Bang dat je kind te hard moet werken

Plaatsvervangende faalangst

Ik kan me van jaren geleden (minstens 15 jaar!) nog een onderzoek herinneren over de keuze die ouders maken. Ook toen al werd 30% van de leerlingen lager geplaatst dan het schooladvies. Met vergelijkbare argumenten.
Het zijn overigens ook de argumenten die scholen/leerkrachten gebruiken bij schooladviezen (voor de zekerheid een beetje minder).
Volgens mij gaat het om onderwijscultuur. We (in Nederland) zijn niet erg ambitieus. Ons onderwijs zit zo niet in elkaar.
In tegendeel. Er heerst permanente plaatsvervangende faalangst.
Die is zo hardnekkig dat de excusen waarachter het schuil moet gaan op geen enkele wijze ook maar enige waarheid hoeven te bevatten. De ideologie is belangrijker dan de realiteit.
Groet,
Miriam Lavell (nog één keertje dan: vwo is MINDER werk dan havo)

Niet voor safe

Hier gaat dochter komend jaar een gymnasium masterclass brugklas doen (2-jarig). Na jarenlang niks te hebben gedaan op de basisschool zal het keihard werken worden voor d'r. En eigenlijk vinden we dat alleen maar goed. Levert hopelijk een goede mentaliteit bij d'r op. Wel gaan wij ook ons best doen om haar te ondersteunen als dat nodig is. Dus nee, ik herken het niet van mezelf. Maar heb wel regelmatig ouders horen zeggen dat vmbo/havo hoog zat is voor hun kind (ook al zit er meer in).

Ach ja

Vaak kent alleen de ouder de inzet voor die lijst met zevens waar kind mee naar het atheneum mag. Was dat met twee vingers in de neus of dagelijks urenlange huiswerksessies en veel strijd en zonder tijd voor hobby en vrienden??
Als kind met vwo-leercapaciteit, nu het gelukkigst wordt van havo met daarnaast uren harpspelen, of tafeltennissen, balletdansen, tekenen, of wat dan ook, dan zie ik niet echt wat daar mis mee is. Dat kind kan misschien best naar het atheneum, maar dat gaat dan wel ten koste van de muziekstudie (oid).
Keihard werken is iets anders dan te hoog op de tenen moeten lopen, daar ga je aan onderdoor. En is dat vol te houden, zes jaar lang? Is voor niemand zinvol.
En daarnaast: veel mensen scheppen graag op over de capaciteiten van hun kind, dit staat los van de werkelijke capaciteiten. Voor veel mensen klinkt het beter om te zeggen: "hij had best vwo gekund, maar..." dan gewoon te zeggen: "havo past het best bij zijn kunnen'.
En helaas Miriam, ook op vwo is het heel veel werk, qua presentaties en werkstukken en maakhuiswerk is het echt veel tegenwoordig, met daarnaast de gewone toetsen over hele boeken. Ik begrijp echt goed waarom dit voor pubers teveel kan zijn.

Dat is idd waar kaatje

Ouders scheppen graag op idd. Wat je zegt: 'hij had best vwo kunnen doen, maar...etc' kan best betekenen 'hij zit op de havo op zijn plek'.

groet, Mamvantwee

Tja en wat is safe?

"Of ga je zelf ook voor safe?"
Ik denk dat het heel moeilijk te beoordelen is wat safe is. Wat voor het ene specifieke kind werkt, werkt voor het andere niet. Volgens mij kun je puur met het kiezen voor een lager niveau omdat er ook nog vrije tijd over moet blijven, niet zo veel. Ik begrijp je verbazing, kennelijk zou jij in jullie situatie hier niet voor kiezen. Zij kennelijk wel. Het gevaar bestaat dat je gaat invullen en speculeren over iets vanuit verschillende waarden, uitgangspunten etc. Appels en peren gaat vergelijken dus. Tja en wat is dan safe?

Wij zouden voor zoonlief met zijn verleden en zijn geschiedenis ook eerder voor een lager niveau kiezen (zodat hij meer tijd (ofwel ruimte in zijn hoofd) overhoudt voor andere dingen). Terwijl we dochterlief en broerlief waarschijnlijk wel zo hoog mogelijk in willen laten steken.

