19-06-2018 om 07:27

Miriam (en Wil)

"Je hebt trouwens ook ongelijk als het over de toevoeging van zout gaat.
Zout is een smaakversterker. Er is geen enkele andere noodzaak of functie voor zout in het eten.
Zout als conserveringsmiddel komt voor, maar niet in de blikgroente (tomaat, doperwten, etc.) Wel in zoute vis of vleesproducten."

In je ijver om het niet met mij eens te zijn, lees je in alle haast iets totaal anders dan wat ik beweer......
Ik heb het niet over zout om te conSERVEren, maar om te conCENTREren. Dat is iets heeeel anders. Ik zeg JUIST dat zout (het ging over tomatenpuree) als smaakversterker wordt gebruikt bij sommige merken. Immers als je tomatenpuree wil maken met minder tomaten (omdat dat goedkoper is), dan zul je de tomaten minder ver kunnen conCENTREren, om de zelfde inhoud in het zelfde blikje te behouden. Dus wordt er (door sommige merken) zout aan toegevoegd om het net zo sterk te laten smaken.
Dat was dus een voorbeeld van mij waarbij 'gesjoemeld' wordt en etiketten lezen belangrijk is.

"Dat er minder te snacken was ook. Je kunt dat zelf eenvoudig nagaan door de historie van snacks te bekijken. Maar je kunt het ook bedenken. Producten als mamamia’s, donuts, chips met BBQ smaak, pinda’s met rooksmaak, allemaal nagelnieuwe producten."
Goh....... dat weten we toch en ZEG ik toch, dat er tegenwoordig veel meer varianten zijn... Maar wat maakt dat uit??? Vroeger had je in de supermarkt paprika en naturel chips, en nibits, en wokkels, en zoute stengels en pinda's met zout, en kaasdomino's en die vieze cornico's. Allemaal in een schap in de supermarkt. Idem als het koek- en snoepschap en ook toen al bij de kassa. En kocht je bij de bakker toen geen nieuwerwetse donut, dan kocht je een ouderwetse gevulde koek. Maakt het uit? Snoep was overal. Bij de kruidenier, op het tankstation (jawel,ook in de jaren 60 kocht je daar al marsen), bij het zwembad, bij de drogist. Overal. Ook snackbars waren heel normaal al in die tijd. En maakt het iets uit dat er nu op zaterdagavond pizza's worden gegeten en vroeger patat met kroketten ('iedere woensdagmiddag, moeders patatkraam open' Weet je nog...?).
En dat marsen nieuwerwetse milkey ways zijn, slaat al helemaal nergens op. Marsen bestaan net zo lang. Als ook snickers (jawel ook met een caramel laag) en wat dacht je van drie musketiers: enorme grote dingen met chocola en caramel.

En Wil:
"Ik denk niet dat we beter weten wat gezond is of ongezond. Om mij heen hoor ik mensen daarover praten. Wat is slecht voor je en wanneer eet je gezond."
Nou dat denk ik wel. Vroeger was bekend dat je beter volkorenbrood kon eten dan wit, want in volkorenbrood zit meer dan in wit. Dat was het. Nu weten we wat die lege calorien van wit brood met je lichaam doen. Dat het slechter is dan alleen het gegeven dat er minder in zit dan in volkorenbrood. Idem m.b.t. suiker. Was het vroeger simpelweg slecht voor je tanden en je werd er dik van. Nu weten we dat suiker nog veel meer 'slechts' doet.

Half a twin

Half a twin

19-06-2018 om 07:37

1 koek in plaats van 1 pak(je)

We leren dat onze kinderen al jong. Ze krijgen die melkbiscuit mee op school, 2 in een pakje. Sultanaachtige koekjes; 3 in een pakje. Een pakje drinken met rietje, dan drink je ook het hele pakje leeg. Een zakje chips.
Ik kan mij goed voorstellen dat kinderen die nooit anders krijgen bij het opgroeien denken dat dat hoort, het hele pak opeten of drinken.
Ik heb toen ze klein waren wel eens pakjes gehad maar meestal een beker met aanmaak en 1 of 2 biscuits in een bakje gedaan. Nu nemen ze wel eens Sultana mee maar dat is niet in een keer naar binnen gepropt, soms komt er nog wat mee terug naar huis. Een pakje drinken gaat wel in een keer op. (Dat knoeit teveel in je tas als je wat over laat).

