Basisschool & goede doelen acties.....
Wat vinden jullie ervan?
kreeg vorige week een stapel folders mee + begeleidende brief van school. Aktie 'schoenmaatjes' van de stichting Edukans.
Vriendelijk verzoek aan alle kinderen om ergens de komende week een schoenendoos te vullen met spulletjes voor een kind in een ontwikkelingsland. Uitgebreide shoppinglist erbij. de doos 'moet' in elk geval een basisinhoud hebben van zeep, tandpasta, tandenborstel, pen, schriftje en nog wat dingetjes, en mag (moet?) daarna worden aangevuld met 'leuke' dingetjes (speelgoed en zo). Hoewel niet verplicht (???is die doos dan wel verplicht??) is er een envelop bijgeleverd waarin je een 'streefbedrag' van 5 euro per schoenendoos mag doen voor de verzendkosten. School heeft zich 'garant gesteld' voor 300 dozen. (school heeft 330 leerlingen, dus ze verwachten nogal wat). Oh ja, en de doos mag niet worden dichtgeplakt, want omdat iedereen evenveel moet krijgen wordt de boel gecontroleerd & evt herverdeeld.
Hoewel ik er op zich helemaal niks mis mee vind om onze kroost iets bij te brengen over hoe goed ze het hebben ten opzchte van sommige andere kinderen word ik ergens toch ook behoorlijk kriegel van dit soort acties. Er gaat nogal wat sociale druk vanuit (de dozen worden in de klas leuk versierd, dus als jouw kind geen doos heeft valt ie op), het kost aardig wat geld (voor ons niet een issue, maar voor anderen misschien wel, met verzendkosten en al praat je toch minstens over 10 euro per doos/kind), ik vind dat ik zelf wel mag bepalen of en hoe ik geld aan goede doelen geef (doen we al royaal), en tenslotte denk ik dat het versturen van al die schoenendozen (5 euro transportkosten per doos!!!!!) nou niet echt een financieel efficiente manier van hulpverlening is.
Wat vinden jullie?? Is dit iets sympathieks waar je gewoon aan meedoet, of treedt school hier wel erg gemakkelijk in een rol waar ze niet echt iets te zoeken hebben?
Ingrid (die nog twijfelt over wat te doen)
En hier
Bij ons benadrukken ze het weggeven van eigen speelgoed, en niet zozeer het kopen van nieuw speelgoed. Ze maken emt elke groep zo'n stuk of 6 dozen dus je hoeft niet een hele doos te vullen en ook niet per se een doos mee te nemen. Geld meenemen voor vervoer mag, maar een richtbedrag van 5 euro of zo heb ik nog niet gezien (gelukkig)!
Ik vind het op DIE manier een erg leuke actie.
Ingridt
Daar kan dus nog wat aan gebeuren, aan die golfoutfit, 't is nog wat sober hè 
.
En die dozen, daar zou ik ook niet aan meedoen, prima als ze met de klas van alles doen, een kleine bijdrage (met de nadruk op vrijblijvend én op klein) wil ik nog wel, maar niet dat we verplicht thuis nog van alles moeten.
Hier net Schaatsen voor Water achter de rug, benieuwd wat er nu weer gaat komen.
Groetjes,
Wilma
Voorbereid
Gelukkig was ik voorbereid na de verhalen die ik in dit draadje gelezen heb. Vanmiddag kwam dochter thuis met een brief plus foldertje dat de groepen 5/6 de uitverkorenen zijn om met de aktie mee te doen. Ik heb haar gelijk de redenen uiteen gezet waarom ik het geen goede aktie vindt en nu hoor ik haar er niet meer over.
Nogal overdreven
Kinderen moeten leren dat er nog zovele andere kinderen zijn die het minder goed hebben,maar...op deze manier is het toch een beetje overdreven.Vooral dat men het woordje 'moet' gebruikt en er een basisinhoud moet zijn van....
Dat ouders iets geven,tot daaraan toe,maar wanneer het een verplichting wordt,dan schrikt het de mensen toch wel een beetje af,denk ik.
Althans,ik krijg dan zo een dubbel gevoel.
