Afscheid van de oude school
Waarschijnlijk wordt morgen besloten dat dochter na de meivakantie naar een andere school gaat. Ze is dan over twee weken voor het laatst op de oude school. Ze heeft in deze klas niet veel plezier gehad: wel een paar leuke vriendinnetjes, maar vooral veel pestende kinderen. Vanmorgen begon ze over het afscheid. Het liefst wil ze met stille trom vertrekken en van mij mag ze dat natuurlijk ook. Trakteren lijkt me een beetje provocerend (en bovendien, dan ben ik nog meer geld kwijt aan die etters, we hebben vorig jaar al genoeg kosten gehad aan het vervangen van stukgemaakte en zoekgeraakte spullen van dochter). Uitleggen waarom ze weggaat wil dochter ook niet, ze denkt dat er dan etters zijn die "hoera" gaan roepen omdat ze van haar af zijn. Dochter mag uiteindelijk natuurlijk zelf bepalen hoe ze weggaat. Ik merk alleen dat het totaal tegen mijn gevoel ingaat: ik zou het liefst nog even gaan vertellen wat ik van die ***kinderen vind en dan nog even met de honkbalknuppel rond. Uiteraard hou ik me netjes in, er komt geen stukje in de krant over een dolgedraaide moeder die een klas te lijf is gegaan.
Heeft iemand nog een goed idee, of haal ik dochter gewoon de laatste dag voor de vakantie op en ga ik met haar een ijsje eten om te vieren dat ze nooit meer naar die afschuwelijke klas terug hoeft? Het voelt voor mij dat de pesters hebben gewonnen en er nog mee weg komen ook, zonder ook maar één ongemakkelijk moment.
Goed plan
Ja, dat is nog wel leuker. Gewoon een gezellige middag, lekker vakantie en dan de ramen van de oude school ingooien 
Dochter zelf kijkt heel erg naar de toekomst, zou ik absoluut ook moeten doen. Ze is helemaal niet bitter, ze vindt gewoon dat ze daar niet past. Ik heb moeten toezien hoe ze haar leven een hel maakten, ik wil gewoon wraak! Ik geloof dat ik haar zen-gedrag maar moet gaan volgen. Verstandig kind.
Stoepkrijt
Wat een geweldige dochter heb jij!
Jesse
Zorgen
Ja, ze is geweldig, maar wat maak ik me een zorgen om het kind. Ze heeft vorig jaar een kindercoach gehad en die vond haar zo puur en "dicht bij zichzelf". Maar ondertussen werden haar spullen stukgemaakt, haar kleren bekritiseerd, het sinterklaaslootje met haar naam verscheurd, er werd gedaan of een geboortevlek op haar been een enge, besmettelijke ziekte was, ze werd geduwd richting een jongetje met probleemgedrag, dat haar vervolgens in elkaar beukte, ze werd buitengesloten, uitgelachen om haar hobby's, uitgejoeld als ze daar een spreekbeurt over wilde houden, als ze rustig zat te werken ramde er iemand zo hard tegen haar tafel dat haar ribben bijna braken, wat je maar kunt verzinnen gebeurde er. De meester stond erbij en deed er niks aan. Vandaar dus de nieuwe school. Ik vind het knap dat ze niet bitter is, maar vraag me wel af hoe lang ze dat volhoudt. Nog één jaar en ze moet naar het VO en wat hier in de buurt zit zijn allemaal grotere scholengemeenschappen. Zal ze niet verzuipen in de pestende massa?
Kan meevallen
"Zal ze niet verzuipen in de pestende massa?" Niet alle leraren staan erbij en kijken ernaar als het om pesten gaat. Ik zou het VO nog even laten rusten als onderwerp-om-over-te-piekeren. Eerst de komende twee weken doen of je neus bloedt op de oude school, zeker niet trakteren en inderdaad wel een ijsje pakken met dochter om te vieren dat ze een nieuwe start maakt. Als je echt wraakzuchtig bent, zou je kunnen overwegen om de ergste pesters een lolly te geven met een kaartje eraan: "Bedankt voor de wijze levenslessen aangaande het menselijk tekort die ik uit jouw onbehouwen knuisten mocht ontvangen," ofzoiets 
.
Groetjes
Massi
Haha
Ik zal erover nadenken. Wel moeilijke taal hoor, voor die onbehouwen sukkels. En waarschijnlijk voor hun ouders ook, anders waren die kinderen niet zo geworden. Voorlopig ga ik eerst alles regelen op de nieuwe school. En je hebt gelijk, die middelbare school moet maar eventjes rusten als piekeronderwerp. Daar hebben we straks nog alle tijd voor.
