Off-topic discussies Off-topic discussies

Off-topic discussies

Hoe vieren jullie kerst?


Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.
Fiorucci

Fiorucci

01-12-2012 om 10:27

Knurf

Leuk vooruitzicht, de Ardennen zijn prachtig!

tonny

tonny

01-12-2012 om 13:22

Kerst als 'probleem'

tja, dat hangt samen met de verwachtingen die je hebt, dat kan enorm verschillen, ook per persoon binnen je familie.
Mijn schoonmoeder heeft nooit iets speciaals verwacht met Kerst, ze was kort voor die datum jarig en dan waren we er allemaal - Kerst kwam er vervolgens bekaaid af. Ze is ruim 5 jaar geleden overleden.
Mijn eigen moeder vindt het allemaal al gauw druk en veel, die is blij als in januari het leven weer 'normaal' wordt. Op tweede kerstdag is een van haar kleinzoons jarig, dus daarmee wordt het familiesamenzijn veelal gecombineerd.
(beide (o)pa's leefden al heel lang niet meer...)

Terug naar mijn generatie: ik zou het heel leuk vinden om met kerst mijn gezin thuis te hebben, vooral ook omdat ze dan elkaar weer eens zien. Ze wonen niet bij elkaar in de buurt, werken allemaal, weekendhobby's etcetera, kerst is dan een mooi moment om samen te zijn. Maar het lukt niet, twee van de vier hebben ook schoonfamilie en afspraken. Zodoende zien beide broers elkaar niet met Kerst. Jammer.
Vandaar ons accent op Sinterklaas (ook al zou ik op zich best van dat feestje af willen, maar affijn), want dan kunnen ze allemaal wel.

tonny

tonny

01-12-2012 om 13:30

Nog wat verwachtingen

vroeger had ik een dromerig verwachtingspatroon passend bij decembersituaties uit films en boeken. Ik zag mezelf in een sfeervol mooi aangekleed ruim huis, grote tafel, heerlijke maaltijden, volop gezelligheid en plezier, iedereen wil erbij zijn.

Maar ja, het gewone leven is geen filmmateriaal Ondertussen ben ik blij met ons bestaan. Dat wel. Kijken naar wat er is, niet naar wat er mist.

Guinevere

Guinevere

01-12-2012 om 14:06

Laatste reactie op knurf

Knurf, kun je nu je eigen frustraties even laten voor wat het is? Ik heb nérgens gezegd dat alle mensen ontaard zijn die iemand alleen laten met kerst, ik heb het al die tijd over een paar specifieke personen gehad uit mijn omgeving. En ja, die zijn ontaard, en niet alleen met kerst. Daar weet jij niets van en dat hoeft ook niet. Je betrekt mijn woorden veel te veel op jezelf.

Jade

Jade

01-12-2012 om 14:11

Joehoe clairy, are you there?

.

Hanny61

Hanny61

01-12-2012 om 14:28

Guinevere

Het lijkt nu net een discussie tussen jou en Knurf, maar als ik jouw eerste prosting lees, kan ik Knurf wel begrijpen. Het stáát er niet, maar het leest alsof je iedereen die zijn ouders niet uitnodigt voor Kerst, ontaard vindt. Ik dacht ook, dat je niet precies kunt weten, waarom mensen geen/weinig contact met ouders hebben en ook niet met Kerst. En dan oordeel je wel hard. Later blijkt dat je specifieke personen bedoelt en dan is e.e.a. beter te begrijpen.

Fiorucci

Fiorucci

01-12-2012 om 16:38

Nou knurf

Niet skieen,nouhou, er kan soms veel sneeuw vallen hoor!