Trouwens,heel vaak zie je ook in warenhuizen(om het even te vergelijken toch),mensen staan van de voedselbanken,die dan een aantal bedragen opleggen waartussen je kan kiezen om hen te sponseren.Dit werkt echt op mijn systeem.Het is erg dat er in ons eigen land nog mensen zijn die honger lijden,maar waarom komen ze de hulp altijd zoeken bij de gewone mens?De meesten onder ons moeten zelf hard werken om rond te komen,zeker de dag van vandaag.Wat niet wil zeggen dat ik bv eens geen vijf euro kan missen voor de minderbedeelden,maar dat soort van bedelen,ligt me niet zo.Ik wil best mijn steentje bijdragen,toch doe dit vaak op een andere manier.Te klein geworden kledij van de kinderen bv,geef ik aan mensen waarvan ik weet dat ze't goed kunnen gebruiken.
Het is een beetje triest eigenlijk toch wel.Dat ze eens gaan aankloppen bij de rijke lui,die miljoenen verdienen per jaar (sportlui,zakenmensen,ons eigen koningshuis...)
Ook twijfel
Ook bij ons bestaat twijfel over al die acties. Niet alleen school maar ook van verschillende verenigingen. Zelf krijg ik regelmatig onbekende kinderen aan de deur voor diverse sportclubs en scouting, school etc. Ik hou persoonlijk niet van gebedel en bepaal liever zelf waar ik mijn geld aan wil besteden. Daarbij vind ik het onverstandig (en onveilig) om kinderen alleen door de buurt te laten lopen om zomaar bij onbekenden aan te bellen. Wij sponsoren dus alleen kinderen die we zelf kennen (bv uit de familie of directe buren). Als kind mocht ik vroeger ook niet de hele buurt rond maar ook alleen geld vragen/producten verkopen aan bekenden.
Ook trek ik mij niets aan van acties waar een minimaal bedrag gevraagd wordt. Het is aan mensen zelf om te bepalen hoeveel ze wel of niet voor een doel overhebben.
Wij kijken nu dus per actie of we mee willen doen en bepalen dan wie de kinderen mogen vragen voor sponsering/verkoop. Als er kortgeleden een actie is geweest doen we bij de volgende dus niet zomaar mee. Bij veel acties heb je als ouder totaal geen toezicht op de besteding van het geld.
Voorbeelden van mislukte acties
Nog even ter aanvulling een aantal voorbeelden van minder geslaagde acties van onze school en sportclub (en de reden dat wij niet zomaar mee meedoen).
Bij een sponsorloop een aantal jaar geleden is heel veel geld (lees duizenden euro's deden meerdere scholen deden mee) opgehaald voor een te bouwen school in India. Die school is er nooit gekomen. De Nederlandse persoon die dit op moest zetten heeft in goed vertrouwen het geld gegeven aan een (zeer betrouwbaar) lokale persoon die wel even zou helpen.... Het geld is vervolgens verdwenen.
Enige tijd later hadden we de bekende clubactie waarvoor met name de jongere kinderen veel loten hadden verkocht (de club zou nieuwe toestellen kopen en de kinderen konden leuke prijzen winnen). Helaas bleek enige tijd later dat die nieuwe toestellen niet voor de gymclub waren (waar zeer veel kinderen lid van waren) maar voor de turnselectie (met een paar leden). De kinderen van de gymclub mochten als dank een middagje komen springen op de peperdure trampolines en instalaties die in de turnzaal stonden voor de selectie.....
Mislukte acties
Ik zou de acties niet omschrijven als mislukt. De acties zijn geslaagd, de uitvoering is anders gelopen dan de verwachting was. Bij India gaat het zonder meer om bedrog. Dat vind ik persoonlijk erger voor de mensen die ervan hadden moesten profiteren dan van die paar euro die ik ervoor betaald zou kunnen hebben. En dat is ook gelijk het punt waarom ik blíjf geven. Als niemand meer iets aan welk doel dan ook zou geven zou het voor de mensen die het nodig hebben heel erg zijn. De rotte vissen ertussen brengen veel schade toe, maar alles wat wél lukt is toch maar mooi meegenomen.
