Door rood gereden.
Gisteren lag er een brief van het Centraal Justitieel Incassobureau in de bus, oeps. Blijkt dat ik door rood ben gereden. Ik kon me nog wel herinneren wanneer dat was gebeurd, zag te laat dat het stoplicht op oranje en vervolgens op rood sprong. Stoppen was geen optie meer dus net wel, net niet door rood gereden. Net wel dus... Maar ik ben me kapot geschrokken van de hoogte van de boete 237 euro! Jeetje, ik voel me wel heel erg hard gestraft. Waarom is dat zoveel duurder dan bijvoorbeeld te hard rijden?
Toch....
"Vooraf zoeken waar je wel naar de wc kunt en natuurlijk niet teveel drinken als je weggaat, zodat de kans dat je er gebruik van moet maken kleiner is , dat kan iedereen 
."
Ik denk toch dat dat voor invaliden of chronisch zieken (crohn) een stuk lastiger is.
Ik denk dat ik behoorlijk in de categorie gehandicapt val. Dit is toch echt de manier waarop ik en veel andere mensen het oplossen. Het is net als alles niet toe te passen voor iedereen. Een wc is niet iets waar ik zeker van ben en het is bijzonder vervelend als je er geen kunt vinden als je hem nodig hebt.
Ja, soms zie ik een ondertoon die niet is bedoeld. Ik merk gewoon dat ik regelmatig een stukje begrip mis.
makkelijk gezegd
"Vooraf zoeken waar je wel naar de wc kunt en natuurlijk niet teveel drinken als je weggaat, zodat de kans dat je er gebruik van moet maken kleiner is , dat kan iedereen ."
Ik heb een darmafwijking waardoor het, letterlijk, opeens op kan komen als kakken. En dan niet zelden in vrij dunne vorm, met excuses aan degenen die dit tijdens het eten lezen.
Ik moet dan echt héél snel een toilet hebben. Ik heb een keer gebruik moeten maken van het invalidentoilet toen er een kleine, maar voor mij te lange rij stond en die toilet vrij was. Omdat ik niet in een rolstoel zit werd door de wachtenden luid duidelijk gemaakt dat mijn "voordringen" niet bepaald op prijs werd gesteld. Dat het zweet op mijn voorhoofd stond en ik krom liep van de kramp viel niet op. In een opwelling heb ik bij het handenwassen nogal nogal kattig gezegd dat "mijn stoma over dreigde te lopen" wat niet waar was want ik heb geen stoma, maar de dames waren toen wel stil.
Het gebeurt me gelukkig niet dagelijks. Soms dagen achter elkaar geen problemen en dan weer een paar dagen achter elkaar, heel onregelmatig en onvoorspelbaar. Ik wil mezelf geen invalide noemen en het is overdreven om telkens een luier aan te trekken als je de deur uit moet, maar als je plotseling en totaal onverwacht nogal heftig in je broek dreigt te gaan kakken is dat wel tamelijk lastig.
Wat moet ik doen om dit te voorkomen? Minder eten? Maar dan krijg ik een hypo! 
Rode krullenbol, was jij dat ...
Vorige week werd zoon op rotonde door een haastige canta met een wat oudere bestuurder/ ster met grijs haar, volledig afgesneden. Maar goed dat de fietsenmaker aan het eind van de schoolvakantie de remmen had nagekeken en dat zoon een engeltje op zijn schouder heeft.
Al foeterend werd de fiets niet eerst in de schuur geplaatst, maar midden op het gras gestald.
Het kopje thee met een koekje was snel ingeschonken. Ja, Zoon, oudere mensen hebben vaker last van botverkalkingen en kunnen daardoor soms minder goed over hun schouder kijken of ze kunnen door de beginnende staar minder goed snelheid inschatten. ' Maar, Ma , dan is het toch beter dat ze niet achter het stuur stappen'.
De volgende dag las ik het relaas van Rode Krullenbol. Ik verbaasde mij over het parkeren van een Canta op het trottoir? Die behoren toch op de parkeerplaatsen geparkeerd te worden? Of als je slaap krijgt van de warmte, draai je toch een raampje open? Dan nog maar niet te spreken over het door rood rijden of de hoek om scheuren.
Ik vroeg mijn zoon nog even naar de kleur van die bewuste auto, 'Pff, gelukkig geen rode...'
Nu ik Maartje zo begrijp, heeft het niets te maken met mensenrechten of de rechten van een ander, maar is het een kwestie van goed plannen.