Guinevere

Guinevere

01-12-2012 om 19:53

Tja

Tja Hanny, dat spijt me dat oprecht, maar in mijn ogen is het toch echt wat mensen erbij halen en willen zien. Daarbij kan iemand ook even informeren wat de bedoeling van een opmerking is ipv gelijk een misbruikende opa en egocentrisme erbij te halen als iemand anders met kerst mensen in huis uitnodigt die anders géén kerstfeest hebben. Ik blijf het vreemd vinden, maar goed dan zal ik wel een bord voor mijn kop hebben. Mij best, dat is een kerstbord in elk geval.

Geschreven taal

Gaan we weer, iemand pakken op èèn zin die er staat. Als je wat meer van Guinevere hebt gelezen, haar wat vaker bent tegengekomen in andere draadjes dan wèèt je gewoon dat ze het zo niet bedoelde.
"Je laat je lieve vader/opa die altijd voor je heeft klaar gestaan, vroeger je kots en luiers heeft opgeruimd, keihard heeft gewerkt voor je studie en je met goede raad en daad heeft opgevoed niet zomaar alleen met de kerst met zijn kant en klaar maaltijd."
Dat bedoelde ze, zo ongeveer.

Natuurlijk zijn er vaders en opa`s die niet deugden, moeders ook, dat weten we allemaal en we begrijpen allemaal dat je die niet aan je kerstdis uitnodigt. Het ging in dit draadje om familie en kerst. Er even van uitgaande dat je er een normale/redelijke band mee hebt.

Mijn ouders zijn overleden, ik zet er toch ook niet neer: "Nou, Guinevere, dat zou ik ook wel willen, mijn vader aan de kerstdis, maar hij is dood, ja dat kan jij je misschien niet voorstellen, maar wat denk jij er makkelijk over zeg, houd ook eens rekening met mij, de wees."
Je moet ieder woordje hier op een weegschaal zetten.

Vrede op aarde.

En hoe vier ik kerst

Ik vind Kerst met familie gezellig maar niet alles volgeboekt. Dagje met familie, dagje met eigen gezin. Er horen ook wel eens "verplichte" bezoekjes bij maar dat vind ik niet zo'n probleem. We passen en meten en combineren wat, iedereen tevreden.

Guinevere

Guinevere

02-12-2012 om 21:09

Knurf

Ben je nu nog niet klaar? Vrolijk kerstfeest toegewenst trouwens.

Guinevere

Guinevere

02-12-2012 om 21:15

Wil40

Tnx, zo bedoel ik het ook.

Jesse_1

Jesse_1

02-12-2012 om 21:25

Hoe beleef je kerst?

Voor de een is het een religieus feest, voor de ander een familiefeest, anderen zien het gewoon als een paar vrije dagen.
Ik kan me voorstellen als je van huis hebt meegekregen dat je deze dag met anderen doorbrengt, dat je het dan heel vreemd ('ontaard') vindt als andere mensen hun ouder alleen laten op die dag.
Andere mensen (zoals ik) hebben dat van huis uit anders mee gekregen. Mijn ouders verwachten geen familie met Kerst. Mochten wij willen komen, dan zijn we welkom (als ze thuis zijn) zoals we altijd welkom zijn. Als een van mijn ouders overleden zou zijn _zou_ het dus best kunnen dat de ander alleen is met Kerst, zoals ze ook op een willekeurige zondag wel eens alleen zullen zijn.
Persoonlijk denk ik niet meteen aan ontaarde kinderen als er iemand alleen is met Kerst. Wel denk ik dat er iets in het contact verkeerd is gegaan als iemand _zielig_ alleen is met Kerst. Kan ook met ondeelbaarheid van mensen te maken hebben natuurlijk.

Terpi

Terpi

02-12-2012 om 23:50

Vakantie

Ik ga zoals elk jaar (als het mogelijk is vanwege mijn werk) op vakantie met mijn vriend, de kinderen zijn bij hun vader. Ook traditioneel is de discussie over schoonmoeder, zij is namelijk niet alleen alleen gelaten voor het grootste deel van het jaar maar ook alleen achtergebleven op haar deel van de wereld terwijl een deel van de kinderen naar de andere kant van de wereld zijn verhuisd. Met als gevolg dat wij ons maar bekommeren om het mensje, al is dat voor mij niet elk jaar van harte... Ze komt dit jaar voor de helft van de week naar ons vakantie-adres toe.

