Corona, nog de juiste koers?
Ik heb al die maanden vierkant achter de koers van het kabinet gestaan, maar ik merk dat ik er sinds het 'tweede golf' gedoe steeds minder achter kan staan. Zo langzamerhand wordt toch wel heel erg duidelijk dat het virus voor maar een heel klein percentage mensen onder de 60 gevaarlijk is. Het gaat dan ook nog vooral om mensen die in de risicogroepen vallen.
Het beleid is nu gestoeld op besmettelijkheid. Ik vind dat het tijd wordt om dat los te laten en meer te kijken naar persoonlijke risico's. Dat betekent dat ouderen en risicogroepen zichzelf moeten beschermen (vrijwillig!) en daarin geholpen moeten worden door ons allemaal. Speciale winkeluurtjes, misschien toch medische mondmaskers voor degenen die dat willen, jongeren houden afstand van ouderen en andersom.
De anderhalve meter kunnen we prima handhaven, met een dikke maar: ik vind dat al het onderwijs hiervan uitgesloten moet worden. Ook het MBO, HBO en de universiteit. Die moeten weer gewoon gaan draaien, in ieder geval voor 80 procent, zonder de echt grote hoorcolleges. Met beschermende maatregelen voor docenten, dat wel.
Op het moment dat het onderwijs weer draait en dat goed gaat (dat zie je na een tijdje aan het aantal ziekenhuisopnames) kun je kijken of je voor de jongere groepen ook evenementen kunt laten plaatsvinden en de anderhalve meter voor hen kunt loslaten.
Ik zie op FB en zelfs ook LinkedIn dat dit soort discussies vaak gekaapt worden door virusgekkies. Verschrikkelijk chagerijnig word ik daarvan. Ik heb een hekel aan viruswaanzin en die engerd die erachter zit. Ik word misselijk van die filmpjes van demonstranten die de politie treiteren. Maar ik merk ook dat ik me erger aan het gepaniek in de media. Deskundigen die zeggen dat het virus echt ook gevaarlijk is voor jongeren. Dat volgende week toch echt wel de ic gaat vollopen. Dat het vaccin pas over twee jaar komt. Dat de scholen toch echt niet open kunnen. Maar ik vind wel dat we een discussie kunnen moeten voeren over de richting die we nu in willen zetten.
Denken jullie nog hetzelfde over de maatregelen? Zitten we op de juiste koers.
piep
ik denk eerlijk gezegd dat er geen 'juiste' koers is.
Want de doelstellingen en belangen kunnen verschillen, afhankelijk van de manier hoe je tegen de risico's en de impact aankijkt.
En dan bedoel ik niet de twee uitersten ('ontkenners' enerzijds en 'iedereen binnen blijven' anderzijds) maar alle mensen daartussen in.
Dus ik ben blij dat we in een polderend land wonen en dat de kans op extreme maatregelen (of; extreem niets doen) klein is.
gr Angela
ik snap je
Of de koers de juiste is kan pas achteraf worden beoordeeld. Het is waar dat we maar wat doen. Waarom is anderhalve meter afstand veilig en een meter niet. O nee, een meter is wel veilig voor middelbare scholieren.
De manier waarop mensen met mondkapjes omgaan is een lachertje. Op, af, aanraken, hergebruiken, dat is voor de buhne. Het houdt alleen wat tegen als mensen hoesten of met speeksel praten. In een ziekenhuis krijgen mensen uitleg hoe ze ze moeten gebruiken, nu moet iedere Nederlander ze gebruiken, maar heeft eigenlijk geen idee.
Maar ik denk dat de invoering is gedaan op grond van wat er in het buitenland moet. Dat de scholen dichtgingen kwam ook onder druk van het volk.
De balans tussen een kapotte economie en een paar minder doden is zoek. Maar ik heb ook niet de goede oplossing.
Ja, iedereen drie weken in zijn eigen huis opsluiten.
Goed te volgen
Ik vind het nog steeds goed te volgen. Maar ja, ik denk inderdaad dat het er ook van af hangt of je zelf, of mensen dichtbij, kwetsbaar zijn.