Tja

Ik ben het niet eens met miriam, op het vwo wordt van de zaakvakken verwacht dat je verbanden legt maar je zult toch meer moeten doen voor de talen bijvoorbeeld.

Mijn neef (IQ van 145) heeft met net mavo 3 gehaald (de allerallerlaatste kans heeft hij benut en ging over met een 4 en een 5 op vakken die hij kan laten vallen). Hij heeft voor de overige vakken eigenlijk niets gedaan, met heel veel waarschuwingen en aantekeningen omdat hij zijn huiswerk niet had gedaan is het gelukt. Maakwerk doet hij dus niet eens. Blijkbaar kan op de mavo wat miriam op het vwo verwacht.

Ik geloof er niet in dat de leerkracht van mijn zoon op de havo er bovenop zit dat het maakwerk gedaan moet worden en niet op het vwo.

Hier mocht zoon dus voor de tweede opeenvolgende jaar naar het VWO. Vorig jaar zijn we daar serieus mee bezig geweest maar zijn wiskundeleraar raadde het (tot onze verbazing want wiskunde was wel het laatste vak waar vraagtekens achter stonden) af. Dit jaar was dit ook zijn mentor en het werd ons wat duidelijker. Op de één of andere manier werkt het niet zo tussen hem en onze zoon.

Wij doen het dus niet puur op de talen. Hij moet veel en veel te hard werken voor engels en daar waar de andere talen nog heel goed gaan verwacht ik problemen als we verder komen. Dus op het niveau waar ze met engels al eerder aankomen.

Ik vind dat de havo bij dit kind past, ik zie hem ook geen universitaire studie doen, hij voelt zich erg thuis in deze groep en vorig jaar werd duidelijk dat dat op het vwo wel eens heel anders kon gaan uitpakken. Die signalen kregen we al snel.

Om dan maar te zeggen dat ik niet mag zeggen dat hij VWO had kunnen doen vind ik onzin. Hij mag het al twee jaar maar wij doen het niet. Havo past bij hem en met veel bijles in engels zou het vwo hem prima afgaan maar hij zit heerlijk in zijn vel in deze klas en ik roep dus al een jaar dat ik 'geen winnend team ga veranderen'.

Oja

Ik denk dat veel ouders ook niet zomaar tegen jan en alleman durven toegeven dat ze heel wat te stellen hebben met het huiswerk thuis en hun kind. Ik durf te wedden dat mijn zwager en schoonzus ook hun handen er van afgetrokken hebben. Ze zitten gewoon met de handen in het haar en krijgen zoon echt niet zo ver om wat te gaan doen.

Dat kan in iets mindere mate ook voor die andere kinderen gelden. Als je thuis steevast ruzie hebt over lage cijfers, over 'ga nou eens aan je huiswerk' en weet ik veel wat nog meer dan kiezen veel mensen automatisch voor een treetje lager. Dan kunnen jullie wel zeggen dat dat te makkelijk is maar inderdaad met kinderen als mijn zoon is dat zo maar met kinderen als mijn neef niet.

Havo minder hard werken?

ik betwijfel of het in de havo minder hard werken is dan op het vwo.. tenminste wat betreft de onderbouw. leerstof alhier is grotendeels hetzelfde, toetsstof is grotendeels hetzelfde, verschil zit hem vooral in de nomering. (wat betreft onderbouw!)
bovenbouw hebben we nog geen ervaring mee-

een van de kids is een 'randgeval' en ja in samenspraak hebben we besloten om toch te kijken hoe ver ze komt.
-afstromen is nog altijd makkelijker dan opstromen-

Voorschot?

