d, t of dt

draadje

Grappig dat dit draadje weer tot leven is gekomen. Het voorbeeld van SKik vind ik echt dieptriest, een leerkracht van groep 8 die gebeurt met een 'd' schrijft.Ik zie het toch een beetje 'filosofisch', het heeft volgens mij vooal te maken met de haast in de maatschappij, vluchtig, snel, er moet zo veel, ook op school. De rust om de taal uit te diepen, de regels in te laten slijten, de rust om zorgvuldig te schrijven, om na te denken hoe je iets formuleert en niet alleen je MENING (op internet) te laten weten.

maurice de hond

In de tijd dat Maurice de Hond laatst over de spelling begon hoorde ik op radio 1 ook iemand uitleggen dat d/t spelling veel moeilijker is dan dat auou gedoe van hem. Allemaal omdat je hersens bijna nooit woorden als zau of kau tegenkomt, alleen zou en kou. Dat geldt niet voor rouw/rauw natuurlijk. Met d/t is dat lastiger, je komt nu eenmaal wel betekend/betekent tegen en dat maakt het voor veel mensen (niet voor de taalpuristen hier) lastig.

Je hoort nooit eens iemand praten hoe vervelend het is dat mensen cijfers omdraaien (jullie moesten eens weten hoe vaak ik met de kerstpost bijv 284 tegen kom als het 248 moet zijn) maar letters is blijkbaar erger? Ik vind cijfers stukken erger.

tja Limi

Die ouderen maken dus nu wel allemaal fouten in het schrijven van het adres op een kerstkaart. Het is echt lachwekkend wat je allemaal tegenkomt. Vandaag weer een postcode zoals bijv 1356 waar 5631 van is gemaakt. Weer allerlei omdraaigetallen voorbij zien komen zoals 216 en 261, 16 waar het 76 moest zijn en ga zo maar door. Ik heb liever dat ze foutloos hun cijfers schrijven dan foutloos hun werkwoordsvervoegingen.

Verder was mijn vader 75 maar die schreef echt niet foutloos Nederlands en het is gewoon zo dat jij alleen maar de ouderen ziet schrijven die dat ook kunnen. Je zult van mijn vader nooit tekst hebben gelezen. De groep die nu op social media en forums en via mail schreef zag je vroeger helemaal niet schrijven. Die schreven hoogstens een boodschappenbriefje voor zichzelf.

Tenslotte wordt het gewoon minder belangrijk gevonden die spelling denk ik en dat kan jou een doorn in het oog zijn, ik lees liever wat ze te vertellen hebben dan dat ik mij daar aan stoor.

ach 2

Een -d of een -t kan een zin een heel andere betekenis geven. Dat leidt af van de boodschap.

"ik lees liever wat ze te vertellen hebben dan dat ik mij daar aan stoor."

Ik neem wat ze te vertellen hebben al niet meer serieus als het te vol zit met zulke fouten. Ja, val er maar over, ik verander niet van gedachten

limi

Als je moeder bent van een kind met dyslexie op een niet al te hoog niveau zou je zoiets nooit zeggen... Je kunt mijn kind de regels leren, de tafels leren en klok kijken leren maar alles tegelijk en het voor lange tijd onthouden is onmogelijk gebleken. Gelukkig neem ik wat hij schrijft wel serieus maar ik durf hem niet te vertellen dat er mensen bestaan zoals jij.

Triva

Ik vind dat je altijd duidelijk het verschil kan zien tussen een tekst van een sloddervos en die van een dyslect. In die van de sloddervos staan altijd dezelfde, eigenlijk logische fouten, in de teksten van een dyslect zijn het inconsequente en voor een niet-dyslect onbegrijpelijke fouten.

skik

mijn dyslectische vriendin

Maakt ook van die grappige missers. In een mail waarin ze drie keer mijn naam typt heet ik drie keer anders. Zeg maar Josien, Jozien en Jozyn. Ze ziet echt niet waar het fout gaat. Dat zijn inderdaad andere fouten dan die d t missers.

Spelfouten

Ik maak zelf regelmatig spelfouten. Daar ben ik me van bewust. Voor mijn werk hoef ik nooit Nederlands te schrijven. De taal waarin ik wel schrijf is niet mijn moedertaal al beheers ik het goed. Ik maak daarin ook fouten maar daar heb ik dus een makkelijk excuus voor (sorry, niet mijn moedertaal). Wel heb ik het idee dat ik minder fouten maak in het Frans dan in het Nederlands omdat ik me er veel sterker van bewust ben dat ik fouten maak en kan maken. Hierdoor let ik meer op.
Als ik in het Nederlands een meer officiële brief of email moet schrijven dan let ik ook beter op. Dan lees ik het nog een keer extra na bijvoorbeeld.
Als ik informeel iets schrijf ben ik gewoon slordig.