Vreemd

Eerste kerstdag vieren wij altijd met mijn ouders, schoonmoeder, zus en aanhang, bij mij. Dit jaar wordt de eerste kerst zonder mijn lieve papa die twee weken geleden overleed. We gaan het toch vieren maar het zal zeker vreemd zijn. Het gaat de eerste kerst in mijn nieuwe huis zijn, waar ik sinds vijf weken woon (ja, ik heb een rare maand achter de rug).
Tweede kerstdag is Kinderkerst, ieder jaar vieren we dat met mijn beste vriendin en haar gezin. We doen iets leuks met en voor de kinderen (vorig jaar schaatsen) en dan halen we een afhaalmenu dat we van wegwerpbordjes eten, lekker makkelijk, onkerstig en gezellig!

krin

krin

03-12-2012 om 11:31

Clo

Ik wens je een warme Kerst, ondanks de lege plek!

Krin

Dankje, dat is lief!

tonny

tonny

03-12-2012 om 13:34

Engelenhaar

het begint al bij de verschillende verwachtingspatronen van je ouders. Moeder wil dat het bij haar is omdat het zo hoort, vader wil TV kijken en moeder vindt dat niet gezellig. Voeg daar alle andere wensen en verwachtingen aan toe en hopla het ontspoort, zeker als je uren op elkaars lip zit.

Ik heb in het verleden weleens een wensenlijstje laten maken. Iedereen mocht opschrijven wat hij/zij graag zou willen met de kerst (nou ja, niet naar de wintersport of zo, dat zat niet in het pakket) en dan maakte ik een programma, gedeeltelijk samen, gedeeltelijk apart, binnen/buiten. Lijkt misschien wat schools of activiteitenbegeleiding-achtig, maar zo heb je wel concreet wat iedereen wil en kun je wat sturen.

Fred de Velde

Fred de Velde

03-12-2012 om 13:52

Je kent de andere kant van het verhaal niet

"Natuurlijk zijn er mensen die misbruikt/mishandelt zijn en daarom geen contact meer hebben met hun ouders maar wie wel eens wat meer tijd in een verzorgingstehuis heeft doorgebracht weet dat er ook genoeg kinderen zijn die hun ouders wel verwaarlozen"

Hier moet ik toch echt even op reageren.

Er zijn ook mensen die nooit met een vinger zijn aangeraakt door hun ouders, maar die ook nooit een veilig nest hebben gekend, voor wie elk bezoek aan de ouders de energie weg zuigt voor de komende week, die uit behoud van hun eigen geestelijk welzijn (vaak na lang tobben)breken met hun ouders. De relatiepijler staat er vol mee.

Zijn die ook egoïstisch, omdat ze met kerst hun ouders in de steek laten? Ze zijn immers niet mishandeld of zo iets.

Als je in een verzorgingshuis bent kom je inderdaad eenzame ouderen tegen. Maar om dan zo maar aan te nemen dat die kinderen wel egoïstisch zullen zijn.. Je kent de andere kant van het verhaal niet. En er hoeft niet altijd mishandeling in het spel te zijn.

Fred de Velde

Fred de Velde

03-12-2012 om 14:28

Verwachtingen

"tja, dat hangt samen met de verwachtingen die je hebt, dat kan enorm verschillen, ook per persoon binnen je familie."

Precies. Kunst is om daar mee om te leren gaan.

"Ik zag mezelf in een sfeervol mooi aangekleed ruim huis, grote tafel, heerlijke maaltijden, volop gezelligheid en plezier, iedereen wil erbij zijn.