Op naar de toekomst!
Bah wat heeft dat meiske al allemaal moeten meemaken, ik zou er zeker geen feestje voor geven!
Mijn zoon is vorig jaar van school verandert, hij wilde maar een ding: heel snel weg! en dat is gelukt. Toen we eenmaal de knoop hadden doorgehakt was hij binnen een week verhuisd! alleen voor het afscheidsfeestje moest hij terug komen, en dat was een drama, hadden we beter kunnen laten.
Hij is nu een jaar later nog steeds blij met zijn nieuwe school. Het laatste wat ik over zijn oude school gezegd heb na het "feest" is "zo manneke, hier hoef jij NOOIT meer naartoe!"
groetjes Tess
Geen feest
Ik geloof niet dat ze hier een feest voor dochter willen geven en ik zou er ook zeker niet voor terugkomen. En dochter wil ook alleen maar zo snel mogelijk van die pestkoppen af. Ik denk dat ze het op die school ook niet echt begrijpen, ze hameren er steeds op dat dochter te kwetsbaar is. Ik betaal me scheel aan trainingen en dergelijke (en nieuwe spullen omdat alles stukgaat) maar de pesters worden niet aangepakt. Ik ben graag bereid te kijken wat ik voor dochter kan doen, maar het kan niet zo zijn dat de pesters gewoon kunnen doorgaan en dat mijn dochter maar moet leren ze op hun gezicht te timmeren zodat ze ophouden.
Dochter is ook bang dat kinderen nog even lekker inwrijven dat ze haar liever kwijt zijn als ze erachter komen dat dochter vertrekt. Was dat wat er bij jouw zoontje gebeurde, Tess?
Stille trom
Ik zou lekker helemaal niets tegen die klas zeggen en gewoon op een dag WEG zijn...desnoods de laatste dagen (school)'ziek'. En dan dochterlief, eventueel met echte vriendinnen, meenemen en tracteren op thee met taartjes.
Mee eens
Ik zou iets leuks gaan doen met de wel-leuke kinderen erbij. Ik wil haar vast veel succes en voral plezier wensen op haar nieuwe school!
Maarre, 1 ding moet me van het hart, "En waarschijnlijk voor hun ouders ook, anders waren die kinderen niet zo geworden", echt niet alle vervelende kinderen zijn zo door hun opvoeding, daarmee doe je een groep ouders te kort.
Stoepkrijt
Probeer het zelf ook maar gewoon los te laten - waar heb ik dat advies toch meer gelezen....
Echt lang niet alle scholen zijn zo, je hebt waarschijnlijk met deze school enorm pech gehad. Mijn kinderen hebben in Nederland op een heerlijke school gezeten, waar absoluut niet werd gepest, en iedereen erg goed met elkaar omging. Er werd totaal niet naar kleren of uiterlijk gekeken en hypes (bv. voetbalkaarten of zo) werden ontmoedigd.
Ik neem aan dat je al weet naar welke school je dochter toegaat. Heb je al goed overleg gehad? Wat is de indruk die je hebt van deze school?
Overigens nog een vraagje, niet als kritiek bedoeld: als je dochter het al zo lang zo naar heeft op school, waarom heb je het dan zo lang volgehouden daar? Ik denk dat je vooral je gevoel moet volgen (ook alweer zo'n standaard advies, maar wel waar). Zit het kind niet op haar plek, wegwezen.
En ja, ik zou zeker niet trakteren, gewoon lekker wegwezen daar, en ik zou haar zelfs een paar dagen lekker ziekmelden. Doe maar iets leuks met de vriendinnetjes van dochter.
Ga je zelf nog bij de directie langs of zou dat verspilling van energie zijn? Je kunt zelfs een klacht indienen over de lamlendige opstelling van de leerkracht(en) met betrekking tot dat pesten.
Succes hoor!