Rijst en macaroni weeg ik ook af, gisteren had ik 2 slierten spaghetti over.

Dat denk je maar

Kaaskopje, De meeste mensen schudden maar wat. Precies daarom varieert de grootte van het pak (denk ook aan acties: nu 10% extra). Dat maakt het nog lastiger om goed in te schatten. Het resultaat is dat mensen vaak genoeg (voor de fabrikant) teveel nemen.
Je kunt ook precies doen met de maatbeker van de fabrikant, maar dat is ook meestal teveel (behalve als je dagelijks flink sport).
Bieb, hoe meer variatie hoe, hoe meer trek. Bekend verschijnsel. Maar jij gelooft dat natuurlijk niet. Hoeft niet hoor. Denk wat je wil denken. Je bent volkomen vrij.
Zout, suiker, vet, kleuren, hoeveelheid, geuren, zien eten/drinken, allemaal stimuli waarmee fabrikanten stimuleren. Steeds meer en steeds uitgebreider in ons leven.
Maar dat geloof jij natuurlijk niet.
Wat je kennis over brood betreft, dat is vooral jouw kennis. Oh en misschien kennis van kennissen van je.
Tegenwoordig is niet eens meer duidelijk welk brood nu precies wit of bruin is en wordt er bovendien steeds vaker suikers aan brood toegevoegd. Ook als het bruin is.
Kijk je wel eens naar de Keuringsdienst van Waarde?
Het verrassende is trouwens dat al die kennis ons niet helpt. Je moet daarvoor begrijpen dat teveel nemen en daar dus van aankomen, meestal niet met grote hopen gaat en al helemaal niet noodzakelijkerwijs over de bekende verkeerde dingen.
Voorbeeld mijn man + 25 kg in 5 jaar. Zonder alcohol, zonder kaas en met als lievelingseten bruin brood, sla, sperziebonen, bruine bonen, kipfilet.
Om van dat alles aan te komen heeft hij elke dag ca 100 kilocalorie teveel gegeten.
Dat is een beetje slordig schudden met het verkeerde pak. Of die maatbeker precies hanteren terwijl je voorheen minder nam. Of een halve boterham extra.
Maar goed, jij gelooft dat allemaal vast niet.
Geeft niet hoor. Je bent helemaal vrij in je geloof.

Lust geen chocola

Kaaskopje “ Over zout gesproken, ik leg er wat van op een slak . Milky Way en Mars bestaan naast elkaar, het een heeft het ander niet vervangen.“
Ik dacht serieus dat ie verdwenen was.
Het is wel van Mars. (Mars is de achternaam van de zoon van de Milky Way fabrikant).
En een mars is heus een milky way met caramel. Maar ik zag al dat er nog meer milky way varianten zijn nu.

Bieb.

"Nou dat denk ik wel. Vroeger was bekend dat je beter volkorenbrood kon eten dan wit, want in volkorenbrood zit meer dan in wit. Dat was het. Nu weten we wat die lege calorien van wit brood met je lichaam doen. Dat het slechter is dan alleen het gegeven dat er minder in zit dan in volkorenbrood. Idem m.b.t. suiker. Was het vroeger simpelweg slecht voor je tanden en je werd er dik van. Nu weten we dat suiker nog veel meer 'slechts' doet."

Dat ben ik met je eens, we lezen de onderzoeken, trekken conclusies en brengen veranderingen aan in ons eetpatroon. Neem jou voorbeeld van de suiker.
Vroeger wist moeder dat suiker slecht was voor mijn tanden en ik mocht maar 2 snoepjes. Genoeg informatie in principe.
Nu weten we dat teveel suiker op meer fronten slecht voor je is. Maar....er zijn alternatieven om toch zoet binnen te krijgen. We gooien honing in de thee en drinken cola light.
Dat dat niet beter is dan suiker en onze kinderen er meer van binnen krijgen dan ik vroeger met mijn 2 snoepjes vergeten we. Honing is gemaakt door bijen en bevat natuurlijke suikers, rietsuiker is ook natuurlijk.
Maar als er op het pakje staat:"geen toegevoegde suikers" en "natuurlijke suikers" worden we daar blij van en kind mag er nog meer van op een snee brood. En hij mag iedere dag een cola light. De fabrikanten spelen daar handig op in. We weten meer maar doen het niet beter. De alternatieven voor "ongezond" zijn lang niet altijd "gezond" of "beter".