Het aantal besmettingen stijgt maar omdat dit met name (niet uitsluitend!) de groep 20-40 jarigen betreft is er op dit moment minder ziekte en minder opnames.
Omdat thuis de meeste besmettingen plaatsvinden heb je kans dat nu het moment is dat gezinsleden en familieleden van deze besmetten de kans open besmet te worden.
Er zitten, vergeleken met de 1e golf, diverse 'vertragingen' in op dit moment.
Een deel van de kwetsbaren is al overleden. Er worden meer besmettingen voorkomen doordat grootschalige evenementen als carnaval en skivakanties voorkomen worden of plaatsvinden met voorzorgsmaatregelen. Er wordt meer getest waarna men meer voorzorgen in acht neemt (helaas geen consequente quarantaine).
Er zijn inmiddels betere protocollen en medicatie om zieken mensen in ziekenhuis en op de IC beter te behandelen.
"Ook Kuipers wijst naar het snel stijgende huidige aantal besmettingen. "Deze aantallen hebben alle voortekenen van een tweede golf, even los van de semantiek en de discussie wat dat dan precies is. We hebben nu het dubbele aantal ziekenhuispatiënten van twee weken geleden. Als je dat doortrekt stijg je in een aantal weken naar 150 ic-opnames."
Rechtvaardigt dit verdere versoepeling van de maatregelen op diverse plaatsen? Het blijft zoeken naar balans denk ik zelf. En ook dat wordt aangegeven in het beleid. Vooral dat het nu plaatselijk bepaald wordt zodat er sneller gereageert kan worden.
Maatregelen worden versoepelt en bij toenemende besmettingen, die kunnen leiden tot weer onaanvaardbare aantallen ziekenhuisopnames en ic-opnames, worden de maatregelen weer aangetrokken. Logisch toch?
Mensen reageren hopelijk ook zelf. In Amsterdam vandaag een derde minder besmettingen. Je hoopt dat dit betekent dat ook meer Amsterdammers de waarschuwingen ter harte nemen en zelf zich weer beter gaan houden aan de basisinstructies.
Sandra
"De balans tussen een kapotte economie en een paar minder doden is zoek. "
Dat bedoel ik met het feit dat het onmogelijk is om te zeggen welke balans dan wel goed is. Voor jou is de balans nu zoek, voor een ander misschien niet.
Als we het gevoel en het vertrouwen hebben dat de overheid voldoende informatie betrekt bij de beslissingen en laat zien op grond waarvan men beslissingen neemt, dan hoop ik dat er voldoende mensen zijn die zeggen: ik ben het dan wel niet eens met de beslissing maar ik begrijp wel waar deze vandaan komt.
En dat ze daarmee ook begrijpen welke risico's ze zelf nemen én welke risico's ze voor anderen vormen als ze zich niet aan de regels houden.
Ik denk dat de risico's die iemand neemt door zich niet te houden aan bepaalde regels vooral een risico voor iemand anders is.... Dat maakt het zo vervelend in discussies over maatregelen.
Als jij iets doet waarvan de overheid heeft gezegd dat het een risico voor mij is, dan wordt het meteen persoonlijk . . . Terwijl we allebei geen medisch wetenschapper zijn. Maar ik heb dan nog het 'voordeel' in de discussie dat ik kan aangeven op grond waarvan de overheid een bepaalde maatregel afkondigt. En als jij zegt; ja maar ik vind het nonsens, dan zou jij mij dus in gevaar mogen brengen?
gr Angela
Perspectief
Er is geen enkel perspectief voor het mbo hbo en de universiteit. Dat vind ik zo raar. Dat zou toch een van de belangrijkste dingen moeten zijn, maatschappelijk en economisch. Zeker nu blijkt dat jongeren nauwelijks klachten krijgen, vind ik het onverantwoord om al die jonge mensen nog langer thuis te laten. Het is nu al een half jaar zo, dat kan toch niet nog een half jaar zo doorgaan?
Ik heb veel jongeren in mijn omgeving, die verpieteren helemaal achter zo'n scherm.
Piep
'Er is geen enkel perspectief voor het mbo hbo en de universiteit. '
Hoe bedoel je dat? De universiteit van Leiden laat dr studenten komende collegejaar minstens twee keer per week naar de faculteit komen voor werkgroepen of practica.
