Wat is het probleem als kind te licht is

Albana

Zie mijn reactie aan Tinus. Friet kun je bakken in olie, dan is het goed vet. Chips heb je ook gebakken in olijfolie enz. Dus die kant kun je ook op denken.
Gr. Bibi

Bibi

Bibi:
"Wat bedoel je met \'wat zijn slechte vetten\'? Volgens mij is dat dierlijk vet o.a. ivm transvetten. Vetten die het slechte cholesterol verhogen."
Nouja, dat is dus precies het punt. Wat je hier zo stellig roept, is eigenlijk helemaal niet zo zeker.

Sterker nog, of vloeibare varianten altijd beter zijn, is dubieus. Frituren in vloeibaar vet heeft ook nadelen (olie oxideert sneller, wordt sneller ranzig).

Of het effect van plantaardig of dierlijk vet op cholesterol verschillend is, is ook dubieus. Cholesterol wordt namelijk niet gemaakt van vet (voor de fijnproevers/miereneukers onder ons: Cholesterol wordt gemaakt van acetyl-CoA, en dat kan van zowel koolhydraten als vet worden gemaakt).

Wat overblijft, is een soort omgekeerd Atkis-effect. Als je gelooft dat juist koolhydraten dikmakend zijn (vanwege een effect op de insulinegehaltes in je bloed), is het logisch om dunne kinderen veel zoetigheid te geven.

"slechte en gezonde vetten"

"Wat bedoel je met \'wat zijn slechte vetten\'? Volgens mij is dat dierlijk vet o.a. ivm transvetten."

Bibi, waarom zo stellig iets neerzetten als je niet weet waar je 't over hebt?

Het onderscheid gezonde vetten en slechte vetten is een nogal gezocht onderscheid. Dierlijke vetten zijn niet slecht voor je, sommige, zoals visolie zijn juist aantoonbaar zeer goed voor je. De enige vetten die echt aantoonbaar slecht zijn, zijn de zogenaamde transvetten. Met afstand de grootste bron van transvetten zijn de gedeeltelijk gehydrogeneerde plantaardige olieen, de zogenaamde geharde olieen. Frituurvet, margarine etc. dus juist plantaardig vet. Een zeer klein deel van de transvetten die een gemiddeld persoon binenkrijgt komen uit dierlijke bronnen, deze zijn chemisch overigens anders dan de plantaardige transvetten en waarschijnlijk minder of on-schadelijk.

Niks mis dus met melk of slagroom, kijk juist uit voor snacks, koekjes etc.

http://www.nejm.org/doi/full/10.1056/NEJMra054035

http://en.wikipedia.org/wiki/Trans_fat

Bibi lepelt de voedingscentrum-voorlichting op

..en dan nogal radicaal en ongenuanceerd.

Het wordt allemaal heel stellig gebracht, maar juist die stelligheid is zo verraderlijk. Zoals anderen hier ook al naar voren gebrachte hebben.

Zodra je voedingsmiddelen gaat verketteren moet je je nog een keer goed bedenken. Ligt het wel zo simpel?

Variatie is nog steeds het beste en minst omstreden voedingsadvies. En onbewerkt, of niet onnodig bewerkt, nou, dan kom je bij magere kinderen algauw op volvette zuivel uit.

Berber (ivm reactie tink)

Had ik geen idee van. Heb het lijstje even bekeken en vindt de verschillen wel heel apart (heel veel 0 mg en sommigen een behoorlijk aantal waar je het niet direct verwacht). Weet overigens niet hoeveel natrium je in mg per dag zou mogen hebben, dus ik weet niet of het heel relevant is. Maar goed, zo is er inderdaad altijd wat
Gr. Bibi

Altijd wat

Dat valt weg als je minder stellig bent. Zo handig! Olijfolie is ook verregaand gepromoot door de EU in een tijd dat de olijfolieplas moest worden opgegeten en het Voedingscentrum is daarin meegegaan.

Als je je wat meer in altijd wat, de herkomst van voedingsadviezen en de "algemene kennis" over voeding wilt verdiepen, haal dan een keer een boek van Michael Pollan uit de bieb. Erg lezenswaardig!

Je zult er dan achterkomen dat verschillende traditionele dieten heel goede resultaten laten zien, terwijl ze bij de een de hele dag alles met olijfolie bedruipen terwijl de ander alleen maar dierlijke vetten eet. Het verschil zit hem in andere dingen.

Daarom hamer ik liever op bewerkt vs. onbewerkt. Transvetten krijg je niet binnen als je zelf kookt en bakt vanuit basisproducten.