Volkorenbrood is gezonder dan wit brood. Moeder wist dat ook en alleen in het weekend aten we één dag witte bolletjes. Dat was lekker duidelijk.
Nu kan ik kiezen uit desem-, spelt-, korn-, meergranen- , zaden en pittenbrood, welke is het beste?
Vandaag heb ik spelt, op de verpakking staat dat ik "eerlijk" brood heb gekocht. Nou, dan zal het vast goed voor me zijn....of niet?

Sally MacLennane

Sally MacLennane

19-06-2018 om 09:24

ik blijf erbij...

Vroeger snoepten en snaaiden we ook, we aten echte boter en speklappen. Weliswaar dronken we minder limonade en was het niet alle dagen feest, maar ook toen (jaren zeventig) kende ik kinderen die altijd met een zak chips en een (liter)fles cola liepen. Ze waren nooit dik.

Ik blijf erbij dat de obesitas-epidemie samen gaat met de light producten. Natuurlijk hadden we al het zoetje in de koffie, maar cola light kwam eind jaren zeventig, begin jaren tachtig. Toen begonnen ook de extreme diëten. Sherrydieet, brooddieet, Modifast...
De indringende campagnes "Let op Vet" (terwijl vet tegenwoordig weer minder fout lijkt te zijn dan in de jaren tachtig en negentig).

We zijn steeds geforceerder gaan eten. Met steeds meer zoetstoffen, die officieel onschuldig zouden zijn, maar dat was roken vroeger ook. Met geforceerde dieten (vet is de duivel, nee, suiker is slechter dan roken).

Waarom konden we vroeger, ook als je geen bouwvakker of boer op het land was, gerust een boterham spek en een kop thee met een koekje nemen zonder meteen op te zwellen? (een enkeling die al dik werd van water, daargelaten).

En vergeet ook de aanleg niet. Waarom werden die paar vriendjes en vriendinnetjes die de hele dag liepen te snoepen en te snaaien (buurman had een SVR-wagen die altijd open was) niet dik en ik (stevig aan banden gelegd door mijn moeder en geen snoepliefhebber) wel?

Kleine verschillen

Sally “Weliswaar dronken we minder limonade en was het niet alle dagen feest, maar ook toen (jaren zeventig) kende ik kinderen die altijd met een zak chips en een (liter)fles cola liepen. Ze waren nooit dik.”
Ze zijn dat nu wel.

Sally “Waarom konden we vroeger, ook als je geen bouwvakker of boer op het land was, gerust een boterham spek en een kop thee met een koekje nemen zonder meteen op te zwellen? ”
Omdat dat het enige was dat je at die dag. Zeker kinderen werden tot ver in de jaren 50 ondervoed. Die thee met dat koekje was er trouwens niet bij. Wie thee at met koekjes at geen homp brood met spek. Koek was een luxeproduct.

Wat de dieten betreft: dat zijn ook marketingcampagnes. Het enkele advies alleen al om ‘gevarieerd’ te eten, is in hoge mate ingegeven door de voedselindustrie. Gevarieerd eten leidt namelijk tot meer eten.

Maar uiteindelijk is het gewoon een sommetje: Waarom werd jij wel te zwaar en zij niet? Omdat het saldo van jouw inname versus bewegen positief was. Niet eens ontzettend veel. 20 calorieën per dag levert per jaar een extra kilo op. Dat is een tomaat. Of 1 Maria kaakje. Of een kwartiertje minder lang buiten spelen.