Maar ja, het gewone leven is geen filmmateriaal Ondertussen ben ik blij met ons bestaan. Dat wel. Kijken naar wat er is, niet naar wat er mist. "

Voor mij is Kerst geslaagd als het speciaal, lekker en gezellig is. Een barbecue in de zomer is lekker en gezellig, maar niet speciaal.

Dat feestelijke tintje, dat vind ik nou heel bijzonder aan Kerst. Het huis mooi versierd, en het extra beetje moeite dat men in het eten stopt.

Dat we er niet uitzien als de fotomodellen van de Kerst- AllerHande, sja dat doen we de rest van het jaar ook niet ; )

Aïda

Aïda

03-12-2012 om 14:34

Normaal vier ik kerst

1 dag bij mijn ouders en 1 dag thuis
(in het verleden met ex, welke ouder als eerst kwam daar gingen we heen en 1 dag met het gezin)
Laatste jaren dus bij mijn ouders omdat vriend geen ouders meer heeft.

En dit jaar 2de kerstdag bij mijn moeder waar mijn broer + gezin dan ook zijn.
1ste kerstdag zijn de kinderen bij vader, dus normaal hadden vriend en ik samen geweest, maar dit jaar ga ik nog even een paar uurtjes naar mijn moeder.
Het is de eerste kerst zonder mijn vader en ze ziet er erg tegenop.

Aïda

Aïda

03-12-2012 om 14:37

Clo

Mijn vader is nu 9 maanden niet meer onder ons, en deze kerst is dus ook de eerste zonder hem, het zal een vreemde tijd wezen en er zal vast een traan weg gepinkt gaan worden.
Voor jou is het nog zo kort, veel sterkte en "genieten" van het samen zijn..

tonny

tonny

03-12-2012 om 14:55

Engelenhaar

Joh, meissie, wat waardeloos allemaal!! Als ik dit zo lees - en de bijdrage van Fred- dan zou ik met Kerst mooi naar elders vertrekken en er 'tevreden' mee zijn dat het normaal redelijk verloopt, qua contacten. Het is heel verdrietig. Een korte visite is dan mooi genoeg, als je toch iets wilt doen met Kerst.
Lijkt me ook best lastig om je eigen gezin dan een plezierig gevoel te geven met zulke feestdagen, zulke spanningen draag je makkelijk over.

Mijn ouderlijk huis was wel 'warm', zeker wel, maar mijn moeder is een geen makkelijk mens, strengig, orde en regels en 'zo hoort dat', het glas is half leeg en niet half vol, en altijd gezondheidsproblemen (ik kan me van kinds af aan niet anders herinneren, altijd was er rekening te houden met haar en nu is ze 90plus). Als zij er op een dag niet meer is zal ik haar missen, vast wel, maar we zullen ook onbekommerder samen zijn bij dergelijke gelegenheden.

Anneke

Anneke

03-12-2012 om 15:27

Plezier versus opgave

Ik as deze draad en het ging een beetje langs mij heen... Wij hebben veel plezier met kerst. Totdat ik me plotseling reaiseerde dat ik gebroken heb met mijn vader (niet voor niets, laten we het daar maar op houden. Ik realiseer me dus helemaal niet dat ik - stel dat mijn broers en zussen die netjes bij hem een uurtje op bezoek gaan met Kerst er niet zijn - mijn vader alleen zou zitten met Kerst. De situatie is niet aan de orde, maar nee, ik zou er geen moeite mee hebben om hem alleen te laten zitten. Dat gevoel heb ik ook niet. Het voelt niet als een ouder-kind-band. En nee, ik zou mijn Kerstdagen echt niet laten verpesten door een verplicht bezoekje. Dan ben ik twee weken gespannen. Soms maak je keuzes in je leven, die je, als je ze niet rechtzet, een heel leven lang duren. So be it. Ik geloof niet dat als hij over tien jaar alleen zit met Kerst dat er dan bij mij iets gaat veranderen. Dan had je de afgelopen tien jaar maar iets moeten laten blijken van je vader-zijn. Ik kan me heel goed voorstellen dat sommigen enorm opzien tegen de verplichtingen tijdens Kerst.