Het gaat hier toch om een keuze die wordt gemaakt nav ervaringen en cijfers na een of twee jaar VO. Dat is anders dan op de basisschool die keuze maken. Dus geen voorschot, en ook geen faalangst, maar kiezen op basis van de ervaringen tot nu toe.
Ik denk ook dat door de scholengemeenschappen, met dus op de verschillende niveaus dezelfde docenten, er echt geen verschil wordt gemaakt in aanpak. Mijn zoon in 3 atheneum moet echt altijd zijn maakwerk laten zien, als hij een opdracht niet snapt en dus daarom niet maakt, levert dat serieus strafwerk op. (nog meer werk!) Bij veel docenten was het ook schrift inleveren bij het proefwerk, het maakwerk leverde dan plus of minpunten op.
Maar goed, wie weet levert de bovenbouw andere ervaringen op, en is het inderdaad een kwestie van scoren op proefwerken en verder niets.
Het is niet aan mij om er iets negatiefs van te vinden als mensen hun redenen hebben om een niveau lager te kiezen. En dan kun je nog zo'n hoop vinden, je zit blijkbaar zelf niet in die situatie, en het helpt die mensen niet in hun situatie. Lekker als mensen altijd hoofdschuddend naar je kijken omdat je kinderen hun atheneumpapiertje niet halen terwijl ze er wel de hersens voor hebben. Altijd je moeten verdedigen om je keuzes. Terwijl je ziet dat de keuze goed was omdat het kind en ouder meer lucht geeft.
En later, ach, later, dat zien we dan wel weer.

Kaatje ot

Hier mag dat dus niet, maakwerk mag geen invloed hebben op de uitkomst van de toetsen...

Hoog inzetten

Ik verwacht van mijn kinderen dat ze hun uiterste best doen op school en dus dat ze inderdaad zo hoog mogelijk scoren. De basis die ze nu leggen is later ook nuttig. Met een VWO diploma kan je elke richting op. WO natuurlijk maar ook HBO en zelfs MBO behoren tot de mogelijkheden. Natuurlijk kan je met Havo uiteindelijk ook wel op de universiteit komen maar de doorstroom mogelijkheden worden steeds beperkter. Ik zou dus ook zo hoog mogelijk inzetten en als dat inhoudt dat er harder gewerkt moet worden dan is dat maar zo.

Er blijft heus nog wel genoeg vrije tijd over voor andere zaken. Daarnaast doen de meeste tieners nou ook niet zulke nuttige zaken in hun vrije tijd dat ze daar nou veel meer van hoeven te hebben. Ik kan me voorstellen dat als je een talent op de harp in huis hebt die elke dag uren moet oefenen je misschien een andere keuze maakt maar dat zijn natuurlijk maar de uitzonderingen. Voor de meeste tieners is extra vrije tijd vooral extra tijd om rond te hangen. Daar hebben ze niet perse meer van nodig.

Er is niks mis met hard werken en ergens iets (of veel) voor moeten doen.

Maylise

Hoe Maylise het verwoordt daar kan ik me helemaal in vinden. Overigens vind ik het wel interessant om andere zienswijzen te lezen, maar eigenlijk vallen die ook allemaal onder de uitzonderingen waar Maylise het over heeft.
En Flupke, ik begrijp jouw keuze heel erg goed, heb zelf een neefje met adhd, weliswaar pas op de basisschool, maar ik ben door omstandigheden intensief betrokken bij alle trajecten die je dan in gaat en ik zie heel duidelijk hoe frustraties zijn gedrag geen goed doen. Maar om nou te zeggen dat er met mijn zienswijze wat mis is..
Ik heb het niet over de uitzonderingen of over die kinderen die bewezen heel hard moeten werken. Maar over degenen die uit voorzorg maar alvast bedenken dat het kind dan te hard moet werken, de plaatsvervangende faalangst van Mirjam lijkt me daarvoor een goeie verklaring. Hoe weet je dat dan dat het zo hard werken en inderdaad dat het op havo minder is dan op vwo? Overigens denk ik wel itt Mirjam dat het op havo minder werk is, regelmatig hoor ik van de kinderen dingen als: "op de havo hoefden ze maar 80 woordjes te leren en wij 100". Maar als je kind met een normale hoeveelheid workload (ik vind gemiddeld 1,5 uur per dag normaal) in staat is geweest de havo/vwo brugklas af te ronden met gemiddeld een 7, wat is dan je reden om aan te nemen dat vwo 2 meer werk zal opleveren? Dat is overigens het geval op onze school waar de havo/vwo brugklas op vwo niveau is, mogelijk is dat elders anders. Dat is toch die faalangst volgens mij. Zou het ook angst voor het onbekende kunnen zijn? Dat als je als ouders een lage opleiding hebt gevolgd dat je toch het gevoel hebt dat vwo voor jouw kind niet weg gelegd kan zijn? Misschien denken ouders die zelf vwo hebben gedaan daar wat makkelijker over?