Kaaskopje

Kaaskopje

19-06-2018 om 10:24

Miriam en Bieb

Dat je meer in de pan schudt door het formaat van het pak, schaar ik dan onder wat ik zei, dat ik mensen intelligenter inschat dan realistisch is, want wáárom zou je meer in een pan schudden, als de verpakking groter is? Hoe moet dat dan met die balen van een paar kilo? Ik koop een grotere verpakking omdat dat voordeliger is dan kleinere verpakkingen en als er vroeger 350 gram in een pak zat en nu 500, eet ik echt niet meer. Als ik zo dom ben om meer in de pan te schudden dan nodig is, hou ik meer over, dat wel. Kan het ook zijn dat je je eigen gedrag op ons projecteert? Of op zijn oud-Hollands gezegd: zoals de waard is vertrouwt hij zijn gasten?

Wat betreft het aanbod vroeger en nu, hebben jullie zo'n beetje allebei gelijk denk ik. Ik wilde namelijk in reactie op Bieb ook schrijven, dat de enorme keus voor wanhoop zorgt. Gék word je ervan! Wat 'moet' ik nu weer eens proberen? Ik ben daar wel gevoelig voor. Tot op zekere hoogte, maar toch. Dus ik geef Miriam in die zin wel gelijk dat je door het enorme aanbod verleid wordt om veel ervan in je karretje te gooien, want stel je voor dat je iets mist! Mijn man is minder avontuurlijk dan ik, dus naast mijn eigen verstand, houdt hij me ook weleens aan de grond .

Ik ben door de jaren heen en dan vooral de laatste drie jaar wel steeds meer overgestapt op zelf doen. Als je op internet even op een kruidenwebsite zoekt waar wat bij past, of hoe je een specerijenmix moet maken, is dat een fluitje van een cent. Ik ben geen natuurtalent wat smaken betreft, dat vind ik zelf erg jammer. Hoe leuk zou ik het vinden om meteen boven de pan hangend te weten welke combinaties ik kan maken. Het zal vast een keer inslijten als ik het maar vaak genoeg doe. Dat zelf doen is niet automatisch goedkoper. Je zult toch moeten investeren in een voorraad kruiden en specerijen, is dat eenmaal in huis dan wordt het interessant. Voor mensen met een kleine beurs kan dat een obstakel zijn. Daartegenover staat dat er (hier wel tenminste) steeds meer Turkse winkels opploppen. Daar kun je heel voordelig boodschappen doen. Je bent daardoor niet meer afhankelijk van die achterlijk dure potjes kruiden en specerijen van de supermarkt.

Wat brood betreft is tegenwoordig, voor wie oplet, juist wel duidelijk dat bruin brood niet per se gezond brood is. Een diepbruine kleur zegt niet veel over 'gezond' en kan juist zelfs ongezonder zijn dan een bleke betten bruinbrood. Het gaat om tarwe, eventueel rogge of spelt, zolang het maar meel is met vezels, dat moet erin zitten. Wij doen wel suiker in het brood, maar minder dan het oorspronkelijke recept, net als zout. Ik heb me nog niet aan zuurdesem gewaagd. Als je zelfgebakken brood in de diepvries gooit, zit het met het conserveren ook wel goed. Maar goed, nogmaals... wie oplet kán dus weten dat bruinbrood niet voor gezonder brood hoeft te staan, dat is toch al geruime tijd bekend, maar ik kan me voorstellen dat veel mensen dat nog steeds niet weten.

Als ik even uit een snobistisch televisievaatje tap: er zijn vermoed ik zomaar héél veel mensen die niet naar de Keuringsdienst van Waarde kijken, of achter de schermen meekijken met bijvoorbeeld Kassa en dus beter geïnformeerd raken over alle list en bedrog van de voedselindustrie. Het zal ongetwijfeld nóg beter kunnen dan via deze programma's, maar ik vind dit al heel wat. Gelukkig is Eva Jinek (niet voor mij persoonlijk 'gelukkig') niet van VARA/BNN, dus wie weet kijken mensen met een VARA-allergie dan toch wel naar haar, zodat ze eens in de zoveel tijd Teun van der Keuken aantreffen die zich tot doel heeft gesteld ons bewust te maken van de streken van de industrie. Ik steek daar ook nog steeds veel van op.

