Gezondheid Gezondheid

Gezondheid

An.

An.

23-12-2012 om 17:37

Partner wordt niet wakker na operatie aan hersenen


Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.

Hoop vol blijven

Je moet maar zo denken als het uitzichtloos zou zijn had je het wel gehoord! Verder zal niemand het je kunnen vertellen denk ik.... Ook bij iets vergelijkbaars kan hij toch weer anders reageren!

Voorlopig dus hoop houden en bedenken dat wanneer ze niet melden dat het niet goed is er altijd kans is!

Herstellen heeft tijd nodig, zoek afleiding, doe wat leuke dingen enzo....

Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.

Ik kan niets praktisch voor je doen

Maar we hopen en bidden voor en denken aan jullie!

An.

An.

28-12-2012 om 09:58 Topicstarter

Hoe hou ik hoop? wat doe ik met teleurstellingen? (vriendin)

Dank voor jullie lieve berichten steeds. De situatie is nog niet veel veranderd, hoewel hij 1 kant van zijn lichaam wel wat beweegt nu. En als ik mijn hand in de zijne schuif, knijpt hij, streelt hij soms. Maar gisteravond dus weer niet, dan is hij kennelijk diep in slaap (hij heeft ook koorts).
Ik leef op het moment in een soort niemandsland. Lag zopas in bed met open ogen aan niks te denken. Leeg. Rotzooi om mij heen van gisteravond. Als ik vanavond thuis kom, zal ik eerst mijn slaapkamer opfrissen. Gewoon, omdat dát nu een fijne plek moet zijn. Schoon, fris en opgeruimd. Kost al moeite genoeg.

En dan de mensen om mij heen: de eerste week ontving ik mails, sms'jes, bloemen, kaarten. En het is na de kerst angstig stil geworden. Men kent het verhaal en gaat weer over tot de orde van de dag.
Zelfs mijn béste vriendin is er niet. Okee, ik kan gaan vrágen om hulp, om gezelschap. Maar ik mag van haar toch iets meer verwachten?! Zij heeft toch ook kinderen, zij weet toch ook wat er in een gezin gebeurt dat ook doordraaien moet, zoals de was en boodschappen en gezelligheid. Ik word inwendig steeds bozer. Ik kan het aankaarten misschien. Maar zij is enórm welbespraakt dus dan ga ik het onderspit delven. Bovendien: was is liefde als je erom vragen moet...

An.

An.

28-12-2012 om 10:06 Topicstarter

En wel...

(beste vriendin)... naar valse sentimenten kijken (all you need is love - kerstspecial). Daar speciaal voor gaan zitten. Toen ik haar belde, kreeg ik haar man aan de telefoon. Niet vragen hoe het met me ging. Maar wél direct zeggen dat ze tv ging kijken (zo van, heb het lef haar te storen).
En dan zie ik haar in gedachten 'all you need' kijken, terwijl er een 'behoeftige' vriendin liefde nodig heeft.
Ik - ben - boos!

May

May

28-12-2012 om 10:08

Toch praten

Je hebt genoeg aan je hoofd, deze boosheid kost veel te veel energie, dus praat voorsl met je vriendin

Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.

Hanny61

Hanny61

28-12-2012 om 11:22

Eens met may

Ik zou dit toch maar tegen vriendin zeggen. Dan kan je het daarna loslaten en de energie gebruiken waar je het het meest nodig hebt.
Ik heb in de moeilijkste periode in mijn leven (baby maanden lang in ziekenhuis) gemerkt wie mijn vrienden zijn en dat zijn niet altijd diegene waarvan je dat van verwacht. Sterkte met alles, ik hoop dat er ook mensen zijn die je positief verbazen.

Fiorucci

Fiorucci

28-12-2012 om 11:57

Echte hulp en vriendschap komt altijd uit onverwachte hoek!

Eens met de voorgangers

praat ermee en mocht ze vinden dat zij het daar niet mee eens is laten gaan. Ze is jouw energie dan niet waard.