Ik maak niet alleen spelfouten maar ik vergeet ook wel eens een woord tussendoor of ik schrijf net het verkeerde woord op. Hoewel ik niet dyslectisch ben heb ik dat dus wel regelmatig, dat ik een ander woord opschrijf dan ik bedoelde. Maar ik weet dat van mezelf dus bij een serieuze tekst kijk ik het na.

Waarom maak ik dan wel spelfouten hier op dit forum? Gewoon luiigheid en slordigheid. Geen zin om het na te kijken, geen zin om even na te denken, geen zin om de regels op te zoeken.

En ik vrees dat dit geldt voor de meeste mensen. Afgezien van de echte dyslectici kunnen mensen uiteraard prima taalregels leren en ook toepassen. Het vraagt echter wel tijd en moeite. En daar hebben veel mensen blijkbaar geen zin in.

Maar stom is het wel want als je een tekst aantreft met flinke fouten is het inderdaad moeilijker om de auteur serieus te nemen. Bovendien gaat de boodschap verloren als de lezers zich alleen maar irriteren aan spelfouten.

Dan heb ik bijvoorbeeld een betoog geschreven over het een of ander en dan staan daar een paar stomme fouten in en daarmee verliest wat ik heb geschreven gelijk aan kracht. Niet elke lezer zal het opvallen maar de lezers die het wel opvalt heb ik dan al grotendeels verloren op niet-inhoudelijke zaken.

Dus goed spellen en goed schrijven is belangrijk maar ik zal er niet vlug wat van zeggen als het me opvalt want in dit geval is zeker wie zonder zonde is werpt de eerste steen van toepassing.
Zolang ik zelf stomme fouten maken heb ik ook niet het recht om daar bij een ander wat van te zeggen.

Ja ...

Je hebt immers rekening te houden met de Wet van Muphry!

Zie: https://nl.wikipedia.org/wiki/Wet_van_Muphry

jaina

"Afgezien van de echte dyslectici kunnen mensen uiteraard prima taalregels leren en ook toepassen. Het vraagt echter wel tijd en moeite. En daar hebben veel mensen blijkbaar geen zin in."

Ik vind het nogal kort door de bocht. Natuurlijk zijn er mensen die het niet boeit en gewoon lukraak wat neerpennen. Maar ook niet-dyslecten (schrijf ik dat wel goed?) kunnen moeite hebben met tekst, bijv. grammatica d's, dt's enz. Om dat goed toe te passen moet je kunnen ontleden, moet je weten in welke persoonsvorm iets staat, moet je snappen wat persoonsvormen zijn, wat een lijdend voorwerp is of een bijw. gezegde enz enz enz. En als dat voor iemand moeilijk is, ook al ben je helemaal geen dyslect, dan zijn d's en t's en dubbele d't of t's enz heel erg lastig. En niet alleen de d's en t's, maar ook wanneer je dat of wat gebruikt enz. Als je dan een (niet officiële) tekst schrijft en álles moet opzoeken om zeker te weten of het goed is, is dat niet te doen natuurlijk. Nog los van het feit dat velen (niet-dyslecten) zich helemaal niet bewust zijn dat ze iets fout schrijven. En als je je daar niet van bewust bent, dan zoek je het ook niet op.... Heel veel mensen zeggen en schrijven bijv. 'een aantal mensen gingen'. Ik weet dat het fout is, maar velen weten/zien dat niet. Is dat slordigheid of luiheid? Welnee.

Tja caesar

Zo wals je wel heel makkelijk over van alles heen......
En wiskunde was maar een voorbeeld.......

Zo zijn er ook heel veel mensen die op papier of in hun hoofd, heel goed zaken, gedachtes, filosofische gedachtes, zinvolle of interessante kwesties kunnen formuleren. Maar het niet om dat in een face to face grsprek op die wijze over te brengen. Dom? Nietszeggend? Nee, alleen in een gesprek met ruis en nonverbale communicatie lukt hen dat simpelweg niet. Prik er eens doorheen.....

Bieb

Wie had het over face to face? Ik niet hoor. Volgens mij ging het nog steeds over geschreven communicatie.

Caesar

Je mist het punt.
Wat ik bedoel is dat je (en "je" bedoel ik in het algemeen) ook iemand minder serieus kunt nemen omdat in een face to face gesprek diegene wellicht moeilijk z'n gedachten, gevoelens, overwegingen, goed kan overbrengen. Niet omdat hij/zij geen interessante en/of intelligente gedachten heeft, alleen het er mondeling niet echt goed uitkomt. Het mondeling formuleren zeg maar.