Wat betreft de toestellen kun je zeggen dat de actie bijzonder goed geslaagd is als ik lees wat ervoor gekocht is. Ze hadden alleen van te voren duidelijker moeten aangeven wie er gebruik van zouden gaan maken. Die turnclub moet het ook van dit soort acties hebben, dus ik zou evengoed wel meegedaan hebben, hoe het nu gedaan is komt een beetje sneaky over. Bij onze turnclub was de opbrengst voor algemeen gebruik.
Hadden moesten...
zucht voor mijzelf... hadden moeten uiteraard.
Hier ook grrr
Ik gruw ook van die verplichte goededoelenacties van school. Hier is de ouderraad al ruim 2 jaar aan het bedelen om geld voor een speelhuisje-met-glijbaan (markten, sponsorloop, etc). En er is nog steeds niet genoeg geld. Het gaat nog zeker een jaar extra duren (als het geen twee jaar is). Een groot deel van de kinderen (lees: ouders) die meehelpen met de pot vullen, zal niet eens meer op school zitten als het speeltoestel geplaatst wordt...
Maak asjeblieft gewoon met wat verf een hinkelbaan of doolhof op het plein.
En ja, de schoendoos ken ik ook. Net als de envelopjes bij sint-maarten van Unicef.
Enne wat dacht je van de laatste mail van de klassenmoeder: dat je ook nog even moet aangeven WAAROM je niet wilt helpen met de computerles. Word ik erg opstandig van.
De enige leuke actie: alle kinderen mochten oude handdoeken meenemen voor de dierenambulance.
Nog wat follow up / anecdote
Mijn overbuurvrouw is wat braver dan ik. Vond het allemaal wel wat overdreven, die schoenendozen, maar was niet recalcitrant genoeg om de handel gewoon te boycotten. Sprokkelt dus braaf 2 dozen bij elkaar, met inhoud zoals op de lijstjes stond, voor haar 2 kinderen. Maar besluit om de verzendkosten (die facultatieve envelop met 5 euro) maar te laten zitten.
Komt mij gisteren wat perplex vertellen hoe het inleveren verliep. Juf 1 kijkt haar verbaasd aan als ze met (thuis versierde! want school is te druk met lampionnen) haar doos aankomt. 'Wat is dat? Oh, een doos. zet maar in de centrale hal'.
Juf 2 herkent wel dat het 'een doos' is, maar slaat ook een nmodderfiguur door buurvrouw expliciet te vragen 'waar de envelop met de verzendkosten is'. Hoewel ze normaal nogal assertief van aard is verviel ze nu in knullig gemompel over 'eeh ligt nog op het aanrecht', en moet nu danwel alsnog haar 5 euro dokken of stoicijns blijven vergeten dat die envelop nog steeds thuis ligt. Ik heb haar maar aangeraden te doen of haar neus bloedt....
Ingrid
Ongelofelijk
Het hele fenomeen 'dozen' is mij onbekend, ik weet niet wat ik lees hier
Misschien komt dat inderdaad omdat wij een openbare school zijn?
Maar o, o, o, wat ben ik onze schooldirectie dankbaar om wat ons bespaard gebleven wordt, als ik dit zo lees allemaal.
IngridT, ik geniet erg van je anecdotes / stand van zakenverhalen, dus ga lekker door
Margje
Hmmm
En als je dan drie (zucht) dozen samen met je kinderen heel verantwoord hebt gevuld, dan gaat de overijverige OR-moeder en met de bezem doorheen. Haalt jouw met zorg uitgezochte spullen eruit en verdeelt ze over dozen die wat leger ogen. Kijk dat er bijgevuld wordt met praktische producten als tandenborstel, tandpasta en zeep vind ik wel okee. Maar het idee was dat jouw kind een doos versierd EN samenstelt voor een ander kind. Een persoonlijk geschenk maakt ahw, en dan worden jouw spullen er gewoon tactloos uitgerukt.
Het is alweer jaren geleden dat wij er aan meededen. Ik moet zeggen dat ik er echt wel minder enthousiast over geworden ben...
