Zo moe na de vakantie wie ook
overigens
Wil ik jouw baan wel! Blijkbaar heb je daarin -gezien al je reacties hier- behoorlijk veel tijd over om lekker te internetten 
Jippox
Ik doe ook vrijwilligerswerk. Het meeste vrijwilligerswerk wordt trouwens gedaan door mensen die daarnaast nog een betaalde baan hebben.
Lanza
Dan ben ik benieuwd wat je doet en wanneer. Ik zou mijn vrijwilligerswerk (16 uur per week op vaste tijden, en dan komt daar ook nog 8x een kwartier reistijd bij) namelijk nooit naast een fulltime baan kunnen doen, of naast een baan van 32 uur per week. Niet zonder dat dat wel heel erg ten koste van mijn kinderen zou gaan.
Maar Jippox
Is het dan niet eigenlijk vreemd dat dat werk op vrijwillige basis wordt gedaan en niet als een betaalde baan?
misschien wel
maar er zijn nou eenmaal echt best een hoop dingen die domweg niet gebeuren als het niet met vrijwilligers is.
Ik zie helpen bij de sportclub van je kinderen (of jezelf) of een keertje meehelpen op school enz. trouwens zelf niet als vrijwilligerswerk maar als iets wat normaal hoort bij het hebben van kinderen en het lid zijn van clubs.
Mijn vrijwilligerswerk
heeft niks te maken met mijn kinderen en het kost me twee uur per week. Half uur reistijd heen en weer en ongeveer anderhalf uur dat ik bezig ben. Als ik ook de klusjes op school meetel, dan kom ik op nog meer uren uit.
Lanza
Waar ik je bij het andere onderwerp nog weleens bij viel, meld ik nu dat ik vind dat je gigantisch uit de bocht vliegt met je opmerkingen richting Hangkous. Schoenmaker hou je bij je leest, is mijn advies. Je kunt niet van álles verstand hebben tenslotte. Ik ook niet.
Tijd verkeerd inschatten
Dát herken ik absoluut ook en zonder horloge weet ik tegenwoordig ook amper hoe laat het ís. Dan ben ik in de tuin en roep maar weer eens "hoe laat is het?". Als ik buiten ben vergeet man soms kennelijk dat ik daar ben, of denkt 'ach ze is lekker bezig!', maar dan had ik toch graag wat te drinken gehad, of geweten dat tv-programma x al begonnen was. Ik heb daarom al geprobeerd om oude horloges weer aan de praat te krijgen, maar dat is nog niet gelukt.
Waar heb je het over
Kaaskopje? Hou je bij je leest? Het gaat toch om timemanagement en op gang komen na de vakantie? Dat is toch iets waar iedereen mee te maken heeft?
Lanza.
Hangkous wil graag jouw "timemanagement" en dan mag jij haar handicap. Lees je alles wel?
Er zijn mensen die idd misschien wel een uur doen over het lappen van een raam. Kan jij je nu werkelijk niet vinden in het feit dat ieders leven anders is en voor veel mensen "timemanagement" niet het levensmotto is? Misschien is Hangkous al blij dat ze de klus zelf kon klaren, weten wij veel.
Als je iets niet weet, vraag het dan, als het oprechte belangstelling is tenminste.
Zo heeft iedereen
wel iets. Feit is dat het lijkt alsof ts weinig om handen heeft en dat het dan juist kan helpen om wat meer uitdaging in je leven aan te nemen. Dan gaat alles weer stromen.
Maar ik heb geen idee hoe oud ts is en wat haar allemaal mankeert. Dus als het om een 80- jarige gaat met een stoma, dan zal ik mijn woorden terugnemen, maar die indruk kreeg ik niet.
Misschien is het ook slim om er de volgende keer bij te zetten: ik heb een chronische hartafwijking, waardoor ik eerder vermoeid ben, dan kunnen andere daar rekening mee houden in de reacties.
"Zo heeft iedereen wel iets".