Jasmijn

Jasmijn

19-06-2018 om 10:44

ik ben/was zo'n sufferd

Ik was zo'n sufferd die het hele pak macaroni in de pan deed, volgens mij zat er eerst 400 gr per pakje in en dan wist ik dat ik ongeveer 3/4 pakje nodig had, schudde dat in de pan en dacht 'ach dat kleine beetje wat nog over is'... hup ook er maar bij, is altijd handig om als kliekje te bewaren. Echter meestal bleef er helemaal geen kliekje over, want eenmaal klaar gemaakt ging het vaak toch op. Nog steeds heb ik moeite met niet teveel maken. Ik doe eerst netjes afgewogen 75 gram ongekookte pasta (of rijst) in de pan per persoon, en dan toch...zie ik dat beetje en doe ik er toch nog ietsjes bij. Stom, en iedere keer doe ik het weer.
Nog even over gezond, cola/frisdrank was en is nog steeds een beetje een verboden drankje bij wat kleinere kinderen, die kregen dan appelsap of fristi, maar dat is net zo verkeerd,er zit praktisch evenveel suiker in maar dat was vroeger echt de verantwoorde oplossing. Of een vriendin van mij, erg bezig met gezonde dingen voor haar kindje, dat kindje kreeg altijd diksap. Ik kocht dat niet (want het was wel erg duur en ik had niet zoveel te besteden) dus bij mij kregen de kinderen goedkope waterige ranja. Achteraf denk ik dat dat helemaal niet zo'n verkeerde oplossing was (ja beter nog om gewoon water te geven, maar dat deden niet veel mensen toen)

Kaaskopje

Kaaskopje

19-06-2018 om 10:45

Sally

Waarom konden we vroeger, ook als je geen bouwvakker of boer op het land was, gerust een boterham spek en een kop thee met een koekje nemen zonder meteen op te zwellen? (een enkeling die al dik werd van water, daargelaten).===

Ik heb, op mijn herinneringen afgaand, toch sterk het gevoel dat vroeger het credo 'met mate' meer een vanzelfsprekendheid was dan tegenwoordig. Als je nu 'met mate' toepast is dat bijna een zware opgave te noemen voor veel mensen. Vroeger wist je niet beter. En omdat die 'met mate' gewoonte er was, kregen de slechte stoffen toch minder de ruimte.

Light is inderdaad niet gezond, dat is een fabeltje, maar ik heb nog nooit light gedronken, nou ja... te verwaarlozen, maar ik ben toch echt dikker geworden. Door ordinaire suiker vrees ik. En toch door meer calorieën te eten dan mijn behoefte was. Ik merk het nu enorm als ik eens meer calorieën eet dan verstandig is. De weegschaal telt er gelijk 100 tot 500 gram bij. Ik wil maar zeggen dat light niet verantwoordelijk is voor alle vetrolletjes. Er is meer wat speelt. Vaker kant en klaar kopen, vaker gehaast eten, heimelijke toevoegingen die dik maken (melkpoeder lijkt gezond, maar is ook suiker) e.d..

Ik geef je gelijk over de verwarring rond wat gezond en beter is volgens de adviezen. Daar is geen touw aan vast te knopen. Ze worden ondertussen wel opgevolgd door veel mensen, ik trap er ook in, die daardoor achteraf gezien juist het verkeerde hebben gedaan.

Kaaskopje

Kaaskopje

19-06-2018 om 10:56

Thee met koek

Bij ons thuis was het in de jaren '60 de gewoonte dat we op weekdagen eenvoudige koekjes kregen, op zondag was het feest met een gebakje. Dat zelfde schema gold voor brood. Doordeweeks bruin, op zaterdag en wat over was op zondag bruin en wit. Tijdens uitstapjes witte kadetjes en krentenbollen. Ik beken dat wij ieder weekend witte bolletjes in huis halen. Die zijn dus niet meer zo exclusief als in mijn jeugd.