Margje
hier ook een openbare, dus dat is het criterium niet
Silone
Dat de OR dat doet vind ik onjuist. De organisatie zelf geeft wel aan dat de dozen open moeten blijven en dat ze een en ander wat eerlijker gaan verdelen, wat ik op zich wel terecht vind. Maar die OR moet er gewoon vanaf blijven.
Er wordt ook hier gedoost
en dat ook op een openbare school. In alle opstandigheid bleef ik dit weekend lekker thuis, ging niet met de kinderen door de regen om spullen voor in de doos te kopen. Gevolg was dat dochter licht paniekerig gisteravond aankondigde dat de doos dinsdag ingeleverd MOET worden. Nou, dan heb je terpi ook wel op de kast... Vanmorgen dus strijdvaardig naar de klas om mee te delen dat ik graag zelf besluit wanneer ik aan goede doelen meedoe en dat de toon van deze hele actie me niet aanstaat, blijkt dat wanneer er een briesende moeder staat het ineens tot vrijdag kan. En dan volhouden dat de juf dat echt niet gezegd heeft hoor... dat alle kinderen die dat zo gehoord hebben zich vergist hebben. Aangezien ik kind niet voor het blok wil zetten zal ik gerust wat spullen in die dozen smijten en volgend jaar begin ik alvast te weigeren *voor* de kinderen al op hun tere zieltjes zijn aangesproken!
Toevallig
had ik gisteren een goed doel aan de telefoon. Moet blijkbaar mijn inschrijving bij infofilter weer eens updaten. Het werd een onaangenaam gesprek. Eigenlijk was het gewoon mijn schuld dat er een kindje doodging, omdat ik niet stante pede een X-bedrag toe wilde zeggen. Tja mevrouw, ik ben een vreselijk mens. Wees blij dat er maar één van mij is en dat dat dooie kindje mij in elk geval niet hoeft te leren kennen.
Bah bah bah, wat een smerige manipulatie.
Tirza
Tirza
Maar waarom heb je het eigenlijk tot een gesprek laten komen? Je kan die mensen toch met een 'nee dank u, geen belangstelling' meteen afpoeieren? Ik dacht dat jij zulke fondsenwervertjes gewoon rauw lustte eigenlijk (bij je ontbijt met een koppie slappe thee, om met Zonneveld te spreken).
Groeten,
Temet
Vorig jaar gedoost
Hallo allemaal,
Vorig jaar hebben wij ook zo'n actie gehad. We zouden nog informatie krijgen waar onze doos terecht was gekomen. Nooit gehad overigens. Het enige positieve eraan vindt ik dat je onze kinderen die niet veel of niks tekort komen bewust kunt maken dat het ook anders kan. Dat je in plaats van 3 dozen kleurtjes misschien maar 1 potlood hebt. Dingen weggeven of delen met mensen die het minder hebben is wel belangrijk. Daar krijg je een goed gevoel van en daar wordt je dan zelf ook weer blij van.
Dit jaar heb ik er niets over gehoord maar na de kinderpostzegels, grote clubactie en speculaasactie zijn we wel even actie moe.
Temet (licht ot)
Goeie vraag. Het was een mevrouw van een goed doel wat ik al steun (ja mensen, ik doe nog wel eens wat voor de mensheid, ik kom jaarlijks boven de drempel, u ook?). Dus ik ging gezellie met haar babbelen. Soms, als je mij rond koffietijd treft, ben ik heel gezellig. We hebben het specifiek over wat projecten gehad waar mijn gerichte aandacht naar uitging en natuuuuuurlijk zei ik meteen al, dat ik gerust even wilde praten maar dat ik mijn bijdrage níet ging verhogen. OP een gegeven moment zei ze: uw bijdrage is X, zie ik hier. Dat is zeker nog uit het guldentijdperk? Kijk, dát had ze nou niet moeten doen. Ik snap wel dat zij denkt dat ze een leuk contact aan het opbouwen is en dat ze het er nog wel een keer in kan fietsen in het gesprek, maar ik ben immer op mijn hoede. Zulke dames smaken bij een tweede bakje koffie net zo goed als bij het ontbijt. Het werd vooral voor háár een onaangenaam gesprek, maar ik was weer eens even he-le-maal bij. Wat een róttechnieken zijn het toch.
