Waarom je van sporten niet afvalt, en nog een leestip

Kinderen

Inderdaad vind ik het voor de kinderen een slechte zaak om al teveel bezig te zijn met hun gewicht. Maar dat is een luxeprobleem, we hebben geen overgewicht. En bovendien overeten ze zich hooguit een keer aan zonnebloempitjes.
Mijn moeder die veel te zwaar was is uiteindelijk fors afgevallen met het eiwitrijke dieet met weinig koolhydraten. Niet zo gezond maar overgewicht is ook niet zo gezond. Maar een maatje 36 is ze nooit geworden.
Ik denk dat het een hele puzzel kan zijn. De oplossing is er niet en al teveel aandacht voor eten kan juist leiden tot overgewicht en obsessies. En dan ben je verder van huis, dat helpt niet en is zonde van je leven.
Daarom denk ik dat het wel handiger is om zelf je eetpatroon rustig aan te passen en er verder proberen vrede mee te hebben dat je een maatje groter bent en genieten van je leven. Wat je zelf kan bedenken om af te vallen is dan nog het handigste als de rest van de wereld ook geen magische oplossing heeft.
Mij heeft het 5 kilo opgelost die er nooit meer aangekomen zijn door de dingen af te schaffen die ik uit gewoonte meeat maar die ik bleek te kunnen missen, voor mij was dat een tijdje geen vlees en geen gebakjes en koekjes. En verder elke keuze zo gezond of caloriearm mogelijk te maken. Bijvoorbeeld ketchup op de patat en geen mayonaise. En geen zaken uit mijn dieet te halen die ik juist lekker vind. Eten moet geen straf zijn.
Maar echt verstand ervan heb ik niet. Je hebt echt mensen die alles lusten en van alles genieten alleen niet van het effect op hun lichaam en dat lijkt me lastig.

ben jaren moe geweest, heel erg moe. Toen ik dus een tijd terug minder suiker ging eten en minder koolhydraten, bleef sporten merkte ik dat ik minder moe was. Ja behalve in die weken af en aan dat de jongste niet sliep (vreselijk vermoeiend was dat).

ja, meer vezels, minder suiker, meer water dan cola light en elke week flink sporten (liefst 2x per week, kan nu alleen even niet qua tijd en geld) is goed voor mij. Ik vind het ook mooi als ik merk dat ik opeens een paar laarzen weer pas of een broek afzakt omdat ik slanker ben.

Nou ben ik ook wel een kleine macho, ik vind het kicken als ik degene ben in het sportgroepje die alle pushups afmaakt, ja dat doet erg pijn maar ik moet dan de laatste zijn die over blijft. Idem bij buikspieren, gewoon door gaan, pijn verbijten. En daarna ontspannen, zalig douchen, even kort de sauna in, insmeren. Ik voel mij dan daarna gewoon echt goed, heel moe en warm maar goed, ben ik weer wat frustratie kwijt.

Waar haal je dat nu uit?

geen idee hoe je tot zo'n conclusie komt na dit antwoord, dat volgens mij al door mijzelf en diverse anderen is gegeven. Het hongergevoel, vergelijk het met een emmertje water. Klein emmertje is vol na een litertje (fijn gevoel) grote emmer blijft leeg met dat litertje (akelig hongergevoel). Het hongergevoel zal dus verdwijnen waardoor de overeet-neiging minder zal zijn en het resultaat succesvoller. Of iedereen dat dan maar moet doen? Zeker niet, maar dat is ook niet aan de orde.

Andere kwestie

Mix:"Het hongergevoel, vergelijk het met een emmertje water. Klein emmertje is vol na een litertje (fijn gevoel) grote emmer blijft leeg met dat litertje"
Dat is wel waar, maar de bug zit in de stelling dat het om gedragsverandering moet gaan. De veronderstelling die in het antwoord zit, is dat mensen al eerder op een dieet vergelijkbaar aan dat maagbanddieet zijn gezet en dat ze dat niet volhouden.
En dat is gewoon niet waar. Mensen worden jarenlang aan het lijntje gehouden met een niet zo effectief dieet. Pas na een operatie krijgen ze wel een streng dieet.
Verbieden zou wat al te kras zijn, maar een onderzoek naar het feitelijke effect zou wel aardig zijn.
Het placebo-effect van zo'n operatie lijkt me mega. Breng iemand 3 uur onder narcose, laat 'm drie dagen in het ziekenhuis met een vloeibaar karig dieet, stuur 'm naar huis met een dieet van 500 cal, veel verboden en supplementen.
Wedden dat die persoon afvalt?
En dan ook: Zet iemand zonder al die poespas op een dieet van 500 cal en supplementen. Vertel daar bij dat honger normaal is. Wedden dat die ook afvalt?
Groet,
Miriam Lavell

