mijn moeder zei altijd ... (en zeg jij dat nu ook?)

Herkenbaar

Haha, de meeste uitspraken zijn zeer herkenbaar.

Eentje die mijn moeder vaak zei: "nooit met lege handen naar de keuken."
Die gebruik is nog wel eens.....

van mijn oma

'zwijgen tot het je zijden uitbarst' als je je mond moet houden om de lieve vrede te bewaren. Die gebruik ik nog heel vaak. Van mijn moeder, als ik bijvoorbeeld aan haar vroeg of ze mijn schoenen had gezien: ik heb ze niet aangehad.

veel herkenning

Grappig dat je denkt dat je moeder origineel was maar het halve forum heeft zo'n moeder.

'Ik ben moe' werd hier gevolgd door: 'moet je maar zien hoe je pa wordt'.

Gevleugelde uitspraken van vader

Ook hier een christelijke opvoeding, maar niet heel streng of degelijk. Mijn vader had de gewoonte om psalmen te citeren en daar zelf een aanvulling op te geven:
'Dat 's Heren zegen op u daal'... gelijk een heiblok op een paal
of: 'Gelijk het gras'... maar even maaien
In mijn herinnering had hij er nog veel meer, maar deze twee waren wel zijn gevleugelde uitspraken. het is echt zijn ding, zelf ben ik niet zo van de bijbelcitaten.

vader

Slaap je niet rust je toch

Je kijkt ze wel voor de kop maar er niet in

Was t maar wat dan hadden we nog wat

re stenna

ik weet het maar die werd bij hen wel veel gebruikt en het is soms niet belangrijk waar iets vandaan komt.
Zo herinner ik me nu van mijn moeder een uitspraak die ze een heel enkele keer gebruikt heeft en ook die komt een bestaand rijmpje ("ben je boos, pluk een roos"). Maakte me alleen maar bozer, gaf me zo het gevoel dat de oorzaak van mijn boos zijn er niets toe deed en er niet over te praten viel. Machteloos en frustratie, kan de gevoelens nog zo oproepen.

voor de kop

Ik zag m al langskomen: 'je kunt mensen wel voor de kop kijken maar niet er in'. Bij ons was het er een van mijn moeder. En heel wijs. Ik gebruik m nog.
Bij waren het 'de kindertjes uit Biafra' die kregen wat wij niet lusten. Blijkbaar in het nieuws met hongersnood toen. Hoor nooit meer over Biafra.
Mijn vader was van het type die alles kon maken met een paar oude elastiekjes en een paperclip. 'Papaatje maakt' gebruiken we binnen de familie nog steeds.
Oh en wij zijn niet zo'n nette familie; het antwoord op de vraag 'wat eten we vandaag' is bij ons 'poep met stront en een piessausje'

Jan de worst.

Als ik zei ik heb dorst dan kwam er het riedeltje:
'Dan moet je naar Jan de worst, die heeft een hondje en die plast voor vijf cent in je mondje.'
en
'Alles gaat over behalve de honger'

omdat ik het zeg

Dáár had ik vroeger zo'n hekel aan dat ik het niet wil gebruiken, maar op de één of ander manier bekt het toch lekkerder dan: "het gebeurt zo, omdat ik je opvoeder ben en niet je mattie."
Ik heb het geprobeerd... Glazige blikken vanaf de andere kant..

oh ja, wat gaan we eten

met als antwoord: pap met scheten, als je het wil weten!

Werd vroeger gebruikt en nu ook nog door ons.

wat eten we

Hussen met je neus ertussen.

Niet proberen bij autisten, die willen precies weten wat dat dan is.

Nog een

Wat ga je doen?

Aapvlooien en dan mag jij de zak ophouden!

Mmhh nee

Ik vind ze hilarisch, zelf probeer ik toch de uitspraken van mijn ouders zoveel mogelijk erbuiten te houden. Schrik me iedere keer een hoedje als er toch iets doorsijpelt....(die vreselijke over arme kindjes is me ook al eens eruit gefloept)
Als kind vond ik ze al vreselijk de meesten.
Meest gebruikt wrs (en door mij meest gehaat) 'doe maar normaal, dan doe je gek genoeg'. Was ook echt een belangrijk motto bij mijn ouders.

Stenna

Is dat typisch Brabants? Wij (van oorsprong Zeeuws) zeggen dat ook: 'een kleinigheidje hou je toch'.

Bij ons in de familie zeggen we als iemand zegt 'ik denk...': 'denken moet je aan een paard overlaten, die heeft een groter hoofd!'