Beperkingen en mogelijkheden
https://www.youtube.com/watch?v=Rwk4QaXxBZQ
Het gaat ook om het creatief omgaan met de ruimte die er wel is. En dan is er echt ook veel mogelijk. Er wordt in de stad gewandeld, er wordt geroeid. Er wordt samen gegeten.
Zoon werkt soms, voor zijn bestuur, op de universiteit. Hij heeft dan een kamer alleen. Het meeste doet hij toch thuis. Soms heeft hij een bijeenkomst die vooral buiten plaatsvind of in goed geluchtte ruimtes.
Met inachtneming van de basisbeperkingen als handen wassen, afstand houden, niet in elkaars gezicht staan praten. Buiten of goed luchten. Niet aan je masker komen als je die op moet. Overigens hebben we hier thuis allemaal altijd een masker bij ons, maar gelukkig nog nooit nodig gehad. Niet in de drukte en niet in het ov.
De universiteit is grotendeels online gegaan. Maar in laboratoria wisselt men elkaar af. Het is wat behelpen, maar het kan echt.
Van hogeropgeleiden verwacht je toch ook meer inventiviteit? Of zijn het juist de lageropgeleiden die meer praktische oplossingen weten te verzinnen?
https://www.youtube.com/watch?v=9RXYpFK6JuE
Echt?
Een stel klasgenoten van mijn kind mag 1 keer per week komen. Eerstejaars in Leiden, verschillende studies.Twee keer per week vind ik nog wel heel weinig hoor.
Mijn eigen kind heeft twee uur per week op locatie les. Lachertje.
hoho Angela
Ik houd me aan de maatregelen, op één ding na: we zien ons oudste kind dat niet meer thuis woont geregeld en ik weet dat hij zich niet altijd netjes aan de afstandsregels houdt.
Wij halen eens per week om 8 uur 's morgens boodschappen in een lege Dirk van de Broek. We werken beiden al sinds 12 maart thuis en verder gaan we alleen naar ons tweede huis in Zuid-Holland en zien daar niemand. Ons tweede kind heeft haar stage en afstuderen thuis moeten doen en begint ook thuis aan haar master. Zij heeft een bijbaan waar ze niemand ziet, alleen langs de portier loopt. Gelukkig is ze een kluizenaar.
Wat ik bedoel met de opmerking over de balans is: moet je zoveel negatieve economische maatregelen treffen waarbij heel wat mensen ernstig getroffen worden door werkloosheid voor het sparen van enkele levens. Ik snap dat als we alles loslaten er weer tientallen mensen per dag overlijden. Maar iedereen gaat een keer dood. En het lijkt er nu op dat iedereen maar altijd in leven moet blijven.
Er komt dus een punt waarop de overheid moet zeggen: we heffen wat maatregelen op. Consequentie is dan misschien dat er wat extra mensen sterven, maar de rest kan weer gewoon leven.
maatregelen
Maar dan komen we bij de regels. Dat is toch een lachertje. Mondkapjes verplicht in Kalverstraat, Nieuwendijk en op de Wallen. Bijna niemand doet ze op: geen consequenties. Halsema zei dinsdag zelf dat er niet genoeg handhaving is.
Het probleem is natuurlijk de mensen zelf. Als een regel wordt opgelegd heb je die te volgen en moet je niet gaan nadenken of die regel wel voor jou geldt. En dat is iets dat inwoners van Nederland niet kunnen: gehoorzamen.
Piep
'Twee keer per week vind ik nog wel heel weinig hoor.'
Mijn studerende dochter niet, die vindt de online hoorcolleges prima. Maar goed, ik ken die verpieterende jongeren achter hun pc, waar jij het over hebt, ook niet. Hier wordt wel veel met de pc gedaan, maar nog steeds vol enthousiasme. Hooguit wat brak 's ochtends omdat ze 's avonds te lang met vrienden gegamed heeft.
Nadenken
Maar Nederlanders kunnen zelf nadenken. Dus als het rivm zegt (nog steeds!!) dat mondkapjes geen nut hebben, dan moet je dat als burgemeester niet opleggen.