Ruim genomen zit daar wel een bron van waarheid in; wie op tijd vertrekt, zal eerder voor oranje stoppen en minder hard rijden of minder snel op een invalideplaats parkeren. In dank daarvoor, krijgt het minder vaak een boete.
buikie
Inderdaad, een rolstoeler zal automatisch als gehandicapt/doelgroep voor gehandicaptenwc worden gezien. Ik kan me ook voorstellen dat hoe minder woorden jij vuil moet maken aan praten over je handicap met onbekenden, hoe beter. Privacy is een groot goed. Maar het zegt vooral heel veel over die andere mensen in die rij die zo belachelijk reageerden. Ik hoop oprecht dat je dat heel zelden meemaakt. En hoe meer we afstappen van het idee dat het toilet niet gebruikt mag worden door iedereen, hoe makkelijker jij langs die rij kunt lopen en ervoor kan gaan staan wachten zodat je als eerste aan de beurt bent daar. En ja, als er dan belachelijke opmerkingen worden gemaakt, dat is rottig. Maar het leeg laten staan van die toiletten helpt volgens mij niet om die mensen hun gedachten te laten veranderen. Jouw opmerking daarentegen wel, dus in die zin heeft het wellicht geholpen dat je het gezegd hebt! Zij zullen hopelijk wel twee keer nadenken volgende keer.
Ik moet helaas vaak plassen dus kom heel vaak in openbare toiletten en heb nog nooit meegemaakt dat iemand bij de deur van het gehandicaptentoilet ging staan om daar als eerste naar binnen te kunnen. Het zou mij niet verbazen als iemand dat deed, het is toch een doelgroepentoilet. En iemand die iets verkeerds gegeten heeft en snel naar het toilet moet omdat het ander misgaat hoort wat mij betreft ook bij die doelgroep 
.
gr Angela
Vaak op slot
Uit de reacties op de vraag of men ook gebruik kan maken van een invalidetoilet, wat reacties vanuit het veld. Zie link.
Zo te lezen, kunnen sommige invalide mensen het begrijpen als niet- invalide mensen ook gebruik maken van deze ruime toilet, maar lopen ze zelf vaak tegen het probleem dat een toilet door de eigenaar afgesloten. Vandaar dat er een lange rij bij de dames kan staan; de invalide toilet is op slot. Niet erg klantvriendelijk.
Eens ben ik uitgeweken naar de herentoilet; 'Geen probleem, ze hoorden hun vrouwen ook vaak klagen over de lange rijen.'
#124
Wat een vervelend misverstand, Flanagan!
Ik heb er nu juist mee willen benadrukken hoe belangrijk het is, dat eenieder zich aan de verkeersregels houdt. Het spreekt voor zich, dat het een wereld van verschil zou maken. De tekst betrof een denkbeeldige schets van hoe het kan gaan, als te veel mensen – mezelf uiteraard niet uitgesloten – er in figuurlijke zin schijt aan hebben.
Er is werkelijk geen rode of grijze haar op mijn hoofd die er zo snel aan zou denken, een dergelijke dollemansrit te maken. Misschien omdat ik vaak genoeg zelf in de kreukels gelegen, doordat een andere deelnemer aan het verkeer zich niet hield aan de regels?
Een beetje zeuren over de hoogte van boetes; het lijkt zo onschuldig. Maar wat als het het vertrouwen van burgers ondermijnt in de democratische rechtsorde? Dat is niet zonder risico. Het beïnvloedt het denken en gedrag van mensen.
Ter illustratie. Als jouw Amerikaanse ‘naamgenoot’ Vester Lee Flanagan wat meer vertrouwen had gesteld in die rechtsorde, dan hadden we onlangs geen monster maar een held aan het werk kunnen zien op televisie.
Rode krullenbol
Haha RK,
Na het schietincident van deze tot voorheen voor mij volstrekt onbekende wereldburger, had ik even overwogen mijn nicknaam te veranderen. Maar mijn nicknaam is uit ere voor de Australische schrijver John Flanagan, auteur van de serie de grijze jager en broederband. Een serie vol normen, waarden, respect vriendschap en broederband. Dus besloot ik het niet te veranderen.
Als mijn naam Bush is en ik lees in de krant dat die Amerikaanse president overwoog een atoomkop los tel laten op Pakistaans grondgebied om de Taliban ( en vele onschuldige lokalen) uti te roeien, moet ik dat ook mijn naam veranderen?
Na het epistel over een blonde vrouw en een agent in leren broek, had ik geen moment begrepen dat jouw boodschap stond voor het opvolgen van de verkeersregels. Dat blijkt dus een misverstand, gelukkig.