Wilders en de sp, over de smalle portemonnee
Wilders had gisteren heel wat te zeggen over de SP http://www.nrc.nl/nieuws/2012/01/24/wilders-verbreekt-zwijgen-uitspraak-bosman-kan-niet/ Op radio 1 zeiden ze dat hij vond dat ook de kiezers van de SP met een smalle portemonnee door de SP zouden worden benadeeld.
Ik kan dat op internet niet echt goed terugvinden. Wel staan op bovengenoemde link de volgende vijf punten:
Wilders noemde vijf punten waarvoor de SP zou strijden, maar waar de SP-achterban niet voor zou zijn:
“De SP wil de grenzen verder openen.”
“De SP wil meer ontwikkelingshulp.”
“De SP wil uiteindelijk een federaal Europa.”
“De SP is tegen minimumstraffen.”
“De SP wil af van de hypotheekrenteaftrek.”
Mijn vraag is nu: Klopt het dat mensen met een smalle portemonnee ook bij de plannen van de SP er slecht uit komen? Of kletst Wilders maar wat in de hoop wat stemmen bij de SP vandaan te krijgen?
De vraag is dan natuurlijk ook: wat is een smalle portemonnee 
Hip doen
Maar ja, pas hip willen doen als het huwelijk voorbij is, is te laat. ===
Ik snap je punt. Maar dat de sociale dienst het op de meest verdienende verhaalt vind ik dus krom. Jij: Dus: dat de overheid (familie)relaties dwingt tot het financieel onderhouden van elkaar, is juist hardstikke modern. Dan hoeft het niet uit de staatskas.
Kan wel zijn, maar je hébt geen relatie meer met een ex. Voor de kinderen wordt sowieso betaald via de kinderalimentatie en dat moet ook zo blijven. Maar je bent een ex niets meer verschuldigd vind ik. Tenzij je daar heel persoonlijk met elkaar afspraken over maakt.
Met bovenstaande ben ik het eens.
Kinderen
Tja, dat kinderen voortaan voor hun bijstandouders zouden moeten zorgen daar ben ik het dus niet mee eens. Je kent onze achterliggende financiële situatie. Een héle grote geruststelling was toen júist dat men van mening was dat de kinderen er geen persoonlijke schade door mochten lijden doordat bijvoorbeeld hun inkomsten meegeteld zouden worden, of hun spaargeld. Werkloosheid, schulden... hou het bij wie het gebeurt.
Kaaskopje
maar dat is wel hoe het nu is, sinds 1-1-2012. Er wordt gekeken naar gezinsinkomen, en als er dus op 1 adres een gezin woont met kinderen vananf 18, dan tellen eventuele inkomsten van die kinderen dus mee!
Ik merk dat ik een beetje heb zitten snurken, want ik las vanmiddag inderdaad dat het al ingegaan was. Ik kan er met mijn pet niet bij.
Nee
ik heb al heel wat mensen gesproken waar het bijzonder hard is aangekomen.
Ariola
Ariola, ik ben in 1997 uit de WAO gekeurd, heb 2 jaar later via reïntegratie een opleiding tot secretarieel medewerker gedaan en heb daarna 2 keer via een uitzendbureau bij overheidsbedrijven gewerkt. In beide gevallen bleek ik niet snel genoeg te werken om aan de norm te kunnen voldoen. Bij de eerste was in na 2 maanden weg, bij de tweede na 1 week. Ik heb uiteraard niet alleen bij die twee bedrijven gesolliciteerd, het waren de enige twee die mij aannamen. Toen ik jonger was ben ik voor de meest simple banen afgekeurd vanwege mijn ogen. Ik ben overigens al heel jong in de AAW/WAO terecht gekomen, omdat mijn kansen heel laag werden ingeschat. Vandaaruit ben ik als 19-jarige naar een baan binnen het werkvoorzieningschap begeleid. Ik heb hier uiteindelijk 4 jaar gewerkt. Serieus kantoorwerk,zoals op personeelszaken, maar wel onder de vlag van de sociale werkvoorziening. Daar liep het op den duur niet meer helemaal lekker, waarna ik toch weer volledig afgekeurd ben. Kortom... die WAO kwam niet uit de lucht vallen. Op een gegeven moment ben ik uit mijzelf maar weer eens naar datzelfde werkvoorzieningschap gegaan om te vragen of ze mij weer wilden hebben. Ik heb een poosje op proef onderdelen in elkaar mogen zetten. Zo testen ze of je erg genoeg bent voor een baan bij de sociale werkvoorziening, maar ik was volgens de richtlijnen van dat moment te goed om daar te werken. Grof gezegd was ik niet gehandicapt genoeg. Degene die dat moest vertellen kende mij nog van vroeger en vond het erg dat ik zo tussen wal en schip viel. Te goed voor het een, te slecht voor het ander. En zo is het ook.