Dat is al zo Sandra
Er zijn vanaf 1 juni (scholen open) en gedeelten beperkingen opgeheven. De horeca is weer begonnen, onder voorwaarden, vliegtuigen mogen weer, met goede afzuigkwaliteit en mondkapjes. Het ov. Er mag weer beperkt bezoek in instellingen.
Maar inmiddels is wel het aantal besmettingen opgelopen en beginnen de opnames weer te stijgen. Dat punt dat jij bedoelt is al aangebroken.
Het is de vraag hoe ver je daarin gaat en met welk tijdpad.
Het is nu eerst afwachten of de besmettingen niet zorgen voor toenemende verdubbeling van opnames en doden. Dat duurt een paar weken.
ik blijf voorzichtig
Mijn vriendin van 48, geen onderliggende ziektes, geen overgewicht, sportief, gezonde levensstijl heeft Corona gekregen (half maart) en is doodziek geweest en nog steeds niet opgeknapt, werkt nu halve dagen en moet in de middag echt even slapen want dan is ze kapot. Ze is ook nog steeds benauwd en kortademig en de artsen weten niet hoe lang dit nog gaat duren en of ooit wel beter wordt (tot nu toe nog geen verbetering)
Dus ik neem dit virus heel serieus en zou echt niet besmet willen raken.
En jongeren kunnen dan wel geen tot weinig klachten krijgen, maar ze kunnen anderen wel besmetten, zeker nu je aldoor leest dat het vooral in de thuissituatie gebeurt (die jongeren hebben ouders en grootouders dus ja.....)
AnneJ
'Het is nu eerst afwachten of de besmettingen niet zorgen voor toenemende verdubbeling van opnames en doden. Dat duurt een paar weken.'
De toename aan besmettingen is nu al ruim een maand aan de gang. Hoeveel weken wil je nog wachten voor je accepteert dat het aantal ziekenhuisopnames daadwerkelijk achter blijft?
Intelligente lockdown
"Het probleem is natuurlijk de mensen zelf. Als een regel wordt opgelegd heb je die te volgen en moet je niet gaan nadenken of die regel wel voor jou geldt. "
Zo is iedereen reuze-intelligent natuurlijk 
Die mondkapjes is een lachertje inderdaad. Overheid heeft vanaf het begin gezegd dat het niet effectief is, en nu verwachten dat iedereen zelfstandig kan besluiten er één te gaan dragen als de overheid dat zegt.
overigens
Ik ben ook voorzichtig. Het is een ziekte die je niet wil krijgen.
Mondkapjes bijwerkingen
Jammer voor de winkeliers maar het mondkapjesgebod heeft wel gezorgd voor een afname van 30 procent aan aankopen/klanten.
Daardoor zijn er minder mensen op pad en is de drukte in de te smalle winkelstraten afgenomen.
Er wordt gestuurd op een soort concensus bij overheden die besluiten nemen.
Dat is niet altijd dicht te timmeren. Want de bewijsvoering krijg je niet rond. Dat is nou eenmaal de realiteit.
https://www.rivm.nl/coronavirus-covid-19/mondkapjes
Volgens het RIVM nu:
"De literatuur* is niet eenduidig over het effect van het dragen van niet-medische mondkapjes in openbare ruimten. Waarschijnlijk helpen mondkapjes maar beperkt bij het voorkomen van besmetting van anderen."
Verpieteren
Hier zeker wel verpieterende jongeren. Vorige week feliciteerde ik een oude school(huis)vriendin van de oudste per app met haar verjaardag (18 geworden) en die stond een half uur later heel hard huilend op de stoep: ze heeft zich nog nooit zo eenzaam gevoeld als de laatste maanden, motivatie weg, bijbaan weg, ziet bijna niemand meer. Zo klote.
Ook mijn oudste zit tegen depressie aan. Geen vooruitzichten, geen zin in de nieuwe studie, sociale leven op zijn gat (nee, online is niet hetzelfde voor haar), etc.
En kom me nou niet aan met: jonge mensen dus flexibel, in de oorlog was het ook erg (die ingezonden brief van de oudere man), hou vol, er kan toch best veel, etc.