Natrium in latta

is volgens het lijstje 200 mg per 100 gram. Nou eet je niet zo snel 100 gram boter per dag denk ik, dus het lijkt me dan ook niet zo'n heel erg punt.
Gr. Bibi

Tja rodebeuk

Maar dat is ook weer 'een persoon' die denkt/vindt het wiel te hebben uitgevonden. Zo hebben we ook een Dr. Katan. Wie moeten we volgen?
Polan geeft o.a. aan om te gaan eten zoals de Fransen, Grieken, Japanners. Maar dat wisten we toch al? De Japanners door de vis, de Fransen, Grieken o.a. de olijfolie. En verder vooral veel groenten. Ook dat wisten we al. Dr. Katan ziet dan weer niets in fruit (te veel suikers versus nuttige voedingsstoffen/vita's en mineralen). Koolhydraten wordt ook door veel personen gezien als boosdoenders. Ook dat wisten we. Beter eten uit je moestuintje. Ja dat snappen we ook, onbespoten enz. Dat spersieboontjes uit de eigen tuin gezonder zijn dan uit een potje (ook al zouden de meeste vita's er nog inzitten), begrijpen we allemaal.
Voor mij niets veel nieuws onder de zon.
Gr. Bibi

Leuk dat je hem kent

hij wordt trouwens gespeld met 2 "l"-en.

En nee, kennelijk heb je niet gelezen wat hij schrijft. Je pikt iedere keer weer losse "goede" voedingsmiddelen eruit, terwijl hij daar juist tegenin gaat. Er is geen goed en slecht. Zou lekker makkelijk zijn. Het gaat juist om de combinaties.

Nog wat tips voor dani

Mijn kinderen zaten ook altijd onder of op de bmi-grens van te licht. Voor de oudste was dat geen probleem, nooit ziek, nooit afvallen, gewoon doorgroeien.
De jongste was wel geregeld ziek, viel dan ook af en het duurde altijd een tijd voordat zijn gewicht weer bijgekomen was.
Hij had bij het avondeten weinig zin om te eten. We zijn toen begonnen om 30-45 minuten ervoor een voorafje te geven. Het maakte niet uit wat het was (tomaatjes, blokjes kaas, wat nootjes). Het gevolg was dat hij veel vrolijker aan tafel ging en er niet minder om at.
In de avond kreeg hij vaak nog noten, paar plakjes vleeswaren, popcorn, e.d. (niet allemaal tegelijk natuurlijk).
Bij ontbijt en lunch zijn we begonnen met halve boterhammen, omdat een hele boterham extra te veel was.
En voor het tempo bij het avondeten zou ik zorgen voor eten dat makkelijk eet (niets te snijden, veel met een lepel) zodat het eten sneller naar binnen gaat. Dan heeft hij meer gegeten totdat hij zich verzadigd voelt. En zeker niet drinken voor of tijdens het eten (vult de maag met niets).
Overigens is jongste nu 10 jaar, nauwelijks meer ziek, wordt veel steviger en zit nu op een gezonder bmi. (niet dankzij het eten hoor, wel dankzij geen klachten meer van de astma, hij krijgt nu de kans om echt te groeien)

