Een hond nemen

Marianne76 schreef op 06-02-2024 om 08:52:

Nogmaals: een kat brengt ook veel vreugde en heeft veel minder zorg nodig. De asielen zitten vol, daar kun je zelfs kiezen voor een kitten (kun je zelf laten wennen aan veel knuffelen) of een iets oudere knuffelkat met karakterbeschrijving.

Sorry, maar ik vind dat echt niet hetzelfde hoor. In mijn ervaring zijn katten toch (veel) minder op mensen gericht dan honden. Een enkele uitzondering daargelaten. Veel katten die ik ken zijn ook buitenkatten, daar heb je helemaal weinig aan. En ik vind het zielig om een kat zijn hele leven binnen te houden.

Voorlopig doen jullie het niet, maar wat mij ook opvalt aan het hebben van honden is de hoeveelheid haar wat ze rondverspreiden door het huis. Mijn dochter heeft een golden retriever en bij haar moet je echt 3x per dag stofzuigen wil je het een beetje netjes houden. De hond in de auto betekent ook meteen dat je je auto moet stofzuigen, ander zit je zelf ook helemaal onder de haren. En schoonmoeder had een Jack Russel, die had van die korte stugge witte haartjes, verhaarde wel minder, maar de haren waren juist weer niet weg te zuigen uit de auto omdat ze bleven steken in de bekleding.
Wij hadden vroeger altijd poedels, die verharen niet. Mocht ik ooit een hond nemen is dat ook een ding waar ik op let. Plus dan inderdaad het karakter. Ik zag onlangs een filmpje op instagram of tiktok waarbij iemand bij een dierenartspraktijk vroeg aan alle medewerkers voor welke hond ze het bangste waren...en bijna iedereen zei 'de chihuahua", nooit verwacht, want ze zijn zo klein maar blijkbaar hele pittige bijtertjes. 
Nou ja, genoeg voor je om uit te zoeken zodat je een hond kiest die ook echt bij jullie past, want het is altijd wel gezellig zo'n beestje in huis (heb er nu ook geen een meer hoor, weet het van vroeger thuis) 
En ook dat mijn moeder 80% van het werk deed, en de kinderen en mijn vader dus de rest en de hond was ook totaal op haar gericht omdat zij het meeste thuis was

_Anoniem_ schreef op 06-02-2024 om 09:50:

Voorlopig doen jullie het niet, maar wat mij ook opvalt aan het hebben van honden is de hoeveelheid haar wat ze rondverspreiden door het huis. Mijn dochter heeft een golden retriever en bij haar moet je echt 3x per dag stofzuigen wil je het een beetje netjes houden. De hond in de auto betekent ook meteen dat je je auto moet stofzuigen, ander zit je zelf ook helemaal onder de haren. En schoonmoeder had een Jack Russel, die had van die korte stugge witte haartjes, verhaarde wel minder, maar de haren waren juist weer niet weg te zuigen uit de auto omdat ze bleven steken in de bekleding.
Wij hadden vroeger altijd poedels, die verharen niet. Mocht ik ooit een hond nemen is dat ook een ding waar ik op let. Plus dan inderdaad het karakter. Ik zag onlangs een filmpje op instagram of tiktok waarbij iemand bij een dierenartspraktijk vroeg aan alle medewerkers voor welke hond ze het bangste waren...en bijna iedereen zei 'de chihuahua", nooit verwacht, want ze zijn zo klein maar blijkbaar hele pittige bijtertjes.
Nou ja, genoeg voor je om uit te zoeken zodat je een hond kiest die ook echt bij jullie past, want het is altijd wel gezellig zo'n beestje in huis (heb er nu ook geen een meer hoor, weet het van vroeger thuis)
En ook dat mijn moeder 80% van het werk deed, en de kinderen en mijn vader dus de rest en de hond was ook totaal op haar gericht omdat zij het meeste thuis was

Ja, het ene ras verhaart meer dan het andere. Labradors en goldens zijn wat dat betreft dramatisch. Onze setter is goed te doen, zelfs als ze in de rui is. Ik stofzuig 2 keer per week, soms iets vaker. Maar dat weet je als je een beest in huis neemt. Ik heb ook een gratis bank van marktplaats gehaald omdat ik wil dat ze er gezellig op kan komen liggen zonder dat ik dat zonde van de bank vind. Die ziet er intussen niet meer uit, maar als er bezoek komt leg ik er een grand foulard overheen. Het is maar net hoeveel ruimte je een hond geeft en waar je prioriteiten liggen.

En inderdaad, chihuahua's zijn over het algemeen geen leuke honden. Maar bij een mixje weet je nooit wat erin zit en dus valt er van tevoren ook niet echt wat te zeggen over het karakter. Natuurlijk is elke hond uniek maar bij een rashond kun je wel ongeveer zeggen wat voor karakter erbij hoort.

Bij ons vroeger deed mijn moeder ook het meeste werk rond de hond, maar die was toch echt meer gericht op de kinderen mijn vader. Dus dat is geen wetmatigheid hoor.

Wij hebben een maltezer met lang haar. Zij verhaart niet erg, ze wordt ook iedere dag uitgebreid gekamt. Maar ze laat natuurlijk wel overal losse lange witte haren achter. Ook op de bank. Wij dragen dus zelf geen donkere kleren. En bij aangekondigde visite gaat er een schone deken op de bank😃

yasmijn27 schreef op 06-02-2024 om 10:35:

Wij hebben een maltezer met lang haar. Zij verhaart niet erg, ze wordt ook iedere dag uitgebreid gekamt. Maar ze laat natuurlijk wel overal losse lange witte haren achter. Ook op de bank. Wij dragen dus zelf geen donkere kleren. En bij aangekondigde visite gaat er een schone deken op de bank😃

Mijn maltezer verhaarde helemaal niet.  Dat was ook een reden om voor de Maltezer te kiezen.  Ik heb nu 2 grote poedels.  Die verharen ook niet ( maar laten wel hopen zand achter)

Jonagold schreef op 06-02-2024 om 09:21:

[..]