En ik merk het zelf ook, als ik mensen ontmoet en spreek in het echt, merk ik hoe ontzettend ik het mis.
Weken Elena
Dat is nu juist de balans Elena. Er is nog steeds een stijging aan de gang. Die wordt echter nu juist afgevlakt. Doordat men waarschuwt en maatregelen aantrekt. Hoe wil je dat anders doen? Welke maatregelen wil je dan loslaten?
Terwijl er toch nog een stijging gaande is?
Die beoordeling vind ik nog steeds helder beargumenteerd met de gebruikelijke onzekerheden.
Leuk is anders
Natuurlijk is het ook psychisch een enorme domper.
Toch, tel je zegeningen, als je dat kunt. We doen het hier in Nederland, vergeleken met een aantal andere landen, niet slecht, ook economisch gezien niet. Vergeleken dan.
Want het is echt wel een enorme toestand die voor sommigen dramatisch uitpakt.
Dat bedoel ik
Tel je zegeningen, heb zo’n hekel aan dat soort gemeenplaatsen. Makkelijk zeggen als je wat introverter bent en het wel lekker rustig vindt en nergens last van hebt en een beetje achter je pc zit te gamen. Er zijn ook mensen die lichamelijke nabijheid, kroelen en knuffelen nodig hebben, en reuring, nieuwe ervaringen en prikkels, experimenteren en uitgaan, flirten, dansen.
En vooral een toekomstperspectief. Die leren in de praktijk, door te doen, te kijken, voelen, en niet achter een beeldscherm of alleen uit boeken.
Lijkt me toch niet dat ik dat tegen schoolvriendin zeg: Tel je zegeningen, schat, ergens anders is het nog veel erger.
Het is niet alleen psychisch een ‘domper‘, ook sociaal, economisch, en niet voor eventjes nu, nee voor lange tijd.
Verpieteren
Voor eerstejaars is dit een moeilijke start. De intro is vrijwel online terwijl het eigenlijk bedoeld is als sociaal gebeuren. Als je op kamers gaat is twee uur les op locatie echt niet genoeg om nieuwe mensen te leren kennen. Dus ik zie wel problemen ontstaan. Ook bij de ouderejaars die ik ken, ze vinden het online onderwijs verschrikkelijk. Vrijwel iedereen woont op kamers, want we wonen ver van de stad.
Voor MBO"ers vind ik het probleem nog groter, want die zijn vaak nog wat jonger.
Maar het gaat ook om de kwaliteit van het onderwijs en de prioriteit die je stelt als samenleving. En wat die keuzes je kosten. En welke groep het betreft in vergelijking met de schade die het virus. Deze leeftijdsgroep wordt niet of nauwelijks ziek. Dus waarom moeten zij dan zo'n grote stap achteruit doen? Terwijl opa en oma gewoon hun leven kunnen leven zoals altijd, alleen maar wat afstand hoeven te houden?
Nee Amsterdamse
Je bevestigt je vriendin, wie dan ook, dat het een vreselijke toestand is, want dat is het.
En je gaat niet te snel naar oplossingen vissen, ook al jeukt het. Dat snap ik echt wel.
En omdat het je overkomt snap ik ook heel goed dat mensen in een vrije val terecht komen.
Het enige is: doe het zelf niet. Doe je best om het aan te gaan. En hoop dat je zelf niet hopeloos wordt.
Sandra
in jouw posting (#10) reageer je alsof ik zeg dat jij je niet aan maatregelen zou houden. Dat was helemaal niet mijn intentie. Ik ga alleen in op het woord 'balans' en dat die balans voor iedereen anders zal zijn.
Daarna schrijf je: "Wat ik bedoel met de opmerking over de balans is: moet je zoveel negatieve economische maatregelen treffen waarbij heel wat mensen ernstig getroffen worden door werkloosheid voor het sparen van enkele levens. (...) Er komt dus een punt waarop de overheid moet zeggen: we heffen wat maatregelen op. Consequentie is dan misschien dat er wat extra mensen sterven, maar de rest kan weer gewoon leven."
