Wat zou u doen als u de EuroMillions won?
Laat ons zeggen een 200 miljoen?
Ik zou om te beginnen mijn bescheiden Opelletje vervangen (nee, niet door een Porsche, Ferrari, Tesla... Dat interesseert me niet, het zou allicht iets worden zoals ik nu heb, maar wat nieuwer).
Ik heb verder nog wel wat ideeën, maar u eerst: wat zou u zoal doen, met veel teveel centen dan goed voor u is?
Ssst...
"Hou het stil
meer fiscale vluchtelingen uit het noorden hoeven we hier echt niet."
Ik zeg niks. 
"Als je boven die € 449 wint...
... moet je belasting betalen over de hele prijs."
U bedoelt wellicht: "Als je boven die € 449 wint moet je belasting betalen over het bedrag van de prijs boven € 449"?
Ik vraag het omdat dat hier een vaak gehoorde misvatting is: mensen hier doen vb. niet graag overuren op het werk omdat ze dan "in een hogere belastingschijf vallen".
Op zich klopt dat ook, maar enkel voor het bedrag dat in die hogere schijf valt. Ik spreek hen niet tegen: minder concurrentie en doe graag overuren.
Die vallen overigens ook in een fiscaal gunstregime. Daar heb ik het helemaal niet over.
Kennis is macht... En soms haat ik mezelf erom.
Fiscaliteiten
Nochtans schijnt de totale belastingdruk in België aanzienlijk hoger te liggen dan in NL, 44% tegenover 36%. België is kampioen van de EU!
https://www.daskapital.nl/4235401/deze_landen_heffen_de_meeste_b/
Voor de inkomstenbelasting schijnt het nog erger te zijn.
Helaas
"Als je boven die € 449 wint...
... moet je belasting betalen over de hele prijs."
U bedoelt wellicht: "Als je boven die € 449 wint moet je belasting betalen over het bedrag van de prijs boven € 449"?"
Helaas. Er blijft van een prijs van 449 euro meer over dan van een prijs van 450 euro.
Zie onder het kopje: Grensbedrag, vrijstelling en hoogte van de kansspelbelasting in 2018
ja...
Ik heb het even nagelezen. Euh... Het heeft het voordeel van de duidelijkheid 
.
Verstandig vind ik het niet, maar goed: het is aan jullie om jullie beleidsmakers met pek en veren te besmeuren en hen weg te jagen.
Tja...
"het is aan jullie om jullie beleidsmakers met pek en veren te besmeuren en hen weg te jagen."
Om het even tot de loterijen te beperken: Stel je voor. Er wint iemand 200 miljoen euro en de schatkist heeft een meevaller van ruim 60 miljoen, omdat er kansspelbelasting afgetikt moet worden. Ik denk er ook in de toekomst geen enkele beleidsmaker is die het in zijn hoofd haalt om dat af te schaffen. Dus wat dat betreft is het lood om oud ijzer.
Ach
Een postbusfirmaatje is niet duur, relatief gesproken, met een budget van 200 miljoen.
Voor een paar centen meer wordt het geld ook nog eens beheerd in discretionair beheer.
En met zo'n kapitaaltje kan u eindelijk eens zeggen wat u altijd al had willen zeggen tegen de belastingcontroleur: "hou jij je maar rustig jongen: als ik dat wil, schakel ik met een vingerknip jouw hele bloedlijn uit".
Wat zou u tegenhouden? Eens de koters oud genoeg zijn, zullen ze ook wel begrijpen waarom u er geen zin in had, uw "zuurverdiende centen" te laten gebruiken voor die minkukkels die extra zorg nodig hebben of voor die ellendige hangouderen, die enkel maar de weg versperren in de supermarkt terwijl hun houdbaarheidsdatum al lang overschreden is .
140 miljoen
Als ik 200 miljoen zou winnen, zou ik er geen enkele moeite mee hebben om 60 miljoen belasting te betalen. Met 140 miljoen kan je ook nog heel veel leuke dingen doen.
Het zou wel sympathiek zijn als ik dan bij de beleidsmakers inspraak zou hebben m.b.t. de besteding van die 60 miljoen, maar zo zit ons systeem nou eenmaal niet in elkaar.
Dus: no sweat?
Natuurlijk no sweat, want die € 200 miljoen gaat u toch nooit winnen. En ik ook niet.
Daar ben ik erg blij om: ik zal dus geen monster worden.