Jeetje, ik schrik ervan. Je hebt het meelevende vermogen van een deurkruk. We weten niets van TS en niet van Hangkous. Maar de laatste daar reageer je op, terwijl ze uitlegt een handicap te hebben.
Wat meer uitdaging? Wie bedoel je dan? TS, Hangkous, de buurvrouw?
Als je
weinig energie hebt na de vakantie, dan kan het zijn dat je niet uitkijkt naar de activiteiten die weer beginnen op zo'n moment. Nu blijkt dat ts weinig activiteiten heeft, dus vandaar mijn advies om weer aan de slag te gaan. Niemand wordt er energieker van als je maar wat thuis hangt.
En ja, iedereen heeft wel iets. Ik heb geen idee wat ts mankeert, maar ik ken maar weinig mensen die niet een of andere aandoening hebben, dus ik schrik daar juist niet van.
Goh ...
Ik ben kerngezond, maar voel mij na de grote zomervakantie altijd flink vermoeid door die vakantie zelf. Al dat rondrijden in een auto en alle bijkomstige indrukken? Het gaat mij niet in de koude kleren zitten.
Geen idee overigens of een spijkertuinbroek binnen die categorie valt.
Nogmaals Lanza
Voor iemand die 32u/week werkt in een goedverdienende baan, 2u of meer per week vrijwilligers werk doet, 2 kinderen heeft en zeer regelmatig leuke dingen voor zichzelf alsook met haar partner onderneemt, heb je wel verrassend veel tijd over om ook nog eens heel actief te zijn op dit forum.
Knap hoor, wow!
Lanza
Het ging mij ook om deze reactie:
Je hebt zo te lezen
zeeën van tijd als je om 4 uur je ramen uitgebreid staat te boenen en om half 6 het eten pas op tafel hoeft te hebben en dat vervolgens niet red. En vrijwilligerswerk dat zomaar ingepland wordt zonder dat je daarvan op de hoogte was, doet ook vermoeden dat je agenda verder leeg is.
Ik denk dat als je echt aan het werk zou gaan (betaald) in een vakgebied waar je passie voor voelt, dat je dan zeeën energie zou krijgen.
===
En als ik lees wat je daar nog verder over zegt, vind ik echt dat je je boekje te buiten gaat. Ik denk door je bijdragen hier dat het je echt ontbreekt aan inlevingsvermogen. Dat is op zich niet erg, daar kun jíj op jouw beurt niets aan doen, zoals een ander niets kan doen aan een laag energieniveau door ziekte. Of bepaalde zaken ingewikkeld vindt door een stoornis, ik noem maar wat. Als ik naar mijn jongste dochter kijk, dan wordt ik soms al moe van het idee wat zij op een dag kan doen. Even dit even dat, werken, sporten, met vriendin nog een uurtje de stad in.. mens... Maar daar wordt zij ook moe van, alleen komt dat er pas uit als alles gedaan is en nog meer als ze onvoldoend slaap krijgt. Zij is 26 jaar, ik 58, daar zit toch wel een wereld van verschil tussen. Ik draaide mijn hand vroeger ook niet om voor werken en 's avonds nog uitgaan. Je moest me niet lastig vallen tot de eerste bak koffie, maar dan liep het weer. Nu moet ik een dag bijkomen na een nachtje dansen.
Energie door werk krijgen ken ik ook. Collega's moesten me soms aansporen om de computer uit te doen... ga naar huis! En dan liep ik ook nog over van energie, juist door mijn werk. Collega's ervoeren dat bepaald niet allemaal zo. Die waren moe en waren blij dat ze naar huis mochten. Maar daar wachtten dan vaak nog wel huishoudelijke taken, die ik niet hoefde te doen. Mijn man was toen al arbeidsongeschikt verklaard en was en is elke middag thuis. Dus hij deed de boodschappen, kookte en dergelijke. Ik kon zo aanschuiven. Vanuit die positie zou ik het niet gewaagd hebben om luchtig te doen tegen collega's. "oh joh, nog even boodschappen doen, koken... kan toch best?!". Ik zou het wel gekund hebben, maar ik hoefde niet. Heerlijk. Nu we beiden thuis zijn, wisselen we het koken af. Hij doet de boodschappen nog steeds.