Eerlijk gezegd is dat laatste dus ook een ingewikkeld verhaal. Want gewoon leven betekent dat het virus nog steeds zich blijft verspreiden en ontwikkelen want je spreekt niet over een vaccin. En wat is 'gewoon leven' als iedereen kans heeft om ziek te worden én mensen om zich heen aan te steken en ja, ook zelf dood te gaan.
Niet om dramatisch te doen, maar feitelijk is het wel dramatisch. Want het is in deze beginsituatie niet uit te rekenen dat je 'dus' accepteert dat xxx mensen doodgaan. Niet zonder een vaccin, bewezen effectieve behandelmethoden en meer 'ervaring' met de ziekte. Mijn idee is dat we eerst het punt moeten bereiken dat een vaccin werkt en dat je daarmee een iets stabielere omgeving creeert. Daarna wordt het nog moeilijk maar is het minder 'roulette'.
Dan kun je ook betere beslissingen nemen over effectiviteit van maatregelen. We moeten door die maanden van onzekerheid heen totdat er vaccin is.
gr Angela
AnneJ
'Dat is nu juist de balans Elena. Er is nog steeds een stijging aan de gang. Die wordt echter nu juist afgevlakt. Doordat men waarschuwt en maatregelen aantrekt. Hoe wil je dat anders doen? Welke maatregelen wil je dan loslaten?'
Wat haal je er nou weer allemaal bij, dat slaat toch nergens op? Jij zei dat de ziekenhuisopnames achter de besmettingen aan stijgen met wat vertraging. Ik wijs erop dat de termijn van de vertraging allang voorbij is.
En dan verzet jij de doelpalen ...
Verpieteren
Het klinkt aannemelijk en als dat mogelijk zou zijn, is het zelfs een overweging. Bescherm de kwetsbaren en geef de weerbaren meer ruimte. Ik zou het in elk geval meewegen.
https://www.staatvenz.nl/kerncijfers/chronische-aandoening-jaarprevalentie-huisartsbezoek
Echter, ouderen en kwetsbaren, waar je het heel vaak niet aan de buitenkant ziet, zijn afhankelijk van verzorgers en winkelmedewerkers die weer in aanraking zijn geweest met jongeren. De sterfte in de tehuizen, en de ziekenhuizen in Brabant destijds waar het werd onderzocht, werd door deze zorgmedewerkers binnengebracht.
Er zijn bovendien ook jongeren met een onderliggende aandoening. Ook meer dan je zo aan de buitenkant zou vermoeden. Persoonlijk heb ik de lijdensweg van een dertigjarige in mijn omgeving gezien.
Vandaar die opmerking van Fauci en Ghebreyesus: "We hebben dit al eerder gezegd en we zullen het nog eens zeggen: jongeren zijn niet onoverwinnelijk”, aldus WHO-directeur-generaal Tedros Adhanom Ghebreyesus vorige week nog tijdens een nieuwsbriefing in Genève. ,,Jonge mensen kunnen besmet zijn, jonge mensen kunnen sterven en jonge mensen kunnen het virus op anderen overdragen.
Amsterdamse
'Ook mijn oudste zit tegen depressie aan. Geen vooruitzichten, geen zin in de nieuwe studie, sociale leven op zijn gat (nee, online is niet hetzelfde voor haar), etc.'
Dat snap ik niet. Jongeren mogen allang weer samen komen, er wordt ook weer volop gesport. Hoezo ligt haar sociale leven stil, ze kan toch gewoon afspreken? Tot vorige week zelfs met grote groepen, nu met maximaal zes gasten. Bioscoop, picknick, strand, uit eten, bijkletsen in de tuin, er zijn al maanden genoeg mogelijkheden om binnen de maatregelen sociaal te doen.
Tss Elena
Zolang er een stijging te zien is, is toch niet de doelpalen verzetten? Dat is de realiteit in het oog houden. Of vind je het wel prima om, welke maatregelen dan?, vrij te geven zodat je weet dat de stijging weer stijler en sneller omhoog gaat?
Ik zelf niet
@AnneJ, ik kan het zelf goed handelen, geen zorgen . Ik mis zeker de nabijheid en merk dat echt goed als ik weer afspreek, werkafspraken, afstemmen, brainstormen gaan zoveel prettiger en ontspannen als je elkaar ziet. Maar ik verpieter niet.