We veranderen van een verzorgingsstaat in een wegkijkstaat
Klein citaatje: "Door het geloof in de vrije markt verandert Nederland van een verzorgingsstaat in een wegkijkstaat. Men wil niet weten dat er maatschappelijke drop-outs bestaan. Straks geven we ook nog de kroonjuwelen van onze samenleving op en verdwijnen solidariteit, menselijke waardigheid en tolerantie. (.....)"
Hoewel wij het financieel goed hebben, merk ik dat ik ook steeds meer weerstand voel dat tegenwoordig ALLES om geld draait en dat je overal voor moet betalen.
Hoe ervaren jullie het?
Zou het tij te keren zijn? Hoe?
Interessante discussie
Vele vragen en opmerkingen buitelen door mijn hoofd. Wat gezondheidszorg betreft, vraag ik me weleens af of het juist is om kinderen geboren te laten worden waarvan al in een heel vroeg stadium van de zwangerschap bekend is dat het een gebed zonder eind gaat worden. Dus niet bijvoorbeeld een Downtje of doofstomme die zich nog nuttig kan maken in een sociale werkplaats ofzo maar de echte hopeloze gevallen die de maatschappij alleen maar geld kosten in ruil voor een leven van bedenkelijke kwaliteit (zowel voor die maatschappij als voor de persoon zelf). Ouders die zeggen dat "elk kind welkom is, wat voor gebreken het ook heeft", zouden die er hetzelfde over denken als ze zelf voor alle medische en opvangkosten moeten opdraaien? Zo'n kind geboren laten worden vind ik ethisch eigenlijk niet te rechtvaardigen. Maar eenmaal geboren heeft een kind natuurlijk alle rechten van de wereld, ook als de schade bij de bevalling is opgelopen.
Wat ik me afvraag
De mensen die hier hardop hun beklag doen over de maatschappij die niet deugd, de kloof tussen arm en rijk, het gebrek aan loyaliteit, de ongelijkheid. Zeg nou eens eerlijk; ben je zelf bereid er echt iets voor te laten? Nee, ik bedoel geen voldoening gevend vrijwilligerswerk (omdat iemand anders blijkbaar voldoende geld in BV jouw gezin pompt dat je zelf niet hoeft te werken voor de kost) of de spullen die kunt missen doorschuiven. Ik bedoel; zijn hier mensen die nooit op vakantie gaan, geen auto of luxe artikelen hebben doordat ze het geld wat ze overhouden na een bepaald minimum voor bestaan verder doorgeven aan mensen die het harder nodig hebben?
Of zitten we heerlijk te schrijven over de kloof tussen arm en rijk terwijl boven de droger draait, de ruime koopwoningen aan kant zijn dankzij de werkster, we net een weekendje weg hebben geboekt, zalando bestelling de deur uit hebben gedaan, vakantiefoto's in digi album hebben gedaan, nippen van een kopje nespresso of goed glas wijn?
Ik vind het altijd maar lastig hoor, zoveel en zo breed kritiek hebben op dat soort dingen, weet je wel zeker dat je zelf zo solidair en altruïstisch bent?
Waar ligt je grens? Hoe solidair ben jij? Of geldt solidariteit alleen voor bankdirecteuren?
Brunette
Je hebt recht op je mening, maar al lezende word ik echt naar van wat je schrijft. Ten eerste de nogal respectloze manier waarop je over de genoemde mensen praat. Een 'downtje' of een 'doofstomme' en als klap op de vuurpijl 'de hopeloze gevallen'. Bedenk je voor je zoiets zegt dat hier ouders meelezen die zo'n kind hebben en daar van houden.
Ik ben niet (meer) gelovig, dus ik zit niet vast aan de gedachte dat je iets wat door God geschonken wordt niet door de mens weggehaald mag worden en toch ben ik van mening dat abortus geen middel mag zijn om onze maatschappij te zuiveren van de minder perfecte uitvoering van ons mensen. Minder perfect in de zin van dat zij niet als perfecte burgers braaf een volwaardige baan zullen kunnen accepteren, zonder hulp een huis kunnen kopen en zonder hulp hun financiën kunnen doen en daarnaast ook gewoon professionele zorg nodig zullen blijven houden.