Dirksmama
Je hebt gelijk dat het bij sommige kinderen niet aan de ouders ligt. Bij dochter in de klas zitten ook een paar van die kinderen. Maar dat zijn niet de kinderen waar dochter het meeste last van heeft. De echte pesters komen in dit geval uit rijke gezinnen en zijn gruwelijk verwend. Die ouders vertellen zelfs op het schoolplein dingen als: "mijn Pietje is zo getalenteerd, hij is de beste op voetbal, de beste op honkbal en hij speelt fantastisch viool" of "mijn Marietje wordt later beroemd, dat zit er al he-le-maal in." Pietje en Marietje staan er zoet bij te glimlachen, maar zodra ma het schoolplein verlaat schoppen ze andere kinderen ondersteboven. En als je de ouders vriendelijk vraagt of ze hun kinderen willen vragen de mijne met rust te laten, geloven ze niet dat hun lieve Pietje of Marietje zoiets doet. Dochter zal wel jaloers zijn op Marietje of het niet kunnen hebben dat Pietje alles beter kan. Dat Pietje met een potlood op dochters gezicht inhakt en dat Marietje geniepig andere kinderen opstookt kan gewoon niet waar zijn.
Mirreke
Dochter heeft het de eerste paar jaar heel leuk gehad, toen had ze stevige juffen die niet van flauwekul hielden. Pas vorig jaar kwam er een meester die te slap is voor de klas en begon de ellende. Dit jaar gaat het weer aardig goed, maar volgend jaar krijgt ze die meester weer. Vorig jaar heb ik denk ik wel veertig gesprekken gevoerd met de meester en de directeur. Toen dat niet hielp hebben we het jaar maar gewoon uitgezeten met het idee dat die meester in groep 6 zou blijven. Maar toen ging de leuke meester van groep 8 weg en ging die slappe naar groep 8. Vandaar nu de overstap. Ik ben natuurlijk nu ook naar de directie gegaan om mijn zorgen te uiten, maar de directeur vindt het allemaal maar onzin en heeft me behoorlijk tegengewerkt. De nieuwe school is veel socialer, dochter heeft er al een paar vriendinnen van de sportclub en ik heb die ouders natuurlijk ook even gevraagd naar de school. Ik heb er een goed gevoel over.
Ik heb inmiddels mijn klacht over de oude school neergelegd bij het stichtingsbestuur waaronder de school valt. Ze hebben me gevraagd of ik daar nog een keer wil komen vertellen over mijn problemen. Hoewel ik weet dat het voor dochter te laat is heb ik toch ja gezegd. Ik wil mijn verhaal doen maar ik ga niet meer in discussie. Hopelijk verandert er nog iets voor de leuke kinderen uit de klas. En anders is het niet meer mijn probleem. Je hebt gelijk, ik moet het loslaten. Het voelt alleen zo oneerlijk. Maar waarschijnlijk heeft dochter het straks erg fijn en kan ik het beter laten gaan. Ik hoop het!
Zeker doen!
Dat praten. Alleen je verhaal doen. Ik denk dat het ook goed is voor je verwerking, daarna is loslaten gemakkelijker vermoed ik. Fijn dat je dochter het zo laconiek, zoals je het vertelt dan, oppakt.
Wat een nare ervaringen hebben jullie. Dergelijke ervaringen, ook op het schoolplein, heb ik op onze vorige school totaal niet, dus écht het kan anders. Vanuit de directie werd dat soort gedrag ontmoedigt, en ook bv. oordelen op basis van kleding of spullen of talenten. Daaraan konden de leraren zich sterken als ze af en toe ouders tegenover zich kregen die iets anders voor hun lieverdjes wensten.
Heb je ook gesproken met de nieuwe school?
Hoei, ontmoedigd in dit geval...
Argh, verander je een zin maar vergeet je de werkwoordsvorm aan te passen...
The best revenge is living well
Hier ook een kind met een vergelijkbaar verhaal. Zelfs de lerares deed mee aan het pesten en moedigde de ergste pesters aan. De school ontkende alles en legde het probleem bij ons, kind moest maar op trainingen of op judo. Toen het duidelijk werd dat de school hem echt aan zijn lot overliet, hebben we van de ene op de andere dag een andere school voor hem gevonden. In een ander dorp, want binnen de gemeente kan je niet tijdens het schooljaar overstappen. We hebben het kind een paar dagen thuis gehouden om bij te komen. En hij is net als jouw dochter ook na de meivakantie op de nieuwe school begonnen. Hij is nooit meer naar de oude school teruggegaan. Die school verweet ons later nog dat hij geen afscheid van zijn vriendjes had kunnen nemen. Welke vriendjes? Oh, ik word nog emotioneel als ik er weer aan denk. Vooral omdat we hem daar niet eerder hebben weggehaald. We hadden aldoor nog de hoop dat school er iets aan zou doen, met hun mooie praatjes over hun zogenaamde pestprotocol.