Tirza
Leuke actie maar wel met twijfels
Wij hebben een keer met zo'n schoenendoos actie meegedaan, (op de huidige school doen ze het niet) en toen vond ik het wel heel fijn om samen met mijn zoon een mooie doos te maken voor een arm kindje.
Maar nu we het financieel een stuk minder hebben gekregen en we inmiddels drie kinderen hebben, denk ik daar toch iets anders over, zeker als het door school verplicht wordt. En zeker met de dure decembermaand voor de deur waarin wij ook nog eens twee jarige kinderen hebben...
Ik vind dat het dus geen verplichting mag zijn, maar zoals ook met loten en kinderpostzegelverkoop, valt je kind er buiten als het niet mee doet. En daar zit je dan als ouder...
Kruidnoten voor het goede doel
Bij mijn dochter op school is de schoenendoosaktie ook geweest. Dat we daar (in overleg met dochter)dit jaar niet aan mee deden, was geen groot probleem.
Maar nu is er alweer een nieuwe zendingsaktie. In plaats van een zelf bepaalde bijdrage, gaat het nu om een bijdrage van 2 euro, waarvan 1 euro naar het goede doel en 1 euro voor pepernoten.
Ik vind dat eigenlijk een vreemde actie. Het te doneren bedrag is gereguleerd. En onder de kinderen (zelfs in groep 3) ontstaat een enorme druk om mee te doen, want natuurlijk willen ze allemaal kruidnootjes mee naar huis.
Ik heb al twee keer een verdrietige dochter gehad, omdat ik niet aan zo'n actie mee wil doen.
Wat vinden jullie van deze, in mijn ogen vreemde, actie?
Karin
Ook gehad
Die kruidnotenactie hebben onze kinderen vorig jaar gehad. Deze is voor de Stichting Doe een Wens en dat is een doel waar ik achter sta. Ik heb ooit bij Pinkpop een jongen op het podium gezien bij zijn favoriete band Linkin Park. Hij had zijn wens opgestuurd en deze was dus gehonoreerd. Deze jongen straalde zoveel blijdschap uit, ondanks dat je kon zien dat het niet goed met hem ging (en de band was ook hartstikke leuk met hem), dat ik voor altijd deze stichting in mijn hart gesloten heb. De kruidnotenactie is misschien niet de gelukkigste maar het het doel is heel goed en de kruidnoten waren zeker niet de slechtste. Hier was de bedoeling dat de kinderen 1 zak verkochten en als je meer wilde dan was dat ookgoed. Ik heb een zak gekocht, mijn ouders, mijn zusje en de buren. Dat kinderen onder druk worden gezet, hoort niet of voelen zij zelf deze druk of vinden zij het gewoon leuk om te verkopen?
Ach
Hier ook een paar keer schoenendozen (en envelop voor verzendkosten) gevuld. Ik hoorde in die tijd via een mail van een vriendin hoe een groep kinderen had gereageerd op die dozen van andere kinderen speciaal voor hen: ze waren ongelooflijk blij en trots. Ze hadden naar jullie mening misschien meer gehad aan schoolgeld en vaccinaties, maar nu hebben ze een herinnering voor altijd aan een prachtig kado van andere kinderen die ze niet kennen maar die aan hen gedacht hebben. Da's ook wat waard.
Verplichten kan en moet je zoiets niet. En je moet al helemaal niet de illusie hebben dat het zoden aan de ontwikkelingshulpdijk zet. Het ís niet eens ontwikkelingshulp. Het is een persoonlijk gebaar op afstand.
Kan ook anders
Ik heb helaas ook gehoord dat andere kinderen de spullen uit de doos weer moesten verkopen op de lokale markt.....
Om dit te voorkomen kan je het speelgoed beter aan de scholen schenken. Dan kunnen meerdere kinderen ermee spelen, is er meer variatie in het speelgoed en blijft het op een plaats.
Daarbij lijkt het mij beter om met het geld ter plaatse spullen te kopen die de kinderen nodig hebben. Dan stimuleer je de lokale economie ook nog en gaat er geen goedkope plastic rommel naar de derde wereld terwijl ze daar ook gewoon speelgoed hebben.