Mensen waar iets mee is, mogen dan 'weeffoutjes' hebben, maar dat hoort bij ons. Alles wat groeit en bloeit kent vormen die net even anders is dan wat we 'handig' vinden. Komkommers die in een krul in de krat liggen gaan met een beetje geluk naar Turkse winkels, maar in AH zie je ze niet. Hoort niet, niet praktisch, weg ermee.
Mensen die voor zichzelf bepalen dat een kind met een beperking niet in hun leven past, hebben gelukkig het recht die beslissing te nemen, maar ik vind het een schande als de maatschappij een ouderpaar het gevoel laat krijgen dat zij het kind weg móeten laten halen, omdat het een lastpost is voor de belastingbetaler. In die zin vind ik je opmerking over dat een kind met een beperking geboren laten worden ethisch niet te rechtvaardigen is echt... ik heb er geen woorden voor.
Auw Maan
Praatjes vullen geen gaatjes.
Ik zag daar een mooie uitdrukking voor afgelopen week bij de presentatie van een theaterstuk in Belgie (op tv) over een sociaal onderwerp.
Wie kwamen daar? De 'usual suspects', de witte middenklasse.
De rest is te hard bezig met de carriere of te hard bezig te overleven.
Luxe.
Maan inderdaad
Maar heeft doorschuiven van geld dan zin? Kunnen we niet beter de salarissen eerlijk verdelen.
Nu heb ik toevallig geen droger, auto, vaatwasser en vriezer. Dit vooral omdat ik dit overbodige apparaten vind. En ze belasten de wereld teveel.
Ik probeer dus wel zo te leven dat ik de wereld niet teveel belast en ik probeer me bewust te zijn van andere wezens (dus niet alleen de mensheid) en ernaar te handelen.
Als ik dit IRL aan anderen vertel word ik meestal voor gek uitgemaakt dus doe ik dat niet meer.
En echt niet ieder mens denk alleen maar aan zijn eigen gewin. Veel wel helaas, maar ik merk wel dat er steeds meer mensen zijn die het niet meer zo willen als het nu gaat.
En er wordt erg veel geklaagd. Ik denk dat mensen klagen gewoon fijn vinden om te doen.
En dat rijkdom en roem niet per definitie gelukkig maakt hebben we gisteren kunnen zien door de dood van Robin Williams.
Eerlijk verdelen
Als je jouw (jullie) inkomen met een ander (die het minder breed heeft) deelt dan verdeel je de salarissen toch juist eerlijker? Verbeter de wereld, begin bij jezelf is mij altijd geleerd. Waarom wachten tot het centraal geregeld wordt? Waarom niet nu al zelf wat je hebt eerlijker (ver)delen? Dan draag jij in ieder geval je steentje bij en wie weet hoeveel anderen je inspireert. Verandering begint meestal klein.
Maar ik vind je gedachtengoed niet heel gek klinken, ik ben alleen benieuwd wat je doet om het uit te voeren. Behalve dan het niet zelf hebben van een aantal apparaten (ben ook wel nieuwsgierig of je man wel een auto heeft?). Wat te doen om zo te leven? Ik ben nl zeker niet wars van 'beter' leven. Een beetje inspiratie kan geen kwaad.
Maan
Ik bedoel; zijn hier mensen die nooit op vakantie gaan, geen auto of luxe artikelen hebben doordat ze het geld wat ze overhouden na een bepaald minimum voor bestaan verder doorgeven aan mensen die het harder nodig hebben.===
Ik zit aan de andere kant vrees ik. Vakantie zit er niet in, omdat ik een tijdelijke baan heb die juist bedoeld is om de afdeling in de zomer te ondersteunen, maar vakantie zit er ook niet in omdat we daar dit jaar gewoon geen geld voor hebben. Huurverhoging, eigen risico wat betaald moet worden voor twee personen, er moet wéér betaald worden aan de belasting (hopelijk loopt dát nu goed...pfff), een man die 30 procent minder inkomen heeft, nou ja tel maar op allemaal. Het lijkt mij zo heerlijk om gewoon genoeg op de rekening te hebben voor alles wat je zélf nodig hebt. Dus nadenken over wat ik met overtollig geld zou doen is een beetje een ver van mijn bed onderwerp. Ik vind om eerlijk te zijn dat je niet als burger je inkomen rechtstreeks met een ander moet delen. Dat is voor die ander tamelijk onzeker en die ander moet zich dan ook nog heel dankbaar opstellen. Het inkomen mag dan meer gelijk komen te liggen, de persoonlijke verhoudingen gaan daar niet in mee denk ik. Als er al wat rechtgetrokken wordt, vind ik het echt beter als dat via premies en toeslagen gaat. De een wat meer, de ander wat minder.