Stoepkrijt, ik had ook veel wraakfantasien. Nog steeds overvalt me af en toe de gedachte dat ik me misschien niet kan inhouden als ik toevallig die pesters voor mijn wielen krijg. En ik zal dan ook de laatste zijn die zal zeggen dat je het los moet laten. Maar ik heb toen de kogel eenmaal door de kerk was geen energie meer gestoken in de 'oude' school. Negatieve energie, zonde van de stroom. Er waren nogal wat mensen die ons hebben aangeraden om de inspectie in te lichten. Maar meneer Wemel en ik wilden onze energie liever op de toekomst richten, om ons kind op een positieve manier te steunen op de nieuwe school.
Ik zou die krengen zeker niet trakteren, het idee van Pelle om een ijsje te gaan eten met een paar vriendinnetje vind ik heel goed. En geef de leerkrachten vooral geen afscheidscadeautje.
En nog iets, misschien lijkt het er nu even op dat de pesters hebben gewonnen. Maar op langere termijn hebben jij en je dochter hebben gewonnen. Zij gaat lekker naar een andere school en ze weet dat ze een moeder heeft die haar steunt en die voor haar vecht.
Wat betreft de middelbare school, ik heb op het inschrijfformulier gevraagd of ze contact met mij wilden opnemen. Ik heb telefonisch uitgelegd wat er was gebeurd en aangegeven dat mijn kind beslist niet in een brugklas geplaatst kon worden met kinderen die afkomstig waren van de oude rotschool. Daar is toen rekening mee gehouden.
Groet, Molly
Vo kan goed meevallen
Hoi Stoepkrijt,
Het verhaal van jouw dochter is het verhaal van mijn zoon, vandaar dat hij vervroegd naar het VO is gegaan. Onze ervaring is dat er op het VO ook wel vervelende dingen gebeuren, maar dat pesters er keihard op worden afgerekend. Niks, "ach het zijn maar kinderen, ze bedoelen het niet zo", ze zijn op een leeftijd dat ze zich bewust (moeten) zijn van wat ze anderen aandoen.
Ik wens je dochter nog een hele fijne tijd op haar nieuwe basisschool.
Wraakfantasieën
Ja, dat herken ik. Ben zelf de hele lagere schooltijd gepest, en oef, jarenlang achteraf had ik ze allemaal wel heel wat aan kunnen doen.
Ben er nu overheen hoor, mij zijn me TEVEEL leuke dingen in mijn leven overkomen. Maar als ik aan die tijd terugdenk, poe, even rillen weer hoor.
Ik ben DOLBLIJ dat mijn kinderen op goede scholen terechtgekomen zijn!
Wél loslaten, want als je dat niet doet
hebben die pesters pas gewonnen. Gewoon, door jou van een aardig leuk mens in een wraakzuchtige geobsedeerde te veranderen. En jij of je dochter hebt/ben wél gewonnen want je staat erboven, je bent niet zelf veranderd in een net zo gemeen kreng. Snap je? Je dochter is zichzelf gebleven en dat vind ik enorm knap en aan te moedigen. Soms kies je om de wijste te zijn, en dit moment is er een voorbeeld van.
Laat het los en sta erboven, hoe moeilijk ook. Laat je leven niet vergiftigen door die anderen.
Wat ik wel vind is dat je bij de verantwoordelijken aan de bel moet blijven trekken, dit mág namelijk niet gebeuren. Ook al lijkt zo'n meisje een elfje, een docent moet wel degelijk serieus met je gaan praten als jij met klachten of opmerkingen komt. En anders moet de directie je geloven, je komt immers niet voor niets. Laat ze dan eens gaan observeren, langere tijd en op onverwachte momenten...
Dank jullie wel
Ik vind het vreselijk wat jullie of jullie kinderen allemaal is overkomen, maar het is wel fijn dat dochter niet de enige is. Ik zal het loslaten en me op de toekomst richten, hoe moeilijk ik het ook vind. En inderdaad even op het aanmeldformulier van het VO zetten dat ze me even moeten bellen. Dat is waarschijnlijk beter dan het gewoon op het formulier kalken dat dochter niet bij kinderen van die rotschool wil.
De directie van de oude school doet niks, dus de actie zal van het stichtingsbestuur moeten komen.
Pfffff, we laten het los!
Doet me trouwens denken
aan een vroeger vriendinnetje/klasgenootje van dochter. Meisje deed me verdacht veel denken aan eigen stiefdochter die erg veel last van hechtingsproblematiek had. Ze stookte enorm in de klas en sloot mensen die ze niet kon beïnvloeden uit of probeerde dat te doen. Uiteindelijk allemaal gelukkig wel goed gekomen, maar zelfs de ouders waren helemaal opgehitst...