Maar wat je inlevingsvermogen betreft, of je empathisch vermogen, je zou door de kritiek hierover na kunnen gaan denken of er een kern van waarheid in zit en onderzoeken hoe je dat kunt verbeteren. Misschien kun je dat niet, wie weet ook door een stoornis die onder DSM-5 criteria valt. Ik heb ADD, dan schijn je juist daardoor een overdosis empathie te hebben. Dat is mij, toen ik nog werkte, goed van pas gekomen. Maar daar zitten wel grenzen aan. Ik wil me inleven in jouw gebrek aan die vaardigheid, dat vermogen, maar het lukt me nu niet meer.
Maar wat weet
jij van mij, dat je denkt dat ik me niet kan inleven? Weet je van mij of ik een aandoening heb ? Weet je hoe moe ik kan zijn?
Volgens mij niet. Dus je hebt ook geen idee in hoeverre mijn advies gefundeerd is. Je doet allemaal aannames, die nergens op gebaseerd zijn. Dat lijkt me ook een gebrek aan een vaardigheid, zie je dat zelf ook in?
Iets met pot en ketel?
Zie titel
Energie
Volgens mij heb ik nog nooit energie van mijn werk gekregen. Het is wel zo dat je met leuk werk makkelijker langer door kunt gaan, maar als je dan thuis komt is het koken, verschonen van de kattenbak, huiswerkbegeleiding en verplichte telefoontjes toch nog wel een hele opgave.
Uiteraard is het dan relaxter in de vakantie. Dan heb je minstens 10 uur per dag extra (werk- en reistijd), en heel raar merk je toch ook best wel verschil tussen als je 35 of 45 (plus) bent. Hoe lang nog tot de klok weer normaal gaat?
Voor mij is de vakantie
juist vermoeiender. Mijn kinderen hebben nog 24 uur intensieve zorg nodig, dat vind ik heftiger dan op mijn werk zitten. In de vakantie moeten precies dezelfde dingen gebeuren als daarbuiten.
Als je kinderen groter worden dan zal het vast makkelijker worden.
Lanza
Elke fase is anders. Die van jou schuif je om 19.30 uur hun bed in en dan heb je nog uren voor jezelf. Hier zijn ze trots als ze om 22.00 uur naar bed gaan. Dat doen ze ook alleen als ze echt uitgeput zijn.
Phryne
maar naast jouw kinderen kun je doen waar je zin in hebt als ze wakker zijn. Dat is een wereld van verschil. En je hoeft ze niet te helpen met douchen, in bad gaan, omkleden, tanden poetsen en dat soort dingen. Dus je hoeft in feite niet veel meer te doen.
Lanza
Daarom vind jij werken juist zoveel energie geven, omdat je in deze levensfase zit.
kleine kinderen kleine zorgen grote kinderen.........
===maar naast jouw kinderen kun je doen waar je zin in hebt als ze wakker zijn. Dat is een wereld van verschil. En je hoeft ze niet te helpen met douchen, in bad gaan, omkleden, tanden poetsen en dat soort dingen. Dus je hoeft in feite niet veel meer te doen.===
Qua activiteiten dagelijks leven zijn pubers zelfstandig dat klopt. Je wordt als ouder dan steeds meer klankbord voor hun puberproblemen (in de ogen van een moeder peanuts in de puber ogen de Mount Everest die beklommen moet worden)
Helpen met huiswerk, goede raad geven aangaande een werkstuk, rijden voor de sport en kind ophalen dat ergens gestrand is, omdat er geen bus meer ging.
Bovendien liggen ze nooit voor 22.00 in bed dus een gesprek voeren met partner over de financiën of andere dingen waar je geen pubers bij nodig hebt kan pas na die tijd, omdat ze (ook al zijn ze boven) toch nog even naar beneden komen om wat te snaaien uit de koelkast.
Als de kleuters in bed liggen zit je met je partner met koffie bij het journaal en daarna heb je tot bedtijd nog 2,5 uur waarin je kan doen wat jij wilt.