Meedenken

Als op een post waarin wat 'taal'fouten zitten, toch een reactie komt, getuigd dit van een forummer die een ander ter wille is.

Een post kan genegeerd worden om de taalfouten. Maar wie heeft daar nu wat aan? Als iemand een vraag heeft of om advies vraagt en jij kan diegene helpen, houdt een paar taalfouten je dan tegen?
Een post kan in een bepaalde fase van stress in een forum zijn neergezet. In de link van Rode Krullenbol werd al geschreven over afleiding en concentratieverlies.
De gemoedstoestand van een poster kan verschillen met die van iemand die over een typfout valt : de ene kan namelijk gekweld worden door een zorg terwijl de ander die kwelling niet voelt.
Je weet niet wie achter een post zit, of wat diegene op dat moment doormaakt want je kan het niet zien.

Bieb

Ik mis het punt helemaal niet. Maar ik snap niet waarom dat een reactie is op mijn post. Volgens mij ging het over geschreven communicatie. Niet mondeling.
Maar dan nog, als iemand er mondeling blijk van geeft niet de regels van de logica te kennen of echt niet kan rekenen (want daar had ik het over), dan heeft dat niets te maken met al dan niet goed mondeling kunnen communiceren. Een betoog waarin dat belangrijk is, is wat mij betreft niet niet zo sterk.

tja

. In de link van Rode Krullenbol werd al geschreven over afleiding en concentratieverlies.'

Je maakt jezelf behoorlijk belachelijk ala je kritiek hebt op de taalfouten van een ander maar zelf ook fouten maakt in je fouten. Welke reden dan ook, als je niet 100% zeker bent dat je een foutloze posting kan plaatsen ga je niet een ander bekritiseren. Welke reden dan ook (autocorrect, concentratieverlies, afleiding).

lol

Ik vind het pas belachelijk als je over omdraaien van cijfers gaat beginnen als het over werkwoordsuitgangen gaat

Of, niet echt belachelijk hoor, maar wel komisch.

Ach ja

Ik zie hier de meest slimme mensen de meest wonderlijke schrijffouten maken. En niet eenmalig als per ongelukje, maar in elke post weer.
Het zal me een worst zijn, ik lees de boodschap. Kwestie van aanpassen en zelf wat nederiger opstellen.

In gezelschap ben ik niet de meest verbaal sterke, ook niet in gezelschap op een forum; hoe harder mensen roepen hoe meer ik me afsluit. Eén op één gaat me beter af en daarbij heb ik minder de behoefte mijn mening of talenten rond te roeptoeteren.
Dat wil niet zeggen dat zo iemand dan niets te zeggen heeft.
Als je even door wat schilletjes heen pelt en filtert en even een stapje terug doet op allerlei gebied, kunnen er mooie gesprekken ontstaan.

Sowieso

Van één soort taalfouten kan ik niet genoeg krijgen: alle mogelijke verbasteringen van sowieso

Caesar

"Volgens mij ging het over geschreven communicatie. Niet mondeling."

Wat is het verschil???? Mondeling kun je ook heel veel dingen grammaticaal 'fout' zeggen.... Of gewoon niet in staat het direct goed te formuleren. Voor sommigen is het schriftelijk makkelijker, kun je er eerst rustig over nadenken.

En sowieso?? Is dat zo heel belangrijk? Is er überhaupt een logica in de schrijfwijze van dat woord? Wellicht als het uit het Duits komt (maar eerlijk gezegd geen idee, en ik ga het ook niet opzoeken. En daarbij: dan moet je 'sowieso' Duits gehad hebben, anders kun je er 'sowieso' geen chocola van maken.). Gelukkig voor jou, wist ik i.i.g wél hoe je het schrijft. Maar of dat heel boeiend is of iets over mij zegt??

Komisch limi?

Mijn reactie was een reactie op jouw 'ik zie ouderen nooit fouten maken'. Ik vraag mij dan serieus af van hoeveel ouderen jij epistels ziet op forums en social media langer dan een paar woorden. De ouderen die allang weten dat ze niet goed zijn in taal zie je daar niet, ook de ouderen die het niet kunnen bijbenen met de computer. Je zult van mijn vader nooit meer dan een boodschappenlijstje hebben gevonden. Als ik dan verder zeg dat ik momenteel als postbezorger ontelbare fouten tegenkom met huisnummers en postcodes geschreven door ouderen is dat opeens komisch? Ik vind het toch serieus belangrijker dat cijfers goed op volgorde terecht komen maar ga jij lekker verder met vinden dat je mensen die moeite hebben met spelling niet serieus hoeft te nemen. Ik hecht meer waarde aan een goede volgorde van telefoonnummers, geldbedragen, postcodes en huisnummers maar neem iedereen serieus!