Oja

"Mijn neef (IQ van 145) heeft met net mavo 3 gehaald (de allerallerlaatste kans heeft hij benut en ging over met een 4 en een 5 op vakken die hij kan laten vallen). Hij heeft voor de overige vakken eigenlijk niets gedaan, met heel veel waarschuwingen en aantekeningen omdat hij zijn huiswerk niet had gedaan is het gelukt. Maakwerk doet hij dus niet eens. Blijkbaar kan op de mavo wat miriam op het vwo verwacht."

Nou, ofwel de opleidingen zijn in die - pakweg - 35 jaar veel moeilijker geworden of mijn IQ moet echt gigantisch geweest zijn. Want in mijn tijd deed ik het VWO ook nagenoeg zonder iets uit te vreten (niet echt iets om trots op te zijn trouwens, maar het was wel zo).

Maakwerk? Dat kwam destijds volgens mij maar weinig voor. (noemden we destijds werkstukken)

Havo vwo havo

Dochter kreeg op basisschool havo advies, driejarige brugklas havo/vwo. Na twee jaar voorlopig advies havo. Derde jaar besloot ze vwo te willen, hard gewerkt en net genoeg punten om naar vwo te kunnen. Wat nu? Wij hebben haar naar vwo laten gaan met in achterhoofd en ook met haar besproken dat het zwaar werd. Inderdaad na kerst toch terug naar havo. Erg? Welnee, ze heeft het geprobeerd en is niet gelukt. Zit nu prima in haar vel als goede havo leerling. Beter dit dan later steeds te denken, als ik... Had ik maar.... Zusje is slimmerik, niets uitgevoerd op basisschool, die gaat 1 gym beginnen, tijd voor haar om eens echt aan het werk te gaan hier ook beide partners van huis meegekregen om zo hoog mogelijk te proberen, afstromen kan altijd nog als het echt te hoog gegrepen is. Voor opstromen ben je teveel afhankelijk van de goodwill van scholen.

ekeim

Hier ook

Kind, gewoon gemiddeld begaafd. Werkt zich compleet de blubber op de basisschool. Drie uur huiswerk is niets. Hoge citoscores. Op basis van de toetsen zou ze havo/vwo moeten kunnen. Dat zou echt heel zielig zijn, de werkhouding heeft ze wel maar de capaciteiten niet.
We gaan nog wel met kind overleggen wat ze zelf het liefst wil, VMBO of HAVO. Dit is bij uitstek een kind voor de brugklas.
Oudste deed (en doet) niets aan school. Hem wilde ik absoluut niet in de brugklas, moest direct hup, naar het gymnasium. Het hangt van je kind af.

Rosa van der Zanden

Hombre

Het is duidelijk dat neef een speciaal geval is, ik heb hem al weer 2 dg over de vloer en dat merk je....

Hij is begonnen in een havo/vwo brugklas als zo ongeveer de enige van zijn basisschool (kleine basisschool in slecht bekend staand gebied, naar ook nog eens zwakke middelbare school).

Hij deed daar gewoon niets dus moet naar de mavo. Daar alleen mega problemen met frans en duits en dat waren dus de twee onvoldoendes, hij is op een haartje na blijven zitten en ze gaan nu een onderzoek doen naar zijn 'leercapaciteiten'. Tja...

Ervaring

ik ben denk ik een van de weinigen die het genoegen heeft gehad alle schoolniveaus van lhno/lts tot vwo in die volgorde te hebben mogen proberen.

Als je op het goede niveau zit zijn ze goed te doen. Het verschil zit vooral in het type huiswerk. Op de lage niveaus vooral maakwerk, veel herhalingen van hetzelfde. Daar heb ik leren werken, 8 vakken per dag en rustig een proefwerk voor de volgende dag op geven en meer dan 1 proefwerk per dag was geen probleem. Plus dus het maakwerk. Dat kostte vooral veel tijd.
Op het VWO is het vooral veel leerwerk en de verbanden moet je zelf doorgronden. Dat kostte mij beduidend minder tijd. Op het hoogste niveau heb ik voornamelijk gespijbeld en was net op de juiste momenten aanwezig om behoorlijke cijfers te scoren. Zolang je niemand tot last was werd dat getolereerd. In de spijbeltijd deed ik dan mijn huiswerk en met maximaal 3 vakken per dag had ik na 14:00 tijd genoeg om niets meer te doen behalve sporten en klooien. Ik vond het verschil schokkend. Die overgang van laag naar hoog heb ik binnen 1/2 kalenderjaar gemaakt dus het verschil was heel duidelijk. (in april nog op lhno in november op vwo)