Mix

zoals Miriam aangeeft: "En dat tegen de klippen van honger en slaptes en hoofdpijn op. Ja, dat doet zich allemaal voor als je gaat afvallen"
Daar zit de pijn! Wie heeft daar nu zin in. Vraag is, hoe lang blijft dat hongergevoel. Bij hongerstakers is de "honger" meestal na relatief korte tijd verdwenen. Ik vermoed dat dit ook het geval zal zijn bij een honger-dieet (maar ik heb het nog nooit geprobeerd!)

Pluk

ik wel, 800 kcal op een dag. Dat maakte dat ik flauw viel op het werk, bij de tramhalte, dat ik me niet goed kon concentreren, dat ik me constant misselijk, duizelig en zweterig voelde. Deze 800 kcal bestonden overigens niet uit snacks, maar wel uit gezonde dingen. Alleen was het niet genoeg. Ik viel af, kwam aan, viel af, kwam aan. (slik medicatie)Huisarts zei heel simpel: dan nog maar minder eten en nog meer bewegen of je accepteert het als rotbijwerking van je medicatie. Tja dat vond ik nogal simpel gedacht, je functioneert daar niet mee, maar overgewicht wil je ook niet. Honger kan ik redelijk verdragen, maar dit soort honger niet.Boven de 1300 kcal kom ik gestaag aan met deze medicatie. Ik zit nu op de 1300 kcal en het is af en aan, 2 kg afvallen in 2-3 mnd, binnen 2 weken 2.6 kg aankomen (zonder uitschieters in eetpatroon), val er 3 weer af enz. Resultaat over 2.4 jaar: 10 kg er af. Maar dat is niet gegaan zoals de gemiddelde afvaller die dit in een half jaar kan bereiken. Want ook die kant heb ik voor mijn medicatie gekend.

Mix

wel, je kunt niet zeggen dat je er niet mee bezig bent . Toch wat vragen: dat op/af in gewicht is volledig willekeurig, geen enkele link met je beweeg en eetpatroon? (en constant medicijn-gebruik).
En hoe lang had je die 800Kcal "volgehouden", meer dan twee weken?