Op z'n tijd

Het 'op z'n tijd' eten van een marsje ofzo kan best zegt bibi, maar je moet oppassen met je kind leren van een ongezond voedingspatroon.
Dat getuigd al van weinig ervaring met zeer slechte eters die ook nog flink op ondergewicht zitten.
Jongste had gewoon eigenlijk bijna nooit 'zin' in eten. Honger had ze al helemaal nooit. Dat 'op z'n tijd' is dus een zinloos begrip in haar geval, want dat is dus nooit. Nooit, helemaal nooit.
Ze at/eet alleen omdat ze bij ons aan tafel moet en dan dus 'geacht' wordt te eten en tja daar zit je daar en dan speel je 80% van de tijd een beetje met je eten en zo nu en dan een hapje (wel klein, inimienie) voor de 'sier' dat is haar 'maaltijd'. En in de pauze op school eet ze misschien een stukje van haar koek omdat iedereen dat doet en de rest geef je aan je tafelgenootje.
Laat je haar gaan en d'r eigen gang dan eet ze nooit. Niet gewoonweg niet. Misschien heeft ze dan eindelijk een keer van zichzelf 'trek' en knabbelt dan een half crackertje weg en dat was het dan weer voor vandaag. Het is ook niet dat ze er moe futloos of wat dan wat van wordt, welnee, ze drinkt dan een bekertje melk en klaar zijn we weer voor de komende uren. En het is niet dat ze te weinig beweegt...ik denk dat ze eerder teveel beweegt dan te weinig. Uren trampolinespringen is doodnormaal en kost haar amper energie.
Dat crackertje en bekertje melk en verder water vooral is voor haar genoeg qua hongerstilling. Voor de hele dag. Maar laat je dat gaan dan zit ze binnen 3 dagen op nog 2 kilo minder. En in geval van ondergewicht zit je dan toch wel op een risicogebied.
Dan ben je 'blij' dat ze een marsje wil (was hier nooit, te groot, te vol ervan). En dan is het niet op z'n tijd, want elk moment pak je. Want die momenten zijn maar zeer sporadisch.
Ik kan je 1 voorbeeld noemen dat verbeeld wel ong. hoe zij kan leven. Ging op kamp 1 week en kwam ondervoed thuis. Op kamp 'moest' je eten wat de pot schaft. En anders niets onder het mom van 'ze krijgen vanzelf honger'. Dat honger krijgen gebeurde niet, dus at ze de hele week alleen wat snoep dat ze nog van onderweg had en wat eten dat haar zakgeld (erg weinig) bedroeg. Ze heeft wel zo nu en dan een schaaltje yochurt (w.s. magere) en een beschuitje gegeten en ook wel melk gedronken (ook w.s. halfvolle) als dat net bij het eten werd uitgedeeld. Het brood (wit) lustte ze ook al niet dus sloeg ze alles maar over. Geweldig was het kamp en dat meende ze nog serieus ook! Ze had van dat niet eten totaal geen enkele 'last' lekker makkelijk vond ze dat eigenlijk wel.
Ik herken het 'makkelijke eten' ook...als iets makkelijk naar binnen glijd (soep, spagetti etc.) eten ze vaak nét iets meer.
Ondertussen is het met jongste helemaal goed gekomen. In de groeistoot kreeg ze opeens toch zin in eten
Zo raar,dat was iets geheel nieuws voor haar.
En echt, echt waar zelfs als baby moest ik haar voor elke voeding wakker maken of ophalen(kraaiend in bed). Erom huilen deed ze nooit.
groeten albana

Huh albana?

Ik heb het helemaal niet over Mars (of af en toe) gehad. Hoe kom je daarbij?
Gr. Bibi

Albana

Uit bovenstaande posting van jou blijkt dat jij wel een heel bijzonder kind hebt wbt eten. Dus ja, dan is er weinig keus... In dat geval begrijp ik dat je ALLES probeert, maakt niet uit wat. Logisch.
Bibi

O sorry

Iemand zei dat (geen zin in alles teruglezen...). Ik dacht 'op z'n tijd?' wauw die snapt er niks van.
Nee ik geloof niet dat mijn kind bijzonder is. Er zijn een heleboel kinderen zo. Eten speelt gewoon geen issue in hun leven. Allerlei andere dingen zijn véél belangrijker, ze hebben amper hongergevoel....Of trek in iets uit zichzelf.
Gezellig maken helpt daarin (leuk samen chocolademelk maken, slagroom kloppen en dan aan tafel opdrinken of samen allerlei fruit schillen en mixen tot een leuk drankje). Dat opdrinken hoort bij het gezellige maken. Is voor hun geen doel op zich. En van de sporadische hongermomenten enorm gebruik maken ook. Als je dat enige moment voorbij laat gaan (omdat je over een uurtje gaat eten b.v.) gaat het over en komt niet weer terug.
Ondertussen (puber) is het allemaal anders. Nu heeft ze wel met regelmaat honger. En ook wel zin in iets. Gelukkig maar. Dat is écht stukken gemakkelijker.
Wij spraken ooit elke avond door wát ze nu gegeten had vandaag....dat was soms echt erg weinig. En zelfs dat wat ze at was meestal zo mager en onvet als maar kan. Haar eigen voorkeur ging uit naar dingen als crackers, beschuiten, fruit, enorm aangelengde ranja. Van nature houd ze gewoon niet van vette of erg zoete dingen. Wij moesten praten als brugman om zo'n lekkere cracker te beleggen met wat dan ook. En waren dan al blij als ze er een dun laagje chocoladepasta op wilde of een plakje kaas. Zo'n kind moet je juist leren dat die supergezonde magere voedingsstijl niet genoeg is voor haar. Daar is het leerdoel dus net andersom dan bij andere kinderen, die uitzichzelf eten. Stukje taart op feestje? "Nee dank u, ik heb al een blokje kaas gehad...".
groeten albana

Totaal uit zijn verband

Die discussie over die Marsen (en ja, volgens mij was ik dat, die zei dat zo iets nou niet echt dagelijks nuttig is, dank voor je elegante opmerking over mijn begrip, vorige poster (niet Albana?)) is behoorlijk off topic aan het worden in deze draad, die volgens mij ging over het kind van Dani. En dat kind hoefde niet in leven gehouden te worden met Marsen, Tuc en danoontjes, maar had een lijn die naar onderen af begon te buigen. Er is dus geen sprake van het moeten volstoppen met welk voedingsmiddel dan ook, om maar te overleven. Er is zelfs geen sprake van "flink ondergewicht".