Vor mijn kind zou ik zo hoog mogelijk willen inzetten en het dan aanzien. Te lang op een te hoog niveau is ook niet fijn, dat heb ik aan klasgenoten gezien, dan raak je ook de motivatie kwijt.

Lager niveau kan demotiverend werken

Ik ben van het type: vooral hoog inzetten (maar niet te hoog, dus moet wel bij de intelligentie van je kind passen - kind moet niet aldoor op zijn tenen lopen).

Dochter is (dus) VWO (daar is het meteen gymnasium) gaan doen en kiest nu bewust voor 2 gymnasium om de meest gemotiveerde medeleerlingen te treffen (dat werkt beter dan met minder gemotiveerde medeleerlingen), Had afgezien van toetsen (entree en eind cito) geen geweldige cijfers op basisschool (geen typisch VWO niveau) maar gaat nu in de juiste werkomgeving dus prima.

Vriendin van dochter haalde betere cijfers op basisschool (VWO niveau) en zou (met beide ouders VWO achtergrond) volgens mij prima VWO kunnen doen. Helaas op toetsen iets te laag gescoord (faalangst?). Ging dus naar Havo/VWO-klas. En raakte daar (denk ik door medeleerlingen) absoluut niet gemotiveerd om hard te werken en gaat nu dus verder met Havo (en niet eens met goede cijfers).

Ik ben er van overtuigd dat zij in een pure VWO klas echt gewoon was overgegaan en gewoon dus VWO had kunnen doen. Doodzonde (in mijn ogen dan).

Omgeving/motivatie van medeleerlingen doet ook heel veel goed of juist kwaad... Daarom: als kind de intellectuele capaciteiten heeft: hoog inzetten. Als het niet lukt, heb je het in elk geval geprobeerd.

Uitzonderingen natuurlijk daargelaten.

Demotiveren

Wat Eline zegt had ik nog niet eens aan gedacht, maar ik ken inderdaad verschillende praktijkgevallen. Hoorde gister van zoon dat een oud-klasgenootje van hem (van de basisschool en de brugklas) nu naar 4 vmbo-t gaat. Dat was een jongen met een cito-score van 548, een vwo advies van de basisschool en op de basisschool altijd al pluslessen etc. Hij wilde niet naar de vwo-brugklas want al zijn vrienden gingen naar de havo/vwo brugklas. Daar hing hij de clown uit en ging in de 2e naar de havo. Zoon zat op atheneum, maar af en toe hoor je nog wel eens wat via oudklasgenootjes, dus af en toe hoorde ik al dat die jongen niet veel meer deed op de havo dan de clown uithangen, dus nu zit hij straks met zijn mooie cito en alle verwachtingen die de basisschool van hem had op vmbo-t. Overigens ligt dat volgens zoon ook aan zijn ouders. Alle ouders van twijfelgevallen hebben uitgebreide gesprekken op school gehad en zo kent hij een aantal met 0,1 tekort die toch over zijn. Deze jongen had ook 0,1 tekort maar de ouders hebben verder helemaal niks laten horen en dan kun je het sowieso vergeten volgens zoon.

Niet maakbaar

Ik heb inmiddels 2 kinderen op het VWO/gymnasium, maar wat ik vooral geleerd heb is dat je kinderen niet maakbaar zijn.