Fijn te horen
en stoepkrijt op het v.o. hoeft je dochter deze problemen helemaal niet tegen te komen. Als ik lees welke type kinderen jij beschrijft, zijn dat de kinderen van de ouders die kiezen voor die ene school die zo ontzettend goed staat aangeschreven , nou daar wilde mijn zoon -door ervaring wijzer geworden -dus juist niet heen. Gebruik bij de keuze van de v.o. jullie voelsprietjes, en tot die tijd loslaten en weer lekker genieten. Ik weet dat dat ook nog weer even wennen zal zijn. Alsof de adrenaline in je lijf ook weer tot rust moet komen.
Stille trom
Fijn dat het gelukt is, Stoepkrijt! Wat een enorme opluchting met dat zijn!
Wij zijn destijds ook met stille trom vertrokken (beetje ander verhaal, heb het in een ander draadje wel eens verteld, adhd-kleuterzoon had vooral groot probleem met directeur (of andersom, beter gezegd) en stond uiteindelijk meer in de hoek dan in de klas). Heb Zoon bij de spreekwoordelijke laatste druppel 3 weken thuis gehouden tot hij op nwe school terecht kon en heb alleen de klassenjuf gedag gezegd (die op haar manier erg haar best deed), bedankt en een taartje + mooie tekening gegeven. Zij wilde ook graag dat Zoon nog eens afscheid kwam nemen van 'zijn vriendjes' in de klas (lees: de drie kinderen die normaal deden). Dan zouden ze voor hem tekenen, zou hij nog foto's krijgen, enz enz. Heb gezegd dat ik het hem zou voorleggen, maar het antwoord was zo'n overtuigend 'nee' dat we er nooit meer terug zijn geweest.
IJsje eten met een paar wel-leuke-kidneren is een goed idee. En wat hartverscheurend om te lezen over die pesterijen. Veel succes op nieuwe school!
Stoepkrijt
Sorry ik had even niet meer meegelezen. Wat een groot verschil maakt is dat mijn zoontje niet gepest werd (tenminste dat zegt de juf) maar hij had wel een hardgrondige hekel aan school! Het was een grote drukke klas waar hij zijn draai maar niet vond. Na twee dagen proefdraaien op zijn nieuwe school wilde hij NOOOOIT meer terug! de tranen stonden hem in de ogen.
Toch dat feestje gehouden, want de kinderen wilden afscheid nemen, wat wel weer lief is natuurlijk. Juf had echter na twee jaar nog niet door dat ons manneke niet tegen lawaai kan, en moedigde de kinderen nog eens aan om flink te schreeuwen als hij terug kwam... ik heb een kind maar zelden zo door de grond zien zakken. Ook met trakteren was het weer een gillende bende. Manneke wilde zo snel mogelijk weg, en dat hebben we gedaan.
We weten nu dat zijn gevoeligheid voor lawaai, en snelle overprikkeling komen doordat hij autistisch is, dus het is wel een uitzonderlijke situatie. Toch zit hij nu ook in een gewone kleuterklas, maar dan kleiner, en met een juf die hem in zijn waarde laat en niet alleen maar aandacht geeft aan de grootste schreeuwerds.
We zijn nog iedere dag blij met die overstap, ook al is hier ook niet zeker of hij het gaat redden (nu vooral qua leren). Hij gaat nu met plezier naar school, dat is zo belangrijk.
groetjes Tess
Guttegut
Dochter kwam thuis, juf had al gehoord van directeur dat ze weg zou gaan. Er moest "dus" een feestje komen. Nou is deze juf erg lief en goed, maar dochter gaat niet voor niks weg van school. Dochter vertelt dus aan juf dat ze bang is dat ze nog een laatste trap na krijgt als de kinderen weten dat ze weg gaat. Maar juf vindt afscheid belangrijk en wil meteen met de klas gaan knutselen. Net of dochter zit te wachten op de tekeningen van etterige Pietje en stokerige Marietje en de hypocriete teksten die er dan bij horen. Ik er maar weer achteraan dus, gelukkig begreep juf het wel. Ondertussen had directeur me ook weer een leuk geintje geflikt door me tegenover de directeur van de nieuwe school woorden in de mond te leggen die ik nu weer daar moet gaan ontkennen (heb ze namelijk niet gezegd). Jemig, houdt dit nooit op? Nog anderhalve week (als we dat tenminste nog volhouden). Intussen moet ik ook gewoon nog werken, ik heb bijna een dagtaak aan die ellende!