Alle remmen los

Pluk:"Vraag is, hoe lang blijft dat hongergevoel. "
Volgens mij is dat niet zo belangrijk. De vraag is waarom de paramedische begeleiding zich richt op afvallen zonder honger. Waar is men nou zo vreselijk bang voor bij het voorschrijven van een hongerdieet?
Waarom dan wel, komt weer op als het over die maagoperatie gaat. Waarom zo geremd adviseren om dan uiteindelijk naar een drastisch middel als een operatie te grijpen, waarbij al die reserves overboord gaan?
Van afvallen is het grootste probleem dat dat de meeste mensen wel lukt, maar dat ze vervolgens weer aankomen.
Gedragsverandering is nodig, zo is de gedachte.
Het voorschrijven van een maagoperatie zonder eerst een hongerdieet te proberen, wekt de suggestie dat het lichaam zelf machtiger is dan de geest. Dat je het lichaam moet veranderen.
Wat er mank aan gaat is dat ook daar mensen uiteindelijk toch weer meer gaan eten. Het lijkt me evident dat de mens is gebouwd (het lichaam zelf) op eten als het kan. Dat het niet in toom te houden is in een poel van overdaad.
Als dat het is, dan betekent dat dat mensen die daarvoor gevoelig zijn, altijd honger hebben. Niet ten opzichte van wat het lichaam nodig heeft, maar van wat het wel zou willen hebben uit al die overdaad (wie weet welke hormonen je precies in een niet ontvankelijke staat brengen waardoor je de overdaad opnieuw in je mond stopt).
Dat impliceert altijd aan de lijn doen (de rest van je leven lang), en dat alleen maar om overdaad buiten te houden. Gewoon normaal eten is er dan dus niet bij. Nooit. Althans, je zult dat nooit zo kunnen ervaren als dat lichaam maar blijft zeuren om meer.
Die hunkering staat of valt niet met de technische staat van genoeg (inname versus gebruik). Het staat of valt met wat er te halen is.
Die situatie doet zich vanzelfsprekend ook voor na een hongerdieet. Ook al is het mogelijk dat je na een week of twee dieeten geen honger meer hebt, als het dieeten voorbij is (je bent op streefgewicht), dan zul je toch weer naar een 'genoeg' dieet moeten.
En daarmee gaat het spel van hunkering weer op de wagen.
Wat ik vreemd vind aan de communicatie rond dieeten is dat dit proces wel geimpliceerd wordt door de keuzes die de heelmeesters maken, maar dat het niet of nauwelijks gecommuniceerd wordt.
Er is de mythe van 'gewoon normaal' eten en 'eentje mag best' en 'afvallen zonder honger, gewoon meer bewegen'.
Er zijn theorieen over verkeerde hongersignalen en ga zo maar door.
Maar de werkelijkheid is dat al die lichamen zich in een poel van overdaad bevinden. Lichamen die van beelden van voeding, geuren, kleuren, etende mensen, praten over eten, gewoon normaal honger krijgen.
Leven met honger. Altijd honger. Misschien zelfs wel altijd gepaard met slaptes en hoofdpijn. Ook als je genoeg eet (inname versus gebruik).
Frappant aan de antwoorden die Pluk heeft gekregen, is dat ze het dichtst bij zijn stelling liggen: Ieder pondje gaat door het mondje, wie teveel weegt eet gewoon teveel, wie niet afvalt is niet gedisciplineerd genoeg. Een operatie is een stok achter de deur.
Ik denk eigenlijk dat de grootste mythe is dat mensen per definitie in staat zijn om daarover actief controle te hebben, in weerzin van de poel van overdaad waarin ze verkeren.
Dat probleem zit niet in het volhouden van een hongerdieet, maar in het 'gewoon normaal' als in precies genoeg voor wat je verbruikt.
Groet,
Miriam Lavell

Placebo effect?

Als je daadwerkelijk een maagverkleinende opperatie hebt gehad KAN je gewoon weg niet meer eten, dan voorgeschreven,
HET PAST NIET IN JE MAAG!!!!

dus dat placebo effect... geef iemand een dieet van 500 kcl.. die persoon voelt zich dan ook nog kiplekker als die nog een extra banaan eet, en dat ene andere broodje kan ook nog, gebeurt niks...

diegene met die maagverkleining kan dat niet, die extra banaan PAST NIET! dus zal ze hem ook niet eten, word bij teveel eten alleen maar misselijk....

jaren bezig idd, zo van mn 26e af aan, toen ik met de medicatie begon aan te komen. (nu 45).
De medicatie is constant, nu zo'n 12 jaar op dit medicijn, daarvoor jaren op diverse ander soortgelijke medicatie.
Zonder medicatie (toen)62 kg, geen enkel probleem om dat vast te houden, af en toe iets te snoepen en normaal te eten. Daarna in een paar jaar tijd bijna 38 kg gegroeid met medicatie, zonder in die tijd mijn eetpatroon aan te passen in de zin dat ik meer ben gaan eten; eerder wat minder, want ik was zo depressief als een deur. Bewegen altijd normaal gedaan, geen overdreven sporter, wel wandelen (aandoening aan de spieren)
.
Ik heb dat 800 kcal dieet 4 maanden volgehouden. Resultaat: 8 kg er af, die er met een jaar weer bijwaren toen ik naar mijn oude, al niet verkeerde, voedingspatroon terugging (geleidelijk terug tot 1000 kcal en af en toe 1200, totdat ik weer op een patroon van 1300 zat.
De honger bleef met dat dieet. Je went wel aan een bepaald honger gevoel en minder nodig hebben, dat was het punt niet. Het punt is dat mijn lijf het niet trok. Honger is niet leuk maar het went en het lijkt of je maag er dan wat meer naar gaat staan. De lichamelijke klachten zijn hetgeen waardoor ik het niet meer kon volhouden. Een verschil van 100 kcal is wel op te brengen qua honger/klachten, maar tot 800 kcal voor mij in elk geval niet. Sporten kom ik alleen maar van aan helaas. Ik heb nogal bonkige spieren die snel groeien. Een half jaar fitnessen, 3 keer per week een uur leverde mij mét aangepaste voeding een extra 3 kg op. Dan kun je zeggen: het is spier, maar dat maakt nog steeds niet dat ik in die broek pas.