Nietzsche heeft behartenswaardige dingen geschreven en gewaarschuwd over hoe makkelijk het is om vanuit de beste bedoelingen en een groot rechtvaardigheidsgevoel een monster te worden: "wie het kwaad bestrijdt doet er goed aan, al doende zelf geen monster te worden. En als u in de afgrond kijkt, kijkt de afgrond ook in u".
met zoveel geld
zou ik de zorg rondom mijn jongste zoon en wat lotgenoten optimaal willen organiseren. En ook de ontwikkeling in gentherapie en onderzoek.
En ik zou ook wel een opleiding willen doen, de opleiding van mijn andere zoon kunnen financieren, onze hypotheek afbetalen, die van mijn broer, mijn ouders helpen aan een andere woning, mijn schoonfamilie helpen.
Ik hoef echt geen auto of een ander huis.
De staatsloterij
kent overigens wel netto prijzen.
Triva
Dus de postcodeloterij faciliteert met die monsters indirect de slavendrijverspraktijken van een ooit zo eerbiedwaardig staatsbedrijf. Ook dat nog 
Kaaskopje, als je je geen fatsoenlijke fiets kunt veroorloven en de pcfiets uitkomst moet bieden, ben je een stuk voordeliger uit op Marktplaats.
Kenfan
'Dus de postcodeloterij faciliteert met die monsters indirect de slavendrijverspraktijken van een ooit zo eerbiedwaardig staatsbedrijf. Ook dat nog '
Hmm ja zo kun je het ook zien maar idd zonder die fietsen waren we allang gaan staken. We zijn overigens nu wel aan het afwachten wat ze met iemand gaan doen die al lang in een uitkeringsituatie zit en een andere tweedehands fiets nodig heeft, de oude is ingestort. PostNL heeft eerst 2 wk en toen 1 mnd een leenfiets gegeven maar ze dreigen hem toch te moeten ontslaan...
Iets opzetten
Ik zou beginnen met iedereen (de kinderen maar man, ex-man en vriendin etc) lekker iets toe testoppen zodat zegratis kunnen wonen de rest van hun leven.
Ik zou een appartementje met hulp 24/7 regelen voor mijn moeder.
Een mooi huis kopen hier in Noord-Holland, een in Frankrijk.
En dan zou ik iets opzetten met het geld. Waarschijnlijk op het gebied van onderwijs voor kinderen, die door allerlei oorzaken niet mee kunnen komen op school. Kleinschalig.
En ja.. heel veel reizen!
Sini
Sini
"ex-man"
Nou, da's pas mooi!
pfff
waarschijnlijk zou ik een aantal mensen die veel voor me betekenen (oa familie) een mooi bedrag geven. Daarnaast een aantal verbouwingen aan ons huis. Onze zoon zou ook op onze hulp kunnen rekenen als hij tzt een huis wil kopen. Misschien iets vaker er tussenuit voor een weekend, vaker uit eten.
Bepaalde goede doelen zouden wat meer krijgen dan nu het geval is. En ach, een keer flink gaan winkelen zou zeker ook gebeuren.
Triva (ot)
Ik vind het echt schandalig hoe PostNL haar werknemers uitmelkt. Jullie zouden gewoon een fatsoenlijke dienstfiets van je werkgever moeten krijgen. Daar zou je je nou eens flink moeten over opwinden.
Hoe minder je verdient, hoe slechter de secundaire arbeidsvoorwaarden. Zo wrang. Man heeft een fietsenregeling via zijn werk. Zijn vroegere leidinggevende was nogal slordig met zijn telefoon, gaf 'm onbedoeld een wasbeurt, liet 'm in het vliegtuig liggen. Hoppa, binnen no time een nieuwe. Van o.a. jouw belastingcenten.
Kenfan
Lastig in dit draadje maar ik boom daar binnenkort hier op een andere manier wel even over verder het is interessante materie dat wel!
Appelscha in het nieuws!
https://www.nu.nl/dieren/5222720/wolf-duikt-lange-tijd-weer-in-friesland.html
interessant
Een interessante vraag. Het is leuk om over te fantaseren. Mijn vader heeft al jaren geldproblemen en het lijkt me heel fijn om dan niet te vertellen hoeveel ik gewonnen had (alleen: 'best een leuk bedrag') maar hem en zijn vrouw steeds iets concreets te geven. Paar reparaties aan het huis, wat aflossing, een fijne auto. Geld voor een vakantie. Dat zou ik echt heerlijk vinden.
Wij besteden nu veel geld aan vakanties. Met dit inkomen zouden we ook wel in een iets leukere buurt kunnen wonen en iets mooier (niet een groot verschil hoor), als we minder aan vakanties zouden besteden.