Sorry, maar ik vind dat echt niet hetzelfde hoor. In mijn ervaring zijn katten toch (veel) minder op mensen gericht dan honden. Een enkele uitzondering daargelaten. Veel katten die ik ken zijn ook buitenkatten, daar heb je helemaal weinig aan. En ik vind het zielig om een kat zijn hele leven binnen te houden.

Niet mijn ervaring. En ik heb van jongsaf aan katten om me heen gehad.  Je doet mijn Poekies tekort . Dat waren ondanks dat ze zelfstandig hun eigen goddelijke gang gingen , ook  echte knuffelaars als ze uitgestruind waren. Die we nu hebben netflixt gezellig mee op schoot. 

Wat mij voor ze inneemt is dat het autonome dieren zijn. Een kat is een zelfstandige  huisgenoot, een hond een extra kind dat nooit opgroeit. Een enorme handenbinder, en dan jarenlang die dampende drollen in een plastic zakje...brr. Ik lees deze draad met  een schuin oog mee en ik denk dat je toch  wel een enorme zorgdrang moet hebben om daaraan te beginnen en er voor jaren aan vast te zitten.

Natje1812 schreef op 06-02-2024 om 07:49:

We hebben uiteindelijk beslist om het niet te doen althans toch niet direct.Ik wil wel een hond maar ik heb meer tijd nodig.Mijn dochter heeft mij onder druk gezet en als moeder wil je dat je kind gelukkig is natuurlijk.Een hondje zou ons wel veel vreugde brengen ook maar ik heb meer tijd nodig.

Heel verstandig Natje, heel goed dat je je tijd neemt

kenfan schreef op 06-02-2024 om 13:50:

[..]

Niet mijn ervaring. En ik heb van jongsaf aan katten om me heen gehad. Je doet mijn Poekies tekort . Dat waren ondanks dat ze zelfstandig hun eigen goddelijke gang gingen , ook echte knuffelaars als ze uitgestruind waren. Die we nu hebben netflixt gezellig mee op schoot.

Wat mij voor ze inneemt is dat het autonome dieren zijn. Een kat is een zelfstandige huisgenoot, een hond een extra kind dat nooit opgroeit. Een enorme handenbinder, en dan jarenlang die dampende drollen in een plastic zakje...brr. Ik lees deze draad met een schuin oog mee en ik denk dat je toch wel een enorme zorgdrang moet hebben om daaraan te beginnen en er voor jaren aan vast te zitten.

Hahaha, ja, ik kan me goed voorstellen dat dat laatste een enorme drempel is. Maar he, je kinderen moet je jarenlang uit de poepluiers tot hun nek vissen, dan is dit toch wel iets minder erg (meestal). En die hond is, al ben ik 5 minuten buiten geweest, weer helemaal blij als ik binnenkom. Dat hebben de kinderen nou nooit 

Je kunt inderdaad geluk hebben met je katten. En er zit natuurlijk ook nog verschil tussen het ene ras en het andere kwa knuffelbehoefte. De meeste katten die ik ken zijn buitenkatten, anders kende ik ze niet. Maar de paar katten die ik ken die gebombardeerd zijn tot binnenkatten, tja, dat vind ik echt zielig. Vooral omdat ze toch op een dag de benen nemen en dan totaal niet weten waar ze terecht gekomen zijn... 

kenfan schreef op 06-02-2024 om 13:50:

[..]

Niet mijn ervaring. En ik heb van jongsaf aan katten om me heen gehad. Je doet mijn Poekies tekort . Dat waren ondanks dat ze zelfstandig hun eigen goddelijke gang gingen , ook echte knuffelaars als ze uitgestruind waren. Die we nu hebben netflixt gezellig mee op schoot.

Wat mij voor ze inneemt is dat het autonome dieren zijn. Een kat is een zelfstandige huisgenoot, een hond een extra kind dat nooit opgroeit. Een enorme handenbinder, en dan jarenlang die dampende drollen in een plastic zakje...brr. Ik lees deze draad met een schuin oog mee en ik denk dat je toch wel een enorme zorgdrang moet hebben om daaraan te beginnen en er voor jaren aan vast te zitten.

Wij hebben ook altijd katten gehad en een hond is inderdaad heel andere koek. Onze hond is helemaal niet zo gezellig, als wij op de bank zitten en er is geen werk voor hem dan wil hij naar bed (dus in de bench in de garage). Niks knuffelen en op schoot bij de tv dus. Hij mag ook niet naar boven. Onze katten wel, en die liggen dus altijd bij de kinderen op bed of op schoot als die in hun kamers zijn en dat is bijna altijd. Anderzijds kan de hond mee naar het strand, naar een vakantiehuis en naar veel restaurants en dat is wel weer gezellig. het is gewoon heel anders.

(Ik vind de kattenbak niet zo heel veel fijner dan een zakje poep hoor, dieren houden is 90% poep scheppen zeg ik tot vervelens toe tegen de kinderen   ).

Natje, ik denk dat je er heel erg goed aan hebt gedaan deze beslissing te nemen! 
Ga je goed verdiepen in honden die je aan spreken en ga met diverse ervaringsdeskundige in gesprek over het eventuele ras.