Brunette
Wat een versimpeling, jouw gedachtengang. Hoeveel mensenkinderen die fysiek perfect gezond geboren zijn lopen in het leven allerlei schade op waardoor ze veel gaan ' kosten' .
Brunette
Ten eerste vraag ik me af waar en hoe je dacht een grens te trekken als je als God Almighty wil gaan beslissen wie wel geboren mag worden en wie er te duur zal worden tijdens zijn leven. Ga jij dat bepalen? Of machtshebbers? De politiek?
Ten tweede kan ik me echt niet voorstellen dat we zoveel kinderen/mensen zijn die een dergelijk bestaan hebben dat het significant op het gemeenschapsgeld drukt. De besparing zal echt geen zoden aan de dijk zetten, al helemaal niet als je gaat bedenken wat ontwikkelen en uitvoeren van een dergelijk procedé moet kosten.
Ten derde begeef je je met dit soort uitspraken op bijzonder glad ijs, namelijk dat je wilt gaan bepalen wie er wel en wie er niet op deez aard thuishoort. Jij vindt lichamelijk beperking een criterium. En geestelijke beperkingen?
Als ik eerlijk ben vind ik je posting op zijn minst kortzichtig en hopelijk in een opwelling geplaatst. Dat op rationeel niveau. Op emotioneel niveau denk ik dat het verschrikkelijk kwetsend is maar dat is persoonlijk.
Maan: vanwege misbruik helaas
Ik wil best geld geven aan behoeftigen, naar eigen vermogen. Of iets doen voor een ander. Maar er is al zo vaak misbruik gemaakt van mijn houding hierin dat ik er mee ben gestopt. Het stelde me zwaar teleur, maar blijkbaar zitten er zo veel mensen in elkaar.
Zo graaien goede doelen managers ook.
Laats toch weer de "fout" in gegaan door een vrijwel gratis website te maken om iemand te helpen die in de bijstand zit. Door die website kan ze haar startende bedrijfje promoten en maakt ze meer kans op een inkomen. So far so good.
Maar als je dan ontdekt dat ze wel geld heeft voor een nieuwe vaatwasser (en die nog trots laat zien ook) en bovendien nog onredelijke eisen stelt aan haar gratis website dan houdt het op voor mij.
En helaas ben ik zo vaak tegen dit soort dingen aangelopen.
Heb ooit iemand 500 gulden gegeven omdat ze anders op straat gezet zou worden (dat zei ze). Maar na een maand klopte ze weer aan bij mij. Het bleek toen dat ze de vorige 500 gulden aan uitgaan en vakantie had opgemaakt, want ja na al die stress had ze dat echt even nodig. Dat voelde rot. Maar eens gegeven blijft gegeven.
En dit is nog maar even een voorbeeldje. Als je vrijgevig bent en mensen weten dat, dan wordt er dus helaas door veel mensen misbruik van je gemaakt.
En rijk kun je mij niet noemen (qua geld dan). En mijn man is er ook niet blij mee dat ik me zo laat misbruiken door anderen. Dat levert nogal eens conflicten op.
Goed doen is in mijn ogen niet makkelijk. Je doet het vaak juist niet goed.
En ook het feit dat we weinig luxe-apparatuur hebben levert altijd nare reacties op. Ja mijn man heeft wel een auto (lease). Anders kan hij zijn werk niet doen.
En ja soms gebruik ik hem ook.
En dat levert dus steevast gezeur op.
Dus als je kiest voor een iets meer bewuste leefstijl en anderen in je omgeving niet, of minder, zet je dan maar schrap voor alle vervelende opmerkingen als je eens een keer zondigt (in hun ogen dan). Als we eens een keer met de auto gaan voor een wat kortere afstand levert het steevast honende opmerkingen op. Zucht.