Mix

het is me nu nog niet duidelijk of je, als je alles constant houdt, naar schijnbare willekeur omhoog en omlaag gaat met je lichaamsgewicht?
En voor jou zou een maagverkleining dus ook niets uitmaken! Mogelijk dat het hongergevoel minder zou zijn, maar dat was voor jou niet de bottleneck. Jij werd fysiek onwel. En dat was bij jou gekoppeld aan de hoeveelheid voedsel/energie die je tot je nam. Dus die hoeveelheid heb je net zo hard nodig na een eventuele maagverkleining.

De kronkel

Ha, leuk die link naar dat dieet. Leerzaam.
Polly, je hoeft niet te schreeuwen hoor . Het is niet onderzocht, maar uit gewone mensenervaringen ken je het effect vast zelf ook wel. Na een paar dagen te ziek om te eten, heb je vanzelf wat minder trek.
Dat fenomeen wordt ook in de obesitaskliniek gebruikt om mensen op gang te helpen: een weekje op de maaltijdvervangers om een makkelijker start te hebben.
Drie uur onder narcose zijn doet ook van alles met je (buikoperaties hebben sowieso een groot placebo-effect). Dan ook nog een paar dagen op een vloeibaar dieet in het zh en je zit op het paard.
Het omgekeerde, de gedachte dat je na die maagoperatie geen honger meer hebt, klopt niet. Zie die link van Pluk.
Er staat:"Hongergevoel Hebt u last van een hongergevoel, ook al volgt u het dagmenu goed? Neem dan meer brood, aardappelen, groente en/of fruit om te voorkómen dat u gaat snoepen..."
Kijk, daar is ie weer.
Dan staat er ook nog "Het is wel belangrijk u te realiseren dat meer eten [ook van brood en fruit en dergelijke] meestal gepaard gaat met minder gewichtsverlies."
Het is nog sterker: je kunt er zelfs van aankomen
Waarom zou je mensen die moeten afvallen tegelijkertijd voorhouden dat ze geen honger mogen hebben?
Wat zou er gebeuren als je schrijft: "Hebt u last van een hongergevoel, ook al volgt u het dagmenu goed? Dan heeft u pech. Maar je kunt het ook als een gelukje zien. Honger betekent dat uw lichaam feitelijk te kort komt en dat het al snel aan zichzelf zal beginnen. Dan valt u af."
Groet,
Miriam Lavell

Gemiddelde genomen

Mix, gemiddeld genomen is wat jij bent afgevallen toch een behoorlijke winst. 10 kg, potje pietje. Dat is bijna 10% van je gewicht.
Succesdieeten krijgen dat stempel al bij een winst van 5%.
10 kg afvallen in 2,4 jaar staat gelijk aan ongeveer 82 cal. per dag. Dat heb je dus gemiddeld genomen meer verbruikt dan ingenomen.
Als je het zo gemiddeld bekijkt, dan zou je theoretisch zeggen dat je er inderdaad ook komt met een half uur extra wandelen per dag. Al moet je er per kilo die je afvalt weer een paar minuten aan vast plakken om op dezelfde energiewinst te komen.
Zou het zo kunnen zijn dat al die dieet adviezen op dit soort gemiddelden gebaseerd zijn?
In theorie klopt dat gereken wellicht wel, maar in de praktijk gebeurt er dit "2 kg afvallen in 2-3 mnd, binnen 2 weken 2.6 kg aankomen" of een variatie daarvan. Maar wie weet lost dat geschommel zich weer op over een periode van 2,4 jaar.
Hoe dan ook: Ik kom nergens dieetvoorlichting tegen die je vertelt dat een gezond dieet (ga 30 minuten wandelen, plak er elke maand 5 minuten aan) je belooft na 2,4 jaar 10 kg te verliezen.
Wat zou eigenlijk de medische doelstelling van een maagoperatie zijn? Wanneer is dat 'geslaagd'? Bij 5% gewichtsverlies in 2 jaar?
Groet,
Miriam Lavell