In dit soort tijden leer je echte vrienden en familie kennen. Hou vol. Ooit komt er duidelijkheid, maar het kost zoveel energie.

Rafelkap

Rafelkap

28-12-2012 om 12:24

Ook eens

Dat is echt zo, zo leer je je vrienden kennen, heel hard, dat wel. Laat haar maar en zorg heel goed voor jezelf om dit vol te kunnen blijven houden, maak maar een fijn nestje!

Lieve an

Wat erg en wat onzeker, ik vind het heel erg voor jullie en leef met jullie mee. En ik vind het heel naar dat mensen na de eerste week over lijken te gaan tot de orde van de dag.
Ik wens je kracht en energie en mensen om je heen die je dragen in plaats van alleen maar energie kosten. Wij denken hier aan je!

Kaartje

Zou zo graag een kaartje naar je willen sturen.
Dus dan maar hier een lief woord. Sterkte en kracht.

judiths mama

judiths mama

28-12-2012 om 15:32

Wat naar

dat je je niet gesteund voelt door je omgeving. Hoe zijn je kinderen eronder?
Hierbij een knuffel voor jou {{{{ }}}}
Saskia

Kaaskopje

Kaaskopje

29-12-2012 om 01:31

An.

Ik heb in mei ook vanuit het ziekenhuis verteld wat er met mijn dochter gebeurd was op OO en ik vond dat heel fijn. Alleen al het opschrijven en het besef dat het gelezen wordt voelde maakte het gebeuren minder 'eenzaam'. Natuurlijk hadden mijn man en ik elkaar, dus niet eenzaam in die zin, maar omdat je alles samen doormaakt is het fijn om het ook aan anderen te kunnen vertellen, ook al is het middenin de nacht.
Ga dus lekker door met je hart luchten in dit draadje. We hopen met elkaar heel erg dat je man erbovenop komt.

JansjeRommy

JansjeRommy

29-12-2012 om 10:25

Heel veel sterkte, wat een vreselijke nare toestand. Ik kan begrijpen dat je boos en verdrietig bent over de mensen om je heen, maar kun je toch niet waar meer aangeven waar je behoefte aan hebt? Mensen weten het soms ook niet en doen dan, dom genoeg, maar niks. Is er al wat meer duidelijk bij je man nu?

mirreke

mirreke

29-12-2012 om 21:57

Hmmm

Hele reactie getypt, maar ik zie m niet. Hoop dat hij wel verschijnt...

mirjam op haar ipad

mirreke

mirreke

29-12-2012 om 21:58

Balen

Volgens mij weg. Ik type er morgen nog een, op de ipad gaat het niet snel...

Wil je iig sterkte wensen!

mirjam op haar ipad

Ely

Ely

29-12-2012 om 22:21

Hopelijk gaat het stapje voor stapje beter met je man, ook hier een kaarsje voor jullie.

Voor wat betreft die vriendin; vergeet niet dat haar echtgenoot zo bot deed, wellicht weet zij niet eens dat jij belde? En ook: mensen weten soms niet wat te doen, dat klinkt heel stom maar het is dan onvermogen en geen onwil, bij mij helpt dat soms om me te realiseren.
En als laatste: boosheid kan soms het portiek zijn naar je diepe verdriet waar je misschien in deze onzekere tijd moeilijker bijkomt. Wees dus boos maar ook eerlijk naar jezelf en laat het toe. Hoe wrang ook, jij kunt je zelf ook heel veel voor jezelf betekenen, wees in ieder geval je eigen beste vriendin.
Heel veel sterkte.

Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.

P

P

30-12-2012 om 10:15

Mirreke

Je hebt een nieuw draadje aangemaakt onderaan, kopieer de tekst even hier naar toe.

tonny

tonny

30-12-2012 om 10:36

Toch vragen hoor!

Je schrijft iets in de geest van 'wat is liefde als je erom moet vragen' maar mensen voelen zich vaak ook erg onzeker over wat ze zouden kunnen doen in zo'n situatie. En hoe langer het duurt, hoe lastiger het wordt alsnog in actie te komen, want tja, waarom nu pas (vanwege die ongemakkelijkheid en gene dus).
Dus toch maar vragen, denk ik. Mailtje sturen naar mensen die iets zouden kunnen doen en concreet melden wat je zou willen. Dan is er een beginnetje.