En dat terwijl ik eigenlijk nooit meer kritiek heb op anderen (vroeger probeerde ik nogal eens iemand te bekeren; nooit doen!) Vooral mijn ouders zijn hier goed in, maar ik was als puber ook niet zo aardig. En ik verafschuwde openlijk hun levensstijl.
Ik vind zelf dat iedereen recht heeft op leven in goede gezondheid. Zo'n rijk land zijn we wel dat dit zou moeten kunnen. Ik vind het ook heel erg dat daar dan een prijskaartje aan hangt. Maar dat is nu eenmaal wel zo. Ziek zijn kost geld. Maar ik voel me niet gemachtigd daar grenzen in te trekken.
nog even
Ik lees nu in mijn reacties wel erg veel de houding van "teleurgesteld in mensen"
Dat is maar ten dele zo eigenlijk. Er zijn wel mensen die ik niet meer vertrouw. Maar ik blijf proberen met een open vizier mensen tegemoet te treden.
Zzp-er
Salarissen eerlijk verdelen is een heel, heel slecht idee (als je daarmee bedoelt iedereen evenveel). Overigens zijn de salarisverschillen in Nederland al relatief klein.
Tsja
Kaaskopje: ik begrijp dat het bij jullie niet overhoudt op het moment. Ik hoop dat jullie op een gegeven moment het wat ruimer krijgen, ik krijg de indruk dat je wel wat 'lucht' kunt gebruiken op dat front em het is je van harte gegund. (Voor wat het waard is haha)
Zzp-er: misschien flauw maar ik lees zoveel oordelen van jou over anderen en hun beslissingen. Tegelijkertijd baal je ervan als men jou aanspreekt op de keren dat je uitzonderingen maakt op je eigen 'regels'. Als je echt wilt dat de wereld een mooiere plek wordt, zijn de oordelen over hoe anderen met geld omgaan dan wel op zijn plaats? Andere mensen zullen altijd andere keuzes blijven maken, ook mbt hoe ze hun geld uitgeven. Dat zal ook gebeuren als de salarissen nog meer genivelleerd worden en jouw man minder gaat verdienen en degene die (in jouw ogen) stomme keuzes maakt wellicht juist meer krijgt. Men gaat echt niet verstandiger geld uitgeven of minder graaien als er meer genivelleerd wordt. Misschien juist integendeel.
Maan
Op zich klagen we niet hoor
Zolang ik werk is het acceptabel, maar dat kan zomaar weer afgelopen zijn.
oordelen en eerlijke salarissen
Dat ik oordeel vind ik zelf ook niet leuk. Maar als je denkt iemand uit de nood te helpen met geld wat je zelf ook niet in grote overvloed hebt, doet het toch zeer als ze ervan op vakantie gaan. Sorry als ik dan oordelend over kom, maar ik voelde me gebruikt.
En Ceasar kun je mij uitleggen wat er niet goed is aan het eerlijk verdelen van salaris? Ik bedoel dus niet dat iedereen evenveel krijgt, maar wel loon naar werken. Eerlijk dus, niet iedereen hetzelfde.
En dus niet die mensen die harder moeten werken voor minder loon en niet meer rond kunnen komen, terwijl de grote baas een salaris krijgt per maand, waar jij een heel jaar ruim van zou kunnen leven.
Dit gebeurt in Nederland en we gaan steeds meer Amerika achterna.
zzp-er
Als je die 'grote baas' niet een behoorlijk salaris geeft kom je in de categorie 'if you pay peanuts, you get monkey's' en in dat geval moet de monkey beslissingen nemen die het hele bedrijf aangaan wat tot gevolg kan hebben dat al die personeelsleden die iets meer zijn gaan verdienen het jaar erna zonder werk zitten.
Barvaux ja zo zeggen ze dat
Maar ik vind het ronduit stuitend als ik hoor dat de onderste personeelsleden eerst ontslagen worden, vervolgens met een nieuwe constructie (lees zonder rechten en minder loon) terug mogen komen en hetzelfde werk met minder mensen moeten doen.
Vaak gaat het om werk met weinig scholing (niet iedereen heeft geluk goed te kunnen leren). En heb je pech om wat ouder te zijn, vergeet het maar.
En geloof me, er zijn momenteel heel veel mensen die dit meemaken. Dus waarom kan er van boven niet wat vanaf? De baas verdient vaak 10x zoveel. Maar of hij ook echt 10 keer harder werkt?