Ik heb een zus met gelijkwaardige oogproblemen, zij trof andere keuringsartsen en zit nog steeds in de WAO.
Ik werk inmiddels 5 jaar bij een callcenter, waar ze eigenlijk iedereen aannemen, zolang je maar een prettige stem hebt. Ik ben daar in een gunstige periode terecht gekomen. Ik heb vrij snel een vast contract gekregen. Die zou ik nu zéker niet meer gekregen hebben. Ze werken iedereen er na drie contracten uit, zéker als je niet snel bent, zoals ik. Dat heeft deels met mijn 'handicap' te maken. Ik zie momenteel 50 procent van wat een normaal ziend mens ziet en dat heeft invloed op mijn tempo. Als ik nu zonder werk zou zitten zou niemand mij meer aannemen. Ik ben inmiddels namelijk ook 50+. Dit is dan ook de reden dat ik accepteer dat ik niet bij een ideaal bedrijf werk. Ik heb tenminste werk en dat is met studerende, thuiswonende kinderen hoogst noodzakelijk.
Daar ga je niet over 
Kaaskopje:"Kan wel zijn, maar je hébt geen relatie meer met een ex. "
Als je trouwt, dan trouw je voor de staat. Voor de administratie. Je wil de voordelen, de rechtsbescherming, etc. Daar hoort ook bij dat je administratief elkaars partners bent. Ook na het huwelijk en net zolang als de staat wil.
Wil je dat allemaal niet, dan moet je niet trouwen.
Groet,
Miriam Lavell
Hoeveel
P:"Over vijf jaar is het heel normaal en net wat ik al eerder zei: het is bepaald geen vetpot meer met al die mensen met uitkeringen"
Hoeveel zijn dat er?
Ik citeer nog even:
http://www.nu.nl/geldzaken/2584356/hogere-inkomens-profiteren-meest-van-overheid.html
Hogere inkomens profiteren meest van overheid
Laatste update: 8 augustus 2011 07:09 info
AMSTERDAM - Huishoudens met een inkomen van 75.500 euro per jaar of meer ontvangen op jaarbasis twee keer zo veel aan voorzieningen als mensen met een middeninkomen.
Jaarlijks komt dat neer op gemiddeld 11.500 euro, schrijft de Volkskrant. De rijkere Nederlanders profiteren met name van hypotheekrenteafrek en toeslagen voor kinderopvang.
De krant baseert zich op het rapport Profijt van de Overheid 2007 van het Sociaal en Cultureel Planbureau, dat maandag verschijnt.
Het planbureau signaleert dat middeninkomens (met een inkomen van ongeveer 33.000 euro) al jaren achterblijven als groep.
Ontvangen modale huishoudens 6600 euro aan voordelen, de lagere inkomensgroepen komen op jaarbasis 1100 euro meer toe, bijvoorbeeld in de vorm van huurtoeslagen, thuiszorg en kwijtschelding van lokale heffingen."
Die hogere inkomens (vanaf 75 mille dus) die hebben het niet slecht onder Rutte.
De middeninkomens wel. Dat zou kunnen veranderen als je de voordelen van de hogere inkomens zou wegnemen (hra, kinderopvangtoeslag, kinderbijslag). "
Maw: De lagere inkomens komen op jaarbasis aan 7700 euro, de hoogste op 11.000 euro. Ertussen profiteert met 6600 euro.
Hoop geld allemaal en er moet wat. Maar over welke percentages hebben we het? Hoeveel uitkeringsgerechtigden wonen samen met verdienende kinderen? Hoeveel hoge inkomens toucheren gemiddeld 11.000 euro per jaar?
Groet,
Miriam Lavell
Ideologie
De details:http://www.amsterdam.nl/@482141/pagina/
P:"Maar waarom krijg je geen bijstandsuitkering als de PARTNER een baan heeft?"