Als je dat zelf niet ziet zitten, geef dan deze taak aan een familielid in wie je vertrouwen hebt.

Heel veel sterkte, het is onwezenlijk allemaal, ik hoop met alle anderen hier heel erg dat de situatie zich ten goede zal keren!!

An.

An.

30-12-2012 om 14:10 Topicstarter

Vandaag een huildag

gisteren was op zich een goede dag. mijn man reageerde goed op mijn aanrakingen en heeft zelfs even gelachen naar mij. Hij doet zelf zijn ogen nog niet open, de verpleegkundige deed dat.
mijn fout, vandaag hoopte ik op eenzelfde succesvolle dag. Maar ik krijg niet veel respons. En loop daar nu letterlijk zelf op leeg.
hij werkt zelf hier in het ziekenhuis, ik loop dagelijks langs de deur waarachter ik zijn locker weet. en ik zag me die al leegpakken. Of hij ooit weer aan het werk komt? jullie lezen het, ik heb echt een off day.
De verpleegkundige zei vanochtend dat hij heel gericht met zijn ene hand bezig is maar geen opdrachten uitvoert. Ze vraagt zich af of hij ze misschien niet begrijpt? Ik vraag me af of hij misschien doof is geworden. Morgen een gesprek met de arts.

En over mijn vriendin of anderen? In mijn mail gisteren naar mijn vriendin legde ik haar uit hoe troosteloos een dag in het ziekenhuis kan zijn. hoe alles me teveel moeite is. ze reageert niet. ik voel me gewoon gestraft ofzo. Ze schreef ergens deze week dat ze ' behoorlijke weerstand' voelde toen zij iets voorstelde. Ook dat heb ik haar uitgelegd. Ze weet daar later wel weer een draai haar richting uit aan te geven.
Misschien moet ik inderdaad naar anderen toe duidelijk zijn over mijn wensen. Moeilijk. Bah...

Kaaskopje

Kaaskopje

30-12-2012 om 15:26

An.

Ik wil niet zeggen dat de ernst van onze situaties hetzelfde is, maar ik voel wel met je mee voor wat de toekomst betreft. Ik weet ook niet of mijn man ooit nog kan werken. Zoals het nu is zeker niet, maar dat kan hopelijk nog in goede banen geleid worden. Ik zal allang blij zijn als het leven voor hem acceptabele vormen zal aannemen. Ik heb het daar ook wel moeilijk mee. Dat ik zelf ook nog niet hersteld ben van de longembolieën, maakt het er bij tijd en wijlen niet beter op met hoe ik ermee om moet gaan. Omdat ik dus wel enigszins begrijp hoe jij er nu bijzit, vind ik het echt heel erg dat je vriendin zo ákelig reageert. Iedereen met een béétje levenservaring weet dat je in tijden van ziekte niets moet verwachten van patienten en hun directe familie. Als direct betrokkene mág je je egoïstisch gedragen. En ik bedoel egoïstisch in dit geval niet negatief, maar puur als 'op jezelf gericht zijn'. Je moet wel, zo werkt dat meganisme nu eenmaal. Pas als er duidelijkheid of herstel is, zul je merken dat je je meer open kunt stellen. Als je vriendin dat niet snapt, is het een belabberde vriendin. Ik voelde weerstand... ammehoela. Gooi dat gestrafte gevoel snel overboord, An. Dit soort ellende is nóóit een straf, je hebt het niet verdiend. Het overkomt je 'gewoon'.

Fiorucci

Fiorucci

30-12-2012 om 15:29

Lieve an

Steek je energie nou maar niet meer in die vriendin, je hebt die energie harder nodig om je door deze periode heen te slaan, en om er te zijn voor je zelf en je man. Ik hoop dat er snel verbetering zal zijn in jullie situatie, hou vol!