Bellefleur

Bellefleur

19-06-2018 om 11:11

1977

Ik zat in de brugklas. De vader van een klasgenoot had een Sparwinkel. Ik kan me nog herinneren dat het klasgenootje in de ochtendpauze heel triomfantelijk een raider (Twix) uit haar broodtrommeltje toverde. Nieuw! Lekker! Wij aten altijd boterhammen in de pauze. Maar al snel veranderde dat: iedereen volgde de trend. Boterhammen werden achter de rhodondendrons gesodemieterd, en we aten zoet. Twee jaar later werd er een verkooppunt in de kantine geintroduceerd. We konden chips kopen, gevulde koeken en speculaaspoppen. 30ct. Mijn moeder was heel erg streng op het gebied van voeding. En ik kan het schuldgevoel nog voelen als ik stiekem een speculaaspop kocht en at. Dat deed ik zeker eens in de 14 dagen! Zeker, vroeger was er wel snoep, maar je at het als uitzondering. En niet als dagelijks tussendoortje.

Helga

Helga

19-06-2018 om 11:21

Verpakkingen

Uiteraard eten we veel meer van grote verpakkingen/porties.
Dat is niet dom, we hebben het ook veel te druk om overal hyperalert op te anticiperen.
Juist in jonge gezinnen worden veel gewoontes gevormd en is de werklast vaak zo hoog dat er simpelweg geen tijd is veel aandacht aan voeding te besteden. Laat staan aan ook alle tv volgen

De meeste mensen eten ook niet altijd thuis maar ook kleine hapjes elders.
De porties worden vaak zo slinks geleidelijk verhoogd dat je het niet in de gaten hebt.

Helga

Helga

19-06-2018 om 11:27

Keuze

De keuze is nu inderdaad enorm en dat betekent psychologisch gezien wel heel veel nee zeggen.
Volgens mij doet 'nee zeggen' ons goed maar vinden we dat na een tig aantal keren wel weer genoeg.
Ik hoor veel mensen zeggen dat ze vinden dat ze al zo weinig mogen, dit beetje mag dan heus wel.
De norm 'het is ongezond jezelf teveel te ontzeggen' bemerk ik vaak.
Evenals de slogan 'je verbrandingsmotor moet blijven lopen'. Veel mensen pikken ook van dat 'gezondheidsadvies' iets op en daarmee zijn tussendoortjes iets gezond geworden dat vaak zelfs moet. De tussendoortjes zijn hele maaltijden geworden.

Bellefleur

Bellefleur

19-06-2018 om 11:46

Afgevallen

Jaren en jaren heb ik geworsteld met mijn gewicht. Altijd veel gesport, maar mijn bmi zat altijd in het oranje gebied. En soms zelfs rood. Vorig jaar ben ik in januari gestopt met 'toegevoegde suikers' Dat betekent: geen koekjes, geen taart, geen toetjes, geen zoet broodbeleg enzovoort. Op mijn werk was het in het begin lastig, maar nu word ik vrolijk overgeslagen bij het uitdelen van gebaksbordjes. En toen viel ik af. 14 kilo. Wat me verbaast, is hoe gemakkelijk het was. Ik las etiketten, sloeg de produkten met suiker, in wat voor vorm dan ook, af. Mijn geeuwhonger was weg, mijn bloedsuiker werd stabieler, waardoor mijn vreetkicks niet meer voorkwamen. Ik had het als een challenge bedoeld, drie maanden lang. Maar na die drie maanden wilde ik niet meer terug. Omdat ik geen suiker meer wilde, deden alle verleidingen me niets meer. Dat maakt boodschappen doen zo simpel! Mijn tussendoortjes bestaan nu uit rauwkost, noten en fruit.

Half a twin

Half a twin

19-06-2018 om 12:07

Nog even over #133

Nu ik mijn tekst teruglees zie ik dat de titel niet klopt.
1 pakje in plaats van een 1 koekje had er moeten staan. En de tekst had ook wel wat duidelijker gemogen, was nog niet goed wakker geloof ik.