Wat MayLise zegt: "Ik verwacht van mijn kinderen dat ze hun uiterste best doen op school". Tja. En wat als ze dat niet doen? Mijn kinderen doen geen fluit. Nou ja, als het echt moet, heel even. En wat ik ook verzin, ik kan dat niet veranderen. Als ik ze een compleet computerverbod geef (na aantoonbaar drama) dan hangen ze ofwel de hele dag op de bank, of ze voeren de klussen uit die ik voor ze verzin, maar het verandert vervolgens niets. Het verandert vooral dat ze nog minder tegen me zeggen en vooral zitten te broeden op het thema "hoe kan ik nog beter verbloemen voor mijn moeder wat ik werkelijk doe". Ook voor andere dingen dan school zijn ze bijzonder weinig gemotiveerd. Althans veel minder dan ik wel zou willen, en veel minder dan ik zou verwachten. Ze vinden alles 'wel leuk' (uitzonderingen daargelaten hoof, lang leve de scouting), gaan er op zich ook wel graag heen, maar ergens moeite voor doen? Ergens zomaar op eigen initiatief mee beginnen? Mwoa.

Maar ik beschouw dat toch ook wel een beetje als mijn probleem. Ik kan ze mijn verwachtingen niet door de strot duwen. Het is hun leven. Het enige wat ik kan doen is ze vertellen wat ik vind en denk, en ik kan natuurlijk ingrijpen indien nodig, maar ik kan hun houding niet eigenhandig veranderen.

Oudste haalt alles makkelijk met twee vingers in de neus, daar maak ik me absoluut geen zorgen over, maar om nou te zeggen: Goh, wat een geinteresseerd en gemotiveerd kind, nou nee. Middelste moet veel harder werken, doet dat vooral niet graag, valt vervolgens keihard door de mand en dan heeft hij weer een hele tijd sjagrijnige ouders (= zijn aanduiding). Middelste gaat nu wel met de hakken over de sloot naar de 3e maar ik voorzie dat we dit scenario nog wel eens vaker gaan krijgen met hem.

Toch zie ik als enig mogelijk veranderscenario: dat bij hem/hun zelf het kwartje valt. Ze moeten zelf op een gegeven moment bedenken dat ze zich beter wat meer kunnen inzetten. Het werkt niet om als ouders daar alleen maar bovenop te willen zitten.

Ik moet vooral niet beginnen met sancties en onder druk zetten, dat heeft werkelijk een averrechts effect. Dan keren ze zich alleen maar verder van me af. Het enige wat ik kan doen is reflecteren: uitspreken wat ik zie en wat dat betekent ("Inderdaad, zelfs met een 2 voor je laatste toets Duits ga je nog wel over. Maar je moet nog wel een heel jaar Duits en dan begin je dus volgend jaar meteen met een achterstand. Hoe zou je dat volgend jaar vinden, als je eraan moet beginnen en dan blijkt dat je de laatste stof helemaal niet beheerst?"). Maar als je dat te veel doet werkt het ook niet meer.

Kijk, er zijn wel kinderen die wel heel maakbaar zijn. Ik heb collega's met van die kinderen. Die uit zichzelf gemotiveerd zijn en die luisteren naar wat hun ouders ervan vinden en daar dan ook naar handelen. Maar ik heb zulke kinderen niet. Kijk, ik zal ze stimuleren om op het gymnasium/VWO te blijven zolang het nodig is of totdat ik erbij neerval, maar ik moet bijzonder creatief zijn om daar ook maar enig effect mee te sorteren, en ik vraag me echt af of ik het niet beter gewoon allemaal maar kan laten lopen en zien wat ze er zelf van bakken.

Margje

Gymnasium

hoi Margje,
ik weet niet zeker of je hetzelfde stuk zou schrijven als ze niet op het gymnasium zouden zitten en zonder (veel/iets) te doen over zouden gaan. Ik bedoel maar: het is een redelijk uitzonderlijke, luxe positie en zo lang het goed gaat hebben ze nog steeds het hoogste VO-niveau wat haalbaar is. Dan heb je wel wat ruimte om het zo te laten. Het wordt ingewikkelder als er meer risico's zijn hoewel ik het principieel wel met je eens ben.
groet,
Angela