Dat vind ik dus oneerlijk.
Er zijn mensen die dit "eigen schuld" vinden. Ik snap dit niet.
Ik zou natuurlijk mijn inkomen deels aan hen kunnen overmaken, maar ik ken dus wel tientallen mensen in dit soort situatie.
Mag ik dat erg vinden? Waarom kan een mens niet tevreden zijn met minder. Met een ton minder kunnen veel van dit soort bazen ook nog royaal leven.
Graaien is het.
zzp-er
We gaan Amerika niet achterna als het om inkomensongelijkheid gaat. In Nederland is de inkomensongelijkheid al decennia redelijk stabiel, in Amerika neemt die juist toe.
skik
10x zoveel?
Bij de meeste bedrijven krijgt de 'baas' echt geen 90 euro per uur bruto hoor...
daarbij
Als je al het minimumloon hebt kun je niet voor nog lager terugkomen toch?
Verder hoef ik je niet te geloven, ik ben een uitzendkracht en ik mag 78 wk werken en dan nemen ze gewoon een nieuwe en ja dat ook voor het minimumloon.
Salaris en hard werken
Dat hoge salaris krijgen de 'bazen' ook niet voor hun 'harde' werken. Of in ieder geval niet enkel en alleen daarom. Het gaat om verantwoordelijkheden dragen, beslissingen moeten nemen waar veel van afhangt.
Maar ik denk dat je dit zelf ook wel weet. En ook dat het communisme aantoonbaar niet bleek te werken. Als je te ver nivelleert valt het systeem in duigen, krijg je sommige posities niet meer bezet en/of gaat fraude, omkoperij en corruptie hoogtij vieren. Een mens is een hebberig wezen, in de basis.
En ja, ik vind dat als je serieus meent dat we 'eerlijker' de inkomens moeten verdelen begrijp ik écht niet dat je niet het inkomen wat je zelf niet nodig hebt voor een bepaald bestaansminimum aan anderen doneert. Dat is toch in het klein wat je wil dat de overheid gaat regelen dan? En als de overheid het regelt weet je ook niet bij wie het terecht komt, of hij het wel goed besteed of niet. Ik zie serieus geen verschil.
Zzp-er
Jouw vraag aan mij is al beantwoord door slik, Barveaux en Maan.
Ben ik wel benieuwd waarom jij loon naar inzet eerlijk vindt. Als iemand, met veel enthousiasme en niet opzettelijk, zijn of haar werk vaak niet goed doet, is het dan eerlijk dat deze persoon evenveel verdient als de collega met dezelfde functie die even hard werkt maar veel minder fouten maakt?
Barvaux
Als uitzendkracht is het na 78 weken niet automatisch afgelopen. Als je ABU uitzendkracht bent, werk je in 3 fases. A. 78 weken, b. maximaal 2 jaar en 8 contracten en c. tja, of je ooit in c terecht zult komen is voor mij de vraag, want dan schijn je een vast contract te moeten krijgen en daar is men niet zo scheutig meer mee.
Maan
En als de overheid het regelt weet je ook niet bij wie het terecht komt, of hij het wel goed besteed of niet. Ik zie serieus geen verschil.===
Nou, daar heb je het verschil al. Als de overheid het regelt is dat zonder aanziens des persoons. Jij zou zomaar voorkeur kunnen hebben in wie je aardig vindt of niet. De kans is groot dat mensen die zichzelf meer in beeld weten te plaatsen binnen een netwerk van vrienden of buren (bijvoorbeeld) wat makkelijk geholpen worden dan de muisjes die liever in stilte lijden. Naar mijn idee is het dus beter om via anoniem premiebetalen hier en daar wat te schuiven dan dat mensen afhankelijk moeten zijn van de grillen van particuliere acties.
kaaskopje
Ik zeg niet dat het niet anders kan maar het is mij nog niet overkomen (zolang ik ander werk vind zou ik het ook niet willen).
Minister Schippers
http://nieuwsuur.nl/onderwerp/692352-schippers-ontkent-problemen-zorgmijding.html
Ik kan me hier flink over opwinden. Op welke wolk zit zij? Ze weet blijkbaar echt totaal niet wat er speelt.