Maar dan mijn schoonouders en familie. Heb je zin/tijd dan kom je langs, lukt het een jaar niet ook prima. We spreken af wie kokkerelt (of wie de gourmetschaal besteld), wie er iets lekkers voor bij de koffie maakt/koopt en that's it. En nee, daar zie ik helemaal niet tegenop. Daar kan ik me nu al op verheugen. Opa die zit te stralen met zijn zes kleinkinderen om hem heen.

Of zoals mijn man zegt: ik kan me er niets bij voorstellen dat ik zou breken met mijn ouders, maar ik kan ook zien hoeveel rust het jou heeft gegeven om met jou vader te breken (moeder overleden) en dat zegt dan ook meer dan genoeg.

tonny

tonny

03-12-2012 om 15:46

Bagage van vroeger

bij de verwachtingen die er rond de decemberfeesten leven, komt allerlei meegesleepte levensbagage aan het licht. Teleurstellingen en verloren dromen eisen hun tol. In het gewone bestaan valt het niet zo op, maar met kerst...

De mensen die eenzame ouderen beroepshalve verzorgen weten niet wat er is voorgevallen en kunnen zich verbazen over eenzaamheid, maar als ze wat mensenkennis hebben en tussen de regels door kunnen lezen, dan weten ze wel dat het niet 'zomaar' is, die 'verwaarlozing'.

Maar even terug naar die vader. Acht je het uitgesloten dat hij tot bezinning komt en iets wil 'goed maken' van wat er mis ging? Als je hem nooit meer ontmoet 0- je schrijft al tien jaar niet meer- , zul je dan nooit weten (al besef ik wel dat 'goed maken' eigenlijk onzin is. Wat gebeurd is is gebeurd, je kunt eventueel vergeven maar vergeten - nee.
Hij is nog steeds de grootvader van je kinderen, dat kun je niet uitwissen. Ik maak geregeld mee dat mensen streven naar verzoening, na allerlei narigheid van ooit.

Mussie

Mussie

03-12-2012 om 19:02

Ach engelenhaar

Arme jij! Lijkt me allemaal niet leuk. Is het geen optie om bij allebei te gaan koffiedrinken en dan lekker naar huis? Of in ieder geval 1 kerstdag thuis door te brengen? Je kunt toch wel zeggen dat jullie het altijd zo druk hebben blabla en dat je graag 1 dag alleen met het gezin bent? Dan heb je alle ellende nog maar op 1 dag. Ik heb een paar jaar geleden tegen familie gezegd dat we van 24/12 18:00 tot 26/12 12:00 geheel beschikbaar zijn voor ouders en schoonouders en dat we ook nog met allee liefde hete hele land doorrijden. Maar 2e Kerstdag vertrekken we na het ontbijt en zijn dan uiterlijk om 14:00 thuis. En dan zijn we lekker met z'n 4en en eten we wel feestelijk maar zeker niet ingewikkeld.

Mussie

Mussie

03-12-2012 om 19:05

Te snel

Ik wilde er nog aan toevoegen dat het heel aardig ontvangen werd! Tot mijn verbijstering was iedereen begripvol en zei mijn moeder zelfs dat het ook goed is om tradities met je eigen gezin op te bouwen. Nou, dat viel dus mee!
Ik wens je in ieder geval veel sterkte hoe je het ook aanpakt. Maar zoals het plan nu is, lijkt mij niet helemaal de bedoeling van Kerst.

Fred de Velde

Fred de Velde

03-12-2012 om 20:37

2-richtingsverkeer

"Ik geloof niet dat als hij over tien jaar alleen zit met Kerst dat er dan bij mij iets gaat veranderen. Dan had je de afgelopen tien jaar maar iets moeten laten blijken van je vader-zijn."

Exact! Die kant van het verhaal wordt vaak niet gezien door veel mensen. Vaak hoor je dingen als 'smile and wave' of 'slik je ergernissen even in, het is maar 1 dagje'.