Margje

Hier maken ze het huiswerk onder mijn leiding (of die van mijn man of van een van de oudere kinderen) als het niet goed gaat op school. Zolang het goed gaat bemoei ik me nergens mee. Dan doe ik ook niet moeilijk over af en toe een onvoldoende zolang het gemiddelde maar gewoon acceptabel blijft. En als ze met niks doen alles gewoon halen dan is dat heel leuk voor ze en hoeven ze niks te doen.
Gaat het niet zo goed of minder dan zit ik er wel boven op. Dan controleer ik huiswerk en overhoor ik. Ik weet dan dus wat ze doen.
Zorgt het voor teveel conflicten of merk ik dat mijn uitleg niet goed overkomt dan zorg ik voor een huiswerk instituut of bijles.
Het niet doen is gewoon geen keuze. Ja, daar zet ik ook wel sancties tegenover en beloningen voor het overgaan maar primair is gewoon een van ons aanwezig en houdt alles in de gaten als dat nodig is.
En uiteraard als ik het idee heb dat het niveau gewoon te hoog is dan heb ik geen enkel probleem met een niveau lager maar afzakken alleen omdat je geen zin hebt om een boek open te slaan dat is echt zonde.

Mavo / havo / atheneum

Ik denk dat het heel erg van het kind afhangt, maar in het algemeen zou ik zeggen: steek hoog in. Mijn ouders lieten mij (maximale cito score) op de mavo beginnen. Inderdaad heel gezellig, sociaal toptijd gehad, toen havo en toen atheneum. HBO gaan doen.
Op de werkvloer ga ik het gemakkelijkste om met universitair geschoolden en de professors die er part-time werken (ook gemiddeld he, met 1 secretaresse heb ik juist de allergrootste lol). Soms ben ik gefrustreerd dat ik die banen niet krijg, want het papiertje niet. Man idem dito.
Wij hebben kind op basisschool die het net zo 2 vingers in de neus doorloopt als wij. Die gaat dus wel zo hoog mogelijk beginnen. Als ze daarna toch MBO wil doen is dat prima, maar begin maar in een groep die dezelfde resultaten KAN halen als jij.
Want hoeveel uur hebben ze nou helemaal les? Tel daar 2 uur huiswerk bij op en ze hebben nog zeeen vrije tijd.
Dan kunnen ze daarna tenminste kiezen, deuren dicht doen kan altijd nog.
Loes

Zou zomaar kunnen

Mijn oudste gaat naar 3 vwo. Dat gaat prima, met af en toe een uitglijder die ze gelukkig wel weer kan ophalen. Ik heb inmiddels begrepen dat een uur huiswerk per dag niet geldt als 'keihard werken' (zelf denkt ze er anders over). Was bij oudste nooit twijfelachtig naar welk niveau v.o. ze zou gaan en afzakken zou ik ook eigenlijk niet accepteren.
Jongste is een ander verhaal. Ze gaat naar groep 5 dus we hebben nog even Na een moeizame start bij de kleuters ging ze uiteindelijk met een flinke voorsprong naar groep 3. Inmiddels hebben we al een inzinker achter de rug, maar haalt ze nu weer A's (en enkele voor de cito's. Als dit groep 7/8 was zou ze naar het vwo kunnen, maar ik vind het haar helemaal geen kind voor. Ik denk dat ik t.z.t. ga vertrouwen op het advies van de leerkracht. Zij heeft meer ervaring met kinderen (en vooral de drukke springerige lamaarwaaien types). Aan de andere kant zou het ook een beetje vreemd zijn om een bovengemiddeld presterend kind naar de havo te doen alleen omdat het wat jong en kinds is.

Loes

Hoeveel uur? Mijn dochter, brugklas havo/vwo zat toch elke dag van 8.15 tot 16.00 op school...en kwam bekaf thuis...

Loes

Net als fio vraag ik me af hoe je aan zeeen van vrije tijd komt. Mijn dochter zat afgelopen jaar in een vwo brugklas, ze was op twee dagen tot half 4 op school, Dat betekent om half 5 thuis, ruim drie kwartier fietsen, en de andere dagen was ze een uurtje eerder,
Er is geen school dichterbij. Er is geen bus of trein. Dus sneller kan het niet.
Dan heb je alleen de avond voor huiswerk. En met twee keer per week sport. Veel tijd is er dan echt niet over. Want omdat ze om 7 uur weer op de fiets moet zitten en dus om half 7 op moet staan, kan je ook niet heel erg laat opblijven.
Hier werd veel huiswerk op zondag gedaan, zo veel mogelijk in het voren.
Loes, waar haal jij al die vrije tijd voor jouw brugklasser vandaan?