Stoepkrijt,
Wat vervelend nou, net op het moment dat het feestje plaats zal vinden, is dochter ziek. Wat sneu nou voor de klas. Maar je wil best de knutsels nog even ophalen.
Ondertussen staat de vuurkorf al klaar, en dochterlief mag zelf kiezen welke knutsels de vuurkorf in gaan, en welke ze wil houden. Het zou natuurlijk geweldig zijn als er foto's in de knutsels verwerkt zitten. Heel goed voor het verwerkingsproces.
Ik zou
precies hetzelfde doen! t Idee van een ijsje vind ik wel erg leuk, de kinderen die mee mogen mogen dat toch ook best weten, de etters ook...dat ze niet mee mogen haha!
Enne...laat haar lekker een aantal dagen thuis, zere teen, diarre... keelpijn en een zeer oor?
Normaal ben ik daar helemaal niet van maar hierbij...echt wel!
Heel veel plezier op de nieuwe school en vooral...veel rust.
Pffff
ik heb echt te doen met je dochter en met jou. Vreselijk, wat kunnen kinderen toch afschuwelijk zijn. En zo'n school, bah.
Hier ging dochter vanaf aug naar school (net 4 jaar), vanaf dag 1 geen succes. Ze ging zo blij eindelijk naar school de 1e dag en na 2 weken zo verdrietig. Vreselijk. Voor de voorjaarsvakantie besloten haar eraf te halen. Ze had nog een paar dagen. Wel afscheid genomen, maar de zaak was ook niet zo naar als bij jouw dochter. Ik had een stempelstift en doosje smarties. Bij jouw dochter zou ik het niet doen. Gewoon thuis houden als het kan, of misschien logeren ergens? Het afscheidscadeau dat ze van de klas had gekregen heb ik na een paar dagen ver opgeborgen en gooi ik binnemkort weg. Doei.
En wellicht als oppepper: op de nieuwe school ging het vanaf dag 1 goed. Niet dat ze gelijk vriendinnen ofzo heeft, maar ze is gewoon happy, wordt niet gepest, mag meespelen enz. Zo fijn en zo'n opluchting!
Sterkte de laatste dagen voor jullie allebei!! Eind is in zicht en het wordt beter!!
O, en nog een echte thuisblijf reden
ze loopt de hele dag te zingen en het anti zangzaad werkt niet. En dat is natuurlijk erg luidruchtig in de klas.....
Ik hoop zo voor je dochter dat ze een leuke verdere schoolcariere tegemoet gaat.
Haha
Dochter is nooit ziek en plotseling heeft ze allerlei kwaaltjes. Die van dat zangzaad ga ik daar eens heel serieus in de groep gooien. Vriendje slikt Concerta, dochter heeft absoluut anti zangzaad nodig, anders zit ze maar te zingen.
Op dochters woensdagmiddagclubje zitten wel vijf kinderen van de nieuwe school. Dochter heeft gisteren verteld dat ze bij hun op school zal komen (niet in dezelfde groep, maar toch) en daar werd het nieuws erg enthousiast ontvangen. Dochter straalde helemaal toen ze thuiskwam. Eén van die meisjes is rond dezelfde tijd als dochter jarig en de dames hebben al plannen om samen een feestje te geven. Ik denk dat het helemaal goed gaat komen op die nieuwe school! Nu de laatste week nog even uitzitten, tenzij dochter natuurlijk haar teen verstuikt of een bad hairday heeft
Stoepkrijt,
Jij en je dochter zijn al een heel eind op weg in de laatste week. Wat denk je, is ze ziek vrijdag?
Ik moest gisteren aan je denken. Bij ons is de situatie andersom. De klas van mijn dochter neemt vandaag afscheid van hun parttime juf. Al vanaf het begin van het schooljaar heeft mijn dochter problemen met deze juf. Ze heeft echt een hekel aan haar. Maar de juf neemt afscheid vandaag. En neem je dan een kadootje mee? mijn dochter wilde niet. Maar je hebt ook nog zoiets als beleefdheid. Dochterlief is vandaag naar school gegaan met een rolletje drop. Met een strikje er om. Meer kon ik niet uit de onderhandeling slepen. En, ik kreeg het zelf ook niet voor elkaar om de juf een hand te geven...