May

May

30-12-2012 om 15:30

Sterkte

Ik leef met je mee en hoop echt dat morgen weer een betere dag is..

Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.

Ziekenhuis is vermoeiend

Ik heb zelf weken elke dag naar het ziekenhuis, ic, gemoeten. Het is slopend. Niet alleen alle angsten en vragen-waar-geen-antwoorden-op-zijn maar ook het eeuwige wachten op .. niets. Op een arts die zou komen maar iets dringends tussendoor kreeg. En dan ook alles thuis goed proberen te regelen. Ik kroop elke nacht kapot mn bed in.. en terwijl naar mijn gevoel mijn leven on hold stond.
Vraag aan je vrienden of ze je willen helpen met het leven thuis op de rit te houden. Boodschappen, iets in het huishouden, iets uitzoeken vanwege een rekening oid. Zo betrek je ze ook een beetje erbij, ze voelen zich niet helemaal nutteloos.
Ik wens je heel veel sterkte in deze onzekere tijd!

Tonny

Tonny

30-12-2012 om 19:04

Energie

Pfoe, die vriendin zou ik maar laten zitten nu, die kost alleen maar energie. Later maar weer eens, eventueel.

Fijn dat je man wat reacties toont, dat is bemoedigend maar ik snap ook dat je nu eigenlijk meer verwacht. Wat een spannende tijd! Veel sterkte in alle onzekerheid !

voor wat het waard is, ik denk vaak aan je/jullie! Wat balen dat je zo weinig steun ervaart en wat een verdriet als je net denkt dat het beter gaat met je man en die verbetering bestendigt niet (of denk je, in ieder geval).

Tja, wat is wijsheid, toch maar 1 iemand inschakelen die dan voor of namens jou de hulp kan coordineren/regelen? Het loslaten en maar zien hoe het loopt... Kun je niet maatschappelijk werk inzetten? Lijkt me dat je wel wat hulp nodig hebt, al is hetmaar heel praktisch met de kinderen!

Heel veel sterkte en hopelijk komt je man toch snel weer uit zijn coma en kunnen jullie 2013 samen aangaan!

liefs,
Jons

An.

An.

30-12-2012 om 21:37 Topicstarter

Kaaskopje en alle lieverds

Ook in een rottige, onzekere situatie en zelf nog niet hersteld... hoeveel kan een mens dan verdragen hè? Als ik in het ziekenhuis loop, realiseer ik me dat er meer mensen in een rottijd zitten.
Ontzettend lief dat je nog energie kunt opbrengen om mij op te beuren. Dat vind ik trouwens van iedereen in mijn draadje... Zo ontzettend lief, dat doet werkelijk goed...

An.

An.

30-12-2012 om 21:40 Topicstarter

Gesprek maatschappelijk werkster

Morgen heb ik ook weer een gesprek met de maatschappelijk werkster. Ik zal haar eens vragen of ik hulp in huis kan krijgen. Hoe ik dat moet regelen. Mijn eigen poging (schoonmaakster van het werk) leek te gaan lukken. Maar ze haakte af. En ik had geen puf meer om verder te zoeken. Maar via de maatschappelijk werkster gaat het misschien wel.
Op zich zit er ook iets in om de mensen om mij heen dit te vragen. Nog even nadenken wie dit kan coördineren. Eerst naar bed. Ik heb 'm verschoond en een klein bloemetje voor mezelf gekocht. En chocola, dat ook...

liefs,
An.

May

May

30-12-2012 om 21:55

Heel goed

Dat je lief voor jezelf bent! En ik hoop dat je morgen in het gesprek meer hulp weet te regelen..

Hulp

Mijn ervaring is dat aan een hulp komen via het maatschappelijk werk meer neer komt op organisaties als thuiszorg die niet alles mogen doen en verhoudingsgewijs duurder zijn. Hopelijk heb jij een betere oplossing.
Maar waarom stel je niet juist je netwerk deze vraag? Dat is bij uitstek iets wat je netwerk kan regelen, via-via.

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.