Polly

mensen zijn inventief om de beperkingen van een maagverkleining te omzeilen als ze echt eetverslaafd zijn. Zoals het voorbeeld waar de obesitas-vereniging mee kwam: marsen in de blender, met een scheutje room; dat glijdt heerlijk naar binnnen . (heb je nu eindelijk opgezocht welke bufferfunctie glycogeen heeft; en dat jij 's ochtends dus echt niet alleen je vet aan het verbranden bent op je home-trainer. Maar het blijft goed, natuurlijk. En je verbruikte glycogeen moet ook weer aangevuld worden; anders zouden die calorieen die daar nu voor gebruikt worden als reserve-vet worden opgeslagen)

Denk het niet (mythe nummer zoveel)

Pluk:"Daar valt elk mens van af, met en zonder maagverkleining."
Nee. Reken het dieet maar na met een calorieenteller. Het komt boven de 1000 cal uit. De glazen drinken zijn niet gespecificeerd. Dat moet water (of thee zonder suiker) zijn om de teller niet nog hoger te doen oplopen.
Na een maagoperatie ga je helemaal niet op een dieet van 500 cal. Het is een gewoon dieet.
Groet,
Miriam Lavell

Het echte verschil?

Is het echte verschil dat er bij dit dieet wel supplementen genomen worden (moeten worden)?
Mix, zou jij met supplementen niet slap worden van een dieet van 1000 cal?
Groet,
Miriam Lavell

Miriam

Ik heb ook een tijd lang 1000 kcal genomen en ook mee afgevallen (ook zo'n 10, waarvan de laatste 2 kg lang duurden en er 2 weken na de weging weer bijzaten haha). Had er honger van maar nét niet zo beroerd als met de 800. Alleen kwamen ook hier de kilo's gewoon weer terug. Ik slikte er aan het einde van die periode wel een multivitamine bij. Ik zou dan denk ik levenslang op de 1000 moeten zitten, maar ook dan zou het afvallen op een gegeven moment denk ik weer staken.
Ik houd het afvallen in een lijst bij en af en toe ben ik echt verbijsterd dat ik in zo'n jaar zo jojo met gewicht.Mijn medicatie zorgt ook voor een schommelende vochthuishouding, dus ik weet nooit of het vet of vocht of beiden is (waarschijnlijk daardoor dat snelle aankomen soms?).
Nu een bak yoghurt, want tijdens mijn wandeling zag ik een zwaan en ik dacht er zelfs aan hoe die zou smaken

Ingewikkeld

De maat der dingen is nog het lastigst van alles geloof ik. Zijn we hier alweer een heleboel dagen en woorden bezig met een gedachte die helemaal niet klopt.
Niks heftig hongerdieet na een maagoperatie.
Toch is dat wel de boodschap. Wat die mensen nog mogen eten is wel heeeeel erg weinig. Niet zo gek dat die mensen zelf denken dat als ze voldoende zijn afgevallen, dat ze dan weer 'gewoon' kunnen gaan eten.
Geen gebak, maar wel tomatensap ipv water. Of wel 100 gram vlees ipv 75. 4 aardappels ipv 2. 5 boterhammen ipv 4. Of wel een keer taart met een verjaardag (vooruit, een half stukje). En de teller maar gaan.
Ik vind met terugwerkende kracht die opmerking over marsrepen in de blender nog meer beledigend dan ik al dacht.
Mix:"Ik zou dan denk ik levenslang op de 1000 moeten zitten, maar ook dan zou het afvallen op een gegeven moment denk ik weer staken. "
Dat denk ik ja. Het is technisch gezien ook een logisch verhaal. Hoe zwaarder je bent, hoe meer je verbruikt, hoe meer je afvalt. Maar op enig moment is je gewicht vanzelf in evenwicht met je gebruik dus val je niet meer af.
Blijft de vraag: wat gebruik je eigenlijk?
Dat zou nog best wel eens een stuk minder kunnen zijn dan algemeen wordt aangenomen. Het zou bovendien ook best wel eens sterk kunnen verschillen per periode, vandaar dat geschommel.
Groet,
Miriam Lavell

Evenwicht

"Hoe zwaarder je bent, hoe meer je verbruikt, hoe meer je afvalt. Maar op enig moment is je gewicht vanzelf in evenwicht met je gebruik dus val je niet meer af. "
Andersom: als je "teveel" eet, en "dus" aankomt, en je houdt de inname constant, dan kom je ook vanzelf weer op een nieuw evenwicht.