Die vraag heeft meerdere antwoorden. Eentje gaat over kosten: waarom zou de ene volwassen combinatie het met minder geld moeten doen dan de andere?
Dat klinkt onredelijk en dan is snijden de oplossing (allemaal even slecht is ook gelijk), zeker in tijd van bezuinigingen.
Maar een ander antwoord is: Iemands partner zijn is een vrije keuze, iemands kind zijn niet.
Weer een andere gaat over onafhankelijkheid (het argument om partneralimentatie te verkorten): ook (ex)partners dienen onafhankelijk van elkaar te zijn en niet zo op elkaar te leunen. Daarbij: juist kinderen van moeten de kans krijgen de van de overheid afhankelijke situatie te ontgroeien. Ze moeten kunnen werken en sparen. Het voorbeeld op de site van Amsterdam, laat zien dat er van het inkomen van de dochter niets overblijft om van te sparen.
En dan is er nog een wedervraag: Waarom zou je als kind de kosten van levensonderhoud moeten betalen van je moeder die door haar keuzes uit het verleden, of het net niet genoeg arbeidsongeschikt zijn (zie Kaaskopje) niet aan een baan komt?
Je kunt van die dochter uit het Amsterdamse voorbeeld niet zeggen dat het haar vrije keus is om met moeder samen te wonen. Er is geen betaalbare woonruimte voor iemand die 1100 € per maand verdient.
"Jouw verhaal over de hoge en middeninkomens vind ik even wat anders: natuurlijk moet daar OOK wat aan gebeuren, maar daar ging het even niet over. "
Daar gaat het wel over als je het argument 'geen vetpot' hanteert. Als dat het argument is, dan zou de maatregel een enorme besparing op moeten leveren. Is dat zo? Gaat het hier om een enorme graai die gedaan kan worden?
Dat zou een reden kunnen zijn om de ideologische standpunten van onafhankelijkheid en op je eigen benen moeten staan, teverlaten. Barre tijden, bezuinigen heeft voorrang.
Maar ik waag te betwijfelen dat het zoveel oplevert. In enkele gevallen dient het misschien een ander ideologisch doel: ga potverdorie werken snotaap. "leven met z'n allen van de uitkering van ma en zijn bang om te gaan werken omdat 'hun inkomen' wordt afgepakt. Tjaaaaa allemaal 500 euro werken per maand (ook moeders) en je hebt meer dan die hele uitkering denk ik dan!"
Zou kunnen hoor, dat er mensen zijn die onder deze nieuwe druk van gedachte veranderen en toch gaan werken. Maar hoeveel zijn het er precies?
Het lijkt mij een marginale operatie die geen vetpot oplevert, maar wel een heleboel narigheid en twijfelgevallen oplevert.
Het lijkt me bovendien in aantal om een groep te gaan die veel kleiner is dan de rijkelijk profiterende hoge inkomens vanaf 75.000 €. Dus als het om geld gaat, ga dan daar eens kijken.
Groet,
Miriam Lavell
Bijstandsuitkering
voor een gezin is rond de 1300 euro netto. Het maakt dan niet uit of je 1 of 10 kinderen hebt. Dat bedrag blijft gelijk. Heb je 1 of meer kinderen van boven de 18 en werken die, dan wordt dat bedrag in mindering gebracht. Dus, ouders, 1300 euro, kind 1 en 2 werken, verdienen bij elkaar 800 euro, dan krijgen de ouders dus 1300-800= 500 euro. totale gezin heeft nog steeds 1300 euro.
Heb je dus 2 kinderen die bij elkaar 1500 euro verdienen, dan krijg je dus geen bijstand meer. Kinderen moeten hun ouders volledig onderhouden.
Armoedeval
"Heb je 1 of meer kinderen van boven de 18 en werken die, dan wordt dat bedrag in mindering gebracht. "
Ook het inkomen van kinderen van 16 en 17 jaar wordt megeteld. Althans dat dat boven de 850 € komt.
"Dus, ouders, 1300 euro, kind 1 en 2 werken, verdienen bij elkaar 800 euro, dan krijgen de ouders dus 1300-800= 500 euro. totale gezin heeft nog steeds 1300 euro. "
Die 500 euro wordt dan weer wel gelijk verdeeld: elk gezinslid een beetje.
"Heb je dus 2 kinderen die bij elkaar 1500 euro verdienen, dan krijg je dus geen bijstand meer. "
Met als vervelend bij-effect de armoedeval: Ook zelf ziektekostenverzekering betalen en geen andere bijstandskortingen meer. Dat gezin houdt minder over dan 1300 euro.