Lijkt er behoorlijk op

Nou het kind van Dani lijkt erg op mijn jongste. Eet weinig, langzaam, lust weinig en dan ook nog dingen die eigenlijk erg caloriearm zijn. Dus altijd erg licht qua gewicht. Dat is niet een groot probleem....alleen als ze ziek is/was of dus ergens vertoefde waar ze niet werd aangezet tot eten (dat kamp.b.v.). Hielden wij de boel niet in de gaten dan boog ze af...en werd steeds lichter. En kwam dan uiteindelijk op ondergewicht. Dat hebben we eigenlijk altijd weten te voorkomen (behalve dus tijdens die 2 uitzonderingen) door haar continu eten aan te bieden. En lekker eten en vooral gezellig eten. Zonder die gezelligheid en 'lekkerheid' zou ze gewoon niks eten. Ze had gewoon eigenlijk nooit uit zichzelf 'trek' of maar een klein beetje...bied je dan niks aan, dan ging de trek over. Of bied je iets aan dat ze eigenlijk niet zo lekker vind...ook over die trek, dan maar niks.
Eigenlijk ben je blij met alles wat ze wél eet. Ze eet trouwens nog steeds muizehapjes-maaltijden. En ondertussen is ze wél op gewicht. Een gewone middelmatige lichte puber. En ook amper iets tussendoor. Maar zorgen maak ik me nu niet meer. Ze heeft namelijk nu wél trek, ook in een maaltijd. Dát vinden wij al zeer bijzonder voor haar doen. En dat het dan vrij weinig is in onze ogen, doet er niet toe. Wij weten nu dat als wij het niet aanbieden en er steeds achteraan zitten ze óók zou eten. Ze zou er uitzichzelf aan denken....dat doet die trek in haar buik. En nu gaat die niet meer zomaar 'over', maar pas als ze wat gegeten heeft.
Dat bedoel ik. En het is helemaal niet zo dat ik voorstander ben van marsen of tucjes eten de hele dag, maar er waren periodes dat ik eigenlijk blij was met álles wat ze at. En als dat een mars was geweest was ik er ook blij mee geweest (b.v. na een weekje ziek zijn). Als ze dan midden in de zomer zin had gehad in chocolademelk had ik dat meteen gemaakt. Dat is een behoorlijk verschil denk ik met kinderen die gewoon uitzichzelf wel willen eten of trek in ieder geval hebben. Als je trek hebt, eet je makkelijker alles of in ieder geval een groot gedeelte van wat ze je aanbieden. Als je dat amper hebt eet je alleen maar omdat het toevallig een lekkere smaak heeft die je best in je mond wil hebben. Die trek hoef je namelijk dan ook niet te stillen.
groeten albana

Albana,

Zo doe ik het ook ongeveer met mijn dochter. Het is een slechte eter. Ik ben daar altijd vrij laconiek in geweest, omdat pushen averechts werkt. Maar ze is vaak ziek, en ziet er regelmatig wit uit, met blauwe kringen onder de ogen. En dus: moet ze van mij dagelijks multivitamine slikken. Ze eet bijna geen vlees. En de meeste vegetarische kant-en-klaar dingen eet ze niet. Ook lust ze geen bonen. (zucht) Maar een saucijzenbroodje lust ze wel. En dus: krijgt ze wekelijks een saucijzenbroodje. Verkeerde vetten, veel zout. Maar het zijn weer wat vetten en eiwitten! En zo schipperen we wat af.

Bellefleur

Maar als je dochter slecht eet en ondergewicht heeft kan je toch veel dingen die ze wel lust zelf maken zodat het wel gezond is? Als ze een saucijzenbroodje wel lust zou je die in allerlei variaties kunnen maken met minder zout en minder vet.

Wil,

Doe ik ook. Ze krijgt alles wat gezond is en wat ze lust. Al is dat niet veel. Ik voel me regelmatig een vogelmoeder die haar jong lekkere hapjes voert. Maar éénmaal per week een slecht saucijzenbroodje vind ik niet verkeerd. Omdat er naast al dat zout ook eiwitten en vetten in zitten. Bij haar hoef ik niet in de gaten te houden of ze te vet eet. Waar ik wel mijn best voor doe is dat ze niet te vaak verzadigde vetten eet.

Bellefleur

Nee hoor, vind ik ook zeker niet verkeerd. Ik vind het zelfs knap dat je het bij èèn keer in de week kunt houden.Een licht kind vind ik niet zo`n probleem. "Mager maar gezond" zeg ik dan. Vervelend is het wel als je kind er niet gezond uitziet en veel ziek is.