Miriam

" Niks heftig hongerdieet na een maagoperatie. Toch is dat wel de boodschap. Wat die mensen nog mogen eten is wel heeeeel erg weinig. Niet zo gek dat die mensen zelf denken dat als ze voldoende zijn afgevallen, dat ze dan weer 'gewoon' kunnen gaan eten. Geen gebak, maar wel tomatensap ipv water. Of wel 100 gram vlees ipv 75. 4 aardappels ipv 2. 5 boterhammen ipv 4. Of wel een keer taart met een verjaardag (vooruit, een half stukje). En de teller maar gaan. Ik vind met terugwerkende kracht die opmerking over marsrepen in de blender nog meer beledigend dan ik al dacht."

Je zit ernaast, maar ik begrijp je denkfout.

Na een maagoperatie moet je minder eten, of je wil of niet want je hebt een klein maagje. Maarrrrrr... Minder eten, maar NIET diëten! Hoewel er nog diëtisten zijn die dit niet volgen, is de algemene raad: gewone 48+ kaas, filet americain (vet!), dat soort dingen. Wel oppassen met suiker en teveel vet i.v.m. "dumping" (google ). Maar verder gewóón eten. En ja, ook zo af en toe een chocolaadje als je op visite bent, of een minipuntje taart. Wel goed overwogen natuurlijk.
Details weet ik niet, zo ver ben ik nog niet. En of het in mijn individuele geval zal helpen, weet ik ook niet, ik ga het zeker bespreken.
Wat die Mars in de blender betreft, dit is helaas wel degelijk serieus bedoeld. Iemand met een eetverslaving kan heel handig zijn om toch aan zijn verslaving te werken. Zo ken ik iemand die ooit een kaakklem had gekregen (25 jaar geleden, dat wel), en op een soort van gepureerde gezonde dingen-dieet stond, maar ontdekte dat chocoladevla een leuk alternatief was. Tja, kijk... Dat schiet niet op! Maar geloof me, het gebeurt.
Bij Obese was een vrouw met zo'n eetverslaving en die had op een gegeven moment een vreetkick. En dan gaat het echt om hoeveelheden waar je stijl van achterover slaat, ik wel tenminste. Ze MOEST het op dat moment eten. En ook al naaien ze iemands mond dicht, die mensen vinden toch vaak een mogelijkheid om aan hun "snaai" te komen als de verslaving sterk genoeg is.

Dus nee, het is niet een belediging, maar voor een aantal mensen helaas de bittere waarheid.

Ook zijn er mensen die na de operatie weer meer en meer gaan eten, zodat het maagje weer op gaat rekken.

Een goede screening aan alle kanten vind ik dan ook een absolute must, maar ik ben er inmiddels achter dat dat niet altijd wordt gedaan. Een BMI van 40 (als je diabetes hebt mag lager ook) is blijkbaar al genoeg groen licht. Ik zal zelf wel uitgebreid gescreend worden (op korte termijn al) en dat is best pittig, maar wel voor mijn eigen bestwil.

Dat kan niet waar zijn

Belle, ik heb dat dieet niet verzonnen. Pluk heeft dat van een ziekenhuiswebsite geplukt
Belle:"Na een maagoperatie moet je minder eten, of je wil of niet want je hebt een klein maagje. "
Minder dan wat dan? Val jij af van het dieet dat Pluk gevonden heeft? Veel (volume) is het niet. Aan calorieen levert het meer dan genoeg op. Zeker als je daarbij dan ook nog eens gewone 48+ kaas, filet americain (vet!), dat soort dingen. Dan kom je met dat dieet met gemak aan 2000 calorieen. Val jij daarop af?
Jij hebt het over 'algemene raad' maar die kan ik helemaal niet vinden, behalve nog meer foldertjes van ziekenhuizen die hetzelfde zeggen als dat foldertje van Pluk.
Kennelijk zijn die magen toch allemaal groot genoeg om de genoemde hoeveelheden (tel vooral de calorieen) naar binnen te werken.
In die context vind ik een verwijzing naar marsen in de blender een bizarre uitspraak. Ja, er zijn mensen die dat doen. Maar je kunt op je vingers natellen dat mensen die in volume naar binnen kunnen werken wat wordt voorgeschreven, niet afvallen (of maar tijdelijk en dan weer aankomen). Zeker als je ook nog "En ja, ook zo af en toe een chocolaadje als je op visite bent, of een minipuntje taart."
Belle:"Ook zijn er mensen die na de operatie weer meer en meer gaan eten, zodat het maagje weer op gaat rekken."
Dat is helemaal niet nodig. Je aan dat voorschrift (hoeveelheden) houden en fruitsap nemen, drinkyoghurt, inderdaad kaas op de boterham en daarbij ook soms een mini stukje taart, levert bij heel wat lichaamsverhoudingen al een te hoge inname op.
Belle:"Ik zal zelf wel uitgebreid gescreend worden (op korte termijn al) en dat is best pittig, maar wel voor mijn eigen bestwil."
Ik hoop dat je wat hebt aan de informatie die we zoal bij elkaar verzamelen. Ik krijg de indruk dat de ingreep veel meer eetruimte overlaat dan gesuggereerd wordt. Zowel in volume als in calorieen.
Simpele vraag: val jij af van een 1000 calorieen dieet? Of hou je dat gewoon niet vol?
Groet,
Miriam Lavell