Groet,
Miriam Lavell
Rondedansje
Niet natuurlijk. Als je je geld kwijt raakt, wordt het nog lastiger om huur te kunnen betalen. De kans dat je weg kunt wordt kleiner.
Wat wel kan gebeuren is dat er een bizar rondedansje van herinschrijvingen ontstaat. Er zijn namelijk nog steeds situaties die niet tot een gezinsinkomen leiden.
Vader en moeder met verdienende zoon wel, maar een willekeurig ander stel (partners) met een derde volwassene (die zoon) niet. Dus wordt het zinnig om kamers te gaan herverdelen. Zoiets zal ook wel gaan gebeuren waardoor de opbrengst nog lager wordt.
Overigens: 10% van de huishoudens met kinderen heeft een netto besteedbaar inkomen van 74000+. Dat zijn dus die hogere inkomens uit dat artikel.
Gezinnen met kinderen in de bijstand zijn een stuk dunner gezaaid.
Groet,
Miriam Lavell
Rondedansje
Dat verwacht ik ook. De gezinstoets geldt alleen voor ouders en hun inwonende (klein)kinderen. Ik voorzie dus met name binnen families een grote kinderruil. Neem jij mijn zoon in huis, mag jouw dochter bij mij op zolder.
Het is pure symboolpolitiek, die vermoedelijk alleen al aan uitvoeringskosten meer kost dan het aan besparingen oplevert. Maar ondertussen wel een hoop ellende veroorzaakt.
Groeten,
Temet
Ik snap iets niet
"Iemands partner zijn is een vrije keuze, iemands kind zijn niet."
Als je als bijstandontvangend stel uit elkaar gaat krijg je ieder apart een uitkering. Als je als eenverdienersstel uit elkaar gaat ontvangt de inkomensloze ex-partner geen bijstand, maar moet de verdienende ex-partner hem/haar onderhouden of wordt zoveel mogelijk van de bijstandsuitkering op de ex-partner verhaald. Iemands partner zijn is wel een keuze, maar iemands ex-partner worden is geen vrije keuze zolang er alimentatieplicht bestaat. Want zolang dat bestaat beschouwt de staat je nog steeds jarenlang als financieel zorgplichtig.
In de vergelijking met partners en kinderen: iemands kind zijn is geen vrije keuze, maar als je 18 jaar en dus meerderjarig bent ben je geen kind meer maar een volwassene.
skik
Onvermijdbaar lot
Skik:"Als je als eenverdienersstel uit elkaar gaat ontvangt de inkomensloze ex-partner geen bijstand, maar moet de verdienende ex-partner hem/haar onderhouden of wordt zoveel mogelijk van de bijstandsuitkering op de ex-partner verhaald."
Je bedoelt als ze getrouwd zijn, toch? Of mis ik iets?
"Iemands partner zijn is wel een keuze, maar iemands ex-partner worden is geen vrije keuze zolang er alimentatieplicht bestaat. "
Ik begrijp niet wat die alimentatieplicht afdoet aan de vrije keuze. Je kunt je partner kiezen, je kunt 'm ontkiezen (of ontkozen worden). Je kunt niet je ouders kiezen of ontkiezen.
De situatie partners versus kinderen is dus onvergelijkbaar. 18 jaar worden is een onvermijdbaar lot. Een partner kiezen of ontkiezen, niet.
Groet,
Miriam Lavell
Nou snap ik het helemaal niet meer
"De situatie partners versus kinderen is dus onvergelijkbaar. 18 jaar worden is een onvermijdbaar lot. Een partner kiezen of ontkiezen, niet." Nou, ik kwam er eigenlijk op door het door jou gegeven argument: Iemands partner zijn is een vrije keuze, iemands kind zijn niet.
In vorige berichten schreef je dit:
"Als je trouwt, dan trouw je voor de staat. Voor de administratie. Je wil de voordelen, de rechtsbescherming, etc. Daar hoort ook bij dat je administratief elkaars partners bent. Ook na het huwelijk en net zolang als de staat wil."
Een partner ontkiezen is zo makkelijk nog niet dus.
"Dus: dat de overheid (familie)relaties dwingt tot het financieel onderhouden van elkaar, is juist hardstikke modern. Dan hoeft het niet uit de staatskas."