En jij
kan uitslapen, dat is nogal een verschil met iedere ochtend tussen 5 en 6 opstaan. Je kinderen kunnen s ochtends zichzelf aankleden en naar school komen. Als je met je man over financiën wil praten kun je ook s avonds in de keuken blijven zitten, of een wandeling maken buiten.
Die leus van je staat me trouwens erg tegen sinds ik het premature babytje van mijn vriendin heb gezien. 1,5 kilo was ze toen ze geboren werd. Dan doe je die uitspraak echt nooit meer.
Lanza
Niet alle pubers slapen uit hoor, die moeten ook gewoon om half 7 op om op tijd op school te komen en dat doen ze niet geluidloos.
Mijn peuter/kleuter sliep tenminste nog tot een uur of 8, puber echt niet.
We horen je over een paar jaar wel als die lieve peuters / kleuters van je pubers zijn geworden.
Tot die tijd wil je toch niets van ons aan nemen en ben je alle overtuigd van je eigen gelijk.
Pubers ja
Ik kon dat ook niet geloven, toen ik kleine kinderen had, dat pubers in feite juist intensiever zijn.
Ja, ik kan uitslapen. Soms. Want ik werk ook vaker ' s nachts en mijn pubers zijn helemaal vergeten hoe dat moet, rekening houden met anderen (konden ze als kind heel goed!) dus ze maken me regelmatig, oeps, vergeten, wakker als ik net slaap.
Of er komt last minute een vraag om toch ajb gehaald te worden om 02. 00 uur 's nachts terwijl ik eigenlijk het liefst om 21.00 uur naar bed wilde.
Of ze maken gewoon lawaai,' s nachts. Niet omdat ze zo asociaal zijn maar geregeld toch onhandig en het huis is gehorig en ze blijven lang op.
(jaja, opvoeding, maar het beklijft niet gelijk bij pubers...)
Verder vind ik het een wereld van verschil of een lastige peuter de strijd met me opzoekt of een lastige puber. Bleeh, die momenten komen altijd ongelegen, net als ik doodop ben ofzo.
Verder ben ik mijn territorium kwijt, mijn rust, orde en structuur. Bij kleine kinderen heb je een hoop in te brengen maar dat is hoe dan ook minder als ze ouder zijn.
(soms geniet ik ook nog
)
Pubers
Ik heb pubers in huis en ik vind ze helemaal niet lastig of veel werk, integendeel. Ik heb echt zeeën van tijd sinds ze op het VO zitten.
Ze gaan hun eigen gang, veel op pad, zitten vooral op hun kamer, ze gaan zelf naar sport en werk. Als ze eens in de woonkamer erbij komen zitten vind ik het erg gezellig.
Het enige dat ik veel doe is ze herinneren aan afspraken, variërend van zet de spullen ín de vaatwasser, tot de kappersafspraak en kleren in de was gooien. En even zovaak ruim ik de spullen gewoon zelf op.
Gesprekjes over hun problemen gaan meestal tussen neus en lippen door, of via de app.
Tijd
En ik heb ook veel tijd omdat ik weinig tijd aan het huishouden besteedt. Om de week komt de schoonmaakster en tussendoor doen we de wc en af en toe stofzuigen.
We doen een heleboel niet: ramen lappen, afval scheiden, kliko hebben we ook niet, dekbedden luchten doen we niet, kussens wassen (kan dat uberhaupt?), etc.
Uitslapen
Flavia: dan heb jij geluk gehad dat je kleine kinderen tot 8 uur sliepen, dat doen ze hier echt niet hoor. Het is iedere ochtend vol aan, ergens tussen 5 en 6, al bijna 5 jaar, zonder uitzonderingen. En dan slapen we ook nog lang niet iedere nacht door.
Jouw pubers kunnen toch zelf opstaan en zich aankleden en naar school gaan, of in het weekend zelf naar beneden iets eten pakken en verder chillen? Daar hebben ze jou toch niet voor nodig? Of ben jij zo'n curlingouder?