'Een -d of een -t kan een zin een heel andere betekenis geven. Dat leidt af van de boodschap.'

Een cijfer omdraaien heeft toch echt veel grotere gevolgen. Er zijn overigens zat homoniemen die het lastig maken om een zin te begrijpen maar jij als goed lezer en schrijver zou geen enkele moeite moeten hebben om bij een d/t fout de juiste betekenis uit een context te halen.

Waarom ga je geen voorbeeld eigenlijk?

sloddervos?

Zag ik ergens sloddervos voorbij komen? Yo! Present!!

je snapt het niet

Omdat jouw zoon blijkbaar moeite heeft met spelling, reageer je als door een wesp gestoken en begrijp je het punt helemaal niet. Dan haal je je vader er nog bij die het blijkbaar ook niet kan en ga je er voor het gemak van ten onrechte uit dat maar een paar ouderen kunnen spellen omdat jouw vader het blijkbaar niet kan. Bovendien is het natuurlijk veel erger dat anderen cijfers omdraaien, want daar heb jij last van.

En ja, je kunt de betekenis wel afleiden, maar het is net zo storend als in een tekst dingen als 'z8' of 'lkkr' of een totaal gebrek aan interpunctie tegenkomen. Het komt slordig en onverschillig over, en het leidt af van de boodschap.

dat is flauw

Ja, ik haal mijn zoon erbij want blijkbaar heb jij geen idee hoe pijnlijk het kan zijn voor iemand om te weten dat je geen paar woorden foutloos kan schrijven. Het wordt er voor hem echt niet makkelijker door als hij weet dat er mensen bestaan als jij. Waar is het respect gebleven door iemand zo af te serveren?

Verder: JIJ kwam met dat je nog nooit ouderen op een spelfout hebt betrapt, ik vraag me af of dat wel representatief is. De ouderen die moeite hebben met spelling zullen nooit iets op een forum zetten, ze zullen jou nooit een brief schrijven of typen. Dat hebben ze nooit gedaan en nooit nodig gehad.

Dat de gevolgen van het niet goed op volgorde zetten of kunnen overschrijven van cijfers veel grotere gevolgen heeft begrijp je nog steeds niet? Tjonge dan zou ik bijna zeggen: 'jou neem ik niet meer serieus', maar dat is iets wat ik niet kan Bedenk de gevolgen nu eens van een verkeerd telefoonnummer, geboortedatum (ik kan u niet terugvinden), huisnummer, postcode etc?

En nog steeds geen voorbeeld van een d/t fout die de zin een hele andere betekenis kan geven. Nogmaals, dat heb je ook met homoniemen, met woorden als bommelding en met fouten als rouw en rauw. Een geoefend lezer als jij zou dat juist interessant moeten vinden, het als een uitdaging moeten zien maar nee, jij neemt de mensen die dit schreven niet meer serieus. OSMtypje?

ouderen en taal

Nou het valt mij vaak op dat de wat ouderen die ik zie schrijven, vooral op de facebookpagina van ons dorp, ontzettend slecht schrijven. Knollen van taalfouten, je leest gewoon dat dit geen slordigheidsfoutjes zijn. Ik zal er nooit wat van zeggen (nou, wel als mijn ouders het zouden doen, maar dan heel voorzichtig en opbouwend, maar zij zitten nooit op Facebook) maar frons mijn wenkbrauwen wel eens ja. Als een ander vervolgens reageert met een soortgelijk tekstje eronder (waarin meerdere van hun foute woorden, wel goed zijn geschreven) dan reageren ze zelf gewoon weer met hun foute spelling, terwijl ik dan denk "gaat er nu geen lampje branden dan?"
Hahaha ja en dat sowieso vind ik ook wonderlijk....schrijf het dan gewoon niet, als je niet weet hoe je het schrijven moet. (ik heb het ooit een keer opgezocht, omdat ik wel vaak in spreektaal gebruikte maar inderdaad ook niet wist hoe je het nou schrijft) Kunnen anderen toch ook wel even doen?
Mijn kinderen begonnen een paar jaar geleden ook ineens dingen als "me moeder" te schrijven, maar dat heb ik ze héél snel afgeleerd!

Sowieso

Mensen weten vaak niet dat het woord 'sowieso' is, ik hoor mensen regelmatig 'zo en zo' zeggen. Dus als je al niet eens weet wat het woord precies is, dan kun je het ook niet goed schrijven. Op de één of andere manier hebben ze het dus nooit goed gehoord of gelezen of ze pikken dat niet op.