1000 kcal

Volgens mij heb ik dat vroeger wel eens gehad, en dat ging niet goed. Maar ik heb al zoveel diëten geprobeerd, het één hielp niet, het ander hield ik niet vol (zou bijna geen mens volhouden, ja, ik weet dat er uitzonderingen zijn).

Maar misschien blijkt bij de screening ook wel dat dat rare lijf van mij gewoon niet geschikt is voor een maagoperatie en het dieet dat daarbij hoort.

Ik wil eerst die screening afwachten en dan zien we verder.

Ik heb een tante

Een tante van mij is al haar hele leven te zwaar. Tot een jaar of 20 geleden was ze altijd op dieet. Ze heeft zelfs wel eens van die illegale afslankpillen geslikt en is ook regelmatig slank geworden, voor een jaar of twee. 20 jaar geleden heeft ze besloten dat ze nooit meer gaat lijnen en sindsdien is ze ook nooit meer zwaarder geworden. Dat is toch ook vreemd?! Ze is wel (veel) te zwaar, maar haar gewicht is nu wel stabiel en ze eet veel en best wel ongezond. Het lijkt me dat dat betekent dat haar 'verbruik' dus ook heel hoog is, anders zou ze wel zwaarder worden.

Evenwicht, vic

Je tante heeft een nieuw evenwicht tussen inname en gebruik. Zware mensen hebben veel meer energie nodig om de dagelijkse bezigheden te verrichten ( Miriam heeft dat heel duidelijk gemaakt)

Belle, begeleiding

Belle, wat verwacht jij van de begeleiding (die niet "los" gegeven wordt)? Waar heb jij die in feite voor nodig? Je kent je eigen lijf toch als geen ander dat kan kennen? Je krijgt een maagverkleining, en een stenciltje met eet- en beweeg-voorschriften. Wat doet de begeleiding nog meer dat je daar een gevaarlijke, ingrijpende operatie voor over hebt. Discipline heb je genoeg, en het is intussen wel duidelijk dat afvallen enkel en alleen wordt gedragen door dieet en bewegen.