Waarom zou de staatskas moeten bijdragen aan een gezin (pa, moe, twee werkende en thuiswonende kinderen) die door het werk van hun kinderen een inkomen genereren van de bijstandsnorm of meer?
skik
Lariekoek
"Waarom zou de staatskas moeten bijdragen aan een gezin (pa, moe, twee werkende en thuiswonende kinderen) die door het werk van hun kinderen een inkomen genereren van de bijstandsnorm of meer? "
Juist vanwege die argumenten die nu wel voor het verkorten van de partneralimentatie worden aangevoerd. Als die argumenten geldig zijn, onafhankelijk van elkaar kunnen worden, dan kun je kinderen niet met zorgplicht voor hun ouders opzadelen.
Als onafhankelijkheidsargumenten niet tellen vanwege de kosten, het zijn zware tijden, dan kun je die parteralimentatie niet verkorten.
Het ene invoeren (zorplicht van de kinderen voor de ouders) en bijna tegelijkertijd het andere willen afschaffen (zorplicht van ex voor ex), is lariekoek.
Groet,
Miriam Lavell
Ariola
'Grappig' dat jij ook ervaring hebt met slechtziendheid.
Ik denk dat mijn ouders mij in mijn jeugd téveel gestuurd hebben onder de noemer 'jij met je ogen'. Ik reken ze het niet aan, omdat ze denk ik zelf de mogelijkheden niet allemaal kenden. Ik ben heel erg richting kantoorwerk gestimuleerd. Niet alleen door mijn ogen hoor. Er zijn nog wat andere dingen die niet echt in mijn voordeel werken op de arbeidsmarkt.
Ik heb ook een beetje pech gehad. Toen ik ww kreeg mocht ik naar een opleiding, toen mijn man in de ww zat in een later stadium mocht ik wederom een reïntegratietraject in. Dat project werd voortijdig afgebroken omdat mijn man werk kreeg en daarmee hulp vanuit de gemeentepot voor mij stopgezet werd.
Het zou best kunnen dat als ik net even andere keuzes of mogelijkheden had gemaakt of gekregen het anders was gelopen, maar ja dat is achteraf gepraat.
Mijn oogproblemen zijn helaas groter geworden nadat ik staar heb gekregen toen ik 40 was. In eerste instantie ben ik erop vooruit gegaan, doordat ik in mijn ogen nu lenzen heb die al een bepaalde sterkte hebben. Ik heb nu slechts een bril van -5 nodig tegen -20 van voorheen. Maar door de staaroperatie lijken er toch complicaties te zijn ontstaan, waardoor ik nu dus het risico loop echt in de problemen te raken. De oogarts durft mij niet te opereren uit angst voor blindheid.
Ik heb op mijn werk overigens om een eigen plek gevraagd, waar ik het beeldscherm op de juiste afstand en hoogte kan plaatsen, maar dat daar wordt niet aan tegemoetgekomen. Het argument is dat tijdens de uren waarop ik geen gebruik maak van mijn werkplek een ander niet op die plek zou kunnen werken en die plek dus geen geld oplevert. Persoonlijk vind ik het een kulargument, want er staan vooral in de ochtend veel meer plaatsen leeg.
Ik kan me voorstellen dat je je zorgen maakt over je zoon. Omdat het bij mij ook om een erfelijke aandoening gaat zat ik al met een halfjarige baby bij de oogarts. Ik wilde het weten. Net als mijn jongste. Daarmee zat ik op 1-jarige leeftijd bij de oogarts. Beide dochters bleken een kleine afwijking te hebben van rond de - 0,5 en +1. Ze hebben inmiddels (nog maar kort eigenlijk) beiden een bril met een sterkte van rond de -1. We hebben dus enorm geboft.
Ariola
Wat het een tweetje betreft mag het hier ook wel bij blijven hoor
Ik zit nog te dubben of ik ermee naar de bedrijfsarts wil gaan. Ik heb vandaag wel de vraag gesteld of een tegemoetkoming voor mijn computerbril mogelijk is. Ik stuitte op een artikeltje waarin werd verteld dat de arbo aangeeft dat als je meerdere uren per dag achter de computer zit op je werk het belangrijk is dat je een goede computerbril hebt en dat er veel werkgevers zijn die daar financieel in bijspringen. Dus ik heb gelijk de brutale schoenen maar aangetrokken