Als ik een groot bedrag zou winnen zou het én én worden: behalve die vakanties zou ik bijna zeker verhuizen, of ander ons huis flink verbeteren (grotere hal: nu piepklein, we struikelen over de schoenen). Bij de verhuizing zou ik veel hulp willen krijgen met inpakken en sorteren.
Wel een andere auto: een nieuwere, want minder vervuilend. Misschien grotendeels electrisch, en dan zo'n laadpaal regelen.
Het lijkt me ook wel goed om te fantaseren over: ons salaris krijgen zonder dat er nog gewerkt hoeft te worden (misschien ietsje meer salaris). Wat zou ik dan doen? Daar moet ik nog eens goed over nadenken.
Kenfan
Tsjonge, wat heeft de postcodeloterij je aangedaan? Ieder zijn meug, jij geeft vast geld uit aan iets waar ik dan weer niet om zit te springen. Ik rook niet, ik drink niet, ik ga niet op vakantie, maar ik vind het wel leuk dat ik met enige regelmaat iets leuks van de loterij krijg. Aangezien ik niet eens meer verder dan onze eigen wijk durf te fietsen, heb ik geen stationsfiets nodig. Kan ik een ander blij maken met een pc-fiets als die ooit op ons adres uitgedeeld wordt.
Wat de post betreft... hoe lang zou het duren voor de post alleen nog maar wordt rondgebracht door mensen met een arbeidshandicap? Dat gebeurt al lang, maar als de plannen geen voorstel meer zijn maar de realiteit, wordt het nog interessanter om geen 'normaal' personeel meer in dienst te nemen. Dat er geen fatsoenlijke fietsen aan het personeel wordt aangeboden, is een gevolg van de neergaande lijn van het postaanbod van particulieren én bedrijven. Dat komt door internet. Maar ook omdat het bedrijf is overgeleverd aan marktwerking. Privatisering en concurrentie toestaan leek zo'n goed idee.
kaaskopje
'Wat de post betreft... hoe lang zou het duren voor de post alleen nog maar wordt rondgebracht door mensen met een arbeidshandicap?'
Wat bedoel je hiermee?
"Dat gebeurt al lang, maar als de plannen geen voorstel meer zijn maar de realiteit, wordt het nog interessanter om geen 'normaal' personeel meer in dienst te nemen.'
Ook hier: wat bedoel je?
'Dat er geen fatsoenlijke fietsen aan het personeel wordt aangeboden, is een gevolg van de neergaande lijn van het postaanbod van particulieren én bedrijven.'
Het bedrijf heeft in 200 jaar geen fietsen aan het personeel gegeven, dus ook weer: wat bedoel je?
'Dat komt door internet. Maar ook omdat het bedrijf is overgeleverd aan marktwerking. Privatisering en concurrentie toestaan leek zo'n goed idee.'
Dat is een goed idee maar niet in een krimpende markt. Wat er ook fout gaat is dat er geen twee bussen van een verschillende maatschappij dezelfde lijn rijden, de verschillende ochtendkranten zitten ook in 1 tas maar bij de postbezorging is dat wel zo. Dat is dus wat veranderd moet worden: 'the last mile' moet door 1 persoon gedaan worden, de aanvoer kan door verschillende bedrijven (liever niet).
Triva
Ik bedoel nav je eerste vragen, dat de post typisch een bedrijf is die kan profiteren van lagere loonkosten voor mensen met een beperking. Waarom zou je dan nog mensen in dienst nemen die je 100 procent loon moet betalen?
Dat er nooit fietsen zijn aangeboden neem ik van je aan, maar het budget voor kleding e.d. was in mijn herinnering meer dan 75 euro per jaar, dus het budget zou dan lager zijn dan vroeger. Ik zal het zo eens vragen, voor de zekerheid .
kaaskopje
Het gaat dan om een broek (10 euro per jaar) en schoenen (30% korting op ANWB schoenen) en daarnaast afhankelijk van hoeveel uur je werkt nog een bedrag per jaar tot een max van ongeveer 110/120 euro. Het gaat dan om postbezorgers, postbodes hebben altijd een andere regeling gehad.
Arbeidsgehandicapten... Als het lichamelijk is, het is best zwaar werk. Als het psychisch is, het werk is de afgelopen twee jaar heel anders geworden, moeilijker met scannen en app etc.