Verder zegt mijn moeder altijd als ze telefoon opneemt en ze ziet dat het één van haar kinderen is: 'Hoi, met je moeder', met een bepaalde intonatie die ik hier natuurlijk niet kan laten horen. Ik ben dat automatisch ook gaan doen als één van mijn kinderen mij belt.

'een kleinigheidje hou je toch'.

Lastig als je een uitdrukking niet kent en je hebt er ook geen context bij, dus wat houdt dit dan in?

Morgaine, jullie intonatie van 'je moeder' zal wel niet de marokkaans/turkse zijn die hier veelvuldig gebruikt wordt (juhmoedr)

Triva

'Een kleinigheidje hou je toch' betekent dat iets net niet helemaal goed is of goed gaat. Of juist sarcastisch als iets compleet verkeerd gaat.

Oja Triva

Zoals jij het beschrijft klinkt het meer als een accent. Het is echt een bepaalde intonatie, meer overdreven vrolijk zeg maar.

morgaine

Ah ok, nu begrijp ik het. Zonder verhaaltje er om heen weet je gewoon niet waar het over gaat.

Inderdaad, ik heb het over een accent en jij een intonatie, dat begreep ik wel. Juhmoedr is gewoon hier een veel voorkomende uitroep in precies dat accent.

variatie op een uitspraak

"Bij ons in de familie zeggen we als iemand zegt 'ik denk...': 'denken moet je aan een paard overlaten, die heeft een groter hoofd!'"

Variatie bij "ik geloof, dat..."/"ik geloof van wel"": direct onderbreken met "geloven doe je in de kerk."

Stenna

Vraagje: deze kwam nu twee keer voorbij en ik begrijp hem niet (ken m ook niet): "je kunt mensen wel voor de kop kijken maar niet er in'.
Wat betekent dat dan?

Volgens mij moet je die vrij letterlijk nemen: je ziet wel iemands gedrag, maar weet nooit welke motieven daaraan ten grondslag liggen/wat iemand werkelijk denkt of voelt.

Ik gebruik hem zelf niet, maar zo interpreteer ik het altijd.

Leuk draadje

'Het is bij vijven, tijd voor de wijven' (komt van mijn tante, eigenlijk geen idee wat ze ermee bedoelt)
Nog twee van mijn tante: 'Als je alles wist, kon je met een kwartje de wereld rond''Ik snap het niet, maar ik heb ook maar een klein begrijpertje'
'Was bezahlt ist, wird gegessen' (van mijn moeder, als je in een restaurant je bord helemaal leeg eet terwijl je eigenlijk genoeg hebt)
'Benehmen is Glücksache' (je gedragen is een kwestie van geluk, bij knoeierig eten zoals een moorkop. Ook van mijn moeder).
'Haben oder nicht haben' als Duitse variant op 'zo komt Jaap Splinter door de winter'.
'Zuinigheid met vlijt, bouwt huizen als kastelen. En als je je niet wast, krijg je luizen als kamelen'.
Wat eten we? Dan zei mijn man toen de kinderen nog klein waren 'gemalen glas met ananas' of 'olifantenpoten en giraffenekken'.
Als antwoord op 'mama, je moet....' zeg ik: Ik moet niets, dat is het mooie van moeder zijn.
De kindertjes in Biafra heb ik vroeger ook wel gehoord, dat zei mijn oma.

Anneque

Ik zou hem vertalen in: je kunt wel iemands gezicht zien en denken dat die persoon lacht maar van binnen kan die wel boos zijn, maar die van jou kan ook.

Bromvlieg

Bij ons waren het 'lieverkoekjes'. En as is verbrande turf, dat zegt mijn moeder ook.

Niny

"'Als je alles wist, kon je met een kwartje de wereld rond''"

Onze aanvulling: "en dan hou je nog een dubbeltje over"

variatie op Biafra

"De kindertjes in Donker Afrika" heb ik ook wel eens horen langskomen.

Biafra komt volgens mij, als ik me goed herinner, uit begin jaren zeventig. Was een conflictgebied in Afrika (ik zal moeten googlen voor de details, lukt nu even niet), en er kwamen televisiebeelden vandaan van enorme hongersnood en kindertjes met hongeroedeem. Vandaar het gezegde "de kindertjes in Biafra zouden er dankbaar voor zijn".

Een Amerikaanse kennis heeft me overigens ooit verteld dat ze daar zeiden, als een kind niet wilde eten: "De kindertjes in Europa zouden er dankbaar voor zijn." Dit zou komen uit de tijd van de Tweede Wereldoorlog.