Dat leren we (even generaliserend) nu aan onze kinderen. In al die handige meeneem tussendoortjes zitten altijd meerdere eenheden. 2 melkbiscuits, 3 sultana's, 2 lange nekken. Zelfs voor baby's al: 2 nijntje biscuits.
Kinderen worden dus al jong gewend aan het opeten van een heel pakje koekjes of een heel zakje chips. Vaak krijgen ze ook een heel pakje drinken van 200 ml.
Als ze opgroeien en puber zijn is 2 lange nekken een tussendoortje van niks, dus wordt er in de super gekeken naar iets vergelijkbaars maar meer. Een heel pak koekjes of een grotere zak chips. De kleine pakjes drinken maken plaats voor een blikje cola 1/3 liter of een zelfs een flesje van een halve liter. En dat wordt geconsumeerd als 1 tussendoortje, omdat ze al van jongs af aan gewend zijn aan het opeten van een heel pak(je).

Behalve de pakjes (appel)sap hebben mijn kinderen nooit 2 melkbiscuits in een zakje gekregen. Als ik ze wel eens had en meenam als tussendoortje kregen ze ieder een zo'n koek. Mee naar school kregen ze die dingen sporadisch en dan kregen ze er ieder 1 in een trommeltje.
Om mij heen zie ik genoeg kinderen die dat wel meekrijgen en het ook heel gewoon vinden dat je dus 2 koekjes eet bij iets drinken. En dat je een heel pakje/flesje leegdrinkt. Jong geleerd is nog steeds oud gedaan. Dat idee van een heel pak leegeten (klein pakje of groter pak) is moeilijk af te leren.

Van de winter had ik hier nog een stel pubers zitten die, omdat het koud was, gezellig thee meedronken (ik had ook aanmaak, cola en koffie aangeboden). Toen ik met de koektrommel langsging kwam heel beleefd de vraag hoeveel ze er mochten. Mijn 2 werd net nog niet met gejuich begroet.
Ergens was toch wel het besef dat je 1 koek pakt maar dat die hoeveelheid eigenlijk niet toereikend was.
Gelukkig snapte ik zelf ook dat pubers in hun groeispurt, die 10 km hadden gefietst om hun zieke vriend te bezoeken die 10 km ook weer terug moesten fietsen (2 jongens dan vanaf school nog 5 km naar huis) en dat dat niet ging lukken op thee zonder suiker en 1 digestive met chocolade.

clowntje

clowntje

19-06-2018 om 12:14

ook idee van bewuster

Voorheen waren de suikerklonten veel groter dan tegenwoordig. Iedereen in mijn omgeving die suiker in zijn/haar koffie had, dronk dit met twee grote suikerklonten. Tegenwoordig ben ik de enige in mijn omgeving die een zoetje heeft, de rest drinkt allemaal zonder suiker. Verse koeken worden tegenwoordig bij alle plaatselijke bakkers ook in mini vorm verkocht, omdat de andere te groot waren.
Toch heb ik niet het idee dat ik in een superbewuste omgeving woon.

Niki73

Niki73

19-06-2018 om 12:19

Kaaskopje, suiker in brood

Je schrijft dat je suiker in je brood doet. Dat zou "moeten" om het gist zijn werk goed te laten doen. Ik ben ermee gestopt en mijn brood rijst nog net zo goed als voorheen. Misschien is het het proberen waard?

Kaaskopje

Kaaskopje

19-06-2018 om 12:24

Niki

Ik zocht vanmorgen ook op suiker in brood en ontdekte dit ook. Dus zeker het proberen waard .

Half a twin

Half a twin

19-06-2018 om 12:25

Suiker in brood

Alleen als je suikerbrood bakt doe je suiker in je brood. Die 5 of 10 gram die je gebruikt in de melk of het water waar je de gist in oplost is om de gist makkelijk te laten starten. Die suiker wordt volledig door de gist opgemaakt om te groeien en ondertussen komt er alcohol en CO2 vrij om je brood te laten rijzen. Dit is vooral om snel te rijzen. Als je de suiker weglaat rijst je brood wat langzamer. Maar denken dat je zo minder suiker consumeert is flauwekul. Die suiker wordt omgezet door de gist, en die alcohol verdampt tijdens het bakken (als het nog niet is verdampt tijdens het rijzen).

Reageer op dit bericht

Op dit topic is al langer dan 4 weken niet gereageerd, daarom is het reageerveld verborgen. Je kan ook een nieuw topic starten.