Kaaskopje
"Ik bedoel nav je eerste vragen, dat de post typisch een bedrijf is die kan profiteren van lagere loonkosten voor mensen met een beperking. Waarom zou je dan nog mensen in dienst nemen die je 100 procent loon moet betalen?"
Het aardige van postbezorgen is dat je het mooi kunt kwantificeren. Als een normale fulltime bezorger zeg 200 adressen bedient en een gehandicapte ook krijgt die gehandicapte gewoon hetzelfde salaris als de niet gehandicapte.
Als die gehandicapte daarentegen 100 adressen bedient krijgt hij de helft betaald. Voordeel voor de werkgever? Nul.
En als de post alleen maar arbeidsgehandicapten aan zou nemen (een volstrekt onwaarschijnlijk scenario), zou dat dan zo erg zijn? Zijn ze tenminste allemaal aan de slag.
Kaaskopje
Je lijkt het echt niet te snappen, wat iemand op het uitgangspunt van de postcodeloterij tegen kan hebben.
Ieder zijn meug, als jij zoveel lol beleeft aan dagdromerij over grote kapitalen of aan hebbedingetjes die je zelf niet uitgezocht hebt, dat je daar 150 euro per jaar voor over hebt moet je dat helemaal zelf weten. Wie het breed heeft, laat het breed hangen.
Ik heb daar geen behoefte aan,maar ongewild doe ik toch mee, omdat van mijn postcode een lotnummer is gemaakt. Daar lig ik niet wakker van, maar het irriteert me wel als ik bij stil sta. Niet omdat ik dadelijk zit te huilen als mijn buren dadelijk een badkamer van marmer met de grotten uit Carrara aan kunnen laten leggen,maar omdat ik het bijzonder onsympathiek vind als een organisatie inspeelt op angst, hebzucht en afgunst.
Triva(ot)
Die kledingvergoeding is erg karig als je daar ook nog goede regenkleding van moet kopen.
nee
Bovenkleding, jassen en regenkleding is van het bedrijf.
Goh ik ben altijd zo jaloers als iemand hetzelfde denkt als ik maar dat 100x beter en mooier kan uitleggen 
Ironisch...
In 2016 ging de overname van PostNL door BPost uiteindelijk dan toch niet door. In onze kranten kon je lezen dat één van de struikelblokken was, dat PostNL wel héél vaak werkt met schijnzelfstandigen.
Dat deed hier nogal wat wenkbrauwen fronsen: het is hier namelijk niet anders. Er zijn inmiddels nauwelijks nog postbodes/statutaire ambtenaren over. De post wordt goeddeels bedeeld door studenten en huisvrouwen met wat vrije tijd. Die werken onder een (verplicht) zelfstandigenstatuut...
Lang geleden waren postbodes gewoon ambtenaren. Dat was in de tijd, toen alles nog niet afgemeten moest worden aan de waan van de (zogezegde) ultra-efficiëntie van de ondernemingen. Waar overigens nogal wat op af te dingen valt.
De "facteurs" hadden geen loodzware baan. Dat mocht ook, want ze hadden er eigenlijk twee: postbode en eerste lijns-sociaal werker.
Als er iets "vreemds" was met een van "zijn mensen", meldde de postbode dat aan de postmeester. Die contacteerde de gemeentelijke sociale dienst. Die contacteerde de familie, of -als die er niet meer was- stuurden ze een sociaal werker of een huisarts langs. Om even te kijken of alles wel in orde was.
Daar werden geen notities van gemaakt, geen dossiers van bijgehouden, maar het gebeurde wel.
Die tijd is voorbij: we zijn nu veel "wetenschappelijker": "welzijn" kan je niet meten en je kan het al helemaal niet in economisch rendement vatten.
Laat dat nu net voor een groep halfmensen (in het beste geval) het enige criterium zijn.
Een beetje solidariteit, alstublieft!
Al dat gezeur van die PostNL medewerkers, altijd...
Jullie weten toch ook dat het bij jullie CEO qua salaris ook niet allemaal rozegeur en maneschijn is? Het meiske verdient nauwelijks iets.
Als Bpost effectief PostNL overgenomen had, had dat haar een leuke bonus opgeleverd (€ 3 000 000), en er was ook nog een habbekrats voor de CFO (€ 2 300 000). Maar helaas.
Naar welingelichte bronnen beweren, was het overigens niet Bpost die de paringsdans opende, maar wel PostNL, bij monde van wellicht de slechtst betaalde medewerker: CEO Herna Verhagen.
Ongetwijfeld een volbloed feministe.