Valse verwachtingen

Hier http://www.slotervaartziekenhuis.nl/bariatrische-chirurgie/Operatiewanneer/Nadeoperatie/tabid/2761/language/nl-NL/Default.aspx is info voor na de operatie van het slotervaart te vinden.
Dat is wat uitgebreider dan de info die Pluk vond. Er zit ook een ander dieet bij. Het (half)vloeibare voor de eerste 10 dagen.
Dat komt bij elkaar op ± 700 cal. (geen melk in de koffie doen . Het kan minder zijn als je het niet binnenhoudt. Maar als de operatie goed verloopt, dan belet de operatie niet om meer te eten dan 500 cal (wat we eerst dachten).
Tussenspel:
- 700 cal. is weinig. 1000 ook trouwens. De tante van Vic weet dat precies. Zeker als ze 130 kg weegt. Passen we dat gewicht toe op een tante van 55 met een lengte van 1,70 (BMI > 40) en matig tot geen beweging, dan heeft ze ± 2281 cal. nodig om dat lichaam in stand te houden. Dezelfde tante 60kg lichter heeft nog maar 1662 cal. nodig om het lichaam in stand te houden.
Vic zelf moet het misschien wel met nog minder doen om niet aan te komen. Het verschil tussen haar en een tante van genoemde omvang is een pizza per dag (dat is nog eens een tussendoortje! . -
Terug naar de operatie. Interessant is de voorspelling over afvallen. De folder schrijft:"De eerste drie maanden valt u veel af. Dat wordt meestal veroorzaakt doordat u veel vocht verliest. Daarna is de beste snelheid om af te vallen tussen ½ en 1 kilogram per week. Als u echter ook na die eerste drie maanden meer dan 1½ kilogram per week blijft afvallen is er waarschijnlijk iets mis. Raadpleeg dan de chirurg. Er bestaat dan namelijk het gevaar van uitdroging, ondervoeding en spierafbraak."
0,5 - 1 kg per week aan gewichtsverlies door minder innemen dan gebruiken. Omgerekend gaat dat dus om 3500 tot 7000 cal. Per dag om een verschil tussen behoefte en verbruik van 500 tot 1000 cal.
De tante van 130 kilo kan die kg pw prima bereiken met het dieet dat Pluk heeft gevonden, maar zodra ze 20 kg is afgevallen, dan gaat het afvallen inderdaad minder hard. Ze heeft minder nodig.
Maar dan schrijft de folder "Het is normaal dat uw gewicht af en toe een paar weken stilstaat tijdens het afvallen. We berekenen het resultaat daarom niet per week, maar per periode van drie maanden. Er is iets mis als u in het eerste jaar in een periode van drie maanden minder dan vijf kilogram afvalt."
Die minimale doelstelling van de operatie is dus een verschil tussen inname en gebruik van (gemiddeld, gemeten over 3 maanden!) 416 cal per dag. De oorzaak van het niet afvallen wordt toegeschreven aan verkeerd eten. Suiker, frisdrank, mayonaise, etc. Teveel eten (meer dan 6 eetmomenten). Alcohol.
En daar wordt het discutabel. Want het dieet dat Pluk heeft gevonden laat met gemak en zonder mayonaise ruimte voor 1600 cal. per dag. Door het afvallen ben je al geen 2000 + gebruiker meer. Je moet dat dieet dus conservatief gebruiken (er staat 1-2 boterhammen met beleg voor ontbijt en lunch, maar het mag er maar 1 zijn om niet teveel te nemen).
De resultaten worden verderop in de folder nog wat verzacht. Je komt weer een beetje bij, dat gaat langzaam, etc. En dan staat er "Het uiteindelijke resultaat van het gewichtsverlies na tien jaar is na een gastric bypass operatie ongeveer een kwart van uw gewicht van vóór de operatie."
De tante van vic weegt dan 98 kg. 32 kg in 10 jaar. Gemiddeld 3,2 kg per jaar afgevallen.
Over weer aankomen schrijft men bovendien:"De oorzaak van het langzaam aankomen in gewicht is dat u langzaam maar zeker gaat wennen aan de nieuwe manier van eten. Het is meestal niet zo dat het kleine maagje groter wordt waardoor u meer zou kunnen gaan eten."
Dus Belle, ook als je je niet volpropt kom je weer aan. Dat heeft niks met een oprekkend maagje te maken. "wennen" vind ik daarvoor een wat te mystieke omschrijving. Je bent op dieet vanaf de operatie en moet (net zo) opletten wat je eet gedurende twee jaar na die operatie. Uiteindelijk bereik je een gewicht dat in evenwicht is met dat 'let op' gebruik. Als je dan weer 'gewoon normaal' gaat eten (wel twee boterhammen bij het ontbijt) dan kom je aan.
Ik ben benieuwd wat jouw verwachtingen zijn van de operatie. 25% gewichtsverlies na 10 jaar is misschien wel heel wat, maar als veel meer dan 130 kg weegt, ben je na die tijd nog steeds ongemakkelijk te zwaar.
Is dat dan nog steeds een 'succes' of is het alweer een mislukte afvalpoging?
Mix heeft tot nog toe een beter resultaat gehaald dan de virtuele tante van Vic zou halen met een operatie. En dat is interessant, want daarvan beweerde ze zelf (en denken wij) dat het een langzaam resultaat is dat 'normale mensen' zonder medicijngebruik sneller kunnen behalen. Dat is maar zeer betrekkelijk. Als zelfs een operatie het niet beter voor je doet, dan is dat gewoon een goed resultaat.
Is het probleem van niet af kunnen vallen misschien vooral een probleem van valse verwachtingen?
Groet,
Miriam Lavell