Maar verplichtingen zijn 2-richtingsverkeer. Waarom moeten mensen moeite doen voor mensen die omgekeerd, vaak geen enkele moeite terug willen doen?

Even voor de goede orde: Ik ben zelf niet emotioneel in de kou gelaten door mijn ouders. Hoewel ik over sommige dingen zeer anders denk dan mijn schoonouders weet ik met hen (en mijn eigen ouders) het altijd wel gezellig te maken.

Anneke

Anneke

03-12-2012 om 20:42

Tonny

"Maar even terug naar die vader. Acht je het uitgesloten dat hij tot bezinning komt en iets wil 'goed maken' van wat er mis ging? Als je hem nooit meer ontmoet - je schrijft al tien jaar niet meer- , zul je dan nooit weten ..... Hij is nog steeds de grootvader van je kinderen, dat kun je niet uitwissen."

Ik zie mijn vader nog sporadisch op de verjaardagen van mijn broers en zussen. Hij weet waar ik woon. Hij weet ook dat ik kinderen heb, die heeft hij zelfs wel eens gezien. Maar dat ik kinderen heb, wil nog niet zeggen dat hij kleinkinderen heeft. Mijn kinderen weten dat hij mijn vader is en dus hun opa had kunnen zijn. Maar dat is hij niet. Mijn kinderen vinden dat niet raar. Ze missen ook geen opa. Ze weten heel globaal waarom ik nooit meer naar mijn vader ga en begrijpen dat ook. Ik heb het in kindertaal uitgelegd (hij zei regelmatig 'rotkind' en hij vond het niet leuk dat ik goed kon leren).

"Ik maak geregeld mee dat mensen streven naar verzoening, na allerlei narigheid van ooit." Nou ja, dat komt niet van mijn kant. Mijn moeder is dood, maar leeft voort in mijn hart. Mijn vader leeft, maar is voor mij dood. Zo voelt het. En het gekke is, mijn kinderen zeggen zelf ook: ik heb een opa en een oma (schoonouders) en een oma is dood. En die andere opa, daar hebben ze het niet over.
Als mijn vader over zijn trots zou heen kunnen stappen, dan denk ik dat hij diep in zijn hart heel graag verzoening zou willen. Maar zijn trots is daarvoor groot. Ik bedenk maar zo; bij alle vier de kinderen heeft hij een geboortekaartje gekregen, hij is bij de eerste geweest en heeft zelfs blijkbaar een foto thuis (nu niet meer, denk ik). Dat was een vreselijk opgeprikt bezoekje. Brrrr. Maar daarna heeft hij er nooit meer iets mee gedaan. Ooit heb ik een kindje met 20 weken zwangerschap verloren. Mijn man heeft gebeld (in de afgelopen vijftien jaar hebben we een aantal keren gebeld dat ik zwanger was of dat er een baby is geboren) en er kwam nul reactie. Nee, die verzoening lijkt er niet in te zitten. Heel egoïstisch: ik kan er niets halen, ik krijg er alleen heel veel gezeur, frustratie, spanning etc voor terug.

Fred de Velde

Fred de Velde

03-12-2012 om 21:31

Vervelende ouders.

"Ik weet het; als je je ouders bent verloren, dan lijkt het beter vervelende ouders dan geen. Maar ik durf dat momenteel echt te betwijfelen. Het spijt me als dat pijnlijk is voor mensen."

Ik betwijfel het ook. Als mijn ouders er niet meer zijn zal ik nog wel warme herinneringen aan ze hebben. Dat is wat mensen die niet uit een warm nest komen moeten missen.

"Ik heb nu psychologische hulp om ermee om te leren gaan. En dat maakt de feestdagen wel extra moeilijk."

Ga je nog naar je ouders? Of heb je gewoon een hekel aan Kerst omdat alles om dat ideaalplaatje draait?

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.